عاشق خانمی هستم که 10 سال ازم بزرگتر است. چطور خانواده رو راضی کنم؟

سلام - من یه پسر 28 ساله هستم - مدتی با یه خانوم 37 ساله آشنا شدم و بعد از مدتی گفتگوی طولانی در حالا جفتمون عاشق هم شدیم - و حالا موندیم چه کنیم - خیلی با هم بحث کردیم که ازدواجمون غیر ممکنه چون اون 9 سالاز من بزرگتره و قبلا یه بار ازدواج کرده - اما اصلا نمیتونیم از هم دل بکنیم - بارها و بارها ارتباطمون رو با هم قطع کردیم تا همدیگه رو فراموش کنیم ولی نشد که نشد- ما به این نتیجه رسیدیم که میتونیم همدیگه رو واقعا خوشبخت کنیم - اما چطور باید ازدواج کنیم - چطور باید این موضوع رو به خونواده هامون بگیم - چطور اونها رو راضی کنیم -جفتمون داریم دیووونه میشیم ولی اگه از هم جداشیم میمیریم - این یه عشق سطحی و بچگانه نیست واقعا همدیگه رو دوست داریم و به هیچ وجه حاضر نیستیم همدیگه رو رها کنیم - خواهشا یه راهی به ما نشون بدین:316:

سلام
والله اینجا 2تا مسله هست
یکی فقط خود تو که آیا به عواقب این ازدواج فکر کردی سا نه
همشو قبول کردی یا نه

بعدش میرسی به مخالفت خانواده
مخالقتی که احتمالا هیچوقت راضی نشن

متاسفانه در ایران برای ازدواج بجز عشق 2نفر به هم باید چیزهای دیگه هم فراهم باشه
من خودم بخاطر همین مخالفت خانواده مجبور شدم از کسی که دوستش داشتم بگذرم

سلام yasen :72:
در راستای کمکی که خواستی، اجازه بده مشکلات احتمالی این‌گونه ازدواج‌ها رو بازگو کنیم تا ببینیم به همه‌ی این‌ها فکر کرده‌ای یا نه.

این خانوم ۹ سال از شما بزرگتر هستن. ده سال دیگه شما همچنان جوان و شادابی، اما این خانوم محترم، حدود ۵۰ سال سن خواهند داشت. شکستگی در ظاهر ایشون، برای شما که شاید در اوج جذابیتت باشی اذیت‌کننده نیست؟

شاید شکستگی ایشون برای شما مهم نباشه، اما آیا به مسائل مربوط به روابط زناشویی فکر کردی؟ فکر می‌کنی که ده سال دیگه، این خانوم توانایی همراهی با شما توی این مسائلو داشته باشه؟

یه مسئله‌ی مهم دیگه هم هست، که به نظر من مهمترینشونه. شما به عنوان جنس مذکر، فطرتت اینه که برای همسرت حامی و تکیه‌گاه باشی. این خانوم هم فطرتش اینه که به همسرش تکیه کنه (بگذریم از بانوانی که به بهانه‌ی فمینیسم و ... می‌خوان روی فطرتشون درپوش بذارن و خودشونو مستقل از این موارد بدونن.) فکر می‌کنی این خانوم با توجه به سن بیشتری که دارن، می‌تونن به شما تکیه کنن؟ از این مطمئنی که به خاطر سن بالاتر، شما رو به اصطلاح بچه نمی‌دونن و حاضرن در زمان‌های سخت زندگی بهتون اعتماد کنن؟

به این‌ها موارد دیگری مثل احتمال خیلی کم برای داشتن فرزند و ... اضافه کنین.

صادقانه، آیا به این‌ها و مشکلات احتمالی دیگه فکر کردین؟

جدا از تمامی این‌ها، باز هم مسئله‌ی مهم دیگه‌ای وجود داره... :

نقل قول:

---

جفتمون داریم دیووونه میشیم ولی اگه از هم جداشیم میمیریم

---

:163:
شما به هم وابسته شدین. عاطفی شدن رابطه، توانایی درست تصمیم گرفتنو می‌گیره. و yasen عزیز، اگه اشتباه تصمیم بگیری، ممکنه تبعات این اشتباه، ضربات بزرگی به شما و یا اون خانوم بزنه.

برای جلوگیری از این موضوع، باید در جوی غیر احساسی تصمیم بگیرین. راه حلی به ذهنم می‌رسه، که شاید بهترین نباشه و دوستان راه حل بهتری بگن.
اما فکر می‌کنم بد نباشه که برای دو سه ماه، هیچ رابطه‌ای با هم نداشته باشین. حتی پیامک که شاید کوچکترین نوع ارتباط باشه رو هم نداشته باشین. تمام چیز‌هایی که به نوعی یاد‌آور روابط احساسیتون بوده رو هم برای مدتی کنار بذارین. بعد از این مدت که از احساسات دور شدی، در مورد این‌ خانوم تصمیم بگیر. این بار بدون ایجاد رابطه‌ی احساسی و با همراهی خانوادتون، چون حتما راهنمایی‌های زیادی می‌تونن بکنن.

برای گفتن به خانواده‌ها هم ترسی نداشته باش. اگه تصمیمت به دور از احساسات باشه، دلایل قانع‌کننده‌ی زیادی برای ازدواج خواهی داشت که با این دلایل، خانواده‌ها هم قانع میشن. اما الان، با ذهنی که نصفش را احساس گرفته، خانواده‌ها حتما بوی احساسو از میان دلایلتون استشمام خواهند کرد! و خوب، در این صورت مخالفت کردنشون کاملا طبیعی خواهد بود.

پس برای جلوگیری از تصمیم اشتباه توسط شما یا خانوم، و همچنین برای داشتن دلایل قانع‌کننده (بدون هیچ نشانه‌ای از احساس) برای خانواده‌هاتون، بهتره رابطه‌ موقتا و برای مدت کافی، کاملا قطع بشه تا ذهنتونو از احساس خالی کنین و با عقل تصمیم بگیرین.

:72:

سلام،

اگر در همین انجمن اختلاف سنی جستجو کنید، می بینید که تاپیک مشابه زیاد داریم.
از جمله این تاپیک ها:
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=146
http://www.hamdardi.net/thread-21478.html

پیشنهاد من این است که حتماً هر دو به مشاوره ازدواج مراجعه کنید و این مسئله رو به دور از احساسات و منطقی بررسی کنید.
و به این دقت کنید که "عشق" برای یک ازدواج موفق کافی نیست و باید به مسائل بسیار مهم دیگری هم توجه داشته باشید. مدیر همدردی در این تاپیک به بعضی از مسائل اشاره داشتند:

نقل قول:

---

اگرچه معیارهای ازدواج متعدد هست و فقط یکی از آنها سن می باشد، اما این همه تفاوت سنی روی تمام معیارهای ازدواج تاثیر می گذارد. بعضی در زمان کوتاه و بعضی دراز مدت. مثلا
1 – مسئله فرزند( در این مورد با یک پزشک می توانید مشورت نمائید)
2 – تفاوت در علاقه ها، فعالیت ها و احساسات و هیجانات به لحاظ تفاوت در دوره سنی شما
3 – نزدیکی زمان یائسگی و تغییرات هیجانی و عاطفی ناشی از آن
4 – تفاوت سبک زندگی ناشی از تفاوت سنی
5 – مسائل مربوط به ارضاء جنسی و انتظارات جنسی
6 – اختلاف سلیقه در مورد تفریحات، اوقات فراغت و فعالیتهای جنبی
7 – اختلافات ناشی از تقسیم وظایف، تقسیم قدرت و مسئولیت ها
8 - مشکلات در تعامل اجتماعی با فامیل و دوستان به لحاظ تفاوت ها سنی
9 – توقعات احتمالی بالای شما ، پس از فروکش کردن احساساتتان
نکته: علاوه بر مسائل فوق، نیاز است که تناسب شما در سایر معیارهای ازدواج هم سنجیده شود، این موضوع را می توانید در یک مشاوره حضوری با یک متخصص مشاوره خانواده ارزیابی نمائید.

---

انتخاب با شماست.

موفق باشید.

فکرشو بکن !
شما یه مرد جذاب 50 ساله ای ایشون دست به عصا شاید باشن !
رابطه ات با پیرزنا چطوره؟

سلام آقای محترم
آیا اون خانم از ازدواج قبلش فرزندی داره؟؟
آیا دلیل واقعی جدایی اون خانم از همسر اولش برای شما روشن شده؟؟
آیا مطمئن هستید که اون خانم بخاطر یکبار شکست به شما وابسته نشده است؟؟
آیا مطمئن هستید که بخاطر مسائل مالی با شما نمی خواهد ازدواج کند؟؟
آیا مطمئن هستید که برای فرار از حرف مردم و جامعه نمیخواهد به ازدواج با شما تن دهد؟
آیا به نظر شما عشق تنها بدون در نظر گرفتن کلیه جوانب در زندگی کافی است؟
فرداروزی که وارد زندگی مشترک شدید آیا فقط عشق می تواند حلال تمام مشکلات شما باشد؟؟
آیا برای شما قابل تحمل هست در کنار خانمی قدم بردارید که همه فکر میکنن مادرتون هست؟
آیا درمورد اینکه خانمهای خیلی زود شکسته میشن اطلاعاتی دارید؟
آیا در مورد یائسگی و عدم بارداری خانمها در سنین بالا اطلاعاتی دارید؟؟
و ...
در مورد همه اینها فکر کنید درضمن شما اطلاعات بیشتری در مورد اینکه تفاوت فرهنگی و طبقاتی دارید یا نه ، و یا اینکه خانواده اون خانم با ازدواج شما موافق هستن یا نه رو ندادید. هیچ وقت زندگی مشترک را با عالم دوست دختر و دوست پسری مقایسه نکنید و مبنا را بر این دوران نگذراید چون تجربه کلیه متاهلین نشون میده که بین این دو دوران زمین تا آسمان تفاوت هست.
موفق باشید.

سلام دوست عزيز من نمونه اي دارم كه خانم5 سال بزرگتره الان هم دو تا بچه دارن ولي اين آقا هيج جا دوست نداره با خانمش بره چون دوستاش همه خانمهاشون جوان هستند و احساس خوبي بهش دست نمي ده خوب ميدونيد كه يك خانم وقتي بچه داره ميشه خوب كمي شكسته تر ميشه حالا بزرگتر هم باشه كه ديگه هيچ حتما بايد يك آقا از خانم بزرگتر باشه هم دليل علمي داره هم دليل منطقي آخر اين كار واضحه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مسافر زمان

سلام yasen :72:
در راستای کمکی که خواستی، اجازه بده مشکلات احتمالی این‌گونه ازدواج‌ها رو بازگو کنیم تا ببینیم به همه‌ی این‌ها فکر کرده‌ای یا نه.

این خانوم ۹ سال از شما بزرگتر هستن. ده سال دیگه شما همچنان جوان و شادابی، اما این خانوم محترم، حدود ۵۰ سال سن خواهند داشت. شکستگی در ظاهر ایشون، برای شما که شاید در اوج جذابیتت باشی اذیت‌کننده نیست؟

شاید شکستگی ایشون برای شما مهم نباشه، اما آیا به مسائل مربوط به روابط زناشویی فکر کردی؟ فکر می‌کنی که ده سال دیگه، این خانوم توانایی همراهی با شما توی این مسائلو داشته باشه؟

یه مسئله‌ی مهم دیگه هم هست، که به نظر من مهمترینشونه. شما به عنوان جنس مذکر، فطرتت اینه که برای همسرت حامی و تکیه‌گاه باشی. این خانوم هم فطرتش اینه که به همسرش تکیه کنه (بگذریم از بانوانی که به بهانه‌ی فمینیسم و ... می‌خوان روی فطرتشون درپوش بذارن و خودشونو مستقل از این موارد بدونن.) فکر می‌کنی این خانوم با توجه به سن بیشتری که دارن، می‌تونن به شما تکیه کنن؟ از این مطمئنی که به خاطر سن بالاتر، شما رو به اصطلاح بچه نمی‌دونن و حاضرن در زمان‌های سخت زندگی بهتون اعتماد کنن؟

به این‌ها موارد دیگری مثل احتمال خیلی کم برای داشتن فرزند و ... اضافه کنین.

صادقانه، آیا به این‌ها و مشکلات احتمالی دیگه فکر کردین؟

جدا از تمامی این‌ها، باز هم مسئله‌ی مهم دیگه‌ای وجود داره... :

نقل قول:

---

جفتمون داریم دیووونه میشیم ولی اگه از هم جداشیم میمیریم

---

:163:
شما به هم وابسته شدین. عاطفی شدن رابطه، توانایی درست تصمیم گرفتنو می‌گیره. و yasen عزیز، اگه اشتباه تصمیم بگیری، ممکنه تبعات این اشتباه، ضربات بزرگی به شما و یا اون خانوم بزنه.

برای جلوگیری از این موضوع، باید در جوی غیر احساسی تصمیم بگیرین. راه حلی به ذهنم می‌رسه، که شاید بهترین نباشه و دوستان راه حل بهتری بگن.
اما فکر می‌کنم بد نباشه که برای دو سه ماه، هیچ رابطه‌ای با هم نداشته باشین. حتی پیامک که شاید کوچکترین نوع ارتباط باشه رو هم نداشته باشین. تمام چیز‌هایی که به نوعی یاد‌آور روابط احساسیتون بوده رو هم برای مدتی کنار بذارین. بعد از این مدت که از احساسات دور شدی، در مورد این‌ خانوم تصمیم بگیر. این بار بدون ایجاد رابطه‌ی احساسی و با همراهی خانوادتون، چون حتما راهنمایی‌های زیادی می‌تونن بکنن.

برای گفتن به خانواده‌ها هم ترسی نداشته باش. اگه تصمیمت به دور از احساسات باشه، دلایل قانع‌کننده‌ی زیادی برای ازدواج خواهی داشت که با این دلایل، خانواده‌ها هم قانع میشن. اما الان، با ذهنی که نصفش را احساس گرفته، خانواده‌ها حتما بوی احساسو از میان دلایلتون استشمام خواهند کرد! و خوب، در این صورت مخالفت کردنشون کاملا طبیعی خواهد بود.

پس برای جلوگیری از تصمیم اشتباه توسط شما یا خانوم، و همچنین برای داشتن دلایل قانع‌کننده (بدون هیچ نشانه‌ای از احساس) برای خانواده‌هاتون، بهتره رابطه‌ موقتا و برای مدت کافی، کاملا قطع بشه تا ذهنتونو از احساس خالی کنین و با عقل تصمیم بگیرین.

:72:

---

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

از دوستانی که لطف کردن و جواب دادن متشکرم - باید بگم من به همه جوانبش فکر کردم و با این حال باز هم حاضرم با این دخترازدواج کنم - همه راه حل ها رو هم امتحان کردم - حتی یه مدت رابطمون رو قطع کردیم اما نشد که نشد - من واقعا نمیتونم این دختر رو فراموش کنم - حاضرم هر از خود گذشتگی برای رسیدن به اون انجام بدم - حتی اگه لازم شد تا آخر عمر ازدواج نمیکنم - آخه چه اشکالی داره مگه حضرت محمد با یه خانومی که 15 سال از خودش بزرگتر بود و قبلا یه بار ازدواج کرده بود ازدواج نکرد - ما هیچ کدوممون مشکل مالی نداریم و شاغلیم - در ضمن مطمئنیم با هم خوشبخت میشیم اما خانواده هامون واقعا موندیم چه کنیم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خدایا تو بگو چه کنم - هیچ راهی نیست باید صبر کنم تا اون دنیا بهش به هم برسیم - حاضرم صبر کنم - حتما صبر میکنم یا باهاش ازدواج میکنم یا تا آخر عمر مجرد میمونم

می گن وقتی ادم یکی رو دوست داره که خیلی ازش بزرگتره یا خیلی کوچیکتره یه کمی خودش یه جورایی مشکل داره. مثلا داره دنبال مامان یا بابا یا دنبال بچه می گرده به جای همسر.
من که ندیدم شماهارو. ولی خیلی سخته ادم بتونه یکی رو پیدا کنه که واقعا یارو همدل باشه باهاش. حالا چی کار می شه کرد اگه یه کمی یکی زودتر و یکی دیر تر به دنیا اومده؟؟
دنبال این و اون و حضرت و ایین چیزا نگرد. بهانه نتراش. فقط به خودتو اون خانم باید نگاه کنی و تصمیم بگیری.
به نظر خود من اینکه کی چروک صورتش بیشتره یا هر چی مهم نیست. اینا مهم نیست. رابطه هم ربط زیادی نداره که طرف جوون باشه یا نه. به خود شخص مربوطه که بتونه پا به پا بیاد.
شروع آشنایی تون چطور بود؟ خود خانم می دونست چه کار می کنه؟ راستی بچه نداره؟ با حرف و رفتار و نگاه مردم چه کار می کنی؟ این مهمه و اثر می ذاره.
با مشاورهم حرف زدی؟ ادم وقتی یکی رو دوست داره همه ی مشکلات رو هم قبول می کنه ولی بعدش ممکنه پشیمون شه یا نتونه تحمل کنه. خود خانم مشکلی نداره؟ می تونه بعدا تحمل کنه رفتارای مردم رو؟ برای اون از تو سخت تر می شه.
به خیلی چیزا باید فکر کنی. چون خیلی رایج نیست کمی مشکله برخورد با این شرایط. به خاطر همینم دقت کن.
اگه انقدر همدیگه رو دوست داشتین که هیچی نتونست جداتون کنه خوب چه می شه کرد؟ احتمالا اگه اینطور باشه خونوادت هم بالاخره راضی می شن.
من خودم توصیه نمی کنم. ولی اگه هیچ مشکلی به جز اختلاف سنی وجود نداره می تونی بازم بررسی کنی ببینی که چه کار باید بکنی.
با پست sanazi_o خیلی موافقم.
از روی صحبت کردن فقط فهمیدین که می تونین همدیگه رو خوشبخت کنین؟ احتمالش کم نیست که اشتباه کرده باشین.
سخته سوالت. مطمن نیستم کار درستی کردم نظر دادم یا نه. فقط می خواستم بگم که درکت می کنم و امیدوارم در هر صورت موفق باشی.

نه بچه نداره - به همه ی این موارد فک کردم و هیچی جز اون واسم مهم نیست