چرا در ابتدای زندگی مشکلی وجود ندارد و اکثر مشکلات بعد یه سال شروع

چرا در ابتدای زندگی مشکلی وجود ندارد و اکثر مشکلات بعد یه سال شروع می شود؟؟؟!!!

gasadak عزیز

لطفاً یه عنوان مشخص را برای تاپیکت مشخص کن ، این عنوان متناسب با محتوا نیست و فقط گویای شکل کار است .
عنوانی دیگر را انتخاب و در پست بعدی ارسال کن تا جایگزین کنیم .

چرا در ابتدای زندگی مشکلی وجود ندارد و اکثر مشکلات بعد یه سال شروع می شود؟؟؟!!!

سلام.جوابی که میخوام بدم یه جواب کلی است.روزی که خداوند انسان را خلق کرد در انسان یه حسی به نام حس احتیاج به یک جنس مخالف قرار داد و وقتی که انسان به بلوغ جنسی میرسد این حس در اون شکو فا می شود در چند سال اول وقتی پسر یا دختر یک جنس مخالف رو می بینند حس عاشقی به وجود می اید که این حس از روی دل است نه از روی عقل وقتی دو نفر ازدواج میکنند. این ازدواج باید علاوه بر ظاهر. دل یا باطن هم باهم ازدواج کنند که مشکل جدا شدن دو نفر هم این است که دل با هم ازدواج نکرده است و فقط یه عاشقی بچه گانه بوده است که این عاشقی باعث میشود عیب هم دیگر رو نبینند مثل یه ادم کر و کور نه عیب رو میبینند و نه می شنوند.خیلی فکر میکنند ازدواج یعنی اینکه دونفر یه روز عروسی بگیرن بعد برن تا اخر عمر زندگی کنند ولی ما ازدواج می کنیم تا کامل بشیم چون یه نقص که خدا به ما داد کامل نبودن از نظرجنسی است و عشق واقعی هم باید بعد از ازدواج بوجود اید.البته امروزه از مرد سالاری خیلی کم شده البته من خودم از این نوع مردها خوشم نمی اید مرد های که فکر میکنند زن برده اند یا به زن خیانت میکنند البته نقش زن تو زندگی خیلی مهم است اگه زن واقعا به نیاز مرد پاسخ بده از مشکلات بزرگ میتونه جلوگیری کنه.کلا زن است که مرد رو بالا می بره و یا پایین می اره.ودر اخر ازدواج از روی عقل بهتر از ازدواج از روی دل است.mansour.vehi137@yahoo.com

به نظر من زن و شوهر از خیلی نظرات و جنبه ها مکمل همند نه فقط در این مورد اقای منصور.
با اینم موافق نیستم که در همه زندگی ها اولش خوشه بعد ناراحتیه بلکه تو بعضی زندگیا برعکسه.
ولی دلیلش اینه که اون اول احترام متقابل هست و در برابر اختلاف نظرات همدیگه به خاطر عشق و رودروایسی کوتاه میان یا اصلا چیزی نمیگن و هنوز حرمتها شکسته نشده یا ازدواجشون کلا از روی احساسات و با چشم بسته بوده ولی بعد از چند وقت حقایق زندگی رو میبینن و میفهمن اون طوری که فکر میکردند نیست و پذیرش و کنار اومدن با مشکلات سخت میشه.

حتی اگه ازدواج با شناخت کامل صورت بگیره،دو طرف داخل زندگی که میشن،یه چیزایی پیش میاد که دیگه نه کسی واسه کسی نقش بازی میکنه و هم اون حس عشق و عاشقی کمرنگ میشه-پس اختلاف نظر و بحث چیز طبیعیه
ولی مهم اینه که این اختلاف نظرها چطور مدیریت بشه تا اون حس دوست داشتن پایدار بمونه-ومشکلات با همفکری دو طرف حل بشن

کاملاً موافقم، مشکلات به هر حال پیش میاد، مهم ایننه که چه طور باهاشون برخورد بشه و سعی در حل و فصلشون کرد، نه اینکه بذارن کهنه بشه.

فکر می کنم خیلی اوقات همین تجمع کدورت ها و دلخوری های جزیی روی همدیگه باعث می شه که خودشو به صورت مشکلات بزرگتری نشون بده. که با گذشت زمان خودشو بیشتر نشون می ده.
شاید بعضی از مشکلات راه حل مطلوب مارو هم نداشته باشه، اما صحبت کردن منطقی در مورد اون مشکلات یا احیاناً آگاه کردن طرف مقابل از احساسات ما که به دلیل این مشکل ایجاد شده باعث می شه که مشکلات کهنه و ماندگار نشن. البته واضحه که طرف مقابل هم با حوصله سعی در درک احساسات طرف مقابل داشته باشه و به دنبال کم کردن مشکلات باشه.
متاسفانه خیلی اوقات بحث هایی پیش میاد که هدفشون حل مشکل نیست، و بیشتر این هدف رو دنبال می کنن که مقصر کیه یا من درست می گم تو اشتباه می گی. اینجور صحبت کردن نتیجه ای غیر از بزرگتر کردن مشکل نداره.
خیلی از اوقات غرور های بی جا و نپدیرفتن اشتباهات باعث مشکلات بیشتر می شه.

سلام
بله موافقم مشکلات همیشه هست و نوع مدیریت مهمه. اما اینکه چرا مشکلات پیش میاد بزرگترین علتش تفاوت علایق و سلیقه و نوع فرهنگ و در کل تربیت متفاوتی که هر دو خانواده در اون بزرگ شدن هست.
به دلیل نوع تربیت متفاوت مثلا زن چیزی و بد می دونه که اصلا برای مرد بد نیست و یا برعکس و این می شه اختلاف.
در ضمن خیلی از زندگی ها هم مشکل برخورد با خانواده های دو طرف فقط مشکلشونه که اینم بر می گرده به تفکرات غلط و عدم اموزش صحیح در برخورد با خانواده دو طرف .
اون زندگی هایی هم که از اول از روع احساست کور کورانه و غلط و افکار بچه گانه شکل گرفته که نشسته پاکه و معلومه اخرش چی می شه.