چگونه با فرزند 7 ساله همسرم رفتار کنم
نقل قول:
با سلام من تجربه یه شکست رو به خاطر اعتیاد همسرم تو زندگیم دارم.اما بعد ازچند سال به کمک خانواده به یه آقایی اشناشدم که ایشون هم مثل من تجربه تلخ دارن .یه مدتی هست باهم عقد کردیم و مشکلی نداریم فقط یه موردی هست که ایشون یه دختر 7 ساله دارن که الان با مادرشون زندگی میکنه و قراره بیاد و بامازندگی کنه . راستش من میخواستم از شما خواهش کنم که یه راهنمایی کلی بهم بکنید که من چطوری خودم رو به اون دختر معرفی کنم ؟ و اصلا چطور برخوردی داشته باشم باهاش ؟ واقعا موندم که ایا میتونم رابطه خوبی داشته باشم باهاش که اگررفت پیش مادرش و برگشت اخلاقش عوض نشه ؟ بد خلقی نکنه ؟ اگه راهنماییم کنید ممنون میشم ازتون خدانگهدار
سلام مراجع گرامی،
یکم:
شما کافی هست، خودتان باشید، نیاز به هیچ نقش خاصی ندارید. یک کودک 7 ساله با شخصیت واقعی شما ارتباط برقرار می کند نه با نقشی که برایش بازی می کنید. اگر مهربان هستید، اگر جدی هستید و ....، کافی هست همان طور هم رفتار کنید. افراط در مهربانی یا افراط در جدی بودن یا افراط در ...، منجر می شود به زودی رابطه تصنعی شما با آن کودک دچار مشکل شود.
دوم:
پیشداوریها و پیش فرضهای خود را در مورد مادر ایشون تغییر دهید. این تصورات قالبی که شما دارید، روی رابطه شما با او اثر می گذارد. حتی اگر مادر ایشون بد شما را به او گفت، شما نباید سعی کنید آنرا با گفتار خود اصلاح کنید. و برای اینکه کودک در تعارض قرار نگیرد، با لبخند و گذشتن از موضوع ، سعی کنید رفتار مطلوبی با او داشته باشید ، به مرور کودک واقعیت ها را می فهمد.
به قول شاعر:
هرکس بد ما به خلق گوید
ما سینه او نمی خراشیم
ما خوبی او به خلق گوئیم
تا هر دو دروغ گفته باشیم
( شما که قصد ندارید فقط چند روز با کودک باشید) چون شما سالیان درازی انشاء الله در کنار این کودک هستید، رفتار شماست که ارتباط شما و کودک را عمق می بخشد نه گفتارتان.
سوم:
در نهایت نیاز نیست از بی نهایت مسائل که در زندگی هر انسانی پیش می آید شما فقط و فقط روی این نکته تمرکز کنید. اگر به یک مسئله ای بیش از آنچه که ارزش آن را دارد بپردازید ، مانند تومور سرطان می شود و تصنعی می گردد و مشکل به بار می آورد. شما باید مانند هر مادری، ارتباط معمولی اما صمیمانه ای با آن کودک داشته باشید. و از احتمالات منفی احتمالی دوری کنید.
