فکرمیکنم از انفعال و گذشت دارم به تنفر میرسم

سلام

دوست عزیز ممنون از جوابتون.. شوهر شما باید تحت نظر مشاوره و حتما خودتونم باشید قرار بگیره و مشاور با حرف زدن باهاش و تست گیری بفهمند که ایشون وسواس فکری دارن یا نه.. چون از یکطرفه رفتن شما به مشاوره سودی

بحال همسر و خودتون نخواد داشت..

دوس داشته شدنه شما از طرف خونواده همسرتون چیز خوبیه ولی باید مواظب بودید تا مسائل بین خودتون به اونا درج پیدا نمیکرد.. چون این کار باعث کدورت میشه..

شما بهترین راه اینه که چن جلسه با هم برید مشاوره ..نمیدونم چطوری همسرتونو راضی کنید ولی باید این کار بشه چون مشکل شما اینجا حل نخواهد شد.. شوهر شما درونش تنفر ایجاد شده و با مرگ برادرش بدتر رفته تو لاک تنهائی
اگر هم با هیچ ترفندی نتوئنستید ببریدش مشاوره یه مدتی ازش دور بمونید تا کمی تنها باشه و به اصطلاح از غار تنهائیش بیرون بیاد ..

قبلا هم گفتم که تحت درمان بوده وشوک هم داده.الان مسئله اینه که فکرمیکنم دیگه مریض نیست فقط فکرایی که اونموقع توسرش رفتن دیگه بیرون نمیان.وهمونا رو کرده منبع تنفرش.
مشاوره برای تنفرشوهرم هم کاری میتونه بکنه!!! وقتی میگه من همینجور که دوس دارم زندگی میکنم وتوهم اینقدر تو این زندگی میمونی تا بترکی.وقتی که حتی نمیتونم یه برنامه خنده دار ببینم.یه بار که خندوانه دیدم بیچارم کرد بس که گفت این هیچی حالیش نیس اصلا ناراحت نیس که بقیه میشن غصشو میخورن.تنها تفریح من موبایلمه که اونم هر آن امکان داره ازم بگیره.او دلش میخواد من یه آدم افسرده باشم وناراحتی اعصابم هم میذاره به پای خودم وخونوادم میگه خودتون درحق خودتون کردین.
اینم میدونم که نمیخواد خوبیهامو ببینه.بقول معروف آدمی که خودشو به خواب زده نمیشه بیدار کرد.
بقول شیدا تویکی ازتاپیکام اون بیمار نیست فقط دیگه منو نمیخواد.ناگفته نمونه بعضی مواقع بهتر میشه ولی بعد چند روز مثل اینکه عذاب وجدان میگیره نه این حقش یه زندگی خوب نیست.
میدونم با تاپیک زدنم مشکلی ازم حل نمیشه فقط جایی که بتونم درددل کنم وشاید به خودشناسی برسم.درضمن آقای جوادیان عزیز اون الان بامرگ برادرش مشکلی نداره وحالش خیلی خیلی بهتر ازمنه.اونی که همش گریه میکنه ونتونسته هنوز بامرگش کنار بیاد منم که این حالاتم اگه اشتباه نکنم افسردگیه.به مشاوره نمیتونم برم چون نه پولشو دارم ونه میذاره.برای جریان اخیر هم گفته اگه جرات داری به خونوادم بگی که نمیری خونه مامانت.از این به بعد باید درمقابل سوالات مکرر بقیه بخندم و بگم بله مرتب میبینمشون.(دو سال پیشم اونجا نرفتنمو هیچکس غیر خواهرشوهرم خبر نداشت که اونم از روی مثلا خیرخواهی به بقیه برادرشوهرام گفته بود واسطه بشن که برادرشوهر مرحومم این کارو کرد ومسئله ای که هیچکی خبرنداشت همگانی شد)اگه همینو داستان دوباره ای نکنه که بگه عین خیالش نیست واگه ناراحت باشم بگه این کاریه که خودت درحق خودت کردی وحق ناراحتی نداری.

سلام

مشکل عمده شون از حرفاتون معلومه که وسواس فکری و خود خوری ذهنیه.. به قول خودتون میخواد خوب شه باهاتون ..ولی احساس تنفر نمیذاره بهتون محبت بکنه و بجاش میخواد زجرتون بده..

فقط میتونید با محبت کردن کم کم این تنفر و کم رنگش کنید و خیلی بهش پیله نکنید

سلام

شما خودت نیاز داری یک مشاور مدتی کمکت کنه رفتارت را درست کنی.
البته الانم مرتب توجیه می کنی رفتارهات را. از این مرحله که بگذری و قبول کنی که اشتباه می کنی هم، باز تغییر این رفتارها آسون نیست.

عزیز من،
مگه طول و عرض یه سفره چقده که شما سر سفره شام با همسرت بحث کنی و کسی متوجه نشه؟
مگه می شه توی یه خونه دو نفر بحث حتی آروم کنن و بقیه نفهمن؟ چه برسه سر شام.
مگه می شه از رفتارهای شما یا همسرتون، بقیه متوجه نشن که باز اینا دعواشون شد؟

به تهدیدهای همسرت دقت کن
مرتب می گه اگه خانواده ام بفهمن، اگه بهشون بگی؟ اگه خودشیرینی کنی، اگه باز خودت را براشون عزیز کنی، اگه باز خودت را جلوشون قربانی و درمانده نشون بدی و توجه و محبتشون را جلب کنی ...... دیگه چطوری بهت بگه دست از سر خانواده ی من بردار؟ چطوری بهت بگه تو زن من هستی، نه زن مامانم و خواهرم و برادرم و پدرم و ...

شما مرتب توی پستهات می نویسی فلان محبت را می خواستم به پدرشوهرم بکنم
فلان کار را می خواستم واسه مادرشوهرم بکنم ...

من حس این را دارم که رفتارت و توجهت به اونها غیرعادیه.
یه دلیلی در درون شما وجود داره که کاسه داغ تر از آش در زندگی خانواده ی شوهرت شدی
محبتهای شما و توجه شما به اونها عادی نیست.
ریشه اش را پیدا کن. حلش کن.

منظور من این نیست که شوهرت مشکل نداره ( گرچه خودت می گی شوک و دارو و ... وسواسش درمان شده و مشکلی نداره)
ولی چه ایشون مشکل داره، چه نداره،
شما خودت مشکل داری.

مثلا اگه یه آقایی را عصبانی کنی فحش می ده. حالا اگه من با رفتارهای اشتباهیم عصبانیش کنم و ایشون فحش بده، درسته رفتار اون غلطه، اما رفتارهای اشتباهی من هم تو این مشکل نقش داشته. فرق داره با وقتی که اون آقا بی دلیل به من فحش بده یا بی دلیل عصبانی بشه. همسر شما حتی اگر هم مشکل داره، شما تحریکش می کنی که اون مشکل بروز کنه. رفتارهات خیلی عادی نیست.


توی تمام پستهات حرف شما از محبت کردن و دوستی و عشق و علاقه ی وافر خانواده ی همسر به شماست
و این که اونا هم موافقن شوهرتون خیلی بده و عاشق شمان !!
اگه دست از این نقش خانوم خوب و نایس و نازنین در خانواده ی همسر برداری و اگه با اونا علیه شوهرت دست به یکی نکنی، و اگه شوهرت کنارت احساس امنیت کنه ... این مشکلات کمرنگ می شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

مشکل عمده شون از حرفاتون معلومه که وسواس فکری و خود خوری ذهنیه.. به قول خودتون میخواد خوب شه باهاتون ..ولی احساس تنفر نمیذاره بهتون محبت بکنه و بجاش میخواد زجرتون بده..

فقط میتونید با محبت کردن کم کم این تنفر و کم رنگش کنید و خیلی بهش پیله نکنید

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

شما خودت نیاز داری یک مشاور مدتی کمکت کنه رفتارت را درست کنی.
البته الانم مرتب توجیه می کنی رفتارهات را. از این مرحله که بگذری و قبول کنی که اشتباه می کنی هم، باز تغییر این رفتارها آسون نیست.

عزیز من،
مگه طول و عرض یه سفره چقده که شما سر سفره شام با همسرت بحث کنی و کسی متوجه نشه؟
مگه می شه توی یه خونه دو نفر بحث حتی آروم کنن و بقیه نفهمن؟ چه برسه سر شام.
مگه می شه از رفتارهای شما یا همسرتون، بقیه متوجه نشن که باز اینا دعواشون شد؟

به تهدیدهای همسرت دقت کن
مرتب می گه اگه خانواده ام بفهمن، اگه بهشون بگی؟ اگه خودشیرینی کنی، اگه باز خودت را براشون عزیز کنی، اگه باز خودت را جلوشون قربانی و درمانده نشون بدی و توجه و محبتشون را جلب کنی ...... دیگه چطوری بهت بگه دست از سر خانواده ی من بردار؟ چطوری بهت بگه تو زن من هستی، نه زن مامانم و خواهرم و برادرم و پدرم و ...

شما مرتب توی پستهات می نویسی فلان محبت را می خواستم به پدرشوهرم بکنم
فلان کار را می خواستم واسه مادرشوهرم بکنم ...

من حس این را دارم که رفتارت و توجهت به اونها غیرعادیه.
یه دلیلی در درون شما وجود داره که کاسه داغ تر از آش در زندگی خانواده ی شوهرت شدی
محبتهای شما و توجه شما به اونها عادی نیست.
ریشه اش را پیدا کن. حلش کن.

منظور من این نیست که شوهرت مشکل نداره ( گرچه خودت می گی شوک و دارو و ... وسواسش درمان شده و مشکلی نداره)
ولی چه ایشون مشکل داره، چه نداره،
شما خودت مشکل داری.

مثلا اگه یه آقایی را عصبانی کنی فحش می ده. حالا اگه من با رفتارهای اشتباهیم عصبانیش کنم و ایشون فحش بده، درسته رفتار اون غلطه، اما رفتارهای اشتباهی من هم تو این مشکل نقش داشته. فرق داره با وقتی که اون آقا بی دلیل به من فحش بده یا بی دلیل عصبانی بشه. همسر شما حتی اگر هم مشکل داره، شما تحریکش می کنی که اون مشکل بروز کنه. رفتارهات خیلی عادی نیست.


توی تمام پستهات حرف شما از محبت کردن و دوستی و عشق و علاقه ی وافر خانواده ی همسر به شماست
و این که اونا هم موافقن شوهرتون خیلی بده و عاشق شمان !!
اگه دست از این نقش خانوم خوب و نایس و نازنین در خانواده ی همسر برداری و اگه با اونا علیه شوهرت دست به یکی نکنی، و اگه شوهرت کنارت احساس امنیت کنه ... این مشکلات کمرنگ می شه.

---

بااینکه لحنت تند بود ولی درسته.آدم یه سیلی از دوست بخوره به خودش بیاد بهتره تا توخیال خام خودش بمونه.برام دعا کنین بتونم از این به بعد قدمهامو درست بردارم:302:من که همه راهها رو رفتم اینم میرم توکل بخدا

فقط میشه بگین اگه اینبار دوباره گوشیمو خواست چه جوابی باید بهش بدم؟؟اینم بگم اگه قرار باشه کاری که میخواد انجام بدم وبعد سرسنگین باشم باهاش اصلا براش مهم نیس چون به هر کاری که میکنه اعتقاد کامل داره.در کل چه جور باید درمقابلش باشم که رفتارام جراتمندانه باشه نه منفعلانه؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط margearezooha

فقط میشه بگین اگه اینبار دوباره گوشیمو خواست چه جوابی باید بهش بدم؟؟اینم بگم اگه قرار باشه کاری که میخواد انجام بدم وبعد سرسنگین باشم باهاش اصلا براش مهم نیس چون به هر کاری که میکنه اعتقاد کامل داره.در کل چه جور باید درمقابلش باشم که رفتارام جراتمندانه باشه نه منفعلانه؟!

---

سلام

مگه تو گوشیتون چی دارین که بهش نمیدین؟

گوشی من همیشه رو میز خونه اس.. خانمم هر وقت بخواد برمیداره و میبینه.. حتی وقتی اس ام اس هم بیاد من بهش میگم ببین کیه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

مگه تو گوشیتون چی دارین که بهش نمیدین؟

گوشی من همیشه رو میز خونه اس.. خانمم هر وقت بخواد برمیداره و میبینه.. حتی وقتی اس ام اس هم بیاد من بهش میگم ببین کیه

---

تو گوشی من چیزی نیست.مشکل اینه که باگوشی من به مامانم،بابام،داداشم و..پیام میده توهین میکنه،تمسخر یانفرین.
اوایل بحث میکردم باهاش ولی الان چند ساله کاری به کارش ندارم سپرده بودم بخدا.ولی بابا ومامانم شدیدا مریضن الان.بابام دردی داره که هیچ درمانی براش نیست فقط دکترا گفتن باید از استرس دوری کنه:54::54:ولی بااین اوضاع واحوال چه جور میتونه بیخیال باشه وقتی تنها دخترشو نمیتونه ببینه!!مگه چقدر دیگه هستند که باخودم بگم همه چی درست میشه صبرکن.اگه سالم بودند همون روند سیب زمینی بودنمو پیش میگرفتم ولی الان دیگه نمیتونم.شما یه نگاه به تاپیکای قبلیم بندازین ببینید واکنش هاشو درمقابل نه گفتنم

سلام

بله یادمه , من فک کردم با گوشیه شما به خونواده خودش توهین میفرسته.. دفعه قبل هم براتون نوشتم فعلا تنها ترین راهتون اینه که یه مدتی ازش دور بمونید.. یا این فاصله ایشونو کمی ارامتر و عادی تر میکنه و یا هم تغییری ایجاد نمیکنه

اگه تغییری ایجاد نکرد در ایشون باید جدی تر به فکر راه حل باشید ..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

بله یادمه , من فک کردم با گوشیه شما به خونواده خودش توهین میفرسته.. دفعه قبل هم براتون نوشتم فعلا تنها ترین راهتون اینه که یه مدتی ازش دور بمونید.. یا این فاصله ایشونو کمی ارامتر و عادی تر میکنه و یا هم تغییری ایجاد نمیکنه

اگه تغییری ایجاد نکرد در ایشون باید جدی تر به فکر راه حل باشید ..

---

اگه منظورتون اینه که یه مدت جدا زندگی کنیم بعید میدونم بذاره برم اگه رفتم دیگه نمیذاره برگردم