روش صحیح و مناسب متقاعد کردن همسر در خصوص رازداری موضوعات دو نفره

با سلام، وقت بخیر

پیشاپیش سپاسگزارم از اینکه حوصله به خرج میدهید و دغدغه بنده را مطالعه میفرمایید و در جهت رفع آن با بنده هم فکری میکنید.

این سایت و یکی از دوستان صمیمی بنده معرفی کردن و ازم خواستن مشغله ذهنی که برایم پیش آمده و در اینجا مطرح کنم، گویا دوستانی هستن با تجربه و مشاور، و میتوانند در این زمینه به بنده مشورت دهند.

من خانم هستم، به تازگی ازدواج کردم و دوران شیرین عقد و سپری میکنم، از همسرم و انتخابم بسیار خرسند هستم، از خانواده همسرمم بسیار راضیم، مشغله ذهنی ای که بنده پیدا کرده ام اینست که :

همسر بنده یک فرد سی ساله هستن و بنده هم اختلاف سنی پنج ساله با ایشون دارم، ایشان فرزند کوچک یک خانواده هفت نفره میباشند، پدر و مادر ایشان جای پدربزرگ و مادربزرگ بنده هستن، و فرزندانشان بسیار بزرگ و همه متاهل میباشند حتی نوه ی همسن بنده دارند.

خب ما دو نفر دو انسانیم از دو فرهنگ و خانواده جدا، طبیعیست اختلاف نظرهایی با هم داشته باشیم گاهی حتی دلخوری های کوچکی برای هم به جا بذاریم ، متاسفانه بنده در دوران عقد متوجه شدم که همسر بنده هروقت دلخور میشدیم از همدیگه یا بحثی داشتیم چون نمیتونسته دلخوریش و از خانواده اش پنهان کنه و در ظاهر مشخص بوده که دلخور هست موضوع بحث و دلخوری و هرچند کوچک را، از دیدگاه خودش برای خانواده اش تعریف میکرده، من همچنین متوجه شدم که اینها هروقت مشکلی برای بچه ها پیش می آمده با خانواده که شامل مادر و پدر و برادر و خواهر میشه مشورت میکردن، حال این قضیه اشون به من ربطی نداره، ولی ترس من از همسرم اینه که این مسله دایمی بشه و هر اختلافی بینمونو با خانواده اش در میون بذاره، من خدایی نکرده نمیگم خانواده اش نظری دادن یا حرفی زدن یا بصورت مستقیم بمن در خصوص مشکلمون صحبتی کردن، اصلا من دخالتی تا الان ندیدم.

ولیکن اصلا دوست ندارم خانواده اشون که جای بزرگتر من هستن از مشکلاتمون چیزی بدونن احساس میکنم شان و منزلتم خیلی جلوشون پایین میاد، همسرم با اینکار منو حقیر میکنه و ارزشم و کم میکنه.

مثلا گاهی ممکنه من در اثر بیماری ای بی حوصله شده باشم و همسرم که فردی حساسن و دلخور کرده باشم حال این دلخوری به یک ساعت نمیکشه و حل میشه، خوشبختانه مهارت خوبی در زمینه تغییر موقعیت بد به خوب دارم.
و راحت میتونم ناراحتی همسر و موقعیت بد و به شادی و موقعیت خوب تبدیل کنم، ولی نمیخوام این دلخوری کوچیک از محیط کوچیک و خصوصی و دو نفره خودمون به بیرون درز پیدا کنه.

حال سوال و دغدغه من اینجاست که چطور میتونم همسرم و متقاعد کنم که ناراحتی هامونو برای هم نگه داریم و بجای قهر کردن با همدیگه صحبت کنیم و جلوی دیگران وانمود نکنیم که در حال حاضر بحثمون شده، و از موضوع بحث هم حرفی نزنیم؟


ناگفته نماند که در دوران آشنایی همسرم از بنده خواستن همیشه با حرف زدن مشکلاتمون و حل کنیم و با هم قهر نکنیم و بنده هم گفته بودم اگر مشکلی بینمون پیش اومد که خودمون دو تا با حرف زدن نتونستیم حلش کنیم به یک متخصص و مشاور و فردی بی طرف مراجعه کنیم و هیچوقت پای خانواده ها و وسط نکشیم. ولی متاسفانه همسرم وقتی دلخور میشوند نمیتونند جلوی دیگران ( خانواده اشون) حفظ ظاهر کنند، و من هیچ راه درمانی به ذهنم نرسید که بهشون پیشنهاد کنم.

با سپاس فراوان از شما بزرگواران