میشه راهنماییم کنید من افسرده شدم؟

سلام.
این روزها حال خوشی ندارم.وقتی تنها میشم ناخوداگاه گریم میگیره.همیشه دلم گرفته انگار غمی توی دلمه .اوضاع درسیم هم که خیلی خیلی افتضاحه.حوصله یک کلام درس خوندن ندارم.تمرکز ندارم.تحمل کوچکترین پرخاش و بگومگو ندارم .خیلی احساس تنهایی میکنم.حس میکنم همه ازم دورن.
از خدا خیلی دور شدم.حتی حوصله نماز خوندنم ندارم.انگار نمیتونم باخدا حرف بزنم چون خیلی دلم گرفته.هرموقع میام چیزی بگم(من از بچگی خیلی تنها بودم و فقط با خدا حرف میزدم چون کسیو نداشتم.)تو ذهنم میاد صدای من بجایی نمیرسه.نسبت به همه چیز بدبینم.
لاغر شدم و اوضاع جسمیم هم بهم ریخته هورمونام هم بهم ریخته.اشتها ندارم و تاکمی غذا میخورم بشدت احساس سیری میکنم.سرگیجه های شدید و احساس ناراحتی همیشگی.
الان مهم ترین موضوع امتحانامه که هیچ تمرکزی ندارم بخونم درسمو.نمیدونم چکار کنم.
یک بار رفتم مشاور گفتن هروقت تو تنهایی هات گریت گرفت حتما به روانپزشک مراجعه کن!
انگار هرچی تلاش میکنم نمیتونم کنار بیام با خودم.
مدام خودمو سرزنش میکنم که چرا اومدم این رشته چرا این دانشگاه دیگه حالم از درس بهم میخوره.پشیمونم که انقدر دارم بخودم سخت میگیرم.
یعنی من افسرده شدم؟

- - - Updated - - -

ضمنا تپش قلب هم گرفتم یعنی در حالت عادی سر کلاس یهو قلبم خیلی تند میزنه و نفس کشیدن سختمه..

دوست عزیز مشکل خاصی داری توی زندگیت؟ یه کم از خودت سن وتحصیلات و وضعیت زندگیت بگو؟؟

جو خانوادم بشدت متشنج هست جدیدا هم خواهرم بیماری داشتن
خودم هم 20ساله هستم دانشجوی کارشناسی یک رشته مهندسی. الان هم از انتخاب رشته ام ناراضی ام بنظرم سختمه چون اصلا تمرکز درس ندارم.دوران دبیرستان درسام خیلی خوب بود درس هم نمیخوندم خیلی ولی الان اصلا ذهنمو نمیتونم جمع بکنم..حوصلم نمیکشه هیچ کاری بکنم فقط دوست دارم تنها بشینم و فکر کنم.
من توی همین خانواده بزرگ شدم و هیچ راهی برای کاهش اینهمه تشنج و ترس و دلهره همیشگی نیست برای خانواده.
باید برم روانپزشک و دارو مصرف کنم؟علایم افسردگی دارم؟

افسردگی جدا از مسائل مالی، گاهی به خاطر انتخاب بین چند چیز هست و چون وقت برای اتمام همه کارها نیست حس افسرگی می اورد و در بیشتر مواقع افسردگی ناشی از وضعیت اطرافیان و خانواده شخص هست، اگر مسائل اونا حل بشه شخص خوب میشه و نه اینکه خود شخص دارو بخوره

سلام روزتون بخیر شادی :72:

جو خونه چراااا متشنج هست ؟

چه مشکلی داری ؟

من توی همین خانواده بزرگ شدم و هیچ راهی برای کاهش اینهمه تشنج و ترس و دلهره همیشگی نیست برای خانواده.


چرا راهی ندیدی شما میتونی با دلگرمی و به خودت رسیدن و روحیت را شاداب کنی و به اونام انتقال بدی

نکه زانوی غم بغل بگیری هیجی دیگه یه باری اضاف کردی به خانوادت


وقتی کسی مریض هست اصلاااا هییییچ وقت در موردش در خونه و حتی در مقابل اون شخص صحبت نکین

چون نا خودا گاه تاثیر بد میزاره یاس ناامیدی

مثلا میگه که توانی ندارم بهش بگی

ای بابا بادنجون بم که افت نداره کلی مسخره کنیدش باعث خنده شادی میشه طرف یادش میره چی بوده

لطفا یک ازمایش خون برو ممکنه کمبود اهن داشته باشی چون تمام نشونه را داری

این روزا اوضاع مالی همه بهم ریخته ولی توکل کن به خدای بزرگ خودش درستش میکنه

ببین این لینک را بخون پست دومش و اون صوت را حتماااا گوش کن زندگیت متحول میشه


http://www.hamdardi.net/thread-41851.html

التماس دعا

سلام ممنون از پاسختون.
خوب مشکل دقیقا همینجاست یعنی این جو خانواده من تغییر نمیکنه مگر اینکه من از این خانواده برم و جو ارومی برای خودم بسازم!
هر راهی فکرش بشه امتحان شده اخلاق یک ادمو نمییشه عوض کرد.مشکل من مالی نیست اصلا.با اینکه پدرم وضعیت مالی خیلی خوبی داره ولی خسیسه و حتی تو خونه زندگیمونم مشخصه.اون درامد و پولو میخوام چکار.من اصلا مسالم پول نیست.سخته یک عمر توی اصطکاک زندگی کردن.هیچ کسی نمیتونه درکم کنه جز کسی که شرایط منو تجربه کرده باشه.اصلا مهم نیست الان من مشکلم اینه که نمیخوام دارو بخورم بدنم فورا واکنش نشون میده اصلا نمیخوام توی این سن افسردگی داشته باشم برم پیش روانپزشک.کمبود اهن هم درست میگین فکرم بهش نبود.

با سلام.. اول هر کاری که به نظرتون سخت میاد با تلاش انجام بدین..گریه تو تنهائی خوبه ولی عوضش باید همون مقدار هم تو همون روز شادی داشته باشین چه واقعی چه کاذب ..ولی حتما داشته باشین در حد یه بالا و پائین پریدن..

دوم اگه رشته تونو بعلت حالت پیش اومده دوس ندارین که باید تا بهبودی صبر کنین ولی اگه واقعا اصلا بهش علاقمند نیستین میتونین عوضش کنین ..سخته ولی بعدا با علاقه رشته مورد نظرتونو ادامه میدین..

سوم بجای دارو حتما ورزشو جایگزین کنید چون افسردگیتون به نظر خیلی حاد نمیاد.. چهارم هم اینکه از این حالتتون نترسید همه تو زندگیشون دچار این حالت ها میشن مونده طرز مدیریت شما با این حالتتون

بعضی وقتها بعضی چیزها عجیب و غریب بهم ربط دارن, من یه مدت حال خیلی بدی داشتم و با کلی سختی به حداقلش رسوندم, راهمم این بود که تو خونه با هرکسی به مشکل میخوردم و نمیتونستم حرفمو بهش بزنم و خالی بشم, میومدم و اون ادم رو جلوی خودم تصور میکردم و هررررچی تودلم بود بارش میکردم,مثلا پدرم که مدام بهم بی احترامی میکرد رو تصور میکردم و هر چی دلم میخواست بهش میگفتم, ممکنه خیلی مسخره بنظر بیاد ولی واقعا حالم بهتر شد, این یه جور تمرین افزایش هوش هیجانیه,ماهایی که تو خانواده های متشنج بزرگ شدیم بصورت پیش فرض هوش هیجانی پایینی داریم,مگر اینکه روش کار کرده باشیم,راه خیلی اسون و شدنی ای هست,توصیه میکنم امتحانش کنید

سلام ممنونم از پاسختون.
بببینید وقتی جو خانواده افسرده و مرده هست واقعا سخته ادم بپره بالا پایین یا شادی بکنه.وقتی وارد خونه میشی اصلا کلا دپرس میشی.خیلی بده.
گفتم کسی منو میتونه درک کنه که دقیقا در شرایط من باشه.فکر نمیکنم مثل پدر من توی جهان باشه.همه از بیرون میگن خوشبختیم و تو پر قو بزرگ شدیم!!با اینکه 20سالمه الان بخاطر بیماری هایی که همش بخاطر استرس شدید هست روزی حداقل5تا قرص باید بخورم تا تشدید نشه و زندگی عادیمو مختل نکنه.دلم واقعا برای خودمون میسوزه خودم خواهرم مادرم برادرم،تازه من دخترم فکر کنید برادرم در سن بلوغ تنها چی داره میکشه.فقط دعا میکنم این دورانو بگذرونه
من تا دبیرستان واقعا سختم بود ولی مثل الان نمیفهمیدم چه خبره.واقعا فکر میکردم همه خانواده ها همینجوری ان چون ارتباطمون صفر بود.حالا باباهای دیگه رو میبینم تو خیابون اشک تو چشمام جمع میشه.چه انتظارای خنده داری دارم از دید بقیه.
اسم عزیزم شما شاید بتونی منو درک بکنی..من پدرمو از تمام دنیا بیشتر دوست دارم...وقتی اونطور عصبانی میشه من فقط دعا میکنم اروم بشه که قلبش اذیت نشه..اون از همه بیشتر بخودش اسیب روانی میزنه..دوسش دارم میپرستمش..ولی حقش نبود این رفتارا با ما...
حتی زندگی ایندمون هم کاملا تحت الشعاع قرار داده.برام اینا مهم نیست قسمت من هم اینطور زندگی بوده.باید تحملش کنم.فقط نمیخوام بیشتر از این قرص و دوا بخورم بخاطر این شرایط.
رشتم هم خیلی دوست دارم صرفا بدلیل اینکه واقعا انگار نمیتونم درس بخونم میگم.راجع به درسم هم مشاور رفتم گفتن شما باید از همه جهات ارضا بشی مثلا نیاز به تفریح و ارامش و ..خب من تفریحی ندارم.ارامشی ندارم.پدرم اصلا اعتقاد به تفریح نداره.فقط پول پول پول.اونم توی بانک.

اگه بهتون اجازه کار کردن می دن سعی کن یه کار نیمه وقت یا پاره وقت پیدا کنی
هم سرگرم می شی و کمتر توی خونه هستی
هم با اون پول می تونی به تفریح و کارهای مورد علاقه ات بپردازی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ابی اسمان

سلام ممنونم از پاسختون.
بببینید وقتی جو خانواده افسرده و مرده هست
برای زنده کردن این جو مرده چه کارهایی کردی؟؟نتیجه اش؟
واقعا سخته ادم بپره بالا پایین یا شادی بکنه.
حیف از چه کارهای خوبی محروم شدی نه؟؟
وقتی وارد خونه میشی اصلا کلا دپرس میشی.خیلی بده.

مگه چی میبینی تو خونه ؟؟اگه ممکنه دقیق بگو مثلا من الان خواستم فلان کار ک حالمو خوب میکنه بکنم ولی فلان چیز مانع شد.
همیشه همینطوری بودین یا تازگی ها...بیماری خواهرفقط باعث شده؟؟خودت حس نداری بپری بالا بیفتی پایین یا فقط فقط به خاطر جو خونه است؟؟یعنی چیارو منها کنی از خونه میتونی بپری بالا بیفتی پایین؟؟؟ ببخشید حستو دقیق نگرفتم توضیح میدی
گفتم کسی منو میتونه درک کنه که دقیقا در شرایط من باشه.فکر نمیکنم مثل پدر من توی جهان باشه..

---

سلام به همه دوستان خوب همدردی:72:
ابی اسمان جان امیدوارم حست گذری باشه و زود ازش رد شی .

در مورد اینکه از پدر بزرگوارتون تو جهان یدونه است باید بگم ک اشتباه نکن ایشون ی برادر دوقلو دارن ک فامیل ماست، همین نزدیکی ها تو ایران خودمون داره نفس میکشه:) پول داره فراوون ولی خرج نمیکنه برامون به همین راحتی:)

حالا نظر من: فک کن ببین پدر چرا اینطورین؟ عصبانی... پولو فقط جمع میکنه خرج نمیکنه؟؟
ریشه در کودکی نداره؟؟
رفتار اطرافیان تشدیدش نمیکنه؟؟؟
چه موقع هایی یکم سر کیسه رو شل میکنن دقیق فک کن کی بوده؟؟
سر چه چیزهایی ملایمت به خرج میدن ایشون؟؟
تو خونه کی راحتتر از بقیه سر کیسه شون میکنه؟؟ :)))

شیوه برخورد با ادمهای عصبانی هم ک بگردی ی چند تا چیز به درد بخور پیدا میکنی مگه نمیگی میپرستیشون، ناراحتی ک بیشتر به خودشون عذاب میدن پس زود خانم مهندس دست به کار شو وقت تنگه.

ببخشید اصلا متوجه نشدم این تیکه رو یعنی چی من تفریح ندارم؟؟؟؟؟
یکم از دوست داشتن هات میگی برامون خانوم گل:)))

خانم ابی اسمان با سلام..منم براتون نوشتم دگ کارهائی که براتون سخته رو به زور و با تلاش انجام بدین..یکیشم با لا و پائین پریدن بود که بطور مثال عرض کردم.. من در شرایطی بدتر از شما دارم زندگی میکنم ..البته شکر خدا شرایط بنده از بیرون نیست از درون و افکار منفیه منه ولی بهر حال عذاب اوره و به هیچ وجه فعلا سراغ دارو نمیرم تا بطور طبیعی بهبودی حاصل بشه و راه ترین راه خوردن قرصه که همه اول پناه میبرن سمتش..با قرص هم خوب بشین بازم همون شرایط حاکم تو خونتون برقراره..
خود شمام میگین هر کی از بیرون مارو میبینه فک میکنه تو پر قو بزرگ شدیم..پس فک نکنین بقیه هم از دید شما در همچین شرایط عالی زندگی میکنن.. که حسرت دیگرانو بخورین..

سرتونو گرم زندگی بکنین و روی پدرتون وسواس بخرج ندین که براتون سخت تر میشه..با مشکلات زندگی کنین ولی نذارین بهتون غلبه کنه تا زمانیکه روانتون قوی بشه ..

سلام ممنون از پاسختون.
اصلا بحث من پول نیست.مادرم شاغل هستن و من از لحاظ مالی نیازی ندارم ولخرجم اصلا نیستم یعنی حال و حوصله تو بازار گشتن و ندارم یا حتی حوصله خوردن خوراکی های خوشمزه!کلا انگار مرده متحرکم.بابا هم اینطور لذت میبره که رقم حساب بانکیش بره بالا من کاری ندارم لذتشو ببره.اصلا برام مهم نیست بهم پول نده گاهی میشه یک ماه کسی بمن پولی نمیده برامم مهم نیست اصلا تو دانشگاه گرسنم میشه ولی اصلا اصلا حوصله ندارم بگم بابا پول بده.که بعد بگن میخوای چکار.واقعا من میخوام چکار!!
این از پول اصلا بحثی باهاش ندارم خوشحالم بابام اینطوری راضیه دوست داره خانوادش حتی دکترو خودشون برن ولی 20تومن نده یه ماشین بخریم.خیلیم برای پولاش زحمت میکشه دوستم داره اینطوری زحمت کارشو ببینه.برعکس مردم عادی که تا پول دستشون میاد میرن خونه و ماشین ارتقا میدن دوستم باباش راننده تاکسیه با یه ماشین داغون خونه اجاره کرده صدبرابر خونه ما.ولی بابای من انقدر تفکراتش خاصه که مارو از همه بریده.

اصلا نمیتونم از کجا توضیح بدم و چطور بگم.مشاورم رفتم کلی هم پول دادم ولی خیلی راحت گفت مامانت خودشو فرشته جلوه داده تا از بابات متنفر شی!!!حالم ازش بهم خورد اون چی میدونست از زندگی ما؟چرا حق داد اینطوری به مامانم اهانت کنه.
من بابامو خیلی دوست دارم طاقت یک روز دوریشم ندارم با اینکه جز فحش و بی ابرویی و دعوا و از خونه بیرون پرت کردن و ساعت دو شب در خونه رو باز نکردن روی زن و دخترش هیچی ندیدم.هیچ کی منو نمیفهمه جز کسی که مثل من باشه.پدر من تقریبا هیچ وقت پشتم نبوده.دنبال خواهرم دوید تا بزنش.با دامادمون رفتارا و بی احترامیایی کرد که حالا اون ادم بخودش جرات میده هررر رفتاری با ماها و خواهرم و حتی بچش بکنه.وقتی پدر نداری یه چیزه وقتی پدر داری و عوض اینکه پشتت باشه بگه من تعجب میکنم چرا این احمقو(خواهرم،که یک نخبه کشوریه)طلاق نمیدن!!
احساس میکنم دارم روانی میشم.کاش حداقل به اینده امیدوار بودم.دلم برای خواهرم و زندگیش کبابه.خودمم همینطور خواهم بود.همه موقعیتا از دست میره تا میفهمت بابا چکارا که نمیکنه.کیه تحمل این رفتارا رو داشته باشه.

من خودم حس بالاپایین پریدن و شادی ندارم؟تو دانشگاه انقدر میخندم که روزی که یکم گرفته باشم همه متوجه میشن.همیشه تو استرسیم که یه موقع بابا صداشو نبره بالا.نمیدونم تاحالا براتون پیش اومده سر یه چیز مسخره باباتون ابروتونو تو کل محله ببره؟بره دم در با صدای بلند تمام همسایه هارو فحش بده؟؟

تفریح نداریم یعنی کلا بابام میگه تفریح بچدرد میخوره.ما هم نمیتونیم خودمون بریم.چون ماشین نداریم.گاهی سفر هوایی میریم اگه اجازه داشته باشیم.در حد دوسه روز.
دلم میخواد چندماه کلا از این فضای تنش زا دور بشم.چقدر برای من عید و تعطیلات بده.روزایی که تا شب دانشگاهم خیلی اروم ترم...
کار هم شایطشو ندارم اجازشو ندارم.
بابا منو ببخش بااینکه خیلی دوستت دارم و تا الان سرمم جلوت بلند نکردم اما دلم خیلی گرفته...

سلام و منم ممنونم ک شما تو پستت ی اشاره هایی میکنی تا ما متوجه بشیم حرفهامونو میخونی!!!!

راستش به وسط های پست اخرت ک میرسیدم (به شوخی ها) میخواستم بگم برو خودتو از دست این زندگی ک نه از دست این مردگی خلاص کن ولی دیدم نه!اصلا حال شوخی نداری واقعا مثل این شکلک میزنی مانیتورو خورد میکنی!!!!:102:


خیلی متاسف ومتاثر شدم واقعا میگم .یکم حق داری شاید واقعا ما نمیتونیم درکت کنیم. شاید اگه ما خانواده تو رو داشتیم اصلا دیگه الان شخصیتمون افتضاحی بود برای خودش .ولی تو خیلی خانومی خیلی هم محبت داری و...

ی چیزهایی به ذهنم رسید ک انجام بدی و لی دیدم خودت ک از نزدیک شرایط و درک میکنی، همه چیزو میبینی، فکرت اینه ک نمیشه. خب پس دیدم نمیشه حتما .دیگه چرا با حرفهای بی فایده (جسارت به دوستان نباشه خودمو میگم) وقتتو بگیریم. نه؟؟

راه حلی نیست دیگه. جو متشنج ک درست نمیشه. موقعیت ها داره از دست میره تو محل ک ...امید به اینده نیست.
نمیشه پدر رو ک عوض کرد.(میگن کسی ک تو چاه باشه رو چطوری میتونی نجات بدی؟ این طوری ک ی طناب بندازی بعد اون طرف سر طناب رو ازت بگیره . ولی وقتی پدر نمیخوان عوض بشن!!!)و...خیلی چیزها ک خودت میدونی ما واقعا نمیفهمیمت!!!

برای همین ک دیگه دیدم هیچ راهی نیست برگشتم سر عنوان تاپیک.
ببخشید نظرمو میگم ولی خب پرسیدی میگم : به نظرم بله افسرده میشی ادم توی ی بن بست جهنمی باشه تازه خیلی خوبی ک تا حالا هیچیت نشده

حرف اخرم :
خدا بهت صبر بده (میخواستم شکل گل بذارم برات ولی دیدم حالشو نداری ازم نمیگیری دستم دراز میمونه گذاشتم تو جیبم!!!)

حرفاتون بوی ناامیدی میده و این جور پیش برید حتما افسرده میشید..البته گاهی نوشتن حرفای دل اینجا و خالی شدن کمک زیادی به ارام شدن ادم میده ..همون حرفای قبلی رو بازم براتون مینویسم ..

تو هر روز هر چقد غصه خوردی باید همون مقدار هم شادی کنید تا توازن برقرار باشه و زیادی غصه تو وجودتون ریشه نکنه..

""دردی که مرا نکشد مرا قوی خواهد کرد""

پدرتون جو خونه شمارو متشنج کرده پس باید از یه بزرگتر فامیل کمک بخواین که پدرتون اونو قبولش داره.. بعضی مشکلات دیر حل میشن یا شاید اصلا حل نشن ..در این وسط شما باید عوض نشین

- - - Updated - - -

http://www.myfitroad.com/lime/index.php/733242/lang-fa

تست افسردگی

سلام دوستان خوب من.
هلیاجون عزیزم ببخشید اگه بد صحبت کردم واقعا فشار روم بود.خیر من تاحالا کسیو نزدم:))گلو هم با کمال میل قبول میکنم:72:
من اومدم اینجا که چیزی یاد بگیرم حرفاتونو دقیق و کامل میخوندم ولی خوب واقعا درک شرایط سخته یکم.یعنی بنظر من حس همدردی در مورد هر مساله ای زمانی کاملا درک میشه که مشکل مشابه باشه.
خصوصا چندمدته خیلی حس افسردگی دارم.
ممنون اقای جوادیان،شما درست میفرمایید دیروز و امروز حرف شمارو عملی کردم تا حدی و حس بهتری دارم ممنونم.

راهکاری برای اینکه بتونم تمرکز کنم برای درسم دارید؟راستش بعد اینکه اینجا یکم حرف زدم ،کمی سبک تر شدم.ممنونم از حضورتون.