بیماری من و نگرانی نسبت به آینده (لطفا بهم بگيد من چيكاركنم؟)

سلام دوستان خوبم
خوب هستين؟
حالم خوب نيست اومدم اينجا باشما درمورد موضوعي باشما مشورتي بگيرم...واقعا موندم چيكاركنم
من چندسال مشكل قائدگي دارم...يه بار هفت ماه پريود نميشدم يه بار پنج ماه يه بار دوماه ميشم سه ماه بعدش ميشم...كلن باخوردن قرص فقط قائدگي به سراغم مي اومد درغيراينصورت قائدگيم درحد صفر بود...ديروز نزد دكتر رفتم...ومشكلم گفتم بهم گفت تخمكت نارسه...برات قرص سه دوره مينويسم تاپريود بشي...بهش گفتم يك ماه ونيم ديگه من قراره ازدواج كنم....ميخوام جلوگيري كنم...گفت خانم براچي جلوگيري كني...تومشكل قائدگي داري سنت هم 25ساله...ميدوني اگه جلوگيري كني تخمكات ازدست ميدي به احتمال 99درصد نازا ميشي...باشنيدن حرفهاي دكتر بدنم به رعشه افتاد...حالم بد شد...ازمطب كه زدم بيرون به خواهرم زنگ زدم وجريان گفتم...خواهرم گفت عيبي نداره نگران نباش...ولي راست ميگه تونبايد جلوگيري كني...بهش گفتم پس شوهرم چيكاركنم؟اون اصلا بچه نميخواد....بهم ميگه سه ياچهارسال بعدازازادواجم بايدبچه دار بشم...كارم روچيكاركنم...اصلاموندم چيكاركنم...اگه قراره بچه دار بشم پس بايد قيدكاربزنم...وازهمه مهمتر مشكلات اقتصادي ونداشتن آمادگي براي بچه دار شدن...خانوادم بهم ميگن به هيچ عنوان به شوهرت نگو...نميدونم كاردرستي ميكنم ياخير...من به فكراينم كه بعداازازدواج بهش جريان بگم
يه موضوع ديگه هم هست كه ميخوام بگم...دكتر پردم رو چك كردم بهم گفت پردت حالت ارتجاعي داره...ممكنه ياخون نياد يا اگه بياد خيلي كم بياد...براي اينكه دچارمشكل نشي برو پزشك قانوني برگه سلامت بگير...ممكنه شوهرت بهت شك كنه وپات به پزشك قانوني يا دكتر بازبشه...پس بهتره به همراه مادرت به پزشك قانوني مراجعه كني...راستش مادرم وكلن خانوادم مال اين حرفهانيستن...به نظر شما اين قضيه رو به شوهرم بگم قبل از ازدواج....اينكه من قبل ازازدواج رفتم خودم چك كردم وپردم حالت ارتجاعي داره...يا اينكه خودم تنها ميتونم نزد يه متخصص يا پزشك قانوني برم وبرگه سلامت بگيرم؟

با سلام و احترام
شما با این افکار خیلی خودتون رو نگران کردید.
گرهی که با دست باز می شود چرا با دندان باز می کنید.

مطمئن باشید صداقت در زندگی اگر اثربخش نباشد، دروغ هرگز نمی تواند اثربخش باشد.
شما خیلی ساده و صمیمی باید با شوهرت مسائل را مطرح کنی.

به او بگو که مشکل زنانگی داشتید، و متخصص چه پیشنهادی برای شما داشته است و عوارض هایی که هست را برای ایشون هم بگو.
همچنین بگو هنگام معاینه دکتر چنین پیشنهادی را مبنی بر اخذ گواهی پزشکی داده است. و او را در جریان قرار بدهید.


تبصره: اما اگر مشکل شما از نوع دیگری هست، مثلا مشکلات شدید با شوهرت دارید، به او اعتماد ندارید ، و نگرانی بر شما و زندگیت حاکم هست ،(و ممکن است اکنون بگوید نیاز نیست و بعدا مشکلی برایت ایجاد کند) در آن صورت می توانید، طبق توصیه پزشک به اتفاق مادرت یا عضو دیگری از خانواده ات برای اخذ گواهی اقدام کنید.

عزیزم حالا شما اقدامم بکنید معلوم نیست همون ماه اول بشه بعدشم تا چندماه که برا سرکار رفتن مشکلی نداری بعدم مرخصی زایمان بگیر. ولی در مورد گواهی و بیماری بهتره به همسرت راستشو بگی چون اینکه بخای تنها بری بعدا براش شبهه ایجاد میشه. ولی جوری بهش نگو که حس بدی براش ایجاد بشه فکرکنه فقط شما اینجوری هستین یا حالا معظل شده خودت نسبت به بچه دار شدن اشتیاق نشون بده. و اینکه به نظر یه پزشک اکتفا نکن من خودم به عینه دیدم دکترا هم از نظر نوع پرده هم مسائل دیگه اشتباه میکنن

سلام
آقاي مدير من رابهط صميمي وخوبي با خواهرم ومادرم ندارم...مثلا ديشب كه ازمطب اومدم وقرصها رونشونشون دادم سرم دادكشيدن گفتن قرصها قايم كن كسي نبينه نري جاربزني كه همچين مشكلي داري.....به شوهرت هم نگو...بهشون گفتم شماچتونه من توخونه خودمون دارم قرصهارودرميارم بيرون كه درنياوردم يعني اينقدر خنگم كه بخوام اين چيز روعلني كنم..تازه فردا شوهرم كه پيشش هستم كوره نميبينه نميپرسه براچي ايناروميخورم
همه بهم ميگن نبايد به شوهرت بگي بزار بعداز ازدواجت
امروز به شوهرم گفتم قصد چقدر بعداازدواجمون اقدام به بارداري كنيم؟بهم گفت من توفكرپنج سال هستم...بهش گفتم خيلي بده مابايد بعدازازادواجمون اقدام به بارداري كنيم...بهم گفت اصلا حرفش نزن من بچه نميخوام نميخوام يه بچه بيارم كه تو ي خرجش بمونم...تو وضع من روميبيني همش دارم قسط ميدم اون وقت يه بچه بيارم كه يه ريال ندارم براش خرج كنم....اصلا نميخوام بچه داربشيم...بهش گفتم اينطوري نگو اين حرف كه ميزني يدفعه خدا قهرش ميگيره و بهت اصلا بچه نده......ديگه ساكت شد
اقاي مدير رابطه من باخواهرم ومادرم سر اين موضوعات اصلاصميمي نيست منظورم شب زفاف و بارداري...من باكلي پرس وجو فهميدم كه چندتا ازدخترعموهام مثل من پرده ارتجاعي دارن...اونا نه برگه سلامت به شوهراشون دادن ونه به دكترمراجعهكردن بعداز ازدواج....به گفته خودشون بعد ازچندبار دخول پرده بكارتشون رو ازدست دادن ومقدار خيلي كمي خون اومد اونم بعد ازاينكه به حمام رفتن...ولي نميدونم فرهنگ خونه شوهرم به چه صورته...اونا سراين موضوعات خيلي حساسن...ازهمين الان زنانشون بهم ميگن بايد نشونت رو نشونمون بدي(البته به شوخي) ولي تااونجايي كه ميدونم يه بار دخترعموش بكارتش ارتجاعي بوده كه شوهرش اون رو به دكتر برد وكلي دكتر باهاش حرف زد تاقانع شد
فرهنگ اونا خيلي به اين چيزا اهميت ميدن...بنظر شما اون رو نزد متخصص ببرم كه براش توضيح بده...هم راجب بكارت وهم راجب قائدگي

سلام عزيزم
شما پيش متخصص رفتيد و آزمايش هاي لازم رو داديد،يا فقط از شرايطتون توضيح دادي؟
اگه آزمايش ندادي و تنبلي تخمدان بوده تا زماني كه با چند متخصص خوب و ماهر مشورت نكردي و آزمايش ندادي بيخودي عيب روي خودت نذار ،شما آزمايش ندادي كه معلوم بشه ذخيره تخمكت چقدر هست ،اينو پيگيري كن،و.در ضمن چرا بايد قرص مصرف كني به مدت ٥ سال ؟ خيلي زمانش زياده شما با واحدهاي تنظيم خانواده مشورت كنيد بهترين و كم خطرترين راه براي جلوگيري رو بهتون پيشنهاد ميدن ،روش هاي جلوگيري رو هم اينترنت سرچ كنيد هست،استرس نداشته باش هر چي خدا بخواد همون ميشه ،به يك دكتر اصلا بسنده نكن ،اميدوارم خوشبخت باشي .

سلام

1- در مورد تاپیکهاتون

به نظر من شما آدم نگران و مضطربی هستید. همه تاپیکهاتون در مورد نگرانی برای مسائلی هست که توی ذهنتونه و فاصله ی قابل توجهی تا واقعیت داره.
خیلی هم به حرف و نظر و نگاه دیگران اهمیت می دید.
شما از اشتغال می ترسی، از آشپزی می ترسی، از ازدواج می ترسی، از خانه داری می ترسی، از پسرهای سرکوچه می ترسی،
از حرف و حدیث مردم در مورد ازدواجت و همسرت می ترسی، از نامزد خواستگار قبلیت می ترسی، ...

از همه چی می ترسی ... چیزایی که اصلا به شما مربوط نیست ... اصلا نباید ببینیشون، چه برسه به این که بهشون فکر کنی یا ازشون بترسی و بهت استرس وارد کنن.


2- در مورد بکارت ... اگر خانواده همسرتون از این رسمها دارن بهتره همراه یکی از خودشون برید گواهی بگیرید.
همسرتون هم که گویا سخت گیره. بهتره یه گواهی بگیرید و خیال خودتون را راحت کنید.
چون شما با این شرایط روحی که داری، توان با اعتماد به نفس برخورد کردن در مقابل اونایی که اشاره کردن نشانه ی بکارت ازتون می خوان ندارید!

3- در مورد بیماریت اول مطمئن شو، حداقل با یه متخصص دیگه مشورت کن
یکی دو ماه بعد از عروسی که شرایطتون استیبل تر و آروم تر شد و توی خونه ی خودت بودی، به بهانه صحبت در مورد جلوگیری از بارداری یا چکاپ پزشکی و ... سرصحبت را باز کن و در موردش با همسرت صحبت کن. جمله ها و کلمه هایی که می گی برای بیان مشکلت خیلی مهمه. لازم نیست اونو یه فاجعه نشون بدی.

با توجه به این که الان عقدی و عروسیتون هم یکی دوماه دیگه است، شاید الان موقع مطرح کردنش نباشه.
چون ایشون با خانواده اش زندگی می کنه، و شما هم با خانواده تون
و مشکل تا حدودی جنسی و مربوط به ازدواجتون هم هست
ممکنه عکس العمل خانواده ها فشار زیادی به شما و همسرتون وارد کنه و روزهای قبل از عروسی را که پر از استرس هست، پر استرس تر کنه.

سلام خانم آسمان آبي
دكتر ازروي آزمايشات هورموني و سونوگرافي كه قبلا گرفته بودم اينو گفته براي من دوباره آزمايش ووسونوگرافي نوشت كه قراره چندروز ديگه برم بگيرم
سلام شيدا جان
دقيقا حرفايي كه راجب من زدي درسته من يه آدم خيلي مضطربي هستم خيلي خيلي خيلي
ميدوني چرا؟
بنظرم بخاطر رفتارخانوادم بامنه در هنگام بروز مشكلات
ازهمون كودكي من رو هميشه سرزنش ميكردن مثال :
ابتدايي كه بودم وقتي ازمدرسه مي اومدم وازكسي ناراحت بودم يامن اذيت ميكرده وقتي مي اومدم به خانوادم موضوع روميگفتم خانوادم بهم ميپريدن كه تقصير خودته...چرا باهاش عوا نكردي...چرا جوابش ندادي...اون خوب كاري كرد
يامثلا وقتي يه چيزي براشون تعريف ميكردم هنوز به وسطاش نرسيده بودم قضاوتهاي خيلي تند بهم ميكردن كه تو چرا اينو گفتي چرا اين كاروكردي
هيچ وقت ازم توجمع تعريف نميكردن
هميشه يه غريبه يايه فاميل تعريف ميكرد اونا ميگفتن واااااه توچي ازش ديدي نخير ايني كه توميگي اينطورياهم نيست وجلوي تعريفاش ميگرفتن
من يه دختر خيلي زرنگ بودم توي تحصيل...البته الان هم هستم توي كار خداروشكر موفق بودم.....ولي حس ميكنم اعتماد به نفسم دراين دوسال اخير كم شده...وبعد ازعقدم بشدت كاهش يافته
من فرزند ته تغاري خانوادم هستم...همه خواهر برادرام اختلاف سني 20و25ساله بامن دارن...هميشه توي خونه وقتي ميخوان يه موضوع محرمانه باهم صحبت كنند...بهم اجازه نميدن كه پيششون بشينم...وميگن به تو مربوط نيست...ازكودكي تاالان هميشه ميگفتن توفرزند اضافه بودي ماداشتيم زندگيمون ميكرديم كه يدفعه تو بدنيا اومدي
براي همين من ازهمون بچگي به دور پدرومادرم بودم بيشتر بادوستام ودختراي فاميل ميگشتم..... وصميمي بودم
يعني هميشه بهم احساس گناه ميدادن بدون اينكه من خطاكاربودم.....من اينطور بزرگ شدم واين چنان توي وجودم ريشه محكمي دراورده كه الان توي زندگي مشتركم ودرحيطه كاري من نميتونم ازخودم دفاع كنم...بخدا بعضي وقتها زجر ميكشم
مثلا شوهرم ديروز بهم زنگ گفت كجايي؟بهش گفتم هيچي ازسركاردارم پياده ميام خونه...بهم گفت چراداريپياده مياي؟بهش گفتم هم هواخيلي خوب بود وهم هوس ذرت وبستني كردم گفتم توراه بخورم ....بهم گفت واقعاكه...چطور تونستي تنهايي بري من بدون تو آب هم نميتونم بخورم...اون وقت تو تنهايي ميري بستني ميخوري...اينقدر غر زد كه من عذاب وجدان گرفتم بابت كارم بهش گفتم مگه من چيكاركردم يطوري باهام حرف ميزني كه انگار كارخلاف شرع كردم بروببين دخترهاچيكارباشوهراشون ميكنن اون وقت توبخاطر اينكه تنهايي يه جايي رفتم اينطور بامن حرف ميزني....خيلي ناارحت شدم
يامثلا خواهرم اومدم باحالت آرومي موضوع بكارتم بهش گفتم.....ميدونيد چه برخوردي كرد؟ اخم كرد بعدش گفت مرده شور شانس ببرم...حالا تو چطور اينطورشددي...اصلا ماسابقه اين چيز روندارم....يعني به جايي كه من راهنماييم كنه وببگه برو برگه بگير يانه ياهم آرامش بده اومد يه مشت حرف زد كه آره الان ماچيكاركنيم اينا سنتي ان خون براشون مهمه اگه ازت خون نياد چي ميخواي بهشون بگي...كه بيشتر من ترسوند...بخداخيلي...اين از ليسانس خانوادم...كه سي سال سن نداره...چه برسه به مادرم كه اصلا هيچ سوادي نداره وخيلي متعصبه
اينم بهتون بگم توخونه هي چپ مين راست ميرن بهم گوشزد ميكنن كه به شوهرت نگي به دوستات نگي كسي نفهمه...قرصات يلا قايم كن...جلوي كسي نخور
من بايد اين ترسهارو رها كنم:tennis:
ازچيزي نترسم
اظطرابم كم كنم:grumpy:
اعتمادبه نفسم افزايش بدم:joyous:
گفتنش آسونه...ولي سخته:302:
راستي يه چيزي بهتون بگم شايد ربطي به اين تايپيكم نباشه ولي ميگم
بنابه توصيه شوهرم من هروقت اازون اراذل واوباش رد ميشم هيچ نگاشون نميكنم
ديروز ازپيش يكيشون رد شدم فقط من توي كوچه بودم واون....شروع كرد به حرفاي ركيك زدن ......فدات بشم....عزيزم...وزاين جور حرفها...حالم به هم خورد نميدونم اينو به شوهرم بگم يانه

سلام

در مورد موضوع بکارت اگر اقدامی نکنی به احتمال زیاد مشکل خواهی داشت با شرایط موجود
یه جوری بهش بگو که توی فامیل چند مورد اونجوری داشتین و خودت با توجه به شرایط خانوادشون و طرز تفکرشون در این زمینه رفتی دکتر و دکتر هم به شما گفته که شما هم به همون صورت هستید و ازش بخواه برای پیشگیری از حرف و حدیث بیاد با هم برید پزشک متخصص (هر پزشکی که خودش در نظر بگیره تا فکر نکنه با پزشکی هماهنگی کردی) یا اصلا پزشک قانونی و گواهی بگیرید

در رابطه با مشکل تخمک گذاری هم به نظرم بعد ازدواج حتما یه اشاره ای بهش بکن ولی خیلی بزرگ نشون نده موضوع رو تا ببینی چی پیش میاد
یه اشاره ای بکن که هم اگر بارداری پیش اومد عصبانی نشه و هم اگر بعدا دوره درمان خاصی بود یه پیش زمینه ذهنی داشته باشه (ولی حتما پیگیر درمان باش از همین الان و با چند دکتر دیگه هم مشورت کن ولی فعلا فکر کنم جلوی شوهرت نباشه این مشورت بهتر هست چون دو تا موضوع با هم قاطی میشه و هضمش براش سخت میشه فعلا مسئله بکارت رو مطرح و حل کن تا بعد بری سر موضوع بارداری)

در مورد بستنی و ذرت خوردن هم من اگر جای شما بودم نمی گفتم و شاید اصلا نمیخوردم
شما توی یه شهر هستید و میتونید اینجور تفریحات رو با هم برنامه ریزی کنید و وقتی اون اعتراض می کنه داره علاقش رو به شما نشون میده اینکه دوست داره همراه شما تفریح کنه نه تنهایی و شما در جوابش میگی ببین بقیه زنها چه به روز شوهرشون میارن من اگر جای شما بودم ازش تشکر می کردم به خاطر این تفکر و بهش می گفتم که حق داره و می گفتم درست میگی از این به بعد باید با همسرم بیام و موضوع رو جای اینکه به بحث بکشونم به یه فضای عاطفی میکشوندم

مراقب باش صبر همسرت با برخوردهای هیجانی شما به اتمام نرسه (بر اساس برخوردهای قبلیت قضاوت کردم) این برخوردهای هیجانی و سرکوفت زدنها رو کم کن

در مورد ارازل اوباش هم اگر حرفش پیش اومد بگو وگرنه نگو
فکرتو درگیرش نکن چه اهمیتی داره

برای مشکل اضطرابت مطلب بخون و روی خودت کار کن. نذار زندگیت را تحت تاثیر قرار بده و تلخ کنه.
شما دختر باهوش و خوبی هستی، حقته زندگی خوبی داشته باشی. پس از هوش و تواناییت برای رفع اشکالات تربیتی و شخصیتیت استفاده کن.
کتاب بخون، مقاله بخون، اگه امکانش هست یه مشاور خوب پیدا کن و مدتی با کمک مشاور روی خودت کار کن.


در مورد بستنی ... برخورد شما خوب نبوده. همونطور که خانم فکور گفتن باید موضوع را عاطفی می کردی، نه بحث و دعوا !

در مورد پسرهای سرکوچه، زیاد جدی نگیر. با تکرارش اعصاب خودت و همسرت را خورد نکن.
یک بار به همسرت گفتی و ایشون در جریان کل ماجرا هست.
فعلا سعی کن ز اون آدمها و فضا دوری کنی.
متاسفم برای پسرهایی که ..... واقعا آدم می مونه اینا دیگه چه تربیت و خانواده ای دارن !!
اگه امکانش هست حتی اگه راهت دورتر می شه ( اما امن تر) از مسیر دیگه ای رفت و آمد کن.
یه بار هم به طور ناشناس با پلیس تماس بگیر و مشخصات و محل را بهشون بگو و بگو که باعث آزار خانمها می شن. شاید پی گیری کنن.
اما خودت و همسرت را داخل این ماجرا نکن. ممکنه مشکلاتی پیش بیاره ... از دعوا و چاقو کشی و ...

در مورد بکارت می تونی بگی چون خانمهای فامیلت از من نشانه بکارت خواستن
و من خجالت می کشم و درست نمی دونم نشانه سنتی بهشون بدم و تا این حد وارد حریم خصوصی ما بشن
بهتر دیدم گواهی پزشکی براشون تهیه کنیم ( جمع ببند و همسرت را بیار توی تیم خودت)
به نظرت با کی بریم برای معاینه پزشکی و کجا بریم؟ ( بذار خودش مشخص کنه یا با خواهر و مادرش مشورت کنه و کاری که گفتن انجام بدید)
می تونی اصلا اشاره به این که نوع پرده ات را می دونی و ... نکنی. بذار بدون هیچ پیش زمینه ای هر کاری دوست داره بکنه.

راستش من متوجه نشدم چرا اینقد موضوع رو بزگر کردین برای خودتون.
به نظر من اصلا لازم نیست به شوهرتون بگین ک پرده بکارتتون از چه نوعی هست و رفتین دکتر ..
بهشون بگین با توجه به سنت هایی که تو خونشون مرسوم هست ترجیه میرین برین یه پزشک و معاینه شین و گواهی سلامت بگیرین تا به عقایدشون احتمرام بزارین.
و حتی به اتفاق مادر همسرتون. حالا خودشون میبرنتون یه پزشک اونجا پزشک میبینه و خودش به همسرتون میگه..
شما چرا بگین که حالا فکر کنه چرا رفتی و تو از قبل می دونستی و ...

باز برای تخمدانتون هم لازم نیست الان چیزی بگین. واسه خوردن دارو ها هم خیلی عادی برخرود کنین اگه هم پرسیدن باز خیلی عادی که اصلا چیز خاصی نیست بگین پریودم یه مقدار نا منظرم بود رفتم چک آپ گفتن تنبلی تخمدان دارم بهتره یه مدت دارو مصرف کنم بر طرف شه.
چلو گیری هم میتونید از روش های دیگه و غیر دارویی استفاده کنید که تاثیری روی تخمک گذاری و .. نداشته باشه. و انشاالله بیماریتونم بر طرف میشه و یه مدت بعد که به ثباتی توی زندگی رسیدین باردار میشین.
یا بعدا باز میرین دکتر به اتفاق همسرتون دکتر اونجا ایشون رو مجاب میکنن که با توجه به شرایطتون بهتره زودتر اقدام کنید برا بارداری.

اونقدرا سخت نیست که فکر میکنید:43::43:

بچه ها خيلي ممنون ازجواب همتون
واقعاراست ميگم...بنظرم شمادوستان خوب تااينجاراهنمايي لازم وخوب به اندازه كافي رو بهم دادين
من خودم خيلي فكركردم ...ويه تصميمياتي گرفتم
بابت مشكل قائدگي: همونطور كه خواهرم مثل من مشكل قائدگي داشته البته من شديدتر...وبعدازشش سال تونست بچه دار بشه...ازهمين الان قرصهايي كه دكتر داده روميخورم بعداازازدواج ازروشهاي طبيعي جلوگيري ميكنم...سعي ميكنم داروهاي عطاري بخورم....(شنيدم خيلي تاثيرداره مخصوصا رازيانه)زيادبه خودم استرس وارد نكنم وعصبي نشم....چون من بينهايت عصبي ميشم
سعي دارم بعداازازدواجم خودم باخوندن كتاب وباشگاه سرگرم كنم...بينهايت تشنه كتابم....چندتاكتاب دارم كه خريدم ولي چون هيچ وقتي براي خودم ندارم نتونستم بخونم...اميدوارم بعداازدواج بعدازظهرهاكه خونم روحم باين چيزهاتقويت كنم
درمورد بكارت تصميم گرفتم بدون اينكه برگه بگيرم يااينكه موضوع رو بهش بگم باهاش رابطه جنسي روبرقراركنم...خيلي فكركردم بنظرم اگه ازالان بهش بگم ممكنه به اون استرس واردميكنم
فكور وشيدا جان درمورد قضيه بستني بله منم يدفعه عصبي شدم...ولي همون لحظه خنديدم وازدلش دراوردم...نزاشتم بااوقات تلخي گوشي رو قطع كنيم...تازه هم بهش زنگ زدم كه بهش بگم ازسركارت بيا دنبالم (راننده سرويس محل كارم رفته مرخصي ومن مجبورم خودم تنهايي برم خونه) ازروز جمعه تاالان شوهرم نديدم فرصت روغنيمت شمردم كه الان بياد باهم برگرديم خونه وهمديگررو ديده باشيم...ازش كه پرسيدم كه چه موقع تموم ميكني گفت خيلي كاردارم هنوز تمومشون نكردم شايد ده شب...ديگه حرفم نزدم...بهش گفتم دلم برات خيلي تنگ شده بود وخواستم صدات بشنوم:43::72:
درمورد مزاحمت اون پسره...من اصلا يه نگاه بهش نكردم...ومحل ندادم ولي درونم پرازخشم وتنفرشد...ديگه توش موندم به شوهرم بگم يانه ولي ترجيج ميدم ديگه نگم

طنین عشق عزیز
به نظرم بدترین تصمیم رو گرفتی
یه خانواه سنتی که شوهر شما هم برخاسته از همون خانوادست
سعی داری می کنی صورت مساله رو پاک کنی ولی حتی صورت مساله هم اینجوری پاک نمیشه
من در اطراف خودم دیدم که کسی در این زمینه به مشکل برخورده برای همین بهت گفتم حل کن موضوع رو
اگر خیلی همسرت رو منطقی میبینی حداقل با صداقت حرفهای دکتر رو در این یه مورد بهش بگو اگر که خواست بیاد برید برای گواهی اگر هم نخواست که هیچی

اول خودت باور کن این موضوع اصلا عیب و نقص نیست انقدرها هم پیچیده نیست با یه دکتر رفتن به همراه همسرت موضوع تمام شده هست

باسلام
فكور جان ميدوني چرا تصميم گرفتم كه برگه سلامت نگيرم...براي اينكه حس ميكنم خودم كوچيك كردم...براچي براي اثبات خودمون بريم اين كاروبكنيم
راستي ديشب پيش شوهرم بودم...داشتيم صحبت ميكرديم...يدفعه بهم گفت تواصلا به فكرخودت نيستي...مثلا همين قائدگيت دوماهه سراغت نيومده...نميري پيگيري كني اصلا شايد حامله باشي...شروع كرد به سرزنشم..اينجا فرصت روغنيمت شمردم كه بهش بگم رفتم دكتر...براش توضيح دادم ....اون فقط ساكت شد

باسلامي دوباره
موضوع بكارت شوهرم فهميد....البته اتفاقي...

اتفاقی نیست.
بی سیاست و بی برنامه داری رابطه تون را پیچیده می کنی.

سلام شيدا جان
نميدونم:325::33::316::302:

سلام
طنین عشق عزیز
شما که ظاهرا خودت به راه حلی رسیدی و مسائلت رو پیگیری کردی
امیدوارم با این روند در آینده به مشکلی بر نخوری

ولی علت ادامه این تاپیکت چی هست؟

فكورجان موقعي كه من شمارو ازتصميمم باخبركردم يعني ميخواستم ديگه ادامه ندم ولي وقتي شوهرم فهميد ميخواستم بهتون اطلاع بدم:shy: