بالاخره راضی شدم توافقی جدا شیم. حالم بده. کمک کنید.

قرار گذاشتیم امروز یا فردا بریم فیلم ها و عکس های عروسی و شخصی رو با هم تو خونه از بین ببریم. البته این پیشنهاد من بود تا بعدا ادعایی نباشه و تعهد اخلاقی داشته باشیم به هم. نمی دونم کار درستی هست یا نه ولی اصلا آروم و قرار ندارم.
عکس هایی که یک روز با بهترین آرزو انداخته بودیم، فیلم عروسی که با تمام خاطراتش گرفته شده رو وایستیم تا از بین بره.

خدایا صبر بده این چند روز تموم بشه و راضی ام به هر صلاح و تقدیری که تو برام رقم بزنی.

دوستان نظری دارند برای این روزهای آخر بدن تا بعدا پشیمون نشم. خیلی این روزها سخت می گذره. تو رو خدا واسم دعا کنید.

داداش گلم سرزنش ها برای این بود که داشتی باج میدادی و اشتباه میکردی. الان سرزنشی تو کار نیست.

ببین رفیق من با یه دختر خانومی 2 سال دوست بودم هر روز با هم بودیم. رفتم خواستگاری6 ماه نامزد رسمی بودیم و بعد عقد کردیم. حدودا 1 سال بعد از عقد جدا شدیم. مهریه گذاشت اجرا و کلی پافشاری کرد که راضیم کنه طلاق بدم و موفق شد.
دقیقا 1 سال و 4 ماه پیش بود.

من تا چند ماه بعد جدایی بداخلاق و عصبی و افسرده بودم. با کسی حرف نمیزدم همش تو خودم بودم.
اما اروم اروم زمان کمکم کرد به زندگی عادی برگردم.

توام شک نکن اوج سختیت دو هفته اوله. بعدش شاید چند ماه همچنان طول بکشه تا به زندگی عادی برگردی, اما سختیش روز به روز کمتر میشه.

بیا منم مثل دوستمون ایمیل بهت میدم اگه دوس داشتی درد دل کنی. اگه تهران هستی میریم بیرون با هم انقد حرف بزن تا سبک شی. اما بدون رفیق این جدایی برات آغاز یه زندگی جدیده و انشالله با کسی که لیاقتتو داره ازدواج میکنی . کسی که قدرتو بدونه

Bahman.soshiant@gmail.com

محکم باش مرد

من عکس ها رو پاره نکردم تا هروقت کاملا بی احساس شدم بریزمشون بیرون ،بعد طلاق هم شاید لازم بشن مثلا برا من پدرآنمرحوم ادعا کرده بود منو نمیخواسته منم عکسای عقد رو نشون میدم که بودن و میگم اینا اخلاقیات رو رعایت نکردن باید روز اول میگفتن نمی خوان و نگفتن!وقتی از بین ببرشون که دلت آروم شده باشه و باعث استرست نشه

کل فیلم های عقد و عروسی رو از بین بردیم. وای چه لحظاتی بدی بود. مثل این می مونه که انسان کم کم جون بده، همچین حالی دارم. خانومم با کمال پر رویی و حق به جانب صحبت می کرد و ناراحت بود که چرا از بین بردن فیم ها رو صورتجلسه نوشتیم. منم گفتم من دیگه اعتمادندارم شاید دو وز دیگه ادعا کنید فیلم ها دست من مونده. همه مدارکش رو هم تحویلش دادم و رسید گرفتم.

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد که باید نصف خونت رو که حقم بود بهم می دادی و راضی نیستم. منم گفتم تو تکلیفت معلوم نیست بالاخره مهریه می خوای یا طلاق؟ اگه مهریه می خوای می دم مشکلی نیست ولی چه دلیلی داره هم زندگیم از بین بره و هم مالم؟

دعا کنید هر طوری که صلاح هستش این موضوع تموم بشه و راحت بشم. خیلی روزهای سختیه.

:sad:
سلام
همیشه تایپیکتون رو میخوندم و تلاشتون رو به یاد دارم ،ناراحت شدم از شرایطی که الان دارید
نمیدونم واقعا همسرتون اینقدر رنجیده از شما که زندگیشو خراب کرده یا طرز فکرش بچگانه ست و نمیتونه درک کنه ازدواج لباس تنش نیست که اگه خواست در بیاره .
حالا برای این حرفها خیلی دیر شده ولی امیدوارم شما به آرامش برسید ،دیگه این برنامه از بین بردن عکس و فیلم و ... رو بذارید کنار
این عکس و فیلم بخشی از زندگی شما بوده و هست پس صورت مسئله رو پاک نکنید .دیگه هم به فکر خواسته های همسرتون نباشید ،چون هرچقدر هم از شما رنجیده باشه اگه زندگیش براش مهم باشه خواسته هاشو مطرح میکنه و وارد این بازیا نمیشه مگر اینکه به بلوغ فکری نرسیده باشه،این مسئله رو من خودم تجربه کردم چون منم زنم،ولی توی اوج رنجش حواسم هست به غرور طرف مقابلم و حواسم هست اگه راهی برای بهبود باشه فرصت بدم .برای همین احساس میکنم همسر شما خیلی بچه ست و ممکنه چند وقت دیگه که از این ماجرا فاصله گرفت تازه بفهمه میتونست فرصت بده و اشتباه کرده. اما به نظر من شما تمام تلاشتون رو بکنید که باور کنید این رابطه تموم شده هستش و امید نبندین به بازگشتش.
این روزها سخته ،بیقراریش هم سخته ولی مطمئن باشید تموم میشه
من از خدا میخوام به دلتون آروم و قرار بده
دعای هفتم صحیفه ی سجادیه رو با معنی بخونید.

نقل قول:

---

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد

---

هرچند شما گویا اصلا پست ها را یا نمی خوانید یا ارتباط برقرار نمی کنید اما یک سوال داشتم ازتون:
این سوال ممکنه جواب شما را بده که چرا همسرتون زندگی را نخواست.

سوالم اینکه آیا همسر شما آدمی نبود که نسبت به اهداف و دارایی هاش اعم از زینت آلات، لباس، لوازم منزل و گوشی و .. زود دلسرد و دلزده بشه و زود به زود تصمیم به تعویضشون داشته باشه؟

بیشتر آدمها اهدافشون را با جدیت تعقیب میکنند ،با چیزهایی که دارند خو میگیرند و با گذشت زمان بیشتر بهشون عادت میکنند حالا چه لباس باشه چه ماشین چه مبل چه همسر.
اما زن سابق من دقیقا برعکس بود. کافی بود داشتن چیزی بیفته تو سرش، دقیقا مثل یک بچه برای داشتنش آروم و قرار نداشت و تمام آرزوش بدست آوردن اون بود جوری که فکر میکردی اگر اینو بدست بیاره هیچوقت با چیز دیگه ای عوضش نمیکنه.
اما حتی اگر گرونترین الماس دنیا هم بدست میاورد بعد از مدتی کوتاه از چشمش میفتاد و خیلی بی ارزش باهاش رفتار میکرد و جای گرونترین چیزها میشد ته کشو و خاک خوردن

کلا در همه چیز ناتمام بود و زود دلسرد میشه. سه تا کلاس در یکسال گذشته ثبت نام کرد و هیچکدوم را تمام نکرد! کار خونه هم همینطور بود، راحت شروع میکرد و راحت تر نیمه کاره ولش میکرد.
همیشه خونه رو میریخت بهم که مرتب کنه اما نصفه کاره ولش میکرد و همه چیز نامرتب تر میشد

دوست عزیز
من یقین دارم همسر شما هیچ کس دیگری پیدا نکرده و هیچ شخص خاصی در ذهن و زندگیش نیست. البته رویا پردازی برای خوشبختی آتی داره.

وقتی مردی یا زنی کسی را پیدا کنه و بخواد همسرش را بخاطر دیگری ترک کنه همین رفتارهای همسر شمارو دارند با یک تفاوت اساسی. در این حالت شخص ترک کننده دچار عذاب وجدان میشه و نسبت به همسرش حس ترحم پیدا میکنه.
در حالیکه همسر شما و زن سابق من اصلا همچین حس ترحمی نداشتند و برعکس حس تنفر و انتقام داشتند با اینکه خودشون زندگیشون را خراب کردند

من حدس میزنم ایشون در اهداف و روابشون نا استوار بودند. به نظرم بعضی افراد زود از همه چیز حتی با ارزشترین چیزها خسته میشوند اما چون نمیتونند اینرو بعنوان دلیل قابل قبول برای جدایی عنوان کنند پس دنبال پیدا کردن بهانه ای میروند. مال شما میشه مشکلات ارتباطی و جنسی مال من میشه خانواده ای که 10000 کیلومتر دورترند

طرف من هم با اینکه خودش مسبب خراب شدن زندگیش بود و اصرارهای من برا موندنش بی فایده بود اما حس تنفر و انتقام جویی داره با همه لطفی که من حتی تا آخرین لحظه بهش داشتم. روز آخر گفتم بمون گفت نمیتونم، من از در و دیوار این خونه متنفرم! فهمیدم اصلا خانواده بهانه بود.

به نظرم این افراد درونن و ذاتا توان ماندن طولانی مدت در یک رابطه را ندارند و از نظر روانی دچار دلزدگی عمقی میشوند. اما حتی خودشون هم به این امر وافق نیستند و بجای پذیرش تقصیرشون، شروع به فرافکنی میکنند. همه اینها باعث تناقضات رفتاری فرد میشود.
زندگی را خودشان خراب میکنند اما دیگری را مقصر میدانند.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

این خانوم آنقدر بدحال و روان پریش بود که فقط با دادو بیدا حرف می زد. نفرین می کرد

---

هرچند شما گویا اصلا پست ها را یا نمی خوانید یا ارتباط برقرار نمی کنید اما یک سوال داشتم ازتون:
این سوال ممکنه جواب شما را بده که چرا همسرتون زندگی را نخواست.

سوالم اینکه آیا همسر شما آدمی نبود که نسبت به اهداف و دارایی هاش اعم از زینت آلات، لباس، لوازم منزل و گوشی و .. زود دلسرد و دلزده بشه و زود به زود تصمیم به تعویضشون داشته باشه؟

بیشتر آدمها اهدافشون را با جدیت تعقیب میکنند ،با چیزهایی که دارند خو میگیرند و با گذشت زمان بیشتر بهشون عادت میکنند حالا چه لباس باشه چه ماشین چه مبل چه همسر.
اما زن سابق من دقیقا برعکس بود. کافی بود داشتن چیزی بیفته تو سرش، دقیقا مثل یک بچه برای داشتنش آروم و قرار نداشت و تمام آرزوش بدست آوردن اون بود جوری که فکر میکردی اگر اینو بدست بیاره هیچوقت با چیز دیگه ای عوضش نمیکنه.
اما حتی اگر گرونترین الماس دنیا هم بدست میاورد بعد از مدتی کوتاه از چشمش میفتاد و خیلی بی ارزش باهاش رفتار میکرد و جای گرونترین چیزها میشد ته کشو و خاک خوردن

کلا در همه چیز ناتمام بود و زود دلسرد میشه. سه تا کلاس در یکسال گذشته ثبت نام کرد و هیچکدوم را تمام نکرد! کار خونه هم همینطور بود، راحت شروع میکرد و راحت تر نیمه کاره ولش میکرد.
همیشه خونه رو میریخت بهم که مرتب کنه اما نصفه کاره ولش میکرد و همه چیز نامرتب تر میشد

دوست عزیز
من یقین دارم همسر شما هیچ کس دیگری پیدا نکرده و هیچ شخص خاصی در ذهن و زندگیش نیست. البته رویا پردازی برای خوشبختی آتی داره.

وقتی مردی یا زنی کسی را پیدا کنه و بخواد همسرش را بخاطر دیگری ترک کنه همین رفتارهای همسر شمارو دارند با یک تفاوت اساسی. در این حالت شخص ترک کننده دچار عذاب وجدان میشه و نسبت به همسرش حس ترحم پیدا میکنه.
در حالیکه همسر شما و زن سابق من اصلا همچین حس ترحمی نداشتند و برعکس حس تنفر و انتقام داشتند با اینکه خودشون زندگیشون را خراب کردند

من حدس میزنم ایشون در اهداف و روابشون نا استوار بودند. به نظرم بعضی افراد زود از همه چیز حتی با ارزشترین چیزها خسته میشوند اما چون نمیتونند اینرو بعنوان دلیل قابل قبول برای جدایی عنوان کنند پس دنبال پیدا کردن بهانه ای میروند. مال شما میشه مشکلات ارتباطی و جنسی مال من میشه خانواده ای که 10000 کیلومتر دورترند

طرف من هم با اینکه خودش مسبب خراب شدن زندگیش بود و اصرارهای من برا موندنش بی فایده بود اما حس تنفر و انتقام جویی داره با همه لطفی که من حتی تا آخرین لحظه بهش داشتم. روز آخر گفتم بمون گفت نمیتونم، من از در و دیوار این خونه متنفرم! فهمیدم اصلا خانواده بهانه بود.

به نظرم این افراد درونن و ذاتا توان ماندن طولانی مدت در یک رابطه را ندارند و از نظر روانی دچار دلزدگی عمقی میشوند. اما حتی خودشون هم به این امر وافق نیستند و بجای پذیرش تقصیرشون، شروع به فرافکنی میکنند. همه اینها باعث تناقضات رفتاری فرد میشود.
زندگی را خودشان خراب میکنند اما دیگری را مقصر میدانند.

میتونم درک کنم چقدر دردناک بوده دل کندن از خاطره هایی که هنوز آمادگیشو نداشتید، ولی کار شجاعانه ای ای بوده عین یه عمل جراحی می مونه که زودتر خوب میشید،،،،،، احساس میکنم خانمت تکلیفش با خودش معلوم نیست و هم طلاق میخواد هم نمی خواد، دلیلی نداشت از پاره شدن عکسا شاکی بشه، ولی کار خوبی که شده چون جلوی چشمش بوده متوجه عمق قضیه و جدایی واقعی شده و شایدم از خر شیطون پیاده بشه، بعضی موقع ها آدما همه چی رو شوخی میگیرند الان متوجه شده درخواستش برا جدایی جدی شده، کاش آدما اونقدر عجول و بدبین نبودند که اینقد سریع طلاق اتفاق بیفته وقتی به آرامش روحی افراد مسن دقت میکنم میبینم اون تحمل همدیگه باعث شده آدمای محکمتر و با روحیه بهتری باشند، این طلاق های الان که سریع اتفاق می افتد عین سراب می مونه که زندگی رو خراب کنیم تا شاید بهتر بشه که همچین بهشتی در راه نیست، این نظر من نسبت به خانمتون

سلام تنهایی جان گفتی تجربیات خودتونو بگین
اول بگم کار خوبی کردی اومدی همدردی چون آدم وقتی خودش تو ی اتفاق هست خوب نمیتونه تصمیم بگیره ولی کسایی ک از بیرون ب قضیه نگاه میکنن هوشمندانه تر تصمیم میگیرن
من یکبار شکست عاطفی خوردم
اینطور فکر کن که تو چیزی از دست ندادی ولی اون کسیو از دست داد ک خیلی دوسش داشت
خودتو با خدا سرگرم کن و با خدا عشق بازی کن هیچکس مث خدا نیست باورکن:43:ورزش کن تا شاداب باشی
مطمین باش تا یکی دوسال دیگه حالت خوب میشه بهت قول میدم بعد از اون دیگه غصه از دست دادنشو نمیخوری بلکه غصه اینکه چرا عمرتو پاش حروم کردی رو میخوری پس کاری کن این یکی دوسالی ک عمرت تلف شد جزو غصه های بعد از فراموش کردنش نباشه
سعی کن خودتو شاد نگه داری و در هر حال از خدا تشکر کن چون هنوز بعد ی شکست عاشقی دست از خدا برنداشتی و مث خیلی ها کفر نگفتی پس ب خودت افتخار کن و از خدا صبر بخواه
یه روز خوبتر میاد اینو بهت قول میدم:72:
http://www.parsnaz.ir/images/2014/09...parsnaz-ir.jpg

http://www.hammihan.com/users/status...28587.7332.jpg
http://www.pic.tooptarinha.com/image...qjbla7y9h1.jpghttp://s3.picofile.com/file/81971825...02137_5523.jpg



http://www.axgig.com/images/87622878569455413771.jpg

التماس دعا

به نظر من لازم نیست تا این حد بد به همسرتون و زندگی مشترکتون فکر کنید (منظورم پستهای بعضی دوستان هست. در صحبتهای خودتون چیزی ندیدم).
به هر حال یه زمانی همسرتون بوده (البته هنوزم هستن) و روزهای خوبی با هم داشتید. بخشی از زندگیتون بوده. مثل همه بالا و پایینهای زندگی.

حالا به هر دلیلی دیگه نمی تونه کنارتون باشه. مطمئن باشید که برای ایشون هم این جدایی سخته. حتی اگر تصمیم گیرنده اصلی اون بوده.
وقتی چرایی رفتارش را بفهمید بهتر می تونید با این موضوع کنار بیایید.
درست مثل تحلیلی که آقای کاوه از رفتار همسرشون داشتند. این کمک می کنه بفهمه چرا همسرش این کارها را می کنه و راحت تر کنار بیاد.

شما هم وقتی آرومتر بشید و بهتر فکر کنید حتما جواب خیلی از چراهاتون را پیدا می کنید.
این جوابها منحصر به فرده. کسی نمی تونه بهتر از خودتون به این چراها جواب بده. منحصر به زندگی و شخصیت شما و همسرتونه.

با حرفهایی مثل لیاقت نداشت و شاید آدم بهتری پیدا کرده و ... هم به آرامش نمی رسید.
اون خانم هم مثل همه ما خوبیها و بدیهایی داشته و داره.
الان و در این مقطع از زندگیش به این نتیجه رسیده که نمی تونه کنار شما بمونه. شاید هم داره اشتباه می کنه. اما شما کاری نمی تونید بکنید. زندگی خودشه. به زور که نمی شه نگهش داشت. همه تلاشتون را کردید و نتیجه نهایی این شد. با آرامش ازش جدا بشید. خوبیش این هست که بارها اینجا هم گفتید من همه تلاشم را کردم. پس از خودتون راضی هستید. همین کافیه.

نقل قول:

---

يك امتحان ساده براى ارزيابى خودتون
جاى ساعت ديوارى خونتون را عوض كنين ميبينيد كه تا مدتها هنوز روى ديوار ناخوداگاه دنبالش ميگردين
.
.
.
ذهن شما براى قبول و پردازش تغيير يك ساعت ساده و بى احساس نياز به چند وقت زمان داره پس انتظار نداشته باشيد تغييرات بزرگتر را در زمان كوتاه و بدون مشكل قبول كنه...
پس برای هرتغییر، اندکی صبرباید...

---

آقای تنهایی عزیز

من از اول پیگیر تاپیک هاتون بودم .....
شما آدم خوبی هستی ......اینقدر خودتو اذیت نکن دوست گرامی ....

شما کسیو از دست دادی که دوستون نداره ...و همسرتون کسیو از دست داده که خیییلی دوستش داره

اون باخته ...مطمئن باشید....

الان از خوندن نوشته های اخیرتون اشکم در اومد .....خواهش میکنم ...اینقدر خودتونو اذیت نکنید

در آینده دوباره ازدواج میکنید :72::72: و زندگی موفقی ان شا الله خواهید داشت