مهمترین علل طلاق و اصلی ترین مشکلات همسران

با سلام

فکر می کنم بد نباشه موضوع فوق بیشتر کار بشه . در تاپیک های مختلف ، مشکلات مشترکی مطرح میشه و بد نیست بصورت یکجا در این تاپیک به بحث گذاشته بشه . البته بحث منصفانه !

با یک مطلب شروع می کنم که به نظرم خوب بود ، بقیه ی دوستان هم میتونن مطالب خودشون رو بزارن :

امروزه سخن گفتن از حقوق زنان بازار داغی دارد اما کمتر راجع به حقوق مردان و تکالیف زنان در قبال همسرانشان بحث می شود . اگر بخواهیم به نرخ جامعه امروز نان بخوریم باید هر گاه از زنان سخن می گوییم با تعریف و تمجید و تشویق مزینش نماییم و خیلی تند نرویم . قوانین اسلام را نیز آنجا که به حقوق شوهران پرداخته ،آنقدر رقیق کنیم و با چاشنی های روانشناسی و امثالهم درآمیزیم تا به کسی برنخورد و خلاف مشهور نشود.

اگر در گوشه و کنار این مرز و بوم، در روستایی دور افتاده یا در شهری مرزی هنوز ،رسم و رسوماتی وحشتناک و غیر انسانی وجود دارد که زنان را تحت فشار ظلم و ستم در آورده است ،در عوض در کلان شهرهای ما کم نیستند مردان متمدن کم جراتی که روزی چند بار از ازدواج خود اظهار پشیمانی می کنند.

قدر ناشناسی و بی توجهی نسبت به حقوق شوهر، عدم رعایت حال او در مواقع خستگی و کار ، داشتن توقعات بالا و بیش از حد ،دخالتهای بی جا در مسائل شخصی وی ، به حساب نیاوردن او در تصمیم گیریها،قطع رابطه با خانواده و بستگان درجه یک او، بد زبانی و... شرحی از بدبختی های بسیاری از مردانی است که در عین مظلومیت ،خود را مقصر همه کم و کاستی ها نیز می دانند. مردانی که بیشتر وقتشان را صرف کارهای سخت با درآمدهای کم می نمایند و خود ساده روزگار می گذرانند اما هر چه بیشتر فداکاری می کنند کمتر مراعات حالشان می شود.

بالا رفتن سن ازدواج و بجا گذاشتن فرزندان تا سنین بالا در خانه پدر ،بالا رفتن سطح تجملات زندگی ،فشار روانی تبلیغات اقتصادی و...مشکلاتی است که بیش از حد مسئولیت پدر خانواده را سنگین کرده است که اگر بنا باشد با بدرفتاری های همسر و فرزندان جمع گردد برزخی ساخته می شود که یک سویش به سمت تحمل فشارها و انزوای روانی و سوی دیگرش به سمت لاابالی گری و فرار از زیر بار مسئولیت اشاره می کند؛ لذا وقتی پای درد دل بسیاری از مردهای گرفتار در دام انحرافات اجتماعی می نشینی چاره ای نداری جز آنکه تا حدی هم به ایشان حق بدهی .

چنانچه خشونتی در خانواده ای اتفاق می افتد باید شرایط قبل از دعوا و شرایط روحی و جسمی مرد و نوع رفتار و سخن گفتن زن نیز بررسی شود تا قضاوتی درست و راه حلی مناسب به دست آید.خشونت ظاهری همیشه ملاک قضاوت نیست .گاهی وقتها ستمی که یک زن به مرور و در اختفای یک خانواده به مردی روا می دارد بسیار دردناکتر از سیلی مردی است که بر صورت همسرش می خورد.

قدرناشناسی بدترین ویژگی زنان ناسازگار

قدر دانی فرمولی دارد که اگر کسی با آن آشنا باشد ،هیچگاه از خیر و منفعت آن صرف نظر نمی کند .قدر دانی همواره موجب افزایش نعمت می شود .اگر زنی ویژگی قدر دانی را در خودش تقویت کند و عادت کند خوبیهای همسرش را درک کرده و با اخلاق و رفتار خود از او سپاسگزاری کند ،خیلی زود متوجه بهتر شدن اخلاق و رفتار او نیز خواهد شد.

این قانون طبیعی قدر دانی است .خداوند در سوره ابراهیم با توجه به قانونی که خود در طبیعت قرارداده می فرماید: « ...لَئِنْ شَكَرْتُمْ‏ لَأَزِیدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ»(آیه،7): اگر سپاسگزارى كنید بر نعمت‏ها خواهم افزود و اگر ناسپاس باشید شما را عذاب خواهم كرد.

روانشناسان از جمله دکتر جان گری یکی ازمهمترین نیازهای روانی مردان را ،نیاز به قدرشناسی معرفی کرده و آن را سبب رفتار بهترشان می دانند(مردان مریخی زنان ونوسی).در دین ما ناسپاسی در مقابل زحمات شوهر گناه بزرگی محسوب می شود.در روایت است که پیامبر (ص) بر گروهى از زنان عبور كرد، فرمود: «سلام بر شما اى كفران نعمت‏كنندگان» ؛ زنها عرض كردند: بخدا پناه مى‏بریم از این كه نعمتهاى خدا را ناسپاسى كنیم. فرمود:«هر كدام از شما وقتى كه از شوهرتان خشمگین مى‏شوید مى‏گویید: هرگز از تو خیرى‏ ندیدم‏»(مجموعه ورام، ص24)

وقتى زنى به شوهر خود گوید از تو خیرى‏ ندیدم‏ اعمال نیكش از بین می روند. إذا قالت المرأة لزوجها ما رأیت منك خیرا قطّ فقد حبط عملها.(نهج الفصاحة مجموعه كلمات قصار حضرت رسول ص198)


همانطور که خداوند منت گذاشتن را برای مرد ممنوع کرده است ،قدرناشناسی و ندیدن خوبیها را نیز بر زن حرام کرده است .زنی که لباس تنش ،غذای سفره اش، پول توی کیفش،خانه ای که در آن زندگی می کند ،همه از نعماتی است که با زحمت شوهر یا به اعتبار او به دست آورده است ،چگونه نسبت به او ناسپاس است و قدر نمی داند. درحالیکه وقتی غریبه ای یک لیوان آب به او تعارف می کند خود را ملزم به تشکر و سپاسگزاری می داند ولی در مقابل شریکی که هر روز ساعات زیادی از وقتش را برای رفاه او و فرزندانش کار می کند،سپاسگزار نیست و نسبت به کوچکترین عیوب او سختگیر است.آیا کمترین حد سپاسگزاری ،خود داری از آزار او با زبان و رفتار نیست.

برخی از زنان گمان می کنند صرف انجام کارهای خانه ،به وظیفه خودعمل کرده اند لذا با وجود تحمل زحمات فراوان در خانه ،ملاحظات اخلاقی ندارند. درحالیکه خداوند بزرگ که خود خالق زن و مرد است با علم به روحیات زن و شوهر ،کارهای خانه را بر زن واجب نساخت اما جلب رضایت شوهر و خوب رفتار کردن با وی را بر او واجب ساخت .
.

تا وقتی توی زندگی از زنها توقع قدرشناسی و جلب رضایت دارید وضع همینه.دیدگاهتون را عوض کنید.زن ها ساخته نشدن مردها را راضی و چاق و چله نگه دارند.

یک مطلب بسیار خوب دیگه هم دیدم که میزارم ، توصیه هایی که به زنان کرده رو میتونم تایید کنم که بسیار کلیدی و کاربردی هستن . در خصوص مناسب بودن و دقت توصیه هایی که به مردان شده هم بقیه کاربرها میتونن نظر بدن . مطالبی که از نظر من حیاتی تر هست رو قرمز کردم :

توصیه های تربیتی به مردها در منزل

1- در مقابل همسر خویش، گرفتاری های روزانه و حوادث تلخ و ناگوار زندگی را با اخم و چهره عبوس مطرح نکنید.

2- هدیه، مهر و محبت را زیاد می کند; به مناسبت های مختلف برای همسر خود هدیه ای هرچند کوچک خریداری و با چهره ای شاد و خندان و با طیب خاطر به او تقدیم کنید.

3- چنانچه کمبودی در منزل مشاهده می شود، با کمال محبت و خوش رویی تذکر دهید.

4- در حضور همسر خود، به هیچ وجه از زنان دیگر تمجید نکنید و توانایی های آن ها را به رخ وی نکشید.

5- به بستگان همسر خود، مانند: پدر و مادر و سایر اقوام وی احترام بگذارید و برای دعوت آنان به خانه خود قبل از همسر خود اقدام کنید.

6- هرگز از معاشرت همسر خود با بستگان صالحش جلوگیری نکنید و در معاشرت و دید و بازدید با بستگان وی پیش قدم باشید.

7- با بستگان خود نزد همسرتان درگوشی و نجوا نکنید.

8- هیچ گاه همسر خود را به ویژه نزد بستگانش تحقیر نکنید; توهین و بی احترامی به همسر، از صفا و صمیمیت در زندگی زناشویی می کاهد.

9- هیچ گاه خود را برتر از همسر خود معرفی نکنید. سعی کنید «من » و «تو» در زندگی زناشویی نباشد کلمه «ما» زندگی را گرمی و لذتبخش می کند.

10- وقتی که همسر شما عصبانی است (به ویژه در ایام عادت زنانه) او را با مهر و محبت آرام کنید.

11- برای رفتن به مهمانی و گردش سعی کنید همراه فرزندان و همسر خود باشید و پیشنهاد همسر خود را در این مورد به علت کار و خستگی رد نکنید.

12- امتیازات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... فامیل خود را در صورتی که با همسر شما فاصله اجتماعی و طبقاتی دارند مطرح نکنید.

13- کارهای همسر خود هرچند کوچک را تحسین کنید. تمجید و ستایش زن به علت روح لطیف و مهربانی که دارد کلید کامیابی در زندگی زناشویی است.

14- در قبال همسر خود، در امور مختلف قدرت نمایی نکنید.

15- زحمات و هزینه هایی را که برای پذیرایی خویشاوندان همسر خود صرف می کنید، هیچ گاه بر زبان نیاورید.

16- همسر خود را در خانه محصور و محدود نکنید و وی را از دستیابی به شادی ها محروم نکنید.

17- شادی و خنده های خود را در محل کار خود جا نگذارید و فراموش نکنید که همسر شما در خانه هم نیازمند شادی و خنده های شماست.

18- کمک کردن در انجام کارهای منزل را فراموش نکنید و بدانید همان مقدار که شما در خارج از منزل خسته می شوید، زن هم در منزل از کارهای خانه خسته می شود و نیازمند مساعدت و قدردانی است.

توصیه های تربیتی به زنان در خانه

1- در کلیه موارد معیشت اعم از تملک، درآمد و... از کلمه «ما» استفاده نمایید نه «من » و «تو»; زیرا پس از عقد، زندگی مشترک شروع شده و دیگر من و تو مطرح نیست.

2- در مقابل همسر خود هرچند که حق با شما باشد، لجبازی و اصرار نکنید.

3- همسر خود را به خصوص در مقابل بستگانش تحقیر نکنید و از تعریف و تمجید بستگان خود در مقابل آنان پرهیز نمایید.

4- از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهیزید; زیرا محبت را از بین می برد.

5- چنانچه کمک هایی از طرف بستگان شما به همسرتان شده، آن ها را به رخ او نکشید.

6- با دوستان و آشنایان همسرتان در معاشرت ها بیش از حد معمول گرم نگیرید.

7- همسر خود را در معاشرت با اقوامش محدود نکنید.

8- در رفت و آمد و معاشرت با بستگان شوهر خود پیش قدم باشید.

9- به بستگان نزدیک همسر خود (مادر شوهر، پدر شوهر، برادر و خواهر شوهر و...) بیش از خویشاوندان دیگر احترام بگذارید.

10- زحماتی که برای پذیرایی خویشاوندان همسر خود متحمل شده اید به رخ وی نکشید.

11- چنانچه درآمدی دارید و برای زندگی هزینه می کنید، آن را بازگو نکنید و در مصرف آن طبل جداگانه نزنید.

12- از مردان دیگر نزد همسرتان تمجید نکنید، هیچ مردی را بر همسرتان ترجیح ندهید و در گفتار این موضوع را رعایت کنید; زیرا هر فردی توانمندی های خاص خود را دارد.

13- برای انجام درخواست های خود با همسرتان با خشونت و آمرانه برخورد ننمایید.

14- برای برآوردن نیازمندی های خود از نظر مادی و غیر مادی امکانات همسر خود را در نظر بگیرید و او را تحت فشار قرار ندهید.

15- خود را برای همسرتان بیارایید و بهترین و تمیزترین لباس خود را در مقابل وی بپوشید.

16- درمقابل همسر خود با حالت افسرده و اخمو حاضر نشوید; او را در موقع ورود به خانه با لبخند و شاد و خندان استقبال کنید.

17- پس از مراجعت همسر خود به خانه، کارهای خود را حتی الامکان کنار بگذارید و در حضور او بنشینید و با سخنان خوشایند و گرمی از او پذیرایی کنید.

18- در مواقعی که همسرتان از نظر روحی آماده نیست، درخواست های خود را مطرح نکنید.

19- در موقع خروج از خانه او را بدرقه کرده و با گرمی از او خداحافظی کنید .

ممنون از تاپیک مفیدتون، نظر من اینه که برای اینکه افراد زندگی متاهلی موفقی داشته باشند بایستی کلاس مشاوره ازدواج یک کلاس

جامعتر و چندجلسه ای باشه و در طی چند جلسه کارگاهی مهارت های رفتاری رو به افراد یاد بدهند ، بطور مثال بعضی افراد میدونند که

کنترل خشم چقدر خوبه اما نمیتوانند!!! چون تو خانواده یاد نگرفتن ، حالا تصور کنید خانم خونه کنترل خشم بلد نباشه چه عذاب ممتدی

برای فرزندان وهمسرش میشه، مملکت ما تاوان زیادی برا طلاق های رو به افزایش خواهد داد و برگزاری کارگاههای مهارت های زندگی

هزینه کمتر داره و حتی اشتغال زایی هم هست ، مشاوره های طلاق و وکلای دادگاهی فایده ای ندارند چون کوزه شکسته رو خیلی

نمیشه به شکل اولش درآورد و البته وکلای دادگاهی نقش تسهیل طلاق رو دارند، شاید کسی بگه طلاق از زندگی تلخ بهتره اما

واقعیت اینه که طلاق از سر ناچاریست و بهترین وضعیت اینه که ازدواج موفق وتداوم زندگی باشه، برای همه کسانی که در شرف

ازدواجند و دوستشون داریم و میدونیم که تو خانواده پدر و مادر ممکنه رابطه ضعیفی داشتند و نتونستند بهشون مهارت های رفتاری یاد

بدهند پیشنهاد بدین بیان تالار همدردی و مقاله ها رو بخونندو بروند آموزش مهارت رفتاری ببینند تا شاید امنیت روانی وازدواج موفق رو

بهشون هدیه بدهید ، قابل توجه دوستانی که نمیدونند بدون ذره ای اغراق عرض میکنم که طلاق یه شکلی از داغ و سوگواریه بهمون

تلخی و با همون زمان طولانی در ذهن موجبات اذیت دو فرد طلاق گرفته است پس برای شادی خودتان سعی میکنید احترام به شوهر و

گذشت تو زندگی باعث شادی و امنیت روانی خانم میشه!!!!میگین نمیشه؟:72::72::72: این روز آخر ماه رمضون التماس دعا از همدردی ها دارم، پیشاپیش عیدتو مبارک

کاربر آخیش

همیشه در تاپیک ها می دیدم که شما با نوعی بلوغ برخورد می فرمایی و صحبت های عمیق و منصفانه ای رو دارید . اینبار هم از پست مفید شما تشکر می کنم . مشکل خود من در زندگی همین بود که شما اشاره کردید . یعنی همسرم در اثر رفتارهای تکانه ای (Impulsive) ، به شکلی برخورد می کرد که زندگی رو تلخ و نهایتا نابود کرد . من هم هزار و یک ایراد داشتم ولی برخورد ایشون آنچنان زشت و زننده بود که هیچ توجیهی نداره . به نظر من یک زن نباید با شوهرش کتک کاری کنه یا فحش ناموسی بده جلوی بچه خودش . این کارها رو در اثر عدم توانایی در کنترل خشم انجام می داد و فرد ضعیفی بود . ولی چکار میشه کرد؟ من بعد از چند بار تحمل کردن ، متاسفانه واکنش نشون میدادم و ایشون هم روی واکنش من ، رفتار چند درجه بدتری انجام می داد و زندگی به لجن کشیده شد . . .

خانواده خانوم من گفتن مهریه باشه 14 تا ولی من گفتم باشه 1000 تا . مثلا برای احترام و این چیزا . موقع دعوا بیش از شش جا اجرا گذاشتن . توقیف ماشین + توقیف پول رهن خونه + اداره ثبت املاک + ممنوع الخروج کردن + دادگاه برای زندانی کردن و . . .

خانوم من وقتی بخشیدم و گفتم برگردیم با فاصله کوتاهی دوبار شروع کرد و اگر می گفتم مثلا با ماشین توی جاده نرو ، میگفت که به خاطر مهریه ماشین خودمه و میرم و واقعا هم رفت . وقتی گستاخ میشد و من میگفتم خوب اگر قراره مطیع نباشی برو خونه پدرت میگفت که تو باید بری چون به خاطر پول مهریه این خونه مال منه .

ابتدای زندگی یک خونه توی تهران خریدم و به نام برادر همسرم کردم. وقی مثلا به خیال خودشون دعوای من و همسرم زیاد شده بود ، من رو شب از خونه خودم با سر و صورت خونی بیرون کردن و بعد از اینکه مجدد به زندگی برگشتیم هم هرگز اون خونه به من پس داده نشد .

من از اینکه جلوی بچه دعوا بکنیم ، متنفر بودم ولی همسرم همین رو اهرم فشار کرد . یک دفعه که خواب بودم ، بچه رو بغل کرد و پرید روی من ! تصور کنید این فجایع چقدر روح و روان یک بچه رو نابود میکنه . خانوم من خودش درگیری ها رو شروع میکنه ، حتی درگیری های فیزیکی . چطور یک مادر بچه ی خودش رو هم نابود میکنه ؟ با همه اینا من نمیخام از خودم دفاع تمام قد کنم .

یک پاراگراف از پست قبلی به نظرم خیلی درست هست و در مورد خودم ، لمس کردم :

چنانچه خشونتی در خانواده ای اتفاق می افتد باید شرایط قبل از دعوا و شرایط روحی و جسمی مرد و نوع رفتار و سخن گفتن زن نیز بررسی شود تا قضاوتی درست و راه حلی مناسب به دست آید.خشونت ظاهری همیشه ملاک قضاوت نیست .گاهی وقتها ستمی که یک زن به مرور و در اختفای یک خانواده به مردی روا می دارد بسیار دردناکتر از سیلی مردی است که بر صورت همسرش می خورد.

راستی خانم آخیش ، تجربه شما به چه صورتی بود ؟ با توجه به موضوع تاپیک ، شما چه چیزی در طول زندگی درک کردید ؟ به نظرم بد نیست که هر کسی با رعایت انصاف و از روی تدبیر ، تجارب تلخ و شیرین خودش رو در مسیر طلاق به اشتراک بزاره . . .

تا شروع کردم به نوشتن روند جداییمون خیلی طولانی شد انگار که همین الان اتفاق افتاده ترجیح دادم حرفای تازه ای بنویسم البته اون جزییات طلاقم تو تاپیکهایی آوردم و خب شوهر سابقم چندتا مشکل بزرگ داشت که هیچ زنی نمیتونست باهاش کنار بیاد(بس که ایرادگیر بود روزی چندبار گربه دم حجله میکشت ،با خواستگاریهای متعدد یا جواب رد شنیده بود یا خودش کنار کشیده بود) خیلی بدبین بود خساست زیادی داشت و بهمین واسطه از زندگی مستقل میترسید با اینکه درامد داشت اما برای خودش هم خرج نمیکرد،از من انتظار داشت پولامو بهش بدم منم بهش میدادم بعد میگفت تو همه اشو بهم ندادی به همه حرفا شک داشت از سر کوچه که میومد گوش وای می ایستاد تا حرفای اهالی خونه رو بشنوه و خیالش راحت بشه چندوقتی که از خانواده ام دور بود و شهر دیگری بود افتاد به توهم زدن که خانواده من باهاش بدهستن،چندباری تیمارستان بستری شده بود و باید قرص میخورد من چند ماه بعد از طلاق فهمیدم و چون قرص نمیخورد خیلی دردسر درست میکرد ،خانواده اش فوق العاده پرش میکردن هرچند که من باهاشون خوب بودم، از زندگی متاهلیم یاد گرفتم به معنای واقعی کلمه قبل از ازدواج باید خیلی دقت کرد و به نشونه هایی که میبینیم اهمیت بدیم بعد از اون تو زندگی نباید کاری که منجربه پول و درامد زن میشه انجام بدیم این موضوع برای یک رابطه شاد مضره،در مواجه با خانواده شوهر احساساتی نشیم و سعی کنیم با کادو و خوشرفتاری جلوی دردسرسازیشون رو بگیریم، من یاد گرفتم مرد خیلی خسیس تکیه گاه نمیشه و بهتره قبل ازدواج حداقل 4 ماه نامزدی باشه و از مرد خسیس الفرار ، من یاد گرفتم رابطه جنسی یه دلیل قوی برای تلاش و

تشکیل خانواده مستقل برای آقایونی هست که شریک جنسی ندارند و توی عقد بنفع خودمه که آقا التماس کنه و بخواسته اش نرسه چون بعد از این قضیه

خانم التماس میکنه و به خواسته اش که عروسی و تشکیل زندگی مستقله نمیرسه، من یاد گرفتم وقتی خواسته ای دارم فقط از شوهرم بخوام و منتظر بشم

انجام بشه اینطوری تو خواسته هایی که نمیتونم خودم انجامشون بدم بهم کمک میکنه و تنها نمی مونم، راستی من یاد گرفتم در مواجه با تلخی و تندی یک

مرد باید سکوت کرد و هیچ حرف ناراحت کننده ای نزنیم وتوی شرایط مناسب حرفهامون رو بزنیم، و کنار مردا باید همیشه هوشیار بود تا درکشون کنیم

بهشون اهمیت بدیم و بتونیم محبت لازم رو بدست بیاریم، و مهمتر از همه تو زندگی به خیلی از حرفای آقایون بیخیال باشم و زود رنج نباشم، و سرگرمی زیاد برا خودم داشته باشم تا خانواده شادتری داشته باشم

بسيار هم خوب و عالي . از تجارب همديگه ميتونيم استفاده كنيم و همه ما بالغ تر بشيم و بزرگتر . . .

به نظرم خوبه كه همه اون دوستاني كه مسير رو تا طلاق طي كردن ، بيان و حالا با يك نگاه از بالا ، به اون وقايع نگاه كنن و درس آموخته هاي خودشون رو بگن . يا شايد فردي خودش طلاق نگرفته باشه ولي از دوستان و بستگان نزديكش كسي رو ديده و ميتونه تجربه اي رو مطرح كنه

به نظر من ميتونه خوب باشه كه روي برخي ابعاد مسائل ، بحث معقول و آرام هم داشته باشيم ولي بايد تحمل ها رو بالا ببريم و از دايره انصاف خارج نشيم . ممكنه چيزي به ذائقه ما خوش نياد ولي باز بهتره كه به صورت شايسته ، تبادل نظر و استدلال كنيم

كاربر آخيش

قسمت هاي انتهايي پست شما ، از نظر من بسيار كليدي بود و اميدوارم با اين درك و بينشي كه بدست آورديد ، يكبار ديگه از ابتدأ شروع كنيد و اينبار يك زندگي مشترك موفق رو تجربه كنيد. شايد بعد از خوندن تاپيك هاي گذشته شما چيزي به نظرم رسيد و گفتم تا بيشتر تبادل نظر كنيم

مدير محترم تالار ، با سلام ،


در انتخاب عنوان تاپيك بهتر بود عنوان زير رو قرار ميدادم :


درس آموخته ها و تجارب طلاق


لطفاً در صورت امكان عنوان اين تاپيك رو اصلاح بفرماييد ، بعد از اصلاح عنوان لطفاً اين پست رو حذف بفرماييد ، تشكر