بزرگتر بودن یکساله دختر + اختلاف مذهب

با سلام خدمت همه دوستان و زحمت کشان این سایت:

من پسری هستم با شرایط زیر:
سن: 23 سال
تحصیلات: مهندسی نرم افزار
شغل: شاغل در یکی از سازمان های دولتی
میزان درامد: حدودا ماهیانه 700 هزار تومان
خونه و ماشین و پس انداز زیادی هم ندارم

طرف مقابلم:
سن: 24 سال
تحصیلات: مهندسی IT
شغل: مربی ایروبیک(باشگاه مال برادرشه و ایشون هم صبح ها ایروبیک و رقص آموزش میدن)
میزان درامد: 300-400 تومان

نقاط مشترک:
دقیقا سطح مالی خونواده هامون یکیه
خیلی راحت باهم دیالوگ برقرار میکنیم و راجب همه چیز خیلی خوب باهم صحبت میکنیم
سطح تحصیلاتمون یکیه
ظاهر و قیافه مون در یه سطحه و از ظاهر همدیگه راضی هستیم
و...

و اما نقاط مشکل سازی که منو نگران کرده و برای ازدواج دودلم کرده، و کابوس شب و روزم شده:
1-ایشون یک سال از من بزرگتر هستن
2-مذهبشون با ما یکی نیست، خونواده ما شیعه هستن و به شدت متعصب و متدین اما خونواده ایشون اصلا وابستگی های دینی ندارن و شیعه هم نیست.(الحق هستن، یکی از مذاهب کردها)
3-حجاب تو خونواده ما حرف اول رو میزنه اما واسه خونواده ایشون اصلا مهم نیست.
4-برای من این موضوع خیلی مهمه که طرفم تو جامعه طوری بگرده که تو چش نباشه و اصولا کسی مزاحمش نشه و ازینچیزا ، تاحالا تو این 3 سال رابطه دوستیمون بالای هزار بارم سر این موضوع دعوا کردیم اما ایشون همچنان رعایت نمیکنن و این موضوع خیلی منو اذیت میکنه.
5-آیا با این میزان درامد من و بدون هیچ پشتوانه و پس اندازی میشه این ریسکو کرد و سمت ازدواج رفت؟
6-و...

میخاستم اگه میشه لطفا دوستان بهم مشاوره بدن ببینم آیا با این شرایط ازدواج کنیم بهتره یا نکنیم!؟ چند درصد احتمال شکست در زندگی مشترکمون هست؟ چند درصد احتمال خوشبختی...؟
اینم بگم که ما الن حدود 3-4 ساله که باهم دوستیم، البته تقریبا همیشه بینمون دعوا بوده اما هرگز نتونستین از هم ببریم.

پیشاپیش از مشاوره ها و کمک های دوستان کمال قدردانی رو دارم.

سلام
به همدردی خوش آمدید. به عقیده من اون چیزی که مانع ازدواج شماست درامد و پس انداز و .... نیست بلکه طرفه مقابله. در مورد سن هر کس یک نظر داره و به خودش مربوط میشه پس من نمی تونم در اون مورد نظری بدهم. نقاط مشترکی که فرمودید خیلی اصولی نیست و نمیشه بهش اتکا کرد.
با توجه به مشکلاتی که فرمودید (موارد2و3و4) خواهش می کنم فکر ازدواج با این خانم رو از سرتون بیرون کنید.شما اصلا اصلا اصلا بدرد هم نمی خورید و اینکه الان می بینید خیلی با هم احساس راحتی می کنید به خاطر مسائل عاطفی و احساساته و بعد از مدت خیلی کوتاهی جاشو به همون دعواهای همیشگی میده. زندگی زناشویی خیلی خیلی جدی تر از اون چیزی است که شما تصورش را می کنید
بنابراین خواهش می کنم فورا این رابطه را پایان بدهید (هر چند خیلی مشکل باشه) چرا که چیزی جز ضرر و زیان برای شما نخواهد داشت. اجازه ندهید کار به جایی برسد که هم شما و هم اون خانم ضربه روحی شدیدی بخورید. جلوی ضرر را از هر کجا بگیرید منفعت است. همین امروز این رابطه دوستی را تمام کنید و اصلا به این خانم فکر نکنید.
امیدوارم از صحبت های من ناراحت نشده باشید چرا که "من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم/ تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال"

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fahime2012

سلام
به همدردی خوش آمدید. به عقیده من اون چیزی که مانع ازدواج شماست درامد و پس انداز و .... نیست بلکه طرفه مقابله. در مورد سن هر کس یک نظر داره و به خودش مربوط میشه پس من نمی تونم در اون مورد نظری بدهم. نقاط مشترکی که فرمودید خیلی اصولی نیست و نمیشه بهش اتکا کرد.
با توجه به مشکلاتی که فرمودید (موارد2و3و4) خواهش می کنم فکر ازدواج با این خانم رو از سرتون بیرون کنید.شما اصلا اصلا اصلا بدرد هم نمی خورید و اینکه الان می بینید خیلی با هم احساس راحتی می کنید به خاطر مسائل عاطفی و احساساته و بعد از مدت خیلی کوتاهی جاشو به همون دعواهای همیشگی میده. زندگی زناشویی خیلی خیلی جدی تر از اون چیزی است که شما تصورش را می کنید
بنابراین خواهش می کنم فورا این رابطه را پایان بدهید (هر چند خیلی مشکل باشه) چرا که چیزی جز ضرر و زیان برای شما نخواهد داشت. اجازه ندهید کار به جایی برسد که هم شما و هم اون خانم ضربه روحی شدیدی بخورید. جلوی ضرر را از هر کجا بگیرید منفعت است. همین امروز این رابطه دوستی را تمام کنید و اصلا به این خانم فکر نکنید.
امیدوارم از صحبت های من ناراحت نشده باشید چرا که "من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم/ تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال"

---

ممنون از اینکه وقت خودتون رو صرف کمک به من میکنید
فقط یه توضیحی بدم که اونها خیییییلییییی هم بیحجاب(بدحجاب، آزاد، مد پوش، یا هر اسم دیگه ای که داره) نیستن، تقریبا میشه گفت معمولی هستن اما این خونواده من هستن خیلی محجبه هستن، کل زن های خاندان ما همه چادری هستن، البته من خودم زیاد معتقد نیستم حتی نماز هم نمیخونم اما به شدت متعصب هستم.
برای جدا شدن هم آخرین بار هفته پیش دعوا کردیم و گفتیم که همه چیز تمومه اما بعد یه روز طاقت نیاوردیم و دوباره برگشتیم!

سلام
من به عنوان یک خواهر توصیه می کنم حتما نماز بخونید. شما که خانواده خوبی دارید و حتما می دانید که یکی از نشانه مسلمان که او رو از دیگران جدا می کنه نمازه. نماز کلید همه خوبیهاست و قفل روی همه بدی ها.
دقیقا این رابطه دوستی شما مثل اعتیاد می مونه. هر روزی که بگذره کندن ازش سختتر میشه. یک بار برای همیشه قیدشو بزنید. نظر من همون چیزی است که قبلا گفتم. شما اصلا اصلا اصلا بدرد هم نمی خورید. :305: این هم سندش "البته تقریبا همیشه بینمون دعوا بوده " وقتی تو این دوران وضعیت اینطوری است کاملا مشخصه که بعد از ازدواج و فروکش کردن احساسات و .... چه وضعیتی پیش رویتان خواهد بود.
شما اصلا اصلا اصلا بدرد هم نمی خورید. :324:

واقعا همیشه همینطور بوده و تو این 4 سال شاید هرگز پیش نیومده که ما 1 ماه رابطه مداوم داشته باشیم! همیشه بینش دعوا و قهر بوده! اما تقریبا در 95% موارد مقصر من بودم، گیرهای الکی بهش میدادم و...
درضمن ما خودمون دوتا از نظر اعتقادی خیلی بهم نزدیکیم، و فقط اختلاف در سطح خانواده هاست، یعنی این موضوع اینقدر مهمه که باعث بشه من قیدشو بزنم!؟ لطفا 5 دلیل قانع کننده علمی واسه مهم بودن این قضیه بیان کنید؟

سلام
به عقیده من شما فکر می کنید که از لحاظ اعتقادی به هم نزدیک هستید در صورتی که واقعا اینچنین نیست. اگر اینچنین بود شما چرا بهش گیر می دادید؟ گیر الکی یعنی چی؟
برادر من اینجا جلسه امتحان نیست که شما 5 دلیل قانع کننده علمی برای اثبات یک قضیه می خواهید :311:
اما می تونم بگم شما که در این شرایط (که وارد زندگی نشدید) و بدون مواجهه با سختی ها و ناملایمات زندگی (که خانواده ها نقشی اساسی در این مورد دارند) 1 ماه رابطه مداوم و بدون قهر و .... نداشتید پس اصلا با هم سنخیتی ندارید و صرفا عواطف و احساسات شما را به هم وابسته کرده.
امیدوارم دوستان دیگر و کارشناسان هم بیایند و راهنمایی تان کنند

از نظر درآمد که الان خیلی از کامندا با زن و چندتا بچه دارن با همین درآمد زندگی میکنن
از نظر اعتقادی هم اگه مشکل دارین واقعا هیچ ربطی به هم ندارین و سریع سر هر چیزی به مشکل میخورین
در نزدیکان بوده که میگم ، سر هر چیز بیخودی به مشکل میخوردند و آخرش هم طلاق گرفتند و خانوادشون خیلی زیاد بهشون گیر میدادن هر دو طرف
بقیشم که گفتین به نظرم احساسی بود روابطتون
ولی یه جوری میخای که جواب بگیری که اره ازدواج کنین خوشوقت میشین که اینم طبیعیه

با سلام و با تشکر از همه دوستان ...
اول باید این مطلب رو اعلام بکنم که روابط دوستی قبل ازدواج همیشه باعث و بانی مشکلات فراوانی بوده که آسیب فراوانی به دنبال داشته و خواهد داشت.
همیشه پشت پرده روابط دوستی وابستگی وجود داره که در آخر سر احساسات به جای قل و منطق در تصمیم گیری وارد عمل خواهد شد ..
بجای احساسی فکر کردن بهرته که منطقی فکر بکنین . چه بسا با اتنتخاب منطقی شما که بیش از ساعتی به طول نخواهد انجامید سرنوشت زندگی 70 . 80 سال زندگی رو رقم خواهین زد.
پس بدوند در نظر گرفتن احساسات وارد عمل بشین
ازدواج ، صرفا ازدواج دو نفر نیست...
همونطور که میگن وصلته...یعنی اتصال دو تا خانواده ، دو تا فرهنگ ، دو تا شهر و ،..
شما نمیتونین برای اینکه با ایشون ازدواج بکنین دین لا دینی رو انتخاب بکنین.. یعنی چی که اعتقادات ما در یک حده؟ در جای دیگه هم میفرمایین که ما شیعهخیلی متعصبی هستیم!!!
آیا ایشون برای ازدواج با شما میخوان شیعه بشن؟ یا شما میخواین الحقی بشین؟
اول باید موضع خودتون رو مشخص بکنین....
در مورد شما نمیشه گفت که عیسی به دین خود و موسی به دین خود...
بچه هاتون دوست دارین به کدوم مذهب پرورش پیدا بکنند... شیه 12 امامی یا الحقی؟
همونطوری که میدونین یکی از معیارهای ازدواج موفق همخوانی زوجین در مورد اعتقادات و ایدئولوژی ها و عقیده هاست
در مورد بحث حجاب آیا با پوشیدن چادر مشکل شما حل خواهد شد؟ آیا فقط چادر دو متری مشکل رو حل خواهد کرد؟
با اشتغال ایشون در بیرون از خانه مشکلی نخواهین داشت؟
اگر با ایشون ازدواج بکنین چه چیزهایی نصیب شما خواهد شد؟
اگر فرد دیگه ای رو انتخاب بکنین چی؟
چه آینده ای در انتظارتونه؟
میتونین موارد مثبت و منفی این ازدواج رو خودتون برامون بنویسین؟ و در صورت امکان بهش درصد بدین؟
ما فقط میتونیم راه و چاه رو به شما نشون بدیم....
تصمیم با شماست !
سبز باشین

اعتقادات ما در یک حده یعنی نه ایشون رو مذهبشون تعصب زیادی دارن و نه من، خونواده من خیلی مذهبی هستن اما خود من اعتقادات قوی ندارم، رک بگم حتی امام و اینچیزا رو هم قبول ندارم! ایشون هم خیلی رو مذهبشون تعصب ندارن، برای مثال بگم که ایشون تاحالا دوبار مشهد رفته اما من با اینکه خونوادم معمولا هرسال میرن حتی یه بارم نرفتم! یعنی اصلا اعتقادی ندارم که بخام برم.

بچه هامونم فقط پاک و راستگو و مردم دار بار میاریم، هیچ دینی رو هم بهشون القا نمیکنیم تا بزرگ بشن خودشون واسه اعتقاداتشون تصمیم بگیرن.

خودم به شخصه اعتقادی به چادر ندارم و به نظرم آدم باید دلش چادری باشه(که به نظرم در مورد ایشون این امر صادقه) و اگه حرفی هم راجب این موضوعات شده صرفا برای بدست اوردن دل خونواده ها بوده

با اشتغالشون در محیط های سالم هیچ مشکلی ندارم همونطور که گفتم همین الان هم شاغل هستن (مربی ایروبیک)

اگه با ایشون باشم: عشق، شادی، طراوت، یه آدمی که منو میفهمه و من میفهممش و البته احتمالا قرض و قسط و وام و کار بیشتر و اینچیزا...

اگه فرد دیگه ای انتخاب کنم: یک عمر افسوس برای از دست دادن اولین عشقم و کسی که 4 سال شریک شادیها و غم هام بوده

موارد منفی:
سن %10-
مذهب %10-
وضعیت مالی %10-
شک و تردید نصبت به گذشته ایشون %5-

موارد مثبت:
عشق و دوست داشتن دوطرفه %40
شناخت نسبتا خوب از اخلاقیات همدیگه طی 4 سال گذشته %10
سطح تحصیلات و نگرش یکسان به دنیا و داشتن اهداف مشترک %10

5% هم میزاریم واسه چیزای ریز و کوچولو

اون 10 درصد اختلاف سنی رو میتونی روی موارد مثبت بذارین ! چون چیز محسوس نیست! بحث اختلاف سنی در مورد شما زیاد صادق نیست ...
اگر ایشون بیشتر از 2 سال از شما بزرگتر بودن ساید منشا مشکلاتی تو آینده می شد. پس نگران نباشین.
با این حساب موارد مثبت ایشون بیشتر از موارد منفیشه.
در مورد مذهب فرمودین که مشکل خاصی ندارین و با هم به توافق رسیدین پس چرا بهش منفی دادی؟
جدای از بحث مشاوره که نباید در مورد مذهب بحثی بشه ولی برادانه بهتون پیشنهاد میدم که نه تنها قبل ازدواج بلکه بعد ازدواج هم پیگیر قضیه باشین . انسان فهمیده ای مثل شما چرا نباید در این مورد تصمیمی گرفته باشه؟
حتی افراد کافر هم بنا به نیاز فطری و غریزی دنبال خدایی برای عبادت میگردن ... اگر خواستین در تایپیکی جداگانه در این مورد بحث بکنیم! امیدوارم نظرتون در این مورد مثبت باشه
و اما در مورد وضعیت مالی ! در این مورد هم باید خدمتتون عرض بکنم که خیلی ها با درآمد خیلی کمتر از شما زندگی موفقی دارن...
خود بنده شاید باورتون نشه با اینکه همسرم شاغل نیست با درآمد 300، 400 هزار تومانی بهترین زندگی رو دارم پس در این مورد هم نگران نباشین
ولی در مورد 5 درصدی که به شک و تردید دادید باید سوالی بپرسم !
آیا احتمال میدید که بعد ازدواج این درصد کمتر بشه؟ یا اینکه شاید بیشتر بشه و ثابت نمونه؟
این رو هم باید بگم شما با گذشته ایشون ازدواج نمیکنین و ملاک الآن ایشونه! برای هر دختری خواستگار میاد ! و همچنین همکلامی با فرد دیگه لزوما نباید به رابطه تشبیه بشه!
در این مورد باید دیدگاه خودتون رو عوض بکنین....
ولی در مورد حسنات ازدواج با ایشون!
الحمدلله شرایط سنیتون برای ازدواج خوبه و هر دوتاتون آمادگی قبول مسئولیتهای زناشویی رو پیدا کردید. ولی باید قبول بکنین که احساسات و جاذبه جنس مخالف تاثیر نسبتا قابل توجهی در تصمیم ها داره! طوری که خود شما 40 درصد رو به دوست داشتن صرف اختصاص دادید..... با ادامه رابطه وابستگی بین شما به وجود آمده که اون هم تاثیر قابل توجهی رو در این مورد داشته !

خانواده هاتون در مورد ازدواج شما چه نظری دارند؟
با سپاس
سبز باشین:72:

نمره منفی مذهب تنها بخاطر خونواده هاست، نه بخاطر خودمون

نظرم راجب بحث درمورد خدا و عبادت کاملا مثبته، من اصولا آدمی هستم که هرگز از صحبت کردن و یاد گرفتم چیزای جدید فرار نمیکنم و مشتاقانه میپذیرم

در مورد شک خودم احتمال میدم کم کم از بین بره، چون واقعا تو این 4 سال چیزی ازش ندیدم و هرچی بوده مال همون 4 سال پیش بوده، البته با شناختی که از شخصیت خودم دارم این احتمال رو هم میدم که شاید مشکلاتی در این زمینه واسمون درست بشه چون من اصولا خیلی آدم شکاک و بدبینی هستم! نمیدونم واقعا...

اینکه من 40 درصد به دوست داشتن اختصاص دادم و اینکه ما خیلی بهم وابسته شدیم الان یه امتیاز مثبت حساب میشه یا یه امتیاز منفی؟ چون واقعا وابسته بودن رو کاملا در خودم احساس میکنم، طوری که اگه یه روز باهم قهر باشیم انگار دنیا واسم به آخر رسیده

فکر میکنم خانواده ها دید مثبتی دارن، خانواده ایشون که چندباری که تلفنی با من صحبت کردن ظاهرا خوششون اومده، اما درمورد خانواده خودم تنها دلیلی که باعث میشه مخالف نباشن اینه که با شناختی که از شخصیت من دارن همیشه به تصمیمات من اعتماد میکنن چون میدونن که خودم خیلی محتاطم(شاید از خود اونها هم محتاط تر!)

سلام
ببخشید اما به نظر میاد شما 70 درصد ئ شاید بالاتر می خواهید که با ایشون ازدواج کنید و به نظر میاد امتیاز های منفی ذهنتون بیشتراز این هایی باشه که نوشتید . نمی دونم چرا احساس میکنم دوست دارید ما ها تاییدتون کنیم.اما من شخصا این کار رو نمی کنم چون این موضوعی که شما بهش امتیاز کم منفی دادید بعد ازدواج خیلی منفی اش پررنگ تر از این حرف ها میشه. یه نصیحت خواهرانه روابط بعد ازدواج خیلی با قبل ازدواج فرق می کنه زمین تا آسمون .نمی گم چی کارکن . اما اسم وابستگی که به ایشون پیدا کردی رو عشق نگذار. این اشتباه بزرگه جون هاست که اسم وابستگیشون رو عشق میزارند. سعی کنید به این وابستگی امتیاز کمتری بدهید و تصمیم بگیرید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sare jo0on

سلام
ببخشید اما به نظر میاد شما 70 درصد ئ شاید بالاتر می خواهید که با ایشون ازدواج کنید و به نظر میاد امتیاز های منفی ذهنتون بیشتراز این هایی باشه که نوشتید . نمی دونم چرا احساس میکنم دوست دارید ما ها تاییدتون کنیم.اما من شخصا این کار رو نمی کنم چون این موضوعی که شما بهش امتیاز کم منفی دادید بعد ازدواج خیلی منفی اش پررنگ تر از این حرف ها میشه. یه نصیحت خواهرانه روابط بعد ازدواج خیلی با قبل ازدواج فرق می کنه زمین تا آسمون .نمی گم چی کارکن . اما اسم وابستگی که به ایشون پیدا کردی رو عشق نگذار. این اشتباه بزرگه جون هاست که اسم وابستگیشون رو عشق میزارند. سعی کنید به این وابستگی امتیاز کمتری بدهید و تصمیم بگیرید

---

با تشکر از رهنماییتون
من اسم وابستگیمو عشق نذاشتم و خودمم کاملا به روشنی میدونم که وابستگیه و هیچ امتیاز مثبتی هم بهش ندادم، اون امتیازی هم که به علاقه دادم واقعا فقط به علاقه دادم، چون این حسو از همون روزهای اول هم نصبت به ایشون داشتم و هنوز هم دارم.
ممکنه لطف کنید و یکم واضح تر و روشن تر حرفاتونو بزنید؟ ممنون میشم

دوست خوبم من فقط یه جمله بهت میگم :
اگر میتونی این خانم رو با همین شرایط و همین ویژگی ها بپذیری برو جلو ..
اصلا با خودت فکر نکن که بعد ازدواج عوض میشه و میتونم تغییرش بدم و ..... شرط اول برای ازدواج پذیرشه ..
بعد ازدواج خیلی چیزها عوض میشه .. اون التهاب و هیجان اولیه تون کم میشه و واقعیت زندگی رو میبینین ..
یک سال بزرگتر بودن به نظر من زیاد اهمیتی نداره .. چون یک ساله نه بیشتر ..
از نظر درامد هم میتونم بگم تو سطح بالائی قرار دارین !! البته باز هم از نظر من ..
اگر قصدتون ازدواجه رسمی اقدام کنید و از همین اول خط قرمزها رو برای هم مشخص کنید که بعدا دچار مشکل نشین .