آیا می توانم گذشته دختر مورد نظرم رو فراموش کنم؟

سلام . پسري هستم 26 ساله که از لحاظ تحصيلات و وضع مالي شرايط بسيار عالي دارم.چند ماهي است که با اطلاع خانواده به دختري علاقه مند شده ام و جواب اونم براي ازدواج مثبت بوده و واقعا دوستم داره.خانواده هامون هم از همه لحاظ مثل هم هستن.تنها مشکلي که وجود داره اينه که به گفته خودش چند ماهي با پسري که يکي از اشنايان بوده رابطه دوستي به قصد ازدواج داشته و خانواده هم اطلاع نداشتن .الان بهم خورده و اصلا دوستش نداره .من در طول اين 26 سال هيچوقت به دختري نگاه نکردم چه برسه بخوام رابطه دوستي برقرار کنم .هر دو خانواده مذهبي هستيم ولي اون پسر در اون چند ماه به طور مثال موهاي اون دختر رو ديده و... اما به رابطه جنسي کشيده نشده و به خاطر اينکه از عشق پسره مطمعن بوده بهش اجازه داده. از طرفي تفاهم داريم و واقعا همديگه رو دوست داريم و از طرف ديگه نميتونم گذشته رو فراموش کنم.الان يکماهه که با من در ميون گذاشته.به نظر شما ميتونيم ازدواج موفقي داشته باشيم؟

دوست من به نظرم باید این دختر خانم را فراموش کنید
الان یه کم درگیر احساسات و جذابیت های ابتدای راه هستی و دودلی .وقتی این احساست و جذابیت ها عادی بشن فکر ارتباط خانمت با اون پسر آزارت خواهد داد و برای زندگیت مشکل ساز میشه. ایشون بدون اطلاع خانواده عاشق یکی بودن و تا جایی پیش رفتن که پسر مو هاشو دیده .این مورد پسند هیچ پسری نیست اگر در حد نرمالش بود میشد فراموش کنی. شاید یه کم حرافم الان تلخ باشه برات ولی تا وقتی بیشتر پیش نرفتی کنسل کن موضوع رو. و یه نصیحت هم به دختر خانم بکن و بهش بگو رابطه گذشتش و اشتباهاتی که کرده رو برای خواستگارهای بعدیش بازگو نکنه

سلام من نظرم کاملا مخالف dearvahab

دوست عزیز اون خانم هم یک انسانه که حق انتخاب داره و اصلا روحشم خبر نداشته که قرار باشما ازدواج کنه . در زمان مجردیش حق داشته موارد مختلف رو بررسی کنه همونطور که با شما رابطه برقرار کرد و الحمدلله مناسب هم شدید . فکرشو بکن اگر این خانم قرار بود با هیچ پسری ارتباط نداشته باشه قطعا قسمت شما هم نمیشد.
بهتره ازش بخاطر صداقتش تشکر کنی و ازش بخواهی تا همیشه با شما صادق باشه و هیچوقت خیانت نکنه.
:305:

لطفا فراموش کن و هیچوقت هم بروش نیار.

موفق باشی عیدت هم مبارک
:72:

سلام
منم با آقای نجار موافقم.اون دختر هیچ کار اشتباهی نکرده،اون موقع مجرد بوده.مهم اینه که ما وقتی به کسی تعهد
میدیم،بعد از اون از هر لحاظ وفادار باشیم.
فقط اگر الان از این مساله گذشتین،دیگه قرار نیست بعد از ازدواج به این موضوع فکرکنید ویا خدایی نکرده ایشون رو آزار بدین.
چه خوبه که به جای این مسایل حاشیه ای به اصول مهمی که برای تشکیل زندگی لازم و حیاتی هست توجه بشه.
موفق باشین.

يادمه معلم ديني مون مي گفت در مراحل آخر آشنايي اگر أقا بخواد، خانم بايد با لباس نازك از جلوش رد بشه تا اندامش رو ببينه!
نمي دونم ايشون درست مي گفت يا نه! ولي وقتي بحث ازدواجه پس موي برهنه نبايد مسئله عجيب غريبي باشه. حالا فكر مي كنم اگه اون خانم در مقابل خواستگارش اين حركت رو مي كرد چه واويلايي ميشد!

سلام
از راهنمايي هاي جناب آقاي نجار و دوستان واقعا ممنونم
و خودمم راضي نميشم به خاطر اتفاقي که در نبود من افتاده اين رابطه رو بهم بزنم
اما منظور من از مو فقط يه مثال بود و ممکنه کارهايي ديگه اي که دو نفر بخوان باهم ازدواج کنن رو هم کرده باشن بجز رابطه
مسعله ديگه اينه که خانواده هاشون خيلي صميمي هستن يعني هر دو از کودکي باهم بودن اما از لحاظ عشق و ازدواج فقط چند ماه بوده و بعد فهميده پسره واقعا دوسش نداره و همين موي برهنه و... براي از دست ندادن پسره انجام داده و ميگفت مجبور بودم.
چون از بچگي باهم بودن فکر ميکرده که پسر خوبيه و ميتونه خوشبختش کنه
به نظر شما بعد ها اين که خانوادش بفهمن خوبه يا بد؟ آخه مسافرت و... بيشتر کارها رو باهم انجام ميدن از اينکه که ديگه حسي به پسره نداره مطمعنم اما خانواده همسرم خانواده منم هستن
بازم تشکر ميکنم از دوستان
عيدتونم مبارک:72:

سلام به همه
دوستان توجه کنن که این سوال از طرف ی پسر مذهبی پرسیده شده.
از نظر من هیچ اشکالی نداره.
ولی چون شما میگی آدم مذهی هستین،احتمالش خیلی زیاده در آینده دیدتون نسبت به این خانم عوض شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط -_mehran_-

تنها مشکلي که وجود داره اينه که به گفته خودش چند ماهي با پسري که يکي از اشنايان بوده رابطه دوستي به قصد ازدواج داشته و خانواده هم اطلاع نداشتن .الان بهم خورده و اصلا دوستش نداره .من در طول اين 26 سال هيچوقت به دختري نگاه نکردم چه برسه بخوام رابطه دوستي برقرار کنم .هر دو خانواده مذهبي هستيم ولي اون پسر در اون چند ماه به طور مثال موهاي اون دختر رو ديده و... اما به رابطه جنسي کشيده نشده و به خاطر اينکه از عشق پسره مطمعن بوده بهش اجازه داده. از طرفي تفاهم داريم و واقعا همديگه رو دوست داريم و از طرف ديگه نميتونم گذشته رو فراموش کنم.الان يکماهه که با من در ميون گذاشته.به نظر شما ميتونيم ازدواج موفقي داشته باشيم؟

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط -_mehran_-

اما منظور من از مو فقط يه مثال بود و ممکنه کارهايي ديگه اي که دو نفر بخوان باهم ازدواج کنن رو هم کرده باشن بجز رابطه
مسعله ديگه اينه که خانواده هاشون خيلي صميمي هستن يعني هر دو از کودکي باهم بودن اما از لحاظ عشق و ازدواج فقط چند ماه بوده و بعد فهميده پسره واقعا دوسش نداره و همين موي برهنه و... براي از دست ندادن پسره انجام داده و ميگفت مجبور بودم.
چون از بچگي باهم بودن فکر ميکرده که پسر خوبيه و ميتونه خوشبختش کنه
به نظر شما بعد ها اين که خانوادش بفهمن خوبه يا بد؟ آخه مسافرت و... بيشتر کارها رو باهم انجام ميدن از اينکه که ديگه حسي به پسره نداره مطمعنم اما خانواده همسرم خانواده منم هستن

---

من متوجه نشدم
از عشق پسره مطمئن بوده که علی رغم مذهبی بودنش، حاضر شده حجابش رو برداره،
یا میخواسته با این ترفند طرف مقابل رو به خودش وابسته کنه ؟

چرا حاضر شده بدون اطلاع خونواده با یه پسر ارتباط برقرار کنه ؟
چرا با اینکه میدونسته رابطه سرانجامی نداره، حجابش رو کنار گذاشته؟
نظرش به صورت مشخص در مورد حجاب یا رابطه با نامحرم چی هست؟
آیا کار خودش رو اشتباه میدونه یا معتقده بدشانسی آورده ؟
بسته به اینکه چقدر این مسائل برات مهم هست، میتونی در این مورد تصمیم بگیری

اینکه این مسئله با خونواده دختر درمیون گذاشته بشه یا نه، کاملا به عهده خود دختر هست و شما نباید خودت رو دخیل کنی
اصلا زمینه خوبی هست برای اینکه ببینی چطور با این مسئله برخورد میکنه
آیا حاضر میشه رابطه اش رو با این خونواده حفظ کنه و علی رغم گذشته اش باهاشون سفر بره
یا خونواده اش رو در جریان اشتباهش میذاره و ارتباط رو به حداقل میرسونه؟

چون توی دوران خواستگاری و نامزدی هستی، و معلومه میخوای عاقلانه تصمیم بگیری، بهتره خیلی دقیق و با وسواس موضوع رو تحلیل کنی

موفق باشی

سلام

بنظر بنده شما فرضیه سازی نکنین که لابد چه کارهایی با هم انجام دادن یا چنین و چنان
اون ارتباط هر چی بوده در گذشته بوده
شما الان باید سعی کنی ایشون رو بشناسی و خط فکری ایشون دستت بیاد.
بر اساس این شناخت میتونی تصمیم بگیری که این خانم برای شما مناسب هست یا نه؟
سعی کن وابسته نشی تا درست تصمیم بگیری.

اینم در نظر بگیر که ممکن بود به شما نگه اونوقت فکر میکردین یه دختر آفتاب مهتاب ندیده است!
فقط نگاه شما در دو حالت فرق کرده وگرنه اون موضوع ( دختر ) ثابت هست.
اگه زیاد حساس بشی هم نسبت به ایشون و هم نسبت به دختر های دیگه شکاک میشی.

بازم از راهنمايي دوستان تشکر ميکنم
اما مشکل من ارتباط داشتن اون دختر قبل از من نيست
و حتي کارهايي که کردن هم نيست
مشکل من اينه که هر دو از کودکي هم ديگرو ميشناسن و بعد ها هم ممکنه اين پسره رو ببينه
و اين پسره يه غريبه نيست که بگيم خب يه چند ماهي بوده و تموم شده
خودش بعدا ممکنه در زندگي با من دچار مشکل بشه؟
ميشه سوال رو جور ديگه اي هم پرسيد که اگه ادم با عشق اولش ازدواج نکنه بعدها دچار مشکل ميشه؟
از اينکه اونو فراموش کرده و يجورايي ازش متنفره مطمعنم.
لطفا خانم ها هم پاسخ بدن چون احساس هم جنس خودشونو بهتر ميدونن

ببین برادر شما فکر اینو کن اگه دو روز دیگه رفتین سر خونه زندگیتون بعد دعوایی بینتون پیش اومد این مسئله رو چماق نمیکنین که بزنین تو سر خانومتون که آره تو قبل از من با کس دیگه ای بودی ولی من تا حالا به یه دختر هم نگاه نکردم ؟ واسه خودم پیش اومده که میگم تازه من رابطه ام با خواستگارم در حد گفتگوی رسمی بوده بدون حاشیه ولی همسرم سالها این قضیه رو فراموش نکرد و توی دعواها میگفت
مهم اینه که خودت چه جوری با این مسئله کنار اومدی
به نظرم خانومتون نباید این قضیه رو واستون میگفت به هر حال گذشته هر کس به خودش مربوطه و حتی از یه مشاور شنیدم که نه آقا و نه خانون نباید از خواستگارهای قبلیشون چیزی واسه هم تعریف کنن ولی خوب نامزدتون احساس راحتی کرده و با صداقت گفته و به شما اطمینان کرده مثه یه درد و دل

از خانمها پرسیدی ولی من چون میدونم نظرشون چیه به جاشون جواب میدم! مجرد بوده. گذشته هر کس به خودش مربوطه. از الان دیگه باید متعهد باشه( یه جوری میگن از الان به بعد باید متعهد باشه که انگار بقیه نمیخوان متعهد باشن خب شاخو دم که نداره آینده تا حدودی تحت تاثیر همین گذشته ایه که میگن گذشته. آدم خویشتندار باشه قبل ازدواج نیازی نیست کلی تبصره حدیث بیاره واسه دروغو ماستمالی، شما قبل ازدواجت با کسی نبودی حق دختری هستی که قبل ازدواج با کسی نبوده اینکه گفته وظیفش بوده باید میگفته اصلا نیازی به تشویق کردنش هم نیست
).

نکته جالبش اینجاست که الان شما متهمی! شما باید قول بدی بعد ازدواج بهش سرکوفت نزنی! اینجا جایی نیست جواب بگیری. خانما میان ندیده و نشناخته حمایت میکنن از همجنسشون منم مجبور میشم جوابشونو بدم.

یه نفر نمیاد بررسی کنه خانواده دختر با خانواده دوستش صمیمی هستن با هم میرن مسافرت، آشنان. به این مساءل فکر کن بعدا ماموریت بری خانمت با همین خانواده برن مسافرت روزی چند بار میخوای خانمتو چک کنی؟ ببین میتونی تا الان که خودتو نگه داشتی بعد ببینی دوستات با کلی دوست دختر رفتن با یه دختر آفتاب ندیده ازدواج کردن شما هم رفتی با یکی از همین دوست دخترا ازدواج کردی تحمل کنی؟

دختر به من بگه گذشته هر کس به خودش مربوطه من به خاطر همین حرفش باهاش ازدواج نمیکنم این جمله فقط همین حرف نیست پشتش یه حالتی از توجیه اشتباهاته. ببین این خانم دیدگاهش چیه، اینکه بهت گفته خیلی خوبه میتونست مثل دخترای همین سایت پیش خودش بگه گذشتم به خودم مربوطه به شما هم نگه. ببین چون با پسره آشنان مجبور شده بگه یا نه؟ بهرحال دوره آشناییتو بیشتر کن نمیدونم چجوری ولی مستقیم نرو جلو یه کن غیرمستقیم اخلاقیاتشو بررسی کن ببین خود واقعیش چجوریه . گفتی وضع مالیت عالیه بگو ورشکست شدم ببین چی میشه ! یا ببین چندتا سکه مهریه میخواد؟

من در کل نظری ندارم فقط خواستم توجیهت کنم اینجا خیلی همزادپنداری زیاده همه هم فکر اون خانمن نه شما! به نظر من موضوعت حساسه ولی حتما با یه مشاور صحبت کن.

این موضوع خیلی شخصیه. یکی می تونه بپذیره، یکی نه.
باید ببینی خودت می تونی نادیده بگیری یا نه.
اگر تنهایی نمی تونی به نتیجه برسی، برو پیش یک مشاور که بهت کمک کنه، توانایی خودت را در این مورد بسنجی.


شما همین جا نمی تونی راحت در موردش صحبت کنی ( اول گفتی موهاش را دیده، بعد مطالبی را سربسته بهش اضافه کردی)
منظورم اینه که گویا برات سخته. با فرهنگ و اعتقادات جور نیست.

نقل قول:

---

هر دو خانواده مذهبي هستيم ولي اون پسر در اون چند ماه به طور مثال موهاي اون دختر رو ديده و... اما به رابطه جنسي کشيده نشده

---

نقل قول:

---

اما منظور من از مو فقط يه مثال بود و ممکنه کارهايي ديگه اي که دو نفر بخوان باهم ازدواج کنن رو هم کرده باشن بجز رابطه

---

اگه با هم خانوادگی مسافرت می رن، شما هم بعدها با اون جمع ممکنه سفر برین.
حداقل سالی چند بار در مهمانیهای خانوادگی می بیندشون.
ممکنه برات سخت باشه.

سری که درد نمیکنه رو دستمال نمی بندن.
بازم عشق اول و کسی که جلو دید خانمه.
وقتی طرف جلو چشمت نیست باز امکان ایجاد مشکل هست چه برسه به اینکه طرف جلو چشته و هر دفعه که طرفو میبینی...
خانمهای عزیز طرز فکر آقایون تو این موارد متفاوته.همشون سر این موضوع گیر هستن.
کسایی هم که گیر نیستن و به اصطلاح ما روشن فکرن خودشون با زمین و زمان رابطه داشتن یا کلن یه ذره باید به مردونگیشون شک کرد.برا بقیه نسخه گذشته هر کس به خودش مربوطه میپیچن ولی موقع خودشون دنبال دختر گل میگردن.
شما هم این مساله براتون مهمه که همچین چیزی پرسیدین.اگه عشق طرف از کله خانم پریده و مطمینید و براتون این موضوع اهمیت نداره پس مبارکه دیگه اینجا چیکار میکنید.چارش هم اینه که روابط تون با اون آقارو صفر کنید.
کلن خود خانمتون باید این پیشنهادو بدن ولی انگار خبری نیست و شما نگران شدید

دوست عزيزاين بيشتر از همه به خود شما بستگي دارهشماييد كه بايد بدون در نظر گرفتن احساساستون ببينيد ميتونيد با اين موضوع كنار بيايد يا خير ايشون صادق بوده و موضوع رو به شما گفته حالا شماييد كه بايد تصميم بگيريد اگر فكر مي كنيد با اين موضوع كنار نمي يايد سراغ اون دختر نريد چرا كه نه تنها به خودتون بلكه به اون دختر هم اسيب خواهيد زداز نظر شما اون دختر اشتباه كرده خب سوال : تو منطق شما تا چه اندازه جا براي اشتباه وجود داره و تا چه اندازه اون اشتباه قابل بخششه ؟ اگر فكر مي كنيد قراره زندگيتونو با بي اعتمادي بسازيد سراغ اون دختر نريد من يك مورد ديدم كه دختر قبل از ازدواج رابطه جنسي داشته اما بعد از اين كارش پشيمون شد خواستگار كه براش اومد موضوع رو صادقانه گفت و اون اقا هم پذيرفت اما بعد از گذشت چند ماه از زندگي مشترك وقتي هيجانات اوليه اون اقا فروكش كرد شروع كرد به ازار اون دختر مدام بهش شك داشت تو خونه حبسش مي كرد كتكش ميزد مدام بهش تهمت مي زد در حالي كه اون دختر كاملا وفادار بود اما مسلما عكس اين مورد ها هم وجود داشتههيچ كس بهتر از خود شما نمي تونه در اين مورد تصميم بگيره چون شما بيشتر از هر كسي به طرز فكر و عقايدتون واقفيد اگر فكر مي كنيد نمي تونيد گذشته اون دختر رو فراموش كنيد پس خودش رو فراموش كنيد اما اگر حس مي كنيد دلتون باهاش صافه ى و وقتي به اون موضوع فكر مي كنيد اذيت نمي شيد بسم الله ....اما در نهايت اگر تصميم گرفتيد با اون دختر خانوم ازدواج كنيد بزاريد يه خواهشي ازتون بكنم ديگه هيچوقت اين موضوع رو به روش نياريد مطمئن باشيد اين موضوع كاملا براتون تموم شده اگر يك وقت دعواتون شد بحثو به گذشته ها نكشونيد حرف هاي كه صادقانه بهتون زده چماق نكنيد بكوبيد تو سرش اون به شما حق انتخاب داده و اگر شما انتخابش كرديد ديگه جاي اعتراضي نداريد

- - - Updated - - -

دوست عزيزاين بيشتر از همه به خود شما بستگي دارهشماييد كه بايد بدون در نظر گرفتن احساساستون ببينيد ميتونيد با اين موضوع كنار بيايد يا خير ايشون صادق بوده و موضوع رو به شما گفته حالا شماييد كه بايد تصميم بگيريد اگر فكر مي كنيد با اين موضوع كنار نمي يايد سراغ اون دختر نريد چرا كه نه تنها به خودتون بلكه به اون دختر هم اسيب خواهيد زداز نظر شما اون دختر اشتباه كرده خب سوال : تو منطق شما تا چه اندازه جا براي اشتباه وجود داره و تا چه اندازه اون اشتباه قابل بخششه ؟ اگر فكر مي كنيد قراره زندگيتونو با بي اعتمادي بسازيد سراغ اون دختر نريد من يك مورد ديدم كه دختر قبل از ازدواج رابطه جنسي داشته اما بعد از اين كارش پشيمون شد خواستگار كه براش اومد موضوع رو صادقانه گفت و اون اقا هم پذيرفت اما بعد از گذشت چند ماه از زندگي مشترك وقتي هيجانات اوليه اون اقا فروكش كرد شروع كرد به ازار اون دختر مدام بهش شك داشت تو خونه حبسش مي كرد كتكش ميزد مدام بهش تهمت مي زد در حالي كه اون دختر كاملا وفادار بود اما مسلما عكس اين مورد ها هم وجود داشتههيچ كس بهتر از خود شما نمي تونه در اين مورد تصميم بگيره چون شما بيشتر از هر كسي به طرز فكر و عقايدتون واقفيد اگر فكر مي كنيد نمي تونيد گذشته اون دختر رو فراموش كنيد پس خودش رو فراموش كنيد اما اگر حس مي كنيد دلتون باهاش صافه ى و وقتي به اون موضوع فكر مي كنيد اذيت نمي شيد بسم الله ....اما در نهايت اگر تصميم گرفتيد با اون دختر خانوم ازدواج كنيد بزاريد يه خواهشي ازتون بكنم ديگه هيچوقت اين موضوع رو به روش نياريد مطمئن باشيد اين موضوع كاملا براتون تموم شده اگر يك وقت دعواتون شد بحثو به گذشته ها نكشونيد حرف هاي كه صادقانه بهتون زده چماق نكنيد بكوبيد تو سرش اون به شما حق انتخاب داده و اگر شما انتخابش كرديد ديگه جاي اعتراضي نداريد

اقا مهران الان شما تو مرحله شناخت و تصمیم گیری هستید . حتما برای خودت معیارهایی داری و حتما میدونی که هیچ دختری نمیتونه 100 درصد معیارهای تورو داشته باشه پس در این مورد خوب فکر کن.
ایا میتونی این مسئله رو بپذیری و فراموش کنی؟
منطقی فکر کن و قاطع تصمیم بگیر.

Mr DaNi حیرت کردم وقتی نظرتونو در مورد میزان روشنی فکر و مردونگی ادمایی مثل خودمو خوندم:104:

از راهنمايي هاي دوستان ممنونم
تقريبا يه مسعله اي که در همه راهنمايي ها وجود داشت اعتقادات و نگرش من بود
خب بنظر من در هيچ جامعه اي جدا ازمذهب اين مورد پسند يک مرد نباشه
اين دختر و خانوادش واقعا از نظر اعتقادات من مورد قبولم هستن به طوري که از همسايه ها و حتي دانشگاه تحقيق کردم و گفتن که در طول ليسانس حتي با يه پسر حرف نزده و حجابشو رعايت ميکنه الانم واقعا از کاري که کرده پشيمونه و منم واقعا بهش اطمينان دارم
و با توجه به تکلونوژي و دانشگاه و شغل و... فکر نکنم دختري وجود داشته باشه که به اصطلاح افتاب و مهتاب نديده باشه مگر اينکه مشکل يا عيبي داشته باشه و يا خانوادش اجازه حضور در جامعه رو به اون ندن.
الانم خودش ارتباطشو با اون خانواده به طور کامل قطع کرده ولي چون خانوادش خبر ندارن نميتونه جلوي اونا رو بگيره

دوست عزیز
شما تصمیمت رو گرفتی و حتی کار این خانم رو هم به نحوی توجیه میکنی(من اول فکر کردم هنوز تردید داری).
سوالت اینه که آیا میتونی گذشته اش رو فراموش کنی یا نه.
یه جای دیگه هم سوال کردی که آیا ممکنه این دختر نتونه عشق اولش رو فراموش کنه و با شما دچار مشکل بشه یا نه.
جواب دادن به این سوالات نیاز به علم غیب داره، چون کاملا بستگی به نوع عملکرد شما و این خانم در آینده داره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خارپشت

دوست عزیز
شما تصمیمت رو گرفتی و حتی کار این خانم رو هم به نحوی توجیه میکنی(من اول فکر کردم هنوز تردید داری).
سوالت اینه که آیا میتونی گذشته اش رو فراموش کنی یا نه.
یه جای دیگه هم سوال کردی که آیا ممکنه این دختر نتونه عشق اولش رو فراموش کنه و با شما دچار مشکل بشه یا نه.
جواب دادن به این سوالات نیاز به علم غیب داره، چون کاملا بستگی به نوع عملکرد شما و این خانم در آینده داره.

---

به نظرم تنها راه بيشتر کردن مدت دوران نامزدي باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط -_mehran_-

خب بنظر من در هيچ جامعه اي جدا ازمذهب اين مورد پسند يک مرد نباشه

---

همين كه اين مسئله چنان به چشم شما بزرگ هست كه تصور مي كنين در هيچ جامعه اي مورد پسند نيست، نشون از اهميت قضيه داره. خواستم مثالي از جوامع ديگه براتون بزنم تا شايد توجه كنين بعضي جاها حتي غيرت نسبت به همسر فعلي معنايي نداره ولي اينجا جاي مناسبي نيست.
به هر حال حس حسادت چيزيه كه همه جاي دنيا تعريف شدست ولي كميت و كيفيتش متفاوته. اينجا هم شما بايد بر اساس عقايد خودتون تصميم بگيرين. اينجا دادگاه تفتيش عقايد و ثابت كردن برتري عقايد شخصي نيست كه بعضي دوستان سعي مي كنن خودشون رو محق نشون بدن و به راحتي به ديگران برچسب بزنن.
در حال حاضر بهترين كار اينه كه فارغ از اين خانوم بشينين با خودتون حساب كتاب كنين كه آيا اگه الان دختري با اين شرايط بهتون معرفي شه مي پذيرين؟ (كه با توجه به صحبت هاتون بعيد به نظر ميرسه) و بعد از اون به راحتي مي تونين تصميم نهايي رو فارغ از احساس بگيرين

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط -_mehran_-

سلام . پسري هستم 26 ساله که از لحاظ تحصيلات و وضع مالي شرايط بسيار عالي دارم.چند ماهي است که با اطلاع خانواده به دختري علاقه مند شده ام و جواب اونم براي ازدواج مثبت بوده و واقعا دوستم داره.خانواده هامون هم از همه لحاظ مثل هم هستن.تنها مشکلي که وجود داره اينه که به گفته خودش چند ماهي با پسري که يکي از اشنايان بوده رابطه دوستي به قصد ازدواج داشته و خانواده هم اطلاع نداشتن .الان بهم خورده و اصلا دوستش نداره .من در طول اين 26 سال هيچوقت به دختري نگاه نکردم چه برسه بخوام رابطه دوستي برقرار کنم .هر دو خانواده مذهبي هستيم ولي اون پسر در اون چند ماه به طور مثال موهاي اون دختر رو ديده و... اما به رابطه جنسي کشيده نشده و به خاطر اينکه از عشق پسره مطمعن بوده بهش اجازه داده. از طرفي تفاهم داريم و واقعا همديگه رو دوست داريم و از طرف ديگه نميتونم گذشته رو فراموش کنم.الان يکماهه که با من در ميون گذاشته.به نظر شما ميتونيم ازدواج موفقي داشته باشيم؟

---

عذرخواهی میکنم ازصاحب تاپیک امایه سوال برام ایجادشده :
اگه این شرایطی که آقای مهران درمورددخترموردنظرشون میگن بصورت عکس باشه یعنی پسری اینگونه لغزیده باشه ودخترسابقه هیچگونه دوستی نداشته باشه آیااون پسرواسه این دخترقابل اطمینانه؟یعنی بتونه بعنوان یه فردی که باهاش زندگی پاکی داشته باشه روش حساب کنه.

درود
لطفا به دختران معتقد و باحیای ایرانی بی احترامی نکنید قرار نیست چون بقول خودت با دخترها رابطه نداشتی میتوانی به بقیه دخترها بی احترامی بکنید.
در مورد مسئله ای که پیش آمده اینجا به جواب نمیرسی،بهترین راه عضویت در انجمن آزاد و استفاده از تخصص و تجربه جناب مدیر.ولی باید اینم مدنظر قرار داد که بهتره که اون خانوم هم حضور داشته باشند خلاصه یکطرف قضیه ایشون هستند و مسلما دیدار و گفتگوی حضوری باعث شناخت بهتر و دقیقتر شخص مشاور میشود و این موضوع بسیار کمک کننده هست.
عجله نکن اندکی صبور باش و با احتیاط بیشتری تصمیم گیری نمایید.فقط مسئله دیدن موی نامحرم نیست.بدبین نیستم ولی توصیه میکنم دقت بیشتری کنید و به این موضوع با دقت بیشتری توجه کنید.

پ.ن:دوستان لطفا در دادن نظرات احساسات شخصی خودتان را دخیل ننمایید.ایجا فقط و فقط شخص مراجع مهم هستند.
بانو یاس گرامی لطفا در تایپک ایشون سوال نفرمایید چون باعث انحراف تایپیک میشه

دوست عزيز شما داريد احساسي با اين قضيه برخورد مي كنيد در تك تك نوشته هاتون مشهوده اين موضوع براي شما مهمه اما داريد چشمتونو روش مي بنديد از درون خود خوري مي كنيد هي براتون سوال پيش مياد كه ايا اون خانوم هنوز به ايشون علاقه داره يا خير و نكنه نتونه عشق اولش رو فراموش كنهشما به خانومتون اعتماد نداريد نمي گم حق نداري با توجه به عقايد شما اون خانوم اشتباه كرده اما شما داريد توجيهش مي كنيد مي گيد خب تو اين زمونه كي هست كه از اين كار ها نكرده باشه و اگر هم نكرده براي اينه كه شرايطش رو نداشته يعني همه رو مثل خانومتون ميبينيد تا به خودتون بقبولونيد ايشون اشتباه خاصي نكردهاما اقا مهران ايشون در نظر شما اشتباه كرده توجيهش نكنيد براي خودتون استدلال هاي غير منطقي نياريد شما بايد بپذيريد اشتباه اون خانوم روواگر تونستيد بپذيريد كه هر كسي ممكنه اشتباه كنهاون موقع اگر تونستيد از ته دل فراموش كنيد پس مي تونيد اعتمادتونو هم بدست بياريد همونطور كه اقاي خاله قزي گفتن شما نياز به يك مشاور داري تا بتونه بهتر راهنماييتون كنه تصميم گيري در اين مورد به تنهايي شايد براتون سخت باشه

تو این زمونه دوستی دختر و پسر زیاد شده متاسفانه و چه بخواهیم باور کنیم و چه بخواهیم مثل کبک سرمون رو زیر برف بکنیم و بگیم نه مملکت ما اسلامیه و از این خبرا توش نیست به هر حال تو 90 درصد این دوستیها یه حدی از رابطه فیزیکی بین دختر و پسر شکل میگیره بازم متاسفانه.

من بدبین نیستم ولی میدونم تو خیلی از ازدواج ها عروس و داماد قبلش دوستیهایی رو تجربه کردن.من خودمم قبلا با این قضیه مشکل داشتم و میگفتم نه حق من نیست با پسری ازدواج کنم که قبلش دوس دختر داشته ولی منطقی که فکر کردم دیدم به هر حال واسه من از کره ماه که نمیخواد شوهر نازل بشه به هر حال با یکی از همین پسرا باید ازدواج بکنم.


این خانم هم میتونست به شما واقعیت رو نگه ولی به هر دلیلی حالا گفته، میتونست نگه و شما فکر کنید با یه دختر آفتاب مهتاب ندیده ازدواج کردید.حالا شما بشین با خودت منطقی فکر کن و تکلیف خودتو روشن کن اگه بعدا قراره سرکوفت بزنی همین جا تمومش کن.مردای ایرانی هم که تو این قضیه ماشالا غیرتی تشریف دارن پس احتمالش زیاده که بعدا سرکوفت بزنی پس تمومش کنی بهتره.البته ممکنه بعدا بری خواستگاری دختری و اون چیزی از گذشته اش نگه و شمام فکر کنی به به چه دختر خوب و پاکی.

یه ضرب المثل ابداع شده از طرف جوونهای امروزی هست که میگه"با دوس دختر، دوس پسر خود ازدواج کنید به جای اینکه با دوس دختر،دوس پسر مردم ازدواج کنید":311:

سلام ، وقت همه دوستان عزیز با بوی خوش بهار قرین شاد کامی.

دوست عزیز هر چند که مشکلی که شما با اون در گیر هستید مشکل کوچیکی نیست ولی اینکه هنوز بعد از یک ماه نتونستی در این خصوص به نتیجه برسی و تصمیم نهایی رو بگیری نشان از ضعف در تصمیم گیری رو در شما نشون میده.و الان با توجه به شرایطی هم که در اون قرار گرفتید دارید کاملا احساسی موضوع رو بررسی میکنید.
و توی این تاپیک هم بیشتر دنبال این هستید که برای تصمیمی که بر پایه احساسات گرفتید تاییدیه بگیرید.


مدام دارید در ذهن خودتون رابطه ای که بینشون بوده رو تجسم میکنید و میگی دیگه چی کار کردن؟ میگی موهاشو دیده و... همین... که داری میگی یعنی همین طور مدام داری فرضیه سازی میکنی. همین طور پیش بری حتی رابطه آخر رو هم فرضیه سازی میکنی و توی ذهنت یک رابطه کامل رو از اون دو نفر مجسم میکنی.
شما فردی مذهبی هستید و به این راحتی هم مطمئن باشید با این موضوع کنار نخواهید اومد.الان با توجه به شرایطی که داری و غلبه احساسات بر عقل داری این موضوع رو توجیه میکنی اونم با یه توجیه کاملا اشتباه. رسیدی به جایی که داری کل جامعه رو بی اخلاق میکنی تا کار اشتباه اون دختر رو توجیه کنی. اینکه میگی مذهبی هستم و خیلی راحت کل جامعه رو بی اخلاق میدونید که خلاف آموزه های دینی هم هست نشان از تصمیم شما مبتنی بر احساسات داره.
مضاف بر این آشنایی اون پسر با خانواده دختر و اینکه مجبوری در طول سال چندین مرتبه با ایشون چشم تو چشم بشی و این باعث خواهد شد شما این رابطه رو هر بار توی ذهنتون تداعی کنید. و اینکه دختر خانم دوست داشتن که اون پسر جای شما باشن و به دلیل عدم تمایل پسر این وصلت اتفاق نیوفتاده ، شما رو آزرده خاطر میکنه.
شما ازدواج میکنید که به یه آرامشی برسید ولی مسیری که در پیش گرفتید به احتمال زیاد سبب از بین رفتن حتی آرامش فعلیتون میشه.
کار اون دختر خلاف هنجارهای شرعی، عرفی و عقلی بوده، و اینکه وضعیت نابسامان فرهنگی که شاهد اون هستیم و متاسفانه تعداد کسایی که دچار لغزش میشن کم نیست اصلا نمیتونه این موضوع رو توجیه کنه.

اینکه اون دختر الان گناهکار یا نه به هیچ عنوان در صلاحیت هیچ بنده ای نیست که بخاد در این خصوص اظهار نظر کنه، راه توبه باز و رحمت خداوند هم بی انتها.

همه اینا رو گفتم که شما واقع بین باش و تحت تاثیر احساسات تصمیم نگیر، اینکه بگی اون دختر گناه داره که ترکش کنم بازم یه تصمیم احساسیه. شما اول شرایط خودت رو در نظر بگیر ببین میتونی با این موضوع کنار بیای یا نه.
امیدوارم با توکل به خدا هر چی که خیر شماست همون اتفاق بیوفته
موفق باشید

سلام.من دیدگاهمو میگم.لزوما نه درسته و نه غلط فقط میخوام زوایای مختلف رو بررسی کنید.

دوست عزیز ببنید اولا صداقت اون خانم شایسته تقدیر هست...ولی باید شما مطمئن باشید این که ایشون این رازو به شما گفته مبناش صداقت بوده یا نه ترس از لو رفتن اون رابطه در اینده ...ببنید چون گفتید اون فرد پسر اشناشون بوده پس قطعا میتونه در اینده این خانم رو بترسونه و تحت عنواین مختلف بخواد ازش اخاذی کنه و سبب ایجاد ترس از افشا شدن رابطه رو برای همسر اینده این خانم و خانواده ها ایجاد کنه... دختران حالا هم مثل پسرا زرنگ هستند کم تر کسی دیگه روابطی که احتمال لو رفتنش هست رو مخفی میکنه چون توی همین تالار کلی تاپیک هست که طرف می ترسه که یه چیزی رو که به همسرش نگفته حالا افشا بشه...شما با شناختی که دارید باید متوجه بشید که دلیل گفتن صداقت بوده یا ترس...اگه صداقت بود واقعا این خودش یک نکته ی بسیار مثبت هستش برای ادامه ی رابطه... حتی اگه منفی هم باشه و دلیل ترس باشه نمیگم کلا ایشونو فراموش کنید بلکه به توصیه های بعدی هم توجه کنید.


این که شما پسر پاکی بودید و هستید واقعا دلیلی نمیشه که دختری گیر شما بیاد که دقیقا این طوری باشه...حکمتشو نه من میدونم و نه هیچکی و فقط خدا میدونه...جالبه شما سر بسته گفتید ایشون موهای دختر خانمو دیده وقتی رابطه به این جا کشیده میشه قطعا یه سری اتفاقات بدتر هم می افته (جالب بود بعضی دوستان شاید این طور براشون نقش بسته که مثلا این خانم موهاشو نشون داده اقا ایا بپسنده یا نه ؟؟!!! به هر حال توی این روابط که دختر پسر احساسی میشند و اوج شهوت هم هستش اتفاقاتی می افته که نباید بیفته و فکر کنم منظور شما این بود و بهتره دیگه واضح گفته نشه)... واقعا این جا تصمیمی با شماست که می تونید اینو برای همیشه فراموش کنید یا خیر ...من با نظر دوستان موافقم که شما ممکنه جای دیگه برید خواستگاری دختر خانم فردی باشه که خدایی ناکرده ربابطه بدتر داشته باشه با کسی ولی جوری باشه نه صداقت لزوم کنه.. و نه ترس از افا شدن و اون خانم هیچی نگه و شما فکر کنید اون خانم تا حالا دستش به یک پسر هم نخورده...این طوری ذهنی یک دروغ شیرین باعث مخفی شدن حقایق میشه...ولی الان این جا نه پس مهم این هست از نظر ذهنی ببنید میتونید اماده کنید خودتونو یا نه و به قول معروف دیگه دل چرکین نباشید..


ببینید هیچ دختری مجبور نیست که خودشو در اختیار کسی قرار بده که بهش برسه...مگر این که یا اون دختر خانم به بلوغ فکری کامل نرسیده باشه که مثل دختر های کم سن و سال فکر می کنند با این راه میتونند پسری رو برای خودشون نگه دارند فارغ از این که طرف بیش تر زده میشه... یا این که اون اقا بعد مدتی از ایجاد رابطه خانم رو ترسونده باشه مثلا اگه فلان کار رو نکنی به بابات میگم یا همچین چیزایی...


من توصیه میکنم به هیچ وجه اگه قرار شد شما با ایشون ازدواج نکنید اصلا به خانوادش چیزی نگه...من این جا دیدم به دلیل همچین موضوعی مشابه البته بد تر دختر خانم به توصیه بقیه رفت به باباش گفت بعدش به علت فشار خانواده اون دختر خانم خودکشی کرد...تلخ ترین اتفاق ممکن....


ولی اگه شما با این خانم ازدواج کردید...باید یک شرط بذارید...این که بعد ازدواج خانمتون سر بسته( و نه همه جزئیات حتی لخت شدن موی سر و.. )قضیه رو به خانوادش بگند و بگه که به شما هم گفته و شما با این شرایط و دونسته بازم باهاشون ازدواج کردید ولی صلاح هستش که دیگه خانواده شما هم یه جوری خیلی محترمانه به طوری که ابرو ریزی نشه رابطشون رو با اون اشنا خیلی خیلی کم کنند... و اینو بسپارید به خود خانمتون اگه سنشون مناسبه و از عهدش بر میان... چون شما روتون باز نشه بهتره...

راحب سوال فراموشی عشق اول واقعا من نمیتونم جواب بدم..هیچ خانمی هم فکر نکنم جواب بده...دنیای خانم ها خیلی متفاوته و هیچکی نمیتونه بشناسه...

ولی بدون عشق اول رو یه جوری همه دارند شک نکن..خیلی ها به رابطه نمی رسه ولی توی ذهنشون یکی بزرگ میشه و ... و معمولا هم بهش نمی رسند...شک نکن..خود شما هم شاید شده باشه تا این سن یه حسی به یکی پیدا کرده باشی و ولی فراموش کرده باشی و تموم.


قربون دهنت...گفتی هر جا رفتی تحقیق همه گفتن با یک پسری هم صحبت نکرده !!!! پس اگه این خانم فرض کن شرایط جوری بود که حقایقو نمی گفت منم عمرا چنین فکری راجبش می کردم و همه... پس اگه این خانم قسمتت نشه خواستگاری هر کی دیگه هم بری اگه اون خانم بدتر اینا هم تجربه کرده باشه و خوب بتونه مخفی کنه شما فقط ذهنی خوشحالی با دختری ازدواج کردی که دستش به پسر نخوره...پس میگم مهم این هست شما این قضیه رو توی ذهنت حل کنی...


واژه افتاب مهتاب ندیده رو شما گفتی بعضی خانم ها بهشون بر خورد فکر کردن شاید شما منظورتون این بود یعنی همه با یکی بودن و..... ولی من برداشتم این بود که شما منظورتون این هست دختری رو نمیشه پیدا کرد لااقل با پسری صحبت نکرده باشه لااقل... چقدر این جا دختر های خوب داریم که کلی هم خواستگار دارند و این جا هم کلی بحث و تبادل نظر دارند با هر قشری..خواستم بگم اگه منظورتون این بود بگید تا سو تفاهم ها حل بشه...


من گفتنی ها رو گفتم ان شالله بهترین تصمیم رو بگیری...شما بنا به دلایلی نمی تونی و نخواستی همه چی رو این جا بگی مثلا اون اشنا کیه..من ذهنم رفت روی کسی مثل پسر عمو و... البته لازم نیست بگی...ولی بهتره همه رو طبق فرمایشات خاله قزی با یک مشاور خبره در میون بذاری و بهترین تصمیم رو بگیری...


ضمنا من شرایطی مشابه شما دارم و اگه نظر منو بخوای من ارجاع میدم به سوال اول...من اگه اون خانم از روی ترس نبود..و فقط به خاطر صداقت بهم حقیقتو گفته بود من باهاش کنار می امدم.

سوالی بود در خدمتم.


((راستی پاورقی بگم یک دوست داشتم از اونا که به قول خودش اندازهی موهای سرش با دختر بوده ...بهش میگفتم ازدواج کنی همچین دختری گیرت بیاد خوبه؟؟ میگفت گذشته ی هر کسی به خودش ربط داره و بعدش ازدواج باید متعهد بشه... من حالم از این جمله بهم می خوره و خورد...کسی که گذتش با بی تعهدی شکل گرفته..ایندشم مثل گذشته خواهد بود...

ولی خانم مد نظر شما کارش بی تعهدی نبوده... دختر های خیلی احساساتی هستن..اگه فکر کنند یکی واقعا میخواد باهاش ازدواج کنند هر کاری رو بهش ممکنه اجازه بدند..انگشتن اتهام به سمت خانواده ی ایشون هست که بیش تر مراقب دخترشون نبوده تا دلگیر کسی نشه.))
با ارزوی موفقیت.

ضمن تشکر و تا حد زیادی تایید حرفهای آقای امیرمسعود و فدایی یار. ببینید اینکه شما بخوای نظرتو با توجه به جو جامعه نشون بدی اشتباست، همه جامعه دوست دختر داشتن شما نداشتی، حالا نمیتونی بگی همه جامعه دوست پسر داشتن پس اینم داشته عیبی نداره. باید این مساله رو تو وجود خودت حل کنی نه بیرون، نباید نظرت با توجه به کارهای دیگران تغییر کنه باید خودت با این موضوع کنار بیای.

انتقاد از دوستان. هنوز خیلی دختر و پسر تو جامعه هست که گوهر وجودیشونو واسه همسرشون گذاشتن، اینکه ما بگیم همه قبلا با یکی بودن توهین به خودمونه، اگه اینجوری باشه باید به حال این فرهنگ ریا و تزویر زار زد باید تاسف خورد واسه اینهمه دروغ. البته درسته گناه گناه میاره، دیگه همه هم راهشو بلدن، شب گناه میکنن صبح توبه، خدا هم میبخشه پس ما باید ببخشیم. گفتن گناه هم که بده نباید گفت
: قرآن میگه مهریه بدید، ما دخترا هم به زور میگیریم اونم خارج از توان پسر، قرآن میگه با دخترانی که دوستی پنهانی میگیرن ازدواج نکنید. هر چی میکشیم از همین تحریف دین میکشیم. با توجه به حرف دوستان مثل اینکه دوستیها زیاد شده داریم میریم سمت فرهنگ غرب، ولی در عجبم چرا هنوز دو دستی مهریه و نفقه رو چسبیدن. یکی توجیه کنه مملکتمون اسلامیه آیا؟! پس چرا سن ازدواج اینقدر رفته بالا که جوونامون با این مشکلات روبرو میشن؟!

آقای مهران اگه میتونی با این مساله کنار بیای که هیچ، ولی ولی بهت هشدار میدم این قضیه رو توجیه نکن با مسایلی مثل اینکه همه اینجورین. ببین خودت چی میخوای، وقتی وارد زندگی بشی اینقدر دغدغه داری که فقط کافیه یه بار به این مساله فکر کنی، اونموقع دیگه توانشو نداری.

ببین من وقتشو ندارم باکلاس واست بنویسم یا بیام از اون دختر حمایت کنم کلی هم لایکو تشکر بخورم. چون تا حدی یه موضوعی برام مهم بود همش دنبال این بودم تو وجود اون دختر چیزی پیدا کنم بتونم بهش دل ببندم(چون چیزی که برام مهم بود رو نداشت). مثل الان تو همش توجیه میکردم ولی الان دیدم کلی فرق کرده. یه سوال میشه خصوصیاتی که تو وجود این دختر دیدی رو بگی؟

فقط خواهشا احساسی تصمیم نگیر چون هم خودت اذیت میشی هم اون دخترخانم که با کلی آرزو با شما ازدواج کرده، کسی حق نداره اون خانمو قضاوت کنه از طرفی شما حق داری این مساله برات مهم باشه، گول حرف کسایی که میگن اگه شما این مساله برات مهم نباشه روشنفکری و همه مردای ایرانی اینجورین رو نخور ( مردای ایرانی اینجورین چون مثل کشورای دیگه چهارتا زنو کلی معشوقه ندارن)

این سایت جهت دوستی مشاوره نمیده. اکثر پسر دخترا دوست دارن با کسی زندگی کنن که روابط اجتماعی خوبی داشته باشه، ولی روابط دوست دختر دوست پسری چون روابط عاطفی و تا حدی فیزیکی جز لاینفکش هست رو نمیشه جز شناخت جنس مخالف محسوب کرد.

درسته نمیشه گفت کسی که این روابطو تجربه کرده آدم بدی نیست اما در آینده احتمال خطاش بیشتره، کسی هم که این روابطو نداشته نمیشه گفت آدم خوبیه ولی در آینده احتمال خطاش کمتره.

امیدوارم همه دخترا مثل خانم کیت کت حاضر باشن فقط با کسی مثل خودشون ازدواج کنن تا از این دست مساءل پیش نیاد.

در ضمن آمار بالای طلاق به خاطر خیانت و بی توجهی به همسره، و بازگشت به روابط قبل ازدواج. به جای اینکه بگیم آمار طلاق بالاست پس روابطو بیشتر کنیم تا شناخت حاصل بشه!میشه گفت سعی کنید یه روابطی رو قبل ازدواج تجربه نکنید تا مقایسه پیش نیاد. وقتی با یه جنس مخالف دوست میشی بعد بخوای با شخص دیگری ازدواج کنید چه تضمینی هست که حتما شخص دوم بهتر از قبلی باشه؟ یعنی حتما باید شخص دوم بهتر از اولی باشه تا ما بتونیم اولی رو فراموش کنیم؟ این ظلم در حق نفر دومه

بیشتر کسانی که سعی در کم اهمیت جلوه دادن این مسءله هستند کسانی هستند که از این دست روابط داشتند اما دقت کنید مهران خودش این روابطو نداشته پس سعی کنید نظرات شخصیتونو کمتر دخیل بدید. آقای مهران میتونی عمق نظراتو بخونی ببینی کسایی که میگن این مساله نباید مهم باشه ته حرفاشون اینه که میخوان بقیه رو بکشونن سمت خودشون، از نظر روانشناسی این یه حالت دفاعیه. انگار از دست شما ناراحتن که چرا تا الان رابطه ای با جنس مخالف نداشتی! اینکه شما میخوای با کسی مثل خودت ازدواج کنی رو تقبیح میکنن!!

تحجر در نداشتن روابط قبل ازدواج نیست تو مهریه های سنگینه

یه سوال از خانم کیت کت : الان خیلی از طلاقها به خاطر مسایل جنسی هست، که یه دلیلش میتونه دیدن انواع فیلم پورن و انواع روابطه که شخص دیگه نمیتونه با یه نفر بسازه. به نظر شما میشه قبل ازدواج ما روابط جنسی داشته باشیم تا از نظر جنسی شناخت پیدا کنیم؟؟!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan2

درسته نمیشه گفت کسی که این روابطو تجربه کرده آدم بدی نیست اما در آینده احتمال خطاش بیشتره، کسی هم که این روابطو نداشته نمیشه گفت آدم خوبیه ولی در آینده احتمال خطاش کمتره.

---

نه الزاما !!!

برین مشاوره ازدواج حضوری.
هر کس نظر خودش رو می گه. شما هم خودت انگار نظر مشخصی نداری هنوز.
برین مشاوره حضوری که با شنیدن صحبت ها و همینطور دیدن هردوتون راهنماییتون کنه.
خوبم هست. تست می گیرین راهنمایی می کنن که تفاوت ها کجا هست.
موفق باشید

سلام
ضمن اینکه از جهتهایی با صحبتهای آقای امیر مسعود و آقای فدایی یار و کاپیتان موافقم ولی می خواهم از زاویه دیگر هم مورد را بررسی کنیم...
منظور م اینه که من فعلا کار به خود گذشته دختر خانم ندارم. یعنی مساله بخشش و گناه و توبه به کنار (احتمالا این دختر از روی ذات بد این اشتباه را نکرده).....

مساله ای که من در مورد خواستگاری شما می بینم سوای مساله گناه یا هرچی این است که دختری که بدون اطلاع خانواده اش تا این حد برای مهمترین تصمیم گیری آینده اش پیش می ره و تا این حد که شما گفتین به اطمینان می رسه یک سری پارامترها یا سرنخ هایی را بیشتر باید درش دقت کرد و سرسری نگرفت!
مثل:
1) ارتباط خودش و خانواده اش ممکنه خوب نباشه ... به هرحال فضای خانوادگیش یه جوری نبوده که بتونه راحت حرف دلش را بزنه و مخفیانه پیش رفته
2) زودباور باشه و منطقی نباشه...
3) آینده نگری خوبی نداشته و احتمالات را بررسی نکرده

اگر این دختر توبه کرده باشه هم که ان شاالله کرده باید یک سری از ضعفهایش را برای زندگی مشترک بشناسه و حلشون کنه. چون ممکنه در شکل دیگری این اشتباه تکرار بشه (حالا نه الزاما موضوع تعهد به همسر)

و این مساله هم که همه دخترها را به این شکل ببینیم که به قول آقای خاله قزی توهین هست! و حتی به آقایون هم توهین مضاعف هست! چون به ازای همون دختر یه پسر هست که او هم اشتباه کرده باشه تازه پسرها هم کمتر احساسی هستند و ممکنه نیت خیرخواهانه هم نداشته باشند . الان علاوه بر این خانم طرف مقابلش هم اشتباه کرده و اگر صداقت این دختر را داشته باشه(که احتمالا نداره) و به طرف مقابلش تو خواستگاری بگه احتمال 100 درصد یه دختر عاقل نباید این آقا را بپذیره! چون بدون در نظر داشتن نظر مسئول و پدر دختر با ناموس دیگران به چنین جایی رسیده! به هرحال کارش صد برابر بدتر بوده. و قدرت مدیریت یک زندگی را نداره.....
گذشته خودش به خودش ربط داره به کنار! حرف من اینه کسی که این چنین برای چنین مساله مهمی رفتار می کنه چقدر می تونه تو زندگی مشترک منطقی باشه و قدرت مدیرت داشته باشه! پس گذشته هم مهمه!

****حالا من این ها را که گفتم منظورم این نیست که پس هرکس در گذشته اشتباه کرد محکومه که تا آخر عمرش جور اشتباهش را بکشه!نه! بلکه واقعا باید دید که آیا از گذشته اش پشیمونه یا نه! آیا تجربه درست کسب کرده یا نه... آیا پارامترهایی که منجر به چنین اشتباهی شده و ضعفهایش را حل کرده یا نه!!! آیا اصلا قبول کرده اشتباه کرده یا اینکه خیلی راحت اینگونه استدلال می کنه:گذشته هر کس به خودش مربوط است!
چنین کسی با چنین استدلالی هنوز سن ازدواجش فرا نرسیده است و با چنین قدرت تحلیلی زندگی اش مستعد بسیاری از مشکلات است! (که شاید "در ظاهر" ربطی به گذشته نداشته باشه ولی قطعا به نگرشش ارتباط مستقیم و شدیدی داره!)

در هر حال تصمیم آخر را خودتون بگیرید.اگر این گذشته باعث بشه که براش درس عبرت بشه خیلی فرق می کنه تا اینکه از گذشته اش پشیمون نباشه و چنین استدلالی داشته باشه...
ضمن اینکه مساله حساسیت خودتون هم باید در نظر بگیرید و اینکه این خانم چقدر می توانند اعتماد شما را جلب کنند. و مشاور هم می تونه در بررسی حل سرنخها و صداقت واقعی یا ترس دختر یا... کمک کند...(که به قول بعضی دوستان ممکنه دختری چنین چیزی را به خواستگارش نگه ولی این پارامترها را هم درش بررسی نکنید!)

موفق باشید

- - - Updated - - -

************************************************** ******************************
در مورد عشق هم که سوال پرسیده بودید من فقط نظر شخصی خودم را می گم...
ببینید هرکس بنا به سلیقه خودش بعضی احساساتش را اسمش را عشق می ذاره!
ولی حالا تا چه حد تشخیصش درست بوده یا نه خدا می دونه!
خب خیلی وقتها در دادگاه ها شاهد این هستیم که دو نفر که در ابتدا خیلی ادعای عشق هم می کردند سر مسائل بی خود جدا می شن! به نظر من اگر این عشق واقعی بود نباید این دو نفر کارشون به طلاق می کشید....

الان به نظر من مثلا این دختر و پسر که با هم دوست بودن اسم احساس و هیجانشون عشق نیست! چون اگر ازدواج می کردند احتمالا به طلاق می رسیدند و از هم متنفر می شدند!!! یعنی این دختر احتمالا از چنین مردی باید متنفر باشه و نه از اینکه ازش خوشش بیاد چون در حقش واقعا ظلم بزرگی کرده و گولش زده!
یا اگر به ازدواج هم می رسید متوجه می شد که این آقا واقعا اون چیزی که در ذهنش بوده نیست و مثلا اصلا مرد خوبی نیست...... که عشق اگر واقعی بود که به تنفر ختم نمی شد!

منظورم اینه که وقتی می تونیم ادعای عشق واقعی کنیم که شناخت صحیحی از طرف مقابل داشته باشم و عاشق خود واقعی طرف مقابلمون شده باشم و نه یک سری فرضیات و تصورات!

و به نظر من تا دو نفر زیر یک سقف نروند این شناخت واقعی حاصل نمیشه و در نتیجه عشق واقعی نیز حاصل نمیشه!
نتیجه اینکه عشق واقعی حاصل ازدواج و پس دادن امتحان در آزمون زندگی مشترک است! و به مرور باید عمیق تر هم شود.....
و ما خومون یا ذهنمون را نباید گول بزنیم و احساسات و هیجانات موقت نباید موجب خطای ذهن ما بشه و این قدر راحت واژه مقدس عشق را درموردش به کار ببریم......
البته عشق واقعی را گفتم! نه عشق کاذب که مقدس هم نیست هیچ!گمراه کننده هم هست!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

سلام
ضمن اینکه از جهتهایی با صحبتهای آقای امیر مسعود و آقای فدایی یار و کاپیتان موافقم ولی می خواهم از زاویه دیگر هم مورد را بررسی کنیم...
منظور م اینه که من فعلا کار به خود گذشته دختر خانم ندارم. یعنی مساله بخشش و گناه و توبه به کنار (احتمالا این دختر از روی ذات بد این اشتباه را نکرده).....

مساله ای که من در مورد خواستگاری شما می بینم سوای مساله گناه یا هرچی این است که دختری که بدون اطلاع خانواده اش تا این حد برای مهمترین تصمیم گیری آینده اش پیش می ره و تا این حد که شما گفتین به اطمینان می رسه یک سری پارامترها یا سرنخ هایی را بیشتر باید درش دقت کرد و سرسری نگرفت!
مثل:
1) ارتباط خودش و خانواده اش ممکنه خوب نباشه ... به هرحال فضای خانوادگیش یه جوری نبوده که بتونه راحت حرف دلش را بزنه و مخفیانه پیش رفته
2) زودباور باشه و منطقی نباشه...
3) آینده نگری خوبی نداشته و احتمالات را بررسی نکرده

اگر این دختر توبه کرده باشه هم که ان شاالله کرده باید یک سری از ضعفهایش را برای زندگی مشترک بشناسه و حلشون کنه. چون ممکنه در شکل دیگری این اشتباه تکرار بشه (حالا نه الزاما موضوع تعهد به همسر)

و این مساله هم که همه دخترها را به این شکل ببینیم که به قول آقای خاله قزی توهین هست! و حتی به آقایون هم توهین مضاعف هست! چون به ازای همون دختر یه پسر هست که او هم اشتباه کرده باشه تازه پسرها هم کمتر احساسی هستند و ممکنه نیت خیرخواهانه هم نداشته باشند . الان علاوه بر این خانم طرف مقابلش هم اشتباه کرده و اگر صداقت این دختر را داشته باشه(که احتمالا نداره) و به طرف مقابلش تو خواستگاری بگه احتمال 100 درصد یه دختر عاقل نباید این آقا را بپذیره! چون بدون در نظر داشتن نظر مسئول و پدر دختر با ناموس دیگران به چنین جایی رسیده! به هرحال کارش صد برابر بدتر بوده. و قدرت مدیریت یک زندگی را نداره.....
گذشته خودش به خودش ربط داره به کنار! حرف من اینه کسی که این چنین برای چنین مساله مهمی رفتار می کنه چقدر می تونه تو زندگی مشترک منطقی باشه و قدرت مدیرت داشته باشه! پس گذشته هم مهمه!

****حالا من این ها را که گفتم منظورم این نیست که پس هرکس در گذشته اشتباه کرد محکومه که تا آخر عمرش جور اشتباهش را بکشه!نه! بلکه واقعا باید دید که آیا از گذشته اش پشیمونه یا نه! آیا تجربه درست کسب کرده یا نه... آیا پارامترهایی که منجر به چنین اشتباهی شده و ضعفهایش را حل کرده یا نه!!! آیا اصلا قبول کرده اشتباه کرده یا اینکه خیلی راحت اینگونه استدلال می کنه:گذشته هر کس به خودش مربوط است!
چنین کسی با چنین استدلالی هنوز سن ازدواجش فرا نرسیده است و با چنین قدرت تحلیلی زندگی اش مستعد بسیاری از مشکلات است! (که شاید "در ظاهر" ربطی به گذشته نداشته باشه ولی قطعا به نگرشش ارتباط مستقیم و شدیدی داره!)

در هر حال تصمیم آخر را خودتون بگیرید.اگر این گذشته باعث بشه که براش درس عبرت بشه خیلی فرق می کنه تا اینکه از گذشته اش پشیمون نباشه و چنین استدلالی داشته باشه...
ضمن اینکه مساله حساسیت خودتون هم باید در نظر بگیرید و اینکه این خانم چقدر می توانند اعتماد شما را جلب کنند. و مشاور هم می تونه در بررسی حل سرنخها و صداقت واقعی یا ترس دختر یا... کمک کند...(که به قول بعضی دوستان ممکنه دختری چنین چیزی را به خواستگارش نگه ولی این پارامترها را هم درش بررسی نکنید!)

موفق باشید

- - - Updated - - -

************************************************** ******************************
در مورد عشق هم که سوال پرسیده بودید من فقط نظر شخصی خودم را می گم...
ببینید هرکس بنا به سلیقه خودش بعضی احساساتش را اسمش را عشق می ذاره!
ولی حالا تا چه حد تشخیصش درست بوده یا نه خدا می دونه!
خب خیلی وقتها در دادگاه ها شاهد این هستیم که دو نفر که در ابتدا خیلی ادعای عشق هم می کردند سر مسائل بی خود جدا می شن! به نظر من اگر این عشق واقعی بود نباید این دو نفر کارشون به طلاق می کشید....

الان به نظر من مثلا این دختر و پسر که با هم دوست بودن اسم احساس و هیجانشون عشق نیست! چون اگر ازدواج می کردند احتمالا به طلاق می رسیدند و از هم متنفر می شدند!!! یعنی این دختر احتمالا از چنین مردی باید متنفر باشه و نه از اینکه ازش خوشش بیاد چون در حقش واقعا ظلم بزرگی کرده و گولش زده!
یا اگر به ازدواج هم می رسید متوجه می شد که این آقا واقعا اون چیزی که در ذهنش بوده نیست و مثلا اصلا مرد خوبی نیست...... که عشق اگر واقعی بود که به تنفر ختم نمی شد!

منظورم اینه که وقتی می تونیم ادعای عشق واقعی کنیم که شناخت صحیحی از طرف مقابل داشته باشم و عاشق خود واقعی طرف مقابلمون شده باشم و نه یک سری فرضیات و تصورات!

و به نظر من تا دو نفر زیر یک سقف نروند این شناخت واقعی حاصل نمیشه و در نتیجه عشق واقعی نیز حاصل نمیشه!
نتیجه اینکه عشق واقعی حاصل ازدواج و پس دادن امتحان در آزمون زندگی مشترک است! و به مرور باید عمیق تر هم شود.....
و ما خومون یا ذهنمون را نباید گول بزنیم و احساسات و هیجانات موقت نباید موجب خطای ذهن ما بشه و این قدر راحت واژه مقدس عشق را درموردش به کار ببریم......
البته عشق واقعی را گفتم! نه عشق کاذب که مقدس هم نیست هیچ!گمراه کننده هم هست!

---

سلام واقعا از اين که وقت گذاشتين ممنونم
در مورد عشق نظر شما کاملا درسته چون الان واقعا از پسره متنفره
خودش الان يجورايي ارتباطش رو با خانوداه پسره قطع کرده ولي نميتونه خانواده رو مجبور به اين کارکنه
بايد بگم که دختر منظقيه هست اما ايشون از بچگي اين پسر رو ميشناسه ميدونسته اهل چه چيزايي هست و نيست
اما وقتي پسره بهش پيشنهاد دوستي داده و اونم قبول کرده فهميده اين پسر اونجوري نيست که همه در خانواده ميشناسنش و خيلي خيلي متفاوته
من ميدونم که کارش واقعا اشتباه بوده و من همچين چيزي رو نميپذيرم اما بدون احساسات که باهاش صحبت ميکنم واقعا پشيمونه
در مورد يکي از دوستان که پرسيده بودن که گفتن اين مسعله از روي صداقت بوده يا ترس بايد بگم مطمعنم که از روي صداقت بوده.
بايد بگم که از نوشته هاي من اين رو برداشت نکنيد که کار خوبي انجام داده و يا من توهيني به جامعه بکنم بلکه هر چيزي ک فهميدم و ميدونم رو ميگم تا شايد راهنمايي درستي صورت بگيره
بازم تشکر ميکنم از دوستان به خاطر راهنمايي

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط -_mehran_-

سلام واقعا از اين که وقت گذاشتين ممنونم
در مورد عشق نظر شما کاملا درسته چون الان واقعا از پسره متنفره
خودش الان يجورايي ارتباطش رو با خانوداه پسره قطع کرده ولي نميتونه خانواده رو مجبور به اين کارکنه
بايد بگم که دختر منظقيه هست اما ايشون از بچگي اين پسر رو ميشناسه ميدونسته اهل چه چيزايي هست و نيست
اما وقتي پسره بهش پيشنهاد دوستي داده و اونم قبول کرده فهميده اين پسر اونجوري نيست که همه در خانواده ميشناسنش و خيلي خيلي متفاوته
من ميدونم که کارش واقعا اشتباه بوده و من همچين چيزي رو نميپذيرم اما بدون احساسات که باهاش صحبت ميکنم واقعا پشيمونه
در مورد يکي از دوستان که پرسيده بودن که گفتن اين مسعله از روي صداقت بوده يا ترس بايد بگم مطمعنم که از روي صداقت بوده.
بايد بگم که از نوشته هاي من اين رو برداشت نکنيد که کار خوبي انجام داده و يا من توهيني به جامعه بکنم بلکه هر چيزي ک فهميدم و ميدونم رو ميگم تا شايد راهنمايي درستي صورت بگيره
بازم تشکر ميکنم از دوستان به خاطر راهنمايي

---

سلام
من کارشناس نیستم و نظر شخصیم شاید درست نباشه برای همین نظر شخصی خودمو نمی گم اصلا...
ولی چون تو این سایت بودم و تاپیکهای مشابه دیدم می دونم اگر کارشناسان این سایت میومدند تقریبا چه نظری می دادند!

احتمال بسیار زیاد مدیر همدردی به خاطر اینکه شما اون آقای مذکور را در ادامه زندگیتون می بینید از این ازدواج شما را منع می کردند. چون ممکنه غیرت مردانه باعث بشه در آینده این موضوع شما را اذیت کنه. (این طور نیست؟)

و اگر این دختر با شرایط ایشون میامد تاپیک می زد مشاورین سایت می گفتند که چون واقعا توبه کرده و رابطه در این حد بوده نباید این موضوع را به شما می گفته و نباید به خواستگار بعدیش بگه. چون هر مردی بخواد باهاش ازدواج کنه بعدا اون آقای مذکور را هم حتما می بینه و مردی اینها براش مهم نیست که خودش تو دوستی سابقه دار باشه و چنین مردی هم قطعا شایسته این دختر خانم با این ویژگی های ایشون نیست .چون ایشون اعتقادات خودشون بر این اساس نیست و درست نیست مجبور به ازدواج با غیرهمکفوشون از نظر اعتقادی بشن.

من واقعا نمی دونم صداقت در این مرحله چگونه تعریف میشه.....
شاید نظر شخصی من این باشه که طرف مقابل باید به هر حال بگه!!! (البته من خودم اگر طرفم بگه قبول نمی کنم.چون نمی تونم کنار بیام.و نظرم اینه حتما باید بهم بگه.چه صیغه.چه دوستی) ولی وقتی شرایط این دختر را می بینم واقعا نمی دونم چقدر میشه به صداقتش بها داد و آیا صحیحه که راهنمایی بشه در آینده به خاطر اینکه محکوم به ازدواج اشتباه نشه( با توجه به اینکه توبه واقعی کرده و پشیمونه و مبنای اعتقادیش این نبوده و نیست) به خواستگار بعدیش چیزی نگه یا نه؟ (پاسخ: مشاورین می گن نباید به خواستگارش بگه!)

آیا شما در پس زمینه ذهنتون ترس از این دارین که ارتباط این خانم وآقا در حد همین مقدار مشاهده موی سر که شما خبر دارین نبوده باشه؟
جواب به این سوال آنقدرها هم ساده نیست. شاید شما هم برای پیدا کردن جوابش احتیاج به کمک داشته باشین، چون دسترسی به لایه های درونی ذهن(حتی خودمون) از دسترسی به کره ماه هم سخت تره.:311:
از این جهت میپرسم که برام عجیبه که کسی این "اتفاقات بسیار عادی" در زندگی همسرش در دوران پیش از ازدواج حتی براش اهمیت داشته باشه، چه رسد به اینکه در موردشون حساسیت هم به خرج بده! یه سوال دیگه هم الان برام پیش اومد، البته احتمال قریب به یقین جوابش مثبته، اونم اینکه این حساسیت شما فقط به خاطر همون نهی مذهب از این کار این دخترخانم بوده؟
میدونین از نظر مذهبی هم وقتی برای خانمی خواستگار میاد، این اجازه داده شده که یک بار خانم رو بدون حجاب مشاهده کنن؟ آیا شما اگر در این حالت که تنها فرقش اطلاع خانوادست این خانم رو کسی میدید براتون اشکالی نداشت؟
من یک عقیده ای دارم که اگر کسی نکته منفیی(؟) در مورد گذشتش وجود داره که اگر خودش نمیگفت من هم به هیچ وجه از اون باخبر نمیشدم، اینکه این نکته رو برام فاش بکنه یا نه اصلا برام مهم نیست.
باز هم میگم خیلی برام ناملموسه حساسیت بعضی آقایان از مراودات اجتماعی عادی همسرانشون با دیگر آقایان قبل از ازدواج.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اثر راشومون

آیا شما در پس زمینه ذهنتون ترس از این دارین که ارتباط این خانم وآقا در حد همین مقدار مشاهده موی سر که شما خبر دارین نبوده باشه؟
جواب به این سوال آنقدرها هم ساده نیست. شاید شما هم برای پیدا کردن جوابش احتیاج به کمک داشته باشین، چون دسترسی به لایه های درونی ذهن(حتی خودمون) از دسترسی به کره ماه هم سخت تره.:311:
از این جهت میپرسم که برام عجیبه که کسی این "اتفاقات بسیار عادی" در زندگی همسرش در دوران پیش از ازدواج حتی براش اهمیت داشته باشه، چه رسد به اینکه در موردشون حساسیت هم به خرج بده! یه سوال دیگه هم الان برام پیش اومد، البته احتمال قریب به یقین جوابش مثبته، اونم اینکه این حساسیت شما فقط به خاطر همون نهی مذهب از این کار این دخترخانم بوده؟
میدونین از نظر مذهبی هم وقتی برای خانمی خواستگار میاد، این اجازه داده شده که یک بار خانم رو بدون حجاب مشاهده کنن؟ آیا شما اگر در این حالت که تنها فرقش اطلاع خانوادست این خانم رو کسی میدید براتون اشکالی نداشت؟
من یک عقیده ای دارم که اگر کسی نکته منفیی(؟) در مورد گذشتش وجود داره که اگر خودش نمیگفت من هم به هیچ وجه از اون باخبر نمیشدم، اینکه این نکته رو برام فاش بکنه یا نه اصلا برام مهم نیست.
باز هم میگم خیلی برام ناملموسه حساسیت بعضی آقایان از مراودات اجتماعی عادی همسرانشون با دیگر آقایان قبل از ازدواج.

---

مراوده داریم تا مراوده! همونطور که عدم وجود یکی مشکل سازه، وجود نوع دیگه اش هم مشکل ساز میشه
همین اطلاع یا عدم اطلاع خانواده مهمترین نکته در ازدواج و خواستگاریه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan2

مراوده داریم تا مراوده! همونطور که عدم وجود یکی مشکل سازه، وجود نوع دیگه اش هم مشکل ساز میشه
همین اطلاع یا عدم اطلاع خانواده مهمترین نکته در ازدواج و خواستگاریه

---

عجب! پس تمام "حسهای منفی" که از مشاهده شدن موی سر همسر آیندمون در گذشته اش توسط یک آقا بهمون دست میده، اگر آخرش خانواده طرف بگن که آره! ما هم اطلاع داشتیم، از بین میرن و حتی به حس مثبت تبدیل میشن!
مقدار واقعی بودن چنین حسی از همینجا مشخص میشه، که تمام بیسش روی یک سری الگوها و قوانین دیکته شده (بخوانید شرایع) قرار داره.
من فکر میکنم این نیست که شرع یا اطلاع و عدم اطلاع خانواده این تاثیر رو بر احساس بد این آقا و افراد مشابهشون میذاره بلکه بحث اصلی اینجاست که هر فردی یک بخشی از وجود همسرش رو حتی پیش از ازدواج، حریم مخصوص خودش میدونه و وارد شدن هر فرد دیگری در این حریم رو مثل تجاوز به حقوق خودش میدونه، قلمرو این حریم از هر آدم تا آدم دیگه تفاوت داره، یکی اندازه این قلمرو براش وسعت بیشتری داره و یکی کمتر...، برای یکی هم ممکنه که اصلا چنین قلمروی وجود نداشته باشه.
یکی ممکنه حتی به فکر و علاقه همسرش قبل از ازدواج حساس باشه و اینکه همسرش پیش از ازدواج حتی به یک فرد از جنس مخالف مدتی در خفا علاقمند شده باشه براش غیر قابل تحمل باشه که مثالهایی از این طرز فکر رو در تاپیکهای این چند وقت دیدیم و یکی مثل من تنها سابقه روابط کامل جنسی همسرش براش خط قرمز باشه(که در موردش در تاپیک معیارهام برای ازدواج گفتم) و یکی حتی سابقه روابط کامل همسرش هم براش اهمیت نداشته باشه مثل جناب arash که چند تاپیک ازشون خوندیم.
فکر میکنم همونقدر که طرز فکر جناب arash برای من عجیب و غیر قابل درکه ایشون هم همین احساس رو نسبت به طرز فکر من داشته باشن و به همین ترتیب هر کسی فقط اون قلمروی رو که خودش برای خودش در نظر گرفته براش اهمیت داره و اصلا بقیه افراد رو درک نمیکنه.
اینطور تفاوتها رو در احساس افراد نسبت به گذشته همسر، در هر جامعه ای با هر سطح نفوذ مذهب و با هر میزان نفوذ خانواده در امر ازدواج میتونیم ببینیم، از مدرنترین جوامع غربی تا سنتی ترین جوامع شرقی.
به همین دلیل بود که در پست قبلیم عرض کردم باید ریشه اصلی این احساسشون رو پیدا کنن(که معمولا کار آسونی نیست) و این نظر شخصیم(ممکنه درست نباشه ولی اعتقادم اینه) هست که ربط دادن این حساسیتها "حتی در خودمون" به مسائل بیرونی مثل مذهب و اطلاع خانواده، "تحریف" و "خطای در خودشناسی" هست و همه باید با شناخت قلمرو حساسیت خودشون از طریق خودکاوی صحیح یا با کمک افراد متخصص، اون رو به رسمیت بشناسن و در لیست معیارهای ازدواجشون قرار بدن.
توصیه ای هم که میشه به همه داشت اینه که این معیار ازدواج رو هم مثل بقیه معیارها بدونن(یعنی مثل یک خان از هفت خان رستم) برای رسیدن به شخص مورد نظرشون، و درست مثل بقیه معیارها در اون، متوقف نشن بلکه فقط از اون گذر کنن و از اینکه همسر آینده شون بخواد مطمئن بشه که کسی در بخشی از گذشته همسرش که اون رو حریم و قلمرو خودش میدونه وارد نشده باشه ناراحت نشن و بهشون برنخوره و اگر طرف مقابل رو فرد مناسبی برای ازدواج دونستن، به خاطر معیارهای ازدواج که فقط باید "محل گذر" باشن و نه "محل توقف" اون رو از دست ندن.

سلام
جناب اثر راشومون عزیز:
اول اینکه از نوشته های دوستمون آقا مهران استنباط حداقل من این بود که توی این رابطه فقط اون اتفاق آخر نیوفتاده و جناب مهران هم نخاستن موضوع رو باز کنن.
دوم اینکه اون بحث دیدن بدون حجاب دختر شرایط داره اونهم در مراحل انتهایی آشنایی، زمانی که دو طرف مطمئن هستن که هیچ مشکلی دیگه نیست اونهم تازه حدودی داره که این حدود هم از نظر مراجع فرق میکنه، نه اینکه هنوز هیچی مشخص نیست نه خواستگاری، نه نظر پدر دختر، نه آزمایش خون....
از نظر من هم عدم اطلاع خانواده دلیل اشتباه بودن این رابطه نیست و بگیم اگه خانواده اطلاع داشت دیگه مشکلی نبود.

با توجه به درک کم خودم پرسیدن آشکار و جواب دادن بی پرده نسبت به گذشته افراد در این موضوعات خاص رو خلاف رضایت خداوند میدونم (به نظرم خدا میخاد که از این موضوعات گذر کنبم) و نبایستی چه از سمت پسر و چه دختر خیلی بی پرده وارد این موضوع شد و مثلا پرسید که آیا شما رابطه خارج از چارچوب شرع با جنس مخالف داشتید یا خیر؟
بلکه باید به نگرش دو طرف توجه کرد. از روی نظرات و دیدگاه طرف مقابل و همچنین تحقیقات مناسب، میشه فهمید که اگه گذشته مشکل داری هم وجود داشته آیا فرد از اون گذشته پشیمونه یا خیر؟ آیا اون گذشته یک اشتباه بوده ،یا خیر این اشتباه با شخصیت طرف مقابل سنخیت داشته. ( مثلا به نظرم در خصوص مشکل جناب مهران، به نظر میرسه اشتباه دختر خانم اصلا با شخصیت و تفکرات ایشون سنخیتی نداشته)
کسایی هم که واقعا نمیتونن با این موضوع کنار بیان مثل خود من. خیلی صریح نظرم رو طی آشنایی میگم. میگم که من تو خودم نمی‌بینم که بتونم با کسی که این روابط رو تجربه کرده زندگی کنم. یعنی نظرم رو با صراحت میگم و طرف مقابل هم بدون اینکه مستقیم جواب بده تکلیف خودشو میدونه.
البته در خصوص مشکل دوستمون جناب مهران، گفتن موضوع از سمت دختر خانم کاری عقلانی بوده، چون امکان داشت در آینده این موضوع بر ملا بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اثر راشومون

عجب! پس تمام "حسهای منفی" که از مشاهده شدن موی سر همسر آیندمون در گذشته اش توسط یک آقا بهمون دست میده، اگر آخرش خانواده طرف بگن که آره! ما هم اطلاع داشتیم، از بین میرن و حتی به حس مثبت تبدیل میشن!

---

نمیدونم چرا دوست داریم 0 یا 1 در مورد دیگران قضاوت کنیم! اینکه گفته بشه نقش خانواده مهمه فکر نمیکنم به این موضوع ربط داشته باشه که حس منفی شما مثبت بشه. بازم نکتش اینجاست که خانواده ای که براشون مهم نباشه دختر یا پسرشون چه روابطی دارن از دایره انتخاب بعضی افراد خارج میشن.

احساس میکنم چون این بحث به موضوع مهران مربوط میشه تو این تایپیک تبادل نظر بشه ایرادی نداشته باشه. اثر راشومون عزیز، خوشحال شدم نظرتو گفتی
گذشته برای من خیلی مهمه چون شخصیت واقعی آدما همون گذشتشونه نه تغییرات بعد ازدواج به خاطر یه نفر دیگه. قبلا گفتم جمله " گذشته هر کس به خودش مربوطه " هیچ استدلالی پشتش نیست فقط فقط برای توجیه تو فرهنگ ما استفاده میشه، حتی تو همین سایت میبینید یه کاربر کلی زحمت کشیده مطالب خوبی هم نوشته اما کسی ازش تشکر نمیکنه اما به محض حمایت بی مورد از بعضی خانمها یا توجیه یه سری گناهان توسط کاربر فقط تشکر افراد خاصی رو زیر کامنت میبینی!!!
متاسفانه تو فرهنگ ما وقتی یه نفر اشتباه میکنه نمیخواد اشتباهشو قبول کنه، میخواد اونو توجیه کنه که کارش درست بوده، خود من کلی اشتباه داشتم اما سعی میکنم به دیگران گوشزد کنم کار منو انجام ندن، این خودش به جورایی توبه محسوب میشه.

میخوام چند تا مثال بزنم. شنیدم و حتی تو هین سایت هم نمونش هست که دختری مذهبی! که صیغه شده و به فرد موردنظر نگفته اما اینو حق خودش میدونسته که صیغه بشه چون شرع گفته، خب من به شخصه از این موارد بیزارم. یه نمونه دیگه شما فرض کن یک دخترخانم فقط یه دوست پسر داشته و همیشه تو ذهنش این دوست پسرش میمونه و از طرفی دختر دیگه ای که چند تا دوست پسر داشته اما همین تعدد باعث میشه کمتر روی یه نفر تمرکز کنه حالا اگه به شما حق انتخاب از بین این دو دخترو بدن کدومو انتخاب میکنی؟ میشه گفت چون اولی فقط یه دونه دوست پسر داشته پس بهتره!؟
از این دست مسایل زیاده این مسایلی نیست که بخوایم با چند تا خط بررسیش کنیم.
مثلا جمله ای باب شده که تو امریکا دختر اگه باکره باشه مورد تمسخر قرار میگیره!! من خودم میترسم این جمله رو جایی بگم شاید خودم مسخره بشم! فکر نمیکنم امریکاییها خیلی کنجکاو باشن ببینن ما تو ایران چی میگیم! یه کم عزت نفس بد نیست. این که قبل ازدواج کسی بتونه خودشو حفظ کنه کار بزرگی انجام داده اما کار سختیه پس ما چون این کار سخته ازش ایراد میگیریم!

شما میتونی این نظر منو که میخوام با دختری ازدواج کنم که حریم خصوصی خودشو برای هر پسری باز نمیکنه یه معیار در نظر بگیری مثل معیار تحصیلات زیبایی خانواده و ... باید سعی کرد هر چیزی رو واسه خودت میپسندی واسه دیگران هم بپسندی.

نمیدونم شاید اگه تو شرایط مهران قرار بگیرم شاید نتونم از دختر مورد نظرم دل بکنم اما بدون شک اون عشق رویایی که قراره بهش بدم خیلی کمتر میشه.

اما در مورد نوع روابط قبل ازدواج، شخصا میگم دوست دارم همسر آیندم روابط اجتماعی خوبی داشته باشه، با جنس مخالف برخورد داشته باشه، اما روابط عاطفی و جنسی رو فقط با همسر آیندش تجربه کنه. اعتقادم اینه که وقتی از خط قرمز روابط عاطفی گذر کنی برای رسیدن به روابط جنسی نیازی به فشار پدال گاز نداری بلکه پدال ترمز هم نمیتونه جلوشو بگیره.
ازدواج موفق بعد از دو سه سال خودشو نشون میده، وقتی که تب و تاب اولیه فروکش میکنه، حالا وقتی ما روابط عاطفی چند ساله یا چند ماهه با افراد دیگه داریم و در اوج احساسات جدا میشیم باعث مقایسه نابرابر بین زمان اوج احساسات دوست پسری دوست دختری و مرحله نزول احساسات اولیه زن و شوهر میشیم. مشکل از اینجا شروع میشه...............
خیلی خوبه وقتی شما یه ویژگی داری به خاطر ویژگی خاصت دوست داشتنی بشی اما مقایسه نشی! میدونیم چجوری مقایسه پیش میاد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan2

نمیدونم چرا دوست داریم 0 یا 1 در مورد دیگران قضاوت کنیم! اینکه گفته بشه نقش خانواده مهمه فکر نمیکنم به این موضوع ربط داشته باشه که حس منفی شما مثبت بشه. بازم نکتش اینجاست که خانواده ای که براشون مهم نباشه دختر یا پسرشون چه روابطی دارن از دایره انتخاب بعضی افراد خارج میشن.

احساس میکنم چون این بحث به موضوع مهران مربوط میشه تو این تایپیک تبادل نظر بشه ایرادی نداشته باشه. اثر راشومون عزیز، خوشحال شدم نظرتو گفتی
گذشته برای من خیلی مهمه چون شخصیت واقعی آدما همون گذشتشونه نه تغییرات بعد ازدواج به خاطر یه نفر دیگه. قبلا گفتم جمله " گذشته هر کس به خودش مربوطه " هیچ استدلالی پشتش نیست فقط فقط برای توجیه تو فرهنگ ما استفاده میشه، حتی تو همین سایت میبینید یه کاربر کلی زحمت کشیده مطالب خوبی هم نوشته اما کسی ازش تشکر نمیکنه اما به محض حمایت بی مورد از بعضی خانمها یا توجیه یه سری گناهان توسط کاربر فقط تشکر افراد خاصی رو زیر کامنت میبینی!!!
متاسفانه تو فرهنگ ما وقتی یه نفر اشتباه میکنه نمیخواد اشتباهشو قبول کنه، میخواد اونو توجیه کنه که کارش درست بوده، خود من کلی اشتباه داشتم اما سعی میکنم به دیگران گوشزد کنم کار منو انجام ندن، این خودش به جورایی توبه محسوب میشه.

میخوام چند تا مثال بزنم. شنیدم و حتی تو هین سایت هم نمونش هست که دختری مذهبی! که صیغه شده و به فرد موردنظر نگفته اما اینو حق خودش میدونسته که صیغه بشه چون شرع گفته، خب من به شخصه از این موارد بیزارم. یه نمونه دیگه شما فرض کن یک دخترخانم فقط یه دوست پسر داشته و همیشه تو ذهنش این دوست پسرش میمونه و از طرفی دختر دیگه ای که چند تا دوست پسر داشته اما همین تعدد باعث میشه کمتر روی یه نفر تمرکز کنه حالا اگه به شما حق انتخاب از بین این دو دخترو بدن کدومو انتخاب میکنی؟ میشه گفت چون اولی فقط یه دونه دوست پسر داشته پس بهتره!؟
از این دست مسایل زیاده این مسایلی نیست که بخوایم با چند تا خط بررسیش کنیم.
مثلا جمله ای باب شده که تو امریکا دختر اگه باکره باشه مورد تمسخر قرار میگیره!! من خودم میترسم این جمله رو جایی بگم شاید خودم مسخره بشم! فکر نمیکنم امریکاییها خیلی کنجکاو باشن ببینن ما تو ایران چی میگیم! یه کم عزت نفس بد نیست. این که قبل ازدواج کسی بتونه خودشو حفظ کنه کار بزرگی انجام داده اما کار سختیه پس ما چون این کار سخته ازش ایراد میگیریم!

شما میتونی این نظر منو که میخوام با دختری ازدواج کنم که حریم خصوصی خودشو برای هر پسری باز نمیکنه یه معیار در نظر بگیری مثل معیار تحصیلات زیبایی خانواده و ... باید سعی کرد هر چیزی رو واسه خودت میپسندی واسه دیگران هم بپسندی.

نمیدونم شاید اگه تو شرایط مهران قرار بگیرم شاید نتونم از دختر مورد نظرم دل بکنم اما بدون شک اون عشق رویایی که قراره بهش بدم خیلی کمتر میشه.

اما در مورد نوع روابط قبل ازدواج، شخصا میگم دوست دارم همسر آیندم روابط اجتماعی خوبی داشته باشه، با جنس مخالف برخورد داشته باشه، اما روابط عاطفی و جنسی رو فقط با همسر آیندش تجربه کنه. اعتقادم اینه که وقتی از خط قرمز روابط عاطفی گذر کنی برای رسیدن به روابط جنسی نیازی به فشار پدال گاز نداری بلکه پدال ترمز هم نمیتونه جلوشو بگیره.
ازدواج موفق بعد از دو سه سال خودشو نشون میده، وقتی که تب و تاب اولیه فروکش میکنه، حالا وقتی ما روابط عاطفی چند ساله یا چند ماهه با افراد دیگه داریم و در اوج احساسات جدا میشیم باعث مقایسه نابرابر بین زمان اوج احساسات دوست پسری دوست دختری و مرحله نزول احساسات اولیه زن و شوهر میشیم. مشکل از اینجا شروع میشه...............
خیلی خوبه وقتی شما یه ویژگی داری به خاطر ویژگی خاصت دوست داشتنی بشی اما مقایسه نشی! میدونیم چجوری مقایسه پیش میاد.

---

با تشکر از صحبتهاتون و نظرتون، اما مطالب شما در مورد بحث گذشته افراد، جوابی در "تقابل" با حرفهای بنده نبود. یکی از دیدگاهها در این باره بود که من هم به عنوان مثال آورده بودم و همونطور که دیدید ردش هم نکردم.
شاید منظور شما هم جواب و ردیه بر حرفهای من نبوده ولی چون از من نقل قول کردید اینطور حدس زدم.
موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan2

مراوده داریم تا مراوده! همونطور که عدم وجود یکی مشکل سازه، وجود نوع دیگه اش هم مشکل ساز میشه
همین اطلاع یا عدم اطلاع خانواده مهمترین نکته در ازدواج و خواستگاریه

---

من با این موضوع خیلی موافقم... اصلا هم بحث دیدن موی سر نیست... بحث مذهبی هم نیست. بحث اینه که اون فرد چقدر منطقی رفتار می کنه و چقدر پایبند به اصوله و در آینده پایبند می مونه.


من چون دخترم نظرم را راجع به آقایی که چنین تجربه ای داشته می گم. این آقا یواشکی با دختر مردم رفته رابطه برقرار کرده. بعد هم ولش کرده! من نمی تونم بگم این آقا عاقل بوده و دلش پاک بوده! مردها اصولا منطقی ترند. چون مطمئن نبوده که این دختر را می خواد یا نه... بعد مطمئن نبوده که خانواده دختر یا خودش موافق هستند یا نه...
یعنی 50 درصد که خانواده هست مطمئن نبوده و تازه 50 درصد خودشون هم مطمئن نبوده.
بعد چنین آقایی یه دختر را دلبسته کرده و بعد هم رفته... (در صورتی که دین که گفته یه نظر حلاله وقتیه که 99 درصد مطمئن باشه و فقط مونده یه نظر)
حالا این بیاد تو خواستگاری بهم بگه من سابقه دوستی داشتم ولی فقط در این حد بوده... (البته عمرا پسری بگه) ولی بگه خب من قبول نمی کنم حتما! دو حالت داره:
یا عاقل بوده و این کار را کرده... پس یعنی خیلی آدم بدجنسی بوده و نیتش ....
یا عاقل نبوده و گول خورده... چنین مردی را برای چی بخوام؟مرد که نباید این جوری تصمیم بگیره..

آدم که حتما نباید بره با طرف رابطه ج برقرار کنه بعد بگیم به همسر آیندش خیانت کرده.
وقتی یکی قصدش دوستیه خیلی خیلی فرق داره با کسی که قصدش ازدواجه...

حالا یه بحث تازگی مد شده دوستی به قصد ازدواج!!! خب اگر واقعا قصدشون درسته و واقعا ازدواجه که پنهان کاری نداره پسر باید بره خواستگاری و همون اول نظر خانواده ها را بدونندحالا یا جواب مثبت یا جواب منفی... (آدم چیزی را از خانواده اش پنهان می کنه که یه خورده شیشه ای راجع بهش داشته باشه)
وقتی یکی این قدر جسارت داره پنهان کاری تو چنین تصمیم گیری مهم زندگیش پنهان کاری می کنه بعدا چه طوری پنهانی به همسر آیندش خیانت نکنه؟ حالا ان شاالله نکنه ولی ریسکش را که خیلی بالا می بره!نمی بره؟

صیغه هم همینه......
الان بعضی می رن صیغه می کنند و گناه هم نمی کنند.و کسی هم نمی دونه. یعنی عملا این آدم یه بار ازدواج کرده بعد می ره سراغ دختر مجرد بی تجربه...
من می گم این آقا گناه نکرده.خب؟ ولی من نمی پسندم!
چرا؟
چون وقتی یه پسر این قدر عرضه داره پنهانی همچین کاری را بکنه و مکان و... هم جور کنه از کجا معلوم بعد ازدواجش هم با کوچکترین بهانه سراغ این مسائل نره؟ پایبندیش در چه حده؟ بالاخره تو زندگی متاهلی ممکنه هزار تا مشکل پیش بیاد یا دعوا بشه یا...
ولی وقتی یکی عقد می کنه و همه هم خبر دارند این آدم بدجنس نیست... تو انتخابش اشتباه کرده. نمی خواسته کسی را گول بزنه... یا خودش را یه جور دیگه نشون بده.هدفش هوا و هوس نیست واقعا می خواسته ازدواج کنه ولی نشده. بعد از ازدواج هم احتمالش بیشتره به برخی مسائل پایبند بمونه....

هر دو صیغه کردند یا هردو یه مدت با یک دختری دوران آشنایی داشتند ولی یکی با اطلاع خانواده و یکی بی اطلاع خانواده... اما راجع به هرکدوم چه حدس و گمانهایی میشه زد؟

اگر شما دختر داشتید دلتون مطمئن بود که به کدام پسر دخترتون را بسپرید؟ انصافا تو دلتون بپرسید به کدوم پسر اعتماد بیشتری دارید؟ پسری که طبق یک اصول رفتار می کنه یا پسری که معلوم نیست چه نیتی داشته؟

می خوام بگم اطلاع خانواده خیلی چیزها را شفاف می کنه!
نیت اون آدم را شفاف می کنه! که آیا نیتش ازدواج بوده یا خدای نکرده هوا و هوس...
آیا خواستگاری رفته که بتونه شریک زندگیش را انتخاب کنه یا اینکه حالا بذار با این دختر دوست بشم..اگر خوشم اومد بعدا!!! ممکنه خوشم نیاد... چرا بی خودی خانواده ام را درگیر کنم.... خیلی وقتها پسرها یه همدم از جنس مخالف می خوان! که فعلا که نمی تونن ازدواج کنند فعلا یکی باشه.بعدا شاید مورد بهتر هم بود... خب این واقعا چقدر بی انصافیه! حالا اگر با دختری هم کارش به رابطه نکشه ولی واقعا نیتش درست نبوده! انسانی نبوده! من چرا باید به یه همچین آدمی جواب مثبت بدم؟
اگر همین پسر خانواده را در اطلاع گذاشته بود چقدر می تونستیم چنین سوء ظنهایی بهش داشته باشیم؟
حالا شاید هم همچین نیتی نداشته باشه ولی خیلی احتمال داره و خیلی نیاز به سبک سنگین بیشتر داره.
اما یکی که با اطلاع خانواده بوده همون اول خیلی راحت از این سوء ظن ها تبرئه میشه!

بعد به نظر من چون پسرها اقدام کننده برای خواستگاری هستند گناهشون خیلی سنگین تره! چون او می تونسته آغاز این فرایند را با خواستگاری و اطلاع خانواده شروع کنه ولی نکرده! و اینکه بگه من گذشته ام به خودم مربوطه درست نیست. چون آدمی که تو گذشتش نیتش درست نباشه بعدا هم نیتش نمی تونه درست باشه. مگر اینکه یه تحول اساسی براش پیش بیاد و کلا نیتش تغییر کنه و پشیمون واقعی باشه... نه اینکه بگه نه کار خیلی بدی هم نکردم. جوانیم دیگه.. یا همه جوانها این طورن یا این طور انتخاب می کنند...مهم بعد ازدواجه...

خدا عاقبت هممون را بخیر کنه و هرکس با هم فکر خودش ازدواج کنه ...
الهی آمین :72: