امشب حالم خیلی خرابه خدایا کی تموم میشه...

مشکلات زیادی از سر گذشت ولی تاوان زیادی دادم به قیمت از بین رفتن قداست تمام ارزشایی که دلم بهشون خوش بود.با تمام بدبختیای زندگی ساختم با نداری با بیکاری با افسردگیش با بی مهریش،یه روز اومد خونه گفت فقط یه لطف در حقم بکن بذار یه بار مثل آدم انتخاب کنم مطمئن باش خوب خوب میشم مردی که دلت خواسته من ساده بودم گفت بریم یه کشور اروپایی زندگی کنیم باهم بریم غیر قانونی،اما بی دردسر،قبول کردم چون منم زندگی اونجارو دوس داشتم اما بعد بهم ریخت گفت تنهاراهش زمینی و آبه.من گفتم جرات ندارم بیا خودت برو اما قبلش باید یه کارای بکنی که من مطمئن شم منو میخای،باید وکالت تام بهم بدی و یه مقدار پول برای گذران زندگی اینجا که مجبور نشم تو این سن و سال از پدرم پول تو جیبی بگیرم و یه اجازه از پدر مادرم قبل رفتنت،گفت مردونه قول میدم همشو انجام میدم برات بعد میرم،یکی دو ماه به همین منوال گذشت یه بار رفت و نافرجام با کلی ضرر بعد سه روز برگشت من خونه پدرم بودم گفتم تو که رفتی هیچ کدوم از قولاتو عملی نکردی دوستان حتی حاضر نشد منو تا خونه پدرم ببره منم مثل ابر بهار گریه میکردم که نرو نمیخام در کمال بیرحمی تمام محبتش و پاسخش شد یه خداحافظ و من بدون هیچ حمایتی یه آژانس گرفتم برگشتم خونه پدرم.بعد سه روز بدگشت گفتم دیگه برنمیگردم قول خیلی چیزا دادی و انجام ندادی،رفتی کلی ضرر دادی و حالا دست از پادرازتر برگشتی که چی،بازم یه قول الکیه دیگه من قول شرف میدم و تمام چیزای که خاستی انجام میدم ومال و اموال چیه اینا به اندازه تو برام مهم نیستن ولی بازم یه مشت دروغ تحویلم داد و یه چن وقت گذشت هنوز نرفته بود بازم پولشو بالا کشیده بودن مثل تمام کارایی که کرده بود منم عصبانی بودم گفتم تکلیف منو روشن کن تا کی توی این خونه بی روح بمونم،دوستان چند سال باهم زندگی کردیم شاید دو یا سه بار باهم بیرون رفتیم اون روز که برگشتم خونه پدرم جمعه بود اولش ازش خواستم باهم بریم بیرون گفت حوصله ندارم اما با دوستاش رفت بیرون منم حس کردم واقعا موندن اونجا دیگه ارزشی نداره یه مسج دادم که دارم میرم من دیگه کاری باهات ندارم تونستی درستش کنی فبها نتونستی بهتره جدا بشیم دیگه تلخی این زندگی داره از پا درم میاره فکر میکرد شوخی میکنم و مثل همیشه فقط تهدیده،برگشتم خونه پدرم 20 روز اونجا بودم هر بار مسج میداد چکار کنیم میخای جدا بشیم توافقی سر چی توافق بکنیم فک میکردم داره شوخی میکنه و درکمال نامردی بدون خداحافظی گذاشت رفت یعنی حتی قابلم ندونست بیاد دم درخونه پدرم فقط یه مسج داد دارم میرم فکر نمیکردم واقعا بره ولی رفت الان یکسال و سه ماه رفته وبلاتکلیفم تو این یکسال و سه ماه که رفته اتفاقات وحشتناکی افتاد دعواهای بی سر وته،جروبحثای مسخره و الان از این مرد جز خاطره تلخ چیزی برام نمونده وهربارتلفنی حرف میزنیم اخرش به تلخی تموم میشه امشب خیلی ناراحتم چون پری روز مادرش بعد6 ماه زنگ زد که قصد گلایه ندارم فقط میخوام حالتو بپرسم ولی من توپیدم بهش چون خسته ام چون دلمو شکستن چون یه بار نیومدبگه تقصیر پسرم بود حق دارین فقط شعار شعار حالا هم بعد اینهما وقت زنگ زده که چی من احوال پرسبدنشونو نمیخام...

سلام. بد بودن حالتون کاملا طبیعی هست ...
.
ی مدت باید با این روحیه دست و پنجه نرم کنی ... هر درمانی مشکلات و سختی های خودش رو داره.
.
این پسره برات شوهر نمیشه .. ولش کن بزار بره هرجا که دلش خواست. این رفتن نیست فرار از مشکلاته ...

من که نمیخام باهاش زندگی کنم ولی از طرف دیگه خیلی دلم میخاد اونجایی که اون رفته منم برم وفقط اگه اون بتونه اقامت بگیره من میتونم برم.بهش گفتم کاراتو درس کن منم بتونم بیام اونجا واونجا بی هیچ دردسری از هم جدا بشیم.قول داده حداقل این کارو برام بکنه.من اینجا با یه خونواده سنتی زندگی میکنم که دشواری های خاص خودشو داره،دلم میخاد تنها زندگی کنم.حداقل برای به مدت کوتاه هم شده یه تجربه از تنها بودن رو بفهمم.من امسال رشته ای که دوس داشتم ارشدشویکی از بهترین دانشگاههای تهران قبول شدم و واقعا علاقمند بودن ولی خونواده م چون فکر میکنن با شرایط من وباتوجه به اینکه رشته ام آینده شغلی نداره نذاشتن برم به همین راحتی!!!من نمیتونم اینجوری زندگی کنم دلم میخاد تنها باشم و تنها روزنه امیدم این آقابه اصطلاح شوهره.

خب اشتباهه عزیزم ...
همین طرز فکر شما اساسا ایراد داره ...
فک نکن اون رفته اونور الان همه چی روبراهه... الان اون یک معتاد تو کشور غریبه، مطمئنن آسیب های شدیدتری به نسبت ایران خواهد خورد.
به نظرم تو با اون تو بهشت هم باشی بازم برات جهنمه.
.
میخایی تنها زندگی کنی اشکال نداره. ولی با یک دید واقع گرایانه به مسئله نگاه کن و عمل کن. فک نکن همه آویزونت شدن نمیذارن تو پیشرفت کنی.
.
همین نوشتن هاش شما و کلمات و عبارتهایی به کار میبرین نشون میده چقدر ذهنتون آشفته هست. اجازه بدین ی چند وقت بگذره اوضاع آروم شه بعد راجع به زندگیتون تصمیم بگیرین. معمولا گذشت زمان تو اینجور واقع معجزه میکنه. ولی متاسفانه خیلی از ماها دوس داریم اولین فرصت ممکن مشکلمون حل شه یا به خواستمون برسیم.

خوب الان باید چکار کنم؟دوستان کمکم کنیدمن واقعا این روزا اینقدر حالم بده حس میکنم تو دلم هزار نفر باهم دعواشونه سر زندگی من یکی میگه صبر کن یکی میگه علافی،بیشتر روزام تو سکوت میگذره ولی اخر روز حس میکنم قد صدنفر حرف زدم من سردرگمم من حمایت مالی از طرف خونواده ندارم این چند مدت این آقا برام پول ریخته به حساب،من اینجا از اون فرصت طلایی که میتونستم باهاش احساس خوشبختی بکنمو از دس دادم نذاشتن دانشگاه برم یه شهر دیگه یکم تنهایی رو تجربه کنم و خودمو دوباره پیدا کنم.

یکسال زمان کمی نیست من از لحاظ عاطفی واحساسی واقعا هیج درگیری ندارم باور کنید قیافه شم یادم رفته برامم مهم نیست فقط نگران خودمم،نگران اینکه طلاق بگیرم وضعیتم بدتر بشه

فک کنم هیچکس دلش نمیخاد بهم کمکی بکنه:47::54:

سلام

مطمئنید سر قولش می مونه؟
اگر به قولش عمل نکرد چی؟ دفعه قبل که خیلی ساده شما را بی خبر گذاشت و رفت. فکر می کنی این بار "اگه" شرایطش درست بشه، به قولش عمل کنه؟
نمی خوام بدبین بشی یا بترسی ... ولی اگه این مدت به کسی علاقمند شد چی؟ اگه رابطه ای را برای گرفتن اقامت یا تامین مخارجش شروع کرد چی؟
قبلا که بهت دروغ گفته ( اعتیادش)، بدقولی کرده ( بی خبر شما را گذاشت و رفت) ... می تونی باز روی حرفش حساب کنی؟
چقد می شناسیش؟ چقد برات قابل اعتماده؟

الان شاید بتونی بری از طریق دادگاه حق و حقوقت را بگیری.
تا حالا مشاوره حقوقی گرفتی؟

شیداجان خیلی دوس داشتم بیای ویه سربه تاپیکم بزنی چون حس میکنم همه جوانبو می سنجی البته همه دوستانی که برای تاپیکم نظر دادن قطعا نظرات مثبتی گذاشتن و از همه ممنونم. شیدا جان تمام این سوالاتو روزی چند مرتبه از خودم می پرسم،اوایل که رفت حس کردم باکسی در ارتباطه تلگرامشو هک کردم و حدسم درست بود همون خانوم مطلقه ای که از فامیلای مادرشون بود و قبلا باهم رابطه صمیمی داشتن،بازم باهم در ارتباط بودن،دفعه قبلش به همون خانم گفتم که من از همه چی خبردارم و اگر مستقیم نیومدم پیش پدرومادرت فقط بخاطر دخترته که مطمئنم بیشترین ضربه رو میبینه.خیلی تمنا خیلی عذر خواهی کرد که انسانم جایزالخطام گذشت تا هک تلگرامش اما دیدم که خیلی وقیحانه مسجا وعکسایی بینشون ردو بدل شده بود که من بعنوان زنش همچین رابطه ای نداشتم وقتی به هر دوتاشون گفتم هرکدوم از ترس آبروی خودش چیزایی رو فاش میکرد که داشتم از حیرت میمردم که خدایا این همه صداقتی که من تو زندگی مشترکم داشتم این جوابش بود؟!تصمیم به طلاق گرفتم شیدا خانم از یه مشاور حقوقی هم پرسیدم همون موقع،گفتن زمان میبره گرفتن مهریه ات .ولی از اونجایی که کشوری که همسرت رفته برای مسائل حقوقی طبق قانون کشوری که ازش اومده برخورد میکنه بالاخر ه مهریه ات داده میشه،اما درمورد طلاق،طلاق گرفتن من که راحته اگر من تاحالا جدا نشدم به خواست خودم بوده نه بخاطر پروسه طاقت فرسای طلاق.شیداخانم اینجایی که من زندگی میکنم جایی کوچیکیه و نسبت به زنای مطلقه همیشه یه دید منفی هست.همون آقایی که من ازشون مشاوره گرفتم قریب به چند ماه با مزاحمتهای مکرر شده بودن یه مشکل مضاعف بر اوضاع نابسامان زندگی خودم،هزار بار مرور میکردم که چه حرکتی کردم که این آقا اینجور وسوسه شدن ولی من واقعادر شرایطی نبودم که حرکاتم یاحرفام باعث جذب کسی بشه و فقط دلیلشو همین شرایطم میدونم اینجا تا میبینن یکی مطلقه ست میگن کمبود محبت و محرومیت جنسی و ...داره.من نمیخام با یه چوب همه رو بزنم ولی خوب فضای حاکم همینه تمام خساراتای یه ازدواج ناموفق رو زن به تنهایی باید پرداخت بکنه.من هیچ چیزی رو از همسرم بعید نمیدونم چون کلا به دروغگویی عادت داشت من واقعا نمیدونم این مدت چکارای دیگه ای که نکرده،مهریه ام زیاد نیست ولی بالاخره یه جور خسارت برای خونواده ش محسوب میشه و از اونجایی که یه خونواده سنتی هستن و هیچ حقی برای زن قائل نمیشن و دادن مهریه رو یه جور شکست میدونن برای خودشون و چون همسرم رو مادرش خیلی حساسه و اصلا دلش نمیخاد کوچکترین رنجی از طرف خودش وزندگیش بهش برسه باخودم میگم شاید داره اینجوری وانمودمیکنه وعده وعید میده که من فعلا اقدامی برای طلاق ومهر نکنم تا بتونه کاراشو درس بکنه و اموالشو انتقال بده وبعدش دیگه دست به من به جایی نرسه.البته اینم بگم من مهریه برام مهم نیست چون ضررای بزرگتری کردم روح و روانم کاملا بهم ریخت من یه دختر ساده پراز صداقت بودم که با چنان صمیمیتی قدم به زندگی اون مرد گذاشتم ولی الان به تمام روابط و احساساتی که دیگران نسبت به زندگی مشترک وهمسرشون دارن مشکوکم فکر میکنم همشون مثل مال همسر من جعلیه.

سلام.واقعا شرمنده ام كه اين حرف رو ميزنم اما به نظر من همين جا به صورت توافقي و بدون دريافت مهريه خودت رو خلاص كن.... مورد ي مشابه شما سراغ دارم كه طرف تو ايران بوده وبه صورت وكالتي كه به وكيل داده بوده از همسرش به صورت توافقي جدا شد..... با همين طرفند از پرداخت مهريه سنگين شونه خالي كرده و بعد از اينكه خانمش عدش تموم شده برگشته و با نيش خند....مطمن باش اون آقا الان زندگي جديد شروع كرده و دست شما هم به جايي بند نيست....فقط زندگيتون رو نجات بديد و به هيچ چيزي فكر نكنيد....

1- این که وکیل بهت گفته کشوری که همسرت رفته در این مورد طبق قوانین ایران برخورد می کنه، شاید در عمل خیلی سخت باشه.
مگه قوانین ایران در این مورد چی هست؟ یه مهریه که برای گرفتنش باید کفش آهنی پات کنی بری دادگاه و بیایی تا ثابت کنی همسرت چی داره و چطوری می شه وصولش کرد، اونم قسطی ...

حالا پرونده شما بخواد بین دو کشور هم در جریان باشه که دیگه نور علی نور می شه.
بهتره تا اموالش را در ایران منتقل نکرده و دستت از همه جا کوتاه نشده، همین جا و همین حالا درخواست مهریه بدی.
با توجه به شرایطتت احتمالا دادگاه بیشتر باهات همکاری می کنه.

2- گرفتن مهریه هیچ ربطی به طلاق نداره. همونطور که ایشون شش ساله با زبون شما را گول زده و نگه داشته، شما هم خیلی مهربون و جدی بهش بگو مهریه را نگه می دارم برای آینده مون.
برای هردومونه. فقط گفتم تو نیستی اموالت از دست نره و یه مقداریش محض احتیاط پیش من باشه.
اینطوری می تونی منتظر بمونی ببینی بعد درست شدن کارش، کاری برات می کنه یا نه.

3- هر کس خودش بهتر می دونه چی براش بهتره. شرایط شما و همسرتون خاص خودتونه. جزییات خودش را داره ... شاید یه چیزایی ازش دیدی که می خوای باز بهش اعتماد کنی.


الان نشونه ای از محبت و دلبستگی و غیره توی رفتارهاش می بینی؟
یا از ترس یه سری چیزا باهات در ارتباطه؟

اعتیاد، دروغ، خیانتهای مکرر، افسردگی ... به نظرت درست شدنیه؟
حالا مثلا 35 سالگی بری کشوری که همسرت هست، طلاق بگیری بعدش چی کار کنی؟
می تونی الان جدا بشی و این پنج سال زندگیت را بسازی ... به جای ریسک کردن و منتظر شدن و غصه خوردن و ...

این شرایط معلق فرسوده ات می کنه.
مخصوصا که عشق و علاقه ای هم پشت این انتظار نیست.

شیداجونم وsia518ممنونم از لطف بی نهایتتون که محبت کردین برام مسج گذاشتین! من مدارک زیادی ازش دارم چک سفید امضاشده ازش دارم تمام دسته چک و اسنادی که اثبات میکنه مالک خونه و زمین و...پیشم هست.خودش همیشه میگه من چک سفید پیشت دارم واموال پدریم هنوز تقسیم نشده باوجود اینکه چند ساله فوت شدن.هروقت بخوای حتما مهریه ات بی دردسر میتونی بگیری،فقط میخام برات جبران کنم.ولی خوب حق با شماست این انتظار فرسایشیه وداره از پادرم میاره من دلم خونه خودمو میخاد.دلم میخاد یکی باشه که همدمم باشه ،ولی الان دارم با پدرومادر پیری زندگی میکنم که قد دنیا عزیزن برام ،اما حتی وقتی قرصاشونو میدم بهشون ناله وگلایه وشکایتش برای منه،از روزی که اومدم باوجود اینکه پدرم و برادرام که میدونن من پس اندازی ندارم و کارهم پیدا نکردم ولی دریغ ازاینکه بگن پول لازم داری یانه؟باور کنید این چند وقت با پول ناچیزی که این آقا برام میفرستن زندگی کردم از اینکه بعدش چی میشه میترسم.دنبال کار میگردم قراره برم یه جایی واسه تدریس اما مجانی که تو رزومه ام داشته باشم چون هرجا میرم میگن سابقه کار باید داشته باشی.امشب با این آقا حرف میزنم و حرفایی که راجع به مهریه گفتین رو حتما بهش میگم ودادخواست مهریه مو میدم.لطفا تنهام نذارید بازم برام مسج بذارید به هم فکریتون احتیاج دارم،ممنونم که هستین و وقت بارزشتونو برای من میذارین!!!:312::312::312::312:

نمی خواد همین امشب و به این زودی به ایشون بگی. بذار تعطیلات تموم بشه، دوستان دیگه هم نظرشون را بگن.
بیشتر فکر کن. بعد بگو.

همسر شما موظفه مخارجتون را تامین کنه. خونه و ملک و ارث و ... همه را نگه داشته، شما را فرستاده خونه پدرتون، با خرجی مختصر؟
الان نباید دنبال تدریس رایگان باشی، باید ببینی تو کشوری که می خوای بری برای چه شغلی کار پیدا کردن راحت تره، بین اونا شغلی که با استعداد و علایقت جوره، بری دوره ببینی یا کار کنی و آماده بشی برای رفتن ( اگه قصدت پیوستن به همسرت هست).

حالا که موندی و منتظری بهش بگو باید مخارجت را در حد خوب و در شانت تامین کنه.



برام جالبه که به همسرت می گی "این آقا" :82:

اززندگی با این مرد اونقدر رنج کشیدم که از خودم خجالت میکشم بهش بگم همسر یا شوهر!حس یه آدم غریبه رو نسبت بهش دارم.

با سلام مجدد خدمت ruth ,و ساير اعضا محترم فروم.بببخشيد شايد فضولي باشه اما خانم ruth مهريت چقدره؟؟؟اصلا ارزش داره كه بخاي پيگير بشي؟؟چون تا اونجا كه من ميدونم مهريه گرفتن كفش آهني و اعصاب فولادي ميخاد.( من خودم تو دوران عقد از خانم سابقم جدا شدم كه داستانش رو سر فرصت ميزارم داخل فروم . اما سر بسته بگم كه 800ميليون مهريه رو 20ميليون دادم و خودم رو راحت كردم....)...همه چيز رو بخدا بسپار جوني آدم تكرار نميشه....ناراحتي و اعصاب خوردي آدم رو از پا در مياره....براي اشتغال هم حتما لازم نيست كه تو رشته تخصصيت كار كنيد.بعضي وقت ها ميشه كه آدم تو اوج نا اميدي خدا دري باز ميكنه كه خود آدم هم باورش نميشه...فقط كافيه كه ايمان داشته باشيد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

نمی خواد همین امشب و به این زودی به ایشون بگی. بذار تعطیلات تموم بشه، دوستان دیگه هم نظرشون را بگن.
بیشتر فکر کن. بعد بگو.

همسر شما موظفه مخارجتون را تامین کنه. خونه و ملک و ارث و ... همه را نگه داشته، شما را فرستاده خونه پدرتون، با خرجی مختصر؟
الان نباید دنبال تدریس رایگان باشی، باید ببینی تو کشوری که می خوای بری برای چه شغلی کار پیدا کردن راحت تره، بین اونا شغلی که با استعداد و علایقت جوره، بری دوره ببینی یا کار کنی و آماده بشی برای رفتن ( اگه قصدت پیوستن به همسرت هست).

حالا که موندی و منتظری بهش بگو باید مخارجت را در حد خوب و در شانت تامین کنه.



برام جالبه که به همسرت می گی "این آقا" :82:

---

نظر شما كاملا درسته اما بهتره حساب شده عمل كرد مثلا براي دريافت مهريه از سهم الرث اون آقاي محترم ميتونه صد مدل كار رو گره بندازه... مثلا آقا قبل از مهاجرت كل سهم الرث رو فروخته باشد يا داخل وصيت عنوان شده باشه كه آقا از ارث محروم شده يا.....
براي مهاجرت هم نبايد احساسي تصميم گرفت پاشي بري ي كشور خارجي تا مياي بفهمي چي به چيه ....(من خودم براي كار يك ماه تو يكي از كشورهاي همسايه بودم متوجه شدم هيچ جا وطن نميشه)
به هر حال قبل از انجام كوچكترين كاري بهتره تمام جوانب رو سنجيد چونكه ممكنه اوضاع بد از بدتر بشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sia518

با سلام مجدد خدمت ruth ,و ساير اعضا محترم فروم.بببخشيد شايد فضولي باشه اما خانم ruth مهريت چقدره؟؟؟اصلا ارزش داره كه بخاي پيگير بشي؟؟چون تا اونجا كه من ميدونم مهريه گرفتن كفش آهني و اعصاب فولادي ميخاد.( من خودم تو دوران عقد از خانم سابقم جدا شدم كه داستانش رو سر فرصت ميزارم داخل فروم . اما سر بسته بگم كه 800ميليون مهريه رو 20ميليون دادم و خودم رو راحت كردم....)...همه چيز رو بخدا بسپار جوني آدم تكرار نميشه....ناراحتي و اعصاب خوردي آدم رو از پا در مياره....براي اشتغال هم حتما لازم نيست كه تو رشته تخصصيت كار كنيد.بعضي وقت ها ميشه كه آدم تو اوج نا اميدي خدا دري باز ميكنه كه خود آدم هم باورش نميشه...فقط كافيه كه ايمان داشته باشيد

---

سلام دوست من،مهریه ام100تا سکه ست.من برای مهریه کیسه ندوختم ولی بدم نمیاد بگیرمش، چون نه منبع درامدی دارم نه خونواده مرفه ای که سختی نکشم.البته اینم بگم اگر این مردیه درصد از کارایی که کرده رو نمیکرد اونقدمعرفت داشتم به حرمت چند وقتی که باهاش زندگی کرده بودم از مهریه صرف نظر بکنم.فقط میخام قدمام خیلی حساب شده باشه جوری که اگر روزی گذشت واینم بخشی از گذشته ام شد با حسرت نگم چرا اون کارو نکردم چرا اینکارو نکردم.البته نمیخام درصدی از حق اون آقا رو ناحق بکنم وچیزی بیشتر از حقم طلب کنم.من رنج زیادی کشیدم تاوان تمام کارهای ایشون رومن دادم.

سلام عزیزم امیدوارم مشکلت بزودی حل بشه .دلیل اینکه بعد سالها وارد اکانت کاربریم شدم اینه ک بهتون بگم اگه مشکلی نداره تو تلگرام بهم پیام بدین میخام در مورد یک چیزی باهاتون حرف بزنم اگه امکانش هست ممنون میشم
@goleyad003

سلام .شما نهايتا به چه نتيجه اي رسيديد؟اصلا اين فروم مشكلي رو از شما حل كرد؟

سلام sia جان،ممنون که منو هنوز یادته!جز شما وشیدا خانوم کسی پیگیر نبود،شاید موضوع تکراری و پیش پا افتاده ای بوده وشایدم خیلی واضح باید طلاقمو بگیرم وهمه فکر میکنن اینقدر واضحه لازم نیست نظری بدن.اما نتیجه ای که من گرفتم برای خودم اینکه تا یه مدت شاید تا سال جدید صبر کنم و بعدش قید این به اصطلاح آقای شوهرو بزنم.من جدیدا یه مشکلی پیدا کردم قبلا اینجوری نبودم دوستان الان از فضای بسته از حس اینکه جایی گیر افتادم به شدت میترسم ضربان قلبم بالا میره وبه تنگی نفس میفتم قبلا اینجوری نبودم ولی یه مدته حالم بده جایی که درشو ببندن نمیتونم وایسم پریروز رفتم سینما با یکی از دوستام وسط فیلم یهو برق قطع شد و درها هم بسته بود داشتم سکته میکردم نمیتونستم نفس بکشم کورمال کورمال دویدم سمت در در باز نمیشد نفسم بالانمیومد نمیدونم واقعا چرا اینجوری شدم،کابوس زباد میبینم کلا حالم این روزا خوش نیست...فراموش شدم تنهام دلم خیلی گرفته از سی سال زندگی بی سروته وبی فایده ام

سلام. من اولين پستي كه در همدردي خوندم پست شما بود و و يه جورايي منو ياد گذشته :47:خودم انداخت نهايتا برام سوال برانگيز شده كه چطور يك آقا ميتونه انقدر سنگ دل باشه كه بدون دليل قيد همسرش رو بزنه و بره برا خودش.....(البته من در جايگاهي نيستم كه بخام قضاوت كنم..)موضوع بعدي اينكه شما الان وضعيت روحيتون اصلا مناسب نيست....برا همين ممكنه الان هر اقدامي رو انجام بديد كه بعدا شايد پشيمون بشيد.چرا يك بار هم كه شده همه چيز رو زير پا نميزاريد و براي شروع دوباره اقدام نميكنيد...؟
طلاق عواقب خوبي نداره ( من خودم خجالت ميكشم به كسي بگم ازدواج كردم و جدا شدم).
خود من به چند ماه دقيقا مثل شما شدم از صداي زنگ خونه ميترسم فكر ميكنم مامور آمده برام ابلاغيه آورده يا حتي از صداي زنگ تلفن استرس بهم دست ميداد...اما بعداز مدتي شكر خدا مشكلم رفع شد.
اين رو بدون كه خدا آدم رو گاهي وقتها آزمايش ميكنه شايد شرايط الان شما نوعي آزمايش باشه...
هيچ وقت حتي زماني هم كه به بن بست رسيدي نگو زندگي 30 سالت بي ثمر بوده....
و در پايان يك موضوعي هست كه ميخام خصوصي بهتون بگم شايد مشكلتون حل شد وبرگشتيد سر زندگي
آي دي تلگرام منkhasteh70@

سلام ممنون كه پيام گذاشتيد

میدونی افسرده ریشه ش چیه؟قبلنا به یخ میگفتن افسرده.واقعا حس میکنم یخ شدم ،من نمیخوام بگم غصه دیگرانو میخورم چون خودم اونقدر مشکلات دارم که دیگران فراموشم شدن به قول آقای ملکیان آدمی که خدا بهش زیاد داده میتونه رایگان بخشی بکنه و به فکر دیگران باشه یکی مثل من که هر روز مشکلاتم بیشتر میشن دیگران فراموشم شدن شایدم خیلی سیرت وقلب****

چرا سعي نميكنيد خودتون رو از اين برزخ نجات بديد؟؟؟چرا زودتر تكليف تون رو با زندگي مشخص نمي كنيد؟
من خودم تو وضعيت شما بودم و واقعا دركتون ميكنم.... چرا از مشكلاتتون نميگيد(خودتون رو تخليه كنيد تا راحت بشيد) دوستان تجربيات خوبي دارند كه ميتونيد ازش استفاده كنيد ...چرا فكر ميكنيد كه خانواده شما رو فراموش كردن؟

دوستاني كه اين پست رو ميخونند سعي كنند به نحوي ايشون رو راهنمايي كنند . باور كنيد من خودم وضعيتي تا چند ماه قبل داشتم كه به سوي نابودي ميرفتم با درد دل كردن تو فضاي مجازي و بايكي از آشناهام (به صورت رو در رو) از برزخ نجات پيدا كردم.
از شما دوستان ميخام كه با اين دوست عزيز همدردي كنيد....

دوست آن باشد که گیرد دست دوست، در پریشان حالی و درماندگی

************************************************** *********

به اميد اينكه روزي برسه كه اينجا از عشق و محبت و خوشبختي صحبت كنيم

با تشكر

امیرحین جان ممنونم که هوامو دارین،ممنونم که هنوز آدمایی مثل شما وشیداجونم پیدا میشن که بی دریغ به دیگران کمک کنن،امروز به حرفای شما وشیدا جونم گوش دادم رفتم باشگاه اسم نوشتم،حالم یکم بهتره گاهی آدم تو خودش و شرایطش گم میشه وزندگیش عین کف دستی که به صورت چسبیده قابل رویت نیست براش، ولی دیگران میتونن زندگیشو براش از دید نفرسوم تشریح کنن و اون شخص به خودش بیاد...فقط از این میترسم بازم به اون حال برگردم چون این نوسان رو تو زندگیم خیلی حس کردم یه مدت شاد بودم بعدیهو زدم همه چیزو ویران کردم و توو اون ویرانه نشستم و های های گریه کردم از این جور شادیا وانرژیا متنفرم کاش اونقد توانا باشم که این حسم مداوم باشه.

همدردی جای خیلی خوبیه،نه اینکه دوس داشته باشم دیگران مشکل داشته باشن ولی همینکه میبینی آدمابا مشکلات زیاد بازهم امیدوارن وتلاش میکنن که زندگی که حقشونه رو داشته باشن،امیدوارمیشی.کاش دنیا بی غم وغصه بود هیچ کس هیچ کسی رو رنج نمیداد...

- - - Updated - - -

امروز باشوهرم حرف زدم مهربونتر از همیشه دیگه انتقاد نکردم سرزنش نکردم فقط گفتم وسایل شخصیم خونه مونده بگو یکی برام بیاره (خونه خودمون نمیرم یه دعوای لفظی با برادر شوهرم داشتم که طبقه بالای ما میشینه بهم گفت حق نداری اینجا بیای منم دیگه نرفتم)یکی دیگه ازبرادرش وسایلمو برام آورد ،حتی اگه ازش جدا بشم دیگه ناراحتش نمیکنم،چون تمام حرفای تلخی که بهش میگفتم اول خودمو زخمی میکرد میخوام بخاطر خودم ببخشم و فراموش کنم...

سلام عزیزم

تایپیکت رو خوندم و خیلی ناراحت شدم .من تجربه زیادی ندارم که کمک کنه مشکلت حل شه ولی از ته دلم برات دعا می کنم همین لحظه همین الان و از همه می خوام برای هم دعا کنیم .

دوست گلم ازت می خوام زودتر تصمیم خودت رو بگیری چه موندن چه طلاق.

امیدت به خدا باشه سوره یاسین و انعام رو بخون .ان شاالله خدا بهترین راه رو نشونت بده عزیزم:72::43:

ممنونم دوستای خوبم!
من این روزا خیلی خوبم نمیخام غم وغصه بیس زندگیم بشه چند سال پیش شب یلدا تو حادثه خیلی بدی یکی از عزیزامو ازدست دادم،مادرم هیچوقت نذاشت بعد اون اتفاق شب یلداغذای گرم یا مهمونی داشته باشیم البته خودمونم چون شب یلداتداعی اون شب سخت بود دوس نداشتیم ولی امسال دیگه به خودم گفتم بسه تا کی اهل گریه وشیون باشیم به قول اون عارف آلمانی:آسوده باش که هیچ چیزدردست تونیست[/color]دیگه ناراحت هیچی نیستم،امروز رفتم خرید اساسی واسه شب یلدا و تدارک مهمونی:227:امیدوارم همه بادل خوش و با دست پر سر سفره گرمشون باشن:321:(من خیلی دلم میخواست زندگی خونوادگی گرم داشته باشم سفره گرم داشته باشم اما نشد خودم دست به کار شدم و دارم برای خودم شادی خلق میکنم,فقط برام دعا کنید این حس مقطعی نباشه!!)

سلام دوست عزیز

خوشحالم همچین حسی پیدا کردین. چرا باید مقطعی باشه؟ این حال خوبتون رو یه جایی ثبت کنین و هر وقت نیاز شد اون رو به خودتون یادآوری کنید.

خدا رو شکر که خانوادت رو کنارت داری. قدرشون رو بدون.

فکر نکن الان همه اونهایی که با شوهرشون هستن خیلی خوشحال و خوشبختن. چه بسا خیلی ها در منجلاب زندگی می کنند و هنوز نتونستند خودشون رو از یه

شرایط سخت و آزاردهنده بیرون بکشند.

محکم و با اعتماد به نفس باش.خودت رو دوست داشته باش.مطمئنم شب یلدای خوبی خواهی داشت عزیزم.:72:

سلام.
چقدر خوبه كه به آينده اميد وار شدي و داري خودت برا خودت شادي درست ميكني اين ميتونه بهت كمك كنه كه از حالت برزخي در بياي....هيچ وقت اعتماد ب نفست از دست نده..
فقط يك نكته مهم رعايت حال مادرتون رو بكنيد

خانم ruth
در تاپیک دیگه مطلبی نوشته بودی از روی درددل، که احساس کردم کمی در موردتون کم لطفی شد. در نتیجه آمدم اینجا و تاپیکتان رو خواندم.

شما دو تا مشکل دارید
۱ مشکل ظاهری
که شامل مشکلات شما با همسر ، خانواده همسر، خانواده خودتون و ... هست. راه نجات از این مشکلات در گرو شناخت مشکل اصلی شماست
۲ مشکل اصلی ( شخصیتی)
متاسفانه با عرض معذرت اجازه بدید صریح بگم که شما از نظر شخصیتی فردی بسیار وابسته هستید. البته این وابستگی جنبه احساسی و عاطفی ندارد و متوجه مسایل مالیست. آنالیز محتوای پستهای شما به وضوح این مساله را تایید میکند. یک کاغذ و قلم بردارید و پستهاتون رو مرور کنید و تعداد دفعاتی که از نیاز مالی، نداری، کمبود پول، نگرانی برای خرجی و ... نوشتید بشمارید.
همه خانمها و حتی بعضی از آقایون اینجا در زمان جدایی مشکلات مالی خیلی بدتر از شما دارند اما هیچکدام تا این حد روی این مساله فوکوس نمیکنند.
چرا در تصور شما دائم انتظاری وجود داره که یک مردی حالا شوهر، پدر، برادر یا مردی درآینده ساپورتر مالی شما باشند؟
چرا دائم انتظار دارید یک مردی جاده صاف کن شما باشد.
الان اگه یه مردی به شما اطمینان بده که ماهی دو میلیون بریزه به حسابتون، مطمنم همه مشکلات شما حل خواهد شد.!

یجایی باید تصمیم بگیرید و به خودتون بعنوان یک انسان، یک زن که میتونه از مردهای اطرافش قویتر باشه، بگید که نیاز به هیچ مردی ندارید. باید کاری پیدا کنید. هرکاری.شما تا استقلال مالی پیدا نکنید در تمان زندگی مشکلات حالتون باقی خواهد ماند.
رفتار شما به هر مردی این پیام رو میرسونه که به یک مرد نیاز دارید (از نظر مالی البته) و نتیجه این میشود که اون آقای به اصطلاح مشاور (متاسفم برای جامعه مشاوران که همچین مواردی در بینشون بیداد میکنه) به خودش اجازه میده مزاحم شما باشه.
بهرحال اینمشکل شما ریشه همه مشکلات حاضرتون هست.باید حلش کنید

در موردمهریه و حق وحقوقتون
اگر همسرتون اموال منقول موجود در ایران دارند کارتون ساده هست
اگر ایشون وابستگی های مالی و عاطفی در ایران دارند میتوانید برید و از طریق ثبت مهریه تون رو بذارید اجرا و ایشون ممنوع الخروج خواهند شد. در نتیجه اگر برگردند ایران دیگه نمیتوانند خارج شوند مگر اینکه مهربه شما را پرداخت کنند.
راه دوم اینکه برید دادگاه و از طریق دادگاه مهریه تون رو بذارید اجرا، گفتید اسناد اموال شوهرتون در اختیار شماست؟ببریدشون دادگاه و خیلی راحت یک حکم توقیف بگیرید براشون.

ولی مشکل شما با این ها حل نخواهد شد تا زمانی که بفهمید غیر از همیت و غیرت و بازو و فکرتون، کسی عابر بانک شما نخواهد بود.

آقای کاوه من یادم نمیاد درمورد مشکلات مالی جز تو این محیط چون اونم ناشناخته میمونم حرفی زده باشم،نمیدونم شما کجا زندگی میکنید ولی جایی که ما زندگی میکنیم زن مطلقه=هرجور برخوردی،من از اون آقا فقط مشاوره حقوقی گرفتم اونم درچارچوب مشخص و بدون اجازه دادن به اینکه به احساسات بنده برسه اونم فقط تلفنی،اصلا الان مسئله اون آقا نیستن آقای کاوه اینجا کار هست ولی خونواده هربار یه بهاته میتراشن این اینجاش مشکل داره اون اونجاش مشکل داره،من تو خونواده ای زندگی میکنم اونقد از لحاظ فکری بسته ومحدودن که وقتی گفتم ارشدتهران قبول شدم منتظر بودم بگن موفق باشی برو برگشتن گفتن میخوای بری برامون حرف درست کنن؟!سواره از پیاده خبر نداره،اینایی که میگین یه بستر میخاد یه حامی میخاد...

ازهمه دوستانی که لطف کردند و توی تاپیک من راهنماییم کردن خیلی سپاسگزارم.ازهمه اش استفاده کردم.از مدیر همدردیخواهش میکنم که این موضوع بسته بشه.ممنون.:72: