به خاطر آينده دخترم مي خوام دوباره سعي كنم

سلام من خيلي خيلي فكر كردم
دويت ندارم دخترم در آينده به خاطر اينكه بچه طباق هست از ما دلگير بشه يا حتي تو اجتماع خجالت بكسه
مي خوام باز هم تلاش كنم
عيبو ايرادهايي كه دارم اصلاح كنم
ميشه كمكم كنيد
چطور بعد زنانه خودم رو تقويت كنم
چطور از اينكه مي كيد مردونه رفتار كردم دست بكشم ؟

- - - Updated - - -

به من گفتند از تمركز روي رفتار همسرم دست بردارم
اما پله پله ميشه
يهو كه خيلي سخته
ديشب متوجه شدم همسرم همه عكسهاي عروسي و نامزدي و عقدمون رو پاره كرده و حتي نوار فيلم اصلي عروسي رو كشيده بيرون
اول صبح دلم گرفت و با گريه رفتم دخترم رو ببرم مدرسه
اما نميخوام رفتارهاي فلطش رو من تاثير بزاره
كمكم مي كنيد ؟

با سلام و احترام خدمت zendegiye movafagh گرامی

بنده خواستم به مناسبت نوع سئوال شما ، به یک مطلب بیسار بسیار مهمی در خصوص حق فرزندان در زندگی های مشکل دار اشاره کنم.

متاسفانه طبق روند لذت طلبانه و سودجویانه شخصی که روز به روز تحت تاثیر فرهنگ غربی بر جامعه حاکم شده است، نوع نگاه به زندگی خیلی از زوجین عوض شده است.
و متاسفانه بعضی مشاورها هم که طوطی وار بعضی مطالب را حفظ کرده اند به مراجعان القاء می کننند.

چند نکته در این مورد:
1 - بعضی ها این غلط را توصیه می کنند که :" این درست نیست به خاطر فرزندت و آینده ات این زندگی را بازسازی کنی و حفظ کنی"
اما چرا این غلط هست:
- چه کسی باید حق زندگی و خانواده فرزندان را حفظ کند؟!
- چرا والدینی که حق انتخاب دارند، برای راحتی خود خانواده را از هم بپاشند، و فرزندی را آواره کنند که حق انتخاب نداشته است و قربانی کشتی شده است که والدینش برایش درست کرده و بعد خرابش کرده اند؟
- چرا خود خواهی اینکه زن و شوهری به خاطر راحتی خودشون طلاق بگیرند، و منافع خود را تامین کنند مهم هست و باید رعایت شود، اما نباید از فرزندان و آینده اشان صحبت کرد.
- یک گنجشک وقتی جوجه اش در محل آسیب لانه باشد، یا در آتش یا در چنگال مرگ باشد، خودش را به آتش می زند و نجاتش می دهد، چرا یک انسان به خاطر تامین فرزندش نباید برای بازسازی زندگی رنج ببرد.
- چرا مادر و پدر نباید فطری ترین عشق را که عشق به فرزند هست نادیده بگیرد، و بی توجه به فرزندانش ، فقط بر اساس منافع خود در زندگی زناشویی تصمیم بگیرد.

- چرا گزینه و متغیر فرزندان روز به روز در خانواده های آشفته نادیده گرفته می شود. و انگیزه نمی شود تا زن و شوهر برای آسودگی و آرامش او متحمل رنج شود.



نکته دوم:
گاهی بعضی این اشکال را می کنند: "فرزندی که خانواده مشکل دار باشد، آسیب بیشتری می بیند، تا هنگام طلاق"
این هم از قصارات اشتباه هست که رایج شده است.
چه کسی چنین تحقیقی را کرده است.
اصلا آنها که این مسئله را می گویند تا چه اندازه با بچه های طلاق آشنا هستند.
و تاثر برانگیزتر اینکه مادران طلاق هم به اندازه فرزندان طلاق آسیب می بینند.

خانواده ای که فرزندی دارد برای طلاق باید متغیر بسیار بسیار مهم فرزند را به عنوان یک از ارکان زندگی در نظر بگیرد و بعد در مورد طلاق صحبت کند.

وقتی مشکلی در خانواده شدید می شود و غیر قابل تحمل، باید توجه طرفین به این باشد که چگونه نقش خود را در کاهش فشار بالا ببرند تا فرزندشان در این میان آسیب نبیند.
نه اینکه با ناامیدی از تغییر و احساس فشار ، صحنه را ترک کنند. و فرزند را در برزخ و میان این جنگ بدون پشتوانه و هویت رها کنند.



نکته سوم:
فرهنگ ایثار و فدکاری آن چیزی هست که علاوه بر علم و روش و مهارت باید در بین ما آدمها ترویج شود.
یعنی انرژی برای بازسازی ، کسب آگاهی و مهارت ورزی حداقل های یک زندگی هست. اما سطح متعالی رفتار انسانی در خانواده از خود گذشتگی ، سعه صدر، تحمل و صبوری در کنار انجام رفتار صحیح هست. تا چنین زمینه ای ضمن حفظ خانواده، محل امنی برای فرزند ما باشد.
اگر فرزندی در خانواده ای باشد که مادر یا پدر دقیقا وظایفش را انجام می دهد و منفعل نیست، اما بی منطق و درگیر هم نیست اثربخشی خوبی روی فرزند دارد.
این فرزند گام به گام که بزرگ می شود، علاوه بر فهم مشکلات خانواده نقش سازنده یا غیر سازنده هر یک از والدین را هم فهم میکند.


با عرض معذرت از صاحب تاپیک که این مورد عمومی اما مهم را در ذیل تاپیک ایشون قرار دادم.

ممنونم آقاي مدير
ميشه كمكم كنيد آروم باشم آرامشم رو به دست بيارم
از وقتي عكس ها و فيلم هاي عقدو عروسي رو پاره شده ديدم اشكام همينطوري مياد
ميخوام وقتي دخترم رو از مدرسه ميارم آروم باشم نفهمه من گريه كردم
كمكم كنيد انقد تحت تاثير قرار نگيرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

ممنونم آقاي مدير
ميشه كمكم كنيد آروم باشم آرامشم رو به دست بيارم
از وقتي عكس ها و فيلم هاي عقدو عروسي رو پاره شده ديدم اشكام همينطوري مياد
ميخوام وقتي دخترم رو از مدرسه ميارم آروم باشم نفهمه من گريه كردم
كمكم كنيد انقد تحت تاثير قرار نگيرم

---

با سلام
من از دیدن این پست شما ، خیلی خوشحال شدم.
نشانه های خوبی در آن قرار دارد.
.
.
.
.
.
.
یعنی عشق و مهر شما نسبت به زندگی و فرزندتان کماکان به قوت خود باقی هست.
مطمئنا کسی که وجود و سلامت عکس های کاغذی یک زندگی برایش اینقدر مهم هست، که اشکهایش را سرازیر می کند و از بین رفتنش غیر باور کردنی هست، حتما و قطعا خود زندگی هم برایش گرانبهاست.
یعنی زندگیش را دوست دارد و برای حفظش هم کوتاهی نمی کند.

البته من از مشکلات همسرتان با خبر هستم. و از ضعفهایی که گفتید.
اما نگران نباشید.
اگر عجله نکنید. تصمیم عجولانه نگیرید. و صبور باشید، بهتر می توانید همه جانبه و با توجه به همه مسائل تصمیم صحیحی بگیرید.

کمی به خودتون فرصت بدهید.
اصلا تصور کنید چند روز فرصت دارید فقط فکر کنید و هیچ کاری نیاز نیست انجام دهید.

سلام دوست عزیز چقدر خوشحالم که می بینم نا امید نمی شی. خدا رو شکر که هنوز هم می تونی برای بازسازی زندگیت تلاش کنی. چه بسیار مواردی که زن و شوهر بخاطر فرزندشون به زندگی ناخواسته ای پایبند بودن و به مررور مهر و محبتشون در دل هم جا افتاده. از دیروز در فکر بودم که چکار می کنی. عکس و فیلم اهمیتی نداره وقتی که فردی عصبی هست این واکنشها طبیعیه.
مادر بودن چیز کمی نیست باید بخاطر فرزندت از خیلی چیزها گذشت کنی و یقین داشته باش در آینده ای نه چندان دور ثمره زحماتت رو خواهی دید. حرف من اینه که روی خودت تمرکز کن درست زندگی کن و به دخترت در حد اعلا توجه و علاقه نشون بده و کجدار و مریض و عصبی و دلمرده نباش.
نمی دانم در خوابگاه بودی یا نه برای مدتی تصور کن شوهرت همون هم خوابگاهی ناسازگارته سعی کن بدون تنش و اصطکاک باهاش زندگی کنی. غرغرو نباش هی نگو فلان نداریم و ... لیستی از احتیاجات ضروری رو بده و دیگه کاری نداشته باش.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

اما نگران نباشید.

اگر عجله نکنید.

تصمیم عجولانه نگیرید.

و صبور باشید، بهتر می توانید همه جانبه و با توجه به همه مسائل تصمیم صحیحی بگیرید.

کمی به خودتون فرصت بدهید.

اصلا تصور کنید چند روز فرصت دارید فقط فکر کنید.

هیچ کاری نیاز نیست انجام دهید.

---

جناب آقای مدیر خیلی خلاصه و جامع راهنمایی تون کرده ، و نیازی نیست ذهنتون رو درگیر همه مشکلاتتون ، راه حل ها و آینده کنید.

اولین قدمی که مدیر مد نظرش بوده به دست آوردن یک آرامش نسبی است اون هم در سایه صبر و خالی کردن ذهنه.

یه قول خودتون پله پله ، یهویی که خیلی سخته.

دوستان ميشه به من كمك كنيد ببينم زنانه رفتار كردن دقيقا يعني چي
تا حالا هيچ وقت فكر نمي كردم مردانه رفتار مي كنم
مي خوام تقويت كنم بعد زنانه ي وجودم رو
دوستان عزيز همراهيم مي كنيد ؟

سلام
خیلی خوبه که در پی راه حل و تغییر هستید .

اما مدیر چی گفتند؟

گفتند فعلا هیچ کاری نکن .

اینکه بهش فکر کنی خوبه اما تغییر رفتار در چنین شرایطی شاید نتیجه عکس بده و علاوه بر اون می تونه ایجاد استرس کنه براتون.

خودتون باشید فقط سعی کنید به آرامشتون فکر کنید .

عجولانه رفتار نکردن : در شرایط کنونی ممکنه حالات پیش بیاد که ندونید کار درست چیه ؟ رفتار صحیح به چه شکلیه؟ در چنین حالاتی صبر کنید و اقدامی نکنید .

در این شرایط می تونید یک سری مقالات را مطالعه کنید. از جمله چگونه بر خود مسلط شویم ، یا مقالاتی که مربوط به به دست آوردن آرامش می باشد.

دعا و راز و نیاز و استمداد از خداوند می تونه بهتون خیلی کمک کنه.

نمازهای خوب در این شرایط خیلی آرامش بخشه.

اعتماد قلبی به خدا که مطمینم خدا منو تنها نمی ذاره وبهترین راه رو جلوی پام قرا می ده می تونه موجب سبکبالی شما از دغدغه ها بشه.

خودتون رو در آغوش خدا رها کنید.

.
.
.
.
مثال زیر رو که می زنم نه از جهت اینه که ذهنتون رو درگیر کنید فقط در حد شروع برای آشنایی با دنیای زنانگی در پس ذهنتون داشته باشید.

یادمه در مورد خونه که گفته بودند بروید دنبال خونه بگردید شما گفته بودید من نمی روم وظیفه خودته.
می خوام دو تا نکته رو بگم اول اینکه یک زن برای بیان خواسته هاش نباید به گونه ای عمل کند که این حس رو به همسرش منتقل کنه که وظیفته باید انجام بدی بلکه باید به شکل ابراز نیاز باشد.
نکته دوم اینکه انجام ندادن یک سری خواسته ها که در حوزه مسوولیت های ما زنان نیست نباید با حالت قلدری بیان بشه بلکه باید به شکل عدم توانایی ما به خاطر زن بودنمان بیان شود.

جواب درست از نظر من در چنین شرایطی (البته وقتی حالت نرمال ومتعادلی بین زوجین برقراره نه در حالت تشنج):

وای عزیزم ، من برم ؟!!! من که نمی تونم !! این یک کار مردونس ...من که از پسش بر نمی یام ....این کار خودته ...من از ورود به املاکی ها اونم تنها می ترسم ...حالا حساب کن بخوام با مرد غریبه برم خونه هم ببینم ... وای اصلا نمی تونم تصور کنم .....فقط در صورتی که تو با من باشی من احساس امنیت می کنم.(این جملات باید همچنان با لحن عاطفی در عین حال متعجب و با حالت زنانگی گفته شود.لحن خیلی مهمه)

دوست عزیز اوضاع بهتر شد؟
امیدوارم مشکلتان برطرف شدده باشه و دخترتان در محیطی آرام رشد کنه. :72:

سلام به دوستای خوب همدردی
طاعات و عباداتتون قبول درگاه حق باشه
از دعاهای خیرتون ممنونم
اما داستان زندگیه من با اینجا رسید که بعد از گرفتن کارنامه دخترمو دیدن نمره هاش که همه خیلی خوب بود همسرم اجازه داد که دوباره برم سرکار
شاید بخشیش به خاطر مشکلات مالیمون بود اما به هر حال آرامش نسبی به زندگیمون برگشت و همسرم کارش شروع شد
اما سر یه موضوع خیلی کوچیک دوباره دعواها رو میاره وسط و حرفهای خیلی ازاردهنده ای میزنه
ان شاالله که با دعای خیر شما و کار کردن من رو خودم این مشکلاتمون حل شه
التماس دعا:72:

سلام عزیزم خداروشکر ازت میخام فقط بخاطر خودت و دخترت دیگه استباهات گذشته رو تکرار نکن تو دعواها فقط و فقط باید سکوت کنی اون لحظه هر چقدر هم بهت فشار اومد اما سفت خودت نگه دار بخودت بگو من باید خونسرد باشم بذارم هرچی خاست بگه اینقدربگه تا خالی شه مگه با حرفاش من طوریم میشه؟؟؟بعد تو دلت خودت رو اون لحظه جای همسرت بذار فکر کن این شمایی که عصبی شدی و بهش از دید ایشون حق بده اینجوری خیلی راحت و با ارامش یه دعوا رو رد میکنیمطمئن باش همسرت از درون پیش خودش شرمنده خواهد شد و بلا خره روزی رفتار های شما رو ایشون اثر خاهد گذاشت اینها رو از تجربه میگم پس شدنیهاینطوری وقتی دعواها کتر شد و همسرت از جانب شما محبت ببینه دوباره مثل قبل جذب شما خاهد شد و از بیرون میبره و خسته میشهقبلا گفتم شما میخای طلاق بگیری تازه اگه دخترت رو بزور بگیری ایشون همیشه بچه طلاق خاهد بود و....اما اینطوری مسالمت امیز زندگی کنی هم خانوم خودتی هم مشکلات بعد طلاق نداری و......پس صبور باش

دوست عزیز کاربر زندگی موفق

شما از جمله کاربرانی بودی که 2 سال پیش زمانی که تاپیک داشتم ضمن حفظ انصاف ، توصیه های خوبی می کردید . تمایل داشتم متقابلا اگر میتونم کمکی به تاپیک شما بکنم ولی شما انقدر خودت پاستوریزه هستی که اینکار کمی سخت بود !

من تاپیک های قبلی شما رو اجمالا یک بررسی کردم . متاسفانه شما و شوهرتون وارد چرخه ی کنش و واکنش های منفی شدید . توصیه من اگرچه صبر هست ولی باید با حفظ آرامش ، مقداری جدی تر با شوهرتون صحبت بشه . به نظر من برخی رفتارهای ایشون هم قابل توجیه نیست . . .

منظور جر کشی و کل کل نیست . منظورم صبر هوشمندانه هست . یعنی کم کم حالیش کنید که داره بد میکنه و حتما باید تجدید نظر کنه . البته با حفظ احترام هر دوی شما و حفظ آرامش خونه .

به هر حال شما خوت راه رو پیدا کردی . توصیه ی دوستمون ستاره زیبا در پست بالا هم بسیار مناسب به نظر میرسه و حتما توجه کنید . . .

ازتون خيلي ممنونم كه انقدر لطف داريد
اما نمي دونم چرا تا مي خوام خوشحال شم اتفاقي مي افته كه ناراحتم ميكنه
پلاك ماشين ما فرد هست و من معمولا اين روزهاي آخر روزهاي فرد با ماشين ميرفتم و محل كار همسرم خيلي نزديكه و با موتور ميره
ديروز اس داد كه روزهاي زوج كه ماشين نمي بري به خاطر جريمه پرسيد چون قبلا صحبت كرده بوديم گفتم نه فقط يه بار بردم
گفت اوكي اومدم از ماشين لباس دخترم رو بردارم كه ديگه برنگشتم سوئيچ رو تو خونه بزارم رفتم سركار
شوهرم زنگ زد پرسيد سوئيچ كجاست گفتم دست منه كلي عصباني شد و چند تا فحش بد داد گفتم نگفتي ماشين رو مي خواي كه
مم سوئيچ رو براش پيك كردم به خواسته خودش
اما ٤٠ دقيقه طول كشيد تا بهش برسه و تو اين فاصله مدام فحش مي داد ميگفت تنها راه طلاقه من با تا بيشعور نمي تونم زندگي كنم و حرفاي خيلي زشت
من فقط سكوت كردم مدام اس مي داد لعنت به تو
وقتي خسته با دهن روزه از سركار برگشتم با صحنه وحشتناكي روبرو شدم همه ادويه ها چاي اسفند و همه چي رو مبل و فرشا ريخته شده بود همه ظرفاي شبشه اي از كابينت ها درآورده بود و خالي كرده بود همه جاي خونه
سطل زباله خالي شده بود وسط آشپزخونه اباساي كمدها خارج شده بوده ترشي سركه رو خالي كرده بود روشون
هرچي بگم كم گفتم حالم بد شد
افتادم
دخترم جيغ ميةشيد و گريه ميكرد و به زورآرومش كردم

شروع كردم به مرتب كردن اما مگه تميز ميشه ظرفاي شكسته شده
دماي بدنم بالا رفته بود دخترم وحشت كرده بود مامان استراحت كن چرا انقد داغ شدي
بهش اس دادم همه ي اينا براي اينه كه سوئيچ رو با خودم اشتباه بردم ؟ جواب داد آره الاغ
گفتم خسته و كرفته از راه رسيدم دارم از حال ميرم تو كه ميدونسني جاروبرقي خراب شده چرا
داد به جهنم
گفتم دخترمون وحشت كرده بود به زور آرومش كردم
گفت كاش به جاي روزه شكم كاش عقل و شعورت رو بالا مي بردي تو غلط كردي وقتي ماشين نمي بري سوئيچ رو با خودت مي بري
گفتم تو خيلي وقت بود فقط با موتور ميرفتي من اصلا فكر نميكردم روز زوج ماشين بخواي ببري بعد هم بهت رسوندم
ديدم داره همينطوري فحش ميده گفتم باشه هرطور كه زورت ميرسه و دوست داري رفتاز كن
گفت برو گمشو بابا
الان هنوز هنگم زنگ زدم قالبشويي فرشا رو ببره تو اين اوضاع مالي و اين همه بدهي اين همه مراد غذايي دور ريخت اين همه هزينه اضافي
رفتارهاش هر روز بدتر از ديروز
ميخوام بهش بگم حتما به يه روانپزشك مراجعه كنه
هنوز باروم نميشه

تو لحظه هاي سحر و افطار ما رو هم دعا كنيد
ممنون از همه تون
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

ازتون خيلي ممنونم كه انقدر لطف داريد
اما نمي دونم چرا تا مي خوام خوشحال شم اتفاقي مي افته كه ناراحتم ميكنه
پلاك ماشين ما فرد هست و من معمولا اين روزهاي آخر روزهاي فرد با ماشين ميرفتم و محل كار همسرم خيلي نزديكه و با موتور ميره
ديروز اس داد كه روزهاي زوج كه ماشين نمي بري به خاطر جريمه پرسيد چون قبلا صحبت كرده بوديم گفتم نه فقط يه بار بردم
گفت اوكي اومدم از ماشين لباس دخترم رو بردارم كه ديگه برنگشتم سوئيچ رو تو خونه بزارم رفتم سركار
شوهرم زنگ زد پرسيد سوئيچ كجاست گفتم دست منه كلي عصباني شد و چند تا فحش بد داد گفتم نگفتي ماشين رو مي خواي كه
مم سوئيچ رو براش پيك كردم به خواسته خودش
اما ٤٠ دقيقه طول كشيد تا بهش برسه و تو اين فاصله مدام فحش مي داد ميگفت تنها راه طلاقه من با تا بيشعور نمي تونم زندگي كنم و حرفاي خيلي زشت
من فقط سكوت كردم مدام اس مي داد لعنت به تو
وقتي خسته با دهن روزه از سركار برگشتم با صحنه وحشتناكي روبرو شدم همه ادويه ها چاي اسفند و همه چي رو مبل و فرشا ريخته شده بود همه ظرفاي شبشه اي از كابينت ها درآورده بود و خالي كرده بود همه جاي خونه
سطل زباله خالي شده بود وسط آشپزخونه اباساي كمدها خارج شده بوده ترشي سركه رو خالي كرده بود روشون
هرچي بگم كم گفتم حالم بد شد
افتادم
دخترم جيغ ميةشيد و گريه ميكرد و به زورآرومش كردم

شروع كردم به مرتب كردن اما مگه تميز ميشه ظرفاي شكسته شده
دماي بدنم بالا رفته بود دخترم وحشت كرده بود مامان استراحت كن چرا انقد داغ شدي
بهش اس دادم همه ي اينا براي اينه كه سوئيچ رو با خودم اشتباه بردم ؟ جواب داد آره الاغ
گفتم خسته و كرفته از راه رسيدم دارم از حال ميرم تو كه ميدونسني جاروبرقي خراب شده چرا
داد به جهنم
گفتم دخترمون وحشت كرده بود به زور آرومش كردم
گفت كاش به جاي روزه شكم كاش عقل و شعورت رو بالا مي بردي تو غلط كردي وقتي ماشين نمي بري سوئيچ رو با خودت مي بري
گفتم تو خيلي وقت بود فقط با موتور ميرفتي من اصلا فكر نميكردم روز زوج ماشين بخواي ببري بعد هم بهت رسوندم
ديدم داره همينطوري فحش ميده گفتم باشه هرطور كه زورت ميرسه و دوست داري رفتاز كن
گفت برو گمشو بابا
الان هنوز هنگم زنگ زدم قالبشويي فرشا رو ببره تو اين اوضاع مالي و اين همه بدهي اين همه مراد غذايي دور ريخت اين همه هزينه اضافي
رفتارهاش هر روز بدتر از ديروز
ميخوام بهش بگم حتما به يه روانپزشك مراجعه كنه
هنوز باروم نميشه

---

این فقط یه راه حل داره میری سر بازار به 4 تا قلدر پول میدی میگی بزننش تا میخوره بعد هم میاریش خونه دوا درمونش میکنی این هم بولهوسه هم دیوونه تر از خودش ندیده، البته میدونم این کار واسه یه زن نشدنیه اما از بس ناراحت شدم برات نوشتم ولی کاشکی یه برادری فامیلی داشتی گوش این قلدر رو میکشیدن اینطور آدما قلدر تر از خودشون ببینن خیلی آقا میشن

من نمیخاستم مستقیم بگم ولی ظاهرا بهتره بگم!

بعضی خانم های محترم و بزرگوار میرن مهریه اجرا میزارن ، شوهرشون رو فحش و لعنت میکنن ، همه جور پرخاش میکنن و هزار کار زشت دیگه حتی طرف رو زندان میندازن بخاطر مهریه و . . .

بعضی ها هم مثل شما . میخاستم بگم که هر دو روش غلط هست . گروه اول از اون طرف بوم افتادن ، شما از این طرف بوم . یعنی هر دو در اشتباه آشکار و لبه پرتگاه بودید و نهایتا سقوط می کنید .

به نظر من صبر و تحمل شما از معنا و مفهوم خودش خارج شده و بیشتر انفعال و باج دهی شده . به نظر من بهتره یه مدت این بابا رو به حال خودش رها کنید و برید قهر . البته شاید نتیجه این قهر طلاق باشه ولی به نظر من بهتر از ادامه این رفتار غیر قابل تحمل شوهرتون هست . هر چند روشی که آخیش گفت رو تایید نمیکنم و فکر میکنم بیشتر میخاست خشم خودش رو بیان کنه ، ولی به نظر من الواتی و اوباشی شاخ و دم نداره و میشه آخیش رو درک کرد . . .

نه افراط درسته و نه تفریط . اون خانم هایی که طلبکار و گستاخ میشن خطا کردن و شما هم که داری هر رفتاری رو میپذیری اشتباه هست . به نظر من این صبر ، صبر درستی نیست و نتیجه خوبی هم نداره

سلام
من فکر میکنم اولین پستم در این تالار رو 3 سال پیش در تاپیک شما گذاشتم و راههایی رو که به نظرم برای برگشت آرامش به زندگیتون موثر میدونستم عرض کردم.
اما فکر میکنم بعد از سه سال تلاش شما و با توجه به اینکه به احتمال قریب به یقین تمام راههایی شبیه به پیشنهادات اون موقع من و حتی کارهایی فراتر از اونها رو انجام دادین، و حالا در نقطه فعلی قرار دارین، دیگه جا برای تلاش بیشتر نمونده، چون راه نرفته ای رو باقی نگذاشتین که بشه گفت شاید با انجامش وضعیت بهتر میشد.
حتی هر "تلاش" دیگه ای برای بهبود این زندگی به نظر این حقیر (و با عرض معذرت) حماقته.
بهترین توصیه به شما اینه که همه تلاشتون رو بذارید برای درک این واقعیت که این زندگی ارزش ادامه نداره و آسیبهایی که از اون به شما مخصوصا فرزندتون میرسه خیلی بیشتر از آسیبهای طلاقه... خیلی خیلی بیشتر.
چرا میگم تلاشتون رو بذارید در این راه؟ چون این کوششهای چند ساله برای ساختن این زندگی به احتمال زیاد باعث شدن که شما از فکر اتمام این ازدواج به شدت ترس داشته باشین و احساس کنین که حاصل تمام کوشش هاتون رو دارین به هدر میدین و همین موضوع شما رو از تصمیم منطقی به جدایی سرد میکنه.
"شاید" برای این پذیرش حتی احتیاج به مشاور هم پیدا کنین ولی اکیدا توصیه میکنم که برای وصله و پینه کردن این بنای مخروبه(یعنی زندگیتون)، مشاوره نکنید که نتیجه اش نقض غرض هست.

دقیقا با نظر اثر راشومون موافقم. به خاطر دخترتون جدا بشین! به خاطر اینکه از این محیط پر از نفرت و خشونت نجاتش بدین جدا بشین! زرنگ باشید برید با وکیل صحبت کنید، مدرک جمع کنید تا موقع طلاق به بهترین شکل ممکن و با بیشترین امتیاز جدا بشین.

قدیما توصیه میکردن به انصاف . امروز توصیه میکنن به زرنگی . ارزش ها رو گم کردیم ، اصلا ضد ارزش جای ارزش رو گرفته . نمیخام بگم انصاف در مورد کیس صاحب تاپیک چی هست ، چون باید مساله رو بشکافه و جزئیات رو بگه تا بتونیم نظرمون رو در خصوص برخورد منصفانه هنگام طلاق بگیم . . .

من با به اصطلاح زرنگی مخالفم ، بنده با انصاف ، مردانگی و جوانمردی بیشتر موافقم تا اینکه همش بکشیم سمت خودمون به هر قیمت و به هر روش

با اثر راشومون موافقم ولی برای جزئیات طلاق باید بیشتر بررسی بشه . اینکه ما همش یاد بگیریم سر صف که میرسیم ، زرنگی کنیم و اگه میشه بریم جلوی بقیه یا اگه موقع طلاق مهریه مون حتی نجومی هست ، به هر قیمت بگیریم ، حتی طرف رو زندان کنیم چون توی جوانی و از سر سادگی خواسته بوده با سکه های مهریه به ما احترام بزاره ، یا توی زندگی راه تقلب و فریب رو بریم ، به نظر من اینا درون ما رو از نشاط واقعی و از خوشبختی واقعی تهی میکنه . برای خوشبختی ما باید ارزش ها رو له نکنیم . . .

خلاصه رفتار کاسبکارانه در این روزگار ما همه گیر شده و واقعا نفرت انگیز هم هست . امیدوارم به دوستی توهین نشه ، واقعا همه ما به نوعی این موضوع رو می بینیم و درک کردیم . رعایت انصاف و صداقت شده خریت ، رفتار کاسبکارانه و فریب شده زرنگی و ارزشمند . . .

شوهرتون تا حالا فقط از شما تایید کارای اشتباهش رو دیده ، الان اگر بخوای بذاری بری عصبانی میشه و همچین آدمی بعید نیست کتک کاری راه بندازه و بچه رو روی لج بازی ازت بگیره

بهتره بی خبر بری پیش کسی که بتونه ازت حمات کنه بعد برای دادگاه تصمیم بگیری و شواهدی جمع کنی که حضانت بچه رو به عهده بگیرین، خیلی بچه های طلاق از بچه هایی که تو

زندگی نامناسب بزرگ شدن اوضاع بهتری دارن، این جنگ اعصاب مداومی که شما بااین آقا دارید عواقبش خاطرات تلخ و بد تو ذهن فرزندتون داره، شما میگفتی ممکنه اثر دعا باشه چون

مادر شوهرت اهل دعا و جادو هست اما هیچ دعایی برای سالیان سال موثر نیست و خصلت های هیچ انسانی با جادو دائما عوض نمیشه دعا نهایتا 6 ماه اثر داره، این مرد همچین آدمیه

وقراره خوش گذرونی رو جای دیگه داشته باشه و شما و فرزندش تخلیه خشم ناشی از گناه کار بودن و بی عرضه بودنو عصبی بودنش رو به عهده دارید شاید شما خیلی تحمل داری اما یه

دختر بچه این حقش نیست که این رفتار های خشونت بار رو ببینه ، منم خیلی آدم صبور و مهربون و با گذشتم ولی نمیتونم درکت کنم که

چطور اینهمه دووم میاری ،گذشت و فداکاری و صبر لازمه زندگیه اما نسخه زندگی شما این نیست ،هر کسی یک رفتاری رو میخواد و

شوهرت با گذشت هات خودشو ذی حق میبینه، این مرد هیچ باری از زندگی رو نمیبره و پدر حتی متوسطی هم نیست تصور کنید دختر

شما با استرس فراوون درس خونده تا بابا اذیتتون نکنه ، اینبار اومده خونه و دیده پدرش همه زندگی رو ریخته بهم و دخترتون چقدر ناامید

شده، والا من جای شما بودم به جای اینکه خودمو گول بزنم میذاشتم میرفتم نمیخوای طلاق بگیری نگیر ، بذار چند سال تو این بهشت

دنیاییش ملق بزنه تا بالاخره بر گرده پیشت و اون موقع که تونست درست رفتار کنه قبولش کن،توصیه به طلاق به نظر شخصیم گناهه ومنم دوست ندارم به کسی بگم جدایی برات خوبه ، در مورد این وضعیت موضوع بد وبدتره که بد قهر ودوریه و بدتر زندگی تو این خونه واین شرایطه، کاش مدیر همدردی نظرش رو میگفت :72::72::72::72:التماس دعا:323::323::323:

جواب من در پاسخ به پست شما خطاب به من بود و فقط به خاطر خانم محترم و صبوری که این تاپیک رو باز کردند. واقعا اگر به من بود به این خانم مدال ازخودگذشتگی می دادم چون عواطف مادری ایشون مثال زدنیه. توصیه ی اولیه من هم فقط به این خاطر بود که نگرانی اصلیشون از جدایی مسئله حضانت و وضعیت فرزندشون بود. همین.

با این پست جدیدتون هم خط به خط مخالفم ولی به احترام قوانین سایت جوابی نمی دم.

ممنونم از نظراتتون
اعصاب فوق العاده ضعیفش به خاطر ورشکستگی های پی در پی هست که خودمهم واقعا خسته شدم
از اینکه این همه کار کردیم و سرمایمون صفر شده
خیلی خسته شدیم
توکل به خدا

سلام خانم زندگی موفق
امیدوارم که واقعا اجر صبرتون رو ببرین ، از خوندن پست هاتون واقعاً ناراحت میشم و تنها می تونم برای خودتون ،دخترتون و برای متنبه شدن شوهرتون دعا بکنم.

یه پیشنهاد اگر بشه و بتونین ،یه سفر زیارتی با شوهرتون برین ،اگر امام رضا (ع)شد که خیلی خوبه اگر نه همین حضرت معصومه (س) یا شاه عبدالعظیم(ع) هم می تونه کمک کننده باشه ان شاءالله.

یه موضوع دیگه هم این که اگر شوهرتون علقه و پیوند خاصی با هر یک از معصومین داره ، مثل امام حسین (ع)یا حضرت اباالفضل العباس(ع)یا هر کدوم از این وجوه نورانی توی یه شرایطی که آرام تر هست با یه بسم الله و از خدا و اون معصوم خواستن نام یادشون رو پیش بکشین شاید قلب شون نرم تر شد.

در پناه خدا باشید.

کاش یه مدت از پیش همسرت دور میشدی به همراه بچه. نه اینکه بگی طلاق میخوام و قصدت جدایی باشه. مثلا بگی نیاز به تغییر محیط و تقویت روحیه دارم. اینطوری هم خودت کمی بازسازی میشی و عاقلانه تر برای ادامه یا ادامه ندادن زندگیت تصمیم میگیری و هم ایشون کمی بیشتر قدر حضورت رو میدونه و دلش تنگ میشه. شاید به خودش اومد و تغییر مثبتی کرد!!

زندگی موفق عزیز من فقط میتونم برات دعا کنم که هر راهی که خیر خدای مهربون پیش پات بذاره نمیتونم بگم جدا بشو چون میدونم بزرگ کردن یه بچه بدون پدر چققدر سخته و نمیتونم بگم ادامه بده چون سختی یه زندگی پر از تنش هم میدونم فقط از خدا میخوام کمکت کنه این دوره سخت رو هر چه زودتر پشت سر بذاری