تقاضاي راهنمايي

سلام
ابتدا سال نو رو به همه دوستان تبريك ميگم.
اما اينكه اينجا مزاحمتون شدم . من پسري هستم 28 ساله داراي مدرك كارداني عمران.حدود 4 ساله پيش توي يه گروه علمي با يه دختر خانمي آشنا شدم .ارتباط ما اول بصورت برخورد تو جلسات بود و همينطور استفده از ايميل ولي بعد دو سال كه از اين آشنايي گذشت ما بهم نزديكتر شديم و بنوعي ارتباط دوستانه پيدا كرديم كه البته حس من در اين مورد آشنايي بيشتر بود تو اين مدت ما درباره روحيات و شخصيت و مسائل ديگمون صحبت ميكرديم و همينطور تستهاي زيادي در موارد مختلف روانشناسي رو با هم زديم و به نتايج تقريبا مشابهي رسيديم .تا اينكه اواخر مراد و اوايل شهريور امسال من از ايشون تقاضاي ازدواج كردم و ايشون پذيرفت ولي با توجه به شرايط خاص خانوادگي از ايشون خواستم كه اين مسئله رو تو بهار 87 با خانواده هامون مطرح كنيم و در عين حال تو اين مدت جديتر رو شناخت از هم كار كنيم .ما تو اين مدت كتاب خونديم و مسائل مختلف رو با هم مطرح كرديم از جمله بيان ريز شرايط كاري مالي و اقتصادي و اخلاقيم و همينطور ايشون .البته ايشون از نظر مالي در شرايطي بالاتر از ما قرار دارند كه خوب به طبع اين يه تفاوت فرهنگي رو هم منجر ميشه ولي با بيان روشن شرايط خودم و خانوادم ايشون همه موارد رو پذيزفت. تا اينكه به اواخر امسال رسيديم .اينجا بود كه احسس كرديم لازمه سرانجامي به اين ارتباط بديم و مسئله رو با خانواده هامون طرح كرديم كه در ابتدا با موافقت مادرها مواجه شد ولي پس از تماسي كه برقرار شد يكدفعه ورق برگشت و هردوي ما رو با يه بحران واقعي مواجه كرد. البته عمده مشكل مادر ايشون با من مسئله مالي و كار ثابت بود .البته مادر من هم متاسفانه نتونستن تعريف درستي از من و شرايطم به ايشون ارائه كنن. و البته ايشون حتي حاضر به گذاشتن يك جلسه رسمي هم نشدن تا من بتونم به شخصه از خودم و كارهامو برنامه هام صحبت كنم.
خلاصه اينكه در حل حاضر ما از حال درستي برخوردار نيستيم و وقعا نميدونيم در اين شرايط غير از صبر چكار ميتونيم بكنيم.ممنون ميشم اگه لطف كنيد و راهنمائيم كنيد.

چرا خود دخترخانم درباره شرایط شما با مادرشون صحبت نمی کنند یا حداقل تقاضا نمی کنند که یه فرصتی بهتون داده بشه تا بیشتر درباره موقعیتتون توضیح بدید؟تا تماسی نباشه که امکان آشنایی وجود نخواهد داشت!همینطور شما هم باید مادرتون رو راهنمایی کنید که چی بگن و چطور بگن.از دخترخانم بپرسید چطور می تونید نظر خونوادشو جلب کنید.

سلام و متشكرم از لطفتون. بايد خدمتتون عرض كنم كه مادر من فوق العاده محافظه كاره و بهيچوج دوست نداره كه حرفي بزنه كه بعدا جاي اما و اگر بذاره واسه مين شرايط رو حتي سنگين تر از واقعيت مطرح كرده و البته مادر ايشون هم با توجه به اين حرفها و تاكيد بيشتر روي ثابت نبودن شغل و مسائل مادي و مدرك تحصيلي قضيه رو با جواب منفي همراه كردن. ايشون تلاش كردن ولي تاكيد مادرشون روي مسئله شغل فاصله طبقاتي و پول زياده.
در ضمن ايشون نمي تونن با مادرشون خيلي راحت و صريح صحبت كنن چون تيپ خانوادشون سنتي مذهبيه.

مدرك تحصيليم كاردانيه عمرانه و تو يه شركت بزرگ ساختماني بصورت قراردادي كار مي كنم.

خب ايشون ميگن خونه نداري و درآمدت پائينه .كارتم ثابت نيست . چون معمولا كاراي ساختماني پروژه اي هستن و شما تو پروژه قرارداد ميبندي و كار كه تموم ميشه قراردادم تمومه و بايد بري دنبال يه پروژه ديگه. دوستان من يبار همه اينارو توضيح دادم .ميشه لطف كنين و يه راهنمايي بفرمائيد.

اگه جواب ميدان كه خوب بود. اشتياق كار رو از دست دادم.كار ما هم يجوريه كه اگه حوصلشو نداشته باشي كارت تمومه.

سلام دوست عزیز ..
شاید بهتر باشه خودتون با پدر دختر خانم صحبتی داشته باشین البته بهتره از قبل این پیشنهاد رو با اون دختر خانم مطرح کنید و دیگه اینکه بهتره با صحبت به خانواده ی دختر بفهمونین که با شغلی که دارین باز هم در صورتی که به شما پروژه ی جدیدی پیشنهاد نشه میتونین خرج زندگیتون رو بدین ... بهتره دختر خانم بگن که از شما شناخت دارن و از شرایط و خصوصیات شما صحبت کنن حتی اگه با مادرشون راحت نیستن توی خانواده کسی هست که راحت باشن باهاشون ...
من هم شاید کمی ماجرام شبیه شما باشه با این تفاوت که اون آقا پسر با پدر من تماس گرفتن و صحبت کردن ولی پدرم مخالفت کردن و گفتن ماجرا تموم شده هست ولی من تونستم پدرم رو راضی کنم که برن تحقیقات در حالی که اجازه ی رسمی برای خواستگاری به اون آقا پسر داده نشده بود ...===> دختر هم میتونه کمک کنه چون زندگی اون هم هست و اگه بدونه که با شما خوشبخت خواهد شد به طور حتمی و یقین خودش هم کمک میکنه که ثابت کنه به خوانوادش که انتخابش درست بوده ...
بهتره دوباره تماس بگیرین و بخواین طی یک جلسه ی رسمی با هم آشنا بشین بگین که مادرتون پافشاری کنه که بگزارین فقط برای آشنایی فعلاً خدمت برسیم تا ببینیم بعداً قسمت چیه !!! اگه کمی اصرار کنید حتما اجازه ی حضور در جلسه ی رسمی رو بهتون میدن اما باید اونجا خودتون ثابت کنید و بهشون بفهمونین که میتونید و لیاقت داشتن دخترشون را دارید ( البته نه با دروغ و وعدههای بیجا ) ...
گاهی خانواده ی دختر ناز میکنن:162: ;) ( :305: چونکه دخترشون رو از سر راه نیووردن که ..)
موفق باشید و سربلند ...

سلام
دوستان نظرات قشنگی دادند، مخصوصا setare_tk
نکته ای که می تواند به شما بسیار کمک کند تا یک بستر بسیار مناسب جهت حل این مشکل پیدا کنید، اول از همه بینش به این مشکل هست. چون تا نقشه و چارت یک مشکل را دقیق نشناسیم هر گونه مهارت و استفاده از هر ابزاری، چون همه جانبه نیست با مشکل روبرو می شود.
اما ریشه مشکل چیست؟!
به نظر می رسد یا شما دو نفر یا حداقل آن خانم از بلوغ و استقلال کافی برای ازدواج برخوردار نشده اید. مانند بچه ای که والدینش باور ندارند که او می تواند از خیابان عبور کند، لذا برای عبور حتما باید دستش در دست والدین باشد. ازدواج یک انتخاب کامل شخصی و مستقل است. و کسی که چنین توانایی را ندارد یا فکر می کند که نباید چنین انتخابی را مستقلا انجام دهد، هنوز آمادگی ازدواج را ندارد. ( پس حداقل این خانم تا اینجا که توصیف کردید این چنین است).
پس انرژی شما باید صرف بلوغ فکری و تصمیم گیری در زندگی شود. یعنی باید این خانم به عنوان یک فرد بالغ تصمیم خود را با دقت و جدیت بگیرد. این به معنای دعوا و برخورد با والدین نیست. این نیاز به مهارت دیگری برای ازدواج دارد و آن انعطاف پذیری توام با قاطعیت هست.
اگر ایشون قبل از ازدواج مهارت تغییر بینش خانواده و تعاملی سازنده را ندارد، حتی اگر ازدواج کنید باید انرژی خود را خرج تعارضهایی بکنید که یکسرش خانواده های شما هستند.
با این توضیحات نیاز است که شما دو نفر به جای اینکه در کار هم دخالت کنید، مثلا اینکه شما به جای آن دختر ، روی خانواده آنها کار کنید، سعی کنید به جلسات حضوری مشاوره بروید و مهارتهای لازم جهت تغییر نگرش وتعامل سازنده آن دختر خانم با خانواده اش (و همچنین شما) بیاموزید تا در بستر زمان ( که صبر هم نیاز است)، بتوانید اقدامات سازنده ای انجام دهید.

می بینی که ظاهر مسئله پول و ... هست. ریشه در دخالتهای افراطی خانواده در تصمیم گیری اصولی فرزندان و عدم جو مناسب مبتنی بر گفتگو در خانواده است. که این نیاز به آموزش دارد.