تردید در پیشنهاد به هم کلاسیم

سلام من 23 سالمه دانشجوی عمران عاشق دختری شدم که هم سنمیم هم کلاسیم و از نظر اخلاقی خیلی به هم نزدیکیم ولی نمیتونم باش در مورد علاقم صحبت کنم.
اول خصوصیات رو میگم بعد میگم چرا باش حرف نزدم....
راستش ما تو دانشگاه عضو یه اکیپ 10 نفره ایم 5تا پسر 5 تا دختر که تو همه کار با همیم از تفریح و سفر بگیر تا درس و کار. رابطمونم کاملا خواهر برادریه تو اکیپمون حتی خونواده هامونم میدونن.
از نظر فکریو اخلاقی خیلی مثل همیم خودشم میگه...
من تو یه خونواده ی کم جمعیت - تقریبا مذهبی - از نظر مالی خوب بزرگ شدم
اون تو یه خونواده پر جمعیت - از نظر مذهبی متوسط -وضع مالی خوب
از نظر ظاهری هر دو مون از نظر من هم خوش قیافه هم خوش تیپ
کلا از همه نظر همچی اوکی ولی من میترسم لز اینکه باش در این مورد حرف بزنم
دلیلشم اینه که شرایط و رابطمون جوریه که اگه بگه نه همچی بهم میریزه (دوستامو-اکیپو اینا...).
یه چیز دیگم هس ... من حس میکنم همش که اون منو نمی خواد
اینم میدونم که دو نفر دیگم هستن که همین شرایط منو دارن با اون...
به دوستامم نمیتونم بگم پا پیش بزارن به دلایل شخصی...
چیکار کنم به نظرتون؟؟؟؟

درود
شرایط ازدواج رو دارید؟
وضعیت مالی؟چقدر از درستون مونده؟آینده شغلی؟پس انداز؟
بشینید اول اینارو حل کنید با خودتون بعد به دختری دل ببندید.اگر حل کردید و مشکلی نبود راجع به نحوه پا پیش گذاشتن میشه صحبت کرد:72:

سلام
باید بیشتر بررسی کنی علی جان.
تنها راهش اینه که اول بری بهش بگی که اصلا قصد ازدواج داره یا نه . بعد با همراهی خونواده ها مراحل شناخت رو طی کنی



سعی کن کمتر احساسی برخورد کنی و بیشتر منطقی باشی در موضوع ازدواج

یا حق

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط eng.aydin

باید بیشتر بررسی کنی علی جان.
تنها راهش اینه که اول بری بهش بگی که اصلا قصد ازدواج داره یا نه . بعد با همراهی خونواده ها مراحل شناخت رو طی کنی

---

قبلش باید با خودشون خلوت کنند و مواردی رو که توی پست 2 گفتم را بررسی کنند.اگر از پسش بر میان و فکر میکنند واقعا شرایطش رو دارند پس بهتره با خانواده مطرح کنند.

بله همینطوره . منظور من شناخت ، بعد مشخص کردن تکلیف مسائل مالی هست

سلام به همه ی دوستان گلم مرسی از راهنماییتون. راستش من دو ترم دیگه تمومم اونم همینطور. از نظر مالی خوبه وضعیت .خدا رو شکر خونم از خودم دارم ولی من اخه مشکلم اینا نیسسسس. بخونین یه بار دیگه حرفامو..
من مشکلام ایناس:
1- اگه نه بگه باید قید خودشو دوستامو کلا بزنم نپرسین چرا...شخصیه..
2- رفتارش خوبه بام ولی نمیدونم چرا با من خشک تر از بقیه دوستامه ازم خجالت میکشه فکر میکنم زیاد ازم خوشش نمیاد
3-از نظر فرهنگی خونواهامون یکم فرق دارن
به اینا که فکر میکنم میترسم باش حرف بزنم
بازم ممنون از همه سایت خیلی توپیه ایول...

سلام،

نقل قول:

---

کلا از همه نظر همچی اوکی ولی من میترسم لز اینکه باش در این مورد حرف بزنم
دلیلشم اینه که شرایط و رابطمون جوریه که اگه بگه نه همچی بهم میریزه (دوستامو-اکیپو اینا...).
یه چیز دیگم هس ... من حس میکنم همش که اون منو نمی خواد
اینم میدونم که دو نفر دیگم هستن که همین شرایط منو دارن با اون...
...
اگه نه بگه باید قید خودشو دوستامو کلا بزنم نپرسین چرا...شخصیه..

---

باشه نمی پرسم چرا. ولی این حرف های شما کمی این احساس رو به من می ده که شما زیادی نگران اطرافیان هستی و شاید احساس می کنی اگر جواب نه بشنوی جلوی بقیه کم آوردی و از این جور فکرها که اصلاً درست نیستند.

نقل قول:

---

2- رفتارش خوبه بام ولی نمیدونم چرا با من خشک تر از بقیه دوستامه ازم خجالت میکشه فکر میکنم زیاد ازم خوشش نمیاد

---

این فکر ها رو نکن.

نقل قول:

---

3-از نظر فرهنگی خونواهامون یکم فرق دارن

---

تفاوتتون در چه حد است؟ به این مسائل خیلی دقت کن.


شما تا به حال راجع به ازدواج با خانواده صحبت کردی؟
موافق ازدواج شما هستند؟
آمادگی ازدواج داری؟
راجع به معیارهایت برای انتخاب همسر فکر کردی؟
می توانی از این تاپیک کمک بگیری.

به نظر من اول با پدر و مادر یک صحبت بکن در این رابطه که چنین دختری هست.
قضیه رو با اونها هماهنگ کن.

بعد با دختر خانم سر فرصت یک صحبت کوتاه بکن و بگو که علاقه مند هستی با او بیشتر آشنا بشی و می خواهی به صورت رسمی به خواستگاری بیای. شماره پدرش یا شماره خانه رو بگیر و بده به پدر مادرت تا با خانواده اش تماس بگیرند. البته بهتره که اول قضیه رو با او مطرح کنی، و به او بگویی که اول بره فکر کنه و با خانواده اش صحبت کنه. بهش فرصت بده تا فکر کنه.

اون وقت خیلی راحت می توانی در جلسه های آشنایی او را بشناسی.

هیچ کس از دوستان و بچه های کلاس رو هم با خبر نکنید تا هیچ مشکلی پیش نیاید.

موفق باشی