من و عشقم...

با عشقم دعوام میشه, دستام یخ میزنه. بابام دستامو میگیره و میگه: دخترم نکنه فشارت افتاده!! ببرمت دکتر??

عشقم ناراحتم میکنه, منم با مامانم دعوام میشه و میزنم بیرون,خبری از عشقم نیس. اما مامانم زنگ میزنه و میگه: میدونم ناهار نخوردی! تا نیای لب به غذا نمیزنم.

عشقم با دوستاش میره خوش گذرونی,برا من وقت نداره,خواهرم میاد و میگه: چیه حال نداری? میخوای یه سر بریم بیرون!!

عشقم بدقولی میکنه,دیرم شده, داداشم از سر سفره پا میشه و میگه: صبر کن میرسونمت.

نه انگار عشق من اونی نیس که فکر میکنم عشقمه..

عشق من همین جاست,زیر همین سقف,تو همین خونه!

عشق من خانواده ی منه!

سلامتی همه خانواده ها.....

سلام خاله قزی....عشق شما خانوادتونه...چه خوب.....شما هم مثل شوهر من...واسه عشقتون میمیرید؟؟ شما هم واسه عشقتون همه کار میکنید؟؟؟ عشق اول شما ....عشق اخر شما...چه خوب...چه بد.!!!
عشق اول شوهرم ....11 ساله که سایش روی سرم سنگینی میکنه...و من داغون و درمونده....هیچ راهی ندارم....همه تلاشام بی نتیجه بود..که شوهرم فراموشش کنه...تا حالا فقط صبوری کردم....!!
خوشحال میشم به تایپیکم سر بزنید

ماندگار
ای کاش اجازه میدادید زیبایی متن دلنشین khaleghezy عزیز رو بعد از خوندن پستشون احساس کنیم.
پست واقعا دلنشینی بود. ولی ناراحتی و بیقراری شما این احساس لطیف و دلنشین رو از من گرفت. :81:
امیدوارم مشکلتون حل بشه. :72:

عشق یعنی خانواده همین وبس ......متنتون خییییییلی قشنگه خاله قزی عزیز:72:

با سلام
گرچه نوشته خاله قزی قدیمه، اما جالبه و درخور تحسین
البته درست نیست که بگویم عشقه خانواده در برابر عشق همسر هست.

همسر هم می تونه عشق آدم باشه، به شرطی که عاشقانه رفتار کنه.
یعنی خود محور نباشه و همسرش را بر دلخواههای خود ترجیح دهد.

غالبا کسی هم که به جای همسرش به خانواده اش باز پناه می بره، به خاطر اینکه خلایی می بیند که همسرش پر نمی کند اما خانواده اش پر میکند.


اگر من به عنوان همسر بخواهم، عشق خانمم باشم.
باید مثل برادر همراهیش کنم. مثل پدر حمایتش کنم، مثل مادر دلسوزی اش کنم. و مثل یک خانواده علیرغم خطاهایش ببخشم او را و بپذیرمش.

البته در زندگی زناشویی باید معادله باشد.
یعنی در برابر همسر هم باید خودخواه نباشد و پذیرا باشد.
اما نباید مرتب زوجین نقش خود را حساب کتاب کنند.
بگویند مگر همسرم چه کار می کنه که من برایش کاری کنم.

شما مدتی یک طرف بتاب.
بعد انعکاس نور را خواهی دید.

با سلام
گرچه نوشته خاله قزی ه نموده قدیمیه، اما جالبه و درخور تحسین
البته درست نیست که بگویم عشقه خانواده در برابر عشق همسر هست.

همسر هم می تونه عشق آدم باشه، به شرطی که عاشقانه رفتار کنه.
یعنی خود محور نباشه و همسرش را بر دلخواههای خود ترجیح دهد.

غالبا کسی هم که به جای همسرش به خانواده اش باز پناه می بره، به خاطر اینکه خلایی می بیند که همسرش پر نمی کند اما خانواده اش پر میکند.


اگر من به عنوان همسر بخواهم، عشق خانمم باشم.
باید مثل برادر همراهیش کنم. مثل پدر حمایتش کنم، مثل مادر دلسوزی اش کنم. و مثل یک خانواده علیرغم خطاهایش ببخشم او را و بپذیرمش.

البته در زندگی زناشویی باید معادله باشد.
یعنی در مقابل همسر هم، باید خودخواه نباشد و پذیرا باشد.
اما نباید مرتب زوجین نقش خود را حساب کتاب کنند.
بگویند مگر همسرم چه کار می کنه که من برایش کاری کنم.

شما مدتی یک طرفه بتاب.
بعد انعکاس نور را خواهی دید.