نمایش نسخه قابل چاپ
سلام....
می شه لطف کنید راهنمایی کنید چطور یه دختر می تونه از یه پسر تقاضای ازدواج کنه؟؟
البته خودم قبلا سعی کردم و کارمو فکر می کنم حسابی خراب کردم.... هیچ راه ارتباطی تقریبا واسم نمونده با اون پسر.... جز دوستای مشترکی که داریم....
چون فرموده بودین که نباید اینجا خیلی حرفای خصوصی زده بشه ،بیشتر توضیح نمی دم.
ممنون می شم کلی جواب ندین، به راهنمایی هایی که بتونم در دنیای غیر مجازی اجراشون کنم واقعا نیاز دارم....
تشکر می کنم....
همگی شاداب باشید.
من یه بار در معرض همچین خواستگاری قرار گرفتم البته طرف حساب شده عمل کرد و ضمن اینکه به طور واضح فهماند که قصدش چیه ... راه واس گریز هم گذاشت....واسه همین به شما هم توصیه میکنم که در وهله اول اینکارو مستقیم نکنین (نظر شخصی به عنوان یه پسر) بهرحال من ردش کردم (خیلی محترمانه و مثل خودش تقریبا در لفافه)...که دو دلیل داشت: 1) خیلی غیرمنتظره بود خواستگاریش 2) خودم توی یه رابطه بودم (یعنی داشتم میرفتم)
اینه که به شما هم توصیه میکنم که تا حد امکان صبر کنین و دوم اینکه سعی کنین اون از شما خواستگاری کنه ... بهرحال میتونین این علاقه رو به شکل غیر مستقیم نشون بدین. البته به نظر من پسر ها در مقابل این سیگنالهای دخترا خیلی خنگن... در واقع خانمها بعضا علامتهاشونو خیلی میپیچونن که توسط سیستم احساسی آقایون نمیتونه درست هضم شه... یا حتی متوجه نمیشن.... یا اگه بشن فکر میکن توهم زدند...
بهرحال امیدوارم یکی از روانشانسان سایت بهتون کمک کنه... فعلا منتظر باشین....
به نظر من به یکی از همون دوستای مشترک بگین که قضیه آشناییتونو مطرح کنن که خودتونم مستقیم نگفته باشین اینطوری اگه جواب این پسر مثبت نباشه
شما هم کمتر اذیت میشید و غرورتونم نمی شکنه
:72:
خوب من متاسفانه یه بار کارو خراب کردم وکاملا مستقیم بهش گفتم.... و اینکه ایشون به من جواب رد دادن..... واقعیت اینه که ما تقریبا یه مدت کوتاه با هم دوست بودیم ولی چون من از دوستی های احساسی و بی مفهوم خوشم نمی آد ،به ایشون گفتم اگه قصدش ازدواج نیست دوستی رو ادامه ندیم و ایشون هم گفتن نه و خداحافظی کردیم....
ولی حقیقت اینه که واقعا مناسب ازدواج با بنده هستن، متاسفانه اخلاق خاصی دارم که کلا نمی تونم با کسی صمیمی شم ،از لحاظ اینکه راحت نمی تونم درد دل کنم و همه ی مشکلاتم رو تنهایی حل می کنم، نه دوست دختر صمیمی دارم و نه با خونوادم یا دوست پسری.... ایشون واقعا از نظر روانشناسی بالا هستن در همه موقعیت ها دقیقا همون کاری رو که نیاز دارم طرف مقابلم انجام بده ،انجام می دادن... درک بسیار بالایی داشتن از موقعیت ها و مسئولیت پذیریشون هم فراتر از یه دوست بود.... حتی بعد اینکه دوستیمون و تموم کردیم همون حس مسئولیت رو داشتن و در مشکلاتم کمک کردن....
ممنون میشم اگه نگین منتظر باش کسی بهتر از اون پیدا می شه.... چون یه چیزی رو مطمئنم و اون اینه که همیشه احساس خوشبختی رو دارم-- انشالا-- یعنی با هر کسی ازدواج کنم خوشبخت میشم.... ولی از اینکه واسه زندگیم و چیزی که میخوام تلاش نکنم واقعا بدم می یاد و اصلا اینو صحیح نمی دونم....
اینو بگم که نتیجش واسم مهم نیست چوم مطمئنا اگه اومد طرفم و خانوادم قبولش نکردن مطمئنا باهاش ازدواج نمی کنم ولی اینکه به خاطر بی خیالی خودم باهاش ازدواج نکنم از لحاظ روحی روم تاثیر می ذاره که کاش تلاشمو می کردم و این حسرت تو دلم-- حتی شاید بی دلیل-- باقی میمونه....
متشکرم
همگی شاداب باشید
دوست عزیز
در واقع شما راهنمایی می خواهید که چطور فرد را متقاعد کنید که با شما ازدواج کند ، و الا شما با حرفی که زدید منظورتون رو از ادامه رابطه که بهتره ازدواج باشه رسونده اید و ایشون هم جواب رد داده اند ، یعنی اعلام کرده اند که قصد ازدواج با شما را ندارند .
البته بنده حرفهایی در خصوص خواستگاری دختر از پسر ، آری یا نه ، دارم ، که در این مورد به خصوص این حرفها به کار شما نمیاد چون شما موضوع را مطرح کرده اید و جواب رد هم شنیده اید . ( یکی از پیامدهای خواستگاری کردن یک دختر از پسر همینه ، که برای پسر چندان خوشایند و دلچسب نیست و آن دختر ظریفه ای که پسر دلش می خواسته قالب یک مرد را گرفته و اقدام به خواستگاری نموده و لذا حالت دختر ظریفه ای که پسری را با مطلوب بودنش و مورد خواستگاری واقع شدنش را ندارد . البته استثناء هایی هم داریم که شده و بد هم نشده اما ماروی استثناها سرمایه گذاری نمی کنیم .
تشکر می کنم از همه ی دوستان.....
بنده فکر نمی کنم کارم اشتباه بوده.... چون ایشون یه رابطه ی دوستی ِ بی نتتیجه رو شروع کرده بودن --با اینکه بسیار سالم و محترمانه بود ولی به هر حال از ابتدا گفته بودن کلا قصد ازدواج ندارن و رابطه ی بی نتتیجه یی به نظر می رسید.... و فکر می کنم حتما باید تموم می کردم این رابطه رو.... و بنده هم به این نحو تموم کردم که اگر قصد ازدواج ندارن دلیلی به ادامه ی دوستی نمی بینم ....
نحوه ی خواستگاری بنده از ایشون این بوده....
به یه چی معتقدم و اون قدرت ذهن و عشقه...... مطمئنم اگه کسی بلد باشه با استفاده از این دو قدرت می تونه هر چیزی رو به سمت خودش جذب کنه.... بنده بلد نبودم و نیستم به خوبی از این دو استفاده کنم.... نحوه ی کاربرد و استفاده رو می خوام یاد بگیرم....
شاید صبرم کم بوده.. چون یه چند ماه بر اساس قانون جاذبه و کتاب راز زندگی کردم... راستش تقریبا همه ی زندگیم چه درسی ،روحی و مالی بهتر شد جز این مورد.... و دیگه ولش کردم...
و بگم که من یه سال تموم اصلا به فکرش نبودم... ولی به خاطر اینکه 3پیشنهاد ازدواجی که داشتم و می دیدم نمی خوامشون به خاطر اینکه بلد نبودن از لحاظ روانشناسی تو هر موقعیتی چه کار کنن به این فکر افتادم که اشتباهه دست رو دست بذارم و بذارم ببینم کی قسمتم میشه........ ولی نمی خوام مستقیما بگم...
از توجه دوستان بی نهایت سپاس گذارم....
همگی شاداب باشید
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ma_da
این کار شما که بسیار عاقلانه بوده و تحسین برانگیزه که نمی خواستی رابطه را بدون این که آینده روشنی داشته باشه ادامه بدی . اساساً برقراری رابطه ای که قصد ازدواج در آن نیست غلطه ، ورابطه ای که قصد ازدواج در آن مطرح است بدون راهنمایی و کمک هدایت گرانه بزرگترای خانواده ، ادامه اش خطاست .
ایشان از همان ابتدای رابطه اعلام داشته که قصد ازدواج نداره . حتی اگر چنین نگفته بود به شما توصیه نمی شد ( خودتان ) از ایشان خواستگاری کنید چه رسد به این که ایشان اعلام موضع کرده است .
شاید شما را اینگونه درست درک کرده باشم . که ایشان را فرد مناسب خود می دانید ، و مایلید راهنمایی شوید که چطور وی را به سوی خود جذب کنید ؟ در این صورت ، این خواستگاری نمیشود و مقوله ای دیگر است .