معمولا افرادی با تفاوت های اساسی شخصیتی و فرهنگی و اجتماعی تنها مشابهت آنها خط اینترنت و حرف زدن از موضوعات هست. حالا بر اساس همین حرفها آشنا می شوند یا به ازدواج ختم نمی شود. یا اگر ختم شود منجر به تفاوتهای اساسی هست.
اما حالا چه باید کرد؟
دقت کنید شما دو تفاوت اساسی دارید. یکی شخصیت شما دو نفر متفاوت هست. دوم فرهنگ شما دو نفر متفاوت هست.
اولین کار: (مهم: این بند برای شروع کار هست و ممکن است چندین ماه تا یکسال نیاز باشد)
باید نخست پذیرش خود را از این وضعیت زیاد کنید.
یعنی بپذیرید او و شخصیتش و فرهنگش از شما متفاوت هست. یعنی به جای اینکه سعی کنید او را عوض کنید. سعی کنید با او و کارهایش کنار بیایید. پس:
این درست نیست ایمیلش را چک کنید، موبایلش را چک کنید.
این درست نیست به او بگویید چطوری راه برود جلو شما راه نرود
این درست نیست به او بگویید چگونه رفتار کند.
این درست نیست از او انتظار داشته باشید که با شما مشورت کند و حرف شما را گوش کند.
دومین کار: شروع به شناخت فرهنگ و شخصیت همسرت بکنید.
به جای اینکه از اول بدون شناخت دقیق عناصر شخصیتی و فرهنگی همسر، سعی کنی آنطور که دوست داری تربیتش کنی، باید شروع به شناخت او بکنید.
مرتب نظرش را در مورد چیزهای مختلف فقط جویا بشو
الف ( کلامی جویا شو
بگو عزیزم دوست دارم بیشتر در مورد خودت برام بگویی؟
بگویی چه انتظاراتی از من دارید؟
بگویید از نظر شما یک زن خوب چه کار برای شوهرش می کند؟
بگویید به نظر شما شوهر خوب چه کارهایی می کند؟
ب ) در رفتارش دقت کن
دقت کن چه غذایی دوست دارد
دقت کن با چه کسانی دوست دارد صحبت کند
دقت کن چه وقتی به وجد می آید
دقت کن چه وقت بی انرژی و منزوی می شود.
دقت کن در مواجه با مسائل مختلف چه اقداماتی می کند.
دقت کن اگر شما ازش چیزیی می خواهی چه حالی پیدا می کند
دقت کن وقتی تعریف و تمجیدش می کنی چه حالی پیدا می کند.
سومین کار: بررسی شخصیتهای هر دو شما
الف) شخصیت او را دقیق بشناس
توجه داشته باش آیا عصبانیت و پرخاشگری دارد؟
توجه داشته باش آیا بخشنده هست یا خسیس؟
توجه داشته باش آیا با گذشت هست یا کینه ای؟
توجه داشته باش در چه مواقعی به شما بیشتر اظهار محبت دارد و از شما راضی هست؟
توجه داشته باش بیشتر از جمع لذت می برد یا از خلوت؟
توجه داشته باش شوخ طبع هست یا جدی؟
توجه داشته باش دوستانش چه خصوصیاتی بیشتر دارند که او به آنها تمایل دارد؟
ب ) شخصیت خودت را به دقت بشناس
توجه کن چقدر صبوری؟
دقت کن چقدر خویشتنداری در برابر مشکلات داری؟
دقت کن وقتی عصبانی می شوی چقدر می توانی خودت را کنترل کنی؟
دقت کن ببین چه انتظاراتی از شوهرت داری ؟
دقت کن ببین احساسات مختلفت کدام هست؟
دقت کن ببین تا چه اندازه در کنترل احساساتت موفق هستی.
دقت کن ببین اوقات فراغت چه چیزهایی را بیشتر می پسندی
دقت کن ببین اجتماعی هست یا بیشتر تنهایی را دوست داری
چهارمین کار:
وقتی دقیقا 3 مرحله اول را تمرین کردی، متوجه تفاوت های عمیق می شوید.
وقتی زن و شوهری متفاوت هستند. نباید یکی از آنها دیگری را تغییر دهد.
باید هر دو همدیگر را همانطور که هستند بپذیرند تا کم کم زمینه اعتماد سازی فراهم شود.
وقتی دو نفر به هم اعتمادشون بالا برود سعی می کنند شرایط رضایت همسرشان را فراهم کنند.
پنجمین کار: چه کارهایی را نباید انجام دهید.
- بکن و نکن نداشته باش. به او نگو اینطور رفتار کن! به او نگو اینطور رفتار نکن!
- از او انتظارات متفاوت نداشته باش
- اگر او کاری کرد که تو دوست نداشتی، سریع به هم نریز! صبر داشته باش
- به جای اینکه انتظار داشته باشی ، او همه کارش صحیح باشه و طبق انتظار تو رفتار کنه، به جای اون صبور باش و هر کاری انجام داد نظاره کن.
- به جای امر و نهی کلامی، به جای اینکه برآشفته احساساتی باشی. به جای اینکه به هم بریزی، به جای اینکه غر بزنی، به جای اینکه تجسس کنی، به جای اینکه در کار او و دوستانش و خانواده اش مداخله کنی، سعی کن در رفتار با پذیرش او ، با تحمل در برابر اشتباهاتش ، او را معتاد به خود کنی.
اگر به جای عجله و برخورد با او، صبور باشی، با محبت کنارش نوازشش کنی، و به او اعتماد کنی، کم کم لذت زندگی و همسری زیر دندانش می روید.
متاسفانه الان شما نقش همسری او را ندارید.
بلکه شما نقش معلمی او را دارید. نقش والدین او را دارید.
نقش پلیس دارید.
به همین خاطر مرتب مثل معلم به او چیز یاد می دهید، مثل والدین بر او نظارت می کنید و غر می زنید. مثل پلیس او را تحت کنترل دارید و در کارهای او مداخله می کنید.
در حالیکه همسر هیچ کدام از این کارها را نمی کند.
همسر نوازش می کند.
همسر اعتماد می کند.
همسر اگر اشتباهی از همسرش دید گذشت می کند.
همسر به جای صحبت وحرف و نیش زبان و بکن و نکن، با محبت همسرش را معتاد به خود می کند.
همسر صبوری می کند.
همسر احساسات خود را وقتی عصبانی شد تحت کنترل در می آورد.
همسر به جای تجسس و پلیس بازی ، با زبان خوش با همسرش صحبت می کند.
همسر تحمل و صبر و ملایمتش برای چند روز نیست. برای ماهها و سالها ادامه پیدا می کند.(شما اگر ملایمتی می کنید چند روز انجام می دهید، وقتی نتیجه نمی بینید عصبانی می شوید در حالیکه باید ماهها و سالها به یک شیوه صحیح و درست و ملایم عمل کنید تا کم کم محصول به دست آید.)
خلاصه و نتیجه گیری:
1 - نحوه ارتباط و همسریابی شما مشکل دار بوده است، لذا شما با شخصیت های متفاوت و فرهنگهای متفاوت در کنار هم قرار گرفته اید و اکنون یکدیگر را درست درک نمی کنید.
2 - برای اینکه آرامش و لذتتان از این زندگی زیاد شود نخست باید این وضعیت را بپذیرید. نه اینکه در صدد تغییر همسرتان باشید.
3 - بعد از اینکه این وضعیت را پذیرفتید باید با دقت و صبوری و به مرور زمان شخصیت و فرهنگ خودتون و همسرتون را با دقت بررسی کنید و با سئوال کردن و توجه به رفتار خودتون و ایشون متوجه فرهنگ و شخصیتتون بشوید همانطور که در متن بالا توضیح دادم.
4 - شما نباید نقش معلم، نقش پدر و مادر، نقش تربیت کننده و نقش پلیس داشته باشید. به این منظور از زبان خود برای تربیت او استفاده نکنید و امر و نهی نکنید. به جای آن در کلام صرفا با او محبت آمیز صحبت کن و در عمل او را بپذیر. در کارش تجسس نکن. و نقاط عیب و ضعفش را به رویش نیاور. به جای آن کارهای خوب او را پررنگ کن و مرتب سپاسگزاری کن
