آیا من باید از رفتارشون ناراحت بشم؟

سلام
دیشب مادر نامزدم منو پاگشا کرده بود خونشون البته من بازم رفته بودم خونشون این دفعه داییاش با خاله نامزدمم بودن اول که رفتیم من چون از سر کار رفتم دیر رسیدم همه رسیده بودن وقتی رسیدیم خانوماشون بلند شدن سلام کردن و دست دادن بعد رفتم قسمتی که آقایون نشسته بودن دایی کوچکش که همسن نامزدمه و درواقع معرفمونه از جا پا شد و سلام کرد ولی بقیه داییاش با وجود اینکه اولین دفعه بود منو میدیدن از جاشون بلند نشدن نشسته سلام کردن وووای خیلی بهم برخورد بعد رفتم نشستم پیشه خالش حتی یک نفرم باهام حرف نزد فقط خود محمد و خانوادش باهام حرف زدن من ادم خنده رویی هستم یعنی آماده بودم کسی باهام حرف بزنه هیچکس باهام حرف نزد خیلی ناراحت شدم. تا آخرش هیچ کس باهام حرف که نزد هیچی نگاهمم نکرد.حالا من واقعا حق دارم ناراحت بشم یا نه؟
مرسی از شیدا جون که راهنماییم کرد.

عزیزم طبق اون چیزی که تو گفتی تازه ازدواج کردی و این یعنی اینکه هیچ شناختی از فامیلهای همسرت نداری این یعنی که خیلی طول میکشه تا توی اون فامیل جا بیوفتی.میدونم این رفتارها خیلی رو اعصاب ادم راه میرن ولی اصلا خودت رو نباز شاید اونها از چیزی ناراحت بودن با توجه به توضیح خودت نسبت اخلاقت نباید به دست اوردن دل خانواده همسرت برات سخت باشه.کار درست این بود که به بیتوجهی اونها اهمیت نمیدادی و با اونها گرم میگرفتی اینجوری اونها از رفتارشون شرمنده میشدن.همیشه خون گرم باش و مهربون این خودش باعث میشه که اونها هم به تو احترام بزارن و مهمتر از اون دوستت داشته باشن.موفق باشی:228:

مرسی از جوابتون آخه تو خانواده ما اینطور نیست کسی که تازه وارده کنارش میشینیم تا احساس غریبی نکنه راجع به چیزای روزمره باهاش صحبت میکنیم موقع شامم که اصلا غذا از گلوم پایین نرفت انقد که خجالت کشیدم بعد به جاریم نگاه کردم دیدم اونم مثل منه با هیچ کس حرف نمیزد بهم گفت تو مهمونیاشون همیشه حوصله آدم سر میره چون همیشه با خودشون حرف میزنن اصلا بخدا یه کارایی میکنن مثلا نامزدم میره خونه داییش کامپیوترشو درست کنه مثلا از ساعت 7 شب تا ساعت 10 شب گشنه میفرستنش خونه مثلا بنده خدا قبلشم سر کاربوده من ناراحت میشم خوب زن داییشم خانه داره حالا چیزی ازشون کم میشه آداب معاشرت بلد نیستن . منم دوست ندارم بهش بگم نرو دوست دارم خودش به این نتیجه برسه آدمای نمک نشناسین یا مثلا داییش تو بانک کار میکنه یه قدمم برا آدم بر نمیداره من نه توقع کمک دارم نه توقع دارم از آدم سو استفاده کنن.

- - - Updated - - -

مرسی از جوابتون آخه تو خانواده ما اینطور نیست کسی که تازه وارده کنارش میشینیم تا احساس غریبی نکنه راجع به چیزای روزمره باهاش صحبت میکنیم موقع شامم که اصلا غذا از گلوم پایین نرفت انقد که خجالت کشیدم بعد به جاریم نگاه کردم دیدم اونم مثل منه با هیچ کس حرف نمیزد بهم گفت تو مهمونیاشون همیشه حوصله آدم سر میره چون همیشه با خودشون حرف میزنن اصلا بخدا یه کارایی میکنن مثلا نامزدم میره خونه داییش کامپیوترشو درست کنه مثلا از ساعت 7 شب تا ساعت 10 شب گشنه میفرستنش خونه مثلا بنده خدا قبلشم سر کاربوده من ناراحت میشم خوب زن داییشم خانه داره حالا چیزی ازشون کم میشه آداب معاشرت بلد نیستن . منم دوست ندارم بهش بگم نرو دوست دارم خودش به این نتیجه برسه آدمای نمک نشناسین یا مثلا داییش تو بانک کار میکنه یه قدمم برا آدم بر نمیداره من نه توقع کمک دارم نه توقع دارم از آدم سو استفاده کنن.

سلام

در تایید حرفهای شادلین عزیز،زیاد به این موضوعات بها ندید.باور کنید این مسایل تو خیلی از خونواده ها هست.شاید با کمی تفاوت.البته اینم بگم اینکه بهتون بر بخوره کاملا طبیعیه.ولی زیاد روش مانور ندید و سعی کنید به همسرتون منتقل نکنید.باز اگه خونواده اصلی همسرتون بود جای بحث داشت.

