تفاوت در میزان تحصیلات من و خواستگارم ، چه قدر مهم و مشکل ساز هست ؟مخصوصا تحصیلات بالای خانم؟

سلام ، دوستان عزیز فکر کنم همگی کم وبیش با شخصیت وروحیات من آشنا باشید- اما علی رغم مشکلاتی که همیشه داشتم سعی کردم همیشه بیشتر شنونده باشم و سعی کنم از تاپیک دیگران درس بگیرم، اما امشب با خواستگار نامتناسبی که برام اومد و شاید صدمین بار بود که جلسه خواستگاری رو طی میکردم... نشمردم تاحالا- میخوام منم طرح مشکل کنم... من خودم دانشجوی مقطع کارشناسی ارشدم ( مهندسی )و 25 سالمه از لحاظ ظاهری متوسط روبه خوب هستم تقریبا فاکتور های زیبایی رو دارم قد و تیپ خوبی دارم نه اضافه دارم نه کم خانواده متوسطی چه از لحاظ طبقه اجتماعی چه اقتصادی دارم .... مشکلم اینه که خیلی برام ادامه تحصیل طرف مقابلم مهمه ... البته مهم بود چون چند سال پیش اصلا قید میکردم که ایشون حتما باید یا هم سطح من باشند یا بالاتر ... اما حالا میگم لیسانس هم باشه خوبه... اما معضل جای دیگه است چون من تابه حال همه خواستگارای دیپلمه ندیده ودیده رد میکردم... خیلی زیاد بودن که این قدر اصرار شدید میکردن وبسیاررررررر تعریف میکردن از پسری که میخوان معرفی کنن اما هم خودم هم خانوداه ام قاطع رد میکردیم چون واقعا مطمئن بودیم .... خواهر برادرم و همسراشون تحصلاتشون بالاست - مخصوصا خواهرم همسرشون توی تاپ ترین دانشگاه ایران درس خوندن و قصد ادامه تحصل در خارج از کشور وردارند - کلا بگم جو خیلی تحصیلات زیاد تو خانواده منم شاید یکی از علاقه مند ترین ها هستم از بچگی هم همینطور بودم خود جوش... اما اخیرا خانمی شدیدا اصرار دارند به برادرشون که خیلییییییی تعریفشون رو کردند اما ایشون دیپلمه هستند واصلا دوست ندارند همسروشن کار کنه اما با ادامه تحصل اصلا مخالف نیستند... ( از این موارد زیاد رد کردم ) اما به راستی چقدر پایین بودن تحصلات مرد میتونه تو زندگی مشکل ایجاد کنه ؟ آیا پسران ازخ ودم کم سواد تر رو به خونه راه بدم ؟ حس میکنم اگر تن به چنین ازدواجی بدم هر وقت توی همکارام یا همکلاسسیام مرد با تحصلاتی رو ببینم میام خونه میشینم گریه میکنم و حسابی حسرت میخورم – میدونم به روی طرف مقابلم اصلا نمیارم اما خودم از غصه وخود خوری نابود میشم. یا اگر ببینم دوست وآشنا وفامیل با فردی با تحصیلات ازدواج کردند یا قبطه میخورم یا غصه که چرا همسرم تحصلات نداره ؟ راه چاره چیست؟لطفا راهنمایی کنید.

