-
ادامه بدم یا نه؟
سلام
اسمم مریمه-25سالمه-هفت سال پیش تو مسافرت با پسری از یه شهر دیگه آشنا شدم و تا الان این رابطه دامه داره.تو این مدت فقط یکبار همدیگه رو دیدیم و من به شهرشون رفتم -اون بخاطر دانشگاه و سربازیش و بی پولیش تا نتونسته بیاد شهرمون-اون 2 ماه از من کوچیکتره-لیسانس گرفتو 3 ماهی میشه خدمتشو تموم کرده و همچنان دنبال کاره-و شرایط پیشقدم شدن رو فعلا نداره - پسره خوبیه-باایمانه-اخلاقش خوبه-نیت ما از همون روز اول ازدواج بود-ولی یه سری مشکلات هست-ما هنوز همدیگه رو نمیشناسیم -شناخت از همه نظر شخصیتی . خانوادگی . فرهنگی . اجتماعی .رسمو رسومات ..... تقریبا میشه گفت کامل همو نمیشناسیم-تنها چیزی که هست همدیگه رو دوست داریم....
میخاستم راهنماییم کنید آیا به این رابطه ادامه بدیم ؟
-
کامل همدیگه رو نمی شناسین ولی هفت ساله در ارتباطین ، پس شما این همه مدت چیکار می کردین ؟ عواطف رو رد و بدل می کردین که میگین دوسش دارین ؟
یه بار هم همدیگه رو دیدین ؟؟!
روزی چقدر باهاش در ارتباط بودی ؟
خواستگارات رو هم رد کردی به خاطرش یا نه ؟
این زابطه چه سودی می تونه داشته باشه آخه ؟
به قول یکی آدم بقال سر کوچه رو بیشتر می بینه.
-
سلام
هفت ساله از آشنایی تون میگذره و هنوز همدیگه رو نمی شناسید؟ خوب اینکه همدیگه رو دوست دارید خوب پله اولید اما هنوز پله ه ای دیگه ای هم مونده.
پله های شناخت. و وقتی باید این پله ها طی بشن که شرایط ازدواج برای اون پسر فراهم باشه .یعنی مادیات لازمه ازدواج رو داشته باشن.
حالا فرضن این هم درست شد کدوم شهر میخوایید بمونید شهر شما یا شهر ایشون؟ اگر ایشون به شهر شما بیان هم براشون کار پیدا نخواهد شد؟
پاسخ به سوال اصلی شما که آیا به این رابطه ادامه بدهید یا خیر میطلبه که جواب سوالهایی مثل سوالهای بالا و کلی سوال دیگه رو داشته باشین. بذارین بریم سر نقاط مثبت قضیه.اینکه ایشون با ایمانه و اخلاقش خوبه و از همون اول نیتتون ازدواج بوده خوبه یعنی معیارهای ارزشمندیه. اما واقعیت چیه؟ دو تا آدم توی دو تا شهر مختلف همدیگه رو دوست دارند پس برای اینکه بهم برسند یکسری شرایطی لازمه فعلاً هم اون شرایط مهیا نیست اما یه رابطه هفت ساله رو که به خاطر اینکه در حال حاضر شرایط مهیا نیست نباید دور انداخت پس ادامه بدهید اما با این دید که ممکنه شرایط به این زودی ها جور نشه واقع بین باشید و با دید باز به مسائل نگاه کنید. صبر پیشه کنید انشا لله ایشون کار هم پیدا میکنند و شرایطشون به زودی جور میشه. یه سوال؟ آیا خانواده هاتون از این رابطه خبر دارند ؟ اگر دارند آیا راضی میشن؟ دوست داشتن لازمه اما کافی نیست.
-
دختر گل در زمانی که آدم ها ازدواج می کنند معمولا فقط به این فکر می کنند که به شخص مورد نظر برسند . اصلا و ابدا هم در نظر نمی گیرند که اون ماله یه شهر دیگست .اگه با هم ازدواج کنید شاید تا آخر عمر قرار باشه فقط ماهی یکبار خانوادتو ببینی و این ماهی یکبار شاید برای تو رااحت باشه اما اگه خانواده ای داشته باشی که بهت وابسته باشند همون وابستگی خانوادتم به خودی خود مشکل ساز میشه .این ها رو هم در نظر بگیر که شما به عنوان یک خانم بارداری داری زایمان داری و ....
سعی کن تو ازدواج خانواده خودت و خانواده همسرت هر دو به این امر راضی باشند.اگه زندگیتون از همون اول با دعوا شروع بشه من میگم خدا عاقبتشو بخیر کنه.
احتمال 10 درصدم بزار واسه اینکه دوران دوستی امکان بددلی رو در آینده برات فراهم می کنه و تو رو در معرض تهمت قرار میده.این مورد بسیار شایع هست
اینکه هفت سال با اون دوستی و شاید هیچ مشکلی با هم نداشته باشید اصلا دلیل بر این نیست که اگه ازدواجم کنید همین روال ادامه داره.
سعی کن با چشمی باز ازدواج کنی نگو اگه این عیبو داره اشکالی نداره .
در مورد اینکه اجتماعی بودنش هم هست یا نه حساس شو.مثلا اینکه به مهمونی ها میاد نمیاد.
اصلا نگو فقط واسه من خودش مهمه خانوادش هر جور بودن مهم نیستند.نه یادت باشه اون پسر در همون خانواده بزرگ شده و خواه ناخواه اخلاقه اونا رو تو وجودش داره.
بعدی موارد تربیتیه
خیلیا تو زندگیشون به خانمشون زیاد احترام نمیزارن مثلا تو جمع اسم خانمشون رو با نام کوچیک صدا می کنن یا اینکه سر خانماشون دادم میزنن واسشونم طبیعیه ولی واسه خانواده دختر اصلا طبیعی نیست و موجب بروز اختلافات شدید میشه این ها همون چیزایی که قبل از ازدواج بهش میگن اختلاف فرهنگی اما بعد از ازدواج میشه عامل تک تک اختلافات
چرا ازدواج چرا طلاق دکتر هولاکویی رو هم حتما گوش بده
تو سایت ها هست
ایشالا موفق باشی و شــــــــــــــــــــــــ ـاد عزیزم:drunk:
-
2 رود شکوفه گیلاس
اگ 7 ساله باهمین، چرا همدیگه رو نمیشناسین؟
اصن اگ همدیگه رو نمیشناسین، چطور همدیگه رو دوس دارین؟
فک کن اگه من و تو از 4 سال پیش تو این سایت بودیم،الان دلیلی میشد وا3 دوس داشتن و ازدواج؟
اینا دوس داشتن نیس، تصوری از فرشته نجات هست ک از هم دارین.
محاله با چنین وضعی ک میگی بشه پایه 1 زندگی رو بنا کرد.
مشابه مورد تو رو تو فامیل داریم. پسره از 1500 کیلومتر اون ور تر اومده خواستگاری میگه من چن ساله پیش دختر رو دیدم و چن بار اینترنتی باهم بودیم.
دوست عزیز، توقع نداشته باش چن ساعتیو ک تو اینترنتی و با پسر هم کلام میشی، جز حرف عاشقونه چیز دیگه ای داشته باشه وا3 گفتن.
تو ک موشالا سنت کم نیس ک بخای احسا30 رفتار کنی. چطور میتونی بدون شناخت بگی دوسش داری؟
منم بخدا چنتا دخترو یه کم میشناسم و دوسش دارم، پس باید باهاشون ازدواج کنم؟
از من می شنوی ب این فک نکن. ب خواستگارای دیگت فک کن و هیچ موقه، خصوصا در چنین شرایطی خودتو علاف کسی نکن ک نه کار داره، نه درآمد،نه تکلیف عشقت معلومه،نه... .
-
[دوست خوبم سلام.
عزیزم رابطتون طولانی شده هفت سال زمان زیادی بوده و خیلی اتفاقات خوب میتونسته توی زندگی تو پیش بیاد.خودت چی جایی مشغول هستی؟من نمیگم ول کن اما با این روال ادامه دادن درست نیس ولی میدونم که خییییییلی سخته اخه دنیایی رو باهاش ساختی .با فکر ویرانی جلو نرو ولی از این بلاتکلیفی بیرون بیا.ازش بخواه ک خانوادها رو در جریان بذارید اگه دوست داره توقع زیادی نیس فوری ک نمیخواد برید سر زندگی توی این مدت ک با خانواده اشنا میشید کار هم درست میشه .
-
اینکه 7سال باهاش دوستی خوبه اما اینکه 1بار تا حالا دیدیش بده.
عزیزم روانشناسا میگن بیشتر از نصف رابطه باید چشم تو چشم باشه. اینطوری میتونین همدیگه رو بشناسین. شاید از نو رفتارش با دیگران یا با شما یا حتی راه رفتنش خوشتون نیاد. حتی شما اینا رو نمیدونین که بخواین اصلاحش کنین.
-
تو اونو نمی شناسیش
خواهر عزیزم، به نظر من شما 5% اونو میشناسیش. اگه این آقا تصمیمش جدی باشه باید بیان شهر شما زندگی کنن. که شما حداقل 6 ماه هر روز با او بیرون بری و رفتارها و حرفاش و طرز برخوردش با آدمای دیگه رو بسنجی. باز هم شناخت ممکنه 60% بشه. من جای تو بودم این ریسک رو نمیکردم. چون تو یه شهر رو در نظر بگیر، آدما چقدر فرهنگها و آداب و رسومشون متفاوته. چه برسه شهر دیگه ای باشه.
-
شکوفه گیلاسم سلام
خودت فکر میکنی این آقا با توجه به شرایطی که خودت گفتی , میتونه شمارو خوشبخت کنه ؟
به نظر من شما تو این رابطه موندی چون عادت کردی بهش و ترس داری از اینکه دل ایشون یا خودت بشکنه
دوست داشتن با عادت کردن تفاوت داره ......... بیشتر فکر کن
-
سلام دوست عزیز.
منم با نظر فرحناز عزیز موافقم ممکنه عادت باشه. من خودم 3سال با کسی از 1شهر دیگه در ارتباط بودم خیلی دوسش داشتم اما بعد از اینکه ازش جدا شدم با گذر زمان فراموشش کردم.بعد خودم موندم که این عشق بود یا عادت. امیدوارم درست تصمیم بگیری