بایدها و نبایدهای زنانه در ازدواج موقت
وقتی به عنوان یک خانم مطلقه یا همسر از دست داده، شرایط ازدواج نداری، یک گزینه پر رنگ تر از قبل در مقابل چشمانت خودنمایی می کند؛ ازدواج موقت. اما واقعاً این گزینه در چه شرایطی می تواند تأمین کننده نیاز شما باشد؟
وقتی دین، ازدواج موقت را پیش پای ما قرار داد، هدفش یک چیز بود: آرامش دادن موقتی به کسانی که امکان ازدواج دائم را ندارند.
اما امروزه به خصوص خانم هایی را می بینیم که به همین امید وارد ازدواج موقت شده اند اما با رسیدن پایان موعد آن، همان مقدار آرامش قبل از ازدواج را هم دیگر ندارند.
فکر می کنید چرا این وضعیت پیش می آید؟ دلیلش آن است که بسیاری از زن ها به اندازه کافی از شرایط و بایدها و نبایدهای ازدواج موقت مطلع نیستند و به همین دلیل بیشتر از آنکه از آن بهره ببرند به آسیب دچار می شوند.
اگر شما هم یکی از کسانی هستید که گهگاهی این گزینه به سراغ تان می آید و یا با پیشنهادهایی مواجه شده اید، قبل از تصمیم گیری به چند نکته مهم توجه کنید:
1. انگیزه اصلی تان از این ازدواج را بدانید.
ازدواج موقت ، یکی از راه های مشروع بهره مندی جنسی است آن هم در شرایطی که امکان ازدواج دائم وجود ندارد.
پس قبل از هر چیز به انگیزه تان از این ازدواج فکر کنید و ببینید که تا چه حد با این هدف همخوانی دارد. ازدواج برای اکثر قریب به اتفاق زنان، در درجه اول یک مسئله عاطفی است و مسئله ارضای جنسی بعد از آن قرار می گیرد. شما هم به عنوان یک زن از این قاعده مستثنی نیستید.
اگر نیازهای عاطفی دارید و یا دلتان می خواهد مادر شوید، با احتیاط و تعمق بیشتری به این ازدواج نزدیک شوید.
2. کسی را که به شما پیشنهاد ازدواج موقت می دهد، بشناسید.
شما باید بدانید که انگیزه طرف مقابل تان از ازدواج موقت با شما چیست. دقت داشته باشید که آیا او به ازدواج موقت به عنوان یک مقوله دینی معتقد است یا نه. و چقدر به اصول آن و نیز تعهدات گنجانده شده در آن پای بند خواهد بود.
3. مخفی کاری نکنید.
این که فکر کنید بدون اطلاع خانواده تان ازدواج موقت می کنید و بعد، موعد آن تمام می شود و آب از آب تکان نمی خورد یک تصور ساده لوحانه است.
پدر و مادر شما اگر فقط کمی حواسشان جمع باشد متوجه تغییرات خلقی و رفتاری شما خواهند شد، و آن موقع وضعیت شما در خانواده تان بدتر خواهد شد.
حتی اگر آنقدر ماهرانه رفتار کنید که هیچ کس بویی نبرد، ممکن است در مواقعی مثل زمانی که مشکلاتی برای ازدواجتان پیش می آید و یا وقتی که موعد ازدواجتان رو به پایان است، با وضعیتی روبرو شوید که چوب دو سر سوخته بشوید.
4. ببینید در این ازدواج، چه حقوقی شامل حالتان می شود.
اگر می خواهید مهریه، نفقه، ارثیه و ... به صورت ثبت شده و یا به طور کلی به شما تعلق بگیرد، قبل از ازدواج درباره وجود داشتن یا نداشتن قوانینی که بتوانید روی آن حساب کنید و بر اساس آن عمل کنید تحقیق کنید.
5. مشاوره بگیرید.
همان طور که از اسم ازدواج موقت استنباط می شود، این موضوع مشمول قانون زمان می شود. یعنی بر اساس توافقِ طرفین می تواند چند روز یا چند سال طول بکشد اما به هر حال در زمانی تمام می شود.
این کوتاهی مدت، خیلی از خانم ها را به اشتباه می اندازد و باعث می شود که آن ها در زمان تصمیم گیری به پیامدهای روانی بلند مدتی که ممکن است بعد از پایان دوره برایشان پیش بیاید توجه کافی نداشته باشند.
پس درست وقتی که در این زمینه پیشنهادی برایتان به وجود می آید یا خودتان می خواهید وارد گود شوید، با یک روانشناس یا مشاور ازدواج صحبت کنید، درست مثل کسی که می خواهد ازدواج دائم بکند.
6. به سال های بعد فکر کنید.
تصور کنید که موعد ازدواج موقت تان تمام شده و حالا با مورد مناسبی برای ازدواج دائم آشنا می شوید یا به همان زندگی مجردی تان برمی گردید، یا فامیل و آشنایان تان از این موضوع مطلع می شوند. تکلیف تان چیست؟ آیا ازدواج موقت روی شروع زندگی جدید تان سایه خواهد افکند؟
7. به دنبال حل مشکلات زندگی تان باشید نه حمل آن.
اگر مطلقه هستید یا همسرتان را از دست داده اید، سعی کنید قبل از تصمیم گیری برای یک زندگی جدید -حتی موقت- مشکلات و ناکامی های قبلی تان را حل و فصل کنید.
8. مراقب افتادن در دام عادت باشید.
اگر ازدواج موقت را نشناسید و از آن توقع بیجایی داشته باشید، و یا مسائل حل نشده ای داشته باشید که امیدوارید با ازدواج کردن حل بشوند، این احتمال وجود دارد که بعد از پایان یک ازدواج موقت و آمدن احساس افسردگی و اضطراب به سراغتان، به فکر ازدواج موقت دوم بیفتید.
و همین طور این چرخه را ادامه دهید بدون این که از احساس بی قراری و افسردگی تان کم بشود.
منبع
