از اینکه نامزدم مرا واقعا دوست داره یا تظاهر به دوست داشتنم می کنه توی شک هستم.

با سلام به همه دوستان عزیز.

من تقریبا سه ماه و نیم میشه عقد کردم. موقعیت اجتماعی خیلی خوبی دارم. از نظر شغلی و تحصیلات. از نظر ظاهر هم خوبم فقط چند جای جوش روی صورتم مونده و در حد پنج شش کیلو اضافه وزن دارم. روزای اول عقد بد نبود. ولی هنوز یکماه نشده نامزدم شروع کرد به ایراد گرفتن از ظاهرم. پوست و اندامم. چند باری گفت کاش صیغه بودیم نه عقد دایم. بعدشم حرف از جدایی. من اولش خیلی سختم شد ولی بعد قبول کردم. دیدم دوستم نداره گفتم جدا شم بهتر از زندگی اینجوریه. ولی نمی دونم چرا نظرش برگشت. دیگه جامون عوض شد از من اصرار برای جدایی از اون انکار. هیچ وقت هم نگفت چون دوست دارم فقط ترس از اینده مبهم و طرد شدن داشت. در حال حاضر بهم محبت می کنه ولی من دیگه نمی تونم مطمین باشم که واقعیه یا تظاهر. از بس هم هی حرف از جدایی شده دیگه خانوادم باورشون نمیشه که شاید منو واقعا دوست داشته باشه. خودمم همینطور.

- - - Updated - - -

لطفا راهنماییم کنید.

سلام
در اینکه حرف از جدایی زدن از طرف همسرتون تاثیر بدی روی شما داشته شکی نیست
مخصوصا اینکه معمولا جنس زن حساستره و ظاهرش خیلی براش مهمه و متاسفانه همسرتون با این حرفها ناراحت و دلزدتون کرده...
اما اینجور که بنظر میاد ایشون از روی نا اگاهی و بدون اطلاع از تاثیر حرفاش بر روی شما اینارو گفته و ظاهرا پشیمونه
شما اولا باید ببینید علت این پشیمونی و عقب نشینی همسرتون چیه؟!
چون بعید میدونم سلیقه اش یدفعه تغییر کرده باشه
شاید علتش عذاب وجدان ناشی از طلاق دادن شما باشه و احساس مسوولیت میکنه یا شایدم ترس از پرداختن حق و حقوقتون داره
یا شاید خواسته با اینکار خودشو بالاتر و سر تر از شما نشون بده و اصطلاحا روی شما عیب بزاره
به هر حال شما نباید سریع بخاطر یه حرف عقب بشینید و مصر به طلاق باشید
اولا باید علت اصلی پشیمون شدنش رو پیدا کنید و اگر میبینید ایشون واقعا از روی علاقه به شما و حفظ زندگی نظرش تغییر کرده شماهم کوتاه بیاد و سعی کنید ظاهر و هیکلتون رو به ایده ال همسرتون برسونید....
شما که اول کار هستید بهتون توصیه میکنم قبح طلاق رو توی رابطتون از بین نبرید و کلا این واژه رو از فهرست واژگان زندگیتون حذف کنید...
زندگی مشترک پر است از اشتباهات هر یک از طرفین که باید طرف مقابل روش چشم ببنده و ازش بگذره..
موفق باشید...

سلام عزیزم
من با دوستمون موافقم که نمیشه سلیقه یهو تغییر کنه..
اگر محبت میکنه پس بخاطر ترس از طلاق و دادن حق و حقوق شما نیست که نمی خواد طلاقتون بده...
دوستی داشتم که شوهرش مدام ازش ایراد میگرفت با اینکه ایشون خیلی زیبا بود ولی همسرش ظاهر زیاد معقولی نداشت یعنی کاملا مشخص و مشهود بود که خانم ظاهر فوق العاده بهتری نسبت به اقا داره اما دوستم میگفت همیشه در خلوت ازش ایراد میگیره..
بعدها فهمید ایشون برای اینکه حس خودکم بینی داشت جلوی خانمش این کار رو انجام میداد چون خیلی ها بهش میگفتن خانومت از خیلی سره
این شده بود براش عقده و مدام می خواست اون رو خورد کنه
این رو مشاورشون تشخیص داد و دوستم شروع کرد بهش اعتماد بنفس دادن الان تا حدی خوب شده
ولی خب این عقده تو وجودش هست.
نمیگم که شوهر شما هم به این علت از شما ایراد گرفت
میگم که شاید دلیل دیگه ای داشته
یا احساس لحظه ایش بوده
لطفا منشاش رو مشخص کن و تصمیم برای طلاق نگیر..
اگر امکانش براتون هست مشاوره حضوری ببریدش

سلام..زیاد سخت نگیرید تازه نامزد کردین و الان موقعیه که اقاتون همش درگیر مقایسه شما با رویاهای ذهنیشه..چن ماه بگذره کم کم به بدن شما عادت میکنه..البته اگه ایرادی تو اندامتون نباشه..بعدشم شما میتونید با ورزش و رژیم غذایی معتبر نه من در اوردی
تا حدودی وزنتونو کم کنین . و فعلا تا مدتی لباسهائی رو بپوشین که شما رو لاغر نشون بده و زیبا و دلربا باشه..حرف طلاقو هم دگ بر زبون نیارین و اگه ایشون ایرادی دوباره گرفت هیچی نگین فقط بگین هیشکی بدون عیب نیس..و نامزدتونو اگه
تونستین به یک جلسه مشاوره ببرین چون تاثیرش زیاد خواهد بود..لباس و پوشش زیبا یادتون نره ..موفق باشید

سلام فرزانه عزیز
رابطتون تازه یک ماه شروع شده و باید اوایل رابطه را حساب شده پیش بری.
ازت چند تا سوال دارم.
در چه مرحله ای از رابطتون از شما ایراد گرفتن؟
ایرادشون خیلی به بی حجاب دیدنتون ربط داره؟
یختون زود آب شد؟ یا دیر؟ به اندازه کافی ناز کردی یا نه؟

متاسفانه یه نکته کلیدی برای بعد عقد هست که خیلی ها نمی دونن و رعایت نمی کنند.و من اتفاقی تو صحبتهای یه روانشناس فهمیدم.اونم بعد عقدم.
نکته اینه که عاشق شدن مراحل خاصی داره که الان اسم مراحلش را بلد نیستم. اگر بعضی مراحل به بلوغ کافی نرسه و ازش عبور بشه (skip) بعدا ممکنه عوارض اونو تو مراحل بعد ببینی.
نمی دونم دیدی که یه زوج عاشق هم می شن و خانوم زیباییش را از دست می ده یا حتی معلول میشه ولی آقا همچنان عاشق خانم هست.
شاید اوایل آقا جذب زیبایی اولیه شده بوده اما الان چرا با اینکه اون زیبایی نیست هنوز از عشقش کم نشده؟ و هنوز هم در نظر آقا زیباست!
مثل ماجرای احسان و سولماز ماه عسل!
دلیلش اینه که جذب شدن نسبت به همسر اون اوایل کاملا اتفاق افتاده و دیگه این قدر عاشقه،طرفش معلول هم میشه اون زشتی ها را نمی بینه!

خب نمی دونم چه طور منظورم را برسونم.
هممون می دونیم که دخترایی که سخت به دست میان و مراحلشون پر پیچ و خم تره معمولا آقا بیشتر قدرش را می دونه . و چه بسا دخترای بهتر از اون هم باشه ولی چرا اون آقا هنوز جذب معشوقشه؟
چون وقتی با سختی یه چیزی بدست میاد قطعا زمان بیشتری می بره! و این میشه که اون مراحل عشق فرصت کافی برای شکل گیری داره... و اینکه وقتی از آدم یه چیزی منع می کنند نسبت بهش حریص تر میشه.
حالا این چه ربطی داشت به موضوع شما؟
ببینید من خودم خانوادم سخت گیر در حد تیم ملی! ولی الان متوجه شدم سخت گیری ها (اگرچه در این حدش واقعا درست هم نیست) ولی در مجموع منجر به اشتیاق شده!
مراحلی که بین ما گذشت خیلی سخت و تو هر مرحلش مکث بود.
خیلی مراحل سختی داشتیم و داریما... اما نهایتا منجر شده هر مرحله از ایجاد علاقمون پخته بشه. آقای همسر کاملا شیفته.هیچ عمدی هم از جانب من اصلا در کار نبود.خود به خود این طور بود مسائلمون. ولی من بعدا از صحبتهای دو تا روانشناس در مورد مراحل عشق و همین طور حتی دکتر فرهنگ هولاکویی یه کلیپ دیدم و متوجه شدم که واقعا خوب نیست از همون اول تمام حریم ها بین دو نفر حذف شه و چه خوب شد من خانوادم این قدر سخت گیرن. و حتی دکتر فرهنگ هولاکویی (البته نام بردن من از ایشون دلیل این نیست همه حرفاشون را قبول داشته باشم) می گفتن وقتی تو دوران نامزدی وقتی هنوز مراحل عشق کامل نشده مرد رابطه ج برقرار می کنه مرد به سرعت از نامزدش سرد میشه.و حالت پشیمانی میاد سراغش!!!
در حالی که برای خانمها این مساله برعکسه و بعدش وابسته تر می شن.

حالا شما این نکته را داشته باش. تا نکته بعدی که خودم جدیدا کشفش کردم و با این مضوعات میکسش کردم را بهت بگم:
در اوایل عقد هر وقت مردی با هر سطحی نامزدش را ببینه سطح توقع پایه اش می شه اون! بعد در ملاقات های بعد یه درجه از اون چیزی که دیده را بیشتر "انتظار" داره و طلب می کنه و منتظر و تشنهه هست.
حالا درستش چیه؟ درستش اینه درجه درجه حریم ها حذف بشه و مرد برای آب کردن یخ خانومش زحمت بکشه! تا زیبایی که برای رسیدن به هر درجه نصیبش میشه را بیشتر درک کنه.(چون مردها کلی نگرن.اگر همه یه چیز را یه دفعه ببینند نمی تونن جزء جزء همه زیبایی ها را ببینند.ولی خب برای دیدن عیب ها وقت هست.از طرفی یک دفعه با فاصله زیادی بین تصوراتش و واقعیت مواجه میشه که باعث سرخوردگیش میشه.)ولی این طوری مرحله به مرحله در ناخوداگاهش هر دفعه یه انتظاری ازش براورده میشه و پیروز میشه و احساس خوشایندی بهش دست می ده.

ولی حالا الان چه طوری شده؟
خانواده ها راحت گیر! الان فلان ساعت عقد می کنند یه ساعت بعد دختر و پسر در حد زن و شوهر منهای کار اصلی(که خب چه فرقی داره را نمی دونم).خب این مرد از همون اول چیزی برای کشف کردن نداره.و اصولا مرحله بعدی هم وجود نداره که منتظرش باشه که پیش خودش بگه من مثلا این جلسه چه چیز بیشتری می ت

متاسفانه ارسال پاسخ نمی دونم چرا در سایت به شمکل برخورده و گزینه ویرایش من هم یکم اذیت کننده است و منجر شد اشتباها یه قسمت از متنم حذف بشه.

الان دوباره قسمت انتهایی متنم را برات می ذارم:

"ولی الان چه طوری شده؟
خانواده ها راحت گیر! الان فلان ساعت عقد می کنند یه ساعت بعد دختر و پسر در حد زن و شوهر منهای کار اصلی(که خب چه فرقی داره را نمی دونم).خب این مرد از همون اول چیزی برای کشف کردن نداره.و اصولا مرحله بعدی هم وجود نداره که منتظرش باشه که پیش خودش بگه من مثلا این جلسه چه چیز بیشتری می تونم ببینم. همه چیزها همون دفعه اول براش بر ملا شده و حالا ذهنش تو هر جلسه وقت داره نکات منفی بدن زنش را ببینه!

در صورتی که الان شاید پسرها بیان اینجا یه عالمه اعتراض کنند و بگن ما حق داریم و فلان.ولی مساله اینه که وقتی آدم بدون دیدن جذابیت های جنسی کامل، جذب و عاشق همسرش نشد، خود به خود بعد از دیدن همه جذابیتهای بدن زنش هم جذبش نمیشه! چون اصولا به جذابیت ایده آلی هم قرار نیست برسه.چون صد در صد بین تصورات امروزی یک پسر و بدن زن معمولی کلی فاصله هست!
اما وقتی اول فرایند جذب و عاشق شدن کامل شد و عشقشون به بلوغ رسید و صرف نظر از مسائل جنسی با هم کلی خاطرات عاشقانه داشتن و محبتشون را نسبت به هم عمیق کردن و به تدریج به دیدن مسائل ظاهری جنسی رسیدن دیگه به قول معروف عاشق کر و کور میشه و اشکالات معشوقش را نمی بینه!و او را زیبا می بینه. و وقتی هم خانومش خدای نکرده مثل سولماز معلول شد خانومش را با همون چشم اول می بینه! که اگر بر دیده مجنون نشینی به جز خوبی از لیلی نبینی!

موفق باشی:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

در صورتی که الان شاید پسرها بیان اینجا یه عالمه اعتراض کنند و بگن ما حق داریم و فلان.

اعتراض کنند ...اعتراض وارد نیست!!!!!


ولی مساله اینه که وقتی آدم بدون دیدن جذابیت های جنسی کامل، جذب و عاشق همسرش (جذب و عاشق ماهیت وجودی همسرش) نشد، خود به خود بعد از دیدن همه جذابیتهای بدن زنش هم جذبش نمیشه!
کاااااملا موافقم. جذاب ترین جنبه وجودی شما چیست؟موهایتان؟پوستتان؟ چشم هایتان؟
جذاب ترین بخش از وجود زنها برای مردها (البته مردهای روشن فکر) فکرو ذهن انهاست. اصلی ترین بخش از ماهیت شما که منحصر به فرد است.

چون اصولا به جذابیت ایده آلی هم قرار نیست برسه.چون صد در صد بین تصورات امروزی یک پسر و بدن زن معمولی کلی فاصله هست!
اما وقتی اول فرایند جذب و عاشق شدن کامل شد و عشقشون به بلوغ رسید و صرف نظر از مسائل جنسی با هم کلی خاطرات عاشقانه داشتن و محبتشون را نسبت به هم عمیق کردن و به تدریج به دیدن مسائل ظاهری جنسی رسیدن

در تایید فرمایشات مصباح جونم نقل قولی می کنم از یک کتاب روانشناسی . ایا تو ان نیمه گمشده ام هستی؟
(خدایی انقدر این کتاب و اینجا تبلیغ کردم ناشرش باید بیاد به من پورسانت بده:311::58:)

چه زمان میتوانید از لحاظ ج ن س ی با همسرتان صمیمی شوید؟

شما باید از نظر فکری و احساسی با همسرتان صمیمی شده باشید.
باید حداقل دوبرابر زمانی که به ناز و نوازش می گذرانید صرف گفت و گو و شناخت یکدیدگر کنید.
باید خود همسرتان را دوست داشته باشید
باید به خود همسرتان و ارزش های او احترام بگذارید


دیگه به قول معروف عاشق کر و کور میشه و اشکالات معشوقش را نمی بینه!و او را زیبا می بینه. و وقتی هم خانومش خدای نکرده مثل سولماز معلول شد خانومش را با همون چشم اول می بینه! که اگر بر دیده مجنون نشینی به جز خوبی از لیلی نبینی!

موفق باشی:72:

---

نظر من اینکه اگر قبل از عقد به مشاور مراجعه نکرده اید ، حالا فرصتی برای جبران است.

ساده از کنار این قضیه عبور نکنید
با ارزوی خوشبختی برای شما:72:

سلام دوستان! منون بابات همفکری و نظرهای با ارزشتون

در مورد حق و حقوق باید بگم من بهش گفتم هیچی ازت نمی خوام مهریه که نمیخوام هیچ،حتی حاضرم چیزایی که برام گرفته از طلا و لباس( هرچند ناچیز بودند) همه رو پس بدم.
در مورد زمان شروع رابطه هم باید بگم متاسفانه خیلی زود شروع شد. 4 روز بعد عقد. البته فاصله بین رابطه هامون به نسبت زیاده. بعضی وقتا دو هفته هم میشه. چون شرایطش پیش نمیاد.
مشکلی که فعلا دارم اینه که چند وقت پیش مادرم و خواهرم خیلی باهام حرف زدن و قانع شدم که جدا بشم بهتره. قرار شد تصمیم قطعیمو بهش بگم. شب که اومد خونه بهش گفتم خیلی ناراحت شد. مطمین نیستم ولی فکر کنم گریه کرد. دم در هم که میخواست خدافظی کنه نمیرفت. تو کوچه هی میرفت و هی برمیگشت میومد پیشم. مادرم و خواهرم بعدش ازم پرسیدد بهش گفتی چکار کرد؟ منم راستشو گفتم. اونا افتادند به فکر که شاید ما اشتباه قضاوت کردیم و واقعا منو بخواد و گناه بزرگی داریم می کنیمو ...

خلاصه گفتند باید اونم بیاد حرف اونم بشنویم. اومد صحبت کردند گفت من نامزدمو میخوام دوستش هم دارم( البته هر وقت کسی ازش میپرسه همین دو تا رو فقط میگه. فکر کنم کسی یادش داده). بعد هم گفتند خب اگر مشکلی ندارید پس برید با هم زندگیتونو بکنید دیگه هم حرف طلاق نزنید زشته. ما هم گفتیم چشم.
بعد اون خیلی بهم محبت می کنه. بنده خدا نه پس انداز داره نه پشتوانه. بخاطر همین مجبوره تا دیروقت سر کار باشه. برقکاره. کارش آزاد. شبا ساعت 10 و اینا میاد خونمون. بعد که مثلا درست شدیم دیگه ولم نمی کنند ما خوش و خرم با هم هستیم. ولی اونا هی بهم می گن این زندگی دیگه زندگی نیست. خودتو زدی به اون راه. اون نمی خوادت. از این حرف ته دلمو خالی می کنند. خیلی دارم اذیت می شم. اون موقع که من تصمیم قطعیمو گفتم اونا کشش دادن. گفتن باید بیاد صحبت کنه. بعدش هم که ما با هم درست شدیم ( چقدر من تو این مدت ارامش داشتم که خوب بودیم با هم) اونا راحتم نمی ذارن.

مادرم معتقده که ما باید جدا بشیم و احتمال به هم خوردن و خوشبخت نشدم در اینده زیاده. ولی خودم خیلی دوستش دارم. پسر خیلی خوبیه بنده خدا. تا بحال از گل نازکتر به من نگفته ( البته منهای ایرادات اولیه). خیلی مودب. نمازخون. من موندم بمونم زندگیمو درست کنم یا بگم مادرم تجربه اش از من بیشتره و اگر بمونم بعدا پشیمون بشم.

سلام..خانم محبی به همین راحتی بساط طلاقو نچینید..طلاق اخرین راهه نه اولین راه.. شما چه کاری برای درمان مسئله پیش امده کردین که زود رفتین سراغه سر منزل اخر.. انگار مادرتون بیشتر از شما مشتاقه طلاقه خدای نکرده..

دو نفری برین پیشه یه مشاور خوب..و راحت حرفاتونو بزنید و نتیجه گیریشو بسپارین به مشاور ..بعد اگه دیدین راهی نیس اونوقته سراغه راه اخری برین.. خودتونو فعلا تو حال و هوای طلاق قرار ندین چون محبت بینتون به سردی میره ..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرزانه محبی

مادرم معتقده که ما باید جدا بشیم و احتمال به هم خوردن و خوشبخت نشدم در اینده زیاده. ولی خودم خیلی دوستش دارم. پسر خیلی خوبیه بنده خدا. تا بحال از گل نازکتر به من نگفته ( البته منهای ایرادات اولیه). خیلی مودب. نمازخون. من موندم بمونم زندگیمو درست کنم یا بگم مادرم تجربه اش از من بیشتره و اگر بمونم بعدا پشیمون بشم.

---

عزیزمن وقتی خودت میبینی در کنارش ارامش داری .خوشحالی .احساس خوشبختی میکنی چرا میخوای زندگیت رو خراب کنی من فکر میکنم بهتره هروقت خانوادت در این مورد باهات حرف زدن خیلی قشنگ قانعشون کنی وبعد این مسئله هم در باره اتفاقاتی بین شما و نامزدتون پیش میاد به کسی چیزی نگید اینا بین شما دوتاس قرار نیست همه راجع به زندگی شما نظر بدن اینطوری حرمت بین نامزدتون و خانوادتون هم از بین نمیره
دودستی زندگیت و بچسب نذار این بحث ها بشه مشکلات بزرگ و غیرقابل حل

سلام و تشکر بابت توجهتون
راستش به خانوادم گفتم که میخوام بمونم و مشکلمو حل کنم. مادرم و خواهرم هم با اینکه صلاح دیدن که جدا بشم ولی ناچارا گفتند خودت می دونی ما گفتنیا رو گفتیم. منم دیگه توکلم کردم به خدا. فعلا رابطه خوبی با نامزدم داریم. حالا اگر تظاهر هم هست نمی دونم واقعی هم هست باز نمی دونم.

سلام

راستش معمولا تا 99% تنها کسی که میتونه حس طرف مقابلو درک کنه خود ادمه .... ینی خودت تنها کسی هستی که میتونه حس شوهرتو متوجه بشه مخصوصا از رابطه جنسی
پس خیلی تشخیصش سخت نیست ولی حتما بهتره به یه مشاور هم مراجعه کنین نه از مادر و خواهرتون مشاوره بگیرین ... دیگران نباید در جریان قرار میگرفتن حالا هم که گرفتن نباید واسه شما تصمیم گیری کنن بنظرم هر وقت سر صحبت رو باز کردن شما ببندین

سلام به دوستان عزیز
همه حس های بدی که نامزدم اوایل به من داشت الان من نسبت به اون پیدا کردم. نمی دونم چکار کنم.
فکر می کنم خیلی از رفتاراش در شان من نیست. یه جا که میشینه یا جایی میریم زیادی حرف می زنه. من خیلی خجالت می کشم. روم هم نمیشه بهش بگم.
وقتی میاد خونمون خیلی دیر میاد خیلی دیر هم میره. جوری که رفت و امدش شده مایه اذیت خودم و بقیه. چون مهمونه اینم روم نمیشه بهش بگم. کاراش خیلی بی برنامه هست. درست سر نمی زنه. همیشه خسته از کار. دلم به چیش خوش باشه اخه...

سلام به همه دوستان خوب. راستش تو ماین مدت کش و قوس های زیادی داشتیم. مشکل من این بود که تا یه چیزی بینمون پیش میومد یا نامزدم سرد بود سریع می گفتم جدایی و مشکل و تصمیم رو به همه خانوادم می گفتم و اینجوری همیشه خانوادم و نامزدم رو روبروی هم قرار می دادم. مشکل اونم این بود که ابراز محبت کلامی و ظاهری رو از من دریغ می کرد. انتظاراتشو نمی گفت بهم. تو خودش نگه می داشت بزرگش هم می کرد بعد که باعث سردیش میشد و من می گفتم جدایی بعد می گفت به فلان دلایل بوده. یعنی تو بدترین موقعیت ممکن.
آخرین باری که بحثمون شد دو سه هفته پیش بود روابطمون از نظر من که خیلی عالی شده بود. اصلا بهش گیر نمیدادم. خودم قربون صدقه اش زیادد می رفتم بهش پیام عاشقانه می دادم. چه می خواست جواب بده میخواست نده. خودم محبتمو بهش نشون می دادم. خونشون بیشتر می رفتم. تا اینکه یه شب رفتم خونشون خوشحال و خشنود. با مادرش نشستن حرف عروسی پیش کشیدن گفت ندارم الان عروسی بگیرم. حالا خودش گفته بود مهر عروسی کنیم. خلاصه اینقدر صغری کبری چیدن بعد رسیدن به اینکه بگن عروسی نگیر اصلا. برو ماه عسل. قبلا سه بار گفته بودن اینو و من گفته بودم دوست ندارم برم ماه عسل بجای عروسی. چون من عقد هم مراسم نداشتم یه ساعتی رفتیم محضر نه اهنگی نه چیزی. منم گفتم نه من ماه عسل نمی رم. بعد از لحن تند نامزدم هم یه خرده ناراحت شدم. با ناراحتی گفتم خب دیگه بریم خونه. تو راه عوض دلجویی خیلی هم حرف بارم کرد. بعد هم منو گذاشت خونه تا سه روز نه اومد نه زنگ زد نه پیام داد. تازه قهر هم کرده بود. بعد سه روز هم زنگ زد که باهاشون برم عروسی منم جوابشون ندادم. بعد پیام داده بود که مهر عروسی بخوایم کنیم فلان خونه رو رهن کنم یا نه. منم گفتم دیگه نمیخوام باهات بمونم. خلاصه همین کش پیدا کرد. بیشتر از هر دفعه. با مشاور صحبت کردیم تلفنی و جدا جدا. ولی هر دو با یه مشاور. نهایتا به من گفت که تو این مدت دوران خوشی نداشتیم و تمومش کنیم بهتره. منم گفتم باشه. ولی بعد از بس دلم براش تنگ میشد نمی تونستم تحمل کنم. با یه مشاور دیگه که دوستم میشد خودم صحبت کردم. اون گفت که برای طلاق همیشه وقت هست دوباره با هم صحبت کنید. خلاصه باز صحبت کردیم. گفت بخاطر این گفتم بریم ماه عسل که حتی از تصور اینکه تو عروس باشی و من دستتو بگیرم از ماشین بیارمت بیرون هم بدم میومده. بخاطر رفتارات. گفت من بعضی وقتا خودارضایی می کردم بهترم بوده تا با تو بخوابم. ولی من گفتم من انتظاراتت رو نمی دونستم. قبول کرد که خودش هم از نظر محبت خیلی برام کم گذاشته. قرار شد یه مدت مطابق انتظارات هم رفتار کنیم. اخرش باز گفت ببین یا دیگه جدا بشیم یا مهر عروسی کنیم. من از نامزدی بدم میاد. خانواده اون سر سخت میگن جدا نشید. خانواده من سرسخت میگن جدابشید. ما هم موندیم. نمی دونیم با هم خوشبختیم یا بدون هم.

