سلام من 22 سالمه لیسانس کامپیوترم از بچگی همیشه پر تلاش بودم برای زندگیم خیلی سختی کشیدم آخه پدرم کارگره و ما 6 تا بچه ایم که من بزرگشونم .
الان تو یه آزمون استخدامی قبول شدم و کارای استخدامیمم تمومه فقط مونده شروع به کارم که معلوم نیست کی باشه :54:شاید یه ماه دیگه شایدم سه چهار ماه!
الان من شدم یه آدمی که تکلیفم با خودم معلوم نیست !
بی برنامم بی انگیزم دیگه حتی کارای روزانه خودمم درست انجام نمیدم !
نه به فکر ارشدم نه دیگه هدفی دارم برای زندگی :54:
همه بهم میگن از بس که همیشه دوییدی نمیتونه یه ذره استراحت کنی
بهم میگن این مدتو استراحت کن !دیگه همچین فرصتی گیرت نمیاد!
ولی من نمیتونم احساس بیهوده بودن میکنم .
بهم بگین چی کار کنم که از این احساس خلاص شم؟
ممنون از راهنماییهاتون:43: