شوهرم با قد من مشکل داره و میگه میترسم هیچوقت بهت احساس پیدا نکنم و نتونم اونجور که میخوای بهت ابراز علاقه کنم

7 ماهه به روش سنتی با شوهرم عقد کردم .از همون اول عاشق هم نبودیم ولی من فکر میکردم به مرور که شوهرم بهم ابراز علاقه کنه حتما عاشقش میشم و اونم میگه تو جلسات خواستگاری از من بدش نیومده .من قدم 160 و ایشون 184 هستش و من عادت داشتم وقتی خواستگار میومد و یا حتی خیلی وقتا وقتی مهمون داریم یا بیرون میرم روفرشی یا کفش پاشنه بلند میپوشم.وقتی هم شوهرم به خواستگاریم اومد من تو تمام جلسات خواستگاری و بدون هیچ منظور خاصی روفرشی پاشنه 7 سانت میپوشیدم .تا اینکه روزی که رفتیم آزمایش من یه کفش پاشنه 3 سانت پوشیده بودم و شوهرم وقتی دیده قدم از حدی که تو خواستگاری دیده، کوتاه تره (خودش میگه من تجربه نداشتم که دخترا با کفش پاشنه دار چقدر رو قدشون میاد !!!واسه همین تو خواستگاری تشخیص نداده که قد واقعیم چقدره!!) تا اینکه با هم نامزد کردیم .حدود 3 هفته نامزد بودیم .شوهرم روزای اول هیچی راجبه این قضیه و ناراحتیش به من چیزی نگفت ولی همه ش تو خودش بود.منم از همون روز اول نامزدی بهش گفتم دوست دارم بهم ابراز علاقه کنیم و وجود عشق و محبت از هرچیزی برای من مهم تره .تا اینکه تو همون نامزدی یه شب که بیرون بودیم و دیدم تو خودشه به اصرار من واسه دلیل ناراحتیش گفت که من میترسم اونقدر که باید بهت احساسی پیدا نکنم .راستش تا اون روز من خودم هم حس خاصی پیدا نکرده بودم با وجود اینکه 3 روز هم تو نامزدی رفته بودم تهران ولی تو اون 3 روز واقعا دلتنگش نبودم و اون هم اصلا وقتی اونجا بودم باهام تماس نگرفت و فقط چند تا اس ام اس بهم دادیم ولی من میدونم اگه شوهرم بهم ابراز علاقه کنه و دوستم داشته باشه و دوست داشتنش رو حس کنم حتما عاشقش میشم و لی تا امروز اصلا این اتفاق نیفتاده :(یا خیلی خیلی کم ابراز علاقه کرده ..و اون شب شوهرم هم گفت که تو اون 3 روز دلتنگم نشده و و میگه به خاطر اینه که من با قدت مشکل دارم و وقتی بدون دمپایی دیدمت خیلی جا خوردم !!از اون روز تا الان که 7 ماه گذشته این قضیه خیلی تو رابطه ما تاثیر گذاشته .شوهرم بهم ابراز علاقه کلامی نمیکنه.اونجوری که همیشه دوست داشتم باهم صمیمی نیستیم .میگه خیلی بهت احساس پیدا نکردم و میترسم هیچوقت نتونم با قدت کنار بیام .تورو خدا بهم بگید چیکار کنم .رابطه مون اصلا گرم نیست .این قضیه ی مسخره خیلی رواحساس و رابطه مون اثر گذاشته

شوهر شما مشکل ذهنی داره علاقه ای که بخاطر قد باشه همون بهتر که نباشه
هیلاری داف قدش157هست شکیرا157 هست
تازه نژاد ایرانی ها اکثرا قدشون کوتاه هست
24سانت فاصله خیلی چیز تو چشم برو و تابلوی نیست برای زن و مرد
بهتره به شوهرت بگی اگه علاقت به انسان ها فقط بخاطر قدشون هست بهتره که از هم جدا شیم چون من کسی رو میخوام که بخاطر خودم دوستم داشته باشه نه قدم

قبل از هر چیز خوشحال شدم که یکی اومد بگه من 7 ماهه با شوهرم عقدم. نیومد بگه من 7 ماهه با نامزدم عقدم.
اما اصل مطلب.
اگه بخوام راجع به تابلو بودن نظر بگم، به نظر من 24 سانت کاملا مشخص و تابلوه.اما معمولا اطرافیان متوجه این ناهماهنگی میشن.خود طرفین کمتر درگیرش میشن.
اما در مقابل عشق و علاقه هیچ چیز موجودیت پیدا نمی کنه.حتی قد.
از طرفی شما ادواج سنتی داشتین و تو این ازدواج اول انتخاب می کنند بعد عاشق میشن.
بر عکسه ازدواج امروزی که اول عاشق میشن بعد انتخاب می کنند و معمولا این قبیل مشکلات توش نیست.
البته عاشق شدن بدون آگاهی هم به هیچ عنوان نه صلاحه و نه مورد تایید.
به عنوان یه پسر با قد 180 کاملا همسرتونو درک می کنم چرا که من هم با قد 160 مشکل داشتم.
همش حس می کردم طرف دختر منه.
اما شما می تونین توجه شوهرتون رو از این مسئله بردارید.
خودمو مثال می زنم. اگه من ببینم طرفم قدش کوتاهه و بهش اینو بگم، انتظار ندارم غم باد بگیره و اشک تو چشاش جمع شه و بره.
انتظار دارم بسیار پر انرژی بگه : دختر به این خوبی و نازی و کمر باریکی. خیلیم دلت بخواد.
باور کنین با گفتن همین چند کلمه یک پسر به معنای واقعی کلمه مات میشه.
شاید اون لحظه به مسخره به شما بگه چه اعتماد به نفسی.اما در باطن جذبتون شده و تشویقتون می کنه و این مسئله بیشتر از یه موضوع جدی واسش تبدیل به یه شوخی می شه.
در یک مورد من به قد طرف مقابلم قدت نمی کردم که اون هم با همین اعتماد به نفس و انرژی اش باعث شده بود قدش واسه من اصلا و ابدا مهم نباشه و به چشمم نیاد.
این در مورد اکثر پسرها کارسازه.

سلام و روزتون بخیر
قد و ظاهر چیزی نیست که پوشیده باشده... شما مسلما در همه مراحل آشنایی از کفش پاشنه بلند که استفاده نکردین... هر چند ایشونم تجربه نداشته باشن به هر حال قد و ظاهر قابل تشخیصه...ایشون داشتن ازدواج میکردن باید چشماشونو باز میکردن و اون چیزی که براشون اهمیت داره بیشتر برسی میکردن... به خاطر همین شاید اصلا این مشکلشون نباشه...نکته دیگه اینکه خب شما برای حفظ زندگی میتونیین تلاش خودتونو بکنید... اگر ایشون محبت نمیکنه خب شما محبت کنید بهشون اهمیت بدین فاکتور هایی که برای جذب همسر هست به کار ببرین تو این تالار زیاده اگر سرچ کنید... در واقع کاری کنید که ایشونم از زندگی متاهلی و انتخابی که داشته لذت ببره...مطمئن باشین اگر فقط مشکل قد باشه با توجه و مهارت هایی که به کار ببرین جنبه دیگه ای از زندگی زناشویی رو تجربه میکنن که برای هر دو تون لذت بخش خواهد شد... میفرمایین اگر همسرتون بهتون محبت کنه عاشقش میشین.... خب خودتون این کارو کنین تا همسرتون هم علاقه مند بشن....
براتون آرزوی خوشبختی میکنم...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pasta

قبل از هر چیز خوشحال شدم که یکی اومد بگه من 7 ماهه با شوهرم عقدم. نیومد بگه من 7 ماهه با نامزدم عقدم.
اما اصل مطلب.
اگه بخوام راجع به تابلو بودن نظر بگم، به نظر من 24 سانت کاملا مشخص و تابلوه.اما معمولا اطرافیان متوجه این ناهماهنگی میشن.خود طرفین کمتر درگیرش میشن.
اما در مقابل عشق و علاقه هیچ چیز موجودیت پیدا نمی کنه.حتی قد.
از طرفی شما ادواج سنتی داشتین و تو این ازدواج اول انتخاب می کنند بعد عاشق میشن.
بر عکسه ازدواج امروزی که اول عاشق میشن بعد انتخاب می کنند و معمولا این قبیل مشکلات توش نیست.
البته عاشق شدن بدون آگاهی هم به هیچ عنوان نه صلاحه و نه مورد تایید.
به عنوان یه پسر با قد 180 کاملا همسرتونو درک می کنم چرا که من هم با قد 160 مشکل داشتم.
همش حس می کردم طرف دختر منه.
اما شما می تونین توجه شوهرتون رو از این مسئله بردارید.
خودمو مثال می زنم. اگه من ببینم طرفم قدش کوتاهه و بهش اینو بگم، انتظار ندارم غم باد بگیره و اشک تو چشاش جمع شه و بره.
انتظار دارم بسیار پر انرژی بگه : دختر به این خوبی و نازی و کمر باریکی. خیلیم دلت بخواد.
باور کنین با گفتن همین چند کلمه یک پسر به معنای واقعی کلمه مات میشه.
شاید اون لحظه به مسخره به شما بگه چه اعتماد به نفسی.اما در باطن جذبتون شده و تشویقتون می کنه و این مسئله بیشتر از یه موضوع جدی واسش تبدیل به یه شوخی می شه.
در یک مورد من به قد طرف مقابلم قدت نمی کردم که اون هم با همین اعتماد به نفس و انرژی اش باعث شده بود قدش واسه من اصلا و ابدا مهم نباشه و به چشمم نیاد.
این در مورد اکثر پسرها کارسازه.

---

از دوستايي كه جوابم رو دادند واقعا ممنونم .به خصوص از شما آقاي pasta كه به عنوان يه مرد و از ديد خودتون جواب دادين ،‌جوابتون خيلي آرومم كرد .حرفي رو كه شما گفتين واقعا فكر ميكنم ديدگاه شوهرم باشه اينكه گفتين فكر ميكردم طرف دخترمه !! حرفاي بعديتون كه گفتين از خودت تعريف بده خيلي آرومم كرد ولي دقيقا نميدونم بايد چيكار كنم ، هميشه خراب ميكنم .يه جورايي اعتماد به نفسم اومده پايين .،‌ باور كنين از وقتي كه اين حرف پيش اومده من بيشتر از شوهرم درگير شدم .خودم بيشتر رو اين قضيه گير ميدم و تقريبا روزي نيست كه پيشش گريه نكنم ، همه ش ميخوام با دليل منطقي قانعش كنم كه قد من هيچ مشكلي نداره ( يه جوري ميخوام مثلا بهش نشون بدم اعتماد به نفس دارم ) و واقعا هم نميگم قدم بلنده ولي خيلي دختراي كوتاه قد تر از من هم هست . شوهرم هم اينو تاييد ميكنه ولي ميگه شايد از ديدگاه من يكم سخته كنار اومدن باهاش و بعضي وقتا خودمم هم واقعا بهش حق ميدم .چون زماني كه بدون رو فرشي يا كفش هستم هم اون خيلي بايد سرش رو بياره پايين و هم من سرمو نسبتا زياد بايد بالا بگيرم و اين چيزيه كه من به عنوان يه دختر هيچ مشكلي ندارم باهاش تازه اويل خيلي خوشحال بودم كه شوهرم قدش بلنده ، اينجوري حس ميكردم روم تسلط بيشتري داره و ميتونم بهش تكيه كنم ولي وقتي بهش اينو ميگم ميگه تو از ديدگاه خودت ميگي ولي ديدگاه من يه جوره ديگه ست ، برام زياد قشنگ نيست اين قضيه !!! :47: :((( . الانم ميگه بهم فرصت بده تا بتونم كنار بيام .فكر كنم .و وقتي اينجوري ميگه من بيشتر ميترسم . خودم ميدونم عجولم .رو تمام رفتاراش حساس شدم .اگه يكم باهام سرد باشه ( كلا خيلي آدم گرمي نيست و بيشتر اروم و درون گراست ) سريع ميذارم به حساب اينكه باز رو قدم حساس شده و دوستم نداره و بهش گير ميدم ،‌گريه ميكنم . راجبه اين قضيه باهاش حرف ميزنم و همه ش ميخوام قانعش كنم . تو روخدا اگه ميشه بيشتر آقايون هم نظرشون رو بگن و آقاي pasta لطفا تنهام نذارين و بهم راهكاراي بيشتري بگين ... چجوري ميتونم كاري كنم كه عاشقم بشه جوري كه ديگه كوتاهي قدم به چشمش نياد و واقعا وبراي هميشه باهاش كنار بياد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
يكي از دوستان گفتن بهش محبت زيادي نشون بده ،‌ خيلي وقتا خواستم اينكارو كنم ولي واقعا نميتونم دروغي بهش محبت كنم .من هنوز خودم عاشقش نيستم ولي بي احساسم نيستم بهش . شوهرم واقعا واقعا مهربونه ولي اين قضيه خيلي درگيرمون كرده :(( ميخوام ابراز علاقه مون بهم واقعا از روي عشق باشه ،‌حقيقي باشه .نميخوام حس كنه چون ميخوام جذبش كنم دارم بهش محبت ميكنم هميشه هم از اون خواستم اگه ميخواد محبت كنه بهم واقعا از روي احساس واقعيش باشه .نميتونم الكي و يك طرفه محبت كنم كه زود كم بيارم .به خصوص وقتي ميبينم گاهي وقتا كه محبت ميكنمو و جوابي جز مرسي نميده بيشتر عذاب ميكشم .بيشتر حساس ميشم . فقط لطفا بگيد چطور ميتونم در عين حال اينكه خودم باشم عاشقش كنم ؟؟ و كاري كنم كه اين قضيه براش كمرنگ بشه و خوبيهاي ديگه م رو ببينه ؟؟؟

بقول یه دوستی دروغی که خودت باورش کنی که حقیقته دیگران هم باورش میکنن
تو باید باور کنی که عاشقشی و باید باور کنی که مشکل بزرگی نداری نژاد ایرانی قدشون کوتاه هست
اگه تو ناراحت و پژمرده باشی اون نمیتونه شاد باشه از حضور در کنارت
بهش محبت کن اوائلش برات سخته کمکم عادت میکنی بقول یه دوستی کسیکه خوبی ببینه خوبی میکنه کسیکه بدی ببینه بدی میکنه کسیکه شادی ببینه شادی میکنه ناراحتی ببینه ناراحتی میکنه
شاد و سرزنده باش و بهش محبت کن تا اون هم شاد و سرزنده شه و بهت محبت کنه
تا وقتی تا تو سرزنده نشی اونم سرزنده نمیشه

با توجه به این که ندیدن کفش پاشنه بلند در مراسم خواستگاری می تونه تقریبا بهانه باشه/ شایدم نه!
(خودش هم متوجه نشده باشه، بالاخره خواهر و مادر و پدر و همراهانش متوجه شدند و حتما حرفی زدند)

ممکنه اشکال همسرت در چیز دیگه ای باشه که در این حرف نمود پیدا کرده.

گریه نکن و روی این موضوع زوم نکن که خرابترش می کنی.
با گریه کردن که قد شما بلند نمی شه.

روی اعتماد به نفس خودت کار کن و روی ایراد احتمالی همسرت که پشت این بهانه است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sara1370

بقول یه دوستی دروغی که خودت باورش کنی که حقیقته دیگران هم باورش میکنن
تو باید باور کنی که عاشقشی و باید باور کنی که مشکل بزرگی نداری نژاد ایرانی قدشون کوتاه هست
اگه تو ناراحت و پژمرده باشی اون نمیتونه شاد باشه از حضور در کنارت
بهش محبت کن اوائلش برات سخته کمکم عادت میکنی بقول یه دوستی کسیکه خوبی ببینه خوبی میکنه کسیکه بدی ببینه بدی میکنه کسیکه شادی ببینه شادی میکنه ناراحتی ببینه ناراحتی میکنه
شاد و سرزنده باش و بهش محبت کن تا اون هم شاد و سرزنده شه و بهت محبت کنه
تا وقتی تا تو سرزنده نشی اونم سرزنده نمیشه

---

مرسي سارا جان . حق با شماست .خودم هم ميدونم بايد سر زنده باشم .ولي باور كن بعضي وقتا واقعا دست خودم نيست . و دقيقا زماني كه من حالم خوبه اونم خيلي سرحال تره و برعكس .ولي در كل بيشتر وقتا خودم خيلي درگير اين قضيه ميشم جوري كه اگار از خود واقعيم دور شدم

قبل از هر چیز دیگه این نکته رو خدممتون عرض کنم که شما الان 2 پست در یک روز دادین و چون کاربر معمولی هستید می تونید هر روز فقط 3 پست بدین.
پس یا مشترک بشین که بتونین به صورت نا محدود پست بدین و هزینه ی اندکی داره. و یا اینکه صبر کنین بقیه ی دوستان هم نظراتشون رو بگن و یهو در قالب یک پست باقی مانده ی امروز، جواب بقیه ی دوستان هم بدین.

و اما راجع به اصل مطلب.
خوشحالم که حرفام تا اینجا تونست مفید واقع بشه. ببینین پسرا خودشون استاد منطق هستند. در مورد ظاهر از در منطق باهاشون وارد نشید.
کاملا موضوع بحث رو عوض کنید.
یه سری مهارت های کلامی هست که باید یاد بگیرید. احتمالا شما یه دختر خجالتی و کمرو هستید. اینطور که مشخصه همش منتظر محبت از ناحیه ی شوهرتون هستید.
اگه شما تا ابد واسه ایشون صبر کنید و ایشون هم چیزی از شما نبینه که بخواد جذب شه که دیگه فاتحه رابطه خوندست.
شما دیگه الان باید ایشون رو جذب کنید و تلاشتون رو کنید که جنبه های دیگه ی خودتون رو بهش نشون بدین.
در مقابل همه کمرو و خجالتی باشین عیبی نداره اما در مقابل شوهر نه. پسرهای درونگرا و کم حرف از دخترهای پر انرژی و برونگرا بیشتر خوششون میاد و جذبشون میشن.
البته این به این منظور نیست که اون دختر جلو غریبه و نامحرم خودشو عرضه کنه. ولی جلو شوهرش تا جایی که می تونه کمرویی و خجالت رو کنار بذاره و با اعتماد به نفس کامل برخورد کنه.
کلا زمانی که باهاش تلفنی صحبت می کنین و با انرژی و شوخ طبعی صخبت کنین. فکر کنین یکی از صمیمی ترین دوستاتون پای خططه که 10 سال ندیدینش.
سر به سرش بذارید.اذیتش کنید.گاهی به شوخی الکی جیغ و داد کنید. این رفتارا نصف به نصف باشن.طوری نباشه که ایشون همش از شما رفتارای بچگونه ببینه.
بلکه متوجه بشه وقتی حرف احوال پسریه شما یه دختر بچه ی ناز و کوچولو و وقتی صحبت از مسائل جدی و زندگیه شما یه خانوم بالغ هستید.

ببینین شاید دوستانی که می خونن بگن این رفتارایی که گفتم خیلی بچگونست.
اما دوستان باور کنید پسرا خودشون مرد هستند.مرد نمی خوان.یه شیرین زبون وفادار می خوان.یه بازیگر می خوان.یه دختر شیطون می خوان.یکی که به موقعش شیطون باشه و به موقع دیگه اش با سیاست و با مهارت و خوش فکر.
بدست آوردن این مهارت ها اوایل مشکله اما کم کم بدست میاد و کم کم طرفتون جذب میشه.
واسه جذب کردنش استخاره نکنید.شروع کنید به یادگیریه یه سری کلمات و از این پیله ی کم رویی و جدی بودن بیایید بیرون. نگذارید جملاتی مثل با قدت مشکل دارم رابطه ی زن و شوهری رو خراب کنه.موقع این حرفا تبدیل به همون دختر بچه ی شیطون بشین و ازش بگذرین و مسئله رو خیلی راحت تموم کنید.
جذب پسرها اصلا سخت نیست.فقط یه چیز می خواد. رو.

وااااای خدای من آخه گریه چرا؟؟؟
ببین من خودم قدم 1/57 و آقای شوشو 184 (ماشالللللله):wink-new:
ولی ما اصلا مشکلی نداشتیم و من سعی کردم جورای دیگه همسرمو جذب کنم . مثلا گاهی اوقات حرف میوفته میگم ببین چقدر خوبه من کوچولوام راحت بلندم میکنی راحت تو بغلت جا میشم :-) اگه درشت بودم که نمیتونستی . یا مثلا پز کوچیک بودن دست و پامو میدم که من دستام ظریف پاهام باریکه . سعی میکنم تو ذهنش فرو کنم که زن ظریف و کوچولو خوبه:311: خدائیشم اگه خودم مرد بودم بیشتر اینجوری می پسندیدم
البته همیشه مهمانی ها کفش پاشنه بلند دارم و تو خونه هم دمپایی طبی 5 سانت .خودم راحت ترم اینطوری.
اینم که باید خیلی سرشو بیار پائین یا تو خودتو بکشی بالا اصلا مهم نیست مهم علاقست. راستش بنظرم اگه بتونی شوهرتو واقعا عاشق خودت کنی اصلا به چشمش نمیاد دیگه .
خودتم حساس نکن دختر :81: باید اعتماد به نفس داشته باشی عزیزم .

ببینم مگه خود شوهرت همه چی تمومه؟؟؟
همه آدما یه عیبی دارن. یکی کچله . یکی عینکی . یکی قد کوتاه . یکی زیادی لاغر. مهم وجود ادما و انسانیت . شوشوی منم موهای جلوی سرش یه کوچوله ریخته ولی من اصلا به روش نمیارمو هنوزم عاشقشم. چون خودشو میخوام وجودش برام با ارزش وگرنه که ظاهر و زیبایی به شبی بنده خدای نکرده آدم دچار سانحه شه همرو از دست میده.
سعی کن خودتو بکشی بالا . اعتماد بنفستو زیاد کن که به چشم شوهرت بیای:72::72: