دوستان و کارشنای محترم دارم زندگیم رواز دست می دم .منو از این بحران بیرون بکشید.

سلام از راهنمایی های دوست بسیار عزیز و محترمی چون نوپو و مهرانا استفاده های خوبی کردم اما نیاز به راهمنایی های بیشتری دارم .
همه چیز رو تو تاپیکم توضیح دادم .با همسرم بعد از جریانات سرسنگین برخورد کردم اما همسرم بدتر از من شد دیگه نمی دونم چی کار کنم نه راه پس دارم نه راه پیش فقط خونم سرده سرده احساس خفه گی می کنم .شوهرم خیلی سرد و بداخلاق رفتار می کنه کمکم کنید.اگه این وضع ادامه پیدا کنه من نابود می شم.از طرفی دیگه نمی خوام من پا پیش بزارم .به دادم برسید.

- - - Updated - - -

شوهرم سوهان روحم شده آرزوی مرگ می کنم.

چرا هیچ کس صدای مرا نمی شنود؟

سلام دوست عزیز من فقط الان رسیدم تاپیک قبلیتون فقط پیام اولش که مال خودتون بود را خوندم .. هنوز کامل نخوندم.. تا همین حد ک متوجه شدم میگم آروم باشید خانمی .. همه چیز درست میشه فقط باید بدونید ایشون چه تیپ شخصییتی دارن و چطوری میشه که باهاشون صحبت کنید ... شاید از حرفای دل شما بی خبر باشه یا حتی برعکس شاید سوالام تکراری باشه نمی دونم ببخشید نمی دونم خانمی

شما و همسرتون چند سالتونه ؟ فرزند دارید ؟ با همسرتون شده مستقیم درخواست کنید صحبت کنید ؟ قبل از ازدواج وقتی با همدیگه مشکلی داشتید چطوری ( چه مدلی ) حلش می کردین ؟

Sookootعزیز اگر تاپیک منو بخونید خیلی چیزها براتون روشن می شه .اما جواب سوالاتون:
من 27 سالمه و همسرم 33.فرزند ندارم.بارها این کار رو کردم اما دو دقیقه بعد انگار نه انگار.حلش نمی کردیم فقط به خاطر احساساتمون یا من می گذشتم یا اون.

سلام
دوست خووبم تاپیک قبلیتونو خوندم

اول اینکه یه موضوعی را حس میکنم اینکه پیش داوری می کنید سعی کنید وقتی اتفاقی نیوفتاده بد اون ماجرارو برای خودتون تو ذهنتون نسازید ....شما قرارررر نیست افسرده شین چون اومدین اینجا دارین تلاش می کنید .... و بنظرم بعضی وقتا این حس استرس که کی می خواد مشکلات حل شه باعث می شه خوووود مشکلات و مسایلی که هستن را نبینید ... یکم آرامش داشته باشید رو خودتون کار کنید و اینو بااااااوووور کنید که زندگیتونو دوووست دارید و تلاش می کنید درست شه یا بهتر شه و به این هدفتون می رسید ...
مثلا تو تاپیک قبلی ازتون پرسیدن چرا نه نمی تونید به همسرتون بگید گفتید : چون می دونم احترام نمی زاره و... این پیش داوریه ... یا علت را برخورد فیزیکی می دونستن که گفتین ترس از برخورد فیزیکی ندارید .. پس چه عواقبی می خواد داشته باشه ؟؟!!!!!

ببینید برای خودتون یه سری ارزشا رو قایل شید مطمئن باشید به مرور زمان برای ایشونم جا می افته ...مثلا اگه واقعا راجب موضوعی مخالفید خوب اول براشون دلیل بیارید با لحن خوب بیانش کنید و بگید که می دونید ایشون درکتون می کنه ( تاییدشون کنید که حستون را درک می کنن ... یجورایی بهشون این حسو بدین ) بعد حرفتونو بزنید و نظرتون را بگید حتی اگر نپذیرفتن شما باید نظرتونو با دلیل بگین بعد علت مخالفتشو بپرسین شاید ایشون از یه جنبه دیگ نگاه می کنن !!!

باهم صحبت کنید و توافق کنید که ایشون براتون اهمییتش زیاده و درکنارشون هستین می خواید آرامش داشته باشید و توافقی انتظاری از خانواده همدیگه نداشته باشید ...
شما گفتین زیاد می گید چشم ... اما این بیان و موقعییت چشم هم بنظر من مهمه ... وقتی می گید چشم عکس اعمل همسرتون چییه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

و بنظرم اول رابطه اتون را بهتر کنید و تا حدی از نظر مالی مطمئن شید بعد با موافقت هر دوتون بخواید فرزند داشته باشید و تنهایی قضاوت نکنید که شاید علت رفتارا بخاطر فرزند هست ( طبق نوشته خودتون گفتم )

سعی کنید طرز بیانتونو با همسرتون تغییر بدید و حتما وقتی خسته نیستن ازشون بخوایدد باهم صحبت کنید و از حرفایی که تو دل ایشون هست باخبر شید و ایشون هم بدونن ....
اینکه می گید صحبت کردم بارها و بارهااا آخرین بار کی صحبت کردین راجب حرفای دلتون ؟؟؟؟

برای شروع حرفاتون هم یهو شروع نکنید اول احساستونو بهش بگین و بگید از اینکه همیشه حواسشون بهتون هست ازشون ممنونین و حس خوبی دارید و.... اول راجب این موضوع ها حرف بزنید حتی اجازه بدین اگه ایشونم خواست چیزی بگه بگن بعد آروم آروم شروع کنین ...

دوست خووبم مطمئن باشید ویژگی های خااااصی داشتین که همسرتون شما رو انتخاب کرده پس طوری برخورد کنید که هنووووووووزم اون ویژگی هااا تو وجودتون هست و همسرتون اونها رو میبینه همش به خووودتون بر می گرده .. پس نا امید نباشید ووو زود قضاوت نکنید ...

و یه سوال دیگه وقتی رابطه اتون دوستی بود اگر قهر می کردین کی پیش قدم می شد ؟؟؟؟؟؟؟

البته بنظرم یه طوری تو خونه جو را به وجود بیارید که قهر معنا نداره و فقط یه ناراحتی باشه که خواهان حرف زدن با هم باشید تا توضیح بدین ...
راه های زیادی وجود دارن و نباید ترس اینکه اگه بگم قهر می کنه باعث شه انجامش ندید ..

مووفق باشید و امیدوااارر :72:

دوست خوبم مرسی که به تاپیک من سر زدید.من خیلی حساسم و به قول شما خیلی زود پیش داوری می کنم.اینو قبول دارم.عواقب مقابله با من توی رفتار همسرم کاملا مشخصه.شایدم از اینکه ناراحت میشه و سرسنگین برخورد می کنه یا اینکه درنهایت کار خودش رو می کنه و من تحقیر می شم.می دونید چرا می گم بچه؟چون همسرم دوساله که بچه می خواد و من با هزار ترفند و دلیل این کار رو به تعویق انداختم. اون می گه :تو هر وقت خودت می خوای یک کار رو انجام می دی. از نظر مالی مشکلی نداریم اما من برای بهتر شدن رابطه تلاش می کنم.

من آخرین بار شب قب از اینکه باهاش قهر کنم حرف دلم رو بهش زدم.
موقع دوستی یک بار اون یه بارم البته من خیلی مستقیم احساسن رو بیان می کردم اما اون خیلی غیر مستقیم به بهانه ای با من تماس میگرفت.
مرسی از راهنماییتون

سلام

خوشحالم که منطقی هم هستین و وقتی به یه مساله بر می خورید تمام تلاشتونو می کنید حلش کنید اما اینکار به یکم امیدو تا حدی خوشبین بودن نیاز داره البته جواب همه سوالامو ندادین دوست خووووبم ... نمی دونم اگر راجب فرزند داشتن دلیلتون خیلی شخصی نیست می تونم علتشو بدونم ! ... راجب این موضوع هم حتما حتما با همسرتون صحبت کنید بزارید بفهمند که ایشون هم نظرشون براتون قابل احترام و اون هم سمت پدر بودن را می خوان نصیب خودشون کنن ... بزارید ببینند که شما احساسشونو حضورشونو درک می کنید و ایشون فقط وظیفه پول در آوردن را ندارن ... هستــــــــــــــــن و همراهتون ... مطمئن باشید احترام " احتــــــــــــــــــــــ رام " می آره ... :72:

امیدوارم اونکارارو انجام بدید و صبوووور باشید خانمی نخوایید یکدفعه هرچی انتقاددد دارید بهشون کنید ... از همون بیان احساستونو نظرشون راجبه فرزند و اینجور مسائل شروع کنید ایشالا درست میشه آروم آروم :43: حتی دلایل نخواستن در شرایط الانم به همسرتون بگید ...

با همسرتون دوووووووووووووست باشید و همراهش و ازشون نترسید ...( منظورم از ترس اینه یه حس خوبی به وجود بیارید که ایشون باور کنن که شما بهش می خواید تکیه کنید و در کنارشون راحتین و مثل یه دوووست صمیمی به حرفااای دل هم می خواید گوووش بدید ) ........

همه چی دست شماست خاااانمی با انگیـــــــــــــزه :72:

ممنونم از محبتتون .به همه توصیه هاتون با جون و دل جامعه عمل می پوشونم. میشه منظورتون رو از بیان علت بچه دار شدن بپرسم ؟یعنی علتی بیارم که چرا آره؟ یا اینکه چرانه؟از صحبتاتون متوجه نشدم شما بچه دار شدن رو توصیه می کنی یا نه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heaven65

ممنونم از محبتتون .به همه توصیه هاتون با جون و دل جامعه عمل می پوشونم. میشه منظورتون رو از بیان علت بچه دار شدن بپرسم ؟یعنی علتی بیارم که چرا آره؟ یا اینکه چرانه؟از صحبتاتون متوجه نشدم شما بچه دار شدن رو توصیه می کنی یا نه؟

---

سلام
خواهش می کنم گلم .. مممنووووووووونم که راجب حرفام فکرکردید :43:

خوب دوست خوووبم هر کسی برای خودش یه برنامه ریزی داره ... مثلا می گمااا این یه مثاله ........ مثلا من دوست دارم وقتی ازدواج کردم تا 5 سال فرزندی نداشته باشم و با همسرم باشم و بیشتر با هم باشیم حالاا وقتی ازدواج کردم امکانش هست همسرم می خواد 6 سال فرزند نداشته باشیم دیگه فکر من تنها مهم نیست و دلیلش مساله مالی .. هنوز حس نمی کنه می تونه مسولیت پدر بودن را قبول کنه ... هنوز می خواد و احساس می کنه می خواد منو خودش تو زندگیش باشیم هنوز برنامه هایی داره و اینارو به من توضیح می ده منم دلایل خودمو میگم اینجوری هر کدوممون می دونیم دیگری چی تو فکرشه و باااااهم تصمیم می گیریم .... یا شایدم برعکس بعد از دو سال این احساسو پیدا کنیم که فرزند می خوایم باید این حس از دو طرف شما باشه فکر هردو تون مهمه زندگی مشترک همینه و باید باهم صحبت کنید ..

ببین عزیزم یه عده مساله درس یا هر چی دیگه را مطرح می کنن شما باید خودت فکر کنی و دلیلتو بگی و دلیل همسرتو بدونی ... کسی نمی تونه بنظر من بگه کی فرزند داشته باشی من تو شرایط زندگیتون نیستم ... بنظرم اول رابطتتون را بهتر کنید که بعدا که فرزند داشتین به داشتن هر دووووتون افتخار کنه و زندگی آرومی داشته باشید ..

دوووست خوووبم پستای قبلیمو بخون لطفا یکم صبور باااش خانمی و مدل صحبت کردنت حواست باشه و با همون حس و هوش زیبای خانومانتون به همسرتون نزدیک شید و این امنیت را تو خونتون به وجود بیارید

مووووفق باشید :72: