افسردگی دوماه بعد از طلاق

سلام به همه .دوستان من و میشناسن.دوماه پیش همه ی حقوقم رو بخشیدم و توافقی جدا شدم.
شاید یادتون باشه.
همسر من وسواس شدید داشت طوری که پاشو با وایتکس میست.
و یه جهنم واقعی تو دوران عقد و تجربه کردم.
من تک دختر رتبه تک رقمی کنکورو...بودم.یعنی یه دختر کاملا موجه از هر لحاظ
اما اشتباهم در انتخابم بیچارم کرد.
همسرم قبل من سه بار ازدواج کرده بود.و با حرفاش گول خوردم شدیدا که کاملا قبول دارم انتخاب خودم اشتباه بود از اول.
بااین حال همه جور تلاش کردم و مقطعی هم جواب گرفتم.
امادر نهایت وقتی پندتا روان پزشک و روانشناس گفتن اختلال روانی و اختلال شخصیتی حاد داره و گفتن باید درمان بشه قبول نکرد و گفت باید جدا شیم.
من همه تلاشم و تا لحظه اخر کردم.اما نشد و با بخشش همه چی جدا شدم و شناسنامم هم پاک شد.
واقعا نجات پیدا کردم.یه جهنم واقعی که همه چیم تحت کنترل بود.حتی دستشویی رفتنم.مجبور بودم برا وسواسش قوانینشو تحمل کنم.گف کارو درس و بزار کنار.همه رو پذیرفته بودم.
تویک سال عقد حتی یه حلقه هم برام نخرید.هیچ مراسمی نگرفت.گفت باید بیای خودت و اول اثبات کنی بعد...
فقط تحقیرم کرد نابودم کرد.
خدا من و نجات داد و دارم نفس میکشم.
من سریع تحت نظر مشاور به کلاس ورزش و تحلیل رفتار رفتم و خیلی رو خودم کار کردم.
اما پند روزه واقعا دلم گرفته و دلم برای خودم میسوزه که چقدر تلاش کردم اما نشد.یه لحظه هم دلم نمیخواد برگردم.اما همش نگران اینده ام.
من یه ادم کاملا مذهبی ام و معتقد بودم همه ی عشقم باید برا همسرم باشه.
اهل دوستی و..نیستم.
الان همش این فکر اذیتم میکنه که اینده ام چی میشه.ایا کسی با من ازدواج میکنه و...
دارم غصه میخورم همش.اما نمیخوام خودم و ببازم.
تو مدت عقد یکبارم هیچ مهمونی نیومد برا همین تو فامیل خیلی راحتم.
گفتیم همون اول توافق نکردیم و تموم شد و هیچ کس عقدم و نمیدونه.
اما برای ازدوج بعدیم واقعا نگرانم که دیگه هیچ وقت موردایی که عالی بودن و خواستگارم سراغم نمیان.
من خیلی بهم ظلم شد.فقط یه اسم اومد روم.بدون حتی یک حلقه یا یک مراسم و...
واقعا دلم گرفته.
چطور خلاص شم ازاین افکار؟؟؟؟

سلام رهای عزیز
آرامشی که این روزها داری رو با فکر به گذشته خراب نکن.
مهم اینه که تصمیم درستی گرفتی و از تصمیمت کاملا راضی هستی.
قطعا روزهای خوبی در انتظارت هست.
بهترین ها رو برات آرزو میکنم:72:

رهای عزیزم خیلی خیلی خوبه که پشیمون نیستی
واقعا تصمیم درستی گرفتی. رها جون به نظرم ادامش به خودت بستگی داره اینکه تو چقدر این قضیه رو بزرگ کنی واسه خودت. بقیه هم مثل خودت به این ماجرا نگاه میکنن.
ببین اینی که هستی با همه ی خوبی ها و بدی ها رها رو تشکیل میده و اگر کسی این رها رو دوست داشته باشه و این دوس داشتنش واقعی باشه همی ی اینارو قبول میکنه اصلا منظورم ترحم نیستا اصلا.
تو لیاقت یه عشق واقعی رو داری و حقته با کسی ازدواج کنی که از ته قلبش بخوادت. پس اون آدم که رها رو میخواد حتی بعد از این ماجرا هم میتونه اونو بپذیره در غیر این صورت میشه یکی مثل همون قبلی و رها ی نازنین ماهم هیچ احتیاجی به همچین آدمی نداره. رها جون تو داری دوره بهبود رو میگذرونی یکمی صبور باش یکم دیگه که بگذره همه چیو فراموش میکنی و به آرامشی باور نکردنی میرسی و بعد از اون علاوه بر اینکه خودت در زندگی تلاشتو شروع کردی از خدا بخواه در راه ازدواج کمکت کنه و بهترین بندشو و اون کسی که واسه تو بهترینه رو سر راهت قرار بده.
شاید گاهی از خودت عصبانی بشی که چرا مثلا مهریمو نگرفتم اما جدا شدن توافقی به مراتب بهتره تا گیر افتادن تو یه چرخه ی طولانی واسه جدایی که فقط فشار روانی رو بیشتر میکنه.
رها جون قرآن بخون که آرومت میکنه و نماز سر وقت هم که معجزه میکنه و لطفا منو هم دعا کن.

بهترین کار ممکن رو کردی ، از اولین تاپیک هاتون که بحث وسواس رو مطرح کردید ، مشخص بود لیاقت شما اون زندگی نبود .
---
اگر این احساس رو نداشتی ، یه آدم غیر عادی حساب می شدی .
فقط اینکه چطور این احساس رو مدیریت کنی باید برات مهم باشه ، همین روندی که می ری خوبه
بابت آینده هم نگران نباش ، مورد های با وضعیت بدتر شما الان زندگی خوبی دارن
یه خورده فرصت باید به خودت و زندگیت بدی
طی 6 ماه تا 1 سال زندگیت عادی می شه

می گویید مذهبی هستید پس چرا اینگونه نگاه نمی کنید که :


این تجربه سخت شما شاید در آینده شما را شامل یک اجر دنیوی اگر هم نه یک اجر اخروی کند.

هیچ اتفاقی بدون حکمت نیست .

اگر حکمتش را نمی دونی پس صبور باش و توکل کن به خدا .جمله بسیار تکراری و ساده ای است اما شاه کلیدی است.

با سلام و احترام
اینکه پس از یک حادثه مثل طلاق، از نظر روانی فشارهایی رو حس کنیم کاملا طبیعی هست و لطفا به خود برچسب افسردگی نزنید. افسردگی معیارهایی دارد و مدتی زمان مشخصی هم باید این علائم طول بکشد.


لینک مرتبط:
تست افسردگی بك و مقدمه ای بر افسردگی





اما برای کاهش این فشارها باید متمزکز بر زمان حال باشید. نگاه به گذشته افسردگی و نگاه به آینده اضطراب می آورد.
برنامه ریزی شما برای زمان حال خوبه. مدتی به خودتون اجازه بدهید که آرام باشید. و زمان را به خوبی بگذرانید.


لینک مرتبط:
جملات قصار در مورد اهمیت زمان حال

سلام عزیزم

منم یه دوره چهارساله سختیو مشکلاتو پشت سر گذاشتم...تو این چندساله اندازه کل زندگیم سختی کشیدم...اماا بعدش دیدم چقدر بزرگ شدم یاد گرفتم همیشه همه چی نباید بر وفق

مرادم باشه... اخلاقم بهتر شد, تو رفتارام تجدید نظر کردم, تونستم به تنهایی محیط متشنج خانوادمو آرومتر کنم ,دیگه با کوچکترین حرفی از کوره در نمیرفتم و پرخاش نمیکردم و...

من قبلا هم تاپیکاتو خونده بودم به نظر میرسه شما هم تو دل این سختیا رشد کردیو بزرگ شدی شایدم مثل من رابطت با خدای خودت قویتر شده...

مثل من با این دید به اون گذشته نگاه کن

درمورد آینده هم مطمین باش خدای دیروز و امروز خدای فردای تو هم خواهد بود

سلام ممنون از همه دوستان که پاسخ دادن یک دنیا تشکر.
سعی میکنم به توصیه های همه ت.ن عمل کنم و امیدوارم موفق بشم.
مدام دارم سعی میکنم حال خودم و بهتر کنم و دیگه به اون گذشته و عذاب هاش فک نکنم.
ممنون.برام دعا کنین

سلام
من از اول پیگیر تاپیکهاتون بودم...
وقتی قرار شد بمونی توی زندگیت
وقتی آقای مدیر محترم اومدن و توصیه به موندن کردند تصمیم گرفتم دیگه نیام و تاپیکتون رو نبینم...
تحمل نداشتم ببینم یکی داره انقدر رنج میبره
نمیگم تصمیمتون به موندن یا توصیه ی مدیر محترم اشتباه بود... من از دانش لازم برای درستی و غلطی اون تصمیم برخوردار نبودم...
اما وقتی اومدی و گفتی که جدا شدی نمیدونی چقدر خوشحال شدم... به نظرم از جهنم نجات پیدا کردی... تا میتونی خوشحال باش و به فکر تعقیب کردن آرزوهایی باش که اگر توی اون زندگی مونده بودی به نظرم محال بود بخوای بهشون برسی...
به نظرم باید از خوشحالی داد بزنی...