نمایش نسخه قابل چاپ
منم همیشه از همین می ترسم ! یم ترسم کسی ک عاشقش هستی یه روزی عاید شه برای آدم اون وقت به خودت می گی واقعا خنگ بودم این همه رنج و سختی کشیدم برای چی ؟ همی نبود عشق ؟
اصلا عشق مگه کهنه میشه ؟ خیلی گیج شدم اگه حالش بود یه مطلب می زنم شاید کمک کننده باشه
من ازدواج نکردم اما به نظرم در نهایت اگه با اون کسی هم که عشق اتشین داشتین بهش ازدواج می کردین در بهترین حالت زندگی مشترک به همین حسی می رسیدین که الان با همسرتون دارین. یه حس خوب و ملایم همراه ارامش. عشق اتشین نمی تونه ابدی باشه. عشق بعد یه مدت به یه چیز بهتر تبدیل میشه به محبت. محبت ملایمه و همیشه هست. ولی هیچ ادمیزادی اعصاب و روان و کشش اینو نداره که همه ی عمرش عشق اتشین داشته باشه! نوشته بودین که همسرتونو دوست دارین و کاملا راضی هستین. اگه مشکلات کوچیکی هست توی زندگی مشترکتون سعی کنید با درایت و با کمک هم حلش کنین اگه نشد مشاور خوب پیدا کنین و راهنمایی بخواین. ولی اگه فقط چیزی که باعث حسرتتون میشه نداشتن اون عشق فورانی و اتشینه که مطمنا اون بعد از یه زمان کوتاهی ملایم میشد. مثله یه نسیم ملایم و مطبوع و یا مثل گرمای ملایم و دوست داشتی ای که توی زمستون و سرماش توی خونه دارین. یعنی همینی که همین الان با همسر خودتون دارین (براساس نوشته ی پست اولتون)
موفق باشید.
خیر.نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamrava
در شرایط مشابه بودم که هیچ احساس خاصی نداشته باشم و رابطه را کاملا دوستانه و اجتماعی ببینم.
البته نه با مرد متاهل، منظورم رابطه معمولی با همکار یا دوستی های همکلاسی وار در دانشگاه و ...
بعد که متوجه شدم طرف منظور خاصی داره و رابطه را قطع کردم، هیچوقت هیچوقت دلتنگ هیچی نشدم.
گاهی همچین یه غری هم به خودم زدم که چی خیال کرده بود؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط شیدا.
ولی این فرق داره با یک رابطه ایکه دوسال وجود داشته و طول کشیده! این یک کشش و نخ دادن دوطرفه بود نه یک رابطه کاملا اجتماعیه معمولی!
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم!
سلام آقای kamrava
من نفهمیدم شما الان دنبال چی هستین؟مثلا بهتون بگن این خانم هنوز به شما فکر میکنه چه اتفاقی میفته؟ یا مثلا فکر نمیکنه!
میخواین برگردین طرفش که این سوال براتون ایجاد شده؟
احتیاج به حرف زدن و به قول شما درد و دل کردن داشتم. نیاز به درک شدن و شنونده دارم. حتما انتظار ندارید اون شنونده همسرم باشه
خودتون هم گفتین که بیشتر برای دردودل این تایپیکو زدید یعنی میدونید که این ره که میروی به ترکستان است... و باید اون زنو فراموش کنید و بچسبید به زندگیتون.پس خیال پردازی و توهم نزنید که اونم به من فکر میکنه یا نه...
تایپیک من درباره دعواهای منو همسرمو خوندین؟تکلیف مشاور مارو شما انجام بدین (مشاور تاکید داشت چیزای خیلیییی جزئی نوشته بشه) اما چون میگین مشکل دعوا ندارید و میتونید مثل آدم های نرمال باهم حرف بزنید، این 4برگه رو به هم بدید(مشاور ما گفته بود اصلا به هم نشون ندید که دعوا میشه) و با خودتون خلوت کنید، همین جزئیات زندگیه که آدمو خوشحال و هیجان زده میکنه.
در ثانی خودتون خیلی درگیر عشق داشتن کردید!فکر کنید زمانایی که برای امتحان سختی درس میخوندیو وقت کمه و میخواید یک ساعت بخوابیدو سریع پاشید دوباره درس بخوند،چه استرسی دارید و اصلا خوابتون نمیبره؟چون این فرس رو برای خودتون ایجاد کردید که من الان باید بخوایم وای اگه خوابم نبره چی...
الان هم حکایت شماست،هرچی بیشتر به این گیر بدید که عاشق همسرم نیستم، بیشتر درگیر عشق های بیرون میشید.
افکارتونو رهاش کنید و فقط تلاش مثبت در نزدیکی با همسرتون کنید.
کلا اگه من الان بچه دار بشم کمک میشه یا نه؟ یعنی با سرگرم شدن به بچه مجال فکر کردن به چیزای دیگه از آدم صلب میشه؟ الان بچه میتونه یک راه نجاتی برای من باشه؟!؟!؟!
به نظر من ممکنه برای خانم ها این اتفاق بیفته(یعنی سرشون به بچه داری گرم بشه).
اما برای آقایون شاید اثر عکس داشته باشه. (یعنی ممکنه بدلیل محدودیت های زمان بارداری و سختی های بعد از دنیا اومدن بچه، میل بیشتری به محیط بیرون از خونه پیدا کنه. گفتم ممکنه.یعنی لزوماً هر مردی اینجوری نمیشه)
کلاً، به بچه بعنوان یک راه حل نگاه نکن.
- - - Updated - - -
من یه سوال دارم از شما.
چقدر با همسرت راحت هستی و کمبودایی که توی زندگیت حس میکنی رو، آیا باهاش در میون گذاشتی؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط دختر مهربون
کلا باهش خیلی صمیمی و راحتم تا جاییکه اگه میخواستم با اون خانوم منشی دوستش کنم برام مقدور بود. کافی بود ی برنامه بیرون شهر بذارم و بگم همکارامم میخوام خبر کنم.
مسایلمو باهاش درمیون میذارم اما این مورد را اصلا نمیتونم بهش بگم! مثلا فکرشو بکنید بهش بگم :"عزبزم من خیلی دوستت دارم ولی از اول عاشقت نبودم و حالا اجازه میدی ی دوست دختر پیدا کنم! یا خودت میتونی تو دوستات یکی را پیدا کنی!؟!؟!؟!؟!"
فکر کنم بعدش شماها بی کامروا بشین@
سلام آقای کامروا خوبین؟ من این تاپیک شما رو دیده بودم فکر می کردم ماله قبل هست نمی دونستم جدیدا این تاپیک رو زدید....
من به نظرم شما خیال پردازی تون قویه برای همین انقدر دنبال عشق آتشین می گردید تو زندگی...البته من درک میکنم حستون رو یکم.ولی اجازه ندید به خودتون خیال پردازی کنید.
به خودتون تلنگر بزنید مثلا وقتی تو فکر و خیال اون خانم میرید به خودتون بگید مرد گنده به کارت برس به زندگیت برس مثل جوونای 18 ساله نشستی رویا پردازی میکنی....
خیلی تاثیر می زاره این تلنگر زدن ها.
بعد در مورد رابطتون با خانمتون من پیشنهادم اینکه اصلا الان فکر بچه رو نکنید که چه بسا اوضاع بدتر شه...
سعی کنید تو زندگی تون ی تحول ایجاد کنید ی مسافرت دو نفره خیلی خوب.
یا اگر این خیلی بهتون کمک نمی کنه
سعی کنید به دلیل کاری یا.........از هم دور شید حتی شده ی روز.بزارید دلتون براش تنگ شه
ی جوری که منتظر اس ام اس و زنگش بمونید....