چگونه شخصیت خود را متحول کنیم؟

چگونه شخصیت خود را تغییر دهیم؟
این برای من خیلی مهم بود که بدونم چطور می تونم اون طوری که دلم می خواد تو جامعه رفتار کنم. بتونم در روابطم با دیگرون بطور آگاهانه برخورد کنم و بدونم برای اینکه در نظر شخصیت مقابلم اون طوری که می خوام جلوه کنم چه کار باید بکنم. هر نوع شخصیتی چه جور رفتاری رو طلب می کنه. کجا چه حرفی رو باید بزنم و کجا نباید بزنم. با افراد مختلف چطور رفتار کنم که همیشه همون برخوردی رو که دوست دارم اطرافیان باهام داشته باشن. در کل میشه این طور گفت چطوری می تونم در روابط با دیگرون سوار باشم نه صرفاً یه شنونده که مدام هر حرفی می زنه به نوعی توسط دیگرون باهاش مخالفت میشه یا شخصیتی که زیاد جذابیتی نداره. من مایلم دوستانی که تجربه ای در این مورد دارن منو راهنمایی کنن.

آتنا خانوم قدم اول شناخت خود است.
بايد اول خودتو و ويژگيهاي خوب و بدتو بشناسي تا بتوني خودتو متحول كني
پس به تاپيك آيا لازم است خود را بشناسيم مراجعه كن
اينم براي اينكه تاپيكت مثل تاپيك من"چگونه وابسته نشيم" بي جواب نمونه:)

سلام به اتنا عزیز::72:
من با نظر no1موافق هستم قدم اول شناخت خود هست.:73:
به نظر من اگه ادم تو چیزی تردید داشته باشه دیگران براش تصمیم می گیرند.
اگر خودش انتخاب نکنه دیگران براش انتخاب می کنند.
و در کل اگه خودش راهش رو انتخاب نکنه دیگران براش انتخاب می کنند .
پس باید در مرحله اول به خودمان تکیه کنیم بعد به دیگران ،که اگر روزی کسی پشتمان را خالی کرد محکم زمین نخوریم ،خودمان برای خودمان پشتوانه خوبی باشیم.
به نظر من هیچ کس به خاطر رفتار ساده لوحانه به کسی هدیه نمیده ومحبوب همه واقع نمیشه،کسی موفق تر(رسیدن به خواسته هایش) ومحبوبتره که داناتر باشه .امروز اقای سنگ تراشان مطلبی با عنوان "بچه باش ،اما بچه زرنگی باش"گذاشته بودند ،برایم جالب بود ،کسی محبوبتر ودوست داشتنی تره که در عین پاکی وزلالی ،زرنگ باشه ،یا به عبارتی گلیم خودشو از اب در بیاره.
به نظر شما وقتی مجبوریم با ادمهایی روبرو بشویم که دائم انتقاد می کنند ومتلک می گن ودخالت میکنند،ایا درسته گذشت کنیم و هیچی نگیم اونها هم روز به روز گستاختر بشن وبیشتر به حریممون وارد بشن و حدومرزی رو نشناسند ودخالتهاشون رو بیشتر کنند وبه جای خودمون برامون تصمیم بگیرند.
من خودم این تایپیک رو خیلی دوست دارم (چون واقعا بعضی اوقات میمونم با دیگران چگونه رفتار کنم)،من دوست داشتم یه همچین تاپیکی رو باز کنم ولی اتنا جون شما زحمتش رو کشیدی،متشکرم.:73:
در ضمن کتاب"ایین دوست یابی"از "دیل کارنگی"هم می تونه تو این راستا خیلی کمکت باشه ،کتاب خیلی خوبی هست.

من یه سؤال دارم . اینکه وقتی یکی مدام به راحتی حرفاشو می زنه و اصلاً براش مهم نیست که ما ناراحت میشیم یا نه ..ما چطوری باید حرفمونو بزنیم که هم نتونه ناراحت بشه هم ما حرفمونو زده باشیم و برامون عقده نشه؟

نمیشه آتنا جان،نمیشه.دستکم در این جامعه و در این دورانی که ما زندگی می کنیم.

به نظر من اول باید ببینیم حرف ما بر سر چی هست ،اگر مربوط به مسایل خصوصی خودمونه ورفتار طرف مقابلمان نوعی توهین به شخصیت و دخالت در امور ماست .اگه می تونیم گذشت کنیم وتبدیل به کینه و نفرت نشه خیلی خوبه (با علم به اینکه بدونیم با این گذشت کردنمان لطمه ای به خودمان وارد نمیشه )
چیزی که خودم تجربه کردم اینه که اول طرف مقابل را بشناسیم واسیبهایی که ممکن به ما برسونه اگر ما فقط برای یک یا چند بار ویا برای مدت کوتاهی با او سروکار داریم بهتره گذشت کنیم .
در غیر این صورت ،اگر خواستیم جواب طرف رو بدیم،طرز بیانمون خیلی مهم ،با خشم و غضب نباشه ،با کینه توزی نباشه ،یا اینکه اینطور باشه که تو ذهن خودمان بگیم(من به نظرات وعقاید او احترام میگذارم وهیچ گونه خصومتی با او ندارم فقط می خواهم متوجه بشه حد وحدوش تا چه اندازه هست)و باجواب دادنمان حریم خود را مشخص کرده باشیم به گونه ای که خودمان نیز وارد حریم دیگران نشویم .