نمایش نسخه قابل چاپ
با درود؛همراهان ارجمند،خواهشمندم آرای خود را درباره همجنس گرایی بیان کنید؛
آیا انحراف جنسی است؟
آیا حالتی است عادی که در ذات برخی وجود دارد؟
آیا بیماری است؟
آیا باید انگ گناه را بدان زد؟
آیا میلی طبیعی است؟
افزون بر اینها،برخورد فردی خود را با یک همجنسگرا و نوع برخورد اجتماعی را با آنان به صورتی شفاف با من و دیگران در میان بگذارید،با سپاس؛؛؛بدرود.:)
پاسخ های شما :
-آیا انحراف جنسی است؟
بستگی دارد که انحراف را چه معنی کنیم، برخی (مسلمان ها) بت پرستی یا حتی به کلیسا و کنیسه رفتن را یک انحراف بسیار بزرگ و درخور مجازات مرگ برای مسمان زاده ها میدانند در حالی که همان کار ها برای پیروان همان ادیان نه تنها کار خوبی است بلکه ترک آن انحراف است.پس انحراف یک چیز کاملا نسبی است، ولی از نظر من که تنها انحراف پایمال کردن آزادی دیگران است. "خیر، انحراف نیست"
-آیا حالتی است عادی که در ذات برخی وجود دارد؟
عادی به معنی چیزی که معمول باشد و اکثریت به آن عادت کرده باشند نیست - ذات هم واژه ای است که برداشت های بسیار از آن میشود ولی اگر ذات به معنی مادر زادی باشد (توجه داشته باشید که مادر زادی با ژنتیکی فرق دارد) بله، اکثریت محققان عقیده دارند که مادر زادی است، کسانی هم که عقیده دارند مادر زادی نیست باز اکثریت عقیده دارند که شخصیت همجنس گرا در سن خرد سالی شکل میگیرد.
-آیا بیماری است؟
با این تعریف که فرد بیمار از بیماری خود رنج میبرد و یا بیماری زندگی او را با مشکل دچار میکند، خیر همجنس گرایی به خودی خود بیماری نیست """" ولی"""" برخورد جامعه با اغلیت ها ( چه سیاه پوستان آمریکا، چه اغلیت های مذهبی و ... و چه همجنس گرایان) میتواند منجر به بیمار شدن خود این اغلیت ها و جامعه شود (هنوز نشانه های تبعیض نژادی در آمریکا زندگی سیاهان را تحت شعاع قرار داده با اینکه دیگر آن تبعیض ها وجود ندارند)
آیا باید انگ گناه را بدان زد؟
نه
آیا میلی طبیعی است؟
من به چیزی خارج از طبیعت اعتقاد ندارم، هر چیزی طبیعی است (زلزله، آتش فشان، بیماری ویروسی، کامپیوتر، لانه مورچه، آسمان خراش های ابر شهر ها)، همه چیز چه عادی باشد چه غیر عادی، چه برای ما مضر باشد چه مفید طبیعی است.
-در مورد برخورد فردی و اجتماعی با دیگر همجنس گرایان باید بگم که این پرسش بسیار کلی است و میتونم راجع بهش چند کتاب بنویسم ، اگر پرسش مشخص تر بود میتونستم توضیح بدم.
با سلام
اگر منظور از همجنس گرایی همان است که در طبقه بندي مبناي ”راهنماي تشخيصي و آماري انجمن روان پزشكان آمريكا ( DSM-IV ) قرار گرفته است، و دارای مشخصه های مختلف از جمله ارتباط جنسی هست، چنین می توان به سئوالات شما پاسخ داد:
1 - بلی انحراف جنسی است ( با نرمهای آماری و هنجاری سازگار نیست)
2و 3 - سئوال مبهم هست. و در افراد متفاوت قابل بررسی هست. و بر اساس شدت آن در بعضی موارد با مشکلات هورمونی و فیزیولوژی همراه است. و در بسیاری موارد نیز ریشه در مسائل دیگر دارد.
4 - پاسخش را از فردی متخصص در مسائل مذهبی بخواهید.
5 - خیر، طبق تعریفی که از همجنسگرایی شده است به هیچ وجه میل طبیعی انسانها نیست. و تحقیقات ثابت شده ای در طبیعی بودن چنینی میلی در انسانها ندیده ام. اما افرادی که این تاپیک را می خوانند می توانند یک نظری در این زمینه بدهند.
در ضمن عطف به صحبت های همجنسگرا ( در پست 2)، بایدعرض کنم اگر پاسخهای شما صحیح می بود، پس به هیچ وجه مراکز مشاوره و روانشناسی، همچنین مطب روانپزشکان با انبوه افرادی که به لحاظ این مشکل مراجعه کرده و خواهان تغییر این مشکلاتشون هستند.مواجه نبودند. در ضمن از آنجا که این مسئله حتی برای خود این افراد تابو هست. معمولا مشکلاتشون را خصوصی طرح می کنند. و بنده خود با سئوالاتی از مراجعانی روبرو هستم که خواهان حل این مشکلشون هستند و بعضی ها هم در خود تالار مشاهده می فرمائید.
در مورد مراجعات به مراکز مشاوره و روانپزشکی واضح است که کسانی که مشکلی دارند به این مراکز مراجعه میکنند ، اگر قرار باشد تعداد این مراجعات مبنای بیمار بودن کل جامعه همجنس گرایان قرار گیرید قبل از آن انگشت اتهام به سوی جامعه دگر جنس گرایان نشانه خواهد رفت به این دلیل که مراجعه کنندگان به این مراکز بیشتر دگر جنس گرایان هستند که یا در زندگی شخصی یا در زندگی خانوادگی با مشکل مواجه هستند. ولی واضح است که چنین ارتباطی قابل قبول نیست، از طرفی مرکزی در تهران وجود ندارد که رسما به زوج های همجنس گرا قبل از آغاز زندگی مشترک مشاوره دهد بنابر این بر خلاف دگر جنس گرایان که ممکن است برای گرفتن مشاوره برای سالم "تر" زندگی کردن به این مراکز مراجعه کنند، مراجعات همجنس گرایان به این مراکز به افراد مشکل دار محدود خواهد شد.
از طرفی باید به این مسئله اشاره کنم که تمام کسانی که با همجنس گرا بودن خودشان مشکل دارند و میخواهند دگر جنس گرا شوند (در صورتی که دو جنس گرا نبوده باشند) و برای حل این مشکل مشاور و روانپزشک راه های قبلا آزموده شده برای تغییر گرایش جنسی را بکار برده تماما نه تنها شکست خورده اند بلکه فرد همجنس گرا با درگیر شدن به انواع بیماری های روانی یا بیشتر شدن بیماری های روانی سابق از زیر این آزمون و خطا ها بیرون آمده، علاوه بر منابع و مقالات بسیار زیادی که در این زمینه وجود دارد خود من به عنوان یکی از فعالان همجنس گرا مستقیما با بسیاری از این افراد و همچنین روانپزشکانی که با آنها کار کرده اند ارتباط مستقیم داشته ام و همچنان دارم، مسئله اینجاست که ما بر خلاف روانپزشکان و روانشناسان وقتی که مراجعات بیمار به متخصص قطع میشود باز هم در جریان زندگی آن افراد قرار میگیریم و تاثیرات روش های بکار گرفته شده را بعد از چندین سال مشاهده میکنیم، با توجه به تجربه شخصی خودم با قاطعیت میتونم بگم که حتی یک مورد درمان شده هم دست کم در 10 سال گذشته نه خودم دیدم نه دیگر فعالان همجنس گرا گزارش کرده اند.
روش هایی که توانسته مشکلات این بیماران را حل کند یا کمتر کند بر این اساس بوده که در مرحله اول تشخیص داده شود گرایش جنسی فرد چیست (دگر جنس گرا/همجنس گرا/دو جنس گرا) پس از آن باید بررسی شود که آیا رفتار جنسی فرد با گرایش او یکسان است یا خیر ، اگر یکسان نیست سبک زندگی فرد با گرایش او هماهنگ شود و سپس فرد باید آموزش ببیند که سبک زندگی سالم متناسب با روحیات خود را برگزیند و با چالش ها به صورت سازنده دست و پنچه نرم کند و مهارت های لازم برای ادامه زندگی موفق مبتنی بر سبک زندگی خود را فرا گیرد.
این روش ها سازنده بوده و اگر هم بر روی همه موفقیت آمیز نبوده دست کم آسیب های بیشتر را بر بیمار وارد نکرده و برای درست کردن ابرو چشم را کور نکرده اند.
تلخ ترین تجربیات زندگی من بروخورد با همسر و فرزندان همجنس گرایانی بوده که فکر میکردند پس از ازدواج با جنس مخالف مشکلاتشان حل میشود ولی دریافته اند که دیگر قادر به تحمل زندگی نیستند، نگاه ها و پرسش های همسر و فرزندانی که میخواهند بفهمند چه چیزی در زندگی شان کم بوده که پس از سالها مراجعه به روانشناس و روانپزشک و مشاور خانواده به بنبست رسیده بسیار دردناک است.
امید وارم که در آینده من و دیگر فعالان همجنس گرا مجبور نباشیم با همسر و فرزندان همجنس گرایانی که سبک زندگی عوضی در پیش گرفته اند گفتگو کنیم و البته دگر جنس گرایانی که به "دلایلی" در روابط همجنس گرایانه زندانی شده اند.
در این پست سعی میکنم به بعضی منابع که در پست بالا به آنها استناد کردم اشاره کنم:
اصطلاح Conversion therapy برای متد های درمانی تغییر گرایش جنسی از همجنس گرا یا دو جنس گرا به دگر جنس گرا به کار میرود حال سعی میکنم به منابعی در مورد Conversion therapy اشاره کنم :
نخست به نظر APA یا American Psychological Association اشاره میکنم :
( منبع این متن )
<table dir="rtl" cellSpacing="0" cellPadding="0" width="155" border="0" id="table1">
<tr>
<td>
<table cellSpacing="3" cellPadding="2" width="605" border="0" id="table2">
<tr>
<td><span class="text">
<p class="text" dir="ltr"><b>Can Therapy Change Sexual
Orientation? </b></p>
<p dir="ltr">No. Even though most homosexuals live successful,
happy lives, some homosexual or bisexual people may seek to
change their sexual orientation through therapy, sometimes
pressured by the influence of family members or religious groups
to try and do so. The reality is that homosexuality is not an
illness. It does not require treatment and is not changeable.
</p>
<p dir="ltr">However, not all gay, lesbian, and bisexual people
who seek assistance from a mental health professional want to
change their sexual orientation. Gay, lesbian, and bisexual
people may seek psychological help with the coming out process
or for strategies to deal with prejudice, but most go into
therapy for the same reasons and life issues that bring straight
people to mental health professionals. </p>
<p class="text" dir="ltr"><b>What About So-Called "Conversion
Therapies"? </b></p>
<p dir="ltr">Some therapists who undertake so-called conversion
therapy report that they have been able to change their clients'
sexual orientation from homosexual to heterosexual. Close
scrutiny of these reports however show several factors that cast
doubt on their claims. For example, many of the claims come from
organizations with an ideological perspective which condemns
homosexuality. Furthermore, their claims are poorly documented.
For example, treatment outcome is not followed and reported
overtime as would be the standard to test the validity of any
mental health intervention. </p>
<p dir="ltr">The American Psychological Association is concerned
about such therapies and their potential harm to patients. In
1997, the Association's Council of Representatives passed a
resolution reaffirming psychology's opposition to homophobia in
treatment and spelling out a client's right to unbiased
treatment and self-determination. Any person who enters into
therapy to deal with issues of sexual orientation has a right to
expect that such therapy would take place in a professionally
neutral environment absent of any social bias. </span></td>
</tr>
</table>
</td>
</tr>
</table>
در منبع بالا نظر APA در مورد بسیاری از پرسش های مربوط به همجنس گرایان نیز نوشته شده. (که البته منبع فیلتر است!!!)
منبع دیگری که بسیار بر روی آن تاکید میکنم یک Fact Sheet است که به صورت مشترک توسط این سازمان ها تهیه شده :
American Academy of Pediatrics
American Counseling Association
American Association of School Administrators
American Federation of Teachers
American Psychological Association
American School Health Association
Interfaith Alliance Foundation
National Association of School Psychologists
National Association of Social Workers
National Education Association
در این مقاله تحت سر فصل Reparative Therapy که همان Conversion therapy است توضیح مفصلی در باره روش های بکر برده شده برای درمان داده شده که این پاراگراف در آن میان خود نمایی میکند :
<table dir="rtl" cellSpacing="0" cellPadding="0" width="155" border="0" id="table5">
<tr>
<td>
<table cellSpacing="3" cellPadding="2" width="605" border="0" id="table6">
<tr>
<td>
<p dir="ltr"><span class="textlgbc">
<em style="font-style: normal"><b>potential risks of "reparative
therapy" are great, including depression, anxiety and
self-destructive behavior, since therapist alignment with
societal prejudices against homosexuality may reinforce
self-hatred already experienced by the patient. Many patients
who have undergone "reparative therapy" relate that they were
inaccurately told that homosexuals are lonely, unhappy
individuals who never achieve acceptance or satisfaction. The
possibility that the person might achieve happiness and
satisfying interpersonal relationships as a gay man or lesbian
is not presented, nor are alternative approaches to dealing with
the effects of societal stigmatization discussed</b></em></span></td>
</tr>
</table>
</td>
</tr>
</table>
همچنین در این مقاله بر بیماری نبودن همجنس گرایی (به خودی خود) تاکید شده.
من سعی خواهم کرد منابع دیگر را هم به زودی معرفی و تا جایی که برایم امکان داشته باشد به فارسی ترجمه کنم.
سلام همجنسگرا
درست است افرادبیشتری که دگرجنس گرا هستند به مراکز مشاوره و رواندرمانی شرکت می کنند، اما مشکل آنها این نست که دگر جنس گرا هستند، مشکلشون اینه بدون مشکل این دگر جنس گرایی را دنبال کنند. اما افرادی که جهت مشکل همجنسگرایی به مراکز درمانی مراجعه می کنند، جهت تغییر این تمایل و روابط طبیعی در زندگی زناشویی اصرار دارند.
به نظرم، باید تعریف دقیقی از همجنسگرایی بشه، تا بهتر بتوانیم در این زمینه صحبت کنیم.
سلام
فعلا از نظر دینی بگم که حرام است و به شدت تقبیح شده و مجازات خیلی خیلی سنگینی هم برای آن در حکومت اسلامی پیشبینی شده.
حالا اگه به دین اعتقاد نداریدیا فکر میکنید به قول بعضی ها آخوندها دارند ما را گول میزنند یا اعتقاد به آزادی مطلق دارید بحثش فرق می کنه و فکر نمی کنم اینجا جای بحث کردن در این رابطه باشد؟!
در مورد مراجعین به مراکز مشاوره برای بیان بهتر از دو تصویر زیر استفاده میکنم :نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
تصویر 1
http://i43.servimg.com/u/f43/11/63/79/87/hgraph10.jpg
در این تصویر فردی به نام A به دلیل نارضایتی در زندگی به مراکز مورد نظر شما مراجعه میکند، علامت ضربدر قرمز را نشان هر گونه نارسایی در زندگی فرض کرده ام، فرد B یک دگرجنس گرا است که باز هم به دلیل هر گونه نارضایتی و نارسایی در زندگی به همین مراکز مراجعه کرده این افراد با تغییر در رفتار و روش زندگی خود از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل میشوند و این احتمال کم نیست که نقطه دوم هم برای این افراد مناسب و راضی کننده نباشد و به همیت دلیل برای رسیدن به وضع مطلوب باید باز هم کوشش کنند. با توجه به اینکه خود شما گفتید تعداد مراجعین دگر جنس گرا به شما بیشتر است به همین صورت افراد مشابه فرد B در داخل سبک زندگی دگرجنس گرایانه به نقاط قرمز بیشتری که نمان نارضایتی و نارسایی در زندگی است برخورد خواهد کرد، پس به این ترتیب تعداد علامت های قرمز در تصویر 1 در جانب روش زندگی دگرجنس گرایان بسیار زیاد خواهد شد و در محدوده همجنس گرایان بسیار کم، ولی این استدلال از دیدگاه من از پایه اشتباه است.
دیدگاه من این است که همجنس گرایانی که قصد به دگرجنس گرا شدن ندارند معمولا به این مراکز مراجعه نمیکنند . من سعی کردم دیدگاه خودم را در تصویر 2 نشان دهم :
تصویر 2
http://i43.servimg.com/u/f43/11/63/79/87/hgraph11.jpg
در تصویر 2 افرادی با نام های C و D هم وجود دارند که قصد ندارند خود را به دگر جنس گرا تبدیل کنند چه این افراد مثل فرد C از زندگی فعلی خود ناراضی باشند و چه مثل فرد D فقط خواستار بهتر شدن زندگی خود باشند ترجیح میدهند به مراکزی مراجعه کنند که نسبت به همجنس گرایی موضع سکولار و غیر دینی دارند و با همجنس گرایی بر اساس تجربیات و یافته های زمینی و تجربی و علمی برخورد میکنند، مشکل اینجاست که این افراد به چشم کسانی که در مراکز مورد نظر شما حضور دارند نمی آیند و دیده نمی شوند. به همین ترتیب دگر جنس گرایانی نیز وجود دارند که از زندگی فعلی خود راضی هستند مانند فرد E و همچنین فرد B در مرحله B4 ، این افراد یا اصلا به چنین مراکزی مراجعه نمیکنند یا پس از رسیدن به نقطه مورد نظر مراجعه آنها کم یا قطع میشود به این ترتیب همان طور که در تصویر 2 نمایان است علامت های سبز که نشان از رضایت از زندگی است در هر دو سو وجود دارند. مشکل اینجاست که نمیتوان سلامت روانی یک جامعه را از روی مراجعات به بعضی مراکز خاص سنجید، و حتی اگر چنین روشی در پیش گرفته شود انگشت اتحام به سوی سبک زندگی دگر جنس گرایان همان طور که در تصویر 1 نمایان است دراز خواهد شد.
ادامه ...
تعریف همجنس گرایی :نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
1- داشتن *گرایش عاطفی از نوع خاص فقط به همجنس و نداشتن اینگونه گرایش عاطفی خاص و همچنین *گرایش جنسی نسبت به جنس مخالف.
*منظور از گرایش عاطفی از نوع خاص مایل بودن برای به اشتراک گذاشتن عواطف خصوصی و جزئیات زندگی شخصی و همچنین تکیه کردن و دلبستگی در روابط عاطفی روی شخصی خاص و برانگیختگی عاطفی در روابط با جنس مخالف یا همجنس و پذیرا بودن همین روابط عاطفی از سوی فرد مقابل، همچنین (نه لزوماً) قابل پذیرش بودن به اشتراک گذاشتن زندگی مانند آنچه دگر جنس گرایان پس از ازدواج رسمی انجام میدهند مانند ایجاد روابط خانوادگی، به اشتراک گذاشتن خانه و وسایل زندگی و امکانات اقتصادی و اجتماعی با کسی که قابل پذیرش و اعتماد به عنوان شریک زندگی باشد.
2- داشتن *گرایش جنسی فقط به همجنس و نداشتن گرایش عاطفی از نوع خاص و همچنین گرایش جنسی نسبت به جنس مخالف.
*منظور از گرایش جنسی تمایل داشتن به برقراری تماس بدنی و برانگیختگی جنسی در اثر هرگونه رابطه با همجنس یا جنس مخالف است.
3- موارد 1 و 2 باهم
امیدوارم که دقیق باشد
در این مورد در پست های قبلی در همین صفحه با ذکر منابع قابل دسترس توضیح دادمنقل قول:
نوشته اصلی توسط hamed