ینی واقعا میشه بر گردم با قبول شرایط از طرف اون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nasriin

ولی بهم ثابت شد ک منو دوست داره و همین برام کافیه از اون اولشم فقط دنبال یه حرکت یه اتفاقی بودم تا بهم ثابت بشه که منو دوست داره

---

دوست عزیز فکر نمی کنی که یه کمی خودت رو دست کم گرفتی؟؟
یعنی تو به هیچ چیز دیگه ای به جز دوس داشتن نیاز نداری؟
مگه هرکی آدمو دوس داشت ، باید باهاش بری زندگی کنی ؟
اگه شوهرت اختلال روانی داشته باشه که اصلا دوس داشتن و نداشتنشم معلوم نیست
به قول خودت شوهرت با نصف شرط های تو می تونست بره یه دخترو بگیره . چرا این کارو نکرد ؟
انقدر ساده همه چیزو به دوست داشتن نبند
اون الان یه آدمِ از دست داده ست
آدم وقتی چیزی رو از دست میده این حس حسرت از دست دادن اون قدر قویه شاید از خیلی چیزای با ارزش دیگه بگذری برای بدست آوردن اون. بعد که خیالت از جانب به دست آوردنش راحت شد تازه می شینی فکر می کنی که ای دل غافل ! چیکار کردم؟
مطمئنم الان همچین حسی هم در وجود تو هست و هم در وجود شوهرت

زندگی به میزان عاقل بودن بیشتری نیاز داره تا عاشق بودن!
حواست باشه !

سلام به همه دوستان
confused
بله ولی آخه تا قبل از این همین کارم نمیکرد الان خیلی دیگه از خود گذشتگی کرده

دوستان عزیز فقط متوجه این اهمیت باشید که من از ایشون بچه دارم شاید اگر بچه نبود قضیه یه طور دیگه باید نگاه میشد ولی الان که بچه هست باید بیشتر به ساخت فکر کرد نه خراب کردن میگم باید ریسک کنم باید یه بار دیگه فرصت بدم شاید درست شد
آدم تقریبا پول دوستیه حالا که گفته 114 قبول حتمی میخواد عوض بشه و میخواد زندگی منو از نو بسازیم و الا قبول نمیکرد
14 ماه دوری فقط یه بار دیدن من فکر کنم بهش این اجازه رو داد که بشینه کاملا فکر کنه به من به پسرش به زندگی که داشتیم
مادرشم گفته این کارو نکن ولی خودش گفته من زندگی با اون دوست دارم راستش از ااون اولشم خیلی به مادرش اجازه دخالت میداد اگر دستورات و عمل کردن به این دستورات از طرف همسرم نیود مشکلات زندگی ما به نصف میرسید

شروطی که گذاشتم تمام حقوق با من است حق تحصیل کار طلاق مسکن وهمه

منم که میخواستم پسرم تا 7 سالگی پیش خودم باشه و قید همه چیه زده بودم حداقل میگم خونه پدرش به سن 7 برسه هم یه ریسکی کرده باشم شاید واقعا تغییر کرده
من همین نشانه ها هم مقبول دارم برای بازگشت به اون خونه و ازش ساده نمیتونم بگزرم

ولی اگر همه چی خوب پیش بره واقعا مثل یک معجزه میمونه برام دعا کنید میخوام خانوادمو یه بار دیگه دور هم جمع کنم

نسرین عزیز،

دو تا کارشناس برات پست نوشتند.
حرفهاشون را جدی بگیر. مشاوره و روانشناس برو.

دلت را به مهریه و حق طلاق و ... خوش نکن.
مهریه را که خودت بهتر می دونی اگر نخواد بده می تونه.
حق طلاق هم بعد از عقد می تونی بگیری، نه حین عقد.
اگر عقدت کرد و بعد حق طلاق را نداد، کاری نمی تونی بکنی.

به این وعده وعیدها دل خوش نکن.
خوب فکر کن.
امیدوارم بهترین تصمیم را بگیری.

یه صحبتی به همه بکنم
هر چقدر میتونید خوبی کنید هم خودتون هم خانوادتون باور کنید یه روزی نتیجه میده یه روزی طرف شرمنده میکنید با اخلاقتون

توی این مدت خانوادم خیلی به من درس دادن درس بردباری توکل و انسانیت

خدا رو واقعا شاکرم که همیچین خانواده ای به من عنایت کرده که من بچه بدشونم واقعا همه بهتر از منن از هر لحاظ

یادمه اون اوایل به خان داداشم گفتم چرا نیومدین اونو بزنید بهم گفت عزیزم در شان خانوادت نیست این کارا
خیلی ناراحت شدم اون موقع ولی الان میگن خان داداش خیلی آقایید

پدرم که واقعا با پسره و خانوادش با بزرگواری تمام رفتار کرد

خودش شرمنده شد از کارایی که با ما کرده

نسرین جان.

من واسه کسایی که مشکلات و درگیری هایی از این قبیل داشتن، همیشه مینویسم هییییییچ کس جز خود زن نمیتونه تشخیص بده که شوهرش واقعا مشکل روانی داره یا اینکه کارهای بی منطقش پاسخی به رفتار بی منطق زنش هم هست و قابل کنترله !

ببین گلم. یه وقتی هست تو هررررجور رفتار کنی، باز هم شوهرت سر هیچی عصبی میشه و بهت حمله میکنه و قصد جونت رو داره، یه وقتی هست که خودت تحریکش میکنی و اینقدر میری رو روانش که واسه ساکت کردن تو کاری جز کتک زدن نداره !

در هر حال زدن بده ولی یه مرد ( ازنوع مورد دومی که بالا گفتم) میزنه که زنش به خودش بیاد، یه مرد میذاره میره بی خبر، یه مرد خیانت میکنه که زنش به خودش بیاد، یه مرد مهریه رو هرطوری هست جور میکنه و خلاص !!!

خودت تو تنهایی خودت بشین بدون در نظر گرفتن احساسات ببین شوهرت تو کدوم دسته است و حتی حتی حتی اگه به این نتیجه رسیدی که تو دسته دومه ، باااااااااز هم تا در حضور خودت یه روانشناس بالینی اعلام نکرد که ایشون سالمه، عقد نکن.

اگه هم گفت مشکل داره، اون وقت تویی که باید تصمیم بگیری کمکش کنی تا درمان بشه یا اینکه طلاق بگیری.

ما همه حساسیتت رو پسرت رو درک می کنیم. اینکه میخوای سایه پدر بالا سرش باشه، اما سایه مهربون پدری که حمایتش کنه درسته ؟
اگه خدای نکرده شوهرت بیمار باشه و بعد از اینکه برگشتی سر خونه زندگیت و جو آروم شد ، یه هو یادش بیاد که ای دل غافل ! من که مهریه 114 تا قبول کردم، حق طلاق و همه چی دادم، چرا ؟؟؟ و از کوچکترین بی توجهی تو بخواد انتقام بگیره چی ؟؟؟

این جور افراد شدیدا در صدد انتقام بر میان.

میدونم الان اینقدر خوشحالی که دلت میخواد فکر کنی برگشتن شوهرت معجزه است !!! ولی عزیزم هییییچ رفتاری یهو اینجوری تغییر نمیکنه. واسه ساختن زندگیت بیشتر رو واقعیات متمرکز شو و سعی کن تا قبل از عقد همه واقعیت شخصیت شوهرت رو توسط یه روانپزشک متوجه بشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گل آرا

نسرین جان.



میدونم الان اینقدر خوشحالی که دلت میخواد فکر کنی برگشتن شوهرت معجزه است !!! ولی عزیزم هییییچ رفتاری یهو اینجوری تغییر نمیکنه. واسه ساختن زندگیت بیشتر رو واقعیات متمرکز شو و سعی کن تا قبل از عقد همه واقعیت شخصیت شوهرت رو توسط یه روانپزشک متوجه بشی.

---

:104::104: :104: :104: :104: :104:

ببینید گل بی عیب خداست ولی اگر راستشو بخواین نه من هر چیم که میگفتم باور کنید سزاوار کتک نبود ینی انقدر اصلا گیر نمیدادم چیزی ازش نمیخواستم حرف خواستی نمیزدم آدم اینجوری کلا نیستم

چند وقت پیش توی برنامه تلوزیونی یه زن شوهر خارجی نشون میداد داشت رفتارشونو تجزیه و تحلیل میکرد جالب بود اینکه خانومش بهش محبت زیادی میکرده و بعد از هر دعوا چیزی به همسرش نمیگفته و باز با هاش خب بوده این زن مقصر میکرد و خودش موجب خرابی زندگیش شده ناخواسته خودش به شوهرش بال پر داده شوهرشم که انسان از این موقعیت نا خود آگاه سواستفاده کرده و واقعا هر دقعه فکر کرده زنش مقصره که در واقعیت مخالف این بوده یا حد اقل خودشم مقصر بوده

هر رفتاری من کرده باشم دیگه من که براش قرص نمینوشتم اون میرفت روانپزشک یه 6 ماه و قرص مصرف میکرد

ولی یه سوالی که همیشه با زندگی با این آقا داشتم این بود چطوری بهش بگم که اونم مقصره و بیاد خودشو اصلاح کنه ؟؟؟
واقعا چطوری میشه رفتار کرد که شوهر به اشتباهش پی ببره ؟؟؟؟قبول کنه و درصدد رفعش باشه
میشه رفتار خودمو طوری درست کنم که به مرور نا خود آگاه رفتارش درست بشه ؟؟؟
از یه اعتیاد به یه چیزی که خوب نیستچطوری میتونم ایشون منصرف کنم ؟؟؟ از غار تنهایی که توشه چه جوری درش بیارم ؟؟؟

فکر کنم باید رشته مو کاملا عوض کنم برم روانشناسی یا روانپزشکی

- - - Updated - - -

راستش خودمم یه روحیه ای که دارم درست دنبال آرامشم ولی دوست دارم زندگیم پر ماجرا باشه دوست دارم اگر مسکلی که واقعا من میتونم خوبش کنم واقعا برم تمام تلاشمو بازم بکنم حالا با اصلاح خودم تغییر رفتار و همه چی

یه داستان بگم
یه زنه بود خیلی از شوهرش ناراضی بوده یه روز میره پیش حکیمی دردل میکنه و راه حل میخواد حکیم میگه باید بری به بالاترین نقطه کوه اونجا یه پلنگی زندگی میکنه 3 تا دونه از تارا سیبلشو بکنی بیاری برای من
زن میره 1 ماه اونجا اقامت میکنه تا کم کم نزدیک پلنگه میشه هر روز یه گوشت ور میداشته میلسیده میزاشته سر راه پلنگه تا کم کم بهش نزدیک میشه و موفق میشه سه تا تار سیبیلشو بکنه میاره میده به حکیم حکیمک میگه تو ای که با مکر حیله میتونی اون پلنگ وحشی رو رام کنی 3 تا از تارای سیبلشو بکنی بیاری چطوری نمیتونی با این مکر شوهرتو درست کنی
زن به فکر فرو میره و میره زندگیشو از نو میسازه
همه خانوما این قدرت دارن فقط حیف که واقعا نمیدونمیم چه جوری ازش استفاده کنیم مخصوصا اگر یه خورده طرف آدم اذیت کنی باشه سریع فرار میکنیم عوض اینکه بریم حلش کنیم

- - - Updated - - -

گل آرا سلام
یه سوال انتقام بگیره ینی چی ؟؟؟؟ وقتی تمام حق حقوق با من باشه نهایت طلاق دیگه
مثلا پسرمو برداره ببره خوب الانم میتونه این کار توی همین یه روزی که مببرتش بکنه

البته منم حتمی روانپزشک تاکید کردم و موافق صد در صدش هستم و باهاشم میرم تا نظر دکتر خودم بدونم و از درمانش دوره ی درمانش با خبر بشم

انتقام یعنی یه شب که دعواتون بالا بگیره، مثل دفعه قبل که روت چاقو کشید، چاقو بکشه و تا ته هم فشار بده...

عزیزم مکر و سیاست رو یه مردی که مشکل روحی روانی نداره جواب میده ولی یه بیمار روانی نه با محبت نه با خشم نه با سیاست نه با تهدید... هییییچ جوره نمیشه به راهش آورد مگر اینکه درمان بشه !!! و هییییچ انسانی از درمان جواب نمیگیره مگر اینکه خودش بخواد !

دوست خوبم. تو یه پسر ماه هم داری. شاید خودت الان که دلتنگی فکر کنی همه جووووره میسازی ولی پسرت هم تحمل هر شرایط و هر تنشی بین شما رو داره ؟

ببخش اگه اینقدر دخالت میکنم و نظر میدم. نگرانم.
من خودم کسی ام که اگه یکی بیاد اینجا بنویسه شوهرم میزنه و 1-2 سال اول زندگیش باشه، همه راه ها رو بهش میگم جز جدایی...
اما شراییط شما یکم فرق داره...
چند ساله ازدواج کردی و زندگیت به ثبات نرسیده... منم هرگز نمیگم جدا شو. هرگز !!! فقط میگم با دلخوشی حق طلاق و مهریه نرو زیر یه سقف با مردی که این همه بلا سرت آورده...با سند محکم یه روانپزشک مبنی بر سلامت روانی ایشون برو و عقد کن.

نمیدونم چی بگم ولی من فقط یه جا که فکرم نیست صد تا جاست من باید همه چیه در نظر بگیرم
نمیدونید خانوادم چقدر خوشحالن از این بابت مادر و پدرم چقدر خوشحالن :54:
پسرم که همین یه روز توی هفته میره همه هفته میگه بابا تا دوباره بره پیشش اونم خیلی توی اون یه روز بهش میرسه شایدم همین دیدار بچه موجب تغییرش شد
بحث من سر دلتنگی این حرفا نیست به خصوص از جانب خودم بیشتر عقلیه

الویت اول زندگی من پسرمم دوست دارم خوشبخت بشه مثل خودم که پدر و مادرم بالای سرم بودن اگر امید به اصلاح هست اونم پدر و مادرش بالای سرش باشن حد اقل تا 7 سال چون شخصیت اصلی اون موقع ساخته میشه و نقش بسزایی داره توی بقیه زندگیش

حتمی باهاش میرم چند جلسه روانپزشکی اصلا از خود دکتر راجع به برگشت خودم میپرسم ببنیم چی میگه
برام دعاکنید

- - - Updated - - -

یه مشاوره میرفتم خیلی خانوم خوبی بود فردا میرم ببنیم چی میگن

سلام نسرین جون احساستو خیلی خوب درک میکنم برات خوشحالم که داری بر میگردی برات دعا میکنم که زندگیت روز به روز شیرین تر بشه اما مواظب خودت باش یه جوری نشه که بری با یه صدمه شدیدتر برگردی
منم شرط حق تحصیل و اشتغالو دارم ولی مردی که قلبا راضی نباشه اگه کتبا هم قول بده عمل نمیکنه مثل شوهر من که رفته اونجایی که قراره استخدام بشم آبروریزی کرده امیدوارم شوهرت واقعا از کرده هاش پشیمون شده باشه و واقعا معجزه رخ داده باشه
امیدوارم انقدر زندگیت گرم و شیرین باشه که سختی و تلخی روزای گذشته رو فراموش کنی