چجوری برم خواستگاری

سلام دوستان سال نوتون مبارک ایشالا سال خوبی برای هممون باشه
راستش ازتون یه مشورت میخواستم من یه مشکل که نه یه خواسته ازتون داشتم
منیه پسر 21 ساله هستم
تو دانشگاه از یه خانومی خوشم اومده
بزارین اول از شرایط اون خانم بگم
خانمیه با شرایط خونوادگیه دقیقا شبیه خودم
هم کلاسیم و از نظر ضاهری و حجاب دقیقا همونین که من میخوام
اینجوری از بچه ها شنیدم از منم خوشش میاد چون چن باری باهم جزوه رد و بدل کردیم
خواستم عاقلانه عمل کنم
میخواستم برم خواستگاری ولی واقعا نمیدونم چطوری پا پیش بزارم بیشتر گیر روی خونواده خودمن
من تو بهترین دانشگاه شهرم تو یکی از بهترین رشته هاش قبول شدم دانشگامم مجانیه روزانست
بابام بازنشسه و کار آزادم داره وضع مالیمون متوسط رو به بالا داریم
خودمم سربازی معافم چون تک فرزندمو بابام جانبازه
تنها مشکلم شرایطمه میخوام به خانوادم بگم ولی میخوام کم کم بگم ینی یهو نگم زن میخوام
من فکر کردم گفتم یکی دوسالی صبر میکنم
تا اونموقع میتونم 14 15 تومنی پول جمع کنم
بعدش بریم خواستگاری و بعدشم عقد
مشکل من خونوادمن چون مثلا پسر داییام که سه چهار سال ازمن بزرگترن هنوز زن نگرفتن بیکارن و الاف ولی من همه چی دارم اگه میشه کمکم کنین تا بتونم بهترین کارو بکنم
و تنها ترسی که دارم خونوادم بگن نه و فک کنن دوس دخترمه و اینا
خودم فکر کردم به خالم بگم که به مامانم بگم یا به عمم بگم به بابام بگه
یا به مامانبزرگم بگم
من واقعا با چشم باز میخوام اون خانومو بگیرم اون خانم همه چیش تکمیله
اگه میشه کمکم کنین
بازم ممنون سال نوتون مبارک

الانه همه بریزن اینجا که آقا سنت کمه و باید بیخیال بشی و از این حرفا
ولی دوست من از من میشنوی اگر شرایط مالیت روبراه هست و قدرت اداره یه زندگی رو داره درنگ نکن و به خودت این آرامشو هدیه کن. ولی قبلش باید چند تا نکته رو در نظر بگیری:
یه کم از فاز احساسات بیا بیرون
از طریق تفسیر کردن حرکات اون دختر خانم بدون هیچ اقدام مهمی و رد و بدل کردن جزوه نتیجه گیری نکن که بهت علاقه داره.خیلی از دخترا در برخورد با پسرایی که بهشون تمایل نشون یدن بداخلاقی نمی کنن اما ممکنه علاقه ای هم برای ازدواح بهش نداشته باشن.. در کل تفسیر حرکات اون خانم چیزی جز مشغول کردن بیخودی فکر شما در پی نداره .
اگر شرایط مالیت و اقتصادیت و آمادگی روانیت در حدی هست که بتونی ازدواج کنی یه مدت فکر کن حتی شاید یکی دوسال بدون اینکه سعی کنی سمت اون دختر خانم بری. اصلا ارتباط و رد و بدل کردن جزوه رو تعطیل کن اگر بازم دیدی میخوایش از طریق خانواده اقدام کن .ان شالله که خیر همین باشه برات و بهش برسی

ممنون من واقعا میدونم سنم کمه نه من از یکی شنیدم که گفته
ولی واقعا اخلاقم مث مردای 30 سالست من کلی مطالعه کردم راجع به ازدواجو اینا
من میخوام تو 22 یا 23 سالگی برم خواستگاریش یه سالی نامزد باشیم 24 25 ازدواج کنیم
این فکرمه کلی برنامه و نقشه ریختم براش
من کسیم که دوس دختر داشتم ولی خداروشکر با کسی نبودم زیاد این حسا و عاشقیا برام حل شده
الان دیگه به روزای گذشته خودم میخندم چن وقتم فقط تو فاز درس بودم
من کاری به صورتش ندارم ولی خیلی دختر خانومیه من فقط نمیدونم چجور به خونوادم بگم تو سایتم گشتم هیچی نبود
البته الان نمیخوام بگم تا یکی دو سال دیگه پولی جمع میکنم در مغازه بابامم میرم
فقط نمیدونم چطور شروع کنم
ولی بهش نیاز دارم واقعا نیاز به یه همراه و یه پشت دارم
چشمامو رو بقیه نبستم ولی ایشون شرایط ایده آل منو داره
میخوام واسش تلاش کنم نمیگم اگه نباشه میمیرم ولی میخوام با تلاش بدستش بیارم نه فراموشش کنم صفرویکی
اهو نشونم بدین چکار کنم نکنم
مث خواهر و برادرتون اگه کمکم کنین ممنون میشم

سلام دوست عزیز.وقتی من این تاپیک ها و دغدغه ها رو میبینم یاد گذشته خودم می افتادم واقعا یادش بخیر ..تجربه ی شخصیمو به شما میگم بهترین تصمیم رو بگیری ان شالله.

اول از همه شما باید به خانواده بگید برخلاف عرف فامیلای نزدیکتون(کار به درست و غلطش ندارم) می خواید زودتر ازدواج کنید... واصلا اسم و نشونی از کسی که خاطر خواهش هستید نبرید.. چون ببنید شما اگه موضوع ازدواج رو مطرح کنید بعدش پشت بند بگید از فلانی و هم کلاسیم خوشم اومده خانواده شما اگه دوست نداشته باشن توی این سن ازدواج کنید یه گارد مخالف می گیرند و فکر می کنند اگه اون خانم نباشه از تب و تابش می افتید..و یه جورایی میان صورت مساله رو پاک کنند و اون خانم رو از ذهن شما دور کنند و ساز مخالف بزنند و... پس قبل هر چیز شما اعلام امادگی برای ازدواج کنید ولی نگید کسی رو زیر نظر دارید

من اصلا توصیه نمی کنم مساله ازدواج رو با عمه و خاله و.. در میون بذارید و... الان سن کمی داری و دوست داری به اون خانم برسی....بعد ها که سنت میره بالا تا زمان زمانو ممکنو اون فردی که واسطه شده منت سرت بذاره حالا چهکار بزرگی کرده و خودت پشیمون شی و خجالت زده چرا خودم نگفتم و.... دوست من این چیزا گفتنش بی حیایی نیست... هیچکی هم مثل خانواده نمیتونه شما رو کمک و همراهی کنه...پس خودت بهشون بگو...مثلا یه روز که تلوزیون برنامه ازدواج داره بزن بعدش دنبالش حرف ازدواجو بگو...مثلا یه پرسش مطرح کن یا یک خاطره ی فرضی از دوست...مثلا یه روز به مامانت بگو که مامن یکی از همکلاسی هام ازدواج کرده نظرت چیه ؟ ببین مامانت سریع میگه چقدر زود و.. یا نه عکس العملش چیه بعدش بهتر میتونی زمینه سازی کنی و بگی شما هم بدت نمیاد میخوای ازدواج کنی و...


دوست من اغرق نکن...منم توی سن شما فکر می کردم خیلی می فهمم و اونایی که تا 30 ازدواج نکردن شاید عرضه نداشتن یا هر چی...ولی قطعا شما تا دو و سه سال دیگه دیدگاهت راجب زندگی بازم عوض میشه...اون موقع بازم متوجه میشی که خیلی مونده تا تجربه کسب کنی...البته نخواستم بگم سنت برای ازدواج کمه...خواستم بگم فکر نکنی چون بیش تر متوجه هستی اشکال نداره ازدواج کنی و.. نه اگه اندازه ی سنت هم بفهمی الان ازدواج کنی با شرایطی که داری مطمئن باش با یک ازدواج موفق بیش تر رشد می کنی .... پس با حقایق موجود صحبت کن این طوری سنجیده تر و پخته تر به نظر خواهی اومد...تا این که بگی من مثل یک سی ساله می فهم...اونم سنی که خودش نسبی هست...

ببین نمیگم عجله کنی...ولی دختر خوب معمولا روی زمین نمی مونه...شما که میخوای دو سال دیگه اقدام کنی اشکال نداره من به قسمت اعتقاد دارم..قسمتت باشه قسمتت میشه...ولی این که بخوای دو سال بهش فکر کنی بعدش اون موقع ایشون ازدواج کنه مطمئن باش داغون میشی...پس یا باید الان از طرف خانواده از ایشون خواستگاری کنی... یا اگه دو سال دیگه ایشونو فقط به عنوان یک مورد مناسب توی ذهنت نگه داری و بزرگترش نکنی..بعدش دو سال بعد یک سال بعد هر موقع خواستی با خانواده خواستگاری کنی اقدام کنی...مجرد بودن بسم الله...ازدواج کرده بودن قسمتت نبوده ان شالله یک مورد دیگه..پس اینا رو برای خودت حل کن...


این که شما میگی اون خانم نباشه میمیری نشون میده توی این مورد کم تر از سنت متوحه میشی و خیلی داری احساسی برخورد میکنی..از حرفم ناراحت نشی ها..دارم توصیه دوستانه میکنم..خود خانم هم بفهمه شما این طوری خاطر خواهش هستی بیش تر ازت زده میشه این از من به شما توصیه...من الان اصلا حرفم اون خانم نیست یا شما انتخابت اشتباهه...من میگم شما خانواده رو راضی کن..بعدش از دختر خانم خواستگاری کنید اون موقع بزرگتر ها متوجه میشند شما مناسب هم هستید یا نه..ممکنه مناسب نباشید اون موقع شما خدایی ناکرده مگه باید بمیری...نه اصلا..خود شما هم پدر بشی دختر دار شی دخترتو به هرکی نمیدی... این که شما شرایطتت مناسبه واز اون خانم خوشت اومده اصلا کفایت و لزوم نمی کنه حتما اون خانم مال شماست... پس زیادی ایشونو توی ذهنت بزرگ نکن و گر نه فراموش کردنتش همون قدر که بزرگتر شده سخت تر میشه...

ان شالله با ازدواجی موفق خوشبخت تر بشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فدایی یار

سلام دوست عزیز.وقتی من این تاپیک ها و دغدغه ها رو میبینم یاد گذشته خودم می افتادم واقعا یادش بخیر ..تجربه ی شخصیمو به شما میگم بهترین تصمیم رو بگیری ان شالله.

اول از همه شما باید به خانواده بگید برخلاف عرف فامیلای نزدیکتون(کار به درست و غلطش ندارم) می خواید زودتر ازدواج کنید... واصلا اسم و نشونی از کسی که خاطر خواهش هستید نبرید.. چون ببنید شما اگه موضوع ازدواج رو مطرح کنید بعدش پشت بند بگید از فلانی و هم کلاسیم خوشم اومده خانواده شما اگه دوست نداشته باشن توی این سن ازدواج کنید یه گارد مخالف می گیرند و فکر می کنند اگه اون خانم نباشه از تب و تابش می افتید..و یه جورایی میان صورت مساله رو پاک کنند و اون خانم رو از ذهن شما دور کنند و ساز مخالف بزنند و... پس قبل هر چیز شما اعلام امادگی برای ازدواج کنید ولی نگید کسی رو زیر نظر دارید

من اصلا توصیه نمی کنم مساله ازدواج رو با عمه و خاله و.. در میون بذارید و... الان سن کمی داری و دوست داری به اون خانم برسی....بعد ها که سنت میره بالا تا زمان زمانو ممکنو اون فردی که واسطه شده منت سرت بذاره حالا چهکار بزرگی کرده و خودت پشیمون شی و خجالت زده چرا خودم نگفتم و.... دوست من این چیزا گفتنش بی حیایی نیست... هیچکی هم مثل خانواده نمیتونه شما رو کمک و همراهی کنه...پس خودت بهشون بگو...مثلا یه روز که تلوزیون برنامه ازدواج داره بزن بعدش دنبالش حرف ازدواجو بگو...مثلا یه پرسش مطرح کن یا یک خاطره ی فرضی از دوست...مثلا یه روز به مامانت بگو که مامن یکی از همکلاسی هام ازدواج کرده نظرت چیه ؟ ببین مامانت سریع میگه چقدر زود و.. یا نه عکس العملش چیه بعدش بهتر میتونی زمینه سازی کنی و بگی شما هم بدت نمیاد میخوای ازدواج کنی و...


دوست من اغرق نکن...منم توی سن شما فکر می کردم خیلی می فهمم و اونایی که تا 30 ازدواج نکردن شاید عرضه نداشتن یا هر چی...ولی قطعا شما تا دو و سه سال دیگه دیدگاهت راجب زندگی بازم عوض میشه...اون موقع بازم متوجه میشی که خیلی مونده تا تجربه کسب کنی...البته نخواستم بگم سنت برای ازدواج کمه...خواستم بگم فکر نکنی چون بیش تر متوجه هستی اشکال نداره ازدواج کنی و.. نه اگه اندازه ی سنت هم بفهمی الان ازدواج کنی با شرایطی که داری مطمئن باش با یک ازدواج موفق بیش تر رشد می کنی .... پس با حقایق موجود صحبت کن این طوری سنجیده تر و پخته تر به نظر خواهی اومد...تا این که بگی من مثل یک سی ساله می فهم...اونم سنی که خودش نسبی هست...

ببین نمیگم عجله کنی...ولی دختر خوب معمولا روی زمین نمی مونه...شما که میخوای دو سال دیگه اقدام کنی اشکال نداره من به قسمت اعتقاد دارم..قسمتت باشه قسمتت میشه...ولی این که بخوای دو سال بهش فکر کنی بعدش اون موقع ایشون ازدواج کنه مطمئن باش داغون میشی...پس یا باید الان از طرف خانواده از ایشون خواستگاری کنی... یا اگه دو سال دیگه ایشونو فقط به عنوان یک مورد مناسب توی ذهنت نگه داری و بزرگترش نکنی..بعدش دو سال بعد یک سال بعد هر موقع خواستی با خانواده خواستگاری کنی اقدام کنی...مجرد بودن بسم الله...ازدواج کرده بودن قسمتت نبوده ان شالله یک مورد دیگه..پس اینا رو برای خودت حل کن...


این که شما میگی اون خانم نباشه میمیری نشون میده توی این مورد کم تر از سنت متوحه میشی و خیلی داری احساسی برخورد میکنی..از حرفم ناراحت نشی ها..دارم توصیه دوستانه میکنم..خود خانم هم بفهمه شما این طوری خاطر خواهش هستی بیش تر ازت زده میشه این از من به شما توصیه...من الان اصلا حرفم اون خانم نیست یا شما انتخابت اشتباهه...من میگم شما خانواده رو راضی کن..بعدش از دختر خانم خواستگاری کنید اون موقع بزرگتر ها متوجه میشند شما مناسب هم هستید یا نه..ممکنه مناسب نباشید اون موقع شما خدایی ناکرده مگه باید بمیری...نه اصلا..خود شما هم پدر بشی دختر دار شی دخترتو به هرکی نمیدی... این که شما شرایطتت مناسبه واز اون خانم خوشت اومده اصلا کفایت و لزوم نمی کنه حتما اون خانم مال شماست... پس زیادی ایشونو توی ذهنت بزرگ نکن و گر نه فراموش کردنتش همون قدر که بزرگتر شده سخت تر میشه...

ان شالله با ازدواجی موفق خوشبخت تر بشی.

---

ممنون واقعا
ولی من گفتم نمیگم ینی نگفتم گفتم ینی ممکنه کیسای دیگه هم بیان تو زندگیم

دوست عزیز اگر شرایطشو داری برو جلو اصلا به سنت هم توجه نکن، من 25 سالمه ولی شرایط ازدواجو ندارم با این شرایط هیچ وقت هم ازدواج نمی کنم تا خدا بخواد و شرایط فراهم بشه، من همیشه میگم زود ازدواج کردن خوبه به شرطی که شرایط فراهم باشه.

کسی از دوستان نظر دیگه نداره؟
ممنون میشم کمکم کنین

سلام دوست عزیز

شما که شرایطت خوبه با خونواده صحبت کن یجوری راضیشون کن. بعدم به طور رسمی از اون خانم خواستگاری کن( خودتم مستقیم بهش نگو که مناسب نیست)

واقعا آدم شرایطشو داشته باشه زود ازدواج کردن نعمتیه. کاش منم زودتر ازدواج کرده بودم امروز که دارم 25 سالگیمو میگذرونم شاید از نظر اطرافیان اوضاعم نسبت به چهار سال پیش بهتر شده باشه ولی چیرهایی رو از دست دادم که میدونم حتی بعد از ازدواج هم قابل جبران نیستن.

من اگه بچه دار بشم بچه هامو در سن کم سر و سامون میدم. چون واقعا درکشون میکنم

من فقط نمیفهمم چطور به مامانم بگم
اصن نمیفهمم چطور بگم حتی دیشب بابام بهم گفت تو اگه زود زن بگیری من کلی کار واست میکنم
من مشکلم گفتنشه روم نمیشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط loooooong

من فقط نمیفهمم چطور به مامانم بگم
اصن نمیفهمم چطور بگم حتی دیشب بابام بهم گفت تو اگه زود زن بگیری من کلی کار واست میکنم
من مشکلم گفتنشه روم نمیشه

---

عزیزم هر جوری بگی فرقی نداره ممکنه یه کم اولش اخم کنه و حرف بزنه که باید تحملش کنی .این طبیعیه .بعدش خودش کم کم فکر میکنه و به خواستت احترام میزاره

سلام
راستش من همیشه فکر میکردم روزی که میخوام به بابام بگم :من زن میخوام، میبرمش کله پزی بعد حین خوردن کلپچ بهش میگم:311:
حالا شما اینو امتحان کن اگر جواب داد یه خبری به منم بده

یعنی تو حاضر نیستی این سختی کوچیکو به جون بخری و بگی
اگه روت نمیشه هم که میتونی اول یه کم به شوخی اشاراتی کنی و یه کم هم تابلو بازی دربیاری که یه چیزایی متوجه بشنن بعد میبینی استقبال میشه از شوخیات
خجالتت میریزه بعد جدی و با جزییات میگی
به این فکر کن که تو باید یتونی حرفتو بزنی هر طور شده

از همه واقعا ممنون چن وقتی برانداز میکنم ببینم چی میشه
یه سوال دیگه خواستم بپرسم شاید یه کم بی ربط باشه
ولی اگه تا چهار سال دیگه 40 میلیون پول بتونم پس انداز کنم خوبه؟
ینی تو عقد و عروسی به دردم میخوره؟

سلام مجدد
دوست من پارسال عروسی گرفت و میگفت کل هزینه هاش بجز پول پیش خونه 40 تومن شده!
البته قسمتی از این هزینه ها از طریق هدایای فامیل برمیگرده اما به نظرم بازم باید از یکی کمک بگیری.

با سلام خدمت همه دوستان راستش تو این مدت یک ماه کلی فکر و کار انجام دادم رفتم یه حساب باز کردم ماهی هفتصد تومن میریزم توش کمی از رفیقام از جمع ها فاصله گرفتم شروع کردم به نماز خوندن با خودم یه عهد بستم
راستش قرآنی که تو خونه ما بود 600 صفحه داشت گفتم خدا روززی یک صفحشو میخونم تا برسم به صفحه آخر به صفحه آخرش که رسیدم به خونوادم میگم ایشالا که مونده خانومه نمونده بودم دیگه قسمت بوده
ولی واقعا فقط ترسم از چجوری گفتنشه چون میترسم همون بار اول بگن نه و منم زبون بند بشم
بازم ممنون اگه کسی از دوستان نظر دیگه ای داره بگه که به عنوان یه برادر ممنونشم

دوستان سلام با اجازتون یک سوال داشتم اونم اینکه یه احساس خجالت و اینا جلوی بقیه هم کلاسیام دارم و همینجور جلوی رفیقام نمیدونم چطور حلشون کنم مخصوصا تو دانشگاه ممنون میشم راهنماییم کنین

آقا مرگ یه بار شیون هم یه بار به نظر میاد نتنها پدرتون مخالف نیست بلکه استقبال هم میکند پس به نظر من (فقط نظر چون من کارشناس نیستم) یه روز تو یه جای مناسب به پدرتون گویید مثلا آخر هفته وقتی بیرون هستید و ا پدرتون تنها شدشد مساله را در میان بگذارید شاید اون دختر اصلا دختر رویا های شما نباشد و فهمیدن ای موضوع با ککخانواده امکان پذیر است و اگر به این موضوع الان پب ببرید بسیار بهتر از دو سال دیگه هست

دوستان سلام با کمک شما دوستان بالاخره به مامانم گفتم حتی در خونشونم رفتیمو از یکی دوتا از همیسایه اشونم سوال کردیم مامانم عکس اون خانمم دید و گفت خوبه خوشگله:43:
تا اینجا همه چی خوبه ولی مامانم زیاد پیگیر نیست نمیدونم دیگه چی بگم خحالتم میشه چیزی بگم ببرم ببینتش؟بازم اصرار کنم؟
ترسیدم اصرار کنم که نه بیاره فقط گیجم اونایی که تجربه دارن بگن هنوز فک کنم بابامم نمیدونه یا چیزی نمیگه
مامانم فقط گفت یه مدت صبر کن من فک میکنم داره از سر بازم میکنه چم

ممکنه دختر خانم زود عروس بشه. همکلاسی منم از ترم اول بهم علاقه داشتو بروز میداد به طور غیر مستقیم اما اینقدر خواستگاری نکرد تا من ازدواج کردم و درست یک سال بعد عقدم اومد خواستگاریم! (متوجه نشده بود که ازدواج کردم) و خیلی سرخورده شد . اونم دقیقا میخواست شرایطش بهتر بشه وسال سوم لیسانس اومد خواستگاریم ولی من همون ترم 3 ازدواج کرده بودم!

اگه یکم شرایط مناسب داری دست دست نکن چون الان میخواین تو عقد باشین نمیخواین برین خونتون که پول زیادی لازم داشته باشه چون تا آخر لیسانس صبر کنی با توجه به ایمکه میگی خوشگله احتمال ازدواجش خیلی زیاده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط loooooong

تا اینجا همه چی خوبه ولی مامانم زیاد پیگیر نیست نمیدونم دیگه چی بگم خحالتم میشه چیزی بگم ببرم ببینتش؟بازم اصرار کنم؟
ترسیدم اصرار کنم که نه بیاره فقط گیجم اونایی که تجربه دارن بگن هنوز فک کنم بابامم نمیدونه یا چیزی نمیگه
مامانم فقط گفت یه مدت صبر کن من فک میکنم داره از سر بازم میکنه چم

---

اگر شرایطت خوب هست و تا حدی مستقل هستی،
اره،
اصرار کن.
اونقدر اصرار کن که کچل بشن.
به قول این خانم، ممکنه ازدواج کنه و بعدها همیشه خونوادت رو در این قضیه مقصر بدونی.
و هیچ حسی بدتر از حس قربانی شدن نیست.
اینکه خونواده دختر بهت نه بگن خیلی قابل هضم تر از اینه که خونواده خودت (البته بدون دلیل) همراهیت نکنن .
هرکاری که لازمه بکن.

مگه میشه مامانت بدونه ولی بابات...مطمعن باش میدونه فقط به روت نمیاره.میتونی بیشتر از این روش حساب باز کنی.اصلا از همون اول باید ریش و قیچی رو میدادی دستش.هنوزم دیر نشده موضوع رو خودت با پدرت در میون بذار.شک نکن زودتر به نتیجه میرسی.

ممنون از همه دوستانی که کمک کردن
دوستان نظر دیگه ای ندارن؟
ممنون میشم کمکم کنین

- - - Updated - - -

ممنون از همه دوستانی که کمک کردن
دوستان نظر دیگه ای ندارن؟
ممنون میشم کمکم کنین

از کمکتون ممنون:47: