گیر کردن بین شوهر و زندگی

سلام راستش نمیدونم از کجا بگم...
راستش من و شوهرم بعد از عروسی یک سال خارج از کشور زندگی کردیم...شوهرم در ان کشور دانشجو بود و من هم که در ایران دانشجو بودم یک سال مرخصی گرفتم...در آن مدت یک سال پدر شوهر و مادر شوهر هم با ما در ان کشور زندگی می کردند...
پدر شوهرم اعتقاد داشت چون شوهرم دانشچو هست و خرج ما را او می دهد باید در تمام چند و چون تصمیمات و کارهایمان چه درس خواندن...چه ادامه تجصیل ...چه کار کردن...چه برگشت به ایران یا ماندن قرار بگیرد...
خوب ما هم بر حسب احترام در تمام تصمیمات ایشون را شرکت دادیم...ایشون هم میگفتند به محض اینکه شوهرم کار پیدا کرد دیگه در هیچ کاری دخالت نمی کنند.
<<بگزریم از اینکه برای ما تصمیم هم میگرفت... حتی یک بار گفت:برای اینکه در هزینه ها صرفه جویی بشود من آن کشور را تنها با مادر شوهرم به قصد ایران ترک کنم به مدت 3 ماه از همسرم دور باشم تا پدر شوهرم اجاره خانه ای که ما جدا در آن بودیم را ندهد...یا اینکه برای تحصیل پسرش پولی که برای خرید خانه در ایران کنار گذاشته خرج کند تا پسرش به ایران نیاید و 4 سالی را که از درسش باقی مانده در آن کشور بماند ...با توجه به اینکه موقع حواستگاری قول داده بودند یک سال فقط در خارج از کشور می مانیم.>>

خلاصه.....
من و همسرم تصمیم گرفتیم که به ایران بیاییم اما هم برای اینکه من نزدیک دانشگاهم باشم و هم اینکه با پولی که برای خانه داریم و اندک بود و نمی توانستیم با آن پول در تهران صاحب خانه شویم و هم اینکه خانواده خودم هم در آن شهر بودند به شهر دیگری بیاییم...
همسرم از اینکه در تهران نیستیم بسیار راضی هست ..هم دوری از ترافیک هم کار قراردادی پیدا کرده و هم اینکه دانشگاهش هم اینجا جور شده و خدا شکر صاحب خانه بسیار خوب شدیم...

اما...

پدر شوهرم هنوز دست از دخالت هایش بر نداشته است و شوهرم به دلیل احترام زیادی که برای ان ها قائل هست نمی تواند نظر خودش را به ان ها بفهماند و اینکه زندگی مان را از این مخمسه نجات دهد...

شوهرم اکنون کاری در تهرا پیدا کرده که می تواند قراردادی با انچا کار کند و از شهر خودمان هم و از من دور نباشد و دورادور کار کند.اما پدر شوهرم و مادر شوهرم پایشان را کرده اند در یک کفش که باید استخدام بشوی...اصلا"به جوانب کار اینکه شوهرم اینجا دانشگاه می رود کار دارد زندگی دارد در نظر نمی گیرند...
و شوهرم از انجایی که ادم دمدمی مزاجی هست با اینکه خودش با استخدام موافق نبود جرف های پدرش وسوسه اش میکند و من گیر کردم بین این پدر و پسر:316:

به خدا برای من درور بودن شوهرم سخت است...سخت است که یکی هی دخالت هم بکند

حالا من به شوهرم گفتم هرجور خودت میدانی...چون از پسش بر نبمبام...اما دارم آب میشم...

یکی یک راه حل منطقی بدهد خواهشا":302:

صحبت های شما پراکنده وبی نظم مطرح شده معلوم نیست الان کجایید؟یا تو خارج چی شد آخرش؟فقط معلومه خسته از دخالت پدرشوهر هستید که به نظرم تا جایی که به خود شما وزندگیتون مربوطه مودبانه تذکر دهید به ایشان و روی فکر شوهرتون غیر مستقیم کار کنید که بتونه مستقل از پدرش باشه نه که فکر کنه شما بدجنسی میکنید بلکه بهش تلقین کنید که خیلی مردونه ومستقله وخانواده کوچک شما هویت مشخص وجدایی از پدر ایشان داردوشما باید زندگی مستقل خود را داشته باشید وسعی کنید از نظر مالی مستقل از پدر شوهر شوید

ممنون از پاسختون
ما بعد از یک سال به ایران اومدیم
و در حال حاضر پدر شوهر و مادر شوهرم تهران هستند اما من و شوهرم به دلایلی که مطرح کردم شهر دیگری هستیم...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

چرا فقط خیلی ها میان مشکل رو میخونن و میرن
من واقعا" احتیاج به مشورت شما دوستای گلم دارم

دوست عزیز:72:

متاسفانه شوهر شما با دریافت مخارج تحصیل و ازدواج به نوعی وابستگی خود به خانواده را نشان داده.

همچنین به احتمال قوی در خریدمنزل در شروع زندگی مشترک.

همه اینها وابستگی شما و شوهرتان را به پدر شوهر زیادتر و دخالت ایشان در زندگی شما را بیشتر می کند.

به نظر من تا آنجا که می توانید وابستگیهای مالی را از خانواده شوهر کم کنید.

حتی اگر امکانش هست بصورت قسط بندی مبالغی را باز گردانید.

و از همسرتان بخواهید که باهم قبل از هر تصمیم جدی به یک مشاور خانواده مراجعه کنید.

موفق باشید.:72:

سلام دوست عزیز
به نظر من شما یکمی باید جرات به خرج بدهید و در مورد چیزهایی که دوست ندارید و نمی خواهید انجام بدهید خیلی با احترام نظرتان را بگویید و بهشان بگویید که نظر شما خیلی متینه پدرشوهر ولی من یه نظر دیگه هم دارم مثلا اینکه بهتره این کار را بکنیم البته یک نظر قانع کننده و خیلی منطقی و اینطوری هم خانواده شوهر شما متوجه نظرات شما هم می شود و اگه با احترام همه چیز بیان شود آنها هم به نظرات شما احترام می گذارند
دوست خوبم همیشه سعی کن در زندگی ات منطق باشی و در مورد چیزهایی که دوست داری ودوست نداری خیلی قاطعانه و قانعانعه برخورد کنی
وهمینطور زندگی را به خودت و همسرت سخت نگیر و او را هم نسبت به خانواده اش حساس نکن زیرا با حساسیت او مشکلاتت دو چندان می شود
پس بهتره خیلی راحت با مسایل روبرو شوی و در مورد مشکلاتت هم خیلی راحت با پدر شوهرت صحبت کنی و نظراتت را هم اعلام کنی و کاری هم به این نداشته باش که چون خرجی شما را می دهد حتما باید اطاعت امر کنید بلکه باید جدا از این قضایا و همینطور متشکر بودن از او به خاطر حمایتهایش باید خیلی هم قاطع باشی

در ضمن شما بین شوهر وزندگی گیر نکرده اید بلکه بیشتر بین ایده های خود و پدر شوهرتان گیر کرده اید
پس رفتار جراتمندانه ای داشته باش که یکی از هم تالاریها مقالات خوبی را نوشته که خیلی به دردتان می خورد البته من بلد نیستم لینکش رو براتون بزارم ولی اگه جستجوکنی پیدا می کنی
امیدوارم یکی بیاد و این لینک رو برات معرفی کنه:82:

در ضمن بعضی مواقع هم خوبه که آدم به دیگرا احترام بزاره که نظر خوبی داری ولی می تونی توی زندگیت اونجوری که دوست داری باشی و نظری را که دلت می خواد رو اجرا کنی یعنی بهشون بگی چشم ولی کار خودت رو انجام بدی البته بعضی مواقع خاص و سعی کن خیلی هم مورد تحمیل قرار نگیری که همه کارهایی که آنها می خواهند را انجام بدهی و همینطور در آخر هم بعضی مواقع هم خوبه که آدم به حرفهای بزرگتر ها گوش کنه و حرفهای انها را انجام بده ...

ممنون از دوستای گلم که کمکم کردن...
به خدا اگه نظرات پدر شوهرم بر اساس منطق باشه من گوش میدم
اما متاسفانه بر اساس دلشوره و استرس هست و از روی احساس و این روی روحیه من و همسرم خیلی تا حالا تاثیر بدی داشته...
راستش مشورت و نظر دادنشون دیگه از حالت مشاوره دادن خارج شده و حالت دخالت به خودش گرفته...
اما سعی میکنم با به کارگیری کمک شما دوستان اوضاع رو رو به راه ترش کنم
راستش متاسفانه اونا آدم های پر توقع و حساسی هستن و این کارمون رو سخت تر میکنه
توقع دارن هر چی خودشون می خوان بشه چون فقط بزرگتر هستن و فکر میکنند احترام گذاشتن به برگتر یعنی به تمام توقعاتتشون از جمله دخالت و خودمونی شدن ...پاسخ دادن.:324: