اجازه خواستگاری به کسی که قبلا شما را رها کرده؟؟احساس یا غرور؟؟

سلام وقتتون به خیر
من مدتیه که مطالب دوستان را در سایت دنبال میکنم و انصافا خیلی خوب راهنمایی میکنند
امروز میخوام در یه موردی از شما مشورت بگیرم البته من وارد جزئیات مشکلم نمیشم چون فکر میکنم خیلی تکراری هست و مشابه اون تو تالار زیاد بوده
خیلی از دوستان به دخترانی که شکست عاطفی و احساسی خوردند(در هر سن موقعیت شغلی و تحصیلی و درجه ایمان و شناخت) توصیه میکنند تنها در صورتی به شخصی که شما را برای مدتی به هر دلیلی رها کرده چراغ سبز نشون بدید که اون آقا قصد خواستگاری رسمی داشته باشه و فقط زیر نظر خانواده ها ارتباط برقرار کنید
حالا من یه سوال دارم آیا همین اجازه خواستگاری دادن یه لطف بزرگ در حق اون آقا محسوب نمیشه؟چرا باید کسی که شما را برای یه مدتی(به هر دلیلی قانع کننده یا بی دلیل) رها کرده هر موقع دلش خواست برگرده ؟اگر برگشتش از روی ترحم و عذاب وجدان بود چی؟
کلا میخوام بدونم در چنین موقعیتی بهترین عکس العمل چی هست؟
از یک طرف احساسات آدم درگیره یه نفر شده و و نمیخواد ازش دوباره دوربشه از یه طرف غرور آدم له شده و دوست داره مقابله به مثل کنه کلا یه دوراهی گیر میکنی و نمیدونی چی کار کنی ؟
چی کار کنیم که تا اخر عمر حسرت نخوریم ؟
ممنون

نقل قول:

---

در صورتی به شخصی که شما را برای مدتی به هر دلیلی رها کرده چراغ سبز نشون بدید که اون آقا قصد خواستگاری رسمی داشته باشه و فقط زیر نظر خانواده ها ارتباط برقرار کنید

---

ما هیچ وقت چنین توصیه ای نمی کنیم.بلکه می گوییم،رابطه را قطع کن،هر موقع برگشت

شرط خاستگاری بذار.

با اجازه اساتید
منم یه شرایطی مثل شما داشتم.
الان اون اقا برگشته؟و شما شرط خاستگاری گذاشتید؟
میشه از خودتون و ایشون یکم بگید؟
و دلیل قطع رابطه ایشون رو؟

دنیای وارونه ی عزیز،

1- توی این تالار نظر سنجی و سوال کلی مطرح کردن ممنوعه. اگر منظورتون کیس مورد نظر خودتون هست
با ضمیر اول شخص مشکل خودتون را بنویسید. در غیر اینصورت تاپیکتون به انجمن آزاد منتقل می شه.

2- شما دو تا موضوع را با هم میکس کردید.
الف - اگر دختری بیاد تالار و بگه دوست پسرم من را مدتی رها کرده بود و حالا برگشته، چی کار کنم؟
بهش توصیه می شه که اگر بهش علاقه داره و فکر می کنه مورد مناسبی هست، باید ازش بخواد که بیاد خواستگاری و دوباره گول دوستی و رابطه بدون تعهد را نخوره.

ب- اگر فکر می کنی اون آقا غرورت را له کرده یا شرایط لازم برای همسری شما را نداره، سوال بی معنی می شه.
یه نفر بوده که مدتی باهاش دوست بودی و بعد هم شما را رها کرده. حالا برگشته و فکر می کنی چون به شخصیتت توهین کرده یا غرورت را له کرده، فرد مناسبی نیست. پس دیگه سوالی نمی مونه. شما نمی خواهیش و ردش کن بره !


کسی اینجا نمی گه، هر دوست پسری برگشت، حتما بذاریدش رو سرتون، حلوا حلواش کنید
می گیم اگر فکر می کنی همسر مناسبیه، باید از مسیر خانواده وارد بشه.
اگرم نیست، که خداحافظ.

سلام عزیزم
آزموده را آزمودن خطاست،یه بار امتحانشو پس داده و شونه خالی کرده.

اجازه هم نده بیاد خواستگاریت،چون اول باید با خودت حلش کنی که آیا وقتی اومد واقعا میبخشیش؟منتی نمیذاری؟و سر هر بحثی اشتباهات گذشته اش رو به روش نمیاری؟اصلا دلیل رفتنش چی بوده؟نکنه به هر دلیل دیگه باز بره؟

به نظر من نبض رابطه ای که مرده رو هیچوقت نگیر،فکرت رو هم درگیر نکن.

ممنون از دوستان عزیز که به تاپیک من سر زدند
فکر میکنم باید مسئله را بازکنم تا روشن تر بشه
من 29 ساله لیسانس یه دانشگاه خوب و یه رشته خوب هستم خودم و خانوادم را همه قبول دارند از نظر ظاهری خوبم و سعی میکنم با حفظ متانت و حجاب شیک و به روز هم باشم
دختر شادیم و از هر فرصتی برای لذت بردن از زندگی استفاده میکنم هر چند نقص و کاستی های زیادی هم در زندگی دارم
این آقا هم 32 ساله از نظر تحصیلی علمی و خانوادگی و فرهنگی خیلی خوبند ولی از نظر شغلی مدتی بود دچار مشکلاتی شده بودند که البته از نظر من قابل حل بود
معرف ما یکی از دوستان مشترک و قابل اعتماد مون بودند
ما از دو شهر مختلف با فاصله حدود 10 ساعت هستیم که این مسئله اوایل اصلا برام قابل قبول نبودوولی با شناخت بیشتر کاملا برام حل شد و اصلا بهش فکر نمیکردم
دوره آشنایمون 5 ماه طول کشید که طولانی شدنش به خاطر مشکل شغلیشون بود که میخواستند اول حل بشه و بعد بیاند خواستگاری رسمی
ایشون یه آدم کاملا با احساس منطقی کمال گرا اهل مطالعه ّو تحقیق پر تلاش و اهل کمک به بقیه اند افکار خوبی دارند از نظر مذهبی هم معتدل
خلاصه کاملا با معیارهام شبیه بودند و همین باعث ایجاد علاقه من بهشون شد و خیلی قبولش داشتم البته این علاقه و اشتیاق و احترام و احساس دوطرفه بود هرچند میشه گفت از طرف ایشون بیشتر بود
خط قرمزش خیانت و دورویی بود و رو این مسئله حساس بود و از کسایی که خیانت میکنند متنفر بود
همه چیز خوب پیش میرفت ما قول ازدواج دادیم و قرار بود خواستگاری بیاند که خیلی ناگهانی ازش خبری نشد من اوایل خیلی نگران بودم و خیلی سعی کردم خبری بگیرم فکر میکردم مشکل خاصی پیش اومده ولی بعدا فهمیدم که مشکلی نداره ولی همچنان هیچ جوابی به من نمیدادند و کلا ارتباطمون قطع شد
یه مدت واقعا شوکه بودم که چرا همه چیز اینقدر ناگهانی تموم شد؟چرا بدون اینکه کوچکترین صحبتی بکنه همه چیز را رها کرد و چراهای دیگه؟؟؟
الان چند ماهه از هم خبر نداریم اوایل برام فوق العاده سخت بود هر چند اصلا به روی خودم نمیاوردم و هیچ کس متوجه عمق این شکست برای من نشد الان سه چهار ماهه زندگیم به روال عادی برگشته و مثل گذشته شدم البته خیلی روی خودم کار کردم و تا تونستم ذهنم را از اون مسئله دور کردم
اما سوال اصلی
جدیدا متوجه شدم که این آقا قصد بازگشت و خواستگاری رسمی داره از اونجایی که یک بار ضربه خوردم دوست دارم این بار بهترین تصمیم را بگیرم
ببینیدد من این آقا را واقعا و عمیقا قبول داشتم شک نداشتم باهم خوشبخت میشیم وهنوزم بهش فکر میکنم و بهش احساس دارم هر چند خیلی تلاش کردم زندگیم را بدون اون ادامه بدم از طرفی توی این قضیه خیلی خیلی به غرورم برخوردکه .چرا یه پسر (حالا بهترین و نجیب ترین مرد دنیا هم که باشه)به خودش اجازه داد با من چنین رفتاری بکنه؟؟آیا من سزاوار یه توضیح و دلیل ساده هم نبودم؟آیا من حق انتخاب نداشتم؟
چرا الان که میخواد برگرده باید بهش اجازه خواستگاری بدم؟
چرا هر موقع خواست رفت و هرموقع که صلاح میدونه میخواد برگرده؟
خلاصه بین دوراهی موندم احساسم میگه یه فرصت دیگه بهش بدم و غرورم میگه حق نداری این آدم را به زندگیت راه بدی هرچند بدونی باهاش خوشبخت میشی این خوشبختی ارزشی نداری و یه جورایی دوست دارم تلافی کنم رفتارش .
هرچند شاید دوستان بگند این آقا راحت میتونه بره و با یکی دیگه ازدواج کنه ولی با شناختی که ازش دارم بعید میدونم حالا حالا ها ازدواج کنه کاملا تو ازدواج محتاط هستش چون نمونه های ناموفق زیادی بین بقیه دیده و راحت سراغ گزینه های دیگه نمیره
شرمنده که زیاده گویی کردم خواستم مسئله روشن بشه و دوستان بهتر کمکم کنند دغده ذهنی بزرگی واسم شده و میخوام بعدا پشیمون نشم چون من هم تو ازدواج محتاطم و هم تو این قضیه احساسم درگیره شده به شدت
ممنون

سلام دوستم.

نقل قول:

---

اما سوال اصلی

جدیدا متوجه شدم که این آقا

قصد بازگشت و خواستگاری رسمی

داره از اونجایی که یک بار ضربه خوردم دوست دارم این بار بهترین تصمیم را بگیرم
ببینیدد من این آقا را واقعا و عمیقا قبول داشتم شک نداشتم باهم خوشبخت میشیم وهنوزم بهش فکر میکنم و بهش احساس دارم هر چند خیلی تلاش کردم زندگیم را بدون اون ادامه بدم از طرفی توی این قضیه خیلی خیلی به غرورم برخوردکه .چرا یه پسر (حالا بهترین و نجیب ترین مرد دنیا هم که باشه)به خودش اجازه داد با من چنین رفتاری بکنه؟؟
آیا من سزاوار یه توضیح و دلیل ساده هم نبودم؟
آیا من حق انتخاب نداشتم؟
چرا الان که میخواد برگرده باید بهش اجازه خواستگاری بدم؟
چرا هر موقع خواست رفت و هرموقع که صلاح میدونه میخواد برگرده؟

---

مگه اين آقا به شما زنگ زدند و از شما اجازه خواستگاري رسمي خواستند؟؟؟؟؟

شما ميتونيد به ايشون اجازه خواستگاري رسمي بديد . ولي اطمينان از جواب مثبت خودتون نه

در ضمن اگر الان خواستگار جدي ديگه داريد اول اون رو برسي كنيد.تا فكر نكنيد غرورتون له شده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبوری

سلام دوستم.



مگه اين آقا به شما زنگ زدند و از شما اجازه خواستگاري رسمي خواستند؟؟؟؟؟

شما ميتونيد به ايشون اجازه خواستگاري رسمي بديد . ولي اطمينان از جواب مثبت خودتون نه

در ضمن اگر الان خواستگار جدي ديگه داريد اول اون رو برسي كنيد.تا فكر نكنيد غرورتون له شده.

---

-از طریق معرفمون متوجه شدم که میخواد برگرده تا یه مدت که جواب معرفمون ا را هم نمیداد و این بنده خدا هم شوکه بود چون کامل میشناختش و میگفت این رفتارش خیلی خیلی عجیبه

-حتی اگه اجازه خواستگاری بدم هم به این زودی جواب مثبت نمیدم من تا همون اجازه دادن هم مردد هستم میدونید من یه حس خشم و علاقه باهم ازش دارم این خشم من اگه الان آزاد نشه حتما بعدا اگه باهم زندگی هم بکنیم بارها خودش را نشون میده و بازخواستش میکنم به خاطر این کارش .کینه ای نیستم ولی یه سری کارها زخمش همیشه میمونه
از طرفی میگم حتی اگه یه درصد از روی ترحم و عذاب وجدان برگشته باشه چی؟ در این صورت که اصلا نمیتونم تحمل کنم
آدم نمیتونه از کسی خشمگین باشه ولی بهش اجازه بده بیاد خواستگاری.
یه جواب و عکس العمل قاطع بهم یاد بدید نشون بدم در برابرش که یه جورایی تلخی گذشته را جبران کنه واسم

-بله اتفاقا چند روز پیش به یکی از خواستگارام جدی فکر کردم و بررسیش کردم حس خوبی بود که تونستم روی کسی دیگه ای برای ازدواج فکر کنم هرچند ته دلم واسش میسوخت که نمیدونست دختری که ازش خواستگاری کرده یه گوشه دلش با یه نفر دیگه است ولی این آمادگی را داشتم باهاش ازدواج کنم و همه چیز را از اول بسازم هرچند خودش شرایط من را نخواست و کنسل شد

دنياي وارونه عزيز.

شما اول بايد بدونيد چرا يكدفعه غيبش زد بعد ببينيد ميتونيد ببخشيد يانه.
شاید دلیلش قانع کننده باشه شاید هم دلیلش عدم مسعولیت پذیری ایشون رو برسونه پس یکطرفه به قاضی نرید .
اگر از طریق واسط یا خودشون درخواست خواستگاری دادن اول علت غیبتشون رو بپرسید بعد اجازه بدهید بیان
اینطور که معلومه شما مورد دیگه هم برسی کردید پس دیگه له شدن غرور و این حرف ها نیست.

نقل قول:

---

از طرفی میگم حتی اگه یه درصد از روی ترحم و عذاب وجدان برگشته باشه چی؟ در این صورت که اصلا نمیتونم تحمل کنم

---

تو اين دوره و زمونه خبري از ترحم و عذاب وجدان نيست خيالت راحت.

با تشکر از صبوری عزیز و بقیه دوستان که راهنمایی کردند
ببنید شما میگید من باید علت را بررسی کنم ولی من میگم علت کارش هرچی که باشه واقعا غیر منطقی هستش که چند ماه دختری را در بلاتکلیفی بذاری بدون هیچ خبرو اطلاع و تماسی
اصلا با عقل جور درمیاد که دختری را عمیقا دوست داشته باشی ولی چنین رفتاری باهاش بکنی؟؟
من از مردای تالار درخواست میکنم از دید یک مرد به من جواب بدند آیا این کار توجیه داره؟
میدونید واقعا تصمیم سختی واسم شده گاهی به خودم میگم دنیا مگه چند روزه که به خاطرش غرورت را زیر پا بگذاری حالا اون جور که میخوای خوشبخت نشی ولی عزت نفست حفظ بشه ارزش داره تا اینکه غرق خوشبختی بشی ولی همیشه حس کنی این آقا یک بار تو را رها کرده و ارزش هر کاری که برات بکنه کمرنگ بشه
نمیدونم شاید من زیادی حساسم شاید این چیزا عادیه و نباید خیلی روش زوم کنم
اگه هرجا اشتباه میکنم بهم بگید لطفا