سلام..
خانم فرزانه معلومه بعد این همه مدت هنوز نتونستین با همدیگه چفت بشین.. بند اخر حرفائی که از قول نامزدتون نوشتین نشان از علاقه کم ایشون نسبت به شماس.. پسری که از برگذاری عروسی خوشحال نباشه و یا خود ارضائی رو

به بودن با شما ترجیح بده معلومه ماه عسل هم بهش خوش نخواهد گذشت و به اجباره .. به نظر من فعلا نرین زیر سقف.. تا مشکلتون حل نشده نه عروسی بگیرین نه ماه عسل..

با ادامه جلسات مشاوره از حل شدن مشکلتون اطمینان حاصل کنید و بعدا فکر عروسی باشین..

دوما هم اینکه هر اتفاق و صحبتی که بینتون رد و بدل میشه نباید به خونوادتون بگین تا اونها هم خبردار بشن..
کمی صبر و حوصله به خرج باید بدین.. تا چیزی بینتون میشه حرف جدائی رو پیش نکشید.. مطمئن باشید خیلی از مردها عواطفشونو نسبت به خانمشون بروز نمیدن و نامزد شما هم از این قضیه مستثنا نیست..
بیشتر عملی نشون میدن..مثلا با خرید چیزی یا بردن همسرشون به مسافرت و خیلی کارهای دیگه..

شما هم در قبال محبتی که به ایشون میکنید انتظار نداشته باشید..چون محبت بی دریغ شما کم کم مثل اب درون سنگ نفوذ خواهد کرد..
تا زمانیکه این محبت درونش شاخه و برگ داد اونوقت دگ به غیر از شما کسیرو نخواهد خواست ..

با سلام و تشکر از نظر شما
با مشاور تلفنی هم صحبت کردیم. نظرش بیشتر رو جداییه. خانوادم هم می گن جدایی. قبول دارم من نباید تا یه چیزی پیش بید سریع به خانوادم می گفتم. و یا سریع حرف جدایی می زدم.
ولی روی هم رفته الان این وضعو داریم. من شک بردم نکنه مشکل روانی چیزی داشته باشه. میگه من وقتی پیش تو هستم ارومم ولی تا دور میشم اون حس هم میره. دلم تنگ نمیشه. قبول هم داره از نظر محبت برام خیلی کم گذاشته. نمی دونم این زندگی ارزش داره بمونیم یا نه. فکر می کنم دیگه بی ارزش شدم براش.

سلام

جدائی راحت ترین و ساده ترین راهه نه راه حل اصلی.. واسه همینه طلاق داره امارش سر به فلک میکشه.. انشالله که بعد طلاق پشیمون نشین..

موفق باشین:72:

خودمم دوست ندارم جدا بشم. از طرفی از زندگی باهاش هم می ترسم. نمی دونم علت بی علاقگیش رفتارهای من بوده که میشه درست بشه یا علتش بی علاقگیش بوده. اگر رفتارهای من بوده چرا انتظاراتشو بهم نمی گفت تا درستش کنم. یعنی من اونقدر بد بودم؟

- - - Updated - - -

جناب جوادیان چطور می تونم با شما آنلاین صحبت کنم؟

سلام..

تا حرف دو طرفو نشنیده باشی نمیشه قضاوت کرد کی تقصیر کاره .. و این زمانی میشه که چن جلسه با هم دیگه برین مشاوره و یا زوج درمانی تا بعدش بفهمید به درد هم میخورید یا نه..

و الا نظرات ما از روی حرفای یک طرفه شما هستش.. شاید در برخی مواقع دچار نقصان باشه..

در مورد درخواستتون , عذر منو پذیرا باشید برام مقدور نیست.. اما بازم میگم جلسات مشاوره رو برید و حتما هم دوتائی .. و اگه براتون امکان داشت پیش مشاوری برین که سنش کم نباشه .. و تازه کار نباشه

با مدیر این سایت هم میتونید با پرداخت حق مشاوره کمک بگیرید چون ایشون بهتر تو جریان نوشته هاتون هستن و با سوال و جوابهائی که دوستان ازتون کردن و جوابهائی که دادین نظرشون دقیق تر خواهد بود

سلام به همه
امروز مادرم به عموها و داییم قضیه رو گفت. قرار بود من برم دادخواست بدم. عموم گفت بگو خودش بره دادخواست بده. منم گفتم مهریه نمی خوام ولی نم یدونم چرا گفت بگو خودش اینکارو کنه. منم گفتم باشه. ولی نامزدم تا فهمید گفت من نمی رم. گفت اگر اینجوریه پس میخوامت. بعد برادرم بهش زنگ زد بهش گفت خواهرمو بدبخت کردی دست از بچه بازیت بردار بیا برو دادخواست بده خودت. ...
عصری بهش پیام دادم که بره دادخواست بده و کشش نده. اومد تلگرام. خیلی حرف زدیم. گفت مادرت چند شب پیش گفته بریم بیرون حرف بزنیم. منم رفتم. گفته نامزدتو میخوای تو دلت هست یا نه. منم گفتم کاش میشد مساله مون حل بشه. ولی مادرت گفت این زندگی دیگه زندگی نمیشه. من خسته شدم از این قضیه اگر به دلت نیست جدا بشید. دیشب ظاهرا بهش زنگ زده گفته یا خودت بهشو بگو. یعنی نامزدم به من بگه. یا خودم می گم. نامزدم هم مثلا خودش گفته. من دیدم اولش گفت بیا بمونیم زندگی کنیم بعد حرفشو عوض کرد.
امروز احساساتی شده بود می گفت من باورم نمیشه تو منو نخوای. بگو منو نمیخوای.. منم گفتم میخواستمت دیدم خواستنم و احساسم ارزشی برات نداره دیگه حسم رفته. برام دعا کنید. نم یدونم چی میخواد بشه. این زندگی. راه برگشت که دیگه فکر نکنم باشه. نه برای اون نه من.

