نمایش نسخه قابل چاپ
سلام من چند وقت پیش پست گذاشته بودم و مشکلمو مطرح کرده بودم . چنتا از اعضا گفتند بری دکتر بهتره الان اون پست پاک شده. منم راستش پولم نمیرسید برم دکتر به هر بدبختی تونستم پول نیم ساعت مشاوره رو جور کنم.دکتر بهم گفت وسواس فکری داری. یه چیزایی تو نت پیدا کردم. اما میخام بدونم بیماری سختی مثل فوبیا و اسکیزوفرنی اینجور بیماری هاست؟یا ساده و سطحی رفع میشه؟چون یه جورایی این بیماری با من عجین شده.فکرنکنم بتونم ترکش کنم.
نگران نباشید٬ اسکیزوفرنی خیلی حادتر از وسواسه. منتهی منشا همه این اسکیزوفرنی و وسواس و فوبیا٬ اضطرابه
راستش نمیخوام بترسونمتون ولی بنظرم به صلاحتونه حتما با یه مشاور کار کنید. معمولا به دنبال اینجور بیماریها فرد افسردگی هم میگیره که دیگه کاملا فلج و بی انگیزه میشه.
تنها چیزی که مشاوره نمیخواد و برای همه جور وسواس توصیه میشه ورزش زیاد و شنا و رعایت رژیم غذایی هست.
فقط یه نکته عجیب وجود داره. واقعا تو نیم ساعت تشخیص دادن؟ شما از کارشون اطمینان داری؟ ضمنا ایا تو والدینتون یا بستگان درجه یک٬ ادمی با مشکل مشابه دیدید؟
سلام شما برین روانپزشک یه داروهایی میده که فکر رو اروم میکنه وفکر بیخیالتر میشه
میتونید بیمارستانهای دولتی برین که پول ندین یا هزینش خیلی کمه
اما اگر خیلی تمرین و ممارست کنید حتما حتما میتونید خودتون رو تغییر بدین برا خودتون یه دفتر درست کنید هر روز چیزهایی که وسواس گونه میاد ذهنت یادداشت کن بعد جلوش علت ترست و اظطراب رو بنویس
ووقتی این افکاربه ذهنت میاد بگو حتما درست انجام شده
البته یکیاز علل وسواس نداشتن تمرکز در کار هست
مثلا شما در خونه رو میبندی و هی میگی فکر کنم بسته نشد یا نبستم
بهتره شما وقتی در میبندی شیشدنگ حواست بهبسته شدن در باشه و همون لحظه بگی در بسته شد بعد اگر بعدا دوباره اومد ذهنت بخودت بگو بستم اصلا مهم نیست نهایت باز مونده من بخودم مطمینم در بسته هست
کلا وقتی کاری انجام میدی تمرکز داشته باش و بعد اون دیگه به شکت اهمیت نده
کم کم با تمرین از بین میره که اگه همراه با دارو باشه بهترهو سریعتر حل میشه و بدون دارو خل میشه امازمان بیشتری میخاد در کل نشد نداریم
من روم نشد بگم مشکل افسردگی دارم ازراه غیر مستقیم وارد شدم گفتم واسه انتخاب شغل اومدم. اونم از پیشینه خانوادم پرسید از گذشته خودم براش گفتم بعداز اینکه حرفام تمام شد گفت تو درونگرا هستی واحساس تنهایی میکنی و دچار وسواس فکری هستی. خودم حرفاشو باور کردم. اما باز شک داشتم رفتم تونت ببینم این چیه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط esm
راستش زیاد ادرس روانشناس نداشتم اینم از صدوهیجده گرفته بودم.بیشتر حرفایی میزد تا حالم خوب کنه اما رو من تاثیری نداشت.
توخانوادم خبری ندارم.اگ داشته باشن هم نمیگن...
یه زمانی از درخونه که میرفتم بیرون تا ایستگاه اتوبوس پنج شش بار گوشی پول کارت عابر دسته کلید امو چک میکردم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ستاره زیبا
میترسم تودفتری چیزی بنویسم ممکنه هر ان یکی بخونه. قبلا دفترخاطرات داشتم دوتاسر رسید بود بعد فهمیدم بقیه می نشستن میخوندن.
باز تلاش مو میکنم اما فکر نکنم این روش نتیجه بخش باشه.
شما چند ساله هستین؟ چه کار میکنید؟
رفتار وسواسی شما فقط همین چک کردنه؟ وسواس اگر گسترده نشده باشه راحت تر درمان میشه
شما ورزش رو زودتر شروع کنید. اگر برا هزینه باشگاه مشکل دارید تو پارک بدوید. ضمنا داشتن مشغله فکری مثبت خیلی برا ادمهای وسواسی خوبه
این مواردی که می گی ظاهرا خیلی شدید نیست.
اما همونطور که دوستان گفتن می تونید برید مراکز دولتی با هزینه کمتر برای درمان.
از دکتر رفتن و دارو خوردن نترسید.
وسواس شدید بشه خیلی ( هم برای خودت و هم اطرافیانت) آزار دهنده است
همین مراحل اولیه بتونی کنترلش کنی عالیه.
یه ماه دیگ 23سالم میشه.اخرتابستان فارغ التحصیل شدم چند ماه دیگ سربازم . الانم تو اژانس منشی ام.رفتن سرکار تا یه خورده افسردگیم خوب بشه.نقل قول:
نوشته اصلی توسط esm
والارفتار وسواسیم فقط چک کردن نیست. بعضی وقتا یه سری فکرای ساده و پیش پا افتاده ذهنمو اذیت میکنه وتمام روز ادامه پیدا میکنه توهمین بین یه فکر دیگه میاد توسرم اونم اذیتم میکنه و تا اخرشب همین طور ادامه پیدا میکنه.
اهل ورزشم نیستم. یه موقع هایی از سال تصمیم میگیرم ورزش کنم یکی دوهفته ادامش میدم بعد ولش میکنم.
الانم زیاد رو درمان بیماری مصمم نیستم. هیچکسی هم نیست تا بتونم راحت حرفامو باهاش بزنم.خودمم دارم انگیزه این که دنبال اینکه مشکلم چیه رو از دست میدم.
salarsard عزیز شما خیلی جوان هستی. اگر واقعا میخوای که از جوانیت لذت ببری بایددد همت کنی و وسواستو درمان کنی.
وسواس گاهی یه کم فروکش میکنه ولی با یه اتفاق ساده میتونه بازگشت بد و گستر ده ای داشته باشه. الان تو سنی هستی که کنترل کردنش به مراتب راحت تره.
باید اضطرابهای زندگیت رو بشناسی و راه مقابله با اونا رو پیدا کنی. فرد وسواسی به جای حل مواردی که براش اضطراب میاره به وسواس رو میاره. به هر چیزی که بتونه فکرشو از موضوع اصلی دور کنه. این موضوع اصلا هم خوداگاه نیست.
مصمم و پی گیر باش.نقل قول:
نوشته اصلی توسط salarsard
الان درمانش راحته. هر چی زمان بگذره سخت تر می شه. برو روانپزشک
می ترسم...
جلو روانشناس و روانپزشک نمی تونم حرفمو بزنم. بهشون اعتماد ندارم. هرچند که میگن همه چی محرمانه اس.
نمیدونم .تا الان یک و خورده ای از کار کردنم در اوردم حالا باید همشو پول دکتر بدم.حالم خوب میشه؟اونم به خودم بستگی داره. قسمتی از وجود نمیخاد خوب بشه. قسمت دیگه اصن نمیدونه خوب شدنم یعنی چی.اخه چیزی غیر از این نبودم.
دوست عزیز اگر میلیاردها پول داشته باشی ولی نتونی ازش لذت ببری چه فایده داره. اگر خودتو درمان نکنی فردا روز که رفتی سر کار و پول دراوردی ممکنه به جایی برسی که در مورد هر جور خوشی ای حس مزخرف «خوب که چی» بهت دست بده. اون وقته که ارزو میکنی کاش سالم بودی ولو بی پول!
بجنب٬زمان رو از دست نده
اینکه فکرمیکنین دکتر محرم راز نیس به همین وسواستون برمیگرده.اینکه خیلی انگیزه ندارین بازم مال همینه.چون وسواس باعث افسردگی میشه.الان چون سنتون پایینه وضعیف هم هست ممکنه باچندجلسه مشاوره رفتن خوب شین یانهایتش یه داروی ضعیف میدن.مگه فکر کردین داروهای اعصاب قیمتشون چنده؟!باورتون میشه بعضی قرصها بسته ای 500یا هزارند ولی اونقدر تاثیر گذارند که همش حسرت اینو میخورین کاش زودتر دکتر رفته بودیننقل قول:
نوشته اصلی توسط salarsard
ویزیت دکتر و دارو اینقدر گرون نیست. مگه قراره چیکار کنی؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط salarsard
حالا شما یه بار برو دکتر.
مطب خصوصی هم بری فکر نمی کنم با دارو بیشتر از صد تومن بشه.
ولی حتما برو. نذار حاد بشه.
نمیدونم والله .این همه فرصتو از دست دادم. این یکی دوهفته رو هم میزارم روش.میرم شاید خوب شم...
سلام . با صاحب کارم صحبت کردم گفتم میخام از اینجا برم . اون یه خورده چرب زبون تر بود هر چی می گفت بمون میگفتم میخام برم. (حالا بگم تو این صنف ما ادم دورو سه رو خیلی داریم) یعنی وقتی جلوم میخندن یعنی پشت سرم فحششم دارن میدن . دلیل اصلی رفتنمو بهش نگفتم. فکر کنم کلیه هام مشکل پیدا کرده. شاید نباید این شغلو انتخاب میکردم.
هم روحم بیماره هم جسمم. تو این بین هم این مشکلم اضافه شده.
دلم میخاد بخوابم .وقتی بیدار میشم هیچی دیگه یادم نباشه. یا اصن بیدار نشم.
پسر جان چرا حرف گوش نمیدی؟ بیکاری برا شما سمه. لااقل قبل از درامدن کامل دنبال شغل جدید باش. سعی کن تو رشته ای که تحصیل کردی کار پیدا کنی و اگه استخدامت نیازمند مهارت خاصیه به فکر کسب اون باشی.
ضمنا یه نکته ناخوشایند درباره کار وجود داره. اونم اینکه معمولا آدمهای بیخود تو اطرافت هستن. باید یاد بگیری چطور کنار بیای و چیکار کنی آسیب نبینی. حالا فکر نکن بری جای دیگه همه چی گل و بلبله
نمیخواستم الان بیام اینارو بنویسم. ولی احساس می کنم دردو دل کردن اینجا اب تو هونگ کوبیدنه. اینجا اخرین دریچه امیدم بود که می تونستم باچند نفر صحبت کنم. . بعداز ظهر یه سوال ذهنمو مشغول کرد.قراره تا ده بیست اینده همینطوری زندگی کنم؟
بذار حقیقتو بگم هیچوقت نخواستم زندگی کنم. تاجایی که یادم میاد میخواستم بمیرم.بهترین سالهای جوونیمو ازدست دادم.بخاطر ترس از ابرو .من فقط زندم.دلم واسه قدیم تنگ شده.اما دیگه هیچوقت نمیاد.دلم واسه الانهم تنگ شده.اون همه امید و ارمان رو باید بریزم دور .برام مهم نیست کی اینو میخونه.میخواستم بنویسم.بالاتر یکی نوشته بود بیکاری برات سمه. اما راستشو بخوای زندگی برام سمه.شما هم مثل بقیه هستین .فرقی نمیبینم...