شوهرم دوست نداره بچه دار بشیم

سلام عزیزان
من ۲۵ سالمه وشوهرم۳۴سالشه ،۴ساله ازدواج کردیم.هربار حرفی از بچه زدم حتی به شوخی کار به دعوا کشیده میگه از بچه خوشم نمیاد،من اوایل ازدواجمون بیشتر واسه اینکه امتحانش کنم سه یا چهار بار این موضوع رو پیش کشیدم ولی هر بار پشیمون میشدم ون اصلا نمیذاشت حرفم تموم بشه با اینکه میدونست اون زمان خودمم امادگی بچه دار شدنو نداشتم.ولی الا که ۴سال میگذره حقیقتش دلم بچه میخواد سن شوهرم داره به چهل نزدیک میشه ولی یه بار همین نزدیکیا بعد سه سال بهش گفتم دوباره همون عکس العمل بار اولشو نشونم داد وبه من میگه من نمیخوام بچه دار شم منم که تعیین میکنم کی بچه دار شیم دوسه سال دیگه دربارش حرف میزنم البته همه ی اینارو با پرازخشونت میگه .وقتی دلیلشو میپرسم میگه دلیلی ندارم خوشم نمیاد انگار نه انگار که نظر من مهمه
خواهش میکنم مثل همیشه راهنماییم کنید

سلام

خوبی خانومی؟

نگران نباش.شما خودت تا7 الی 8 سال دیگه برای بچه دار شدن فرصت داری و سنی نداری.

از طرفی خرج و مخارج واقعا بالا رفته و بچه دار شدن باید کاملا حساب شده باشه.



مطمئن باش هیچ کس بدش نمیاد موجودی رو از گوشت و پوست و خون خودش تو آغوش بگیره.شاید فاکتورهای دیگه دخیله.

مثلا ترس از اینکه بلایی سر شما بیاد...

یا ترس از تربیت درست بچه....

ترس از خرج و مخارج بچه...

به نظرت خودت دلیلش میتونه یکی از اینها باشه؟

این لینکها رو هم نگاهی بندازی بد نیست.

همسرم بچه دوست نداره

شوهرم با بچه مخالف است

شوهرم اصلا بچه نمیخواد

ولی من با خودم عهد کردم اگه یه روزی به من بیاد بگه بچه دار شیم مثل خودش رفتار میکنم و بهش میگم من به خاطر تو چند سال صبر کردم حالا نوبت خودته که صبر کنی
یعنی نظر من اصلا مهم نیست چرا مردا انقدر خودخواهن اینو از رو عصبانیت نمی گم واقعا به این نتیجه رسیدم که زنها باید همیشه همه چیزو تحمل کنن تا مردا یه وقت ناراحت نشن این چه رسمیه

دوست عزیز

شما مختاری هر طور که دوست داری رفتار کنی.اما با لج و لجبازی کودکانه که در نهایت منجر به ناراحتی و کدورت و کینه و مهم تر از اون باعث از بین رفتن فرصتها بشه ، به نظرت میشه زندگی خوبی داشت؟

اگر این لجبازیها و مقابله به مثل کردنها کارساز بود الان اینهمه طلاق و جدایی و قهر و دشمنی و ...وجود نداشت.

به جای فکر کردن به این موضوع که چطور یکروز تلافی این کار رو سر شوهرم دربیارم و از این قبیل فکرها...بهتره به دنبال پیدا کردن راه چاره ای برای حل مشکلت باشی و مشکل روی مشکل درست نکنی.

موفق باشی

سلام دوست عزیز
منم مشکل تو رو دارم اما به شکل کاملا وارونه!
یعنی اونی که بچه دوست نداره منم نه شوهرم. ما دو سال و نیمه که ازدواج کردیم و من از ابتدا با بچه دار شدن مخالف سرسخت بودم. واسه اینکه میترسیدم محبت و توجه همسرم بعد از بچه دارشدن نسبت به من کم بشه. آخه من شوهرمو دیوانه وار میپرستم :43: و هم یه سری مشکلات عاطفی دارم که خودم به مشکلم اعتراف میکنم.
اما همسر من با وجود علاقه ای که خودش به بچه داشت و با وجود اینکه من 28 ساله و همسرم 34 ساله است هیچوقت ازم نخواست که بچه دار بشیم و همیشه سعی کرد به من این اطمینان رو بده که من اولویت اول زندگیش هستم و هیچ کس جای منو تو قلبش نمیگیره.
همسرم به من قول داده تا زمانی که من آمادگیشو نداشته باشم صبر میکنه و اگر هرگز به این آمادگی نرسم بخاطر من ازخواسته اش که همون بچه دار شدنه میگذره :104:
نتیجه این رفتار منطقی و سرشار از عشق همسرم این شد که کم کم دارم حس میکنم به بچه دار شدن علاقه پیدا میکنم.
تو هم به جای لجبازی سعی کن علت مخلفت همسرت رو بفهمی با درک متقابل و تحت فشار نذاشتن به مرور به خواسته ات برسی
موفق باشی :72:

با سلام اگه شما هم بخوایین مثل شوهرتون رفتار کنید مسلما سنگ رو سنگ بند نمیشه . برای بچه دار شدن رضایت شوهرت هم خیلی مهمه،با مهربانی در فضای بدور از تنش با همسرتون صحبت کنید و دلیلش رو ازش بپرسین آروم آروم بعد برای هر کدوم از دلایلش دلیل منطقی بیارین بدون دعوا و لجبازی.وسعی کنید با سیاست زنانه احساسات پدرانه شو بیدار کنی یا در واقع تحریک کنی.اما اگه باز قبول نکرد اصلا نگران نباشید چون از نظر سنی برای بچه دار شدن وقت دارین بدونیین که بچه از چیزای فرع زندگیه سعی کن شوهرتو درک کنی چون اون هم مهمه.پس کاری نکن که زندگیتون به تلخی بگذره .
http://ahlekhaneh.ir

شما باید بشینین حساب شده بررسی کنین که الان در زندگی تون صلاحه که بچه دار بشین یا نه .
نه اینکه کارتون رو بندازین رو لجبازی کودکانه
.
دلیل بخواهین ازش .
منطقی به گفتگو بپردازین .
.