در دوران عقد چطور رفت و آمد به منزل نامزدم رو مدیریت کنم که نه خودم دچار مشکل بشم و نه باعث دلخوری نامزدم بشه؟

سلام به همه عزیزان و دوستانی که توی تاپیک قبل همراهم بودن.

بعد از 5ماه نامزدی بالاخره عقد کردیم خدا رو شکر از انتخابم راضیم یه سری اختلافات هست اما زیاد مشکل ساز نبوده.

مسئله ای که بخاطرش این تاپیکو ایجاد کردم اینه که همچنان دوری شهر ها باعث دردسره نامزدم انتظار داره بیاد دنبالم و برم خونشون چند روز بمونم و راستش من اصلا راضی نیستم از یه طرف میخوام حد و حدود دوران عقد حفظ بشه و از طرف دیگه چون خونواده نامزدم راحت و بدون تعارفن، با رفت و آمد زیاد من یه جورایی صمیمیت بیش از حد ایجاد میشه درحالی که من میخوام رابطم همیشه همراه با احترام باشه نه زیاد صمیمی که مشکل ساز بشه.

حالا موضوع اینه که نمیدونم این مسئله رو چطور با نامزدم مطرح کنم که باعث دلخوری و ناراحتیش نشه و فک نکنه از حالا با خونوادش مشکل دارم، چون قبل از عقد هم دوست داشت برم خونشون البته خونوادش هم میخواستن که مثلا اگه مهمونی باشه قبلش من برم کمکشون واونموقع گفتم چون هنوز عقد نیستیم روم نمیشه تنها بیام دلخور شد.

نمیدونم چیکار کنم خواهش میکنم کمکم کنید من خیلی سیاستا رو بلد نیستم با وجود اینکه کتاب و مقاله زیاد میخونم و سعی میکنم به کار بگیرم اما میخوام رابطمو مدیریت کنم و درست پیش برم ممنون از همتون

سلام مجدد به دوستان عزیز

نمیدونم چرا کسی تو تاپیک من نظر نمیده:54: واقعا به راهنمایی نیاز دارم من تک دخترم و مادرمم واقعا سیاست نداشت واسه همین نمیتونم ازش کمک بگیرم.
شیدا جان اسمتو که دیدم واقعا خوشحال شدم کاش نظرتو برام می نوشتی.

من واقعا دلم نمیخواد تا الان که با نامزدم ارتباطمون خوب بوده کدورتی بخاطر همچین مسائلی بینمون پیش بیاد از طرفی واقعا رفت و آمد زیاد رو با توجه به سطح راحتی خونواده نامزدم درست نمیدونم توروخدا بگین چطوری با نامزدم حرف بزنم تعطیلات هفته بعد میخواد بیاد دنبالم یه هفته خونشون بمونم ولی من نمیخوام برم:54:

خب این که دیگه اینقدر نگرانی نداره! طبیعیه که همسرت انتظار داره مدام بری خونشون، اما این تویی که باید با زیرکی همه چیزو کنترل کنی. مثلا اینکه میخواد چند روز بری خونشون بمونی باهاش صحبت کن و بگو دلت نمیاد پدر و مادرت رو تنها بذاری، ازش بخواه اون بیاد خونه شما که هم شما با هم باشین هم پدر و مادرت تنها نمونن. هر وقتم خواست بری خونشون و تو نمیخواستی یه بهونه ای جور کن و یه برنامه دیگه پیشنهاد بده.
در مورد نگرانیت برای صميميت بیش از حد، هر وقت میری خونه شون لباس خیلی راحت نپوش. رسمی تر بپوش و خیلی باهاشون صمیمی نشو و شوخیای زیاد نکن. مهربون، محترمانه و سنگین رفتار کن. یه جورایی این حسو بهشون القا کن که مهمونشونی و اگر کمک میکنی شرط ادب رو به جا آوردی نه اینکه فکر کنن باهاشون خیلی قاطی شدی.
یه مورد دیگه هم هست که من خودم رعایت میکنم و توصیه م اینه شمام حتما رعایت کنید اینه که به هیچ عنوان تو خونه شون با نامزدت تنها نرو تو اتاق. حتی اگر اصرار کردن بهت قبول نکن و خودتو با کسی یا کاری سرگرم کن. اگر نامزدت دلخور شد بگو جلوی خونوادت روم نمیشه و معذب میشم. اما تو خونه پدریت ایرادی نداره و هر وقت خواستید توی اتاق تنها باشید با هم.
در مورد حد و حدود رابطه هم همون چیزی که عرف و فرهنگ خونوادتون هست و خودتم باهاش راحتی و قبولش داری رو باهاش درمیون بذار و از همین اول همه چیزو مشخص کن.
مطمئن باش با محبت و کمی ظرافت و ناز و عشوه میتونی از زیر کارایی که بهت اجبار میکنه در بری.:18:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خانم مهندس

خب این که دیگه اینقدر نگرانی نداره! طبیعیه که همسرت انتظار داره مدام بری خونشون، اما این تویی که باید با زیرکی همه چیزو کنترل کنی. مثلا اینکه میخواد چند روز بری خونشون بمونی باهاش صحبت کن و بگو دلت نمیاد پدر و مادرت رو تنها بذاری، ازش بخواه اون بیاد خونه شما که هم شما با هم باشین هم پدر و مادرت تنها نمونن. هر وقتم خواست بری خونشون و تو نمیخواستی یه بهونه ای جور کن و یه برنامه دیگه پیشنهاد بده.
در مورد نگرانیت برای صميميت بیش از حد، هر وقت میری خونه شون لباس خیلی راحت نپوش. رسمی تر بپوش و خیلی باهاشون صمیمی نشو و شوخیای زیاد نکن. مهربون، محترمانه و سنگین رفتار کن. یه جورایی این حسو بهشون القا کن که مهمونشونی و اگر کمک میکنی شرط ادب رو به جا آوردی نه اینکه فکر کنن باهاشون خیلی قاطی شدی.
یه مورد دیگه هم هست که من خودم رعایت میکنم و توصیه م اینه شمام حتما رعایت کنید اینه که به هیچ عنوان تو خونه شون با نامزدت تنها نرو تو اتاق. حتی اگر اصرار کردن بهت قبول نکن و خودتو با کسی یا کاری سرگرم کن. اگر نامزدت دلخور شد بگو جلوی خونوادت روم نمیشه و معذب میشم. اما تو خونه پدریت ایرادی نداره و هر وقت خواستید توی اتاق تنها باشید با هم.
در مورد حد و حدود رابطه هم همون چیزی که عرف و فرهنگ خونوادتون هست و خودتم باهاش راحتی و قبولش داری رو باهاش درمیون بذار و از همین اول همه چیزو مشخص کن.
مطمئن باش با محبت و کمی ظرافت و ناز و عشوه میتونی از زیر کارایی که بهت اجبار میکنه در بری.:18:

---

سلام خانم مهندس عزیز ممنونم ازینکه جواب دادی.

متاسفانه اینقد تو دوران نامزدی برنامه دیگه پیشنهاددادم و بهونه آوردم نامزدم بابهونه های بیشتر،متوجه میشه.
واقعا نمیدونم چطوری بهش بگم.
از طرفی من با اینکه برم چندساعت خونشون بمونم مشکلی ندارم اما چندروز واقعادرست نیست خونوادشون همه سرکارمیرن و برم انتظاردارن همه کاراشونوانجام بدم و چون متاسفانه بیکارم هستم هیچ بهانه ای ندارم.

هردفعه هم بخوام بهانه بیارم ازم دلخور میشه.حقم داره ممکنه فک کنه میخوام فاصله بندازم.

توصیه هاتون عالی بود حتما رعایت میکنم.
منتظر راهنماییای بیشترتون هستم ممنون

کسی نظری نداره؟:54:
من واقعا به راهنمایی نیاز دارم خواهش میکنم کمکم کنید
نامزدم هفته بعدمیخواد بیاد دنبالم یه هفته برم خونشون تنهاامیدم واسه نرفتن مخالفت بابامه چون ما زیاد رسم نداریم دختر دوران عقد شب بمونه خونه نامزدش،ولی میترسم بابام راضی بشه اونوقت من چیکارکنم؟
نامزدم میره سرکار یعنی بعدازتعطیلات میخواد من خونشون بمونم تا ازسرکار میاد،توروخدا بگین چیکارکنم که نرم چه بهانه ای بیارم؟نمیتونم بگم مامانم تنها میمونه چون برادرم کنکوریه و خونس :54:
خواهش میکنم کمک کنید

سلام عزیزم

فاصله شهرهاتون چقدره؟

تحصیلات خودت چیه؟ الان به چه کاری مشغولی؟

چندوقته عقد کردید؟ تاحالا خونشون موندی؟چقدر؟ چطور بود؟

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام عزیزم

فاصله شهرهاتون چقدره؟

تحصیلات خودت چیه؟ الان به چه کاری مشغولی؟

چندوقته عقد کردید؟ تاحالا خونشون موندی؟چقدر؟ چطور بود؟

:72:

---

سلام ارم عزیز ممنون که جواب دادی
8ساعت فاصله داریم
من کارشناسی مهندسیم،الان بیکارم متاسفانه
نزدیک دو هفته میشه،درحد چندساعت خونشون بودم خیلیییی زیاد راحتن مشکل خاصی نبود اما درحد همون چند ساعت که مهمون بودم انتظار داشتن مثلا پاشم بشقاباروجمع کنم و بشورم و مستقیمم گفتن که مثلا بمون ماکارداریم واسمون غذا بپز
مشکل من کار نیس اما دلم نمیخواد از همین حالا خیلی صمیمی بشم
چیکارکنم که نامزدم ناراحت نشه چون خیلی خوبه نمیخوام اذیت بشه

سلام.
عزیزم نمیشه که اصلا نری. پس حالا که قراره اونحا باشی، سعی کن به بهترین نحو باشی که هم خودت لذت ببری و هم بقیه از حضورت خوشحال باشن. مثلا
قبل از رفتن یه سری برنامه بچین که اونجا بهشون برسی. مثلا هر شب برید یکی از جاهای دیدنی اون شهر. با خواهرشوهری کسی برید بیرون دنبال خرید جهاز و عروسی و... اگه مادرشوهرت اهل مهمونی یا تفریح خاصی هستن همراهیشون کن که کمتر توی خونه باشی.
یه کتاب قطور با خودت ببر که وقتی اونجایی بخونی و بقیه هم ببینن مشغولی تا قاطی حرف و حدیثا نشی.
اگه می‌خوای کار بکنی، عصرها بشین یه غذای جدید و آسون رو با تزئین و حوصله زیاد بپز که هم بیکار نباشی و هم همسرت کیف کنه. بعد از شام هم بشین کنارش و بزار در مورد یه چیزی که خوشش میاد برات حرف بزنه.
با مادرت هماهنگ کن که به یه مناسبتی ازتون بخواد زودتر برگردین. مثلا الان عاشورا رو بهونه کن که حتما باید پیش خونواده باشی برای نظری یا چیز دیگه.
برگشتی یه کلاس ثبت نام کن و به بهانه اون، سعی کن تعداد و مدت مسافرتها رو بیاری پایین.


اینقدر استرس نداشته باش. همه‌ی مادرشوهرها ترسناک نیستن تو هم قرار نیست به خاطر یه مهمونی، اوقات همسرت رو تلخ کنی. سعی کن بدون پیش‌فرض وارد خونشون بشی. همش هم یه هفته است، تلاشت رو بکن و نزار لبخند از لبت دور بشه. مثل عروس باش:)

سلام
از کاه کوه ساختی برای خودت!
برو هم به عشق و حال و نامزد بازیت برس هم از بودن کنار نامزدت لذت ببر هم با خونوادش صمیمی شو.
مادرشوهرت مادرته.
خواهر شوهرت هم خواهرته.
ترس نداره. اینطور منفی فکر میکنی و استرس گرفتی زندگی رو به کام خودت تلخ میکنی. الان نامزدی بآید از هر ثانیه ش لذت ببری. هر زمان شوهرت میاد ببرت، باهاش برو. تا همین چند وقت پیش ناراحت بودی که نمینونستی شوهرت رو ببینی، حالا که حل شده و محرم شدید دنبال راه فرار میگردی! باور کن من جای نامزدت بودم و میفهمیدم طرز فکرت اینطوریه که اینجا تایپ کردی، از انتخابم سرخورده میشدم.

مثبت باش و به قول دوستمون انقد تو ذهنت فکر نکن و با پیش فرضهای ذهنی، اوقاتت رو تلخ نکن

موفق باشی عروس خانم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arah

سلام خانم مهندس عزیز ممنونم ازینکه جواب دادی.

متاسفانه اینقد تو دوران نامزدی برنامه دیگه پیشنهاددادم و بهونه آوردم نامزدم بابهونه های بیشتر،متوجه میشه.
واقعا نمیدونم چطوری بهش بگم.
از طرفی من با اینکه برم چندساعت خونشون بمونم مشکلی ندارم اما چندروز واقعادرست نیست خونوادشون همه سرکارمیرن و برم انتظاردارن همه کاراشونوانجام بدم و چون متاسفانه بیکارم هستم هیچ بهانه ای ندارم.

هردفعه هم بخوام بهانه بیارم ازم دلخور میشه.حقم داره ممکنه فک کنه میخوام فاصله بندازم.

توصیه هاتون عالی بود حتما رعایت میکنم.
منتظر راهنماییای بیشترتون هستم ممنون

---

عزیزم الانم تو تازه عقد کردی و کسی نباید انتظار داشته باشه مثل خونواده خودت یهویی با اونام صمیمی باشی! اینو با مهربونی به همسرت بفهمون و بگو این صميميت کم کم و به مرور زمان و با حسن رفتار هر دو طرف به دست میاد. تو الان تازه وارد خونواده اونا شدی و طبیعیه جوشون برات مبهم باشه. این وظیفه اوناست که با محبت و صبر و مهربونی بهت حس اطمینان و امنیت رو بدن.
نه، هیچ وقت کاری نکن که فکر کنه میخوای از خونوادش دورش کنی، این اصلا اخلاقی نیست. ولی از خواسته های خودتت هم به خاطر انتظارات و تصورات اشتباه کسی کوتاه نیا. به همسرت حسی که داری رو بگو، بگو یکی دو روز رو مشکلی نداری و خودتم مشتاقی خونوادشو ببینی، اما بعدش مایلی برگردی خونه. اون دیگه به خودت بستگی داره که یه جوری بگی هم منظورتو برسونی هم همسرت سو برداشت نکنه.
درمورد اینکه فعلا نمیخوای صمیمی بشی هم کاملا حق داری. اما خیلی هم وسواس به خرج نده و در عین حال که توی رفت و آمدهات حدود رابطه رو نگه میداری سعی کن نسبت بهشون و رفتاراشون شناخت هم پیدا کنی. امیدوارم خونواده همسرت هم مثل خودش خوب و خوش رفتار باشن و تو رو مثل دختر خودشون بدونن. اما اگر خدایی نکرده این طور هم نشد حداقل آسیب کمتری ببینی. همون طور که گفتم رعایت احترام رو هیچ وقت فراموش نکن ولی برای صمیمی شدن هم وقت زیاده :)
راستی تصمیم نگرفتین کدوم شهر زندگی کنید؟ شهر محل زندگی همسرتون یا شما؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arah

سلام ارم عزیز ممنون که جواب دادی
8ساعت فاصله داریم
من کارشناسی مهندسیم،الان بیکارم متاسفانه
نزدیک دو هفته میشه،درحد چندساعت خونشون بودم خیلیییی زیاد راحتن مشکل خاصی نبود اما درحد همون چند ساعت که مهمون بودم انتظار داشتن مثلا پاشم بشقاباروجمع کنم و بشورم و مستقیمم گفتن که مثلا بمون ماکارداریم واسمون غذا بپز
مشکل من کار نیس اما دلم نمیخواد از همین حالا خیلی صمیمی بشم
چیکارکنم که نامزدم ناراحت نشه چون خیلی خوبه نمیخوام اذیت بشه

---

خانوم خانوما تازه 2 هفتس عقد کردی ، این حالات طبیعیه.می فهمم چی میگی. چون خودم توی دوران عقد هستم و این مسائل رو داشتم . معذب بودم و هنوزم هستم اما منم اولش

مثل خودت سخت می گرفتم و سردرگم بودم ،ولی وقتی زمان گذشت کم کم یادگرفتم چه رفتاری داشته باشم.

8 ساعت فاصله ای هست که اینطور رفت و آمد رو ایجاب میکنه..بالاخره توی دوران عقد هم باید زمانی پیش همسرت باشی الان دیگه با هم محرم هستید و دلیلی نداره حضورتون رو از هم

دریغ کنید.منتها مهم اینه که شما بتونید وقت هایی که اونجا هستی برای خودتون مشغله ایجاد کنی .

تازه وارد یه شرایطی شدی که برات کاملا جدیده پس طبیعیه هم شما و هم خانواده همسرت به زمان نیاز دارید تا همدیگرو بشناسید.

به نظر من ،همیشه خونه نمون و توی شهر همسرت به دنبال فعالیت جدیدی برو و برای خودت مشغله درس کن ،شما الان توی این سن و شرایط نباید که کاملا بیکار باشی. مثلا:

برای مطالعه به کتابخونه برو -اگر قصد ادامه تحصیل داری برو کتابخونه و کتاب های کنکور رو بگیر بخون یا نه اصلا برو مطالعه آزاد کن.

- برای ورزش برو باشگاه یا برای شنا برو استخر.

-اگر شهرشون دانشگاه معتبری داره برو به اونجا سربزن،به کتابخونش برو .

-کارهایی رو انجام بده که همیشه دوست داشتی انجام بدی منتها وقت آزاد نداشتی.

-به آرایشگاه برو،به تیپت و ظاهرت برس و.. .

تا وقتی که کاملا بیکار باشی این مسائل هست.پس برای خودت مشغله ایجاد کن.برنامه ریزی کن.و فعال باش.اگر این جوری باشی دیگران هم با این شرایط می پذیرنت و به چشم یه آدم پویا و فعال بهت نگاه می کنن وتوقع هاشون رو متناسب با تو تنظیم می کنن.

تازه اینجوری می بینی اون یکی دوساعتی هم که کاملا پیش خانواده شوهرت هستی مفید تر میشه و دوست داری باهاشون گرم و صمیمی بشی.


چنتا سوال :
برنامت برای آینده چیه؟
قصد ادامه تحصیل داری؟یا اینکه می خوای شاغل بشی؟
و آینده قراره کجا زندگی کنید؟
کی قراره عروسی بگیرید؟
خانواده همسرت هرکدوم چه وقتایی بیرون خونه هستن و از تو توقع دارن براشون ناهار درست کنی؟یا شام؟یا خونه رو تمیز کنی؟
برادر و خواهر همسرت چیکار میکنن؟خونه نیستن؟
همسرت کی میاد خونه؟و بقیه اعضای خانواده کی میان خونه؟

سلام دوستای عزیزم خیلی خوشحال شدم پیامهاتونو دیدم ممنون از همتون.

مهستی جان من نمیگم نرم اما همین رفتنمم مشکله از یه طرف خونوادم مخالفن و در ظاهر ممکنه موافقت کنن اما بعدش ناراحتی ها رو سرم خالی میکنن و کلا روز خوش واسم نمیذارن. من واقعا از خونواده نامزدم ترسی ندارم ترس من شاید بخاطر زندگی مامانمه که سالها فقط سرویس داد و بدترین رفتار باهاش شد. خونوادم انتظار دارن همش من بگم نمیام که مسولیتی پای خودشون نباشه و متاسفانه منم به نامزدم گفتم این دفعه نه، قبول کرد اما دلخور شد.

آقای سوشیانت عزیز ممنون که تو هر دو تاپیکم همراهم بودین. چقد حرفاتون منطقیه و به آدم آرامش میده واقعا استرسمو درک کردین. کاش به همین سادگی بود واقعا دلم میخواد از این دوران لذت ببرم اما خونوادم نمیذارن زندگی رو به کام من زهر میکنن خودشونم میکشن کنار،میگن ما رسم نداریم زیاد برین و بیاین مردم حرف درمیارن اما همه چیزم میندازن گردن خودم، اگه برم بعدش تا مدتها دعوا و سرکوفت دارم و به خودم نامزدم و خونوادش بد میگن اگه نرم نامزدم فک میکنه دوس ندارم باهاش باشم واقعا نمیدونم باید چیکار کنم موندم بین خونوادم و نامزدم همش با خودم میگم الان زندگیم مهمتره و باید اولویتم نامزدم باشه ولی از طرفیم واقعا در مقابل مامانم و دعواهاش کم میارم 5 ماه قبل از عقدو به معنای واقعی زهرمارم کردم جوری که بدترین روزای زندگیم بود الانم که عقد کردیم همچنان روز خوش برام نذاشته.

خانم مهندس عزیز ممنون که دوباره به تاپیکم سر زدی،اگه این مشکل دوری راه نبود رفت و آمدم خیلی راحتتر بود واقعا موندم تو این 1سال تا عروسی چیکار کنم تعطیلات واسم کابوس شده.
ما قراره تو شهر محل زندگی نامزدم زندگی کنیم چون شهر خودمه و ما دوساله که ازونجا اومدیم.خیلی ناراحتم نامزدم فک میکنه دوس ندارم ببینمش درحالی که واقعا دلتنگشم.اگه نزدیک بودیم میشد چند روز یه بار برم خونشون شبم نمونم اما حالا خونواده من با شب موندن مخالفن چند روزم که نمیشه رفت خونه فامیل. متاسفانه بهش گفتم نمیشه بیام و خیلی ازم دلخور شد الان واقعا منم ناراحتم بخاطر یه موضوع الکی ناراحتش کردم.:54::54:

سلام
آآآآآآآآآآآآفرین که در زمان مناسب به این فکر افتادین خیلی خوبه که حد حدود خودت را حفظ کنی زندگی که فقط دوران نامزدی نیست بلکه به اندازه یک عمر هستش
یادم هست مادر شوهرم به دخترش میگفت زیاد خودت را تو دست پا ننداز راضی نبود دخترش خونه مادر شوهرش بماند یا بخواهد مثلا لباس شوهرش اتو بزند همش میگفت خودت را بگیر
ولی دخترش مثل من خیلی به این نکته ها دقت نمیکرد یک مدت بعد از ازدواجشون امد و به مادرش گفت اشتباه کردم حرف شما را گوش نکردم
حالا به معنای صحبت شما رسیدم
زندگی فرصت تکرار ندارد چقدر خوب هست که همه کارهامون را حساب شده انجام دهیم با رعایت ادب نزاکت و منطقی بودن
موفق باشین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

خانوم خانوما تازه 2 هفتس عقد کردی ، این حالات طبیعیه.می فهمم چی میگی. چون خودم توی دوران عقد هستم و این مسائل رو داشتم . معذب بودم و هنوزم هستم اما منم اولش

مثل خودت سخت می گرفتم و سردرگم بودم ،ولی وقتی زمان گذشت کم کم یادگرفتم چه رفتاری داشته باشم.

8 ساعت فاصله ای هست که اینطور رفت و آمد رو ایجاب میکنه..بالاخره توی دوران عقد هم باید زمانی پیش همسرت باشی الان دیگه با هم محرم هستید و دلیلی نداره حضورتون رو از هم

دریغ کنید.منتها مهم اینه که شما بتونید وقت هایی که اونجا هستی برای خودتون مشغله ایجاد کنی .

تازه وارد یه شرایطی شدی که برات کاملا جدیده پس طبیعیه هم شما و هم خانواده همسرت به زمان نیاز دارید تا همدیگرو بشناسید.

به نظر من ،همیشه خونه نمون و توی شهر همسرت به دنبال فعالیت جدیدی برو و برای خودت مشغله درس کن ،شما الان توی این سن و شرایط نباید که کاملا بیکار باشی. مثلا:

برای مطالعه به کتابخونه برو -اگر قصد ادامه تحصیل داری برو کتابخونه و کتاب های کنکور رو بگیر بخون یا نه اصلا برو مطالعه آزاد کن.

- برای ورزش برو باشگاه یا برای شنا برو استخر.

-اگر شهرشون دانشگاه معتبری داره برو به اونجا سربزن،به کتابخونش برو .

-کارهایی رو انجام بده که همیشه دوست داشتی انجام بدی منتها وقت آزاد نداشتی.

-به آرایشگاه برو،به تیپت و ظاهرت برس و.. .

تا وقتی که کاملا بیکار باشی این مسائل هست.پس برای خودت مشغله ایجاد کن.برنامه ریزی کن.و فعال باش.اگر این جوری باشی دیگران هم با این شرایط می پذیرنت و به چشم یه آدم پویا و فعال بهت نگاه می کنن وتوقع هاشون رو متناسب با تو تنظیم می کنن.

تازه اینجوری می بینی اون یکی دوساعتی هم که کاملا پیش خانواده شوهرت هستی مفید تر میشه و دوست داری باهاشون گرم و صمیمی بشی.


چنتا سوال :
برنامت برای آینده چیه؟
قصد ادامه تحصیل داری؟یا اینکه می خوای شاغل بشی؟
و آینده قراره کجا زندگی کنید؟
کی قراره عروسی بگیرید؟
خانواده همسرت هرکدوم چه وقتایی بیرون خونه هستن و از تو توقع دارن براشون ناهار درست کنی؟یا شام؟یا خونه رو تمیز کنی؟
برادر و خواهر همسرت چیکار میکنن؟خونه نیستن؟
همسرت کی میاد خونه؟و بقیه اعضای خانواده کی میان خونه؟

---

سلام ارم جان
آخ دقیقا احساساتمو بیان کردی خیلی همه چی واسم سخته و سردرگمم ممنون میشم تجربیاتتونو در اختیارم بذارین.

واقعا دلم میخواد با نامزدم باشم خیلی زیاد دلم واسش تنگ میشه نامزدم واقعا خوبه و دوسم داره اصلا دلم نمیاد ناراحتش کنم اونم بخاطر همچین مسائلی.
من از خدامه برم دنبال کار و فعالیت اتفاقا اونجا شهر خودمه اما مشکل اینجاس فرهنگ ما خیییللللییی محدوده تو تاپیک قبلیمم گفتم حتی واسه حرف زدن با نامزدمم مشکل داشتم و عملا تنها دنبال کاری رفتن واسم محاله چون خونوادم واقعا بیچارم میکنن. من نهایتش بتونم اونجا برم دنبال یه سری کار که اولا تنها محاله ثانیا نامزدمم که همیشه نمیتونه باهام باشه باید بره سرکار،و یه چیز دیگه فامیل هم هزارتا حرف واسم درمیارن که بی بند و باره هنوز عقده همش خونه نامزدشه اومده میره شهرو میگرده،این حرفا واسه خودمم مهم نیس اما پدر و مادرم حساسن و سر من خالی میکنن چون خودشونم این حرفا رو باور دارن. تو پست قبلیمم درمورد رفتار خونوادم توضیح دادم که اونم واسم مشکل شده.

جواب سوالاتت
1.اگه خدا بخواد ارشد بخونم و تو شهر نامزدم دنبال کار باشم واسه بعد ازدواج
2.شاغل شدن واسم اولویت داره اما قصد ادامه تحصیلم دارم
3.شهر محل زندگی نامزدم
4.نزدیک 1 سال دیگه
5.همه از صبح تا شب بیرونن فقط ناهار و شام هستن،هم ناهار و هم شام
6.خواهر و بردادرش دانشگاه و سرکار میرن اکثر وقتا نیستن
7. غیر از تعطیلات نامزدم 5 برمیگرده اما گاهیم زودتر مثلا 12 یا 1. پدر و مادر همسرم صبحا و عصرا تا شب بیرونن خواهر نامزدم بستگی به کلاسای دانشگاهش داره و برادرشم تا 2.

سلام

فکری که می کنی درسته. نذار زود و زیاد صمیمی بشین.
هر خانواده ای جنبه ی این را نداره و ممکنه برات مشکل ساز بشه.

باید یه طوری برنامه بریزی که هر روز عصر ( همون 5 به بعد که گفتی) با همسرت برید بیرون و مسئولیت آماده کردن شام به هیچ وجه گردنت نیوفته.
تا حالا هر کس شام درست می کرده از این به بعد هم درست کنه. دستیار خانواده که نیستی.
توی این بیرون رفتنها اگه همسرت شرایط مالیش عالی نیست، زیاد خرج نکن، اما کاری کن که به همسرت خیلی خوش بگذره و کنارت آرامش داشته باشه تا این برنامه ها را به بهانه ای کنسل نکنه.


از زیر نهار درست کردن نمی شه در بری متاسفانه :54:
سعی کن یکی درمیون و جسته گریخته درست کنی. خیلی روتین و منظم نکنش وظیفه خودت.
تا جایی که می شه برای خودت برنامه بیرون بودن جور کن که خونه نباشی.

یه چیزایی را نذار بفهمن.
حتی نامزدت ممکنه ناخودآگاه به خانواده اش منتقل کنه. پس نگو.
مثلا خانواده ام حساسن که من تو این شهر ازخونه بیرون نرم و مردم نفهمن اینجام !!

اینطوری یعنی بمون تو خونه و کارهای ما را بکن ...
لازم نیست بدونن.
کلی بگو که با رفتنت موافق نیستن. نه این که بری و تو خونه قایم شی.

یکسال طولانیه. مدیریتش سخته
زودتر توی شهر خودتون یه برنامه ثابت برای خودت جور کن که این رفت و آمدها کمتر بشه.

سلام تازه عروس

حق داری !اولای ازدواج پر از ابهام و سوال و سردرگمی هست
من هم همینطور بودم خیلی جاها نمیدونستم چه رفتاری کنم .
ولی دیگه اینقدر قضیه رو بغرنج نکن سعی کن در هر صورت با ارامش راهی پیدا کنی .

مادر شوهرت میتونه نهارو شب قبلش درست کنه میتونی این رو یجوری بفهمونی این دیگه به هنر خودت بستگی داره !

میتونی جوری رفتار کنی که ازت انتظار نداشته باشن که نهار درست کنی

من میدونم بیشترین مشغله ذهنی ات همین نهاره:311: اون هم نه بخاطر زحمتش اون توقعی که ایجاد میشه و دوست نداری خیلی احساس راحتی کنن .

اما در مورد رفتن مگه میشه نری؟ بهرحال شما همو باید ببینیند دیگه . نمیشه همسرت بیاد خونتون بمونه دو سه روز ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

سلام

فکری که می کنی درسته. نذار زود و زیاد صمیمی بشین.
هر خانواده ای جنبه ی این را نداره و ممکنه برات مشکل ساز بشه.

باید یه طوری برنامه بریزی که هر روز عصر ( همون 5 به بعد که گفتی) با همسرت برید بیرون و مسئولیت آماده کردن شام به هیچ وجه گردنت نیوفته.
تا حالا هر کس شام درست می کرده از این به بعد هم درست کنه. دستیار خانواده که نیستی.
توی این بیرون رفتنها اگه همسرت شرایط مالیش عالی نیست، زیاد خرج نکن، اما کاری کن که به همسرت خیلی خوش بگذره و کنارت آرامش داشته باشه تا این برنامه ها را به بهانه ای کنسل نکنه.


از زیر نهار درست کردن نمی شه در بری متاسفانه :54:
سعی کن یکی درمیون و جسته گریخته درست کنی. خیلی روتین و منظم نکنش وظیفه خودت.
تا جایی که می شه برای خودت برنامه بیرون بودن جور کن که خونه نباشی.

یه چیزایی را نذار بفهمن.
حتی نامزدت ممکنه ناخودآگاه به خانواده اش منتقل کنه. پس نگو.
مثلا خانواده ام حساسن که من تو این شهر ازخونه بیرون نرم و مردم نفهمن اینجام !!

اینطوری یعنی بمون تو خونه و کارهای ما را بکن ...
لازم نیست بدونن.
کلی بگو که با رفتنت موافق نیستن. نه این که بری و تو خونه قایم شی.

یکسال طولانیه. مدیریتش سخته
زودتر توی شهر خودتون یه برنامه ثابت برای خودت جور کن که این رفت و آمدها کمتر بشه.

---

سلام از همه دوستان سپاسگزارم نظرات همه عزیزان واقعا بهم کمک کرد

شیدا جان و فرشته اردیبهشت عزیز واقعا ممنونم که راهنماییم کردین توصیه هاتونو حتما به کار میگیرم.

شیدای عزیز دقیقا درست میگی مدیریت یه سال خیلی سخته مخصوصا با توجه به فرهنگ ما. فعلا با نامزدم صحبت کردم که رفت و آمد زیاد من درست نیست مخصوصا اینکه خونوادمم مخالفتشونو اعلام کردن نامزدم خدارو شکر حرفامو قبول کرد بدون دلخوری اما از این دوری ناراحته چون ارتباط ما عملا محدود میشه به چند وقت یه بار که اون بیاد. امیدوارم این یک سال بدون دلخوری و ناراحتی بگذره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت

سلام تازه عروس

حق داری !اولای ازدواج پر از ابهام و سوال و سردرگمی هست
من هم همینطور بودم خیلی جاها نمیدونستم چه رفتاری کنم .
ولی دیگه اینقدر قضیه رو بغرنج نکن سعی کن در هر صورت با ارامش راهی پیدا کنی .

مادر شوهرت میتونه نهارو شب قبلش درست کنه میتونی این رو یجوری بفهمونی این دیگه به هنر خودت بستگی داره !

میتونی جوری رفتار کنی که ازت انتظار نداشته باشن که نهار درست کنی

من میدونم بیشترین مشغله ذهنی ات همین نهاره:311: اون هم نه بخاطر زحمتش اون توقعی که ایجاد میشه و دوست نداری خیلی احساس راحتی کنن .

اما در مورد رفتن مگه میشه نری؟ بهرحال شما همو باید ببینیند دیگه . نمیشه همسرت بیاد خونتون بمونه دو سه روز ؟

---

فرشته اردیبهشت عزیز دقیقا مشکلم بی تجربگیه و چون راهنما ندارم واسم سختتر شده. من نسبت به خونواده نامزدم اصلا دید بدی ندارم و دوستشون دارم اما نگران همون توقعم که ممکنه ایجاد بشه وگرنه همونطور که گفتی درست کردن ناهار و شام اصلا واسم سخت نیست.

درمورد رفتن فعلا نامزدم قبول کرده من نرم چون فرهنگمونو میدونه خونوادمم گفتن که مخالفن چون ما رسم نداریم دوران عقد دختر بره و بمونه خونه نامزدش، یعنی تو فرهنگ ما عقد زیاد با دوران نامزدی فرق نداره و محدودیتا هست خدا رو شکر با کمک دوستان تونستم باهاش آروم حرف بزنم و قضیه تا حدودی حل شد اما واقعا نامزدمم حق داره چون اونم زیاد نمیتونه بیاد.

خواهش میکنم بازم کمک کنید که من الان چیکار کنم و چطوری رفتار کنم که تحمل دوری واسه هردومون راحتتر بشه مخصوصا اینکه حرف زیادیم با هم نداریم وهمیشه موضوع واسه صحبت کم میاریم:54: