خاطرات قشنگ من با دوستانم،همکارانم،خانوادم ، خودم و امکاناتی که دارم.

سلام دوستان

همدردی، تاپیک قشنگی داره به نام خاطرات قشنگ و عاشقانه من و همسرم ، که در اون هدف یادگرفتن ساختنخاطره قشنگ ، قشنگ دیدن بعضی خاطره ها که بی تفاوت از کنارش میگذریم و.. با همسرمون هست.

اما من میخوام تاپیک حاضر ادامه داشته باشه با هدف اینکه یاد بگیریم چهطوری با حداقل امکاناتمون برای خود خودمون خاطره بسازیم ، چهطوری میتونیم یه خاطره خوب با دوستانمون همکارانمون خانوادمون امکاناتمون و..بسازیم . چهطور شد که احساس نیاز به این تاپیک شد؟ میگم:

گاهی ما انقدر حواسمون به شخص همسرمونه که یادمون میره خودمونم هستیم ، گاهی میشه روابط زناشویی رو انقدر قشنگ کرد که غرق لذت بود و گاهی هم باید بپذیریم که انتخابمون همین همسریه که داریم و علی رغم خیلی ناملایمتیهاش باید بپذیریمش و زندگی رو در کنار همسرمون با همه قشنگیها و ناملایمتیهاش ادامه بدیم .

حالادر هر دو حالت باید یه وقتایی رو برای با "غیر از همسرمون بودن" اختصاص بدیم . باید گاهی بخشی از کمبود این لذتهایی که مدام در "با همسرمون بودن" دنبالش میگردیمو ، از جای دیگه ای که هم سالم باشه و هم مفید باشه و هم لطمه ای به روابط نزنه تامین کنیم.

اگه فقط برای همسرمون باشیم ، آویزونشیم و دیگه جذاب نیستیم ، آدمهای جذاب دنبال سایر علایقشون میگردن.

بعضی ها اینجا مجردن و امکان ازدواج ندارن ، ولی مدام درگیر فقط درس یا فقط خانه داری یا فقط کارن ، برای خودشون دلخوشی درست نمیکنن ، دوستای صمیمی ندارن ، با همکارا رابطه خاصی ندارن دنبال این هستن که یکی بیاد و هر آخر هفته ببرتشون بیرون و ادامه ماجرا خودتون میدونید.

و اما کار ما اینجا چیه ؟ اینه که بیاییم از خاطره های قشنگ و لحظاتی که ازش لذت بردیم (مجردی) تعریف کنیم.

مزایا؟

** تمرکز زدایی از مقوله ی همسر.

** آموزش لذت بردن از حداقل امکاناتی که داریم.

** کشف علاقه مندیها .

** چگونه قدر خودمون رو بدونیم.

**چهطوری میتوانیم با خیلی انسانهای خوب و درستکار دیگر که حالمان را خوب میکنند ، حالمان را خوب کنیم.

** یاد گرفتن چگونه تعطیل کردن افکاری چون : کجا برم چیکار کنم ، حالا که همسرم شخصیت...داره یا حالا که اصلا همسر ندارم پس دنیا تموم شد خوشی تموم شد .

پ.ن : مدیر جان بی زحمت اگر این تاپیک هر اشکال علمی داشت خودتان اصلاح بفرمایید ، ممنونم.

اولین خاطره رو میخوام خودم بگم ، بعدش از شما خیلی چیزهای دیگه یاد میگیرم.:82:

چند روز پیش من و همکارانم هوس خوراکی کرده بودیم ولی توی شرکت فقط قند +چای+نسکافه داشتیم :witless: ، اون روز من و 2تا از همکارای خانمم زود اومده بودیم و 2تامون حوصله نداشتیم ،
اتفاقی یه سایتی رو یافتیم به این آدرس: WikiDrink - تجربه‌ي يك نوشيدني دل‌چسب... : WikiDrink که توش آدرس کافی شاپ های هر منطقه ای که میخواستی رو میتونستی پیدا کنی ، منوشون و عکس فضای داخلشون و قیمتهاشونم بود ، :very_drunk:

ما هم گشتیم یه کافیه نزدیک و قیمت مناسب پیدا کردیمو 3تایی رفتیم ، خیلی فضاش قشنگ بود پر از گل و گیاه بود ، 1 ساعت خاطیره تعریف کردیم از مدرسه و معلممامون ، تازه فهمیدم فقط بچه های کلاس ما دیونه نبودن ازین دیونه ها همه جا هست :311:،بیرون که اومدیم بارونی میبارید که در چشم به هم زدنی میتونست یک کیلو پشمو خیس کنه ، ما هم روی بارونو کم کردیم ، نیم ساعت زیر بارون راه رفتیم ، نمیدونم این دمنوشه که خوردیم چی توش بود که به چاله ی توی آسفالت و ترک دیوارم میخندیدیم :311: به قیافه خیس و بهم ریخته ی یکی از همکارام که همیشه شبیه خط کش بود ولی حالا شبیه ترشی لیته شده بود . (دقیقا فهمیدید منظورم چیه مگه نه؟)خلاصه انقدر انرژی گرفته بودم رسیدم خونه دیدم نمیتونم بزارم اینهمه انرژی هدر شه ، پس کارای نظافت خونه رو انجام دادم به خودم اومدم دیدم ساعت شده 1 ، من خونه تکونی کردم :shame: ولی بازم انرژی داشتم :upset: جدی توی دمنوشه چی بود؟








دوستان من هنوزم انرژیم تموم نشده، میخوام برم خونه فک و فامیلمونم تمیز کنم بلکه بتونم کنترلش کنم .

سلام

چه تاپیک جالبی

ما رو که تو تاپیک خاطرات عاشقانه که راه نمیدن، حداقل اینجا که می تونیم بنویسیم:18:

-----------------

حق با شماست، منم تو شرکت خیلی دچار روزمره گی ( بخوانید روز مردگی) شده بودم. از یه جایی تصمیم گرفتم، تو محیط اطرافم شادتر باشم، منی که بیشتر از نیمی از روز رو که بیدارم، در محیط کارم سپری میکنم، حداقل زندگی کنم.


از لحظه لحظه کارم سعی میکنم، لحظات شاد ( خداییش انگلیسیش قشنگ تر میشه لحظات فان) تولید کنم .

------------
یهویی تاپیک زدین چیزی یادم نمیآد الان.

ولی دیروز با همکاران برنامه ماهیانه داشتیم به صرف صبحانه پادشاهی. میترسم اسمش رو بیارم دلتون بخواد. بعله درست حدس زدین، کله پاچه.


ماه های پیش میرفتیم پیش ممد طباخ ( نشد درست بخونیی mammmmad tabbbakh) این ممد آقا همیشه جوری حساب میکنه که کل حساب ما بر تعدادی که رفتیم بخش پذیر نمیشه. مثلا اگر سه نفر بریم و هر سه یه چی بخوریم، میشه 43 هزار تومان. یعنی به عبارتی نفری 14333.333 . که تو لیست قیمت اعضا مبارک گوسفند خان، چنین قیمتی لحاظ نشده.
با اعمال نظری که کردیم، اگر همین جمع بدون کیف دستی هایمان بریم تو مغازه میشه، 38000 تومن. برای همین تصمیم گرفتیم، کیف هامون رو بگذاریم بقالی کناردستی، بهش ساعتی کرایه انبار داری بدیم تا برامون بصرفه. (البته درست حدس زدید، این یک شوخی بود، کیف هارو میگذاریم تو ماشین:104:)

از بحث دور نشیم. خلاصه این حساب و کتاب ممد آقا سوژه ما بود همیشه. تا اینکه یه روز پدر من ناپرهیزی کرد و رفت بعد از نود و بوقی خانواده محترمش رو یک دست کامل کله پاچه مهمان کرد، بعد از خوردن کله پاچه، من متوجه تازه گی کله گوسفن جان شدم، به نوعی دل بستم به طباخ اش. بعد از کلی پرس و جو و مزنه گرفتن از نرخ روز یک دست کله پاچه بازار متوجه کلاه گشادی که سالیان متمادی بر سر ما رفته شدیم. آقا یه دست کله پاچه کامل 35000 تومان!!!!!!!!!!!!!!
دو عدد چشم های نازنین گوسفند جان نیز به بشقاب الصاق شده بود، که به طرز دلربا کننده ای ( عجب اصطلاحی) خودنمایی میکرد.


خلاصه دفعه بعدی با دوستان رفتیم همونجایی که بابام گرفته بود، من که از هول قیمت و کیفیت کله پاچه هول شده بودم، یادم رفت آدرس رو بگیرم!:54:


خلاصه با کلی تحقیق و تفحض آدرس طباخی جدید رو ( شما در نظر بگیرد اصغر آقا) پیدا کردیم. خلاصه یک دست کله پاچه سفارش دادیم و نوش جان کردیم. موقع حساب و کتاب دوباره شد 45000 تومان:102:. ولی با این تفاوت که بر خلاف طباخی ممد آقا دیگه نهار میل مون نبرد از این حیص کلی صره جویی کردیم:311:


نکته اخلاقی ، سراسر داستان پر بود از لحظات شاد و بیاد ماندنی که من از هول کله پاچه یادم رفت هیچ کدومش رو براتون . الان مدیر میاد میگه نوشته اتون ربطی به موضوع تاپیک نداره و پست اتون پاک میشه.

---------------
راستی کله پاچه رفتید مغز نخورید. ضرر داره. میگن یک مغز گوسفند به اندازه یک حلب 17 کیلویی چربی داره. بگذارید کنار . من میام همه ضرر های شما رو به جون میخرم:18:

همین اول بگم که نمره عنوان تاپیک 20،،،،،،،،،،دوستای گلم من خیلی اجتماعی و اهل گشت و گذار هستم، و زندگی با رفت وآمد رو دوست دارم،،،،،،،،،و یه چند وقتیه به این نتیجه رسیدم که خودم هوای خواسته ها و نیازهامو داشته باشه یعنی در حدی که معقول باشه ، مثلا دعا میخونم نماز اول وقت تا از غصه دور بمونم اون ذکر فیلم مدینه یادتونه؟لاحول و لا قوة الابالله رو میخونم، به دوستام سر میزنم البته اونا هم دعوتم میکنن میرم، با بچه هاشون بازی میکنم، به اقوام سر میزنم، خلاصه خیلی خوشم، و با همکارام هم سعی میکنم روابط خوبی داشته باشم، تو خونه هم خیلی الکی خوشم بهمه سلام میکنم ،حرف میزنم احترام میذارم به بقیه محبت میکنم قبلنا وقت ناراحت بودم فقط سکوت میکردم،،،،،،،،برا خودم طلاهایی میخرم که دوست دارم،مواد غذایی ارگانیک و خوشمزه که یه تازه عروس واسه شوهرش میپزه من واسه خودم آماده میکنم این زندگی اینطوری اینقد بهم حال میده که از بودنم راضی هستم یه وقتایی ناراحتم میرم پیش دوستان ، اینجوریه که زندگی رو میگذرونم بعضیا میگن خیلی قیافه ات بهتر شده رو حیه ات بهتر شده ،،،،،،،این گل ها برای همه اتون، و با آرزوی بهترینها :72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::7 2::72::72:

سلام خیلی تایپیکه خوبیه انگار مخصوص من ساخته شده:43::43: مرسی دوست خوبم گیسو کمند عزیز
منتظر خاطرات خوبم باشید:72::72::72::72:

سلام عزیزان خیلی تایپیک خوبیه واقعا:72:
یکی از بهترین کارها که مشاوران سایت هم بهمون زیاد گفتن تمرکز زدایی از همسرمونه
منم یه خاطره براتون میگم که خیلییی بهم خوش گذشت

:43:همسرم عروسی دوستش دعوت بود و چون من نمیشناختمشون بهم گفت اگه نمیخوای نیا با دوستات برو بیرون.
عروسی تو باغ خارج شهر بود و خیلی دیر میرسید خونه یعنی حدود دو شب و منم دیگه خیالم راحتتت بود:227:

خلاصه منم به دوستام زنگ زدمو اول رفتیم باهم زیارت و بعدش دور هم کلی گفتیمو خندیدیم اینقدر که دورو بری ها اعتراض میکردنو کلی خجالت کشیدیم د:81: دیگه حدود 10 و نیم اینا بود که دوستای متاهلم همه رفتنو من و یکی از مجردا موندیم اصن دلمون نمیومد برگردیم

یه دفعه به ذهنم زد که بریم یه رستوران لبنانی آخه من تاحالا نرفته بودم خیلی دوست داشتم برم
خلاصه حدود 11 شب تازه ما رفتیم رستوران....
خیلییییییی خوشگذشت کلی عکس گرفتیم غذاشم عالی بود نوشیدنی طبیعی داشت و خلاصه ما تا نزدیک یک شب اونجا بودیم اتفاقا محیطشم خیلی خونوادگی بود بیشتر هم عرب بودن

سالها بود ازین کارا نکرده بودم واسه همین یه حس آزادی خوبی داشتم (آخه من تو مجردی خیلی با دوستام بیرون میرفتم اما از بعد ازدواج دیگه کلا روابطم با دوستام تغییر کرد و اون شب یکی از بهترین شبای بعد ازدواجم بود)

من که رسیدم خونه دیگه 1و نیم شده بود ولی خداروشکر همسرم هنوز نیومده بود:311:


لذت بردم که دوتاییمون شب خیلی خوبی گذروندیم و با دوستامون بودیم بدون هیچ محدودیتی:43:

سلام


چرا خانوم گیسو کمند تاپیک تون فعال نیست؟:97:


-------------

ما سر نهار امروز دلتون نخواد، غذا -------------- داشتیم.

خلاصه از میان تل انبوهی از مواد مغذی، یک عدد بوووووووووووووووووق پیدا کردیم.

خلاصه تصمیم گرفتم از این بوووووووووووووق لحظات خوبی خلق کنم. چون روز خوبی هم شرکت نداشتم، نیاز به یک تغییر دکورارسیون داخلی حسابی داشتم.


با همکارم این بووووووووووووووق رو مشترک شدیم تا با هم مسابقه بدهیم.:82:

تو پست های بعدی میام براتون ادامه اش رو میرم.


اینم عکس بووووووووووووووووق، که ایکس ری اش کردم.
تا صور قبیحه که احتمالا می تونست برای بعضی از دوستان داشته باشه، به چشم نیاد:227:


http://www.hamdardi.net/imgup/6019356a79450ddfe9.jpg





پ ن:
لطفا نام غذا و بوووووووووووق و اسم مسابقه رو بگید!:311:

یکی از کارای خنده داری که دارم ، باهاش انرژی میگیرم و نشونه یه وقته خوبه رو براتون تعریف میکنم، در مورد ساعت عشق شنیدین؟

من به ساعت های خاص مثه 7:07یا 6:06یا .... میگم ساعته عشق ، مثلا موبایلمو بی هوا بر میدارم دقیقا ساعت 5:05 باشه ، میفهمم

که الان روحیه شادی دارم و خوبم و روز خوبی انشاالله دارم،میفهمم که سرشار عشقم،و چون همه چی نسبیه ، پس باید قدر بدونم و

بیشتر خوش باشم چون روزای خوب و بد میگذرن و قدر روزای خوب رو وقتی بدونم و البته مثه یه مسابقه است با خودم ک
ه هرچی شادتر باشم ساعت عشق بیشتری میبینم، زمان خوبی دوام بیشتری داره ، قبلنا ساعت عشق
برام یه معنی متفاوتی داشت، یعنی من فکر میکردم که وقتی ساعت عشق رو میبینم یکی عاشقه منه ، این احساسات من در آوردی
هم واقعا حال میده امتحان کنید یه چیزای رو نشون کنید و به دور وبرتون عشق بورزید، دقیقا وقتای خوش ساعت عشق هی میاد تو چشمام مثلا دارم با تلفن با یه دوست حرف میزنم تماسم که تموم میشه دقیقا 9:09 است ، تو مسافرت هستم دم به دقیقه ساعت عشق میبینم ، حالا نرید خرافاتی بشینا، منظورم اینه که برای شادی باید اول شخص خودم شاد بشه و با خودم خوش باشم تا بتون برای بقیه ، خانواده ، دوستان هم مفید باشم،این گلا برای همدردی ها:72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::7 2::72::72::72::72:

به به چه خاطرات خوبی
منم از خاطره امشبم براتون بگم
امروز ساعت 8 کارم توی موسسه تموم شد و نمیدونستم هوا انقدر سوز داره با همکارم و در واقع دوست جونم که متاهله ولی خیلی پایه س داشتیم می لرزیدیم و افسوس که خودمون باید تا خونه بریم (پ ن: معمولن اکثر وقتا همسر دوستم میاد دنبالش و منم چون هم مسیرم باهاشون میام) قیافه مون این شکلی:54::54::54:
منم هی میگفتم سردمه :161:که همکارم گفت اگه یه بار دیگه سردی هوا رو یادآوری کنی باهات برخورد میکنم اینجوری:102:
خلاصه رسیدیم سر خیابون که ماشین سوار شیم دیدیم داره بودی کباب میاد آقا ماه هم گشنه :54: هردومون شکمو :302:
یهو به این نتیجه رسیدیم که باید شام بخوریم خلاصه جاتون خالی رفتیم فست فودی و پیتزای تپل زدیم به بدن کلی هم خندیدیم و یادآوری خاطرات :227::227:
با اینکه جفتمون عجله داشتیم زودتر بریم خونه ولی خدا روشکر غذامون سریع حاضر شد و دوست جونم همسرش خونه مادرش بود و خیالش راحت :227:
آخرشم ایستک با یخ فراوان خوردیم فضای رستوران گرم بود و نفهمیدیم ولی وقتی اومدیم بیرون با فک لرزان خودمونو به تاکسی رسوندیم و آمدیم به منزل :311::311:
جای همه خالی هیچی مث تفریح مجردی حال نمیده خصوصن اگه پایه داشته باشی :43::43:

سلام دوستان

خیلی از بازخوردهای خوب این تاپیک خوشحالم ، این 2تا گروهو واسه شما دعوت کردم ، :123::326: ، از همه تون بابت جریانی که به تاپیک دادید ممنون چه دوستانی که مینویسن و چه عزیزانی که تشکر میکنن.

حالا دقت کردین کل خاطرات و امکانات و خوشی و همه چی توی این شکم مبارک خلاصه میشه، همه ی خاطره ها خوردنیه و خوشمزه است:very_drunk:.
کله پاچه و دم نوش و غذای لبنانیو کباب و هیچی دیگه الان آقای خاله قزی بیاد این تاپیک رو بخونه اشکش در میاد آخه در جریان هستید که ایشون خیلی خوش اشتها هستن . همونطور که در تصویر مشاهده میکنید خانمها از آقایونم شکموترن ، بیچاره آقایون اسمشون در رفته ، اونا کله پاچه میخورن به چشم میاد ، ما خانمها میریم غذای لبنانی و کباب میخوریم صداشم در نمیاریم، این تاپیک داره هممونو لو میده:311:

خوب عزیزان ، اگه نظافت کردید و بهتون کیف داده ،اگه درخت کاشتید بهتون کیف داده، توی یه گلدون کوچیک ریحون کاشتید بهتون کیف داده اگه مادربزرگه مسن تونو آرایش کردید بعدش کلی تغییر کرده و روح بنده ی خدا هم جوان شده افسردگیش خوب شده از فردا وقت استخر گرفته و توی جوانی کردن دیگه به کسی مجال نمیده صبحا میره دوچرخه سواری کلی دوست و رفیق پیدا کرده:311:، بهتون کیف داده ، اگه دوست خوبی نداشتید و حالا یه دوست خوب پیدا کردید، اگه....بهتون کیف داده ازینا هم بنویسید .

ممنون :72::72::72::72:

پ.ن: آرایش منظور دستی به سرو روی بنده خدا کشیدنه ، آخه دیدید ما کلی به خودمون میرسیم ولی اصلا حواسمون به مادربزرگ و کلا مسن ها نیست، به اتوی لباسشون به اصلاح صورتشون ، تازه گاهی بندگان خدا میان یه حرکتی هم کنن میگیم دم پیری و معرکه گیری!:163:

خاطره من با مادربزرگم::305:

دوستان من یکی از اسباب خوشحالیم اینه که یه پیره فرتوتی رو تغییر چهره بدم :311: مثلا مادربزرگم ،

میرم صورتشو اصلاح میکنم ابروهاشو برمیدارم ، موهای سفیدشو رنگ میزارم گاهی هم حنا میزارم ، براش کرم دست و صورت میخرم ، کیف دستیشو عوض میکنم و اون کهنه هه رو میندازم میره یا اگه قابل استفادس تغییرش میدم ، یه 2تا کار دیگه هم انجام میدم که خصوصیه . ولی خیلی تغییر میکنه بعدش تا یه هفته اخلاقش خوب میشه ، هم اینکه میگه منو ببرید مسافرت !

بعدش احساس میکنم یه گریمور حرفه ایم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گیسو کمند

سلام دوستان



حالا دقت کردین کل خاطرات و امکانات و خوشی و همه چی توی این شکم مبارک خلاصه میشه، همه ی خاطره ها خوردنیه و خوشمزه است:very_drunk:.
.

---

سلام گیسو جان واقعا حرف به جایی زدی:47: من یکی چیکار کنم کمتر شکمو باشم؟ فکنم باید بابتش تایپیک بزنم! :54:

البته ناگفته نماند من و سایر دوستان که خاطرات شکمی تعریف میکنیم میخوایم ریا نشه... و الا همش در حال ایجاد خاطرات معنوی هستیماااا :227:


حالا یه خاطره تعریف میکنم که اساسا به شکم مربوط نیست و در حاشیش قرار داره! اما مثل ماله شما قشنگ نیس:54:

سال کنکورم بود و من در حال درس خوندن بودم حدود ده شب بود که یه دفعه هوس سینما کردم! اون زمان پدرم کارش شهر ما نبود و منو مادرمو برادرم تنها بودیم خلاصه زنگ زدم به یکی از پایه ترین دوستام که میدونستم کلا برای بیرون رفتن نه نمیگه!

اونم خیلی خوشحال شدو چون آخرین سیانس سینما 10 و نیم بود باید خیلی با عجله میرفتیم.

بنده خدا مامانم که حریف من نمیشد فقط گفت برگشت با تاکسی نیاین یا داداشت بیاد دنبالت یا بابای دوستت که گزینه دوم رو دوستم تصویب کرد

خلاصه آژانس گرفتمو رفتم در خونه دوستم و باهم رفتیم سینما....

تو صف خرید بلیت بودیم که همسر دختر داییم که تازه عقد کرده بودنو دیدیم و من زیاد دوست نداشتم منو بشناسه و بره به همه بگه اون موقع شب فلانی با دوستش رفته سینما!

اما اون سریع شناختو اومد جلو به حال و احوال:54: و دیگه راه فراری نبود

ولی حداقلش تو یه سالن باهم نبودیمو کمتر خجالت زده شدم:203:

اما در کل خیلییییییی خوش گذشت کلی هم هله هوله خریدیم و یکی از بهترین سینماهای زندگیم بود اونم اواخر کنکور که آدم واقعا خستس خیلی چسبید

برگشت هم بابای دوستم اومد دنبالمونو بردمون آب اناری تا دیگه بزممون تکمیل شه:58:

:58::311: خدایی خوب متوجه شده من یکی خیلی شیکمو هستم و مهدیه سادات هم مثل خودمه :227: ولی تفاوتش اینه غذای بیرون خیلی بهم نمیچسبه دستپخت همسرم خیلی خوشمزه تر و سالمتره (ای خاک بر سر زن ذلیلت کنن سید):311::58:
اتفاقا منم به همین نتیجه رسیدم یک چند ماهی میشه یک نظری خوندم تیو یکی از سایت ها خواننده سایت نظر گذاشته بود دقت کنید اکثر تفریحات ما ایرانی توی بیرون غذا خوردن حساب میشه.از اینجا بود مصمم شدم برم توی کار جیگرکی کبابی!

حالا داستان من خدا لعنت کرده این سعید شریفی رفیق مجردم جمعه ها میریم بیرون چند هفته قبل جاتون خالی یکهویی اومد زنگ زد سید بریم جنگ و سیخ بیار مرغ گرفتم منم خوشحال تخمه و میوه رو گرفتم و رفتم توی ماشین نشستم و بعدش میگم بهش سعید پس مرغ کو سیخ بزنیم؟مرده شورش رو ببرن با این سلیقه اش ................. خودم سانسورش کردم چی گرفته بود :311: آقا بعدش منم رفتم یک یکلو مرغ گرفتیم و رفتیم جنگل جاتون خالی هیچی ذغال نداشتیم و مثل این گدا گدورا دنبال اینکه کی ذغال داره سرش چتر باشیم :227: یک منقل پیدا کردیم یکم ذغال داشت یه قلیونم بار کردیم و مجبور شدیم سه بار بریم ذغال بگیریم از در و همسایه خیلی خوب بود اون قسمتی که گرفته بود خدا روشکری چربی زیاد بود و مزه مرغ خیلی خوشمزه شده بود واقعا کیف داد.
قسمت دوم برمیگرده به جمعه قبلی دوباره زنگ زد بریم بیرون و منم خدا خواسته باهم رفتیم و مثل دفعه قبلی تخمه و نسکافه و میوه و قلیون رفتیم وسط جنگل کافه داشت یکمم بارون نم نم میومد شانس ما هم کافه ای بسته بود ولی آتیش داشت ماهم چترباز با چتر وسط ذغال ها فرود اومدیم :311: آقا این خاک بر سر بهم گفت سید خوش گوشت گرفتم(نزدیک دل هستش خوشمزه هست جگر خوراش میدونن چی میگم) هیچی درست کرد و منم خوردم دیدم مزه ای که میده فرق میکنه ............. (اینجاشم سانسور میکنم):311: خدا لعنتش کنه ایندفعه دیگه یادم باشه خودم خرید کنم.ولی هرچی بود خوش گذشت.ولی ایندفعه خانومم سرم رو از بدنم جدا میکنه گفته باید متاهلی بریم بیرون!!!

پ.ن:انصافا وقتی متاهل میشی دور همی مجردی البته سالم و به اندازه اش خیلی بیشتر میچسبه :227:

(در تاپیک مدتی امکان ارسال پست توسط کاربران عادی وجود نداشت که مدیر عزیز قبول زحمت کردند و خواهش ما رو رد نکردن)خیلی ممنون که این تاپیک رو عمومی کردید ، از همکاری و لطفتون بی نهایت ممنونم. :72::72::72:

حالا که تاپیک عمومی شد ، عزیزانم بشتابید:180:

من گفتم خاطرات اون مدلی هم تعریف کنید ، نگفتم که اصلا خاطرات اون یکی مدلی تعریف نکنید .:tears_of_joy: هر چی شادتون میکنه حالتونو خوب میکنه بفرمایید .

نقل قول:

---

اگه نظافت کردید و بهتون کیف داده ،اگه درخت کاشتید بهتون کیف داده، توی یه گلدون کوچیک ریحون کاشتید بهتون کیف داده اگه مادربزرگه مسن تونو آرایش کردید بعدش کلی تغییر کرده و روح بنده ی خدا هم جوان شده افسردگیش خوب شده از فردا وقت استخر گرفته و توی جوانی کردن دیگه به کسی مجال نمیده صبحا میره دوچرخه سواری کلی دوست و رفیق پیدا کرده

:311:

، بهتون کیف داده ، اگه دوست خوبی نداشتید و حالا یه دوست خوب پیدا کردید، اگه....بهتون کیف داده ازینا هم بنویسید .

---

خاطره سوم- گیسو کمند و خودش
من تصمیم گرفتم چون یخچال خالی بود ، دلم گرفته بود ، هیچ کس نبود که دست محبتشو به سرم بکشه :311: وقت هم داشتم ولی حال و حوصله نداشتم یه اقدامی بکنم ، نشستم یه وسیله اختراع کردم ،

چون میخواستم لغات زبان رو با معنیش گوش بدم (با گوش دادن 100برابر زودتر حفظ میشه) ، اماگوشیم خراب شده بود و مدام ریست میشد نباید بهش زیاد دست میزنم ، حالا باید چیکار میکردم؟
قبلا لغات زبان رو با معنیش با صدای خودم ضبط کرده بودم ، فایلهاشو ریختم توی گوشیم ، حالا باید گوشی رو میچسبوندم به خودم یا از خودم آویزونش میکردم تا بتونم هم راه برم هم صداشو بشنوم هم به گوشی زیاد فشار نیارم که خاموش نشه....

این وسیله رو اختراع کردم: یک نایلون سی دی رو وسطشو اندازه یه مربع کوچیک سوراخ کردم و یه کمربندباریک لباس زنانه به اون نایلونه وصل کردم و کمربندو بستم دور گردنم در واقع گوشیمو با یه نایلون از گردنم آویزون کردم آخه هیچی پیدا نکردم ، پیش بند؟ چرا خواستم از پیش بند استفاده کنم اما پیش بندمون جیب نداشت خخخخ

حالا هم میتونستم به اون لغتا با معنیش اونم با یه گوشیه خراب گوش کنم و حفظ شم .هم یه کاری همزمان انجام بدم ....
رفتم رنگ خریدم ...آوردم ....چارچوب پنجرمونو رنگ کردم ،
واسه خونه تکونی هم راحت شدم چون دیگه نمیخواد یه ساعت با اسکاچ و کف بسابم که برق بزنه :43: از توی کوچه که نگاه میکنی پنجره واحدمون از همه تمیز تره هم شیشه اش هم قابش. همسایه مون ازم پرسید شیشه رو عوض کردید؟ (شیشه خودشون تار عنکبوت بسته)گفتم نه ولی اگه شیشه رو تمیز کنیم ، نو میشه ، هیچی نگفت رفت :311:

120 تا هم لغت حفظ شدم در عرض 2ساعت :228:

برنامه بعدیم اینه داخل کمد دیواریمو رنگ بزنم که دیگه نخوام دستمال بکشم شاید کل خونه و بعدش مبل ها و بعدش ظرفای نشسته رو هم رنگ کنم نمیدونم باید فکر کنم:suspicion:

خانوم گیسو کمند نطق من رو کور کردین کلی داستان برای اون جناغ مرغ آماده کرده بودم که بگم.:310:


-------------------------------------------------------

مادرم چند مدتی هست که پاهاش درد میکنه. پیش هر دکتری رفتیم، گفتن باید عمل کنه.

ما هم بهش میگیم عمل کن، گوش نمیده . به نظرم نگران ماست که اول بریم خونه بخت:43: . یه جور داره ایثار میکنه.

منم که یه درد قدیمی تو سینه ام دارم که خونه پدری طبقه سوم هست و نمی تونم جابجاش کنم. ( البته خیلی به خاطرش تلاش کردم و میکنم، ولی هزار تا دلیل داره که تا الان نشده)


خلاصه من چند وقت پیش متوجه شدم یه دکتر تو تهران هست که بدون عمل و با توانبخشی میتونه مشکل مادرم رو رفع کنه.


با هزار بد بختی یه نوبت جور کردم که مادرم رو ببرم. این وسط باید برنامه های یک روزم رو خالی میکردم. کلی هم مصیبت کشیدم تا کار هام رو جور کنم تا بتونم ببرمش تهران.


بالاخره رفتیم دکتر.

مادرم که استرس شدید داشت تو مطب دکتر سراغ نمازخونه رو گرفت از من، که گفتم متاسفانه موجود نیست.:47:

وقتی از مطب دکتر اومد بیرون و دکتر خیالش رو از عمل راحت کرده بود، داشت بال در میاورد. :203:

منم از خوشحالی اون میخواستم تا خونه بدوم.

حالا یه سری کارهای کوچک مونده که باید بکنم تا برای توانبخشی و فیزیوتراپی آماده بشه.

خیلی خوشحالم.:227:

من کلا آتیش روشن کردن و چایی آتیشی و سیب زمینی زیر آتیشی دوست داشتم و گاهی وقتا هم که میرفتیم باغ من همه غذاهارو با آتیش هیزم درست میکردم اما امسال نشد که بریم ،،،،،،،تا اینکه من دیروز به فامیلامون گفتم بیاین بریم بیرون آتیش روشن کنیم چایی بخوریم و دورهم باشیم،،،،،دخترعموهام که دوتاشون ازم قول گرفتن با من بیان، و قرارمون شد عصر چهارشنبه ساعت 5 بریم باغ ،،،،،،،،،،دیروز عصر یادم اومد ماشینم رو به کسی سپردم و تا آخر هفته نمیاردش،،،،،،،،،،،،،،:54::54: :54::54::54::54::54::54::54:هیچی دیگه خیلی بیخیال تو گروهمون پیام دادم فردا عصر شماها که می رین دنبال منم بیاین،دختر عموهام وارفته بودن:311::311::311::311::311::311:حالا منتظرم ببینم عصری چی میشه،،،،،اگه عصری بریم خیلی باحال میشه،،حالی میده آتش ووسرما و چایی داغ،،،،:43::43::43::43::43::43:

دیروز عصر از کار رسیدم خونه دیدم ماشینم پارکه،،،،،:18::18::18::18::18::18:نگو داداشم ماموریت داشته تو شهر خودمون ، ماشین رو هم آورده، هیچی دیگه بقیه رو هم راه انداختم و خودمم راه افتادم جاتون خالی رفتیم باغ و آتیش روشن کردیم و حرف زدیم و خیلی خوش گذشت:18: اما فهمیدم خانواده ام خیلی روی من حساسن دوستم دارن و منو فقط برا خودشون میخوان صبحیه ساعت 5 صبح داداشم پاشده که بره شهر محل کارش میگه فقط آخیش باید منو برسونه ترمینال ،،،،،هیچی دیگه خواب و بیخیال شدم بردمش مرد گنده لوس شده بود ، مامانمو نگو اینقد حسودیش شده من با همسن هام رفتم بیرون ، همش غرغر میکرد گفتم مامان اگه شوهر داشتم که با اون میرفتم ، الانم بهم غر نزن منم واسه خودم یه وقتایی رو لازم دارم حالا امروز مامانمو میبرم بیرون ،،،،،،،مادره دیگه جای چشمام عزیزه فقط الهی بمیرم براش کاش اینقد غرغرو نبود:43::43::43::43::43::43::43::43::43:

نخندیاااا ولی از دیرووووز منتظرم بودم ببینم چی میهش بلاخره یمری یا نمیری :311:

بعدشم این چه پستیه گذاشتی اینهمه ملت رو منتظر گذاشتی فقط نوشتی رفتیم خوش گذشت!!!

خوب یکم تعریف کن چیکارا کردین غذا چی درست کردین سیب زیمینی ها چی شد آتیش روشن کردین و.........

سلام از گیسو کمند عزیز ممنونم بابت تایپیک زیبا و جالبش :43::43:. و از همه دوستان بخاطر قلمهای زیبا و با مزشون، راستش با خوندن خاطراتتون خیلی خندیدم :311::311:و با ذوق محو خوندن بودم یهو صدای شکستن اومد :102:از پنجره بیرونو نگاه کردم دیدم تصادف شده و جالبتر اینکه همه طبقات مجتمع یک نفر سرشو بیرون اورده بود و داشت نگاه میکرد ببینه صدای شکستن از کجا بود خیالم راحت شد افراد فضول مثل من زیادن باورتون نمیشه که من از بالا نظاره گر یک عالمه کله :58:که از پنجره ها بیرون امده بودند شدم دنبال صدا بودن چرااااااا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:311::311: :311:

اول خنده دار تر از همه این بود که یکی از دختر عموهام میگفت سرده من نمیام ، خواهرش گفت خب نیا ما میریم دیروز همونی که میگفت سرده اومده بود اما اونی که اصرار داشت بریم شوهرش مریض شده بود مجبور شد بمونه مغازه اشون جای شوهرش،،:311::311::311::311::311::311:خیل ی بهش خندیدیم،،،،،،،ما تو تلگرام یه گروه فامیلی داریم و به قول معروف فامیلامون گذاشتیم تو موبایل تو جیبمون که هر جا حوصله امون سر رفت یه سری بهشون بزنیم و خوش و بشی بکنیم:18: این دور همی هم اولین دورهمی گروه بود که من باعثش شدم قبلا خیلی سعی کرده بودن با هم برن بیرون اما برنامه هاشون هماهنگ نمیشد این از نتایج ارزشمند حضور من تو گروه بود(منم خودشیفته کلی ذوق کردم) :18: تو گروه کلی دستورات و اوامر دادم که سیب زمینی بیارین کباب کنیم ظرف آب بیارین من خودم کبریت میارم:311::311::311::311::311::311: قندو چایی هم با من ،،،،،بندگان خدا واقعا رفته بودن دستوراتمو اجرا کرده بودن:18: اونجا که رسیدیم ما دخترا زودتر رسیده بودیم با هم اومده بودیم بجای ترس پیاده شدیم تو تاریکی با نور چراغ موبایل هیزم جمع کردیم آتیش روشن کردیم و چای بار گذاشتیم، تا یه خورده گرم شدیم مردا رسیدن و پتو روفرشی به خودشون پیچیدن و نشستن بالای آتیش و گفتن وای چه سرده:311::311::311::311:ماهم بروی خودمون نیاوردیم تا خودشون گفتن قدیما ما مردا کارا رو میکردیم حالا شماها چطورنترسیدین،،،،،، دیگه سیب زمینی کباب کردیم چایی دم دادیم تخمه شکستیم از مضرات پفک گفتیم و پفک خوردیم و اینم عکس آتیشمون ،،،

کارگاهمون بصورت موقت تعدیل نیرو کرده ، از فردا تا چند روز یا بیشتر بیکارم!اولش ناراحت شدم، وشاید فکر کنید چه ربطی به این صفحه شاد داره!، بعد از چند دقیقه یادم اومد کلی کار عقب مونده دارم و خوشحالم که برم انجامشون بدم، و البته خیلی خسته ام یه چند روزی خواب و استراحت واقعا منو شارژ میکنه:18::18:،خونه رو رنگ کنیم کاغذ دیواری بزنیم، واسه عید ناقص خونه رو رفع کنیم ، دکور خونه رو خوب کنیم،وای چقد کار دارم، بعدشم هر چی خدا خواست دیگه :72::72::72::72::72::72::72::72::72::72:گلا
بفرمایید گل

دیروز جاتون خالی گرگان برف اومده بود:302: دوسال برف ندیده بودم مهدیه سادات فقط توی تلویزیون دیده بود خیلی ذوق زده شدم خونه ما تقریبا ارتفاعش بالاست صبحی تا اومدم بیرون برف رو دیدم اینقدی ذوق کردم رفتم مهدیه رو بیدارش کنم خانومم گفتش نمیخواد بیدار میشه تو بری من چیکار کنم :58: خدایی اینو راست میگه از صبح بلند میشه تا یک نصف شب دیگه نمیخوابه!!مگه یکی بیاد بخوابونش.
ظهری مغازه رو قرار شد ببندم و من و خانومم و مهدیه سادات بریم برف بازی نزدیک مغازه بستن بودش خانومم پیام داده بیا این دخترت مارو کشت از بس گفتش بریم برف بازی :311: خوشم میاد فتوکپی خودمه هرچی ریختم جمع کرده.خوب حالا بگزریم رفتیم خونه پدر خانومم و نهار خوردیم و من و همسرم و مهدیه و مادرخانومم اومد رفتیم نهار خوران جای همگی دوستان خالی خوراک سلفی گرفتن و عکس انداختن بود روی درختها برف خیلی قشنگ بود یکجا نیگه داشتیم و رفتیم برف ازی طفلی مهدیه بلد نبود برف پرت کنه منم کلاهم رو برداشتم و میگفتم بزنه توی سر و صورتم یکم بخنده اینقدر بهش خوشگذشته بود 15 دقیقه بازی کردیم خدایی ما سه تا سردمون شده بود این دختره میگفتش نه بزارین بازم بازی کنم!!!
خلاصه سوار ماشین شدیم و با بادون زمینی خیلی دوست داره سرو ته قضیه رو هم اوردیم:72:

ایشالله فردا صبحی هم میریم خیلی لذتبخش بود جای همگی دوستان خالی چنتا ماشین بابا و دختراشون رو آورده بودن برف بازی بعضی ها هم مامان و فرزند.

پ.ن:دیروز یک مقاله گذاشتم در مورد افراد سن بالا خوشبخت تر و مثبت اندیش تر هستند چون یاد گرفتن زندگی خیلی زود میگزره و بهتره توی زمان حال زندگی کنیم.صبحی قبل رفتن یکمقدار برف اومده بود لذتبخش بود دیدن ذرات برف وقتی فرود می آمدند اونموقع بهتر متوجه شدم توی زمان حال زندگی کردن و یاد گرفتن از لذت بردن از چیزهای هرچند کوچک چقدر شادی آفرینه

الان اینجا داره برف میاد و من یاد یه خاطره برفی ام افتادم.:82:

چندین سال پیش حیاط خونه پر از برف شده بود و من ذوق کودکانه ام گل کرد و با خواهرم رفتیم تو حیاط برف بازی و صد البته درست کردن یک آدم برفی . یادش بخیر اون زمان هنوز دوربین های دیجیتال خیلی همه گیر نشده بود و ما با همون دوربین قدیمیمون کلی عکس از خودمون میون برفها و ادم برفی گرفتیم بعد دادیم برای چاپ.

از اون روز چند تا عکس صاف و ساده وصمیمی یادگاری هست، عکسهایی که چهره ها با صمیمیت میخندند و خبری از ژستهای الکی نیست. بارش برف یکی از زیباترین صحنه هاست که فکر کنم همه کلی خاطره باهاش دارند. خدایا ممنون ازت:72:

سلام.وقت بخیر:72:

حالا که همه خاطره برفی تعریف میکنن منم یکیشو میگم که البته برمیگرده به سالیان خیلیییییییی دور:18:



کلاس پنجم بودم،یه معلم خیلی خشک و جدی داشتیم.طوری که وقتی اول مهر متوجه شدیم ایشون قراره معلم ما باشن همه گریه شون گرفته بود ،حتی من به مامانم گفتم بیا کلاسم رو عوض کن، مامانم برگشت گفت همون کلاس می شینی مثل یه بچه خوب درستو میخونی:311:.



این خانم معلم ما کلا آدم عجیبی بود همه ازش میترسیدن من خودمم همین طور ولی رابطه اش با من یه جور دیگه بود.همه رو به فامیلی صدا میکرد ولی با یه لحن خیلی جدی منو آی تک صدا می کرد یا مثلا یه بار من انتظامات بودم(دهه شصتیا میدونن انتظامات چه پست مهمی تو مدارس بود:58:)که یه بار یکی از بچه های کلاس سوم قلدر بازی درآورد منم زدمش:311:، اینم فردا مامانش رو آورد مدرسه،منو نمیگین داشتم از ترس می مردم مامانشم ماشالا عظیم الجثه بود:58:، همون موقع خانم معلم ما سر رسید و طوری جواب مادر اون دختر رو داد که انگار من هیچ تقصیر و خطایی نداشتم.خلاصه این معلم ما تا آخر همون جور جدی و خشک باقی موند ولی من دیگه ازش نمی ترسیدم و دوسش داشتم:43:.



اون موقع این خانم معلم ما فوق دیپلم بود و یادم هستش که کتاب های درسیشو می آورد و تو وقتای بیکاری ما درس میخوند تا بره برای دوره راهنمایی تدریس کنه.منم که فضول:311: ازش می پرسیدم خانم شما چی می خونید؟میگفت میخوام برم مقطع بالاتر درس بدم.همونجا گفتم خانم میشه بیایین فلان مدرسه آخه من راهنمایی میخوام برم اون مدرسه.جالب اینکه وقتی من رفتم اول راهنمایی ایشون هم اومدن همون مدرسه برای تدریس.روز اول مهر تو پایه اول راهنمایی بودیم و من و دوستم میخواستیم تو یه کلاس باشیم ولی چون تقسیم بندی بچه ها براساس حروف الفبا بود نمیشد ولی با وساطت این خانم معلم با دوستم همکلاس شدیم:18:.


جالب تر اینکه چند هفته پیش این خانم معلم رو بعد از سالها تو مطب دکتر دیدم.اومد نشست پیشم، ایشون منو نشناختن ولی من خودمو معرفی کردم.از درس و کارم پرسید، بنده خدا چقد ذوق کرده بود،البته ذوق منم کمتر از ایشون نبود.میگفت خیلی خوشحال میشم می بینم یکی از شاگردام به یه جایی رسیده:43:.

حالا بعد از این همه گزافه گویی:227: میرسیم سراغ خاطره برفی:



شهر ما کلا به سردی آب و هوا و برفای سنگین معروفه، حالا اگه فهمیدین ما کجاییم؟:18:البته جدیدا دیگه مثل قبل خیلی برفای سنگین نمیاد.

تو همون پایه پنجم که بودیم این خانم معلم ما یه کمدی تو دفتر مدرسه داشت که برگه های امتحانی و این جور چیزارو توش میذاشت و منم مبصر کلاس بودم:18:.کلید این کمد رو به من داده بود.


خلاصه نزدیکای امتحان مثلا میگفت آی تک برو برگه های امتحانی رو بیار یا برگه هارو ببر بذار تو کمد.منم کوزت شده بودم:311:.

جالب اینکه انقد بچه مثبت بودم یه ذره به سرم نمیزد برگه های امتحانی رو نگاه کنم همش به خودم میگفتم نه خانم معلم به من اعتماد کرده:58:.



یه روز اواخر آذر ماه بود و برف زیادی هم باریده بود، کلید کمد معلممون هم دست من بود که برم واسش برگه هاشو بیارم یهو با دوستم به سرمون زد تو برف بدوئیم که این کلید از دست من افتاد تو برف.حالا ارتفاع برف هم یه سی سانتی می شد هر چی گشتیم این کلید پیدا نشد.معلممون هم بهم گفت آی تک چرا گمش کردی انقد سر به هوا نباش:54:


تا اینکه همون سال نزدکیای عید بود برفا آب شده بود.تو صف بودیم و مدیرمون داشت در مورد اینکه پیک نوروزی هاتون رو کامل بنویسید و این جور چیزا حرف میزد(آخ که چقد دلم لک زده برای اون دوره:54:).منم حوصلم سر رفته بود و با پام داشتم رو زمین یه شکل هایی میکشیدم که یهو همون کلید رو زیر پام دیدم.انقد مونده بود زیر برف زنگ زده بود:311:.رفتم گفتم خانم کلید رو پیدا کردم دیدین سر به هوا نیستم، سر به زیر بودم که کلید پیدا شد:58:.


این بود خاطره برفی من :18:
این پست کلی نوستالژی برام داشت:54:.




شب خوش:72:

سلام دوباره

همین الان یک مشتری مغازه بابام اومد یک دختر کوچولو داشت همسن مهدیه سادات یکمقدار بزرگتر پوستش سفید بود با موهای روشن بافته شده اومد جلوی مغازه سلام کرد خیلی خوشگل بود وقتی رفتم از جلو دیدمش از بچه های کند ذهن( کانا) هستش.خیلی دردناکه واقعا و زجر آوره مخصوصا اینکه دختر بودش یاد مهدیه هم افتادم مادرش رفتش مغازه پدرم خرید کنه منم مراقبش بودم یکم باهاش بازی کردم خیلی لذت بخش بود.

بعضی وقتها یکسری آدم ها هستند باعث میشن تا از فاصله ای که از خودت گرفتی بعنوان انسان کم کنی این فرصت رو بهت میدن که بشینی و گریه کنی حس خوبیه :72:

دیشب به خواهرم پیشنهاد خرید و بازار رو دادم و با هم رفتیم خرید. چند تا مجتمع رو گشتیم و در انتها هر دو خیلی گرسنه شدیم و به پیشنهاد ایشون رفتیم برای فست فود. من و خواهرم عاشق امتحان کردن غذاهای جدید و در عین حال محیطهایی با دکور جذاب هستیم و واسه خودمون همیشه طراحی داخلی این فضاها رو تحلیل میکنیم.

موقعی که سفارشمون رو آوردند من به خواهرم گفتم: ولنتاین مبارک..... خواهرم خندید ........ آخراش دیگه کسی نبود و همه رفته بودند. یهو کمک سرآشپز اومد بیرون و خواهرم گفت خب مثل اینکه به آخرش رسیدیم و عوامل پشت صحنه هم دارن میان، اینو که گفت دیگه کلی خندیدیم

شب وقتی رسیدیم خونه خواهرم ازم تشکر کرد و گفت باورش نمیشه که با اون همه خستگی سرکارش امروز سرحال بود.

حس خوبی داشتم. می دونید آدم باید بی بهانه شاد باشه، هر مناسبت رو باید جشن بگیره، وقتی به این فکر میکنم که حضور هر یک از عزیزانم نعمتی است از خدا تشکر میکنم. نمیخوام روزی بیاد و حسرت جای خالیشون رو بخورم.

سلام
توی شرایطی هستم که نباید فکر کنم باید فقط دور وایسم ،
میخواستم یکم امید داشته باشم یکم انرژی بگیرم ، باید یه محرکی پیشم بود . از طرفی یکی از خواهرام هم سرش خیلی شلوغ میشه دوست داره گاهی واسه یه روز مسئولیت بچه اشو بده به کسی ، خواهرزادمم دلش برام تنگ شده بود ، پس فکره خوبی بود که بیارنش پیشم ،خواهرم با خیال راحت به کاراش میرسید، من حالم خوب میشد هم خواهرزادم خوشحال میشد . چون این خواهرزادم فوق العاده پر انرژی و بامزه و خلاقه .

این خواهرزادم گاهی به من میگه مامان. میگه خاله من قلبه تو ام ؟ ، کی بهتر از این بچه که حالمو خوب کنه .
ما خانوادتن عنبیه چشمامون شبیه همه ، عنبیه چشم خواهرزادم به ما رفته ، :311: الان میگید ببین اینا به چی توجه میکنن ، ولی من وقتی به عنبیه چشمش زول میزنم یاد بچه گیم می افتم ، حس خیلی خوبیه
هروقتم همو میبینیم 2-3 دقیقه به چشم هم زول میزنیم میخندیم:couple_inlove: ، اونم خوشش میاد میگه خاله توی چشمت خودمو میبینم .:228:

حالا خواهرزادم از در که وارد شد گفت خاله چقد پیر شدی :311: من موندم گفتم نه خاله دارم کار میکنم به خاطر همین کثیفم ، گفت نه خاله پیر شدی ببین دیگه شبیه نه نه شدی (مادر بزرگمو میگفت) گفتم نه خاله من الان صورتم کفیه تایدیه هر چی گفتم گفت نه تو دیگه پیر شدی عکس عروسیمون که روی دیوار بودو نشون داد گفت اینجا رو ببین اگه تونستی بازم این شکلی بشی :upset:

گفتم این بچه عروسی دعوت بودن نرفته ، اومده پیشه من که بهش خوش بگذره نمیشه بهم نگاه کنه یاده بدهکاریاش بیوفته که ،رفتم صورتمو شستم لباسای خوشکل پوشیدم لوازم آرایشمو آوردم نشستم آرایش کردم موهامم مرتب کردم. شدم شبیه همون عکسم ، هر چی من بهتر میشدم اونم از اون ور میگفت آره خاله داری جوون میشی :shame: اصلا انگار به این بچه امید دادی (بچه ها از چهره آویزون و بهم ریخته خوششون نمیاد و زود میفهمن) تازه شروع کرد به وراجی (بچه ها وقتی شادن زیاد حرف میزنن)

بعدش یه آهنگ شاد گذاشتم ، یه دستمالم دادم دستش با یه سطل آب که مشغول باشه هم فکر کنه داره کمک میکنه هم باسطل آب بهش خوش بگذره .
هر 2 دقیقه ام می اومد میگفت خاله بزار یه دونه بوست کنم
هر نیم ساعتم میومد منو ماساژ میداد خیلی خوب این کارو انجام میده .
هر چند دقیقه هم از یخچال یه چیزی می آورد میگفت بیا با هم بخوریم .

خلاصه که خیلی بهم سرویس داد شبم پیشم خوابید ، صبح که بیدار شدم توی بغلم بود محکم منو بغل کرده بود ، یادم افتاد من تا وقتی خواهرزاده هامو دارم نمیتونم بی انرژی و بی انگیزه باشم. انگار بچه خودمه من واقعا دوستش دارم. حالمو خیلی خوب میکنه .

وقتی توی چشمای هم با فاصله 1سانتی زول میزنیم یه طوری نگاهم میکنه همه چیزو فراموش میکنم ، نمیتونم توصیف کنم چه حسیه ، فقط خیلی قشنگه .:43:

سلام

چقدر برام سخت بود بیام تو این تاپیک چیزی بنویسم:47:


الان اینقدر خوشحالم که خانوم گیسوکمند اومده اینجا پست گذاشته:227:


فیلم بت من کریستوفر نولان رو دیدین؟ Batman return نه ببخشید Gisookamand return :104::104::104::104::104::104:

-----------------------------------------

دو هفته پیش یکی از همکارم که بیست سال از من بزرگتره زنگ زد که جمعه ساعت 9 شب بریم استخر، منم چون ساعتش با کارام جور در میاومد، دعوتش رو با کمال میل لبیک گفتم.

وقت استخر شد، دیدم با پسر 4 ساله اش اومده. منم که از بچه های نسل جدید که آدم ها رو زنده زنده می بلعن، دل خوشی نداشتم، خورد تو ذوقم. گفتم چاره ای نیست یا باید همرنگش بشم و منم اون رو ببلعم یا باید سکوت کنم:311:


ماشین جلوی من پارک کرد، دیدیم این پسر( ارمیا) عقب نشسته. منم کلی تعجب کردم، بهش گفتم ببخشید آقا ارمیا من جلو نشستم و جای شما رو گرفتم، آقا این ارمیا منو کباب کرد، گفت خواهش میکنم، درستش اینه من عقب بشین :223:


آقا من که سال ها و نسل های زیادی بود هم چین بچه ای ندیده بودم، بیهوش شدم از فرط تعجب.

بگی نگی یه دل نه صدل مهر اش به دلم نشست:312:


من کلا دیگه تو فاز سکوت بودم تا خود استخر.

این ارمیا یهویی شروع کرد با من رابطه برقرار کردن، اول از چند تا خاطره شروع کرد چون من با ولع خاصی به حرفاش گوش میدادم، اونم بیشتر تعریف میکرد، اینقدر هم جذاب تعریف میکرد، من از خنده روده بر شده بودم.

جالب اش این بود که خاطره دختر عمه 16 ساله اش رو که تو سنین 4 سالگی دختر عمه اش اتفاق افتاده بود رو با ذکر دقیق ترین جزییات برام تعریف میکرد. بهش میگفتم آخه چه طوری خاطر بچه گی های شخص دیگر رو بلدی، باباش میگفت کجای کاری! این دختر عمش تو بچه گی هاش، حرف خ رو سین تلفظ میکرده، ما تا برای ارمیا این قضیه رو تعریف کردیم، دختر عمه اش رو سوژه کرد. هر وقت میدیدش به دختر عمش میگفته سوبی( یعنی خوبی):58:

تا اینو گفت، فهمیدم این ارمیا هم از همین بچه های جدیده فقط لباسش رو عوض کرده:311:


این ارمیا حواس من رو پرت کرد داستان عینک رو باید اول میگفتم:

من عینک شنام بندش پاره شده بود، مادرم گفت بیا عینک من رو ببر، منم استقبال کردم، ولی چشم تون روز بد نبینه، عینکش صورتی بود:102:
اولش گفتم ولش کن ضایع است. بد یهو یادم افتاد مردا رنگ تشخیص بده نیستن که من ضایع شم ، فکر میکنن عینکه بی رنگه، چون صورتی اش یکم یواش بود:227:


-------------

رفتیم تو استخر دیدم ارمیا تو استخر کم عمق ویژه کودکانه منم رفتم، بچه گی تا عینک رو دست من دید، گفت بابا این چیه؟ منم گفتم میخواهی امتحان کنی؟ ارمیا هم با حیا خاصی گفت باشه! همون لحظه تو دلم گفتم اگر من طاقت بیارم برای تو جلسه بعدی عینک نخرم، اسمم رو باید عوض کنم.

بند عینک رو کوتاه کردم زد به چشم اش، ولی باز میترسید و چشمهاش رو میبست. باباش ازش عینک رو گرفت گفت بسه دیگه پسرم، عینک رو بده به عمو! ارمیا هم گفت بفرما آقای ................. ( فامیلم رو تلفظ کرد چون فامیلم خیلی سخت بود براش، همه رو غلط گفت :58:)


منم تا اومدم بند عینک رو به حالت قبلی در بیارم، بندش پاره شد:97:
حالا جواب مادرم رو چی بدم؟!؟!؟!؟!؟!؟!:102:

از اون بدتر ممکن بود همکارم ارمیا رو دعوا کنه، سریع عینک رو تو جیبم گذاشتم و هر چی همکارم پرسید عینک رو چرا نمیزنی، گفتم همینجوری!:47:




کلی با ارمیا خوش گذرونیدم، و از همکارم که تو جوونی هاش قهرمان شنا بود، کلی تخصصی شنا یاد گرفتم. تازه فهمیدم چرا اینقدر من دیر به انتهای استخر میرسیدم:58:


-----------------------

استخر تموم شد و من هفت روز منتظر شدم تا همکارم زنگ بزنه تا دوباره بریم استخر، ولی اون زنگ نزد:47:

منم این هفته بلیط گرفتم و دو تاشون رو به استخر دعوت کردم، همکارم هم پذیرفت:227:

حالا موندم برم برای ارمیا عینک بخرم یا نه؟ میترسم همکارم ناراحت شه!




پ.ن: دوستان جمعه این هفته خواهرم کنکور داره، خیلی هم براش تلاش کرده، اگر براش دعا کنید تا کنکورش رو خوب بده بسیار ممنون خواهم بود!:323:

سلام بر دوستان.
خیلی وقت بود به همدردی نیومده بودم...خاطرات خانم گیسوکمند خیلی زیبا و دلچسب بود.منو یاد خواهرزاده های گلم انداخت....
چقدر دنیای کودکان زیبا و نازنینه.....وقتی باهاشون هستی انگار تمام خوشی دنیا رو داری.....
خواهرزاده منم یکسال و نیمه اش هست...یکی از بزرگترین سرگرمیاش اینه وقتی منو جدا از اتاقم میبینه ناگهان به سمت اتاقم می دوه و میره سر کاغذا و کتابا ..به زور قدشو بلند میکنه و یه کتاب از اون زیر بیرون میکشه و باز دوباره می دوه بیرون...با جیغ و داد ....بعد میاد روبرو من کتابو نشون میده و میخنده و جیغ میزنه و کلی حرف با هجا میزنه...
منم بهش با هیجان میگم....چی!!!!چی برداشتی!!!!اونجاست که دوباره شروع میکنه به خنده و جیغ و.....
میخواد بگه من برنده شدم.....
و کل خانواده مشعوف میشن....خیلی لحظات خوبیه..


.
منم مثل خواهر آقای محمدرضا جمعه کنکور دارم.....خیلی با سختی درس خوندم...در تمام روز پنج ساعت خواب داشتن.....الانم خیلی خسته ام....
برای منم دعا کنید دوستان.....ممنونم:72:

- - - Updated - - -

سلام بر دوستان.
خیلی وقت بود به همدردی نیومده بودم...خاطرات خانم گیسوکمند خیلی زیبا و دلچسب بود.منو یاد خواهرزاده های گلم انداخت....
چقدر دنیای کودکان زیبا و نازنینه.....وقتی باهاشون هستی انگار تمام خوشی دنیا رو داری.....
خواهرزاده منم یکسال و نیمه اش هست...یکی از بزرگترین سرگرمیاش اینه وقتی منو جدا از اتاقم میبینه ناگهان به سمت اتاقم می دوه و میره سر کاغذا و کتابا ..به زور قدشو بلند میکنه و یه کتاب از اون زیر بیرون میکشه و باز دوباره می دوه بیرون...با جیغ و داد ....بعد میاد روبرو من کتابو نشون میده و میخنده و جیغ میزنه و کلی حرف با هجا میزنه...
منم بهش با هیجان میگم....چی!!!!چی برداشتی!!!!اونجاست که دوباره شروع میکنه به خنده و جیغ و.....
میخواد بگه من برنده شدم.....
و کل خانواده مشعوف میشن....خیلی لحظات خوبیه..


.
منم مثل خواهر آقای محمدرضا جمعه کنکور دارم.....خیلی با سختی درس خوندم...در تمام روز پنج ساعت خواب داشتن.....الانم خیلی خسته ام....
برای منم دعا کنید دوستان.....ممنونم:72:

سلام
چرا این تاپیک خاک میخوره ؟ یعنی هیچ کسی نیست که خودش با خودش خاطیره بسازه :303:

همیشه برام سوال بود که ما خواهرا اخلاق و رفتارمون نه شباهتی به پدرم داره و نه به مادرم ، پس ما به کی رفتیم ؟ نکنه هممون با هم سر راهی هستیم :huh:
چند سال پیش در مجلسی حضور داشتیم که یه فامیل دور و قدیمی رو که مدتها ندیده بودیم زیارت کردیم ، اون خانوم و همسرشون با عشق بهمون نگاه میکردن و تعریف میکردن ، از گذشته ها از بچه گی هامون
از اینکه عمه ما ، (تنها عمه مون) ، چقدر عاشقمون بودن و حواس عمه جونم چقدر بهمون بوده ، و اینکه چقدر از بعضی رفتارها و طرز فکرمون شبیه عمه مون هستش .

جدا چقدر ماها میتونیم در نقش عمه خاله دایی عمو روی بچه ها و دلبندای فامیل اثرگذار باشیم ،

یاد خواهر زاده های عشقم افتادم ، زنگ زدم به خواهرم که برم خونشون ، صدای خواهرزادم میومد که داد میزد خاله تو رو خدا زودتر بیا خاله ساعت چند میایی ،
رفتم خونشون ، زنگو که زدم هر سه تاشون از پله ها با سرعت و ذوق میومدن پایین استقبال ، همیشه همین کارو میکنن و مثل جوجه دورم جیک جیک میکنن :43: خواهر زادم زنگ زده بود خونه ی 2تا خواهر دیگم و بچه های اون دو تا رو هم خبر کرده بود که بیان تا شب
باهاشون بخوایم

شب خواهرم مونده بود چهطوری جامونو بندازه که دعوا نشه ، هر سه میخواستن کنارم بخوابن ، نهایتا ناچار شدم سه تاشونو کنار هم بخوابونم و خودم بالای سر سه تاشون دراز بکشم ، با موهاشون بازی کنم و براشون قصه بگم :applause:
قصه ی دخترای جیغ جیغو :311: .. فهمیدن 3تا نقش اصلی قصه خودشون هستن ،به نظرتون از کجا فهمیدن :uncomfortableness: ،وقتی اشتباهاشونو توی قصه میگفتم ریسه میرفتنو میگفتن خاله یه بار دیگه اینجاشو بگو .
صبح زود بیدار شدم برم سرکار ، شوهر خواهر عزیزم برام تخم مرغ زده بود و نون تازه خریده بود (ساعت 6صبح ) :43:

آماده شدم ، وقت بیدار کردن بچه ها بود ،کم کم داشت دیرم میشد ولی بیدارشون کردم
خیلی منظم تر رفتار میکردن، قصه دیشب رو یادشون میومد میخندیدن و بهمدیگه یادآوری میکردن که خاله دیشب چی میگفت اینطوری پرت نکن اون کارو نکن دیدی خاله میگفت وسایلت یادت میره و... یه قصه همین اندازه اثر کرده بود .
بعدش خودم دونه دونه رسوندمشون مدرسه هاشون :43: خیلی حس خوبی بود ، میگفتن خاله خیلی خوش گذشت بازم بیا ، چقدر اصرار میکردن ، چقدر روزشونو خوب شروع کرده بودن

حسابی دیرم شده بود ولی دوست نداشتم اینهمه شیرینی رو با عجله کردن و استرس گرفتن فراموش کنم ، یه ایمیل مرخصی زدم و با آرامش توی ترافیک سنگین همت ، شیشه هامو زدم بالا تا با آرامش تمام این شیرینی ها رو مرور کنم و هی مرور کنم :82:

چقد نعمت بزرگیه این خانواده.

سلام:72:
تاپيك باحالي هست حسوديم ميشه :58:هر وقت تاپيك خاطرات عاشقانه همدردي ميخونم.احساسم ميگه برم ازدواج كنم بيام تاپيك بزنم و خودي نشون بدم اما مغزم ميگه پسر حالا زوده زن ميخاي چيكار ؟ داري براي خودت گذر روزگار ميكني و دنيا خيالت نيست پس از مجردي استفاده كن و جوني كن. گاهي اوقات احساس و عقلم با هم در گير ميشن و حتي كار به كتك كاري ميرسه و عقل بر احساس چيره ميشه.:102:
پس از دعواي اساسي بين احساس و عقل بعد(بوعد) روحانيم مياد وارد ميدون ميشه و خط قرمز ها شروع ميشه و......
بگذريم بريم سر اصل ماجرا
پارسال اربعين رفتيم كربلا خيلي دوست داشتم امسال هم برم اما :54:....تو اين چند روزه همش فكرم درگير كربلاست ...
نزديك اربعين بود و من و چندتا از همسفرهام شب كوفه بوديم داشتيم ميرفتيم موكب بخابيم كه يك آقايي ميگفت منزل موجود wifi موجود حمام موجود و ... خلاصه ما را به زور برد خونش. منم اولين شبي بود كه تو خونه يك عراقي ميخابيدم هم استرس داشتم هم برام جالب بود .
يكي از بچه ها عربي بلد بود صحبت كنه و با اون آقا شروع به صحبت كردن كرد و ما تا نيمه هاي شب با هم صحبت كرديم.
اونجا همه چيزش جالب بود مخصوصا نوع سيم كشي خيابونها و ....كلا قوانين برق و .... زير سوال برده بودن.
فردا صبحش كه خواستيم از خونه اون شخص بزنيم بيرون من متوجه شدم ديزل ژنراتورشون مشكل داره با خودم گفتم بزار درستش كنم و بعد بريم خلاصه به رفيقم گفتم به صاحب خونه بگه من برقي هستم و ميتونم ديزل راه بندازم .
رفيقم به عربي به من اشاره كرد و گفت كهربايي (برقي) موجودو... بنده خدا خوشحال شد و جعبه ابزارش آورد و من دست به كار شدم و رفع عيبش كردم طرف وقتي ديد ديزلش درست شده كلي تشكر كرد و به دوستم گفت چند تا ديزل خراب ديگه دارن و اگه ممكنه ي نگاهي بهشون بندازم كه منم قبول كردم و اون روز كلا مشغول كار شدم.....و ساير دوستانم بخاطرمن اون روز كوفه موندن و .....
از اون روز هر وقت من با اون دوستان عزيز رو در رو ميشيم با حالت خنده به هم ميگيم :311::
منزل موجود wifiموجود كهربايي موجود اميرحسين(اسم مجازي من) موجود ديزل تعمير ميكنيم آب حوض ميكشيم و....

پ ن 1: ما به همراه خانواده و دوستان خانوادگي رفته بوديم كربلا كه 2 دسته شديم و عده اي با تور رفتن و من و چندتا از بچه ها پياده رفتيم و كربلا به هم ملحق شديم.
پ ن 2 : دوستان برام حرف درآوردن :122:اميرحسين رفته بود زيارت اما ما نديدم حرم بره رفته بود پي كاسبيش. :97:

سلام خانم گیسو کمند ، ممنون به خاطر تاپیک خوبتون ، بیشتر قصد من من از این پست مشاوره گرفتن هست ولی خب یه اتفاق خوب هم افتاده که میشه به نوعی توی این تاپیک در موردش هم نوشت .

شاید خیلی کم توی بچه های این جا خبر داشته باشن که خانواده ما به خاطر یه کلاهبرداری تقریبا تمام چیزی رو که داشت از دست داد و توی سال نود کل دارایی خانواده حدود 7-8 میلیون بود که بعد هم به قم توی همون سال مهاجرت کردیم .

به هر حال به خاطر شرایط فکر نمی کردیم دیگه امکان خونه دار شدن برامون فراهم بشه تا زد و خدا خواست و به کمک داداشم و هرچی داشتم و داشتیم تونستیم یه خونه برای خانواده دوباره بخریم.

حالا واحدمون خام هست ،کابینتش رو خودم میسازم ، رنگش رو هم می تونم خودم انجام بدم ولی یادم افتاد شما توی زمینه کارهای پوشش دیوار و کف قابل شستشو هستین ، اگه سایت یا کانالی دارین معرفی کنین ممنون میشم ،اگر هم لازم هست عضویت ویژه بگیرم اونجا راهنمایی کنین ، خیلی ممنون.

سلام شاهزاده خانم !!! (آخه قربان چیه دیگه، مثل این که زیاد با ارباب رجوع سرو کله می زنین)

این چه حرفیه ،چرا خجالت ؟

فعلا که نه هنوز ، کمی فروشنده داره سر بعضی تعهداتش بازی در میاره (گرفتن تسویه به روز از تعاونی) ما هم هنوز یه سری مبالغ دیگه باید بدیم ،هنوز نشده که کار رو شروع کنیم ، در ضمن من هم درگیر یه کاری هستم که با تاخیر می تونم اگر خدا بخواد کار رو شروع کنم.

به هر حال گفته بودم که در صورت نیاز عضویت ویژه می گیرم شما هم که آبی پر رنگ هستین این جور میشه پیام خصوصی داد و دریافت کردکه ان شاء الله الآن اقدام می کنم ؟

راستی حق مشاوره تون هم مثل این که خیلی گرونه ،بیچاره شدم رفت

ببخشید من نمی دونم چرا هر چی اقدام می کنم برای پرداخت ارور میده ، اصلا من ایمیلم رو همین جا براتون میذارم ،چون به نوعی ایمیل کاری هست شما می تونید با همین ایمیل باهام مکاتبه کنین.

hamed.kr110-ات ساین-جی میل-دات کام

سلام دوستان

اینی که میخوام تعریف کنم زیاد طولانی نیست ولی برای من جزو خاطرات شیرین محسوب میشه

چند روز پیش خیلی سرد بود هوا و من هم دست و پاهام گرم نمی شد با اینکه داخل خونه بودیم و وسایل گرمایشی هم مهیا بود اما من پاهام یخ بود.
یهو یه گرمای آرامش بخشی حس کردم ! متوجه شدم پسرم حوله رو گرم کرد آورد گذاشت روی پاهام و با دستاش فشار میداد تا گرم بشند:43:

طولانی نبود ولی جالب بود برام

شنبه یادم افتاد هفته ی قبل استاد زبانم این تکلیف رو داده بود که برای یک هفته، هرشب خاطره نویسی کنیم. گفت مهم نیست واقعی باشه، فقط چیزای بی مزه و تکراری ننویسید، اگه خواستید از نت هم ایده بگیرید. من فراموش کردم و چند ساعت قبل از کلاس یادم افتاد. به خواهرم زنگ زدم و ازش خواستم اگه وقت کرد یه وبلاگ برام پیدا کنه که یکی خاطرات روزانه ش رو نوشته باشه، و بهم خبر بده تا سر راه کلاسم برم دفترش و تکلیفم رو با توجه به اون وبلاگ بنویسم. می دونستم سرش شلوغه و بهش تاکید کردم که اگه وقت نکرد، تکلیف مهمی نیست.

وقتی رسیدم، گفت وبلاگی پیدا نکرده که خاطراتش برای من مناسب و جالب باشه. برای همین خودش برام نوشته.

اینکه کار من رو (در صورتیکه امکانش رو داشته باشه) در اولویت کارهاش می گذاره، هیچوقت برام تکراری نشده. هربار ارزش و معنای اینکارش رو حس می کنم. اما اینبار گذشته از وقتی که گذاشته بود و اهمیتی که برای موضوع قائل شده بود، کارش یک معنای دیگه هم داشت.

خاطرات هر روز رو که بازنویسی می کردم، از توجهی که به زندگی و احوالات من داشته، مشعوف می شدم ولی متعجب نمی شدم (این بین ما طبیعیه)، تعجبم از این بود که همه چیز اونطور توی خاطرش مونده بود. خاطره ی هر روزم رو طوری نوشته بود که خودم نمی تونستم اونطور به خاطر بیارم. چقدر خوب یادش بود که هر روز از هفته ی قبلم رو چیکار کردم (خودش مستقیما درگیرِ همشون هم نبود، و بقیه توی خونه تعریف کردن که مثلا امروز میشل اینو گفت، یا با هم فلان جا رفتیم و چیکار کردیم)، و چقدر خوب جمع بندی کرده بود که چه هدفی رو دنبال کردم، و چه حسی نسبت به اون روزم داشتم.

خیلی از قسمت ها رو که می نوشتم، بهش می گفتم آخه چطور تو چنین چیزی رو دیدی؟ چطور اینو فهمیدی؟ چطور تونستی دقیق به خاطر بیاری؟

وقتی همه رو نوشتم، بهش نگاه کردم، طوری که انسان یک تابلوی زیبا رو نگاه می کنه. خیلی وقتا مرورش می کنم. و فکر می کنم این چیزی که خدا به من داد، اونقدر ارزشمنده که حق داره دیگه هیچی بهم نده. و جاداره من به شکرانه ی همین یک نعمت، به شوهرم خالصانه عشق بورزم، و بدی هاش رو با خوبی جبران کنم.

این خاطره یک ذره ی کوچیک از لطافت این هدیه ی خداست که از اولین روز تولدش، برای من، و برای خونوادم، تجلی گر رحمت الهی بوده.

من یک خواهر کوچکتر هم دارم. البته هردو از من کوچکترن، به لحاظ سن. اگر فقط یکی از این دو تا رو داشتم، حتما فکر می کردم نهایت زیبایی، همین خواهرمه و هیچوقت به توانایی خدا در آفرینش زیباهای متنوع پی نمی بردم. چون این دوتا هرکدوم به نوعی در اوجِ زیبایی هستند، ولی کاملا متفاوت با همدیگه.

یکشنبه صبح، کاری داشتم رفتم انجام دادم. تو راه برگشت به خونه غمگین بودم. به همه ی گزینه های مختلف فکر می کردم، و چیزی پیدا نمی کردم که حس کنم بتونه حالم رو خوب کنه. فکر کردم برم به پدر و مادرم سر بزنم، اما به خودم گفتم اینبار اینم چاره ساز نیست. چند بار تصمیمم رو برای رفتن و نرفتن عوض کردم، و نهایتا وقتی از جلوی خونمون می گذشتم، گفتم حالا یه ربع می رم می بینمشون. در رو که باز کردم، خواهر کوچکترم تو پارکینگ بود. مرخصی گرفته بود که بره پردیس کتاب. به قول خودش، یکی از معبدهاش. گفت چقدر خوب شده که من اومدم و ازم خواست باهاش برم.

فکر می کنم اصلا به ثانیه نکشید. صرفا نگاه کردن به صورتش، و تابیدنِ روحش به وجودم، قلبم رو طوری روشن کرد که انگار هیییچوقت اثری از غم درش نبوده.

به ذهنم رسید که از شوهرم بخوام ظهر از راهش بیاد خونه ی مامان اینا. بیشتر از یک ماه بود که به بهانه های مختلف دعوت مامان و پدر رو رد می کردم یا ترتیبی می دادم وقتی به خونه ی ما سر می زنن، شوهرم خونه نباشه. مطمئن نبودم بتونیم درست حفظ ظاهر کنیم.

ازش سوال کردم، گفت که میاد. من هم با خواهرم رفتم پردیس کتاب. همراه بودن باهاش، مثل پرواز کردن می مونه. آدم سبک می شه، میره بالا، و یه منظره های قشنگ و رنگارنگی رو می بینه.

ازم خواست کتاب رنگ آمیزی ای که به پیشنهادش انتخاب کرده بودم رو حساب کنه. گفت اینکار خیلی خوشحالش می کنه. و من اجازه دادم برام یه یادگاری از اون روز بسازه.

حالا جعبه ی مدادرنگی ای که پارسال اون یکی خواهرم بهم هدیه داد، گم شده وگرنه تا حالا حداقل یک صفحه از این کاشی ها رو به رویایی ترین نحوی که ازم بر میاد، رنگ آمیزی می کردم.

امروز هم یک خاطره ی عاشقانه با پدرم. که خسته ام و وقت نیست بنویسم. اگر بخوام خاطره بنویسم، از هر روزم حداقل یک خاطره ی عاشقانه از حداقل یکی از این پنج نفر دارم. پنج نفری که تا قبل از ازدواجم قدرشون رو مثل حالا نمی دونستم. باید انسان متفاوتی رو تجربه می کردم تا اونهاییکه باهاشون بزرگ شدم رو درست تر ببینم و درک کنم.

سلااام:328:

میشل جان چقدر خوب کاری کردی نوشتی

شادیتون به وجود منم تابید و خستگی امروزم و رفع کرد....ممنون:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط میشل

و جاداره من به شکرانه ی همین یک نعمت، به شوهرم خالصانه عشق بورزم، و بدی هاش رو با خوبی جبران کنم.

---

منم این حس و تجربه کردم.....ادم اااااانرژی میگیره برای کارهایی که شاید تا قبل از این سخت به نظر میرسید یا...
دلیلش و نمیدونم ولی خیییییلی خوبه...خیییییلی:43::43:

منتظرم خستیگیت که رفع شد ما رو هم تو خاطره عاشقانه با پدر گرامی شریک کنی:))

این تاپیک تو اوضاعی که تالار به شددددت سوت و کوره....چه نعمتیه ها...نه؟؟گیسو مرسی:72: