چه جوری پسری رو که دوست دارم کاری کنم که من رو به عنوان همسرش انتخاب کنه؟

سلام دوستان
من دختر 26 ساله ای هستم، از دوره کاردانی که 19،20 سالم بود، از یکی از همکلاسی هام خوشم می اومد. ترم آخر کاردانی که بودم با هم صحبت کردیم و فهمید که من علاقه ی زیادی به اون دارم. چند ماهی ارتباط تلفنی داشتیم اما اون از همون روزهای اول حرفش این بود که برای آینده، آینده تصمیم می گیره، تا اینکه کارشناسی قبول شد یه شهر دور و رفت اونجا بود که زنگ زد و گفت بهتره این ارتباط رو ادامه ندیم چون ما نسبت به هم تعهدی نداریم نمی خوام اگر بعدا از هم جدا شدیم دلخوری پیش بیاد من هم پذیرفتم. و ارتباطم با اون باز تبدیل شد به ارتباطی که با سایر همکلاسی هام داشتم، البته یکی دوبار که دانشگاه بود تماس گرفتم و حالش رو پرسیدم که باورش نمی شد من نگرانش هستم و با وجود به هم زدن از طرف اون دلخوری ای ازش ندارم، ارتباط ما قطع شد تا دو سال بعد که ما در نمایشگاه غرفه داشتیم مثل سایر دوستان برای او هم از طریق ID اش آف گذاشتم که ما نمایشگاه داریم، در جواب نوشت از اینکه از من خبری به دستش رسیده خوشحال هست، باز گذشت تا سال بعد که ما در مسابقات مقام آوردیم همان روزها بود که از طریق اس ام اس تولدش را تبریک گفتم و چون شماره ی من رو نداشت کنجکاو شد و با من تماس گرفت تا بداند کیست که از دوره کاردانی تا آن موقع روز تولدش را به خاطر دارد 5 دقیقه با هم صحبت کردیم کاملا رسمی، در انتهای همان سال از طریق چت درباره شرکت در کنکور ارشد صحبت کردیم، باز هم بی خبری تا آذر سال بعد که او سرباز بود با من تماس گرفت گفت یاد دوستان قدیمی افتاده بعد از چند روز تماس گرفت گفت می خواهد مرا ببیند، یک راست از شمالی ترین نقطه کشور بلیط گرفته بود برای جنوبی ترین نقطه کشور، آمد گفت من را به خاطر بدی ای که در حقت کردم ببخش من دوستت دارم، بعد خواست هراز گاهی با او تماس بگیرم. حدود یک ماه تماس نگرفتم تا اینکه خودش تماس گرفت و با لحنی ملتمسانه پرسید چرا تماس نمی گیری من هم گفتم دلیلی برای اینکار ندیدم، بعد از من خواست که به عنوان یک دوست ارتباط داشته باشیم(می دانم ارتباطم اشتباه بود، اما شما هم اگر سال ها در تب داشتن کسی می سوختید که حتی در نبودش خواستگاران خود را دست به سر می کردید شاید نمی توانستید در مقابل این پیشنهاد مقاومت کنید) ، خلاصه اینکه ما ارتباط تلفنی داشتیم با رعایت تمام حریم ها، سال بعد آمد او را دیدم و امسال هم همینطور سربازی اش پارسال تمام شد و الان هم ارشد قبول شده، من هم، هم تقریبا شاغلم هم برای کنکور ارشد درس می خوانم، اکنون که قبول شده خانواده اش سعی دارند او را وادار به ازدواج کنند اما به خودش می گوید فعلا همچین قصدی ندارد، درباره دوستی خودمان هم می گوید معلوم نیست پیوندی درکار باشد یا نه ما دوستان خوبی هستیم، با این توضیحات و با توجه به اینکه من هر لحظه او را بیشتر می شناسم بیشتر خواهانش می شوم فوق العاده با ایمان هست و در تمام این مدت شاید باعث پیشرفت ایمان یکدیگر هم بوده ایم، خیلی به حریم ها و دین مان پایبندیم، بارها مرا به خاطر شخصیت ام ستایش کرده، اما اکنون ترس من از این است در پی اصرار خانواده اش بر ازدواج عاشق دیگری شود نمی دانم چه کار کنم که مرا برای همسریش برگزیند تا دیر نشده؟