سلام
چقدر این رفتارا و حرکات و حرفا برام اشناست. نامزد شما هنوز مطمئن نیست به جدایی. اما شما چی؟؟ مطمئنی دیگه نمیخوای ادامه بدی؟؟ مطمئنی دیگه راه دیگه ای وجود نداره؟؟؟ مطمئنی همه تلاشتو کردی؟؟؟ اگر به این اطمینان رسیدی اقدام کن که بعدش پشیمونی و عذاب وجدان نیاد سراغت و همش خودتو مقصر ندونی که چرا بیشتر تلاش نکردم. جدایی پروسه دردناکی هست. تا بخوای مثل قبل شی طول میکشه

نامزدم انگار دو دل شده. دیشب پیام داده که فرزانه تو پشیمون نشدی از جدایی؟ نوشته: اونایی که از خودمون کم تجربه تر و کم سن و سال هستند از ما بهترن ما با این سن اشتباه کردیم از همون اول همه چی بینمون رو به خانواده ها گفتیمو .. واقعا نمی دونم چکار کنم. البته راه برگشتی هم نیست دیگه. خودمم بخوام خانوادم دیگه نمیذارن. از خواستن اونم مطمین نیستم. نمی دونم از عکس العمل خانوادشه. چون نمیخواد دادخواست بده هست. یا از بعدش ترسیده. خانوادش شدیدا مخالف جدایی ما هستن. خیلی اذیتش می کنن. منم می دونم تا حالا تو دلش نبودم. دوستم نداشته. حرفشو خیلی عوض می کنه. نمی دونم چکار باید کنم.
دوست گرامی جناب زانکو پیش مشاور هم رفتیم. با یکی دو مشاور هم تلفنی صحبت کردیم. اونا می گن بر اساس احساس فعلی تون تصمیم بگیرید. می گن بعد عروسی چیزی عوض نمیشه. در واقع یه چیز نسیه هست که عروسی کنید ببینید حستون عوض میشه یا نه. خودم خیلی دوسش داشتم. ولی چه فایده یه طرفه بود. منم دیدم اون حسی نداره حس من رفت. حالا دو دل شده. ولی 99 درصد بخاطر شرایطش هست نه دوست داشتن من.

سلام
من از حرفاتون حس میکنم همسرتون رو دوست دارید
همسرتونم که گفته دوست نداره جدا شید
دوست عزیز هیچوقت فکر نکنید اون چیزی که برداشت میکنید صددرصد درسته
اصلا بر چه اساسی میگید همسرتون دوستون نداره و حرفاش تظاهره؟
یکم خوشبین باشید
گذشت کنید و اجازه ندید خانواده و دیگران تصمیم گیرنده باشن
به همسرتون فرصت بدید خودشو ثابت کنه
این حرفارو طبق زندگی خودم زدم چون شرایطمون مثل همه و همسرم مثل شما فکر میکنه
الکی زندگیتون رو از هم نپاشید...

والله دوست عزیز من که می دونم دوسش داشتم خودم. ولی یکطرفه بود. همه هچی به ظاهر آروم بود ولی یهو میدیدی سرد شده رفتاراش. وقتی می گفتم انتظاراتت چیه. می گفت گفتنش چه فایده وقتی می دونم فایده نداره. منم میدیدم سرده. می گفتم خب جدا شیم. من زندگی بدون عشق رو نمی خوام. الان که گذاشته به اینجا کشیده همه فهمیدم ما داریم جدا میشیم. زشت شدیم. الان میگه من فلان انتظارو داشتم تو هیچ وقت انجامش ندادی. انتظارش سخت م نبوده. میخواسته من بیشتر مطیعش باشم. اتفاقا برای خودمم خوشایند بوده. ولی من نمی دونستم. اطلاع نداشتم. اونم نم یگفت. الان متاسفانه راه برگشتی نیست. نمی دونم اگر مثلا من مطیعش بشم دوستم خواهد داشت یا نه این بهانه بوده. دیگه وقتی هم برای درست کردنش نیست. دیگه خانوادم اونو نمی پذیرن. خودمم از ادامه دادن رابطه می ترسم. چون فکر کنم یکطرفه از طرف خودم فقط حسی د رکار باشه.

آیا ممکنه یه رابطه که بدون علاقه ایجاد شده بعدا موفق باشه؟ موندن ریسک نیست؟ الان خیلی اصرار میکنه بمونیم. رفتارمونو درست کنیم. خیلی ناراحته.

سلام فرزانه جون
من اولین بار برات می نویسم
از تجربم میگم
هیچ وقت تا خودت مطمئن نشدی که زندگیت به انتها رسیده ، با خانوادت مطح نکن
من مشکلاتی توی زندگیم پیش اومد که با خانواده همسرم راحت تر بودم و باهاشون مطرح کردم اما به خانواده خودم چیزی نگفتم
الان مشکل شما این هست که از ی طرف همه رو مطلع کردی و از طرف دیگه خودت هم شک داری میخای بمونی یا بری
خب دختر خوب اگه الان کسی نمیدونست که راحت تر به همسرت ی شانس مجدد میدادی
به نظر من این تلگرام و اس مس بازی بزار کنار
شوهرت رو ببر ی جا و درست وحسابی باهاش حرف بزن
ببین به نتیجه میرسی
راست و حسینی بهش بگو که الان همه چی هم میتونه تموم بشه و هم میتونه شروع بشه ، تو نظرت چیه ؟ من قیافم همینه ، ظاهرم همینه ،خانوادمم همینند
بهش بگو اگه میخای بسازی زندگی بگو اگه تردید داری بزار بریم دنبال زندگی خودمون

سلام به همه دوستان. و تشکر بابت توجه تون.
نامزدم هر چه اصرار کرد که با هم بمونیم و هر دو خودمونو تغییر بدیم من ترسیدم و قبول نکردم. بهش گفتم برو دادخواستو ببر دادگاه. چهار روز خبری ازش نبود. تا دیشب پیام داد. گفت دادخواستو به وکیلم گفته اونم برده دادگاه. امروز هم بقیه مراحلش. من براش نوشتم که تو زندگی بعدیت فلان باش. اونم نوشته تو هم هر انتظاری از شوهرت داری اول خودت رعایتشون کن. به خودتم بگو اینا رو. من گفتم به خودمم خیلی چیزا رو گفتم. ما هر دو بی نهایت اشتباه کردیم. یه مشکل ساده رو اونقدر دور خودمون پیچیدیم که شد یه کلاف و زندگی مونو خراب کرد. بعد اومده نوشته دیگه باید فکر کنیم که بهترین تصمیم رو گرفتیم. من که دیگه اما و اگر و پشیمونی ندارم. الانم بقیه مراحلو انجام دادم امروز. من عصری هر کار کردم خوابم نمی برد با اینکه خیلی کمبود خواب داشتم. براش پیام گذاشتم که حالم خیلی بده و ... کاش دوست نداشتم. واقعا هم حالم خیلی بد بود. شب با دوستم تلفنی صحبت می کردم. اونم تو عقد طلاق گرفته. بعد سال با یکی دیگه ازدواج کرد. الان زندگی خیلی خوبی داره. ولی خیلی بهم تاکید کرد که هر جور شده درستش کنم و برم زندگی مو ادامه بدم. گفت تازه اول سختی هاته. گفت پیام بده به شوهرت بگو من دوست دارم نمی خوام ازت جدا بشم. ولی من نم یدونم کارم درسته یا نه. نم یدونم چکار کنم.

فرزانه خانوم بهترین کار اینکه شما 1 جلسه باایشون مستقیم و رودرو صحبت کنید و ببینید واقعا حرف دلشون چیه؟

واقعا علاقه و کششی به شما ندارن یا بخاطر مسائل پیش اومده جذابیت و کشش از بین رفته

از چشما و حرکاتشون میشه راحت فهمید حرفشون رو ازته دلشون میزن یا نه؟ واقعا به شما علاقه دارن یا بخاطر نامزدی و عقد و خانوادشون و وجهه اجتماعی و حرف مردم اسرار به ادامه داشتن؟

این خیلی مهمه

صادقانه وشفاف و منطقی باهاشون صحبت کنید بگید مردو مردونه بگم مشکل کجاست؟

که بتونید تصمیم درست و منطقی رو بگیرید

برای طلاق هیچ وقت دیر نمیشه ( ضمنا تبعات طلاق گرفتن یا ادامه دادن همش به عهده خودتونه و اگه ادامه بدید یا طلاق بگیرید پدر و مادر و هیچ کسی نمیاد برای شما شوهر و همدم بشه یا بلعکس یا تبعاتش رو بعهده بگیره )

توکل بخدا ، یا حق

سلام..

من از همون روز اول هم بهتون گفتم انقد زود نرین سراغه طلاق و انقد حرفشو نزنید.. ولی شما قبح طلاقو شکستین و حتی پیش خونواده هاتونم حرفشو زدین .. و الان هم اصلا نمیدونید واسه چی جدا میشید و یا اصلا برا چی ازدواج کردین
چهار روز بعد طلاق هم دو تانون پشیمون میشید ..

نمیدونم خونواده هاتون چرا هیچ کاری نکردن راحت شمارو سوق دادن سمت طلاق

سلام به همه دوستان عزیز که این مدت صبورانه منو همراهی کردند. ما نهایتا تصمیم به جدایی گرفتیم و الان هم روند اداریش داره طی میشه.

سلام
چرا اينقدر راحت و الكى زندگيتو خراب كردى؟ نميدونم چطورى اينقدر راحت واسه جدايى تصميم ميگيرين، واقعا متعجبم از اين تصميمتون!!!!
چه مشكل حادى داشتين كه قابل حل نبود؟!
اگه جاى من بودين چيكار ميكردين؟!
كمى صبر كنين شايد راهى باشه، حيفه به خدا