طلاق به خاطر دخالت مادر شوهر

سلام

من 5 سال پیش با یکی از هم کلا سی های دوره فوق لیسانسم ازدواج کردم اون موقع من 25 سال و همسرم 30 ساله بود .و الان 3 ساله که برای ادامه تحصیل در خارج از کشور زندگی می کنیم.از خیلی جهات شرایطمون به هم می خورد. خانواده نسبتا خوبی داره ولی اشکال اینجاست که مادرش خیلی بهش وابسته است کلا 2 تا برادرن به جز همسر من 1 پسر دیگه هم داره که کلا نمیشه روش حسابی باز کرد.
با وجود اینکه خودشون را خیلی فهمیده و همه چی تموم می دونن ولی از همون اولش راجع به همه چیز من نظر میده از مدل مو بگیرید تا اینکه مهمونی می آی صندل پاشنه بلند بپوش این کار رو بکن این کارو نکن. من کلا آدم مستقلی هستم همین الان هم که ازدواج کردم بار خیلی مسولیت هایی را که شاید به من هم ربط نداشته باشه به دوش می گیرم 2 سالی میشه که به طلاق فکر می کنم ولی قضیه از فوت برادرم که فروردین امسال بود شروع شد . 3 روز قبل از مراسم 40 روز مادر بود و من هم خیلی ناراحت بودم و هم به خاطر دلخوری که سال گذشته برام پیش آورده بود بهش زنگ نزدم. فرداش دیدم زنگ زده به شوهرم گفته و اونم کلی سر من خالی کرد. (در اون زمان همسرم ایران نبود) . این کارش باعث گریه من شد و همزمان پدرم تصادفی اومد تو اتاق من و من که همیشه ازش همه چیزو مخفی کرده بودم به مجبور شدم خیلی مسایل رو واسش تعریف کنم بعد از 10 روز به بهانه در آوردن لباس مشکی اومدن چغلی که زنگ نزده روز مادر رو تبریک بگه و عروس ما خیلی ایده آل ولی حساسه شما که پدر و مادرش هستین نصیحتش کنید که پدر من هم خیلی قاطع جوابشو داد من هم از همسرم متنفرم و هم از اونا ولی چون مجبور شدم برای تمام کردن تزم بر گردم نتونستم 2 ماه دیگه کارم تموم میشه و می آم ایران و حدود 7-8 ماه دیگه فارغ التحصیل می شم ولی واقعا از همسرم بیزارم به خاطر همه حمایت های کورکورانه از مادرش و اینکه همش میگه هیچی تو دلش نیست نمی دونم 2 ماه دیگه قضیه رو به پدرم بگم که تصمیمم به جدایی دارم یا بذارم درسم تموم شه ولی واقعا دیگه دوست ندارم ببینمشون

خوش آمدي به تالار همدردي:328:
دوست عزيزم يه نگاه به دورو ورت كن. كدوم زنيو ميبيني كه از اين مشكلا نداشته باشه؟يه گشت تو تالار بزن خودت ميبيني.اين حرفا اصلا دليل خوبي براي طلاق نيست.مطمئن باش هر مرد ديگه اي هم بود همين آش و كاسه بود اينو با قاطعيت ميگم.چون اصولا تمام مردا ذاتا اينجور وقتا طرف خانوادشونن.هيچ وقت نبايد شوهرتو سر دوراهي قضاوت با خانوادش بذاري يا بگي مادرت اينو گفت و .........
همين الان يه پستي رو داشتم ميخووندم كه به محض تمام شدنش، گفتم ماشالا به اعصاب ماشالا به خونسردي واقعا بهش حسوديم شد من بودم منفجر ميشدم.برات ميذارمش تا بخوونيش:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ایوب

خواهره بزرگ من، تازه ازدواج کرده بود که برادرم عقد کرد، تو جشن عقده برادرم، مادرشوهر خواهرم، به یکی دیگه از خواهرام گفت به این می گن جشن عقد و شما برا ما کم گذاشتین و برای بقیه دخترا از این کارا نکنین!

خلاصه، تا این حرف به گوشه خواهر بزرگم رسید و گفتن مادرشوهرت این جوری گفته، خیلی بی اعتنا به این قضیه، گفت:

گفت که گفت، به جهنم، بذار هر چی دوست داره بگه!

یعنی این قدر آرامشش براش مهم بود که انگار این حرف رو نشنید، نه به شوهرش در این باره گفت، نه اصلا به روی مادرشوهرش چیزی آورد، هیچی! اصلا یه لحظه هم فک نکرد رو این موضوع! خیلی برا من جالب بود! تازه، همون موقعه رفت پیش مادرشوهرش نشست و میوه بهش تعارف کرد!


می گه من بیام بهترین لحظات زندگیم رو خراب کنم به خاطره یه حرف! بیام با شوهرم دعوا کنم به خاطره حرف مادرش!!! به اون بیچاره چه ربطی داره، اگه من بگم مادرت این رو گفت، اونم به احتمال زیاد می خواد ازشون طرف داری کنه و دیگه هیچ!!

خلاصه منظورم اینه که نذار کسی آرامشت رو ازت بگیره، یه فیلتر باید بذاری روی گوشت، فقط بعضی حرف ها رو بشنوی! داری بهترین روزهای زندگیت رو با بها دادن به این حرفها خراب می کنی!

چند روز پیش داشتم با مادرم صحبت می کردم، این قدر با اشتیاق از کودکی ماها حرف می زد، می گفت کی شیطون بود، کی آروم بود، کی قشنگ بود و....
همین طور که این خاطرات رو می گفت، این قدر لذت می برد، گویا بهترین دوران زندگیش بوده!

خواهش می کنم این لحظات رو از خودت نگیر!

---

دلایلت برای طلاق کافی نیست ....

گلنوش عزیزم با وجود اینکه حرف هاتو بار ها به شکل های مختلفی شنیدم ولی خیلی به دلم نشست دقیقا مشکل من اینجاست که علاوه بر اینکه می شنوم و نادیده بگیرم تحلیل هم می کنم ولی دوست ندارم زندگیمو با زندگی بقیه مقایسه کنم و بگم خوب مال من بهتره پس باید ادامه بدم اتفاقای زیادی واسم افتاده که خارج از حوصله است ولی شاید هر خانمی دلیلی برای ادامه زندگی داشته باشه مثل بچه ، مسایل مالی ، امنیت اجتماعی یا هر چیز دیگه ولی من وقتی فکر می کنم هیچ دلیلی نمی بینم 2 سال اول زندگی که با هم کار می کردیم که مرتب مادرش می گفت نذار پسر من اینقدر کار کنه در صورتی که ساعت کاری و حتی درآمد من خیلی بیشتر از اون بود تو این مدت هم که تمام هزینه هام بر عهده پدر و مادرمه و البته همسرم هم توسط پدر مادرش تامین میشه البته من ناراضی نیستم چون معتقدم زندگی را با هم شروع کردیم و باید با هم اداره کنیم. ولی من که هزینه هامو پدر مادرم میدن ، محبت رو از خانواده خودم می بینم چرا باید بزم خونه اینا حرف بشنوم؟ تازه بار یه سری کارهای مربوط به همسرم رو هم به دوش بکشم ( البته این کارها مالی نیستن ) واقعا دوست دارم نظرتون رو بدونم

دخالت مادر شوهر و خواهر شوهر در برابر مشکلاتی مثل خیانت . ورشکستگی . بیماری . مرگ و... مشکلی به حساب نمی اد و به راحتی می شه کنترلش کرد
ولی مشکل شما اینه که خوشی زده زیر دلت و داری الکی الکی بامبول درست می کنی
نکن دختر خوب زندگی رو به کام خودت تلخ نکن
لدتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت تتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت تتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت تتتتتتتتتتتتتت ببر از زندگی ات

مینا جان! میتونی از رابطه ی عاطفیت با همسرت برامون بگی؟
از رابطه ی جنسیت با همسرت! چون گفته بودی که یه مدت شما تنها ایران بودی؟
از شرایط روحیت در اون زمان هایی که برادرت رو از دست داده بودی و حساسیت ها؟
یکم هم از شخصیتت برامون بگو و البته یه نکته ی اساسی رو میخوام برات بگم؛ اگر مادرشوهر شما اهل دخالت کردن هست؛ این در واقع به نوع شخصیت و برخورد شما برمیگرده؛ اینکه چه جوری رفتار کنی که مادرشوهرت به خودش اجازه نده که در مسائل شخصی شما دخالت کنه!
می بینی بیشتر مسائلی که داری به عملکرد خودت مربوط میشه!
در ضمن مادر همسر شما ایران هستند؟ اگر این جوری هست که خوب؛ شما در طول این سالهایی که در خارج از ایران زندگی می کردید؛ خیلی راحت می تونستید لم همسرتون رو به دست بیارید و سهم و جایگاه خودتون رو در زندگی همسرتون و همین طور قلب همسرتون تثبیت کنید!
پس باز هم یه بخشی از زندگیت برمیگرده به عملکرد خودت عزیزم!
به خودت و زندگیت و اتفاقات این چند وقت به غیر از مادرشوهرت فکر کن؛ آیا موردی هست که بین شما و همسرت فاصله بندازه؟ اون مورد چیه! و اگر بخوای به خودت به عنوان یه همسر نمره بدی؛ چند میدی؟
آیا همسر شما فقط درس می خونند؟ یعنی شغل خاصی ندارند که درآمدی داشته باشند؟

کلا رابطمون با هم خوبه و همه فکر می کنن چه قدر با هم خوبیم و حتی وقتی که تنها هستیم وقتی ازش می پرسی از زندگیش و من راضیه به جز مواردی که من یهو می ریزم بهم که البته در عکس العمل کار خودشه . درسته من 3 ماه ایران بودم البته تو اون مدت پدرم بیمارستان بود و مجبور بودم بمونم. رابطه جنسی خیلی گرمی نداریم چون من واقعا سرد شدم . همسرم آدم گرمیه و بسیار خوش اخلاق و خوش مشرب من یه مقدار با رفتاراش با جنس مخالف مشکل دارم ضمن اینکه من بهش اعتماد کامل دارم ولی از گرم گرفتن هاش هم راضی نیستم بهش گفتم بهتر شده ولی نه به طور کامل. من و همسرم تنها هستیم و خانواده ها همه ایران هستند. من به عنوان همسر خیلی بهتر از این ها می تونستم باشم هنوز وقتی می خوام یه کاری بکنم یه ندایی می آد که واسه ی برای کی؟
رفتار شوهرم اینجا با وقتی که خونه مادرش این ها هستیم زمین تا آسمون با هم فرق می کنه مادر ایشون راجع به نشستن خوردن لباس پوشیدن ما هم نظر می ده من آدم حاضر جوابی نیستم دوست هم ندارم جواب بدم ولو بسیار مودبانه و به نظرم این وظیفه همسرمه که این رابطه رو مدیریت کنه رابطش با خانواده من به خصوص پدرم بسیار خوب و عالیه . ما هر دو 3 ساله که فقط درس می خونیم و از طرف خانواده هامون حمایت مالی می شیم همون جور که قبلا گفتم هیچ کس با این مساله مشکلی نداره گرچه پدرش بسیار حسابگر و تا حدی ناخن خشکه ولی راضیه به این مساله چون می بینه که پدرم با دلو جون پول میده

"به خودت و زندگیت و اتفاقات این چند وقت به غیر از مادرشوهرت فکر کن؛ آیا موردی هست که بین شما و همسرت فاصله بندازه؟ اون مورد چیه! و اگر بخوای به خودت به عنوان یه همسر نمره بدی؛ چند میدی؟"
عزیزم منتظرم پاسخ این سوالها رو بدی!

اگر بخوام صادق باشم و رفتار های مادر شوهرم و تاثیر اون تو برخوردهای خودم و همسرم رو بذارم کنار تقریبا مشکل خاصی نیست. ضمنا سال گذشته که داشتیم راجع به همین مساله بحث می کردیم از همسرم پرسیدم به نظر تو چند درصد اختلاف های ما به خاطر مادرته و اون گفت 70% . من می تونستم خیلی بهتر باشم ولی یک سری مسایلی که جلوی چشمامه مانع بروز مهربونی هام میشه به نظر خودم نمره 17 شاید عادلانه باشه الان مساله اینجاست که ما قراره جمع کنیم برگردیم و همسرم می گه درست تموم شده و من بچه می خوام و من باید تصمیم بگیرم که چه بکنم