fa_karoon عزیز سلام

به تالار همدردی خوش امدی

دوست عزیزم کاملا مشخصه به درست بودن یا نبودن ادامه دوستی خودت کاملا واقفی

چقدر خوبه که اومدید اینجا و مشکلتون رو مطرح کردید

متاسفانه ادامه رابطه به ضرر شما هست

به نظر من ازش بخواه یا رسمی اقدام کنه یا تمامش کن

احساسات و وابستگیت رو درک میکنم اما دوست عزیز باور کن ادامه بیشتر به احساس و روحیت لطمه میزنه

شما کاری که شما رو به همسری قبول کنه نمیتونی انجام بدی تنها کارت قطع رابطه هست تا اقدام رسمی

امیدوارم بقیه دوستان بهتر راهنمایی کنن

موفق باشی:72:

ممنون که جواب دادین . اگه ارتباطم رو قطع کردم، عاشق یکی دیگه شد(کما اینکه در مدتی هم که از هم فاصله داشتیم کسی رو می خواسته و خواستگاری رفته اما بعد دیده باهم سازگاری ندارند و ادامه پیدا نکرده)، اون وقت من چی کار کنم، دیگه نمی تونم رنج این دوست داشتن تحمل کنم، از طرفی همه اش ناراحت اینم که با این ارتباطم دارم گناه می کنم، از طرفی می ترسم از دستش بدم

منظور از قطع ارتباط، قطع کلیه ی ارتباط های تلفنی، اینترنتی و احساسی و عاطفیه.

بنابراین شما دیگه نباید نگران احساسات اون باشید.

در ضمن قراره قبل از قطع ارتباط، با ایشون اتمام حجت کنید که اگر خواهان ادامه ی راه هست باید رسمی اقدام کنه.

با توجه به تمایل خانوادش به ازدواج ایشون، فرصت خوبیه که شما رو به خانوادش معرفی کنه.

سلام fa_karoon عزيز :72::72:

چقدر داستان شما من رو ياد يكي از همكلاسي هام انداخت

من كلا تو زندگيم از 2 تا مرد خوشم اومد... اولي كه برميگرده به 6 سال پيش و دومي هم كه تو تاپيكم درباره اش صحبت كردم و اكثر دوستان داستانش رو ميدونن

اما داستان شما مشابه داستان 6 سال پيشه منه...
از من ميشنوي زياد خودت رو درگير اين رابطه نكن و بقيه خواستگاراتو به خاطر اون رد نكن.... وقتي اين آقا علنا بهت گفته ما فقط مثل 2 تا دوستيم، يعني واقعا فقط فقط فقط مثل 2 تا دوست و همكلاسي هستيم.... نه بيشتر و نه كمتر

منم خيلي دير معناي حقيقي اين جمله كه بارها توسط اون آقا به صورت صريح و غير صريح گفته ميشد رو فهميدم...
الانم كه الانه بعد از 6 سال هنوزم بهم اس ام اس ميده، زنگ ميزنه ، تولدم رو تبريك ميگه، از خاطرات دانشگاهمون ميگه، اما هنوزم من فقط براش يه همكلاسيه قديمي هستم و گذر زمان هيچ تغييري تو نظرش نداده، با اين تفاوت كه الان منم به اون آقا فقط به چشم يه همكلاسيه قديمي نگاه ميكنم

اين تيپ شخصيتي كه مقابل شما قرار داره دقيقا مشابه همون تيپ شخصيتيه كه 6 سال پيش وارده زندگي من شد.... ابراز علاقه هاي شما و اس ام اس ها و تماس هاي شما به مناسبتهاي مختلف تاثيري روي عاشق شدن اون نداره.... يه مرد نيازمند اين قدر زمان نيست تا عاشق بشه... به نظر من و با توجه به تجربه اي كه از برخورد با چنين مردهايي به دست اوردم اون آقا به شما فقط به عنوان يه دوست با معرفت نگاه ميكنه و بس

پس تو هم ديدت رو به اين رابطه تغيير بده ... و از زندگيت بدون حضور ايشون لذت ببر ... و اگه توانايي تغيير ديدگاهت رو نداري رابطه ات رو به صورت كامل با ايشون قطع كن...
شايدم آخر داستان شما فرق كنه و بعد از قطع رابطه ايشون ازتون رسما خواستگاري كنه

خانم Rama25 ممنونم از جوابتون، شما دقیقا نوع رابطه ما رو درک کردید و دقیقا نوع نگاه این آقا رو درست تشخیص دادید، اما چه کنم تا میاد همه چی واسم عادی بشه اگه در مورد دختری حرف بزنه سریع احساساتم تحریک می شه(هر چند می دونم وقتی کسی رو دوست داری باید بذاری با هرکسی که خوشبخت زندگی کنه)، یا اینکه به خودم می گم خوب دیگه ایندفعه که یه خواستگاری اومد عاقلانه عمل می کنی اما همین که یه ذره قضیه جدی می شه می گم خدایا غلط کردم نمی تونم بذار مجرد بمونم اما به زور مجبور نباشم به کسی بگم دوستش دارم،
آخه وقتی به این فکر می کنم که در کنار همدیگه چقدر می تونستیم خوشبخت باشیم و یه خانواده ایده آل رو با هم بسازیم می گم چرا نمی شه آخه
می دونم تنها راهش اینه که رابطه ام رو باهاش کم کنم و در حد همون مسائل درسی و کاری باشه و سعی کنم دقیقا یه رفیق با معرفت براش باشم
(ولی فکرش رو بکنید وقتی ازدواج کنه من نابود می شم، چه ارتباطی باهاش داشته باشم چه نداشته باشم)
کاش راه حلی برای وصال بود کاش همه راه حل ها به جدایی ختم نمی شد، کاش خدا خودش یه کاری می کرد البته امیدوارم خدا هر چی خیره پیش بیاره نه اونی که من بهش اصرار دارم
بابت همه راهنمایی هاتون یک دنیا ممنون خدا قلب هاتون رو شاد کنه

عزيز دلم ، علاقه اي كه من 6 سال پيش به اون آقا داشتم خيلي زياد بود، الان واقعا احساست برام قابل دركه... همين علاقه ي شديدم باعث شد تو كل دوران تحصيلم و حتي بعدشم تا مدت ها تمام آقاييوني كه پيش قدم ميشدن واسه آشنايي يا خواستگاري رد كنم... همه ي زندگيم شده بود جلب رضايت و توجه و عشق اون آقا... اما اون فكر ميكرد من دارم اين كارها رو براي نشون دادن معرفتم به يه رفيق ميكنم :311: نه به معشوقم ... اصلا تو يه فاز ديگه فكر ميكرد :311:

اما از انصاف نميگذرم كه اون آقا هيچ وقت من رو بازي نداد... و هيچ وقت سعي نكرد با من بازي احساسي راه بندازه... هنوزم كه هنوزه من رو خانوم مهندس صدا ميكنه... و ميگه: خيلي واست احترام قائلم... همين

منم فكر ميكردم اگه روزي اون رو با خانومي ببينم ميميرم... اما ديدمش.... 2، 3 ماهم افسرده بودم... اما نمردم... خوب و سرحال الان اين جا هستم :227:... خيلي هم دختر احساساتي هستم اما ميبيني كه چيزيم نشده عزيزم...:227:

با اينكه الان مجرده و ديگه با هيچ خانمي هم رابطه نداره، من هنوزم همون همكلاسيشم... اين بار ديگه منم غير از حس احترام متقابل هيچ حسي بهش ندارم:310:
دوباره عاشق شدم و فهميدم عشق 2 طرفه خيلي شيرين تر و خوش طعم تره... البته اگه به ازدواج ختم بشه

عزيزم اون آقا الان داره آيندش رو بدون تو ميسازه... پس مثل من نباش و بهترين سالهاي زندگيت رو تو رويا نگذرون... روزي مياد كه ازدواج ميكنه و هيچ كاري هم از دستت بر نمياد... حتي نميتوني ازش گله و شكايت كني و ازش دليل بخواي... چون خيلي راحت بهت ميگه كه : "من كه بهت گفتم ما فقط 2 تا دوستيم"
اين جاست كه فقط تو ميموني و عمر گذشتت و آرزو هاي تحقق نيافتت
فقط خودت ميتوني از خودت و احساسات مراقبت كني... اون آقا كه از الان از خودش سلب مسئوليت كرده

من واقعا از جوابهاتون واقعا ممنونم شما خیلی خوب من رو درک می کنید، آقایی هم که طرف مقابل من هست هیچ وقت منو بازی نداده و فوق العاده انسان راستگویی هست بارها امتحانش کردم و الان به صداقتش و ایمانش اعتماد کامل دارم. اما چه می شه کرد دقیقا اون هم من رو فقط به دیده یه همکلاسی قدیمی و با معرفت که هیچوقت بدی ازش ندیده می بینه

دوست عزيزم دقيقا ميدونم الان عاشق چه ويژگي هايي در اين مرد شدي

ميدونم
- مرد محترم و مودبيه و تا حالا ازش بي احترامي نديدي
- برعكس خيلي از آقاييون كه صحبت ها رو ميبرن تو فاز احساسي، اين مرد اين كار رو نميكنه
- خيلي حدود بين مرد و زن رو رعايت ميكنه
- تند و خشن صحبت نميكنه
- ايمانش برات قابل تحسينه و اين كه قصد سوء استفاده ازت نداره
- فكر ميكني پسر پاكيه

همه اينها قابل تحسينن :104::104: ... بايد به اين مرد احسنت گفت ... و خوشبختانه يكيش به پست من خورده يكيش به پست تو :227:

اما گل من، اين خصوصيات علاوه بر اينكه منش والاي اين مرد رو نشون ميده يه علتش ميتونه اين باشه كه،اين آقا به شما احساس خاصي نداره... واسه همينه اين قدر راحت تر ميتونه حدود خودش با شما رو حفظ كنه و حريم هاي بينتون رو نشكنه
نميگم هر مردي وارد فاز احساسي ميشه يعني دختر رو دوست داره...اصلاااااااااااااا حرفم اين نيست.... ((ميدونم خيلي جاها قصد سوء استفاده دارن))
اما حرف من اينجاست كه كنترل اين حد و حدود در صورتي براي يه مرد توي اين مدت طولانيييييييييي سهل و آسان ميشه كه مرد علاقه ي دندون گيري به زن نداشته باشه ...((البته استثنا هم هست، اما ما بحثمون رو اكثريته))

ميدونم خودت راه درست رو تشخيص دادي... من فقط اين حرف ها رو زدم تا بيشتر روشون تامل كني

ممنون راما جان،
اما اون آقا خودش به خوبی می دونه و بارها اعتراف کرده که هیچ کس به اندازه من نمی فهمدش، و می دونه هیچ کس به اندازه من دوستش نداره و دیده که قبلا افرادی به خاطر موقعیتش بهش ابراز علاقه کرده اند اما مطئمن که من اینجوری نیستم.
بارها بهم گفته خیلی دوستم داره، اما همه اش می گه فعلا باید زندگیم رو سر و سامون بدم بعد به فکر ازدواج باشم، می گه فعلا قصدی برای ازدواج ندارم
حالا موندم بین اینکه آیا واقعا اصلا من رو برای زندگی مشترکش دوست نداره؟، یا اینکه می ترسه الان قولی به من بده و این باعث بشه من به خاطرش خواستگارهام رو رد کنم، ولی بعد چیزی پیش بیاد و نتونه به قولش عمل کنه؟
نمی دونم این رو از کجا باید بفهمم
این آقا الان تو شرایطی هست که حداقل یکی دو سال دیگه برای درست کردن زندگیش زمان لازم داره تا بتونه شرایط ازدواج رو برای خودش فراهم کنه
اینکه هم مسائل محرم و نامحرم رو رعایت می کنیم، اگر خدا کمک کنه بزرگترین دلیلش اینه که نمی خوایم رابطه مون گناه آلود باشه، چون هر دومون به خوبی می دونیم رابطه ای که به گناه کشیده شد پایان خوبی نداره