آیا از دانشگاه انصراف بدم!!!

دوستان خوبم سلام، لطفا راهنمایی ام کنید که تصمیم بگیرم، می خوام از دانشگاه انصراف بدم، راستش خسته شدم، دیگه شب ها خوابم نمی بره، همش تا دیر وقت بیدارم، توی رختخواب هی غلت می خورم و فکر می کنم، اون قدر فکر و خیال کردم که دیگه شب ها به دستم زده، دست راست شب ها شدیدا درد می کنه، نمی دونم چیکار کنم، دیشب تصمیم خودم رو گرفتم که اگر مدرک کاردانی فنی و حرفه ایم رو بهم بدن انصراف بدم، راستش من مدرک کاردانی در رشته ی کامپیوتر از دانشکده فنی و حرفه ای دخترانه (روزانه ) رو داشتم و بلافاصله بعد از دیپلمم دانشگاه قبول شدم و 2 سال بعد هم با نمرات بالا مدرک کاردانیم رو گرفتم. بعد از اون چون شهر ما کاردانی به کارشناسی توی رشته ی کامپیوتر نداشت و کلا 3 تا شهر توی کل کشور این رشته رو داشتند که همه شهرهای دور بودند من هم نرفتم و بعد از یک سال استراحت، سال 86 از طریق فراگیر شرکت کردم و دانشگاه پیام نور قبول شدم و از کل 80 واحد کاردانی ام تنها 20 واحد آن معادل سازی شد، دقیقا تازه دانشگاه قبول شده بودم که عقد کردم، اون هم با مردی که چون خودش بخاطر شرایط بد زندگیشون مجبور شده بود ترک تحصیل کنه و تا اول دبیرستان بیشتر نخونده بود ،(البته از لحاظ درسی فوق العاده بوده که حتی مدیر دبیرستانشون دم در خونشون هم میاد تا از پدر و مادرش بخواد همسرم رو به مدرسه بفرستن) خلاصه، مهم این بود که اون مرد از درس و دانشگاه متنفر بود و عقد ما هم و موضوع درس من هم باعث شد که هم ایشون توی بهترین روزهای زندگیشون عذاب ببینن و هم من، ترم اول کلاس هام رو نرفتم، از 12 واحد 6 واحد قبول شدم، ترم دوم مرخصی گرفتم، ترم سوم بازم 12 واحد که 9 واحد اون رو قبول شدم، ترم چهارم 17 واحد گرفتم که بخاطر فشار زیادی که روی همسرم خانواده ام آوردن مبنی بر ازدواج، مراسم عروسی مون دقیقا وسط امتحانات من افتاد و من باز از 17 واحد تنها 11 واحد رو قبول شدم، بعدش ترم اول امسال یعنی سال 87-88، 20 واحد برداشتم که با وجود تلاش های فراوانی که انجام دادم اما تنها 11 واحد از اون رو قبول شدم و حالا بعد از 5 ترم من فقط تونستم 59 واحد بعلاوه ی واحدهای معادل سازی شده را پاس کنم و ما باید برای کارشناسی 141 واحد رو بگذرانیم، نمی دونم افسردگی گرفتم، از یه طرف سر کار می یام از طرف دیگه کارهای خونه، دوست دارم درسهام رو بخونم و با معدل بالا قبول شم تا ترم های بعدی واحدهای بیشتری بردارم، نمی دونم!!!!!!!!
امروز رفتم پیش کارشناس رشته ام و ایشون گفتند که اگر انصراف بدید، مدرک کاردانی فنی و حرفه ای تون رو بهتون بر می گردونن و بهش گفتم بعدا می تونم دوباره توی پیام نور کاردانی به کارشناسی بخونم؟ گفت: دانشگاه پیام نور برای رشته ی مهندسی کامپیوتر که کاردانی به کارشناسی نداره! فقط رشته هایی مثل الهیات، علوم اجتماعی، این جور رشته ها رو داره، مگر بعدا برید دانشگاه آزاد کاردانی به کارشناسی بخونید!
ولی به نظر من شما ادامه بدید و پاس کنید!
نمی دونم تو رو خدا بچه ها راهنماییم کنید که چیکار کنم!
توی تموم دوران نامزدی و ازدواجم این درس اونقدر خسته ام کرده که منی که این قدر علاقه به درس داشتم، حالا دوست دارم هر چه زودتر تموم بشه و یه جوری از شرش خلاص بشم، بچه ها کمکم کنید، این ترم هم به دلیل اینکه معدلم پایین بود فقط تونستم 12 واحد بردارم که 6 واحد اون تکراری هست!

يه جورايي شبيه مني
البته من به خاطر نداشتن علاقه و از بين رفتن حس و حال درس خوندن بود كه بيخيال شدم
الانم دو روزه انصراف دادم و با خيال راحت دارم به كارايي كه دوست دارم ميرسم
گرچه يه كم دپرس شدم و بعضي وقتا گريه م ميگيره البته به خاطر همكلاسيام نه به خاطر درس
من از درس و دانشگاه متنفرم

من درس رو دوست دارم، دانشگاه رو دوست دارم، اما شرایط خیلی برام سخت شده، احساس فشار زیادی میکنم، نمی دونم چیکار کنم؟
از بچه هایی که تجربه ی بیشتری دارند خواهش می کنم کمکم کنید، بخصوص از مدیریت محترم سایت

من توصیه میکنم به هیچ وجه انصراف ندین، این بدترین کاره
به جای این کار، من اگه جای شما بودم، نهایت سعیمو میکردم تا همسرم رو تشویق کنم که ادامه بده به درسش
حیف استعدادش نیست؟ میدونی اگه ادامه بده، چقدر خوبه؟
آدمای با استعداد، اگه به درسشون ادامه ندن، سرخورده میشن و همیشه تو زندگی احساس کمبود میکنن. این بعدا میتونه مشکلاتی رو تو زندگی مشترکتون حتی به وجود بیاره
تازه اگه واقعا آدم با استعدادی بوده و درسش خوب بوده، الان میتونه خیلی خوب موفق بشه و بعد با تحصیلات بهتر، هم جایگاه اجتماعی بالاتری پیدا میکنه، هم شغل بهتر
اگرهم موافق ادامه دادن نبود، باز هم شما اصرار کنید و البته حواستون باشه که با اصرارتون فکر نکنه که چون شما تحصیلاتتون بالاتره، میخواین سرکوفت بهش بزنید

به نظر من مي تونيد يه ترم مرخصي تحصيلي بگيريد، يه خرده به زندگيتون "سر و سامون" بديد و دوباره با انرژي بيشتري شروع كنيد!

سلام به نظر من 2 ترم مرخصی بگیرید
تاثیر درس نخوندن رو در زندگیتون بررسی کنید اگه واقعا خیلی تاثیر داشت سعی کنید تو همین مدت که وقتتون آزادتره دنبال یه برنامه ریزی باشید که بدون فشار به زندگیتون مثلا با انتخاب واحدهای کمتر بتونین درستون رو ادامه بدین الان با این فشاری که روتون هست نمیتونید تصمیم درستی بگیرید پس تصمیم گیری در مورد انصراف یا ادامه تحصیل رو موکول کنید به زمان آرامش

سلام دل مهربون
منم الان یک ساله انصراف دادم و اصلا هم پشیمون نیستم چون در زمان تحصیل هم به خودم هم به خانوادم فشار زیادی اومد .من هم مثل تو به درس و دانشگاه علاقه دارم ولی به خودم گفتم آخه به چه قیمتی؟
درس خوندن خوبه ولی نه به این قیمت که خودتو بخاطرش داغون کنی.در هر صورت من هم با دوستان موافقم اگه میتونی بدون هیچ نگرانی ای حداقل یه ترم مرخصی بگیر(نیمسال اول هم بهتره چون بیشتر فرصت داری) بعد تصمیم بگیر.
موفق باشی:16:

سلام
منم نظرم اینه که یه چند وقتی درس خوندن رو علی رغم میل باطنیتون کنار بذارین و تاثیر اون رو بر روی زندگیتون ارزیابی کنین. آگر دیدن با کنار گذاشتن درس زندگیتون رو روال میاد و یه سر وسامون نسبی میگیرن درس رو کنار بذارین. (البته به نظر من شما که درس رو دوست دارین برای همیشه اونو کنار نذارین. بالاخره این درس و دانشگاه همیشه وجود داره و بسته نمیشه. به طور مثال یه وقت دیدن که 5 سال از زندگیتون گذشت و زندگیتون روی مسیر و روال اصلی خودش افتاد و اون موقع هم وقت و هم شرایط برای ادامه تحصیل شما پیش اومد و شما با خیال راحت دباره شروع به درس خوندن کردین) ولی اگر میبینین که با کنار گذاشتن درس هیچ تفاوتی در زندگی شما حاصل نمیشه به نظر من کنار گذاشتن درس اشتباهه.
موفق باشید.
یا علی مدد

دوستای خوبم از همه شما ممنونم، راستش دیروز زنگ زدم به یه مشاوره و با ایشون هم صحبت کردن و ایشون هم دقیقا حرف شما رو میزنن، یعنی اینکه بهتره که ادامه تحصیل ندی و انصراف بدی؟! راستش با کارشناس رشته مون هم صحبت کردم ایشون میگن چون مدرک کارشناسی پیام نور بالاتر از مدرک کاردانی فنی و حرفه ای هست و همین طور اگر ادامه ندی بعدها باید رشته تو رو از طریق دانشگاه آزاد یا جامع، علمی، کاربردی ادامه بدی! پس بهتره که به هر طریقی هست ادامه بدی!؟
وقتی با همسرم صحبت کردم ایشون میگن که به نظر من ادامه بده و تمومش کن، تو که می خوای همین درس رو 2 سال دیگه، 3 سال دیگه دوباره شروعش کنی، پس بهتره که الان ادامه بدی و تمومش کنی، ایشون میگن: اگه قراره درست مثلا 5/1 نیمه تموم بشه، شما با برداشتن واحدهای کمتری 2 ساله تمومش کن، اصلا جوری درس بخون که به خودت فشار نیاد، درس رو در کنار زندگیت داشته باش، بدون هیچ استرس و نگرانی! راستش یکی از دوستهام هم وقتی باهاش صحبت کردم، بهم گفت: چون شما این ترم زحمت زیادی کشیدی و نتیجه ای که مطلوبت بود رو نگرفتی، به همین دلیل سرخورده شدی و فکر انصراف افتاده توی فکرت، راستش حساب کردم اگر این ترم 12 واحد رو پاس کنم با نمرات بالاتر، دو تا تابستون هم بگذاریم کنار با 12 واحد، {20 واحدم مجموع دروس آزمایشگاهییم و دروس عمومیم و کارورزی و اینها میشه که فکر نمی کنم برای اونها فشاری روم باشه} می مونه تقریبا 40 واحد که من باید جوری درس بخونم که 2 تا ترم 20 واحده بگیرم و به قول شوهرم میگه: ما که هنوز قراره سال 90، 91 بچه دار بشیم، شما سال 89، نیمه ی اول 90 درست رو تموم کن.
بچه ها راستش با مرخصی اصلا موافق نیستم، چون من فکر می کنم که یا باید جوری ادامه بدم که برای همیشه تمومش کنم یا باید انصراف بدم، دیگه دوست ندارم با مرخصی و این حرفها این باری رو که روی دوشم سنگینی میکنه با خودم حمل کنم، به نظرتون کار درستی میکنم؟
ولی وقتی خوب نگاه می کنم می بینم اگر این انرژی که همسرم الان بهم میده، توی نامزدی هم همین طور بود مطمئنا تا الان من خیلی جلوتر بودم! ولی باز خدا رو شکر!
یاس عزیز در مورد درس خوندن ایشون، راستش معدل اول دبیرستانشون نزدیک 20 بوده، وقتی به کارنامه اش نگاه می کنم می بینم تنها یه نمره ی 5/19 توی کارنامه شون هست، اما وقتی با آقای سنگ تراشان در این مورد صحبت کردم، ایشون گفتند که درس خوندن چیزی نیست که دیگرون رو به سمت اون کشوند، شما تنها می تونید ماهی یکبار، یا کمتر به ایشون بگید که مثلا یعنی میشه من هم این کمک هایی که تو بهم میکنی رو وقتی تو هم خواستی درس بخونی برات انجام بدم! وقتی ازش می پرسم که دوست داری اگر یه روزی ادامه دادی چی بخونی؟ بهم میگه: مهندسی ساختمان! اما خیلی اجازه نمیده که در این مورد باهاش صحبت کنم و من فکر می کنم به دلیل اینکه تمام وقتش رو کارش گرفته اصلا یادش نمیفته که درس بخونه، خیلی دوست دارم که ادامه بده، اگر راه حلی در این مورد به نظر تون میرسه لطفا کمکم کنید!
از همتون ممنونم و سپاسگذارم

سلام به دل عزیز
از آن جایی که مشاور رشته خودتون گفتن ادامه بده فکر می کنم حرف ایشون رو باید جدی بگیری مخصوصا این که همسرتون همراهیتان کردن و بهتون گفتن ادامه بده . این خیلی خوبه که همسرتون می تونن با شما همکاری کنند البته با یه مشاور خانواده هم مشورت کنید شاید این خستگی دوره ای شما مربوط به مسائل روانشناختی باشد و با همکاری همسرتان این مسئله قابل حل است.
پیروز باشید