سلام
این روزا چقدر تاپیکای تحصیلا ت داریم تویه همدردی!
من نظر شخصیم رو میگم نمیدونم درسته یا نه .
از نظر من ازدواج خودش یه تخصص مجزا هست که مجموعه ای از مهارت هاست که ممکنه فردی با تحصیلات بالا این مهارت ها رو نداشته باشه و بالعکسش فردی با تحصیلات پایین اونا رو داشته باشه . از لحاظ تاریخیم بخوایم حساب کنیم ازدواج همیشه بوده ؛ پس یه زندگی خوب داشتن علی القاعده نباید ارتباطی با تحصیلات داشته باشه . دلیل دیگه اینکه در یک رشته ی مهندسی چه فنون و مهارتهایی در زمینه ی زندگی به دانشجو ارائه میشه !!؟ البته اگه فرد باهوش باشه میتونه از قواعد طراحی و تحلیلی مهندسی به طور غیر مستقیم در امورات زندگیش بهره ببره ولی غالبا افراد چنین دیدی رو پیدا نمی کنند ، اینو به تجربه دیدم.
با این حال در ایران تاثیر فرهنگ "داشتن تحصیلات عالی" بر ذهنیت افراد تاثیر میگذاره ، شاید تاثیرش رو در تاپیکای همزمان دیده باشید. و نتیجه ی اون افکار اتوماتیکی نظیر مدرک بالا تر داشتن یعنی : بالاتر بودن ،با استعدادتر بودن، زندگی بهتر داشتن ،با فرهنگ تر بودن و... . همین باعث میشه که خیلی از افراد برای اینکه برچسبایی مخالف مواردی که عرض کردمو نخورند به تحصیلات عالی و تکمیلی روی بیارند و جالب اونکه با این کار الزاما به اون اهداف هم نمیرسند البته تعدادی ازین افراد تحصیل کرده هم این ویژگی ها رو دارند ولی به خاطر مدرک نیست؛ تربیت، استعداد ذاتی و ... میتونه منبع این ویژگی ها باشه که فرد بدون تحصیل کردن هم اونا رو داشت . حسن دیگش اینه که دولت میتونه نرخ بیکاری رو پایینتر اعلام کنه چون دانشجو ها در محاسبه ی نرخ بیکاری بی تاثیر اند.
پس هر خواستگار رو باید مجزا بررسی کرد و محک زد ، اما در فضای فرهنگی فعلی ، به طور کلی تناسب تحصیلی از لحاظ درجه مهم تلقی میشه و باید نزدیک باشه و اختلافات فاحش میتونه دردسر ساز باشه ولی در موارد خیلی خیلی نادر اگر فضای ذهنی دو طرف مناسب باشه این پارامتر میتونه به طور کلی حذف بشه . در مورد شما همین رویه ی فعلیتون خوبه که لیسانس به بالا رو قبول می کنید.

موفق باشید.

تحصیلات اگه برای شما صرفا مدرک و یه تیکه کاغذ هست که باید بگم در اشتباه هستین. سواد به مدرک دانشگاهی نیست و به سطح فکر آدما بستگی داره. من یه دایی دارم که دیپلم هم نداره ولی وقتی حرف میزنه هر کی ندونه فکر میکنه مدرک دکترا داره. من خودم که لیسانس دارم و اکثر دوستام هم لیسانس دارن ولی هنوز نمیدونن چی از زندگی میخوان، ثابت میکنه که مدرکی که گرفتن کاغذ پاره ای بیش نبوده. اگه مدرک رو شما برای پز دادن میخواین که اون حرف دیگه ای هست. اما برای این میخواین که همسرتون در زندگی ازش استفاده میکنه، باید بگم که باز هم در اشتباه هستین.

درود عزیزم
پریناز جون،این مسایل خیلی پیچیده هستن،و هیچ وقت نمیشه به طور کلی نظر داد که مثلا اختلاف تحصیلات مشکلی

ایجاد میکنه یانه.همه چیز به خودت بستگی داره.

پیشنهاد من اینه که تو کسی که به این علت رد نکنی،خواستگارت رو ببین و باهاش حرف بزن.بعد تصمیم بگیر.

من اگه جات بودم بیشتر رو نظرش در مورد کار نکردن خانومش،کنجکاوی می کردم که ببینم دلیلش چیه.

مثلا یه وقت تعصب بیش از حد نداشته باشه.

در هر صورت در ازدواج معیارهای مهمتری از تحصیلات وجود داره.

سلام
وقتتون بخیر
شما از نوشته هاتون کاملا مشخصه که براتون اهمیت داشتن تحصیلات به شدت بالاست... وقتی میدونین که براتون مهمه و اگر این طور نباشه امکانش زیاده که با اطرافیان مقایسه انجام بدین خب خیلی بهتره که اصلا کسی که تحصیلات نداره رو نپذیرین...خب اگر منظورتون تحصیلات صرف هست که تاثیر گزاره یا نه بهتره بگیم نه. چون خود تحصیل چیزی هست که الان همه بخوان تا هر مقطعی میتونن درس بخونن...اما از نظر من رفتن به دانشگاه چون این امکان رو میده که فرد مسائل زیادی رو تجربه کنه... مثل عضویت در انجمن ها...تعامل با سایر افراد و اساتید و تو یه زمینه خاصی مهارت بدست اوردن و امکان بدست اوردن شغل بهتر و دلخواهو و حتی استقلال در زندگی... باعث میشه مطالعه و طرز فکر فرد نا خود اگاه نسبت به قبل از دانشگاه متفاوت بشه .. چیزی که من به عینه در بسیاری افراد تحصیلکرده میبینم... اما این اصلا نشون نمیده فردی که دانشگاه نرفته زندگی متاهلی مشکل داری داشته باشه بلکه ممکنه با مطالعه و ... به گفته دوستان بسیار بهتر و مفید تر فکر کنه و زندگی کنه... اما با توجه به شرایط جامعه ما این دید عموما وجود داره که فرد تحصیل کرده وجه اجتماعی بالاتری داره... حالا متاسفانه این دید هست...شما با توجه به شناختی که از خودتون دارین باید تصمیم بگیرین... خب بسیاری از افرادی که دانشگاه نرفتن ممکنه گزینه های خوبی هم بودن که شما رد کردین اما با توجه به اینکه این افراد معمولا وارد بازار ازاد میشن خب شرایط کاری و مالی بهتری دارن ولی ممکنه از نظر خیلی مسائل با شما اختلاف فکری داشته باشن.. نه اینکه گزینه های بدی باشن..من چیزی که عموما دیدیم اینطور بوده و خودم با مواردی که پیش اومده و اینطور بوده اختلافات فکری داشتم که برام جالب نبود...به هر حال هم همگرایی فکری به نظرم از مهمترین مسائل ازدواجه ..

گرچه میدونم واقعا به این مشکلم ربطی نداره ، اما کلا چون نخواستم تاپیکی جدیدی برای من و مشکلاتم با خواستگارانم باز کنم همینجا میگم : چند روز پیش خانمی زنگ زدند - من خونه نبودم گفتند که از یک نفری که هرچه مادرم اصرار کردند نگفتند از کی شماره منزل مارو گرفتند امر خیر - پسرشون 28 ساله ( از من 3 سال بزرگتر - کار وسربازی هم مشکلی نداشتند تحصیلاتشون هم ارشد هم رشته خودم بودند خونه و ماشین وکلا از هیچ لحاظی مشکل نداشت . مامانم وقتی مشکل خاصی نمیبینن میگن اجازه بدین توخونه مطرح بشه - فردا تماس بگیرین خلاصه من و پدرم موافقت کردیم و خوشحال که انگار ظاهرا میخوریم بهم در صحبت های بعدی مامانم پرسیده بودند خوب یکم بیشتر راجع به پسرتون معیارهاش بگین ایشون که مثلا از چه جور پوششی خوششون میاد و اینا ... دخترم ( اغلب چادری هستند اما سر کار و بعضی موارد با مانتو هستند .... درا ون لحظه مامانه کلا عصبانی میشه وبا تغیر به مادرم میگه خانم من اصلا کلا با چادر مخالفم وایی از نظر من کلا چادری ها الن بلن ... البته درسته پسرم باید خودش انتخاب کنه ولی چون من مشکل دارم با چادری ها از نظر من قضییه منتفی هست... مامانم میگه به خانم که ما خانواده روشنفکری هستیم و اتفاقا دخترم خودش انتخاب کرده که چادر بپوشه ... ما اجبارش نکردیم و دیگه زیاد صحبت نمیکنن و قطع میکنن... من که چون کلا نا امید شدم از این پروسه اعصاب خورد کن خواستگاری ،زیاد دپرس نشدم اما بابام تا چند روزی دپرس وتو فکر بود میگفت یعنی کنسل شد کلا ؟ و این خواستگاران ادامه دارند خودم که گفتم قبلا چوستم کلفته اما دلم به حال مامان بابام میسوزه که هم غصه میخورن هم برای ازدواجم نگرانن- بابام تا چند روز دپرس بود... من چه کنم؟!

راجع به سوالتون که تفاوت تحصیلات چقدر میتونه مهم باشه به نظر من اگه فقط یه مقطع باشه مثلا ارشدو کارشناسی یا دکتراو ارشد خیلی نمیتونه اثر منفی داشته باشه

اگرچه اینم بازربط به خصوصیات خود فرد داره اما معمولا دونفر که هردو تحصیلات دانشگاهی دارن میتونن بهترهمو درک کننو مشکل زیادی ممکنه پیش نمیاد اما من

بشخصه اصلا موافق ازدواج کسی که دانشگاه رفته باکسی که دانشگاه نرفته و دیپلم هستش نیستم این نظر شخصیه منه و مواردشم خیلی اطرافم دیدم به نظرم ریسکش بالاست

اگرچه من حرف دوستانی که میگن مدرک اگه فقط یه کاغذ باشه و روی سیستم فکری و رفتاری فرد اثرنداشته باشه هیچ ارزشی نداره رو هم قبول دارم اما بازم نظر من اینه که این ازدواج در نهایت میتونه موجبات ایجاد حس سرخوردگی رو واسه زن وحتی مرد هم ایجادکنه ومدام زندگی تبدیل بشه به میدونی واسه اینکه هرکس خودشو به اون یکی اثبات کنه

زن همیشه دوس داره بتونه به همسرش تکیه کنه زندگی هم که همیشه مشکلات خودشو داره اونموقع هاست که ممکنه زن کم بیاره و حس کنه که اگه همسری داشت که همسطح خودش یا بالاتربود شاید زندگیه بهتری داشت ومیتونست براش تکیه گاه بهتری باشه شاید در واقعم اینطوری نباشه اما این شک میتونه همیشه همراه زن باشه
این حس ها میتونه نابود کننده عشق و انگیزه ی زن باشه

من که خودم واقعا اینطوریم شاید اگه همسرم رواز لحاظ تحصیلی و اخلاقیو شخصیتی(بازم میگم فقط تحصیلات نه) از خودم بالاتر نمیدیدم اینقدر عاشقش نبودمواینهمه مشکلاتو تحمل نمیکردم
به نظرم تفاوت تا این حد به شدت مشکل زاست مگراینکه اقا پسر تنهامشکلش فقط تحصیلات باشه و از جهات دیگه اونقدر پیشرفت کرده باشه که اون تفاوتوبپوشونه مثل نحوه رفتارو شخصیتو روابط اجتماعی وحتی شغلو درامدو در نهایت خونوادش از هر لحاظ خوب باشه

که اونموقع میشه بیشتر روش فکر کرد که اونم مواردش خیلی نادره

اینها نظر شخصیه من هستش که با توجه به حس خودم تو زندگی ودیدن اینجوروصلتها از نزدیک این نظرو پیدا کردم

من وقتی مجرد بودم چندتا خواستگار مهندس داشتم که وقتی باهاشون حرف میزدم میدیدم نگاهمون خیلی به زندگی متفاوته با اینکه اونام تحصیلکرده بودن فقط رشتشون فرق میکرد

اما باز الان که با همسرم مقایسشون میکنم میبینم من با هیچکدوم ازونها ذره ای حس نزدیکی که باهمسرم از همون اول داشتم رو نداشتم حس میکردم اونازیادی فیزیکیو ریاضی به زندگی نگاه میکردن ولی دید همسرم خیلی به من نزدیکتر بود

به نظرم نمیشه اثر تحصیلات و حتی رشته رو روی رفتارو تفکر افراد انکارکرد
اما بازم این نظر منه باید ببینی خودت چطوری فکر میکنی

شاید واقعاکسی باشه که اصلا تحصیلات براش مهم نباشه حتی تو خونوادش به تحصیلات دانشگاهی یه نگاه غیرضروریو به قولی سرگرمی داشته باشن که دراون صورت ممکنه مشکلی پیش نیاد اما ظاهرا خونواده شما و حتی خودتونم اینطوری نیستین
امیدوارم موفق باشید