برای تحقیق در ازدواج به سراغ من آمدند

سلام
تمام حقایق را بیان کنم؟ یا اظهار بی اطلاعی کنم؟

سلام عزیزم.
من با مردی ازدواج کردم که قبلش یه تحقیق درموردش کردم از آدمایی که خوب میشناختنش و بعدها که وارد زندگیش شدم نجوای پسره معتاده رو میشنیدم ازشون درصورتی که قبلش درنهایت سنگدلی گفتن نمیشناسیم و من این وسط رنجی کشیدم و خاطرات تلخی برام مونده که هیچ چیزی نمیتونه باعث فراموش شدنشون بشه و اوایل که برگشته بودم خونه پدری اولین کاری که میکردم نفرین کردن اون آدما بود شاید اگر یه اشاره کوچولو هم میکردن این همه مکافات نمیکشیدم ودل چرکین نمیشدم هرچند الان بخشیدمشون.پس خواهش میکنم ازتون مقوله ازدواج چیزی نیست که به این راحتی بگید من خبر ندارم چه دینی چه اخلاقی وانسانی به این قضیه نگاه کنید شما موظفید که حقیقتو بگید.ممنون.:72:

از دید من هم باید هر چه که واقعیت داره بیان کنین! ذره ای کم و زیاد نکنین و اجازه بدین فرد خودش تصمیم بگیره که ایا ادامه میده یا نه. راجب هر چیزی سوال کردن واقعیت رو بیان کنین. هر چیزی که دیدین.

بهشون بگید "بیشتر تحقیق کنند" یا "کمی تامل کنند". خودشون نکته رو گرفته و متوجه موضوع میشن.
اگر هم اصرار بیشتر کردند، بگید چیزهایی که از ایشون می دونید مربوط به گذشته است و از حال ایشون اطلاع چندانی ندارید، و نگران این هستید موضوع با نوع گفتن شما کمبار یا برعکس پربار به نظر بیاد و انصاف رعایت نشه. در نتیجه مایل به توضیح بیشتر نیستید، اما توصیه می کنید بی گدار به آب نزنن.
اینجوری هم راستش رو گفتید، هم غیبت نکردید، هم شاخکاشون رو حساس کردید.
موفق باشید.

حداقل می تونین آدرس اشتباه ندین
من وقتی می خواستم ازدواج کنم رفتم خونه جاریم و ازش خواستم درباره مادر و پدر همسرم بهم اطلاع بده ( چون خودش واسطه ازدواج ما شد)
اونم گفت اگه بهشون محبت کنی و باهاشون بگردی باهات خوب و مهربونن کلا صمیمیت رو دوست دارن الان می فهمم که اشتباه محض بود اگه رابطه و فاصله رو رعایت کرده بودم بهتر بود و سیستمشون کاملا دوری و دوستی بود حالا به چه حسابی اینهو گفت نمی دونم