نمایش نسخه قابل چاپ
سلام . وقتتون بخیر .
ی سوال دارم اینکه ایا تغییر شخصیت امکان داره یا واقعا تغییر نمیکنه؟
عوض کردن اخلاق و رفتار بد مثل عجله ، زود عصبانی نشدن و.حذف تنبلی و........ .تقویت اخلاق مثبت مثل تقویت اراده و....همون تغییر شخصیته ؟ روش درمانی داره و باید زیر نظر مشاور باشه
خیلی ضروریه
با قرص و دارو نمی شه ، با برنامه ریزی و پله پله شاید بشه
البته به این امید می خواهی ازدواج کنی که تغییر می کنه ، بهتره تا قبل از تغییر ازدواج نکنی
هیچ تیپ شخصیتی بهتر یا بدتر از تیپ های دیگر نیست در واقع تیپ ها مثل ۹ اتاقی است که ما وقتی بدنیا می اییم بخاطر شرایط بیولوژیکی ،فیزیولوژیکی ، ژنتیکی ، بیوشیمیایی و محیطی که در ان بدنیا می اییم در یکی از ان ها قرار میگیریم البته این اتاق موقت است تا وقتی که به سن بیست سالگی برسیم و در سن بیست سالگی ما ساکن دائم یکی از این اتاق ها هستیم طبق گفته ی گورجیوف تیپ شخصیتی هیچکس عوض نمیشود بلکه در خود این اتاق دو ضلع وجود دارد دو ضلع سالم و ناسالم و البته بین این دو، ضلع میانه ای هم وجود دارد.تیپ های شخصیتی ( نظریه شخصیتی گورجیوف)
هدف ما این است که در ان اتاق از ضلع ناسالم به سمت میانه و سپس به ضلع سالم برسیم.
چه همسری مناسب کدام شخصیت >>>
بله. منظورم از درمان ، دارو نبود
برای ازدواج نمیخام ، ی سوال کلی هست ک ایا تغییر شخصیت ممکنه یا نه ؟ اگر مشاورین جواب بدن ممنون میشم . تو نت سرچ کردم خیلی نظرات متفاوت بود یه جا ممکن دو نستن ی جا گفتن نمیشه ، خیلی ضد و نقیضه مطالب نت ، ی جواب درست میخام ، اصلا تغییر شخصیت یعنی چی؟ همون تغییر اخلاقیاته دیگه؟ گیج شدم ، میگن ی ادم نمیتونه چیزی غیر از تربیت و خلقیات خانوادگیش بشه
سلام.
خانوم حلما بهتر میبود مشکلتون رو مشخصا مطرح می کردید. چون اگه شکل نظر سنجی پیدا کنه به نظر میاد خوراک انجمن آزاد باشه. ;)
حلما جان از نظر من (کاملا شخصی) شخصیت انسان ها، به معنی ذات و طینت شون عوض نمیشه، فکر میکنم لزومی هم نداره عوض بشه! اما تفکرات، عقاید و حالی که بر اون ذات حاکمه عوض میشه. اعمال ما میتونه به اقتضای تعبیری که عقاید و افکار ما بر ذات ما لحاظ میکنند اشکال مختلفی به خودش بگیره. به عنوان مثال ممکنه دو نفر ذاتا به یک اندازه سخاوتمند باشن. اما یکی عقیده اش بر این باشه که همه پولشو بده و دنیاشو زینت ببخشه، دیگری عقیده اش این باشه که همه پولشو بده کار خیر تا آخرتش رو مزین کنه. یا مثالی دیگر، ممکنه من و شما به یک اندازه احساسی باشیم، ولی فرضا شما عقیده تون این باشه که باید در زمینه خانواده تون سرمایه گذاری احساسی کنید و من عقیده ام این باشه که در زمینه شغلیم سرمایه گذاری احساسی داشته باشم.
یک یوزپلنگ رو شاید بتونی تربیت و رام کنی، اما نمیتونی خوی درندگیشو عوض کنی. به عبارتی این استعدادشه، تواناییشه. و هر ویژگی درون ما نقاط ضعف و قوت خودش رو داره. مثلا یه فرد هیجانی میتونه هر روز واست سورپرایز عاشقانه داشته باشه، یه روز هم ممکنه با عصبانیتش و کارهای غیر منطقیش سورپرایزت کنه. با لجبازی و عجول بودنش غافلگیرت کنه. این دیگه بستگی داره بخوای چگونه از ویژگی های ذاتیت استفاده کنی.
آتش ماهیتش گرما، سوزاندن و روشناییست. حالا میتونه یه جای سرد و تاریک رو گرم و روشن کنه یا یه جنگل زیبا به مانند بهشت رو بسوزونه و ازش یه جهنم بسازه. و هرچه در عالم ببینی ، از جاندار و بی جان، به اقتضای ذاتش خوب و بدی هست. اینطور نیست؟
ممنون از پاسختون عشق افرین عزیز
من جواب سوالم رو گرفتم ، اما خب چون گفتین مشکلتون رو بگین منو همسرم با هم مشکل داریم ، من تصمیم گرفتم خودمو تغییر بدم تا مگه به یمن این تغییر زندگیم دوباره پا بگیره اما همسرم ک دیگه برای طلاق مصر ه به من میگه تو شخصیتت عوض نمیشه( دلمو شکسته بااین حرفش) البته خیلی مسایل دیگه هم هست هم از سمت من و هم ایشون اما چیزی ک الان بهانه شده اینه ، من دارم تلاشمو میکنم تو این یک ماهی هم ک تصمیم گرفتم خیلی به خودم امیدوارم ، اولین مشکلم تنبلی بود ک خودمو هم ازار میداد اما با استفاده از مطالب و اموزش های استاد حورایی متوجه شدم منم میتونم یه ادم با اراده باشم و اصلا باورم نمیشد خودم بدون زحمت نماز صبح بیدار بشم و بیدار بمونم ،
با این حرفاش اعتماد به نفس رو در من از بین برده بود تقریبا و گاهی ناامید میشدم ک نکنه واقعا من قابل تغییرنیستم . اما جواب شما خیلی کمک کرد
ا
حلما جان، عزیز دلم فکر میکنم بهتر باشه در زمینه هایی که لزوم تغییر رو در خودت احساس میکنی تاپیک بزنی و مشاوره بگیری. همچنین میتونی مشاوره خصوصی یا حضوری داشته باشی. چون تغییرات پروسه ای بلند مدت و تدریجی دارن و البته لازمه خود فرد به معنای واقعی بهش احساس نیاز داشته باشه.
یه نکته هم اینکه توی چنین مواردی مشابه شما، نمیشه گفت تنها شما مقصر صد در صد هستید و نبایستی منفعل باشید. البته خدایی نکرده منظور من این نیست که بگین همینی که هست، بلکه فکر میکنم همسر شما هم در موارد انگیزشی موفق نبودن. مثلا در مورد تنبلی که فرمودین، احتمالا هم خود شما مقصر بودین که به نظر میاد از شرح وظایفتون آگاه نبودین یا جدی نگرفتین و هم همسرتون که به احتمال قوی نتوانسته در شما انگیزه ایجاد کنه. شاید به موقع تشویق نکرده، صبور نبوده و باهاتون همکاری نکرده، به تلاشتون توجه و عنایت نداشته. با ناتوانی هاتون مدارا نکرده.
می خوام بگم هر دو نیازمند تغییر رویه هستید و نمیشه یکی فقط تلاش کنه و به نظرم هر دو باید با هم مشاوره حضوری داشته باشید و اونم نه یک دو جلسه. بلکه یک دوره کامل و کاربردی. و اگر بخواین یک طرفه تلاش کنید برای نگه داشتن این زندگی، فکر میکنم نتیجه عکس میده و بدتر همسرتون حق به جانب میشه و یه جورایی صحه میذارید بر این شبهه که فقط شما مقصر هستید.
نکته مهم اینکه در این زمینه باید با ملایمت با هم صحبت کنید و به نرمی و خوش رفتاری دعوتشون کنید به مراجعه نزد مشاور.