من نمیدونم کیم

سلام دوستان

من یه مدت پیش یه تاپیک زده بودم اما از اونجایی که چیز رو درست بیان کنم یه شکل دیگه به نظر می رسید حالا اون هیچ...
مشکل اصلی من اینه خودم نمیدونم چه شکلیم اینو بگم برای این نیست که زیبایی برام مهم باشه خب اونطور که می دونید آدم همیشه باید با توجه به شرایط و داشته هاش عمل کنه و ظاهر هم جز همین داشته هاس دیگه پس فک کنم باید بدونم چطورم...:310:
بزارین براتون چند تا مثال بزنم یادمه یه معلم زبان داشتیم یه پسر جوون بود خیلی به ظاهر اهمیت میداد با کسایی که ظاهر خوب و تمیزی داشتن خیلی خوب بود و بالعکس و از اونجایی که همیشه من تو دوران مدرسه زیاد حال ندارم بخ خودم برسم با من بد بود تا رسید آخر سال و تو امتحان های پایانی که اونموقع به خودم می رسم :227: یه روز که رفتم امتحان بدم یادمه یکی از بچه ها مسخره کرد و گفت نگا این و فلان...اما همون روز معلم هنر منو دید و خیلی باهام خوب شد یهویی آخر حرف زدنومن هم گفت از همه خوشتیپ تری تو مدرسه :58: یا واسه مثال همین امسال یکی از دوستام با هم راه می رفتیم یهو می گفت من خوشگل تر توام و منم از اونجایی که آدمم بهم بر میخورد از درون دیگه :| ولی هیچی نمی گفتم دوباره این قضایا هم تموم شد باز رسید به امتحانای پایانی پیش دوستام بودم که یکی از بچه های مدرسه منو نگاه کرد و یهو گقت تو خیلی زشتی و یه چیزای زشت :| بازم من هیجی نگفتم(کلا جنبه زیاد دارم و سعی میکنم کسی رو ناراحت نکنم) البته اینو هم بگم خود پسره هم اصلا چهره درستی نداشت :97: باز رسید فرداش رفتم سر امتحان (به خودم درست رسیدم تا دیگه کسی حرفی نزنه) یکی از بچه ها گفت خوشگل شدی و این حرفا :grief: بگم فرق مسخره کردن رو از واقعیت میدونم :| یا مثلا همین هفته پیش با دوستم رفتم بیرون اونم یهو شروع کرد گفن من قشنگم و به من می گفت تو قیافت ***یه (سانسور :158:) درحای که اون اصلا خوشگل نیست و من هیچوقت دلم نمیاد چیزی بهش بگم تازه همیشه بهش میگم خیلی خوشگلی و از این جور چیزا...مثلا موهاش خیل بده تو هم پیچیده و چشاش بدرنگه و دهنش گوشتی بزرگ و تیره رنگه...
بخاطر همین داستان ها که گفتم (اینا نمونه بودن) من واقعا نمیدونم چی شکلیم و باید چطور باشم و اعتماد به نفسم ته کشیده در حالی که من به همه اعتماد به سقف دادم مثلا کسی ازم تعریف میکنه نمیدونم از روی ترحم هست یا دارن مسخره می کنن یا برعکس مسی مسخره میکنه نمیدونم شوخیه جدیه یا ...شاید مشکل نباشه ولی واقعا رو اعصابمه و خیلی به این چیزا فک می کنم :161:چون واقعا تنها مشکلی ندارم دماغمه که کوچیک بودم شکسته الان بد شده...شایدم بخاطر رفتار نرمم باشه چون خیلی از دوستام چهره خوبی نداشتن اما کسی مسخره نکرده اونارو... خیلی این چیزا الکی ذهنمو درگیر کرده...

ممنون میشم راهنمایی کنید...:72:

سلام چند سالتونه؟

سلام 17 سالمه

ولشون کن
تو خودت مهمی
به خودت برس به بهداشت به ظاهر به اخلاق به رفتار به افکارت به همه چیزایی که بهت مربوطه برس. حتی اگه گل دارین تو خونه اتون به اونم برس. مهم نیست بقیه ادما چی می گن. تو باید خودتو دوست داشته باشی. در عین حال مهارت ها و اطلاعاتتو بالا ببر. اینطوری به فکرت هم داری رسیدگی می کنی. بعد چند سال هم نتیجه ی همه ی رسیدگی ها و دوستداشتن های خودت رو می بینی. به همه ی ابعاد وجودت توجه کن. موفق باشی

خب به خودمم میگم بیخیال این چیزا واقعا هم نمیدونم چرا اینطور شدم تا یه مدت پیش اصلا برام این چیزا مهم نبود اما الان همش به فکر این چیزام دست خودم نیست :54:

گفتی ظاهر دوستهات هم زیبا نیست
دوستهایی که داری دائما به این مسئله فکر میکنند که شما و دیگران اونها رو زشت میبینید پس سعی میکنند با فرافکنی خودشون رو از این فشار روحی خلاص کنند و روی دوش شما بذارند

تجربه من که 10 سال از شما بزرگترم این بوده که معمولا افرادی که خیلی زیبا هستند از ظاهر دیگران ایراد نمیگیرند اما افرادی که حس میکنند زیبا نیستند مدام سعی دارند دیگران رو به چالش بکشند

(خود من در این زمینه با پسرا و دخترای زیادی روبرو بودم و جالب برام این بوده که اونها که از دیگران ایراد میگرفتند خودشون هم ایرادهای بسیار بزرگی داشتند
و متوجه شدم اونها در خلوت خودشون به دیگران حسادت میکنند و همیشه دنبال فرصتی هستند تا عقده های خودشون رو خالی کنند)

پس این حرف ها باد هواست
.................................................. ............................
اما هر کسی هم ذائقه و تعریف خاص خودش رو داره ، ممکنه تو برای یک دختر ملکه زیبایی و زیبا ترین مرد جهان باشی و برای یکی دیگه زشت ترین موجود روی زمین


اگر کسی اعتماد به نفس نداشته باشه زیباییش دیده نمیشه و اگر کسی با اعتماد به نفس باشه همیشه زیبا دیده میشه

از خودت توقع نداشته باش که زیباترین باشی (به خودت گو من یک آدم معمولی هستم مثل خیلیای دیگه)

و بدون ما همون چیزی هستیم که به خودمون تلقین میکنیم ، پس اگر مدام به خودت تلقین کنی زیبا نیستی حتی اگر زیبا باشی زشت دیده میشی
.................................................. ..........................

هیچ انسانی زیبا نیست ، فقط یک عده در یک زمان خاص در مد زیبایی قرار دارن

مثلا یک دوره پوست سفید رو زیبا میدونستن ولی حالا پوست برنزه از دید مردم زیباست

یک دوره بینی سر بالا رو مد بود که سوراخ های بینی هم مشخص باشه یک دوره بینی قلمی

و این دوره ها مدام در حال تغییره چون چشم های مردم بعد از مدتی عادت میکنه و چیز دیگه ای مد میشه

اگر بخای در نظر دیگران زیبا بشی باید هر سال میلیونها تومن خرج کنی و تضمینی نیست سال بعد بازم زیبا باشی
__________________________________________________ ___
اما اگر عارضه ای داری که روی زیباییت تاثیر گذاشته مثلا لکه پوستی یا جوش و جای جوش و هر چیز دیگه ای بهتره به فکر درمانش باشی

خود من اگر همچین مشکلی داشته باشم حتما برای درمان اقدام میکنم و تاحالا هم این کار رو انجام دادم و خواهم داد

موفق باشی

با سلام

قبل اینکه سنتو بگی حدس میزدم نزدیکای سن بلوغ قرار داری!
سن بلوغ از حدود 15 سالگی اغاز میشه و تا حدود 3 یا چهار سال ادامه خواهد داشت
بزرگترین تغییراتشم از نظر جسمی رو که خودت خوب میدونی اما مساله مهمتر تغییرات روانی،عاطفی و فکری و... هست که به مرور زمان در انسان شکل میگیره و زمان بیشتری نیاز داره
در این سن از نظر شخصیتی تغییرات اساسی در خودت به وجود خواهد اومد و یکی لز مهمتریناش بحث هویت هست
مثلا در مورد هویت(اگر نیازه در موردش بیشتر توضیح بدم بگو)
من کی هستیم،چرا خلق شدم،اینجا چکار میکنم!،چرا درس میخونم،خدا کیه،و...
گاها این هویت رو در ارتباط با دیگران بدست خواهید اورد...از نوع حرف زدن ها و برخورد، قضاوت ها امر و نهی و ....
بذارید یه نتیجه ای بگیرم:
شمابه سن بلوغ رسیدید و در ظاهرتون به شدت و یک باره داره تغییرات به وجود میاد (با اغراق زیاد میگم که منظورمو برسونم )مثلا شب میخوابید صبح میبینید دماغتون بزرگه و صورتتون کوچیکه و فرداییش میبینید صورتتونم بزرگ شده ولی لبتون هنوز بچگونه و کوچیکه و ..(مثل باد کنکی که داریم کم کم باد میکنیم وهنوز کامل باد نشده تا شکل بگیره) ازون طرف از نظر شخصیتی در مرحلهای هستید که میخوایید از خودتون تصویر ذهنی خوبی داشته باشید تا اعتماد بنفس بگیرید در نتیجه ممکنه مشکلاتی واستون به وجود بیاد

موفق باشید

فکر کنم تو این سن احساسات و حالات این چنینی سراغ همه ی ما میا، منم خودمو همیشه با دوستای زیباترم مقایسه میکردم و فکر میکردم ازونا کمترم ولی الان میدونم خداوند هرکس رو به یه طریقی زیبا آفریده ، سعی کن باطن و رفتار و افکارت زیبا باشه ، چون تو رابطه های آیندت خواهی دید ظاهرت به کارت نمیا بلکه اون طرز برخورد و رفتار و پخته بودنه که به چشم میا... خلاصه اینکه توهم به اندازه ی خودت زیبایی ،خودتو دست کم نگیر و همیشه به خودت برس و اعتماد به نفست رو حفظ کن .