ايا اختلاف فرهنگ و اختلاف تحصيلات مشكل بزرگي محسوب ميشه؟

سلام دوستان
متاسفانه مشكل ما پا بر جاست
عليرغم اينكه تلاش در تغيير طرز صحبت و غذا خوردن و رعايت بهداشت و رعايت أدب شوهرم داشتم هيچ نتيجه اي حاصل نشد و من بيشتر به نقاط منفي همسرم پي بردم
تحصيلات فاصله بسيار زيادي بين ما انداخت
فاصله اي كه حتي دلم نميخوام باهاش حرف بزنم چون همو نميفهميم
طرز فكر ما بسيار متفاوته و اختلاف فرهنگي بيداد ميكنه
اما
ما تا به حال دعوا نداشتيم شايد بحث كرديم اما دعوا نه
تو اين چند ماه حتي بحث هم نكرديم
با اينكه هر روز همو ميبينيم اما حرفي واسه گفتن نيس
شوهرم اصلا أهل فكر كردن نيس
اصلا به دنبال هيچ چيز علمي نميره و حتي كنجكاو نيس بفهمه
با حيوانات خيييلييي بد بر خورد ميكنه
مثل لگد زدن به گربه
و از اين كارش خوشحاله
اصلا منطقي نيس و امكان نداره چيزي كه من ميگم بشه
مثل مرداي قديمه
مثل پسر بچه هاي كه پررويي ميكنن
بي ادبي ميكنن
به حيوانات آزار ميرسونن
من تو دوران عقدم
ايا ادامه بدم؟؟ايا اميد به بهبود داشته باشم؟

سلام دوست عزیز

قبل از ازدواج چشمات رو خوب باز کن و بعد از ازدواج ببند . اما به نظرم تا زیر یه سقف نرفتی بیشتر به ازدواجت فکر کن چون زندگی مشترک پر از مشکلات ریز و درشته که اگه با علاقه و احترام نری زیر یه سقف چیزی جز شکنجه و تحمل نصیبت نمی شه.

یه نگاه از بالا به پایین داری که به درست و غلط بودنش کاری ندارم اما این مشکل ساز می شه چه بسا فردا شوهرت کارهای خوبشم به چشمت نیاد یا حتی فکر کنی می خواد فخر فروشی کنه. به نظرم بحث هم کف و هم فرهنگ بودن خیلی مهمه و حتی از مادیات هم مهم تره .

تو از الان داری حرص می خوری از رفتارهای شوهرت وای به حال روزی که بری زیر یه سقف که شاید از طرز لباس پوشیدن ، نشستن ، غذا خوردنشم حرص بخوری

مشاوره قبل از ازدواج رفتی ؟ اگه نه الان برو برای شناخت ذات خودت و همسرت بعضی رفتارهای از روی نا آگاهیه نه اینکه آدما بخوان بد باشن. پس به نظرم با یه مشاور صحبت کن و شوهرت هم ببر صحبت کنه براش کتابهای آداب معاشرت و با کلاس شدن و آموزش رفتارهای درست رو بخر هدیه بده و هفته بعد ازش بخواه برات توضیح بده و کتاب رو نقد کنه مثلا. اینجوری مطمئن می شی خونده. به نظرم خوندن کتاب خیلی می تونه به شوهرتون کمک کنه و با معرفی و هدیه دادن کتاب اونو به سمت طرز فکر خودتون هدایت می کنید.

اگر حاظر به همکاری نشد یه فکر جدی بکن چون آدمی که نخواد عوض شه رو تو نمی تونی عوض کنی و زیر یه سقف بری همه این ناراحتیا رو ضربدر 10 کن .

موفق باشید

اختلاف تحصیلاتتون در چه حده؟

اره ما مشاور قبل ازدواج رفتيم و كلي تست حل كرديم اون مشاور ازدواج مارو 89درصد موفقيت اميز گفت
من دانشجوي كارشناسي ژنتيك و شوهرم ديپلم

سلام
معذرت میخوام، شما رابطه ی جنسی هم داشتین؟‌چون هنوز فکر نمیکنم عروسی گرفته باشین.
تا من مطلبی بنویسم براتون

بله
با اينكه نامزديم اما رابطه داشتيم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مه و خورشيد 75

بله
با اينكه نامزديم اما رابطه داشتيم

---

اینطور که میگی مشکل پیچیده تر شده و نمیشه به سادگی دست به اقدامی زد. در صورت هر گونه اقدامی شما خیلی ضرر میکنین.
من یه راهی میگم امتحان کنین ببینین چطوره
یه برگه امتحانی، از این دوتاییا بیارین
صفحه اولشو از خصوصیات خوب همسرتون بنویسین. هر چیزی که خوشحالتون میکنه، کارای خوبش، از هر چی که خوبه
بعد یک فلش درشت پایین صفحه بذارین
پشت برگه از هر مسئله ای که نامزدیتونو به کامتون تلخ کرده بنویسین، از هر رفتار و گفتاری که ناراحتتون میکنه، از درد دلاتون با نامزدتون
ازش بخواین در برگه دوم اونم برای شما بنویسه. هم جوابتونو بده و هم از خوبی ها و بدی هاتون و درد دلش بگه.
ابنطور میفهمین چه مشکلاتی با هم. دارین و چطور میتونین درستش کنین
موفق باشی

سلام دوست خوبم. من امشب اولین تاپیک شما رو خوندم که یه کمی طولانی بود. قبلش به تاپیک های کوتاه تر تون سر زده بودم و راستش از همسرتون با توجه به توصیفاتتون یه غول تو ذهنم ساخته بودم ! اما متوجه شدم اینطور نیست.
ایشون یه مرد با ظاهر و تیپ خوب، هستند .الحمد لله پولدارند. خانواده ی خوبی هم دارند. که هرکدوم از این ها به تنهایی یه فاکتور مهم و قابل توجهه.روحیه ی رهبری و به دست گرفتن جمع رو دارند، میتونن پدر خوبی برای فرزندان آیندتون باشن و..‌
از طرفی شما با ایشون رابطه داشتید که ازش راضی هم بودید. من مطمئنم همسرتون ویژگی های خوب بیشتری دارن که شما با زوم کردن رو بدی هاشون ازشون غافل شدید.
من تقریبا همسن شمام. یه سال بزرگتر. کاملا دید یه دختر تو این سن و تصویرش از همسر آینده اش رو درک میکنم. اما همیشه که دنیا به خواسته ما پیش نمیره میره؟
اتفاقا موضوع دوست سابقت، و اینکه بی انگیزه شدی برای درس و برخلاف گذشته امتحاناتو یکی یکی خراب می کنی ؛ باعث شد خیلی خیلی زیاد باهات حس همدردی و اشتراک داشته باشم. یعنی قشنگ می فهممتا! حتی سر این موضوع که دلت میخواد عاشق همسرت باشی اما نمیشه!
ببین دوست من... منم میتونم هزار تا عیب از نامزدم بگم که توی تاپیکم نیاوردم و دیگران ممکنه فکر کنند ایشون شاهزاده سوار بر اسب سفیده!!! تو این یه ماه، فقط خوبی هاشو پیش بقیه توی دنیای واقعی گفتم چون این توصیه که همسران باید لباس هم باشند و عیب همدیگه رو بپوشونن تو گوشم هست مدام. البته اینو از مادرم یاد گرفتم که هر مشکلی با پدرم داشت بین خودشون بود و پیش دیگران جز از خوبی بابام نمیگه. طوری که حتی مثلا مادربزرگم و خاله هام و بقیه؛ فکر میکنن بابامو الهه خوبی هاست و مادرم خوشبخت ترین زن زمینه! یعنی مادرم حتی پیش خواهر و مادرش هم از شوهرش شکایت نمیکنه!
من وشما حتی اگه قبلا کسی تو زندگیمون بوده که روزی بهش علاقه داشتیم؛ دلیل نمیشه عیب های نامزدمون رو بولد کنیم و دستمایه ی اشتباهاتمون قرار بدیم که! هی میخوام چند تا مثال از اخلاقاش بزنم تا شما متوجه بشی برخلاف خوبی هایی که من گفتم؛ چه چیزای دیگه ای هم هست، ولی نمیتونم! وجدانم اجازه نمیده. حتی دلم نمیاد تاپیک جدید بزنم چون تجربه ی همین مدت کوتاه حضورم تو انجمن نشون داده؛ ممکنه دیگران با بی رحمی، من یا نامزد ندیده و نشناخته م رو بکوبن ، برچسبای اشتباه بزنن یا حتی مشکلمو اشتباه تفسیر کنن یا اغراق آمیز و بزرگتر جلوه اش بدن و به جای مرهم، نمک به زخم بپاشن.
برداشت من از حرف های شما اینه که اتفاقا همسرتون یک مرد ساده و بی شیله پیله است. نه اهل دوز و کلک و نقش باز کردنه؛ نه بدجنسی و خصوصیات بد دیگه داره.‌
ببین. بین اقوام ما، من دختر خانومی رو می شناسم که بسیار بسیار رویاپرداز و ایده آل گرا بود در زمینه همسر! همین بود که خواستگاراشو یکی پس از دیگری رد می کرد. دختر خوشگل و مهربون و خوش اخلاقی بود اما این یه عیبو داشت که فکر می کرد همسر غول چراغ جادوئه و قراره تمثالی از فرشتگان باشه و از عیب ها بَری! مثلا میگفت یکی از شرطام اینه شوهرم حتما باید پزشک متخصص باشه!!! اتفاقا یادمه یکی از خواستگاراش؛ یه آقای دانشجوی سال آخر پزشکی بود، و خوش تیپ و با اخلاق و از هر جهت معقول! خدا شاهده گفت نه! حالا به چه بهانه ی الکی ای این آقا رو رد کرد که همه تعجب کردند بماند! گذشت و این خانوم بیست و هفت هشت سالش شد و دیگه خبری از اون خواستگارا نبود! اضطراب گرفت و ناراحتی؛ که چرا من ازدواج نکردم و سنم داره میره بالا و غلط کردم خواستگارامو رد کردم! یه مدت بعد، با یه آقایی ازدواج کرد که دیپلم داشت. خودش لیسانس بود و کار می کرد و درآمد خوبی داشت اما این آقا درآمدش از خانوم کمتر بود! اتفاقا هرکس بین اقوام، این خانوم و آقا رو می دید؛ موضوع عدم تناسبشون از هرجهت رو متوجه میشد. حتی برخی اقوام گوشه و کنایه هم می زدند که فلانی با چه کسی هم ازدواج کرد! اون آقا برعکس نامزد شما حتی ظاهر خوبی هم نداشت. چهره کاملا معمولی ؛ با هیکلی که میشه بهش گفت چاق! موهای کم و...
من خودم فکر می کردم این خانوم؛ بعد یه مدت افسردگی می گیره یا از شوهرش جدا میشه. اما این خانوم صد و هشتاد درجه مخالف فکر من عمل کرد! تو جمع که یکی دوبار صحبت کردنِ اون آقا رو شنیدم کاملا به چشمم اومد که خانوم از آقا در فهم و کمال هم سره! اما این خانوم فامیل ما، به خدا قسم، فقط به شوهرش لبخند می زد و حتی تائید و حمایتش می کرد! خوش اخلاق که بود اما در مواجهه با شوهرش، صد برابر خوش اخلاقتر رفتار می کرد. حتی میگفت من قبل ازدواج همیشه دوست داشتم شوهرم ازم سر باشه اما تازه می فهمم اشتباه می کردم و وقتی الان بهم میگن تو از شوهرت بالاتری ذوق می‌ کنم!!
اون آقا با حمایت های خانومش، اول کاردانی تو یه دانشگاه نه چندان جالب که حالا سیستمشو نگم قبول شد. بعدش کارشناسی‌. الان هم داره ارشد میخونه! یه خوبی ای که اون آقا داشت پر جربزه بود. الانم با مدرکش یه شغل جدید پیدا کرده و تازه بعد چند سال، درآمدش از خانومش بیشتر شده.
یه بچه گوگولی هم دارن و خوش بختن.
حالا بعد تعریف زندگی این اقواممون، بذار جواب سوال تاپیکت رو بدم. آیا اختلاف فرهنگ و تحصیلات ، مشکل بزرگی محسوب میشه؟
کاملا بستگی به نحوه نگرش و رفتار شما داره! میتونه مشکل بزرگ و حتی فاجعه ای محسوب شه، میتونه مساله مهمی هم نباشه و قابل حل یا چشم پوشی باشه.
عزیز من،‌ شما اگه نخوای کفش آهنی بپوشی و کمر همت به بهبود زندگیت ببندی، یه راه جلو پات میمونه اونم طلاق! تهش چی میشه؟ پدر و مادرت که به طور کامل و حامی پذیرات نخواهند بود؛ دیگه خواستگارا و پیشنهادای ازدواجت مثل قبل نیستن، شما میمونی و دلتنگی و حسرت و پشیمونی از جدایی از همسرت!
به خدا می فهمم سخته؛ خودم کاملا شرایطتو درک میکنم. و می دونم برای ساختن یه زندگی خوب چقدر باید از جون مایه گذاشت که بعضی وقتا آدم حس میکنه کم میاره . ولی یادت باشه، با سختی آسونی به دست میاد. اینو خدا دوبار پشت هم تکرار کرده که دلمون قرص بشه. برات آرزوی آرامش و زندگی آسوده و سعادت میکنم:43: