نمایش نسخه قابل چاپ
حالا که مدارس تعطیل شده دخترم خیلی تنهاست نه همبازی داره نه اینکه من و باباش خیلی براش حوصله داریم مخصوصا خودم که هم مشغول امتحاناتم هستم هم دیگه خیلی حوصله شو ندارم
مدام بهانه گیری می کنه
دلم براش می سوزه ولی می دونم این دلسوزی فایده ای نداره
اون از ما می خواد باهاش بازی کنیم براش وقت بزاریم اما من حتی بهش اجازه نمی دم برام حرف بزنه
می دونم کارم اشتباهه ولی نمی دونم چه کار باید کنم
مخصوصا که بیشتر وقت رو من و اون با هم تنها هستیم و من باید بیشتر بهش توجه کنم.
دختر تان چند سالش هست.
سلام نادیا
اگر میدونی کارتون اشتباه هست، پس انجام نده، فقط همین.
یه برنامه منظم شامل علاقمندیهای دخترت تنظیم کن، و چند بخش آنرا هم اختصاص بده به بازی با او.
مثلا 5 بخش یک ربعی....
1 ساعت هم با هم پارکی ، جایی بروید
بقیه 21 ساعت و 45 دقیقه هم برای درسهای خودت!!!!
فراموش نکن، اصلهای زندگی فدای فرعی ها نشه....
در واقع شما باید فکری به حال تنهایی خودت بکنی.. یعنی اگر نتوانی دخترت را جذب کنی، خودت تنها می مونی....
البته یه بخشی هم را با همسرت صحبت کن در وقت های که منزل هست ، ارتباط موثر و با کیفیتی با دخترت داشته باشه.
خب نصف قضيه حله به خاطر اينكه مي دوني كارت اشتباست و دنبال راه چاره ايي .
دخترت و يك كلاس ثبت نام كن مثل كلاس زبان يا شنا اينجوري مقداري از زمان و به طور مفيد سرگرمه
بعد از اينكار مي توني مقداري از وقت خودتو خيلي كم مثلا نيم ساعت صرف بازي باهاش بزاري اينجوري هم اون خيلي راضي مي شه هم خودت از رضايت اون فكرت باز مي شه و راحتتر مي توني به درست بپردازي . يادت باشه كه بچه ات از درس برات مهمتره . بزار يك داستان برات تعريف كنم :
يك روز شميم از مدرسه مي ياد خونه شب كه مي شه به مامانش مي گه مامان بيا برام يك داستان بخون " مامانش مي گه شميم جان حوصله ندارم عزيزم دارم شام درست مي كنم برو بده بابات بخونه . شميم مي ره پيش باباش بهش مي گه بابايي مي ياي برام كتاب داستان بخوني " باباش مي گه شميم جان من الان كلي خسته ام تازه از سر كار اومدم الان هم كلي كار دارم . تازه كلي از كارهاي اداره هم اوردم اينجا كه انجام بدم شميم مي گه بابايي ترو خدا بيا ديگه بيا برام با صداي بلند بخون من خوابم ببره " باباش مي گه باشه تو برو رو تختت دراز بكش من مي يام . مدتي مي گذره و باباش اصلا يادش مي ره كه شميم منتظره و شميم هم خوابش مي برده صبح ميشه و شميم مي رده مدرسه . باباش سر كار بوده كه از طرف مدرسه دخترش زنگ مي زنند و مي گويند كه دختر شما دم در مدرسه با يك ماشين تصادف كرده . باباي شميم مظطرب و نگران مي ره مدرسه مي بينه روي شميم يك پارچه انداخته اند مي ره جلو مي بينه شميم مرده زار زار شروع مي كنه به گريه كردن فكر مي كنيد اون موقع فكر چي بود فكر اينكه الان اداره كلي كار داره فكر اينكه چقدر كار مونده كه انجام بده ؟ نه به اين فكر مي كرده كه اي كاش اون داستان ديشب براش مي خونده فكر اينكه دخترش لحظه اخر چيزي ازش خواسته و اون با اينكه مي تونسته ولي كارشو ترجيه داده و خستگي رو بهونه كرده مي ره خونه و شروع مي كنه با صداي بلند هزاران بار اون داستان و خوندن و خوندن ولي با صداي لرزون و بغض گلو
هميشه طوري زندگي كنيد كه گويي لحظه اخر زندگيتان است
بچه ، همسر و زندگي از درس و كارو خستگي خيلي مهمتره
هنرمند عزیز نمی دونم با چه زبانی از شما تشکر کنم؟
این دو سه روز خیلی روی حرفاتون و داستانی که گفتید فکر کردم واقعا زندگی خودم و دخترم خیلی باارزش تر از درس و چیزهای دیگه ست
من باید به داشته هام کمی فکر کنم به دختر سالم و باهوشی که خدا بهم هدیه کرده به همسر خوبم حتی با پرتوقعی هاش به سلامتی خودم به زندگیم و خلاصه به همه چیزی که الان در اختیار دارم
هنرمند عزیز واقعا این حقیقتی هست که تا وقتی چیزی رو از دست ندیم قدرش رو نمی دونیم
اما من نمی خوام این طور بشه من دلم نمی خواد چیزی یا کسی رو از دست بدم و بعدش بنشینم و افسوس بخورم که چرا چنین و چنان نکردم
من باید قبول کنم الان باید بیشترین وقت و انرژی خودم رو برای تربیت دخترم به کار بگیرم و به دنبال بهترین روشها برای ایجاد یک رابطۀ درست و صمیمی با فرزندم باشم
و تا جایی که در توان دارم از هیچ تلاشی دریغ نکنم.
از جناب مدیر هم کمال تشکر و قدردانی را دارم.
و همچنین این رو باید بگم از اینکه که در کنار دوستان همدردی هستم خیلی خیلی خوشحالم.
خوشحالم از اینکه متوجه شدید لحظهای قنگ بودن با فررزندتون از هر چیزی مهمتره
موفق باشید.
خوشحالم ناديا جان اميدوارم همشه همينگونه باشي سعي كن برنامه ريزي كني كه هم به دخترت برسي هم به زندگيت هم به درست . اگه برنامه دقيق بريزي به همه كارهات مي رسي
ناديا جان
از اينكه اينقدر نسبت به زندگي و همسر و فرزند دلبندتان احساس توجه مي كنيد خيلي خوشحال شدم چقدر خوبه كه الان به فكر كودك و همسرمان باشيم تا بعدها افسوس لحظه هاي از دست رفته رو نخوريم شايد اگه الان به حرفهاي فرزندتان گوش ندهيد بعدها محبت رو بيرون از خانه جستجو مي كنه و ديگه به حرفهايتون اهميت نده پس چه بهتر الان به فكر تنهايي كودكتان باشيد گلم اينهمه كلاسهاي تابستونه و آموزشي وجود داره حداقل چند ساعت از وقتتو براي زندگيت بگذار براي هر روزت يك برنامه ريزي درست كن تا بتوني به همه كارهات برسي موفق باشي