سلام
سلام
:103:
خیلی وقت بود نبودید ،البته من هم کم بیش نیستم!
ممنون از اینکه وقت گذاشتین من همدردی به ندرت میام چون حس خوبی بهش ندارم پر از انرژی منفی برای من و هم اینکه از دوستان قدیمی دیگه خبری نیست و اکثرا جدید هستن که من نمیشناسم حق اشتراک هم ماشالله جناب مدیران اونقدر زیاد کردن که کسی نمیتونه اشتراک بگیره لااقل تو خصوصی یه سراغی از دوستاش بگیره:47:
اما من یه تشکر ویژه از شما داشتم اقا حامد:72: چند ماه پیش من همینطوری تایپیک حال احوال همدردی باز کردم واخرین پیام از شما بود که در مورد سفر کربلاتون نوشته بودین داشتم میخوندم یهو رسیدم به اون قسمت که گفتین داخل حرم امام حسین بعد نماز تنها کسی که اومد تو ذهنتون خانم آبی بیکران یعنی بنده بودم باور کنید چند بار این خط رو خوندم همش فکر میکردم دارم اشتباه میبینم وهمینطور ناخوداگاه اشکام تا چند دقیقه داشت میریخت با خودم گفتم چه اتفاقی افتاد که همچین جای مقدسی که همیشه دلم براش بال بال میزنه یکی منو یاد کرده تو این چند سال این بهترین خاطره من از سایت همدردی بوده. گر چه خیلی وقته گذشته ولی الان میگم زیارت قبول.
چیز زیادی ندارم بگم
آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه فال به نام من دیوانه زدند
نیاز به یه افق و روی کرد کاملا متفاوت به زندگی و هستی دارین و من هم همین طور و همه ما همین طور.
الان از نظر فکری چندان نظم ذهنی ندارم ولی دوست دارم به تاپیک تون سر بزنم ، برای آقای باغبان هم یه پیام میذارم به تاپیک تون اگر به تالار اومدن سر بزنن(دیلینگ دیلینگ ،اومدم برای آقای باغبان پیام بذارم دیدم یهویی حلال راده خودشون اومد ،چاکر مرام یه دونه اشم).
اگر بخوام یه کار عملیاتی بگم انجام بدین این هست که آروم آروم سوره های کوچیک قرآن رو حفظ کنین و در نماز هاتون بیارین .
حسش باشه حتما این کار میکنم
دوم هم تلقین عقاید درست تون هست ،
میشه بیشتر توضیح بدین؟
فعلا ًبخشی از یه کتاب رو براتون میذارم و در انتها لینک صفحه دانلودش رو هم براتون میذارم:
(«إنْ هُوَ إلاّ ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ»؛ اين قرآن كه ذكر براي عالمين است، همان قصهي جان همهي بشريت است، يعني تمام ابعاد اصيل بشريت را اين قرآن در بر ميگيرد. اي پيامبر بگو: من اين قرآن را براي شما آوردهام تا قلب و جان شما را با حقيقت مرتبط سازم و در نتيجه در راحتي کامل وارد شويد. و خداوند به حضرت ميفرمايد بگو: قصهي خودم هم همين است، لذا در راستاي چنين روشي و چنين موضوعي، اصلاً به خودم فشار نميآيد.
به عنوان مثال در نظر بگيريد اگر الآن بخواهيد يک ساعت داشته باشيد، به اندازهي خريدن ساعت بايد به زحمت بيفتيد. هر چيزي را بخواهيد براي خودتان نگهداريد، به همان اندازه بايد زحمت بكشيد. اما يك چيزي است كه نزديكترين و راحتترين چيز است؛ و آن خدا است و لذا در عين آن که کاملترين چيزها است، داشتن او هيچ سختي ندارد، چون پيش شما است و جان شما به راحتي ميتواند با او در تماس باشد، کافي است ما موانع مزاحم را از ميان برداريم.
اگر بخواهيد نان داشته باشيد، بايد تلاش كنيد و آن را تهيه کنيد، براي بهدستآوردن گندم بايد سختي كشيد و آن را از دل زمين بيرون آورد، ولي براي بهدستآوردن آب زحمت كمتري نياز است، از طرفي هم نياز ما به آب بيشتر از نان است، ميتوان حدود سي روز نان نخورد و غذا نداشت ولي نمرد، ولي اگر هفت يا هشت روز بيآب باشيد ميميريد، در حالي كه آب به شما نزديكتر و لطيفتر است.
هوا نسبت به نان و آب، به شما نزديكتر و براي شما مهمتر است و پنج يا شش دقيقه بيشتر نميتوان بدون هوا ماند، يعني از يك طرف خيلي مهم است و از طرف ديگر خيلي لطيف و نزديك است. حالا خدا به ما از هوا نزديكتر و در ذات خود از آب لطيفتر است و بيش از نان و آب و هوا مورد نياز ما است، تمام وجود ما از اوست و تمام معني ما در ارتباط با او معني خواهد داشت. يك قاعدهاي در اين عالم هست؛ كه هر چيزي از نظر مرتبهي وجود، شديدتر است، لطيفتر و به ما نزديكتر است، و چون خداوند هستي مطلق است، هم از همه چيز لطيفتر است و هم از همه چيز به ما نزديكتر است. درست آن را كه آدم شديداً به او نياز دارد، از همه به او نزديکتر و قابل دسترستر است. پس چرا من حس میکنم از من خیلی دوره؟ وهر روز هم داره برام غریبه تر میشه؟
اونم حالا که شدیدا بهش نیاز دارم تنهام گذاشته......
خدايي که غذاي جان ما است و اصيلترين بُعد ما يعني قلب، از طريق او تغذيه ميشود و نقصاش برطرف ميگردد، به راحتترين شکل در اختيار ما قرار ميگيرد. حالا همين قاعده را براي قرآن در نظر بگيريد، قرآن جلوهي حضرت حق است و غذاي جان ماست؛ فرمود: «إنْ هُوَ إلا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ»؛ چيزي نيست مگر ذكر و غذاي جان بشريت. «ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ»؛ يعني اين قرآن حکايت از آن است كه ما به يادِ بشريت بودهايم. خداوند ميفرمايد: «لَقَدْ اَنْزَلْنَا اِلَيْكُمْ كِتاباً فيهِ ذِكْرُكُمْ اَفَلاَ تَعْقلُون»کتابي را به سوي شما نازل کرديم که در آن به ياد شما بوديم «فيهِ ذِكْرُكُمْ»؛ ذكر و ياد شما در آن است، به ياد شما بوديم كه اين قرآن را خلق كرديم، پس قصهي جان و قلب شماست و ميتوانيد از طريق آن قلب خود را رشد دهيد و ادب نمائيد تا با پروردگارتان مرتبط شويد.
ادب خیال، عقل و قلب - لب المیزان
در مورد اون قسمت آخر هم که آبی اش کردم یه فایل صوتی میذارم گوش دادنش خودش باعث نشاط روح میشه البته به نظر من:
شرح رساله الولایه - علامه طباطبایی(ره) - لب المیزان
نا امید نباشین زندگی سختی زیاد داره.