خيلي وقت بود كه چيزي ننوشته بودم و حتي قصد داشتم بعد از ازدواجم نه چيزي بنويسم و نه حتي به اينجا بيام! ولي خب يه سري رفتارهاي اعتياد آور تو ذهن آدم مي مونن و البته جواب هاي دوستان برام بسييييييار جاي تعجب و بعضا تاسف داشت!
متاسفم از اينكه؛
از دوره عقد به عنوان دوره شناخت اسم برده ميشه! شناخت براي قبل از ازدواجه نه بعدش!
اونچه كه خدا حلال كرده اينجا حرام اعلام مي كنن! و بعد هم انتظار دارن اين مردي كه از لذت شرعي خودش محروم ميشه، به سمت نگاه ها و رفتارهاي هرز نره! اون وقت دارن جواب كلي تاپيك هاي خيانت رو ميدن!
از نمونه هاي طلاق در دوران عقد صحبت مي كنن!! من هم مي تونم دو برابر مثال بيارم از طلاق هاي بعد از عروسي يا حتي بعد از بچه دار شدن! پس با احتساب اين ترس ها و پيش بيني ها فكر كنم بهتر باشه كلا حتي عروسي هم نكني و بچه دار هم نشي چون به هر حال ممكنه جدا بشي!
از احتمال بارداري صحبت ميشه! كه تنها ميشه حصرت خورد به حال جواناني كه در اين روزگار از مسائل پيشگيري چيزي نشنيدن!
و اما صحبت از امتحان همسر كه آيا پاك بوده!! واقعا چيزي جز سكوت ندارم براي چنين طرز فكري! خانم شما با چادر كنار همسرت بخواب تا مبادا فكرهاي بد كنن!
و اما به استارتر عزيز:
مسلما بايد بهترين راه رو بر اساس فرهنگ خودت و همسرت انتخاب كني. قبل از اينكه با تعجب بپرسي همسرم از من چنين چيزي مي خواد، اول خودت با توجه به شرايط ببين خواسته ش منطقي و قابل اجرا هست يا نه! من كه بهترين راه رو همراهي با نياز همسرت مي دونم (البته اميدوارم پيش فرضت شناخت تو دوره عقد نباشه) و اگر هم برات مقدور نيست پس بايد حضورت در خلوت و شب موندن ها رو كم كني و البته به فكر عروسي باشي. توي اين زمان هم اگر همسرت ازت فاصله گرفت و مجبور شدي تركش هاش رو توي ادامه زندگي هم تحمل كني، گله اي نداشته باش. چون به هر حال مسائل جنسي يكي از مهمترين مسائل چه براي مرد و چه زن جهت آرامش روحي دو طرفه.