نوشته اصلی توسط
arm
عرض سلام، احترام و تشکر حضور همه ی عزیزانی که در این موضوع با نظراتشون مشارکت کردند.
1- پدر و مادر فوقش ده پونزده سال باشند. همونجور که وقتی ما کوچیک بودیم اونها ما رو بزرگ کردند و تحمل کردند حالا تو این سن و سال پیری ما باید با صبر و تحمل باهاشون بسازیم.
یک آدم شصت ساله کمتر و بیشتر دیگه شخصیتش شکل گرفته و نمیشه بهش توصیه کرد و تذکر داد خیلی، در واقع اونه که توقع احترام داره و فکر میکنه حاصل عمرش رو در روش نباید بایسته.
2- من تمام سعیمو میکنم که به پدر و مادر همسرم خوبی کنم و نیش و کنایه های گاه به گاهشون رو شیرین برداشت کنم. به همسرم نگم خانوادت اینجورن یا اونجور. در مقابل هم انتظار دارم همسرم نسبت به خانواده من تا حدودی اینطور باشه.
3- قدیمها احترام به بزرگتر بیشتر مطرح بود. اما الان متأسفانه تمامیت خواهی و خودخواهی انگار بیشتر شده.
4- این بحث محبت بیشتر به همسر رو قبول دارم اما شاید پی به رفتارهای اشتباهش نبره و فکر کنه در هر صورت من همون اندازه دوستش دارم.