تو همین انجمن یه تاپیکی بود که یه بنده خدایی می گفت خونواده همسرم تو همون برخوردهای اولشون(فکر کنم بعد از ازدواجشون بود)وقتی میرم خونشون نه تنها از جاشون بلند نمیشن،بلکه یا لم دادن یا خوابیدن رو زمین.انگار نه انگار من اومدم!!!!بعد خودش مشکل رو در تفاوت فرهنگی میدونست.

فقط خدا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سپیده صبح

سلام
دیشب مادر نامزدم منو پاگشا کرده بود خونشون البته من بازم رفته بودم خونشون این دفعه داییاش با خاله نامزدمم بودن اول که رفتیم من چون از سر کار رفتم دیر رسیدم همه رسیده بودن وقتی رسیدیم خانوماشون بلند شدن سلام کردن و دست دادن بعد رفتم قسمتی که آقایون نشسته بودن دایی کوچکش که همسن نامزدمه و درواقع معرفمونه از جا پا شد و سلام کرد ولی بقیه داییاش با وجود اینکه اولین دفعه بود منو میدیدن از جاشون بلند نشدن نشسته سلام کردن وووای خیلی بهم برخورد بعد رفتم نشستم پیشه خالش حتی یک نفرم باهام حرف نزد فقط خود محمد و خانوادش باهام حرف زدن من ادم خنده رویی هستم یعنی آماده بودم کسی باهام حرف بزنه هیچکس باهام حرف نزد خیلی ناراحت شدم. تا آخرش هیچ کس باهام حرف که نزد هیچی نگاهمم نکرد.حالا من واقعا حق دارم ناراحت بشم یا نه؟
مرسی از شیدا جون که راهنماییم کرد.

---

سلام
وظیفه ایی ندارن برای کوچک تر از خودشون بلند شن ، البته بهتر ( نه حتما ) بلند می شن بار اول ولی در کل نباید بابت این قضیه ناراحت بشید
بابت صحبت نکردن ، جاریتون هم گفتن اخلاقشون اینه ! بی احترامی نکردن که ناراحت شدید ( بله تو ذوق آدم می خوره )
شاید ماهی چند ساعت کنارشون باشید بخواهید اینقدر سخت بگیرید این مسائل رو ، زندگیتون رو خراب کردید .

میدونی چیه همه حرفایی که دوستان گفتن درسته فقط من میگم کاری نیست که ادم بخواد و نتونه انجامش بده تو اگه بخوای میتونی با رفتارت مجابشون کنی که میتونن تو روهم وارد خودشون کنن البته زیاد به خودت فشار نیار به مرور زمان همه چیز درست میشه این رو میگم چون منم تو فامیل همسرم این مشکل رو داشتم من تهرانی بودم و اونها شهرستانی.اولش ازم فاصله میگرفتن ولی بعدش بهشون ثابت کردم این فاصله برای من مهم نیست من با کارام کاری کردم که الان همشون دوستم دارن و خیلی بهم احترام میزارن.پس اگه این رفتارهای فامیل همسرت خیلی برات مهمه تو هم بهشون بفهمون که اشتباه میکنن البته یادت نره برای این موضوع زندگی رو به کام خودت و همسرت تلخ نکنی این خیلی همه.

عزیزم شما که تازه نامزد کردی کمی کم تجربه هستی و تازه باید با این دست مسائل آشنا بشی.خانواده ها با هم فرق میکنن هرکس فرهنگ و تربییت مخصوص خودش رو داره.شاید کمی بی ادب باشند ولی شاید خوبی های دیگه ایی هم داشته باشند.از نظر من شما از الان که اول راهه باید تمرین کنی که زیاد ریزبین نباشی و به مسائل بی اهمیت که چیزی از عزت و احترام شما و خانواده تون کم نمیکنه اهمیت ندید.اگه کسی به شما بی احترامی میکنه شخصیت پایین خودش رو میرسونه چیزی از وجود شما کم نمیشه.در ضمن همیشه سعی کن خوشبختی و شادی خودت رو در گرو رفتار دیگران قرار ندی که مجبور باشی دائم به دیگران باج بدی که باهات خوب باشن تا تو راضی باشی

درباره تیتر صحبتتون که نوشتین ایا باید از رفتارشون ناراحت بشم؟؟ به خودتون بستگی داره میتونید ناراحت بشید ناراحت بمونید اعصاب همسرتون رو هم خورد کنید ، یا میتونید لبخند بزنید از کنارش رد بشید و پیش خودتون بگید هر خانواده ایی رفتارهای خاص خودش رو داره هر کی فرهنگ معاشرت خودش رو داره ، دلیلی نداره فرهنگی که من در رابطه با معاشرت دارم درست باشه ماله اونا نادرست .. کسی بلند شد نشد حرف زد نزد اصلا چیزهای قابل اهمیتی نیست که فکر خودتون رو مشغول کنید زندگی انقدر چالش های بزرگی پیش روتون میگذاره که این چیزها براتون بی اهمیت خواهد شد ... از بودن همسرتون لذت ببرید از این که خانواده ایی داره که شما رو پذیرفتن و تو مهمونی ها دعوتتون میکنند خوشحال باشید ..