مخالفت خانواده اش به خاطر ازدواج قبلی من

سلام به همه دوستان؛
دختری 25 ساله هستم که 18 سالم بود با وجود مخالفت های شدید خانوادم ازدواج کردم؛ متاسفانه به دلایل خیلی زیاااااد جدا شدم والبته 2 سال طول کشید تا موفق شم طلاقمو بگیرم؛
بعد از جداییم حدود 1سالو نیم پیش با پسری آشنا شدم که دانشجوی تهرانه ولی ساکن گیلان؛
من با توجه به شرایطم اولش سعی کردم که رابطمون تعریف شده باشه در حدو حدود خیلی ساده و معمولی، چون قلبا خیلی دوسش داشتم ولی سعی میکردم پا رو دلم بذارم که وارد یه ربطه بی اساس نشم؛ و همون اولش در جریان قرارش دادم که زیاد جدی نگیره چون خانوادش فوق العاده متعصب و مذهبی هستند و با این موضوع مخالفت میکردند
به هر حال اتفاقی که نباید میفتاد، افتاد....بعد حدود 3 ماه ما عاشق هم شدیم :(
ایشون به من اطمینان داد که خانوادمو راضی میکنم فقط فرصت بده که من یکم روبراه شم.
حالا 1 سال ونیم گذشته...
خانواده اش موضوع را فهمیدن و بیشتر از اونچه که فکرش رو میکردیم با خشم مخالفت کردند. طوری که ایشون به من گفت ببین دیگه بیشتر از این عمرتو تلف نکن واسه من اینجوری که پیش اومد اینا به هیج عنوان راضی نمیشن، منم ناراحت و عصبی شدم که جرا به من قول داده و منو وابسته کرده... حالا دوباره ازم فرصت خواسته یه مدت ولی رابطمون خیلی کم شده :(
شرایط روحی جفتمون خیلی بده، و چیز بدتر اینکه ایشون یکم در مقابل خانوادش ضعیفه :( نمیتونه حرفشو به کرسی بنشونه، همه افراد خانوادش مخالفت کردن و این بنده خدا نمیدونه چیکار کنه اخرین فرزند و ته تغاری و یه دونه پسره؛ خواهش میکنم راهنماییمون کنید :((( حالمون بده :((

سلام خانم محترم ....
اول از همه بگم بابت ازدواج ناموفقی که داشتید بسیار ناراحت شدم ... ان شاالله به حق این وقت عزیز خدا درهای دیگه نعمتشو براتون باز کنه اگه به حکمت اون در بسته شد براتون ...
اما خانم محترم کاش اشااره می کردید در ازدواج اولتون زیر یک سقف هم رفتید یا خیر و بقیه مسایل هم اشاره می کردید یا نه صرفا در دوران عقد جدا شدید و...


ولی متاسفم بگم که شاید بهتر باشه به قول کارشناسان شما هم با فردی ازدواج کنید که مثل خودتون باشند این طوری شاید خوشبخت تر بشید ... ببنید این عشق الان شما رو نبیینید ... ممکنه بعد ازدواج بقیه با هر صحبتی به همسرتون ایشون رو کلا دلسرد کنند ... مثلا وقتی متوجه بشتد (شاید بگید همه که قرار نیست متوجه بشند ولی خب کلا میگم) بگند مثلا با این شرایط ازدواج کردی و.. ایشون هی دیدشون منفی بشه

از طرفی هم الان هم ایشون چه بسا پشیمون شده باشند و چون عذاب وجدان نگیرند و... به شما گفتن که عمرتون تلف نشه و...

من نمیدونم با این اقا رابطتتون در چه حدی بوده در تمام ابعاد و کاش بهش اشاره می کردید و...

ولی به نظرم بهترین کار این هستش که به خاطر احساس ترحم نخواید ایشون ادامه بدن و... به هر حال هر دوی شما اشتباه کردید موضوع به این مهمی رو اولش پیش خانواده ها حل نکردید و بعد 1.5 سال به فکرش افتادید و... البته قصد سرزنش ندارم ولی می خوام بگم بهتر هستش که محکم بیستید ببنید یا ایشون همین الان اون قدر به شما و تصمیمشون می تونند ایمان داشته باشند که ادامه بدند اون وقت شما تا ابد می تونه خیالتون راحت باشه که همیشه کنارتون هستند و ... هیچ حرفی روشون تاثیر نمی ذاره یا نه همین الان دیگه بی خیال می شند که به نظرم این بهتره تا خدایی ناکرده بعد چند سال زندگی با ایشون یا شاید هم چند ماه بعد به مشکل می خوردید باهم و...

و اون موقع دیگه شکسته می شدید شاید ....

من این جا خانم های زیادی خوندم مثل شما مطلقه بودند و بخت باهاشون یار نبوده در ازدواج اول ولی در ازدواج دومشون که عاقلانه بوده کلی خوشبخت شده بودند و... به نظرم شما سنتون هم زیاد نیست ... بهترین تصمیم این هستش به اون اقا بگید من شما رو خیلی دوستون دارم... ولی هر دوی ما اشتباه کردیم که اولش این موضوع رو مستقیم به خانواده شما نگفتیم ... اگه ایشون یوقت به شما قول داده بودند که خانواده رو راضی می کنند که شما اصلا بهش اشاره نکردید (که فکر می کنم خانم عاقلی مثل شما حتما اینو همون اول مطرح کرده و شاید اون اقا گفته خانوده رو راضی می کنه که اگه این طور باشه واقعا ناراحت کننده هستش) بگید کاش بهتر بود به شما قول نمی دادند ... بعدش هم بهشون بگید اگه می تونند خانوادشون رو راضی کنند و... می تونید بهشون اطمینان کنید و...

و گر نه که بهتره موضوع همین جا تموم بشه ... ولی در نهایت بگید که این رسمش نبود و براشون ارزوی خوشبختی کنید و در نهایت ببخشید ایشونو.

ان شاالله اون چه خیره براتون رخ بده.

متاسفم بابت اتفاقتی که افتاده، من هم حال شما رودرک میکنم و فک میکنم تاپیک بندرم دیده باشید، تنها چیزی که به ذهن بنده خطور میکنه اینه که یک جوری رازیش کنید که برید پیش مشاور، همرو ایشون مشاوره حضوری تاثیر خواهد داشت هم خانوادشون تاثیر خواهند گرفت که حرف های مشاور رو منتقل کنند، امیدوارم شما به معشوق خود برسید تا ناراحتی های بندرو متحمل نشید

دوست عزیز؛ ممنون از جوابتون، در جواب سئوال های شما:

در ازدواج قبلیم مدت 2 سالو خورده ای زندگی کردم،

در مورد اینکه فرمودید ممکنه بعد ازدواج دلسرد بشن یکم خودمم شک دارم؛ چون قبلا بهش گفته بودم راضی کردن خانوادت خیلی طول میکشه نباید انتظار داشته باشی همون دفعه اول که گفتی اوناام بگن چشم بریم خواستگاری!!!!!!!!!! ولی با بار اول ایشون عقب نشینی کرد تو این مدتم خیلی رابطشو کم کرده... نسبت به قبلم سراغمو زیاد نمیگیره... اینا نشونه های بدیه...

درمورد اینکه چرا دیر به خانوادش گفته:
ایشون به من گفت یه مغازه تو گیلان دارم اونو بفروشم تهران یه خونه بخرم، حداقل خونم اماده باشه که حداقل شرایط مهیا باشه واسه زندگی در تهران، بعدا به خانوادم بگم ؛ گرچه در شرف فروختن مغازه بود که خانواده در جریان قرار گرفتن ( توسط خاهرش، چون ایشون در جریان بود و البته خریدار مغازه) و کلا برنامه خرید خانه در تهرانم کنسل شد.

من اول قول راضی کردن خانوادش رو گرفتم بعد ادامه دادم، و رابطمون خیلی خیلی خیلی عاشقانه بود جمله خوشبختت میکنم ورد زبونش بود..... حتی بهم گفت 3 دنگ خونه رو بنامت میزنم...... خیلی خنده داره که میشستیم واسه دکور خونمون نقشه میکشیدیم.... بماند نوع برخوردش با من خیلی سنجیده بود شاید هرکس دیگه جاش بود از اعتماد من سواستفاده میکرد ولی ایشون اینجوری نبود... یعنی انقد زود راضی شد؟ اصلا نمیتونم هضم کنم
... یه جورایی نمیخام فقط جنبه های احساسی رو در نظر بگیرم.... از هر لحاظ خوب بود... شغل: استخدام رسمی دبیر ریاضی تحصیلات: ارشد ریاضی
به هیچ عنوان اهل دود و... نبود نحوه برخورد اجتماعی خیلی عالی خیلی خیلی خیلی مهربون ووووووووووووووووووووووووو .........درست برعکس همسر سابقم

من تو زندگی اولم خیلی سختی کشیدم... خیلی... فکر میکردم با ایشون خوشبختم اما انگار قسمت نیست

در ضمن امشب یکی از بستگان شوهر خالم پیغام فرستادن برای خواستگاری اجازه خواستن...
واقعا تو بد شرایطی هستم... نمیتونم کس دیگه ای رو جاش ببینم خیلی سخته
ببخشید زیاد نوشتم...

سلام دوست عزیز، بله من تاپیک شما رو دیدم و واقعا متاسف شدم؛ امیدوارم در این مدت اتفاقای خوب برات افتاده باشه و یا در اینده در انتظارت باشه؛

راستش من این پیشنهاد رو دادم قبلا بهش، حدود 5 ماه پیش رفتیم پیش یه مشاور حالا نمیدونم واقعا مشاور بود یا نه :|
ایشون گفت اصلا لازم نیست خانواده ایشون بفهمن!!!!!! شناسنامتم یه جعلیشو درست کن تموم شه بره :|
اما من از خانواده ابرومندی هستم و درست نیست این کار، گرچه پیشنهاد خودشم همین بود ولی من اصلا قبول نکردم؛

بهشون گفتم بعد تعطیلات بریم مشاور خوب کمکمون کنه ولی میگه من میدونم بابای من راضی بشو نیست که نیست من بابامو میشناسم، بزرگ خاندانمونه حرف هیچ احدی رو قبول نمیکنه... البته میگه اصلا دیگه در این مورد حرف نزنیم تا ببینیم چی میشه.... میخام صبر کنم شاید اوضاع اروم شد بتونه یه کاری کنه..

از جوابتون و وقتی که گذاشتید بسیار سپاسگذارم.
روزهای شاد و براتون ارزو میکنم از ته دل....:16:

سلام خانم محترم ...
ببینید پدر ایشون شک شبه بزرگ خاندان که نشدند ؟! شدند ؟!
مطمئنم خود شما هم می دونید دوران خوب رابطه شما تموم شده ... اون اقا هم مطمئن باشید حتما خانوادشون باهاشون خیلی حرفا زدند و خیلی مسایل رو براشون مطرح کردند که شاید قبل تر ایشون بهش هیچ توجهی نداشتند و...
و الان پدر و اینا و... بیش بهانه هستش ....

به نظرم این صبر کردن و... فقط خوبیش این هست که یکدفعه درد تلخ جدایی رو نکشید هر دوی شما و....
مخصوصا که این ور قصه شما شاید صدمه ببنید و...

من که میگم همه چی رو تموم شده فرض کنید بهتره و به اون اقا هم بگید ... واقعا هم ایشونو سعی کنید فراموش کنید... اگه یک دهم درصد هم ایشون پشیمون بشند مطمئن باشید با این روش شاید برگردند اگه نخوان هم برگردن بر نمی گردن و اگه خودتونو بیش از این کوچیک کنید ایشون بیش از حد سرد می شند و...

براتون ارزوی خوشبختی دارم.

افسون جان اونی که شما رفتید مشاوره نبوده، مطلب بعدی اینکه اصلا مشاور اول برای خودتون خوبه که روشن بشید به درد هم میخورید یا نه، بعد خانواده

سلام ..
یه چیزی بگم بدتون نگیره .... مخاطبم هم اقایون هستند و خانم های تا حدودی ساده لوح ( البته با عرض معذرت ) ... و این طور نیست که فکر کنید مخاطبم صرفا شروع کننده تاپیک هست هر کسی می تونه باشه که شامل میشه !

به نظر من مردی که با یه خانم طرح دوستی می ریزه .... همون اول کار اگه واقعا به طرفش علاقه داشته باشه رسما میاد خواستگاری ..... چون اگر واقعا عاشق طرف باشه به این فکر می کنه که اگه بعد از رابطه طولانی دوستی به هر دلیلی جور نشه خانم چه قدر از نظر روحی اسیب می بینه ... اما ایا واقعا این مرد ها که طرح دوستی می ریزن به این چیزها فکر هم می کنن ؟؟؟ به این که نباید با روح و روان یه زن که سرشار از عاطفه هست بازی کنن ؟؟ از طرفی بیشترین ضربه هم خانمه میخوره تا اقاه ....

از اون طرف خانم ها هم که طرح دوستی اقا رو قبول می کنن خیلی ساده ان !!! با عرض معذرت ! حداقلش این هست که در همون شروع کار خیلی سریع به طرف مقابل باید بگن اگه واقعا میخوای رسما بیا خواستگاری .......اگه قبول نکنه و الکی بهونه بیاره ... معلوم هست ریگی تو کفشش هست ...


معمولا اکثر این کسایی که زندگی هاشون با دوستی های قبل از ازدواج شکل می گیره بعد از ازدواج دائما به هم سوء ظن دارند که مبادا فردا پس فردا بره با یکی یگه دوست بشه و معمولا خیلی هاشون با شکست در زندگی مواجه می شن .


یه اشاره ای در مورد مشاور کردید ... این رو تا حالا چندین بار گفتم ! باز هم میگم ! در اسلام به مشورت کردن یا دیگران خیلی تاکید شده ولی انتخاب مشاور یه مراتب از مشورت مهمتر هست .. یکی شده ادم 1 ماه و حتی بیشتر وقت بذاره ولی یکی رو به عنوان مشاور انتخاب بکنه که شرایط و ویژگی ها ی لازم رو داشته باشه که مهمترینش : با ایمان بودن ... با تجربه و آگاه ....و امین بودن هست ... هر ادمی پیدا شد و دفتر زد نوشت مشاور که مشاور نیست ... من خودم از مشاور بد تجربه تلخی دارم برا همین به همه تاکید می کنم در انتخاب مشاور خیلی دقت کنید ...

======================

تو دلم مونه بود باید یه جا خالی اش می کردم ...

از دوستی های قبل از ازدواج متنفرم ....

کتاب دوستی های قبل از ازدواج استاد حورائی رو مطالعه کنید .... خیلی خوبه ...

==============================

یا علی ....

مرسی؛ خانم یا اقای فدایی یار عزیز من با شما موافقم،
این مدت مهلتی که خواسته باعث شده یکم منطقی شم چون میترسم با این اوضاع حتی اگر قسمت هم بشه ممکنه خانوادش اذیتم کنن و...
ولی خب خواهرشم با وجود مخالفت همون پدر ازدواج کرد!!! معمولا پسرا در این مسائل موفق تر از دخترا هستن، پس اگه نشه اول میگم حکمته بعدم میگم شاید خودش نخواسته

ممنون از راهنماییتون؛ خیلی کمکم کردین

دوست عزیز skyzar؛

حرف شما خیلی محترم؛
اما اون دورانی که دوستی های قبل ازدواج باعث میشه شک تو زندگی باشه خیلی وقته گذشته!
خیلی از ازدواج های صورت گرفته که قبلا دوستی داشته رو میشناسم که با گذشت 10 سال هر ماه ، ماهگرد دوستیشون بهم گل میدن و هنوزعاشق هم هستند!!
وبالعکس! خیلی ها هم هستن قبلا دوست نبودن و نتونستن زندگی کنن!!
به نظر من حرف شما درسته ، ادمی که ریگی به کفشش نباشه زود میاد خواستگاری، ولی گاهی یه شرایطی پیش میاد که طرفین دوست دارن بیشتر همو بشناسن اگه قطعی شد خانواده ها در جریان قرار داشته باشن، شاید اصلا به این نتیجه رسیدن که به درد هم نمیخورن!!! اون وقت نه تنها خودشون بلکه خانواده ها هم درگیر یه رابطه و ناراحتی های اون میشن!

حرف خواستگاری که پیش میاد خانواده ها میخوان بگن درست نیست انقد بمونید و زودتر ازدواج کنید و این هول کردنا باعث میشه خیلی چیزا رو ادم زیر یه سقف متوجه بشه که اون موقع خیلی دیره!!!!
با تشکر و احترام.

سلام افسون:72:

سوال: آيا شما با ايشان رابطه جنسي داشته ايد؟

اگر بله، احتمال ازدواج ايشان با شما بسيار كم هست و البته خانواده مي تواند صرفا يك دليل واهي مطرح شده از سمت ايشان باشد.

موفق باشيد:72:
كامران

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsoon4331

دوست عزیز skyzar؛

حرف شما خیلی محترم؛
اما اون دورانی که دوستی های قبل ازدواج باعث میشه شک تو زندگی باشه خیلی وقته گذشته!
خیلی از ازدواج های صورت گرفته که قبلا دوستی داشته رو میشناسم که با گذشت 10 سال هر ماه ، ماهگرد دوستیشون بهم گل میدن و هنوزعاشق هم هستند!!
وبالعکس! خیلی ها هم هستن قبلا دوست نبودن و نتونستن زندگی کنن!!
به نظر من حرف شما درسته ، ادمی که ریگی به کفشش نباشه زود میاد خواستگاری، ولی گاهی یه شرایطی پیش میاد که طرفین دوست دارن بیشتر همو بشناسن اگه قطعی شد خانواده ها در جریان قرار داشته باشن، شاید اصلا به این نتیجه رسیدن که به درد هم نمیخورن!!! اون وقت نه تنها خودشون بلکه خانواده ها هم درگیر یه رابطه و ناراحتی های اون میشن!

حرف خواستگاری که پیش میاد خانواده ها میخوان بگن درست نیست انقد بمونید و زودتر ازدواج کنید و این هول کردنا باعث میشه خیلی چیزا رو ادم زیر یه سقف متوجه بشه که اون موقع خیلی دیره!!!!
با تشکر و احترام.

---

سلام .

اول خدمت شما عرض کنم بنده 26 سالم هست این رو از این جهت می گم که فکر نکنید مال دهه های خیلی قبل هستم ... و من و شما دقیقا هم دهه هستیم .....
دوم این که خدمتتون عرض کنم ادمی هم نیستم که از پشت کوه اومده باشم ....بنده تحصیلات مهندسی از یکی از دانشگا های دولتی تهران دارم . این رو هم گفتم که فکر نکنید توی بطن جامعه نیستم و از هیچی خبر ندارم .

اما در مورد مباحثی که بیان کردید ....حقیقتا تمایلی به بحث این جا ندارم ... چون خیلی انرژی ازم می گیره .... ولی به شما پیشنهادی می دم ...

شما اون کتابی رو که گفتم بگیرد مطالعه کنید اگه قانع نشدید بعد بیاید این جا من با شما بحث می کنم . توی کتاب خیلی خوب بیان کرده ...

ببینید شما یک بار توی زندگی مشترک شکست خوردید .... اگه یه شکست دیگه هم بخورید مطمئنا از نظر روحی لطمه شدیدی میخورید ... پس حداقل یه زمان بذارید و اون کتاب رو بخونید .... برای یه عمر زندگی حداقل یک روز مان بذارید و کتاب رو بخونید .

=======================

من خودم تا حالا با هیچ کسی رابطه دوستی نداشتم و نخواهم داشت ... حتی توی دنیای مجازی هم وقتی میخوام با جنس مخالف خودم صحبت کنم برای خود خطوط قرمزی قائل هستم و به خودم این اجازه رو نمیدونم که بخوام کوچترین کلمه محبت امیزی رو بیان کنم . ولی همین شما به نوشته های قبلی من رو ببینید توی یه پستم حتی به طرف سوال کننده گفتم که نخوه بیانت با همسرت خشک و بی روح هست ... این رو هم از این جهت بیان کردم که فکر نکنید از نظر عاطفی شاید مشکلی دارم که نمیخوام با جنس مخالف رابطه برقرار کنم .. نخیر ... خیلی هم عاطفی هستم و خوب هم بلدم چه جوری کسی رو جذب کنم ....

سلام :72:

اول از همه پوزش میطلبم اگر از حرفام ناراحت شدید!! من قصد جسارت نداشتم،
راستش حالم خیلی بد بود، الان حدود 1 ماه از این اتفاق میگذره، هنوزم دارم غصه میخورم متاسفانه؛ ولی خیلی منطقی تر شدم نسبت به این قضایا... توی این مدت خیلی با خودم فکر کردم و مشکل اصلی و در واقع مقصر اصلی رو خودم دونستم ( به قول شما ساده لوح) در این واقعیت شکی ندارم دیگه، نباید احساسی برخورد میکردم ، الان که یکم به خودم اومدم رفتم دوباره تاپیک شما رو خوندم و دیدم کاملا حق با شماست...
الان به این نتیجه رسیدم دوستی های قبل ازدواج باعث میشه به خاطر اون عادت و حسی که پیش میاد ادم چشماشو رو همه چی ببنده،
امیدوارم خدا کمکم کنه راه درست رو برم
از معرفی کتاب سپاسگذارم، حتما در اولین فرصت تهیه میکنم.

بازم عذرخواهی میکنم بابت تاپیکم و از اینکه یه پسر تو شرایط شما انقدر خط قرمز برای خودش و برای احترام به طرف مقابل داره واقعا جای خوشحالی داره، کاش ادم های با وجدان مث شما زیاد بشه . موفق باشید...

- - - Updated - - -

سلام .خیر دوست عزیز :81:

خانوادش رو میشناختم، اما با شناختی که از طرف مقابلم دارم میدونم بهانه نیست، واقعا ادم ضعیفیه در مقابل خانواده متعصبش، اما هر چی که هست دارم باهاش کنار میام،

امیدوارم هرچی که قسمت هست برای همه پیش بیاد از نوع خوبش :72:

سلام خانم افسون ...

شما یکبار تحمل غم از دست دادن و... رو دیدید و تمام سختی هاشو تحمل کردید حتم دارم از پس این هم بر میاید ... نه شما خودتونو سرزنش نکنید ... شما نه ساده لوح بودید و... اصلا و ابدا

ببنید اون اقا اوایل شاید توجیه نبودند و... بعد متوجه شدند ازدواج با فردی که ازدواج کرده قبل تر و...

براتون از خدای ارزوی صبر دارم.ان شاالله شرایطتتون بهتر بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط afsoon4331

سلام :72:

اول از همه پوزش میطلبم اگر از حرفام ناراحت شدید!! من قصد جسارت نداشتم،
راستش حالم خیلی بد بود، الان حدود 1 ماه از این اتفاق میگذره، هنوزم دارم غصه میخورم متاسفانه؛ ولی خیلی منطقی تر شدم نسبت به این قضایا... توی این مدت خیلی با خودم فکر کردم و مشکل اصلی و در واقع مقصر اصلی رو خودم دونستم ( به قول شما ساده لوح) در این واقعیت شکی ندارم دیگه، نباید احساسی برخورد میکردم ، الان که یکم به خودم اومدم رفتم دوباره تاپیک شما رو خوندم و دیدم کاملا حق با شماست...
الان به این نتیجه رسیدم دوستی های قبل ازدواج باعث میشه به خاطر اون عادت و حسی که پیش میاد ادم چشماشو رو همه چی ببنده،
امیدوارم خدا کمکم کنه راه درست رو برم
از معرفی کتاب سپاسگذارم، حتما در اولین فرصت تهیه میکنم.

بازم عذرخواهی میکنم بابت تاپیکم و از اینکه یه پسر تو شرایط شما انقدر خط قرمز برای خودش و برای احترام به طرف مقابل داره واقعا جای خوشحالی داره، کاش ادم های با وجدان مث شما زیاد بشه . موفق باشید...

---

سلام . من ناراحت نشدم و اگر حرفی زدم صرفا از سر دلسوزی بود ... و قصد جسارت یا توهین رو نداشتم ... اما من پسر نیستم که ! من خانم ام ...از نام کاربری ام که پیداست .... sky .... البته چون جدی صحبت می کنم شاید یه هم چین تصوری پیش میاد ....البته خودم هم تمایلی ندارم بگم ... ولی اگه من رو اشتباهی اقا خطاب کنن می گم ... الان در این انجمن شما نفر دومی هستید که تصور کردید من اقا هستم !

مطمئن باشید بخواید خیلی راحت می تونید فراموش کنید کافی هست هر وقت به فکرش افتادید مسیر فکر رو به هر نحوی که می تونید تغییر بدهید ...

ان شاالله زندگی آینده خوبی داشته باشید ...

موفق باشید ..

یا علی ...

skyzar عزیز شرمنده از لحن صحبتتون فکر کردم اقا هستید :))))))

الان تقریبا 1 ماه بیشتر شده که به کل رابطمون تموم شده، با شروع ترم دانشگاه خیلی خودمو مشغول کردم و یه جورایی خیلی کم ( البته دارم میجنگم با خودم) که بهش حتی فکر نکنم، الان به این نتیجه رسیدم تو این دنیا فقط خودتی که باید خودتو دوست داشته باشی،
ممنون از همه دوستان؛ به امید روزهای پر از موفقیت و شادی برای همه :72::72::72::72::72::72:

سلام
ما هم مشکل خانواده اون پسر رو داریم
کاش حداقل میدونستی چطوری پسرشون رو منصرف کردن تا ما هم برادرمون رو منصرف کنیم

چرا باید منصرفش کنید؟

چون کاملا مشخصه که تصمیمش از روی احساساته(پسر مجردی که تا حالا سابقه زندگی متاهلی نداشته زن ها رو خوب نمیشناسه )
و وقتی بهش میگیم معیارت چیه ؟(قبلا معیارش زیبایی فوق العاده و خانواده با اصالت بود که ما این معیارها رو در این خانم ندیدیم)
میگه همین خانم رو می خوام

اما به نظر ما کسی که 13 سال سابقه شوهرداری داره و 6 سال از برادرم بزرگتره مناسب اون نیست

حتی تو جلسه خواستگاری یه صحبت هایی کرد اون خانم که مشخصه اصلا با وجود 34 سال سن پخته و بالغ نیست
فک کن ما رفتیم خواستگاری حالا دو دقیقه نیست که نشستیم مامانش میگه صد تا دکتر و مهندس اومدن
صبح تا حالا سه تا پسر زنگ زدن برا ازدواججججججججججج با دخترمون
خانم هم میگن من مطمئنم با ...خوشبخت میشم (می خواستم بهش بگم مامانم هنوز مطمئن نیست که با بابام که مرده خوشبخت بوده یا نه )


اینقده آدم کوته نگر......
والله موندیم چی بگیم